Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.443.2020.1.MK1
z 2 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów wypłaty odsetek od lokat wyliczonych według różnych stawek procentowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła przychodów wypłaty odsetek od lokat wyliczonych według różnych stawek procentowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Bank (Wnioskodawca) jest podmiotem prowadzącym działalność bankową w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. 2019, poz. 2357 ze zm.; dalej: UPB). Bank planuje zwiększyć atrakcyjność swojej oferty depozytowej poprzez wzbogacenie jej o rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej, o którym mowa w art. 49 UPB (dalej: rachunek lokaty, lokata) prowadzony na opisanych poniżej zasadach.

Umowa lokaty (w dalszej części określana także jako umowa lokaty z podwójnym oprocentowaniem) będzie przewidywała możliwość uzyskania przez jego posiadacza przychodu w postaci odsetek obliczonych od wartości zdeponowanych na nim środków z uwzględnieniem umownej stawki oprocentowania X (niższej niż Y) lub stawki oprocentowania Y (wyższej, niż X), przy czym obie stawki będą zawsze większe od 0, co oznacza, że klient za zdeponowanie środków pieniężnych i utrzymanie ich na rachunku lokaty do końca wskazanego w umowie terminu, zawsze otrzyma od Banku wynagrodzenie w postaci odsetek.

Dla porządku Wnioskodawca dodaje, iż ilość stawek oprocentowania w ostatecznie wprowadzonej lokacie przez Bank może być różna od zaprezentowanych powyżej dwóch, niemniej jednak zawsze będą przynajmniej dwie umowne stawki oprocentowania, a ponadto każda ze stawek będzie wyższa od 0% i jednocześnie różna od pozostałych.

Konstrukcja produktu zakłada, że ustalenie warunków do objęcia rachunku oprocentowaniem Y będzie dokonywane automatycznie przez system bankowy dopiero na moment naliczenia odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na lokacie, tj. w dniu zapadalności odsetek, który wyznacza data zawarcia umowy i okres, na jaki umowa została zawarta.

Jednocześnie założeniem jest, iż większa ilość otwartych rachunków lokat, objęta zostanie stawką oprocentowania X (najniższą spośród wskazanych w umowie), dzięki czemu z chwilą zdeponowania środków klient będzie pewien, że jego przychód zostanie wyliczony przynajmniej wg stawki oprocentowania X. Może się on jedynie spodziewać (oczekiwać) otrzymania przychodu wyliczonego wg wyższej stawki procentowej Y, niemniej jednak wystąpienie takiej sytuacji nie może zostać zakwalifikowane przez niego do kategorii zdarzeń pewnych.

Natomiast pewne jest to, że tylko niektóre spośród założonych lokat, tj. wytypowane przez system informatyczny Banku wg określonego klucza wyboru (algorytmu), objęte zostaną za cały okres umowny stawką oprocentowania Y (wyższą).

Dla porządku Wnioskodawca wskazuje, że klucz wyboru jest algorytmem informatycznym i szczegółowe zasady jego działania nie mają zasadniczo wpływu na zagadnienie podatkowe będące przedmiotem zapytania (przykładowo rozważana jest koncepcja, gdzie algorytm wyznaczy oprocentowanie Y na co czwartym założonym rachunku lokaty utrzymanym do końca okresu umownego). Należy jednocześnie zaznaczyć, iż częstotliwość wyboru lokat do objęcia jej oprocentowaniem Y (tutaj co czwarta) jest wyłącznie wartością przykładową, która w chwili wprowadzenia produktu do oferty Banku może przyjąć inną wartość bądź być oparta na innych założeniach.

Powyższe zasady wytypowania lokaty do objęcia jej oprocentowaniem umownym Y oznaczają właśnie, że tylko niektóre rachunki lokat, tj. po pierwsze - takie, których umowy nie zostały zerwane przed końcem okresu umownego (okresu na jaki zostały zawarte umowy), a po drugie - tylko co „n- ta” lokata spośród tych spełniających pierwszy warunek, rozliczone zostaną przez system bankowy z wyższą (umowną) stawką oprocentowania Y.

Istotne jest jednak to, że algorytm będzie opierał się zawsze na zasadzie wyboru co n-tej lokaty, która utrzymana zostanie do końca trwania okresu umownego, przy jednoczesnym chronologicznym uszeregowaniu lokat wg daty i godziny otwarcia rachunku zapisanych w systemie operacyjnym Banku.

