Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.81.2020.3.ASZ
z 3 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 25 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych rozwiązania spółki jawnej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), w związku z czym pismem z dnia 13 lipca 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.81.2020.1.ASZ, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 lipca 2020 r. (data doręczenia 31 lipca 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 3 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 3 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność gospodarczą i będącej z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym.

Spółka została założona w 2002 r. W 2015 r. nastąpiło zbycie praw i obowiązków przez poprzednich wspólników. Obecnie w Spółce jest dwóch wspólników będących osobami fizycznymi –… i Wnioskodawczyni.

Wspólnicy nie zamierzają kontynuować wspólnej działalności w ramach Spółki Wnioskodawczyni i w związku z tym zamierzają podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzania likwidacji Spółki oraz zawrzeć porozumienie dotyczące sposobu rozliczenia się pomiędzy sobą wspólników rozwiązywanej Spółki.

Wobec powyższego, w związku z faktem, że wspólnicy nie chcą przeprowadzać likwidacji Spółki, porozumieją się oni o wzajemnym rozliczeniu w ten sposób, że jeden ze wspólników (Wnioskodawczyni) przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo Spółki w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a drugi wspólnik zostanie spłacony w pieniądzu. Wspólnik przyjmujący przedsiębiorstwo nie planuje zasadniczych zmian w zakresie czy też przedmiocie prowadzonej działalności.

W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni wchodzą m. in.:

• nieruchomości gruntowe oraz budynkowe oraz inne aktywa rzeczowe,
  

• sklep spożywczy i sklep z artykułami metalowymi prowadzone na nieruchomości określonej wyżej,
  

• zobowiązania,
  

• należności,
  

• środki pieniężne,
  

• tajemnice przedsiębiorstwa,
  

• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
  

• umowy o pracę, zlecenie, leasing, itp.
  
  

Przedsiębiorstwo zostanie przeniesione w całości, tzn. przedmiotem czynności zbycia będą wszystkie wchodzące w skład przedsiębiorstwa składniki. Czynność rozporządzająca w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia przedsiębiorstwa zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, tzn. z uwzględnieniem art. 75(1) § 1 i 4 Kodeksu cywilnego, jako że w skład przedsiębiorstwa wchodzą także nieruchomości.

Na koniec złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawczyni z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przejęcie przez jednego ze wspólników spółki jawnej przedsiębiorstwa spółki z obowiązkiem spłaty drugiego wspólnika w związku z jej rozwiązaniem będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przejęcie przez jednego ze wspólników spółki jawnej przedsiębiorstwa spółki z obowiązkiem spłaty drugiego wspólnika w związku z jej rozwiązaniem nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika ze spółki.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) tej ustawy, do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia, upłynęło sześć lat i zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w przypadku, gdy w wyniku rozwiązania/likwidacji Spółki jawnej Wnioskodawczyni otrzyma składniki majątku, to w związku z otrzymaniem tych składników majątku przez Wnioskodawczynię, nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podatkowego. Z treści powyższych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ocenie Wnioskodawczyni jednoznacznie wynika, że przychód podatkowy powstanie po Jej stronie dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia składników majątkowych, otrzymanych przez Wnioskodawczynię w związku z rozwiązaniem Spółki jawnej, o ile zbycie to nastąpi przed upływem sześciu lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło rozwiązanie/likwidacja Spółki jawnej (wykreślenie spółki z Krajowego Rejestru Sądowego), do dnia ich odpłatnego zbycia i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że dla skuteczności powyższej wykładni przepisów bez znaczenia jest w jaki sposób nastąpi ustanie bytu prawnego Spółki jawnej, tj. czy po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego, czy też bez postępowania likwidacyjnego, o którym mowa w art. 67-85 ustawy Kodeks spółek handlowych (dalej: k.s.h.). Możliwość rozwiązania spółki jawnej bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego wynika z treści art. 67 § 1 k.s.h., zgodnie z którym w przypadkach określonych w art. 58 k.s.h. należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Mając na uwadze okoliczność, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie posługuje się definicją: „rozwiązania spółki niebędącej osobą prawną” a jedynie pojęciem „likwidacji” takiej spółki, to przez likwidację spółki niebędącą osobą prawną w rozumieniu ww. ustawy należy więc rozumieć zakończenie działalności tej spółki poprzez wykreślenie jej z Rejestru Przedsiębiorców KRS. Bez znaczenia jest tu okoliczność, czy będzie to poprzedzone czynnościami likwidacyjnymi, czy też decyzją wspólników postępowanie likwidacyjne nie zostanie przeprowadzone.

