Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.446.2020.MS
z 3 września 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości dochodu z tytułu sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości dochodu z tytułu sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 30 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.446.2020.1.MS (doręczonym dnia 11 sierpnia 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 20 sierpnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 18 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.; dalej: ustawy o PIT), opodatkowanym podatkiem liniowym. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce T Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. (dalej: „Spółka”). Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki oraz podatnik podatku dochodowego, rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT.

Spółka jest podmiotem zajmującym się produkcją mikroprocesorowych urządzeń elektroniki użytkowej, w tym m.in. sterowników …. Odbiorcą produktów Spółki są zarówno podmioty krajowe, jak i zagraniczne. Spółka prowadzi szereg ustrukturyzowanych oraz w pełni ewidencjonowanych działań o charakterze badawczo-rozwojowym w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (dalej: „Działalność B+R”), realizowanych systematycznie na potrzeby zewnętrzne Spółki (wynikające z rosnących potrzeb klientów lub bezpośrednio z ich zleceń), które obejmują opracowywanie nowych rodzajów produktów o znacznie usprawnionych parametrach i funkcjonalnościach, będących efektem zarówno prac inżynierskich w zakresie technologii produktów, jak i prowadzonych prac programistycznych zmierzających do rozwoju wykorzystywanego w sterownikach oprogramowania. Kwestia prowadzenia przez Spółkę Działalności B+R w rozumieniu ustawy o PIT została potwierdzona w kontekście rozliczania ulgi na działalność badawczo-rozwojową (art. 26e ustawy o PIT) w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 kwietnia 2019 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.136.2019.1.MS).

W celu prawnego zabezpieczenia wybranych rezultatów Działalności B+R, Spółka wystąpiła oraz będzie występować w przyszłości (w zależności od charakteru opracowanego rozwiązania) o objęcie ich:

  • ochroną patentową, o której mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT (dalej: „Patenty”) lub
  • prawem z rejestracji wzoru przemysłowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 3 ustawy o PIT (dalej: „Wzory przemysłowe”).

W bieżącej działalności gospodarczej Spółki są wykorzystywane następujące Patenty:

  1. elektroniczny układ ograniczania iskrzenia styków przekaźnika (dalej: „….”) – przedmiotem tego Patentu jest elektroniczny układ ograniczenia iskrzenia styków przekaźnika, przeznaczony do ograniczenia iskrzenia styków przekaźnika w momencie włączania i wyłączania odbiorników energii,
  2. układ regulacji prędkości obrotowej silnika indukcyjnego napięcia przemiennego z korekcją załączania tranzystora (dalej: „….”) – przedmiotem tego Patentu jest układ regulacji prędkości obrotowej silnika indukcyjnego prądu przemiennego z korekcją włączania tranzystora, przeznaczony dla ograniczania zakłóceń elektromagnetycznych występujących w czasie pracy silnika indukcyjnego, w odbiornikach radiowych i innych urządzeniach w czasie ich użytkowania.

Jeżeli chodzi o Wzory przemysłowe, Spółka wykorzystuje obecnie następujące rozwiązania:

  1. nakrywka czołowa (dalej: „Nakrywka czołowa”) – przedmiotem tego Wzoru przemysłowego jest nakrywka czołowa, przeznaczona do nakrywania pojemników z umieszczonymi wewnątrz elektronicznymi układami sterującymi urządzeniami przemysłowymi i przygotowana dla uniwersalnego zastosowania w różnych produktach Spółki,
  2. konsola (obudowa) (dalej: „Konsola”) – przedmiotem tego Wzoru przemysłowego jest konsola przeznaczona jako obudowa układu elektronicznego sterownika posiadająca możliwość regulacji stopnia pochylenia ekranu.