Powyższe oznacza, że proces wyboru lokat będzie usystematyzowany i zsynchronizowany. Nie dojdzie do losowania, którym zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) jest procedura, podczas której są ciągnięte lub wybierane losy, liczby, kupony itp. Tym samym, w ocenie Banku, definicja ta pozwala przyjąć, że dla wyniku losowania nie mają znaczenia inne czynniki decydujące o wytypowaniu laureata, poza losem (kuponem).

W przypadku planowanego rachunku lokaty ilość rachunków, w stosunku do których zostanie zastosowana stawka Y, będzie zawsze niższa niż ilość rachunków lokaty otwartych i czynnych (aktywnych) na dzień naliczenia i kapitalizacji odsetek, a jednocześnie będzie niższa (lub równa) od ilości lokat objętych oprocentowaniem X.

Objęcie rachunku lokaty stawką oprocentowania Y możliwe będzie wyłącznie po spełnieniu warunków wskazanych w Potwierdzeniu otwarcia lokaty, stanowiącym jednocześnie umowę rachunku lokaty. Informacja o warunkach i zasadach związanych z kształtowaniem stawki oprocentowania środków zgromadzonych na tej lokacie będzie przekazywana do potencjalnych klientów m.in. w komunikacji na stronach Banku, materiałach marketingowych, reklamach w środkach masowego przekazu.

Lokata o dwóch stawkach oprocentowania X i Y będzie stanowiła nowy rodzaj depozytu oferowany przez Bank. Możliwość uzyskania przychodu obliczonego wg stawki Y (wyższej) nie będzie wynikała z regulaminu promocji, ponieważ każdy otwarty rachunek lokaty o dwóch stawkach oprocentowania w okresie jego oferowania (występowania w ofercie Banku) będzie rozliczany na umownych zasadach zawartych w Potwierdzeniu otwarcia rachunku lokaty.

Bank przewiduje, że okres przechowywania środków na poszczególnych rachunkach lokat otwartych przez deponentów może się różnić, a zakończenie okresu umownego każdego rachunku (nawet otwartego na taki sam okres umowny) będzie inne - wyznaczy go bowiem data i godzina otwarcia. Nie jest bowiem przewidywana formuła okresu subskrypcji (zapisów na lokatę) i ustalenia jednego, wspólnego dla wszystkich zawartych umów lokaty o tym samym okresie umownym, początkowego okresu trwania umowy wyznaczającego jednocześnie okres zapadalności (wypłaty) odsetek.

Powyższe oznacza także, że na moment (dzień) zawarcia umowy z klientami, Bank nie jest w stanie określić wysokości odsetek podlegających rozliczeniu z klientem, tj. ich naliczeniu i wypłacie (kapitalizacji lub postawieniu do dyspozycji), na koniec okresu umownego każdego rachunku w ramach całego okresu oferowania produktu.

Wnioskodawca zaznaczył, iż otwarcie rachunku lokaty jest czynnością nieodpłatną dla klienta, ponieważ Bank nie pobiera opłat i prowizji za otwarcie rachunku i jego utrzymywanie przez okres umowny. Ponadto jeśli chodzi o jakąkolwiek opłatę związaną z prowadzeniem rachunku lokaty, to ponosi ją wyłącznie Bank w postaci wynagrodzenia wypłacanego (stawianego do dyspozycji) klientowi za przechowywanie środków pieniężnych na tym rachunku, które przybiera właśnie postać odsetek.

Dodatkowo koncepcja lokaty przewiduje, iż w przypadku, gdy w danej edycji będą oferowane lokaty odnawialne, po odnowieniu terminu umownego wszystkie lokaty (te, które objęte zostały oprocentowaniem X i te objęte oprocentowaniem Y) odnowią się na lokaty z jednym oprocentowaniem wyrażonym stawką X lub inną, jaka aktualnie będzie wynikała z Tabeli Oprocentowania, zgodnie z warunkami wskazanymi w umowie rachunku.