Podkreślenia przy tym wymaga fakt, że przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają podstaw do ograniczenia zakresu ich stosowania jedynie do sytuacji, gdy spółka niebędącą osobą prawną jest rozwiązywana (likwidowana) po przeprowadzeniu procesu likwidacyjnego w rozumieniu przepisów k.s.h. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawczyni, dyspozycja przepisu art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje ustanie bytu prawnego Spółki jawnej (poprzez wykreślenie jej z KRS), będące skutkiem uchwały wspólników o rozwiązaniu spółki, bez względu na to, czy wystąpią przesłanki uzasadniające przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego Spółki.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z otrzymaniem przez Nią składników majątku o charakterze niepieniężnym, jako wynik rozwiązania Spółki jawnej, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tożsame podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2016 r., Nr ITPB4/4511-432/15/KK, wskazał, że „(...) regulacje art. 14 ust 2 pkt 17 lit. b) w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzają mechanizm, zgodnie z którym wartość innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu rozwiązania takiej spółki nie stanowi przychodu na moment ich otrzymania przez wspólnika. W konsekwencji należy uznać, że otrzymanie przez Wnioskodawcę, w wyniku likwidacji (rozwiązania) Spółki jawnej, opisanych we wniosku wierzytelności tej spółki wobec Wnioskodawcy na moment ich otrzymania nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2015 r., Nr ITPB1/4511-995/15-4/DP, wskazał, że „Niemniej jednak, jak wyjaśniono we wcześniejszej części niniejszej interpretacji, regulacje art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b w zw. z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzają mechanizm, zgodnie z którym wartość innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu rozwiązania takiej spółki nie stanowi przychodu na moment ich otrzymania przez wspólnika. W konsekwencji należy uznać, że otrzymanie przez Wnioskodawcę, w wyniku likwidacji (rozwiązania) Spółki jawnej, opisanych we wniosku środków pieniężnych, udziałów lub akcji spółek kapitałowych, wierzytelności pożyczkowych i wekslowych wraz z odsetkami na moment ich otrzymania nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2014 r., Nr IBPBI/1/415-1295/14/SK, wskazał, że „otrzymanie przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji (rozwiązania) spółki jawnej niepieniężnych składników majątku nie spowoduje u niego powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...)”;
  

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lipca 2014 r., Nr ITPB1/415-481/14/MR, wskazał, że „Tym samym na moment przekazania ww. aktywów, w wyniku likwidacji Spółki osobowej, u Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 58 § 1 ww. Kodeksu, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Stosownie do treści art. 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W konsekwencji, wskazane w ww. art. 58 Kodeksu spółek handlowych rozwiązanie spółki osobowej skutkuje zakończeniem działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto podkreślić należy, że w przypadku rozwiązania spółki osobowej przeprowadzanie likwidacji nie jest obligatoryjne. Tym samym, w myśl przepisów ww. Kodeksu, nie należy uzależniać rozwiązania spółki od jej likwidacji.

Stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnoszące się do likwidacji działalności gospodarczej należy interpretować w związku z przepisami Kodeksu spółek handlowych odnoszącymi się do rozwiązania spółki, a nie do procesu jej likwidacji. Zatem, w przypadku rozwiązania spółki osobowej – zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadzania procesu likwidacji – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznać należy zdarzenie likwidacji działalności gospodarczej.

W związku z tym należy uznać, że zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki osobowej, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołują te same konsekwencje podatkowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Spółka osobowa to spółka prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej. Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do kategorii przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej są zaliczane wszystkie przychody osiągane w związku z tą działalnością. Wyjątki od powyższej zasady wprowadza art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazujący na przysporzenia uzyskiwane w związku z tą działalnością, które nie są uważane za przychody podatkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.
   