Poza powyżej wskazanymi Patentami i Wzorami przemysłowymi, rezultatem prowadzonej Działalności B+R w zakresie prac programistycznych zmierzających do rozwoju wykorzystywanego w sterownikach oprogramowania są również autorskie prawa do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (dalej: „Oprogramowanie”). Oprogramowanie obejmuje głównie autorskie algorytmy przetwarzania informacji, odpowiadające za sposób regulacji pracy danego sterownika oferowanego przez Spółkę. Instalowane w poszczególnych sterownikach Oprogramowanie różni się między sobą wykorzystanymi algorytmami, które są każdorazowo rozwijane przez Spółkę w celu spełnienia oczekiwań danego klienta. Ze względu na specyfikę działalności Spółka rozwija wyłącznie Oprogramowanie instalowane na sterownikach oferowanych na rynku przez Spółkę. Spółka rozwija Oprogramowanie wyłącznie dla tych sterowników, które ze względu na swoje zaawansowanie techniczne bez instalacji programów komputerowych nie byłyby w stanie w ogóle działać.

Patenty, Wzory przemysłowe oraz Oprogramowanie dotyczą i będą dotyczyć w przyszłości elementów stanowiących integralną część wybranych produktów Spółki, niesprzedawanych samodzielnie ze względu na funkcjonalne powiązanie z danym typem sterownika (dalej: „Produkty IP”). Co istotne, jeden Produkt IP może zawierać kombinację Patentów i Wzorów przemysłowych, przy czym zawsze będzie zawierał Oprogramowanie.

Sprzedawane obecnie przez Spółkę Produkty IP dzielą się na następujące grupy:

  1. Produkty IP zawierające Patenty: …., …. oraz Oprogramowanie (dalej: „Grupa Produktowa 1”) – grupa produktowa zawierająca sterowniki pozwalające na regulację procesu spalania i dostarczanego ciepła w kotłach na węgiel oraz pelet posiadających automatyczny podajnik paliwa z przeznaczeniem dla domów jednorodzinnych, poprzez zastosowanie innowacyjnej kombinacji ww. Patentów oraz Oprogramowania. Zastosowanie układu … pozwala na ograniczenie iskrzenia styków przekaźnika w momencie włączania i wyłączania indukcyjnych odbiorników energii, co przekłada się bezpośrednio na przedłużoną żywotność styków przekaźnika sterującego indukcyjnymi odbiornika energii, a tym samym także na mniejszą awaryjność całego urządzenia. Przekaźnik ten jest załączany i wyłączany bezprądowo. Z kolei zastosowanie układu regulacji pozwala na precyzyjne sterowanie obrotami wentylatora nadmuchowego dostarczającego powietrze do komory spalania. Zastosowanie układu regulacji obrotów z tranzystorem …. minimalizuje również zakłócenia elektromagnetyczne przewodzone bez konieczności dokładania dodatkowych filtrów odkłócających. Jest to korzystne rozwiązanie w porównaniu z typowymi układami regulacji obrotów wymagającymi filtracji. Oprócz wskazanych powyżej Patentów, Grupa Produktowa 1 korzysta także z Oprogramowania w postaci autorskiego algorytmu z PID sterującego procesem spalania w kotle. Zastosowany autorski algorytm regulacji procesu spalania pozwala na ograniczenie do minimum strat niecałkowitego i niezupełnego spalania z korzyścią dla środowiska i użytkownika. Oprogramowanie determinuje działanie sterownika z zastosowanymi rozwiązaniami sprzętowymi, tj. … (przekaźnik załączający podajnik paliwa) oraz układ regulacji obrotów z tranzystorem …. precyzyjnie sterującym wentylatorem dostarczającym powietrze niezbędne do spalania paliwa. Bez Oprogramowania sterowniki z Grupy Produktowej 1 nie mogłyby działać;
  2. Produkty IP zawierające Patenty: …., …., Wzór przemysłowy Konsola oraz Oprogramowanie (dalej: „Grupa Produktowa 2”) – jest to grupa produktowa zawierająca kombinację Patentów i Oprogramowania zastosowanej w Grupie Produktowej 1, wzbogacona o zastosowanie Konsoli. Konsola posiada regulowany kąt pochylenia, pozwalający na jego dostosowanie w sposób umożliwiający komfortową obsługę kotła przez osoby o różnym wzroście czy umieszczeniu sterownika w danym pomieszczeniu. Konsola jest oryginalnym rozwiązaniem Spółki, które poza udostępnieniem możliwości sterowania kątem pochylenia, jest również mocno adaptowalne, dzięki czemu pozwala na etapie produkcji na swobodne dostosowanie finalnego kształtu sterownika do oczekiwań danego klienta z zachowaniem posiadanej funkcjonalności. Przekłada się to bezpośrednio na poprawę komfortu użytkownika korzystającego z produktów z Grupy Produktowej 1 w stosunku do Grupy Produktowej 2;
  3. Produkty IP zawierające Patent …. oraz Oprogramowanie (dalej – „Grupa Produktowa 3”) – jest to grupa produktowa obejmującą sterowniki pozwalające na regulację procesu spalania i dostarczanego ciepła w większych kotłach o mocy od 250 kW, gdzie ze względu na wielkość kotła i typ wentylatora do regulacji obrotów wentylatora zastosowany jest falownik.). Sterowniki te posiadają wszystkie korzyści płynące z zastosowania Patentu …, a także Oprogramowania, które zostało wskazane w Grupie Produktowej 1. Ze względu na wielkość kotłów w Grupie Produktowej 3 nie znalazł zastosowania Patent ….,
  4. Produkty IP zawierające Nakrywkę czołową oraz Oprogramowanie (dalej: „Grupa Produktowa 4”) – są to sterowniki z przeznaczeniem do sterowania pracą instalacji grzewczych, tj. odpowiadające za właściwą regulację i dystrybucję wytworzonego już ciepła. Wykorzystana w Grupie Produktowej 4 Nakrywka czołowa stanowi własną, oryginalną część obudowy układów sterowników, która jest przystosowana do uniwersalnego stosowania przez Spółkę (rozumianego jako wykorzystanie elektroniki opracowywanej przez Spółkę bez konieczności przeprowadzania dodatkowych prac inżynierskich). Zastosowanie Nakrywki czołowej niesie również korzyść dla finalnego użytkownika oraz instalatora, poprzez skonstruowanie jej w sposób pozwalający na ukrycie elementów sterownika, do których dostępu ze względów bezpieczeństwa i pracy urządzenia nie powinien mieć użytkownik (zaciski prądowe oraz czujniki). Oprócz wskazanych powyżej Patentów, Grupa Produktowa 4 korzysta także z Oprogramowania, determinującego zasady działania poszczególnych sterowników. Bez Oprogramowania sterowniki z Grupy Produktowej 4 nie mogłyby działać;
  5. Produkty IP zawierające Oprogramowanie (dalej: „Grupa Produktowa 5”) – poza omawianymi powyżej grupami Produktów IP, Spółka posiada w swojej ofercie również produkty niezawierające ani Patentów, ani Wzorów Przemysłowych, a zawierające Oprogramowanie. Zastosowanie Oprogramowania wynika z tego, że praktycznie żaden współczesny sterownik (z nielicznymi i bardzo prostymi w konstrukcji wyjątkami, które również znajdują się w ofercie Spółki, lecz nie stanowią przedmiotu wniosku) nie jest w stanie działać bez stosownego oprogramowania. Oprogramowanie to, aby działało w sposób prawidłowy, tj. funkcjonowało zgodnie z założeniami Spółki, musi powstać każdorazowo w oparciu o samodzielnie opracowaną koncepcję zgodną ze specyfiką branży technologii grzewczych i specyfikacją techniczną danego sterownika. Stworzenie oprogramowania na rzecz Produktów IP Spółki przez podmiot zewnętrzny byłoby praktycznie niemożliwe od strony technicznej (Spółka nie zamawia w związku z tym Oprogramowania na zewnątrz, tylko posiada wewnętrzne zespoły dedykowane konstruowaniu nowego urządzenia, tj. produkcja Oprogramowania występuje każdorazowo na etapie wytwarzania gotowego i sprawdzonego prototypu), w związku z koniecznością posiadania wiedzy o rozwiązaniach technicznych przyjętych w danym sterowniku. Tym samym, praktycznie żaden sterownik Spółki nie byłby w stanie działać bez Oprogramowania stworzonego samodzielnie przez Spółkę (jak w przypadku pozostałych grup produktowych).