Mając tym samym na uwadze fakt, iż oprocentowaniem Y objęte zostaną tylko niektóre rachunki lokat wytypowane przez system informatyczny Banku spośród tych rachunków, które obowiązywać będą do końca ich pierwszego okresu umownego, Bank powziął wątpliwość, czy w zakresie kwalifikacji podatkowej naliczonego przychodu odsetkowego i jego opodatkowania zastosowanie powinny mieć przepisy właściwe dla przychodu odsetkowego, czy przychodu otrzymanego w ramach loterii promocyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód w postaci odsetek wyliczonych wg różnych stawek procentowych wypłacony posiadaczowi rachunku lokaty na warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego należy zakwalifikować:

• do przychodów z tytułu odsetek od środków zgormadzonych na rachunku podatnika i opodatkować 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 3 UPDOF, z uwzględnieniem postanowień art. 30a ust. 2 UPDOF,
• czy też do przychodu uzyskanego w ramach loterii promocyjnej, który będzie podlegał opodatkowaniu 10% podatkiem na mocy art. 30 ust. 1 pkt 2 UPDOF, a w przypadku, gdy jednorazowa wartość przychodu nie przekroczy kwoty 2.280 zł, będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na mocy z art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. a UPDOF?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód wypłacany (stawiany do dyspozycji) posiadaczowi rachunku lokaty, otwartego i prowadzonego na zasadach zawartych w powyższym opisie zdarzenia przyszłego, dla którego przypisane zostanie losowo przez system bankowy, wg ustalonego klucza, wynikające z warunków umowy oprocentowanie X lub Y, stanowi przychód odsetkowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3 UPDOF, bez względu na sposób przypisania do rachunku stawki oprocentowania będącej podstawą obliczenia przychodu od środków na nim zgromadzonych.

Sam fakt wytypowania rachunków objętych promocyjnym oprocentowaniem, choć charakteryzujący się losowością, nie przesądza w ocenie Banku, że będziemy mieć do czynienia z grą losową w postaci loterii promocyjnej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (j.t. Dz. U. z 2019 roku, poz. 847, ze zm., dalej: UoGH).

Zdaniem Banku planowane działanie w zakresie rozszerzenia oferty Banku o produkt depozytowy, zawarty w opisie zdarzenia przyszłego, nie spełnia przesłanek wskazanych w ww. przepisie UoGH, ponieważ nie dochodzi do nabycia przez klienta Banku towaru, usługi lub innego dowodu udziału w grze, która to czynność aktywowałby nieodpłatne uczestnictwo w loterii i Bank nie oferuje wygranych, a tylko łączne spełnienie tych trzech warunków, z jednoczesnym wystąpieniem elementu losowości (przypadku) pozwalałoby zakwalifikować przedsięwzięcie jako loterię promocyjną.

Powyższe znajduje swoje potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Łodzi z dnia 8 lutego 2019 roku, sygn. akt III SA/Łd 950/18, w którym sąd uznał, iż dla uznania określonego przedsięwzięcia za grę losową - loterię promocyjną, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 UoGH, niezbędne jest wystąpienie łącznie trzech przesłanek, tj.:

1. w loterii promocyjnej uczestniczy się przez nabycie towaru, usługi lub innego dowodu udziału w grze,
2. nieodpłatnie uczestniczy się w loterii,
3. podmiot urządzający loterię oferuje wygrane pieniężne lub rzeczowe.

Zatem uczestnictwo w loterii promocyjnej wymaga przede wszystkim nabycia towaru, usługi lub innego dowodu udziału w grze, któremu to nabyciu towarzyszy automatyczny nieodpłatny udział w loterii. A tego warunku nie spełnia działanie zawarte w opisie zdarzenia przyszłego.

Przyjęcie bowiem, że poprzez zawarcie przez klienta umowy rachunku lokaty, na warunkach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, dochodzi do wypełnienia przesłanki nabycia przez takiego klienta dowodu udziału w grze hazardowej (loterii promocyjnej) oznaczałoby, że każda lokata otwarta w ramach oferowania produktu przez Bank, bez względu na to, czy rozliczona zostałaby z oprocentowaniem X czy Y, powiązana byłaby z przyznaniem jej posiadaczowi nagrody uzyskanej w loterii promocyjnej, a nie z przyznaniem przychodu odsetkowego obliczonego od środków zgromadzonych na tym rachunku. Tym samym doszłoby, zdaniem Banku, do nieuzasadnionego i nieuprawnionego przekwalifikowania przychodu z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunku lokaty, do przychodu uzyskanego w ramach loterii promocyjnej. W konsekwencji, gdyby klient otrzymał świadczenie pieniężne do wysokości 2.280 zł, doszłoby do braku naliczenia i potrącenia przez Bank, jako płatnika, zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, a tym samym przychody uzyskane ze wszystkich lokat, do ww. wysokości jako nagrody w loterii promocyjnej, objęte byłyby zwolnieniem z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 6a lit. a UPDOF.

