Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.128.2020.2.PB
z 4 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 14 czerwca 2020 r. (data wpływu 22 czerwca 2020 r.), uzupełnionym 27 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 14 sierpnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.128.2020.1.PB wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 27 sierpnia 2020 r.

We wniosku, po jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 27 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni zakupiła od rodziców nieruchomość zabudowaną stanowiącą gospodarstwo rolne (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym) o obszarze łącznym 6,2100 ha. Wnioskodawczyni skorzystała ze zwolnienia podatkowego, z uwagi na to, iż w wyniku zakupu obszar gospodarstwa przekroczył 11 ha, a także Wnioskodawczyni spełniała pozostałe warunki wskazane w ustawie do skorzystania z pomocy de minimis (o którym mowa w rozporządzeniu komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013 r.). Kwota przyznanej pomocy de minimis wyniosła 7 600 zł. Dnia 13 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni zakupiła nieruchomość rolną o obszarze 2,3100 ha. Ponownie skorzystała ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych oraz pomocy de minimis, która w tym przypadku wyniosła 2 200 zł. Wnioskodawczyni zamierza podarować swojemu bratu część z dotychczasowego gospodarstwa rolnego, zakupionego 27 kwietnia 2017 r. Powierzchnia tej działki stanowić będzie 0,3354 ha i przeznaczona będzie na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Po zbyciu działki na rzecz brata gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni będzie nadal spełniało warunki w rozumieniu przepisów o podatku rolnym (będzie większe niż 11 ha, ale mniejsze niż 300 ha) i Wnioskodawczyni zamierza dalej prowadzić działalność rolniczą.

W związku z powyższym opisem, po uzupełnieniu wniosku, zadano ostatecznie następujące pytanie:

Czy wskutek darowizny ziemi na rzecz brata Wnioskodawczyni straci prawo do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych objętych pomocą de minimis?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna ona zachować prawo do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych, objętych pomocą de minimis, ponieważ gospodarstwo Wnioskodawczyni będzie nadal większe niż 11 ha, ale mniejsze niż 300 ha. Jednocześnie gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni będzie nadal przeze nią prowadzone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% − art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów – sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Z treści wniosku wynika, że 27 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni zakupiła od rodziców gospodarstwo rolne (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym) o obszarze łącznym 6,2100 ha. Wnioskodawczyni skorzystała ze zwolnienia podatkowego, z uwagi na to, iż w wyniku zakupu obszar gospodarstwa przekroczył 11 ha, a także Wnioskodawczyni spełniała pozostałe warunki wskazane w ustawie do skorzystania z pomocy de minimis. Dnia 13 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni zakupiła nieruchomość rolną o obszarze 2,3100 ha. Ponownie skorzystała ze zwolnienia od czynności cywilnoprawnych oraz pomocy de minimis. Wnioskodawczyni zamierza podarować swojemu bratu część z dotychczasowego gospodarstwa rolnego, zakupionego 27 kwietnia 2017 r. Powierzchnia tej działki stanowić będzie 0,3354 ha i przeznaczona będzie na teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Po zbyciu działki na rzecz brata gospodarstwo rolne Wnioskodawczyni będzie nadal spełniało warunki w rozumieniu przepisów o podatku rolnym (będzie większe niż 11 ha, ale mniejsze niż 300 ha) i Wnioskodawczyni zamierza dalej prowadzić działalność rolniczą.

Zdaniem Wnioskodawczyni w tak przedstawionych okolicznościach powinna zachować prawo do zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma charakter warunkowy. Oznacza to, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do zwolnienia, koniecznym jest m.in., aby powierzchnia utworzonego lub powiększonego gospodarstwa rolnego przez nabywcę była nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres pięciu lat od dnia nabycia. W przypadku niedotrzymania tych warunków następuje utrata zwolnienia od podatku.

Dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy sprzedaży, nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem przedstawionym przez Wnioskodawczynię, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym planowana przez Wnioskodawczynię darowizna na rzecz brata części nieruchomości z jej dotychczasowego gospodarstwa rolnego nie spowoduje utraty przez Wnioskodawczynię prawa do zachowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zastosowanego w związku z zawartymi 27 kwietnia 2017 r. i 13 czerwca 2017 r. umowami sprzedaży działek.

Przepis art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie przewiduje regulacji, która by pozwalała zachować zwolnienie w przypadku uszczuplenia obszaru gospodarstwa rolnego – powiększonego w wyniku zakupu własności gruntów stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym – przed upływem ustawowego terminu 5 lat od dnia nabycia nieruchomości, w związku z którą to czynnością (czynnościami) przysługuje zwolnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni nabyła 27 kwietnia 2017 r. nieruchomość zabudowaną stanowiącą gospodarstwo rolne o obszarze łącznym 6,2100 ha, a 13 czerwca 2017 r. zakupiła nieruchomość rolną o obszarze 2,3100 ha. Zatem zgodnie z brzmieniem obowiązujących przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawczyni, w celu skorzystania ze zwolnienia, ma obowiązek prowadzenia tego (tj. całego) gospodarstwa rolnego powiększonego o drugą nieruchomość przez 5 lat od dnia jej nabycia. Warunki zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych zawarte w wyżej cytowanym przepisie muszą być bowiem spełnione łącznie – w tym przypadku warunek powiększenia gospodarstwa rolnego, a następnie warunek prowadzenia przez nabywcę przez wymagany ustawowo okres gospodarstwa rolnego powstałego w wyniku powiększenia. Dla zachowania zwolnienia podatkowego wynikającego z powyższego przepisu nabywca nieruchomości, które weszły w skład gospodarstwa rolnego, ma obowiązek prowadzenia tego powiększonego gospodarstwa rolnego (obejmującego wszystkie działki nabyte tytułem umowy sprzedaży i objęte zwolnieniem podatkowym jak również dotychczas wchodzące w skład gospodarstwa rolnego a będące jego częścią w chwili nabycia) przez 5 lat od dnia nabycia, a więc w analizowanej sytuacji od daty zakupu drugiej działki, tj. od 13 czerwca 2017 r.

W doktrynie podkreśla się, że celem ustanowienia omawianego zwolnienia jest wspieranie zakładania gospodarstw rolnych i prowadzenia w nich produkcji oraz poprawa struktury agrarnej, przede wszystkim przez powiększenie obszaru gospodarstw rolnych. Tak więc obszar powiększonego gospodarstwa rolnego nie może być uszczuplony w okresie 5 lat od dnia jego nabycia, a zbycie jakiejkolwiek części tego gospodarstwa powoduje utratę zwolnienia od podatku w całości.

Reasumując, stwierdzić należy, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym darowizna części nieruchomości Wnioskodawczyni wchodzącej w skład jej dotychczasowego gospodarstwa rolnego (obecnie tworząca powiększone gospodarstwo rolne) bratu spowoduje utratę przez Wnioskodawczynię prawa do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Warunki konieczne do zachowania prawa do ww. ulgi w postaci prowadzenia powiększonego gospodarstwa rolnego przez okres co najmniej 5 lat od daty nabycia nieruchomości nie zostaną bowiem dotrzymane, gdyż Wnioskodawczyni zamierza darować część gruntów rolnych stanowiących część wcześniej prowadzonego gospodarstwa rolnego. W ten sposób Wnioskodawczyni będzie działała niezgodnie z celem ustanowienia omawianego zwolnienia, gdyż w wyniku dokonanej czynności pomniejszy, a nie powiększy gospodarstwo rolne, tracąc tym samym prawo do zastosowanego przy umowie sprzedaży z 27 kwietnia 2017 r. i 13 czerwca 2017 r. zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.