Należy wskazać (odnosząc się do powyższego opisu), że ze względu na systematyczne prowadzenie Działalności B+R, Spółka nieustannie tworzy nowe autorskie rozwiązania i oprogramowanie. Niektóre z nich ze względu na poziom wynalazczy będą chronione zgłoszeniem patentowym czy też w przypadku niekonwencjonalnej obudowy wzorem użytkowym lub przemysłowym. Spółka może również rozwijać i ulepszać już wytworzone Patenty, Wzory przemysłowe i Oprogramowanie (w zależności od bieżących oraz przewidywanych oczekiwań odbiorców Produktów IP Spółki), które uzupełniają te występujące w przedstawionych wyżej grupach produktowych.

Jak wynika z powyższego opisu Działalności B+R Spółki oraz charakterystyki poszczególnych Produktów IP, to wykorzystywane Patenty i Wzory przemysłowe stanowią nierozerwalny element Produktów IP decydując o finalnej konstrukcji oraz funkcjonalnościach sprzedawanych Produktów IP. Bez wskazanych elementów produkty Spółki nie byłyby nowatorskie i nie byłyby w stanie zapewnić zakładanych na etapie Działalności B+R kluczowych, a jednocześnie oczekiwanych przez rynek funkcjonalności, które decydują o przewadze konkurencyjnej produktów Spółki. Przewaga konkurencyjna takich produktów Spółki wynika z dostarczenia ich użytkownikom większej efektywności np. w zakresie efektywniejszego i czystego spalania paliw, w porównaniu do innych dostępnych na rynku produktów. Objęte wnioskiem Produkty IP z zastosowanymi Patentami i Wzorami przemysłowymi wraz z Oprogramowaniem decydują o przewadze rynkowej. Oprogramowanie jest niezbędną składową konieczną do działania wszystkich Produktów IP, bez którego urządzenia nie miałyby żadnej wartości użytkowej. Ze względu na ww. kwestie, wykorzystywane Patenty, Wzory przemysłowe i Oprogramowanie są i będą przez Spółkę uwzględniane w cenie sprzedaży Produktów IP, będąc kluczowym czynnikiem cenotwórczym. Produkty IP są sprzedawane po cenach rynkowych. Tym samym, w wyniku sprzedaży Produktów IP, Spółka uzyskuje dochód na warunkach rynkowych. Ponieważ Spółka działa w branży produkcyjnej, podstawowym składnikiem cenotwórczym są koszty wytworzenia Produktów IP. Jest to jednak wyłącznie jeden z wielu elementów wpływających na ostatecznie zastosowaną cenę. Kalkulacja ceny każdorazowo uwzględnia bowiem czynniki zmienne, takie jak bieżący popyt i podaż, rodzaj klienta, skalę zamówienia, rezultaty wspólnych negocjacji, historię współpracy z danym kontrahentem, renomę Spółki jako producenta, termin realizacji zamówienia i specyfikę zamówienia wynikającą z indywidualnych wymagań klienta. W sposób oczywisty na cenę wpływają także opracowane przez Spółkę Patenty, Wzory przemysłowe i Oprogramowanie, co wynika przede wszystkim z tego, że ich posiadanie wzmacnia pozycję Spółki jako producenta na rynku i ogranicza konkurencję, umożliwiając Spółce sprzedaż nie tylko na większą skalę, ale również na dotarcie do najbardziej wymagających odbiorców. Patenty, Wzory przemysłowe i Oprogramowanie są rozwiązaniami technologicznymi stanowiącymi jedną z najistotniejszych przewag konkurencyjnych w branży. Wpływa to bezpośrednio na cechy i parametry finalne Produktów IP, co ułatwia klientom wybór urządzenia i korzystanie z oferty Spółki.