Powyższe działanie pozostawałoby także w sprzeczności z celem, jaki przyświeca Bankowi, wprowadzenia do oferty depozytowej nowego rodzaju lokaty terminowej, tj. zachęcenie klientów do otwierania rachunków lokaty w Banku, a nie uniknięcie opodatkowania.

UoGH nie zawiera legalnej definicji „nabycia”, a tym samym należy odnieść się do jego słownikowego znaczenia. Wg Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) „nabyć” oznacza: otrzymać coś na własność, płacąc za to; zyskać coś lub zdobyć.

Otwarcie rachunku lokaty jest czynnością bezpłatną. Tym samym w przypadku braku ceny (tj. bezpłatnego nabycia dowodu udziału w loterii promocyjnej) upada, w ocenie Banku, istotna przesłanka do rozpoznania gry losowej jaką jest nabycie towaru, usługi lub innego dowodu udziału w grze.

W art. 2 ust. 1 pkt 10 UoGH chodzi bezsprzecznie o to, że nabywający towar, usługę lub inny dowód udziału w grze godzi się na zapłatę za ten udział w grze i w sumie może na tym wygrać lub stracić. Powyższe świadczy też o tym, iż regułą jest, że udział w grze jest odpłatny, a nabycie dotyczy zarówno towaru, usługi jak i innego dowodu udziału w grze, który ma te same walory co los [por. wyrok NSA (do 2003.12.31) w Warszawie z dnia 10 lutego 1998 roku, sygn. akt II SA 1555/97],

Przenosząc powyższe konkluzje Sądu na niwę przedmiotowego wniosku należy zauważyć, że umowa prowadzenia rachunku lokaty na zasadach zawartych w opisie zdarzenia przyszłego nie powoduje, że żadna z uczestniczących stron jest narażona na straty, a to dlatego, że Bank przyjmuje od deponenta środki pieniężne na przechowanie, a klient zakładający rachunek lokaty i deponujący na nim środki otrzymuje świadczenie główne w postaci odsetek.

Klient zakładający lokatę terminową zawsze otrzyma zwrot wpłaconego (zdeponowanego) kapitału, który nie stanowi nagrody czy przychodu na gruncie UPDOF. Zwrot wpłaconego kapitału wystąpi również w sytuacji zerwania umowy przed terminem, na jaki została ona zawarta.

Zawarte w umowie z klientem zobowiązanie Banku do zwiększenia stopy procentowej (zastosowania stawki oprocentowania Y), a tym samym możliwość uzyskania przez niektórych deponentów wyższego przychodu odsetkowego, ma na celu jedynie przyciągnięcie jak największej liczby klientów i zachęcenie ich do zdeponowania środków na rachunkach lokaty w Banku. Tym samym należy stwierdzić, że klient nie otrzymuje od Banku dodatkowego świadczenia pieniężnego czy rzeczowego, które mogłoby stanowić nagrodę w grze losowej. Z tytułu zawarcia umowy rachunku lokaty i utrzymania zdeponowanych na nim środków do końca okresu umownego otrzymuje on od Banku wyłącznie odsetki stanowiące cenę za realizację przez Bank funkcji transakcyjnej wyrażającej się w pośrednictwie pomiędzy jednostkami posiadającymi nadwyżki finansowe, a tymi, które zgłaszają zapotrzebowanie na kapitał.

Zatem przez pryzmat powyższego nie można uznać, że w związku z zawarciem umowy lokaty dochodzi do nabycia losu w loterii promocyjnej, z którym wiąże się możliwość uzyskania wygranej pieniężnej w postaci odsetek o wartości nie niższej, niż cena losu czy innego dowodu udziału w grze, a taki warunek odnośnie wysokości nagrody w grze hazardowej stawia art. 8 ust. 1 UoGH. Tym samym skoro nie wystąpiła cena, ponieważ nie wystąpiła sprzedaż (ani odpłatne świadczenie usługi) uczestnik gry losowej - posiadacz rachunku lokaty - nie nabył losu w trybie przewidzianym w UoGH.