   

Treść powyższego przepisu jednoznacznie wskazuje, że ewentualny przychód w związku z otrzymaniem składników majątku likwidowanej (rozwiązywanej) spółki niebędącej osobą prawną nie powstaje w dacie ich otrzymania przez wspólnika tej spółki.

Natomiast przepis art. 14 ust. 3 pkt 12 ww. ustawy stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2 nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

-jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Zatem, regulacja ta wyłącza z przychodów podatkowych przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, chyba że odpłatne zbycie nastąpi przed upływem sześciu lat liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja lub sprzedaż ta następuje w wykonaniu działalności gospodarczej/działów specjalnych produkcji rolnej. Wobec tego nie rozpoznaje się przychodu w związku z nabyciem przez wspólnika składników majątku spółki niebędącej osobą prawną w związku z jej likwidacją (rozwiązaniem).

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 3 pkt 10 powołanej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Z powyższej regulacji wynika, że z przychodów podlegających opodatkowaniu wyłączono również przychód odpowiadający wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu likwidacji (rozwiązania) spółki niebędącej osobą prawną.

Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Należy przy tym zauważyć, że wyżej cytowane, a dotyczące spółki osobowej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnoszą się wyłącznie do sytuacji, w której dochodzi do zakończenia bytu prawnego takiej spółki na skutek przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego. Pod pojęciem „likwidacji” użytym w tym przepisie należy rozumieć każdy, dopuszczalny i zgodny z przepisami prawa sposób ustania bytu prawnego takiej spółki, w wyniku którego dochodzi m.in. do podziału między wspólników majątku spółki. Jeżeli zatem przepisy regulujące ustrój (tworzenie, funkcjonowanie i rozwiązywanie) danego typu spółki przewidują możliwość jej rozwiązania bez przeprowadzania formalnego procesu likwidacji, np. na skutek jednomyślnej decyzji wszystkich wspólników, to skutki podatkowe takiego rozwiązania spółki także należy oceniać na podstawie treści omawianych przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność gospodarczą i będącej z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym. W Spółce jest dwóch wspólników będących osobami fizycznymi. Wspólnicy nie zamierzają kontynuować wspólnej działalności w ramach Spółki Wnioskodawczyni i w związku z tym zamierzają podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania likwidacji spółki oraz zawrzeć porozumienie dotyczące sposobu rozliczenia się pomiędzy sobą wspólników rozwiązywanej Spółki. Wobec powyższego, w związku z faktem, że wspólnicy nie chcą przeprowadzać likwidacji spółki, porozumieją się oni o wzajemnym rozliczeniu w ten sposób, że jeden ze wspólników (Wnioskodawczyni) przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo Spółki w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a drugi wspólnik zostanie spłacony w pieniądzu.

W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni wchodzą m. in.: nieruchomości gruntowe oraz budynkowe oraz inne aktywa rzeczowe, sklep spożywczy i sklep z artykułami metalowymi prowadzone na nieruchomości określonej wyżej, zobowiązania, należności, środki pieniężne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, umowy o pracę, zlecenie, leasing, itp.

Przedsiębiorstwo zostanie przeniesione w całości, tzn. przedmiotem czynności zbycia będą wszystkie wchodzące w skład przedsiębiorstwa składniki. Czynność rozporządzająca w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia przedsiębiorstwa zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, tzn. z uwzględnieniem art. 75(1) § 1 i 4 Kodeksu cywilnego, jako że w skład przedsiębiorstwa wchodzą także nieruchomości. Na koniec złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawczyni z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku rozwiązania Spółki jawnej, bez przeprowadzania formalnej jej likwidacji, pieniężnych i niepieniężnych składników majątku nie będzie skutkować na moment rozwiązania Spółki powstaniem po stronie Wnioskodawczyni przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawczynię dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w przedmiotowej sprawie wystąpią po Jej stronie. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków innych podmiotów, w tym drugiego wspólnika Spółki jawnej.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemiologicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.