Reasumując, Spółka czerpie dochody z wytworzonych w ramach Działalności B+R Patentów, Wzorów przemysłowych i Oprogramowania, gdyż są one uwzględnione w cenie wytwarzanych i sprzedawanych Produktów IP, istotnie determinując sukces rynkowy Spółki. Patenty i/lub Wzory przemysłowe i Oprogramowanie uwzględnione w Produktach IP są ściśle i nierozerwalnie połączone z poszczególnymi grupami produktowymi, z tytułu których Spółka uzyskuje dochody.

Spółka nie jest jednak w stanie określić wymiernie, w jakim konkretnie zakresie powyższe Patenty i/lub Wzory przemysłowe i Oprogramowanie rzeczywiście wpływają/wpłyną na wolumen sprzedaży Produktów IP ani na przychody Spółki. Należy przez to rozumieć, że trudno jest dokładnie ustalić, czy w przypadku braku przysługujących Spółce praw własności intelektualnej Spółka osiągałaby przychody ze sprzedaży określonych Produktów IP i w jakiej wysokości. Nie ulega zatem wątpliwości rzeczywisty wpływ posiadanych praw własności intelektualnej na przychody ze sprzedaży produktów uzyskiwane przez Spółkę, jednak trudno jest ten wpływ w sposób wymierny określić. Jednocześnie korzystanie przez Spółkę z ochrony praw własności intelektualnej, powoduje powiększanie swojej przewagi konkurencyjnej poprzez tworzenie dodatkowych barier wejścia dla potencjalnej konkurencji. Nie jest ona bowiem w stanie, bez naruszenia przepisów prawa, powielić rozwiązań stosowanych przez Spółkę. Wpływa to tym samym na większy udział Spółki w rynku i bezpośrednio przekłada się na wyższe przychody oraz wysoką marżowość.

W powyższym kontekście Spółka zamierza skorzystać ze preferencji podatkowej, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT (dalej: „Innovation Box”). W związku z tym, Wnioskodawca oświadcza, że:

  • ustala i będzie ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 3, 4, 5 i 6, a także 9, 10 i 11 ustawy o PIT uzyskanego z poszczególnych Produktów IP zawierających prawa określone w art. 30ca ust. 2 pkt 1-3 ww. ustawy, uwzględnionych w cenie Produktów IP zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT,
  • do Wnioskodawcy nie będą mieć zastosowania przepisy art. 30ca ust. 12, 13 i 14 ustawy o PIT,
  • Wnioskodawca spełnia i będzie spełniać obowiązki określone w art. 30cb ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o PIT prowadząc wymagane ewidencje rachunkowe,
  • w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, nie będzie możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca zapłaci podatek odpowiednio zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT.

Spółka uzyskuje również przychody z innych grup produktowych, które nie zawierają w sobie, ani nie są Patentem, Wzorem przemysłowym czy Oprogramowaniem, w związku z czym nie są one objęte pytaniami przedstawionymi we wniosku.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona przez Spółkę dotycząca opracowywania i rozwoju poszczególnych Grup Produktowych jest działalnością twórczą. Stanowi ona działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jej efektem są rozwiązania objęte ochroną patentową, wzorami przemysłowymi lub nowe lub dalej rozwijane Oprogramowania wykorzystywane w produkowanych przez Spółkę urządzeniach. Działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność obejmuje przede wszystkim nieustanne poszukiwanie efektywniejszych rozwiązań technicznych dla produktów Spółki, przykładowo w zakresie Oprogramowania. Spółka podejmuje się opracowywania nowego Oprogramowania lub rozwinięcia już opracowanego po przeanalizowaniu możliwości i zasadności wdrożenia poszczególnych koncepcji rozwiązań poprzez napisanie nowego kodu źródłowego i później jego testowanie. Prace te są realizowane z założonym harmonogramem i budżetem, a za ich realizację odpowiadają poszczególni kierownicy zespołów lub projektów. W tym celu Spółka zatrudnia kilkudziesięciu inżynierów i informatyków przeznaczając rokrocznie rosnące kwoty na działalność badawczo-rozwojową. Wydatki Spółki na działalność badawczo-rozwojową są rokrocznie odliczane w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 24e ustawy o PIT. W związku z systematycznie prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółka rokrocznie składa również do Głównego Urzędu Statystycznego sprawozdania w tym zakresie, wykazując poziom zatrudnienia i poziom wydatków ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową. Efektem ww. prowadzonej systematycznie działalności są w szczególności rozwiązania chronione patentami, wzorami przemysłowymi oraz będące prawami autorskimi do programu komputerowego, a także ich ulepszenia, które powstają rokrocznie. Spółka w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Efektem ww. działalności są w szczególności rozwiązania chronione patentami, wzorami przemysłowymi oraz będące prawami autorskimi do programu komputerowego. W ramach działalności gospodarczej Spółka opracowuje nowe produkty, ulepszone procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Spółki lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Produkty IP są sprzedawane przede wszystkim podmiotom niepowiązanym. W przypadku sprzedaży podmiotom powiązanym ceny produktów IP, o których mowa we wniosku, są ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej – zgodnie z przepisami prawa podatkowego. W konsekwencji, ceny produktów IP są cenami rynkowymi. Oprogramowania, o których mowa we wniosku, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 1, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę?
  2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 2, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę?
  3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 3, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę?
  4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 4, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę?
  5. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 5, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 1, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę.