Przyjęcie bowiem tezy, że wpłacony przez klienta kapitał na rachunek lokaty stanowi cenę nabycia losu oznaczałoby, iż w dniu zapadalności terminu umowy klient taki musiałby otrzymać od Banku odsetki wyliczone wg stopy procentowej nie niższej niż 100%. Na marginesie, takie działanie Banku pozostawałoby w sprzeczności z regulacjami rynku kapitałowego oraz racjonalnością funkcjonowania Banku na tym rynku, także w kontekście zaliczenia wydatków na odsetki wypłacane klientom w wysokości co najmniej 100% kapitału jako działania niezbędnego dla osiągnięcia niewspółmiernie niższego przychodu z tytułu inwestowania tego kapitału przez Bank (aktualna na dzień 17 czerwca 2020 roku stopa WIBOR oscyluje w przedziale 0,14%-0,30%).

Tym samym nawet, w przypadku uznania powyższej wykładni Banku za błędną, nie można uznać, że w planowanym zdarzeniu z chwilą nabycia lokaty dojdzie do wydania dowodu udziału w grze. Objęcie jakimkolwiek oprocentowaniem środków zgromadzanych na rachunku wyznacza nie sam fakt otwarcia rachunku, ale dotrzymanie przez jego posiadacza umownego terminu utrzymywania na tym rachunku zdeponowanych środków.

W dalszej kolejności należy zaznaczyć, że uznanie, iż mamy do czynienia ze zdarzeniem losowym, ponieważ wysokość odsetek jest niepewna na dzień zawarcia umowy lokaty, mogłoby prowadzić do błędnych konkluzji, iż czynność naliczenia i wypłata (kapitalizacja) przychodu odsetkowego przy dowolnych lokatach terminowych zawsze uzależniona jest od przypadku. Wystąpienie odsetek na moment otwarcia lokaty, jako zdarzenie z przyszłości, w kontekście możliwości braku dochowania przez deponenta okresu umownego (na skutek dowolnego zdarzenia losowego czy suwerennej decyzji, uniezależnionej od Banku i warunków umowy), może być określone wyłącznie w ramach prawdopodobieństwa. Tym samym skoro osiągnięcie przychodu odsetkowego w takim przypadku jest (powinno być) kwalifikowane do kategorii zdarzeń niepewnych na dzień zawarcia umowy, to w takiej sytuacji każda lokata terminowa znajdująca się w ofertach banków powinna zostać uznana za grę losową, ponieważ otrzymanie nagrody w postaci odsetek nie jest zdarzeniem pewnym, a ponadto w dużej mierze zależy od przypadku. Trzeba jednak zaznaczyć, iż w przypadku lokat tak się nie dzieje, ponieważ, jak wskazał NSA w wyroku II SA 1555/97 z dnia 10 lutego 1998 roku "Nie każda gra z elementami przypadkowości, jest grą losową w rozumieniu przepisów ustawy. Np. gra w brydża jest grą, która zawiera ewidentne elementy przypadkowości (rozdanie kart, w którym wyłącznie przypadek sprawia, jakie karty otrzyma każdy z jej uczestników). Ale trudno byłoby ją uznać za grę losową, skoro o wyniku gry decydują przede wszystkim umiejętności graczy, czego wyrazem są organizowane turnieje (o mistrzostwo kraju, Europy czy świata)."

Ponadto w doktrynie poddawane są szczegółowej analizie różnice pomiędzy sprzedażą z zastrzeżeniem losowania nagród a loterią fantową. Jak wskazał NSA w powyższym wyroku strony mogą także zamieścić w umowie sprzedaży innego rodzaju postanowienia, które wprowadzą do niej elementy losowości, nie zmieniając tym działaniem charakteru i przedmiotu umowy.

Chociaż powyższy wyrok odnosi się do poprzedniego aktu prawnego, tj. ustawy o grach hazardowych i zakładach wzajemnych, oraz porusza kwestie związane z loterią fantową, to warto wspomnieć, iż pomimo zmiany aktów prawnych regulujących gry hazardowe, definicja loterii fantowej nie uległa zmianie od daty wydania przedmiotowego wyroku, a ponadto zakres definicji loterii promocyjnej jest typologicznie zbliżony do definicji loterii fantowej, przez co w ocenie Banku konkluzje zawarte w tym wyroku pozostają aktualne i mogą być stosowane także w stosunku do loterii promocyjnej.

Jak czytamy w uzasadnieniu powyższego wyroku w ocenie Sądu sprzedaż z zastrzeżeniem losowania nagród w przeciwieństwie do loterii fantowych [i promocyjnych - dop. Banku] pełni istotne funkcje gospodarcze. Nie stwarza ona niebezpieczeństw przekształcenia się w groźną społecznie namiętność hazardową. Brak zatem także gospodarczego i społecznego uzasadnienia dla poddania tego rodzaju umów szczególnej reglamentacji administracyjnej i dodatkowym obciążeniom fiskalnym. Ponadto, umowa, w której sprzedawca zobowiązuje się do spełnienia dodatkowego (poza głównym, tzn. przeniesienia własności rzeczy i wydania jej kupującemu) świadczenia (nagrody) w razie ziszczenia się określonego zdarzenia o charakterze losowym nie traci charakteru sprzedaży.

Ponadto zdaniem Sądu w zakresie rozstrzygania o rodzaju gry losowej winny być brane pod uwagę wszystkie przesłanki określone w ust. 1 i ust. 2 art. 2 UoGH, z zastosowaniem ścisłej interpretacji tych przepisów. Przyjęcie powyższej wykładni i analiza art. 61 ust. 3 UoGH wskazuje, iż z loterią promocyjną wiąże się także obligatoryjna konieczność określenia wartości puli nagród (pkt 12), a także termin rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży towarów lub innych dowodów udziału w loterii promocyjnej (pkt 13).

W związku z faktem, iż w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie jest możliwe określenie puli nagród przewidzianych w ramach oferowania przez Bank produktu, zarówno na dzień opracowania jak i opublikowania regulaminu, upada w ocenie Banku kolejna ustawowa przesłanka przemawiająca za uznaniem sposobu ustalenia świadczenia pieniężnego wypłacanego przez Bank posiadaczowi lokaty terminowej jako właściwego dla loterii promocyjnej czy innej gry hazardowej. Przyjmując bowiem, że nagrodą będzie wysokość przychodu odsetkowego brutto wypłaconego klientowi (bez względu na to, czy tylko obliczonego wg stawki Y czy także wg stawki X), trzeba mieć na uwadze, że będzie ona wyliczana odrębnie dla każdej umowy i będzie uzależniona także od wartości zdeponowanych na niej środków pieniężnych, a wartości te (stawka oprocentowania, wielkość zdeponowanych w okresie oferowania produktu środków na rachunkach lokaty) są niewiadome aż do końca okresu zakończenia oferowania przez Bank produktu na warunkach opisanych we wniosku.

Dodatkowo warto zaznaczyć, iż w art. 61 ust. 3 pkt 13 UoGH ustawodawca regulując zasady zakreślania terminu rozpoczęcia i zakończenia uzyskiwania udziału w loterii promocyjnej wskazał, iż odnosi się on wyłącznie do sprzedaży towarów lub innych dowodów udziału w loterii promocyjnej. Przedmiotowy zapis nie obejmuje już usług (jak ma to miejsce w definicji loterii promocyjnej zawartej w art. 25 ust. 1 pkt 10 UoGH), a ponadto wskazuje bezsprzecznie, że udział w loterii promocyjnej jest następstwem procesu sprzedaży, w którym uczestniczy sprzedawca (tutaj Bank) i nabywca (tutaj klient).

Skoro przez umowę sprzedaży, w myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny (j.t. Dz. U. z 2019 roku, poz. 1145, ze zm.) sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy ustaloną cenę, to w przypadku lokaty terminowej nie dochodzi do sprzedaży w rozumieniu KC, ponieważ klient nie płaci Bankowi żadnej ceny. A jeśli nie dochodzi w ogóle do aktu sprzedaży, niezależnie czy towaru, usługi czy innego dowodu udziału w grze, to nie można po raz kolejny uznać, że spełniony został jeden z obligatoryjnych warunków uznania danego przedsięwzięcia za loterię promocyjną, którym jest nabycie towaru, usługi lub innego dowodu udziału w tym rodzaju gry losowej.

Mając powyższe na uwadze, wypłacany, kapitalizowany lub stawiany przez Bank do dyspozycji posiadacza rachunku lokaty w umownym dniu przychód, w postaci odsetek naliczonych w dniu ich zapadalności, od środków zgromadzanych na tym rachunku wg stawki X jak i stawki Y, bez względu na fakt losowego przyznania stawki oprocentowania Y, stanowi przychód określony w art. 30a ust. 1 pkt 3 UPDOF podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Tym samym na mocy art. 41 ust. 4 UPDOF Bank, jako płatnik, zobowiązany będzie do potrącenia od wypłacanych (kapitalizowanych lub stawianych do dyspozycji) podatnikowi odsetek kwoty należnego podatku oraz przekazania go, na mocy art. 42 ust. 1 UPDOF w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrany został podatek - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca siedziby płatnika wykonuje swoje zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.