Ad 2

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 2, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę.

Ad 3

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 3, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę.

Ad 4

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 4, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę.

Ad 5

Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej 5, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Na gruncie art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,
  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
  8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

  1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
  2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
  3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
  4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Natomiast zgodnie z art. 30ca ust. 6 ww. ustawy, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

  1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 8 ustawy o PIT, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30ca ust. 9 ww. ustawy, w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 10 ustawy o PIT, o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, w rezultacie prowadzonej Działalności B+R Spółka opracowuje Patenty i/lub Wzory przemysłowe oraz niepodlegające ochronie prawnej Oprogramowanie. Jak zostało następnie przedstawione, Spółka uzyskuje przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i spełnia warunki określone w ustawie o PIT do skorzystania z Innovation Box, preferencji określonej w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. W przypadku bowiem sprzedaży przez Spółkę Produktów IP, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, będzie wartość dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży Produktu IP zastosowanej przez Spółkę i przypadającego proporcjonalnie na Wnioskodawcę, jako wspólnika Spółki.

W konsekwencji, Wnioskodawca spełnia warunki wymienione w ustawie o PIT określające zasady korzystania z Innovation Box.

Podstawę opodatkowania dla celów Innovation Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT) skorygowaną zgodnie z art. 30ca ust. 4 cytowanej ustawy. Aby zatem prawidłowo ustalić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku, należy w pierwszej kolejności ustalić, jaka jest wartość dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ust. 3 ustawy o PIT uwzględniając ust. 8, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego towaru winien być ustalany w oparciu o zasadę ceny rynkowej.

Spółka uzyskuje i będzie uzyskiwać również w przyszłości przychody ze sprzedaży wybranych Produktów IP, które bazują na podstawie posiadanych przez Spółkę Patentów, Wzorów przemysłowych oraz Oprogramowania. Niemniej jednak, Spółka nie jest w stanie precyzyjnie określić w jaki sposób Patenty, Wzory przemysłowe i Oprogramowanie wpływają na wartość Produktów IP. Jednakże, ze względu na innowacyjność Patentów, Wzorów przemysłowych oraz Oprogramowania, ich cechy, funkcje i parametry, powyższe prawa własności intelektualnej niewątpliwie odgrywają kluczową rolę w strategii rynkowej przyjętej przez Spółkę. Brak Patentów lub Wzorów przemysłowych mógłby skutkować utratą co najmniej części potencjalnych kontrahentów przez Spółkę, a co za tym idzie obniżeniem generowanych dochodów. W przypadku Oprogramowania, jego brak w poszczególnych produktach uniemożliwiałby ich sprzedaż.

Powołane powyżej przepisy odnoszą się do tego, że na potrzeby ustalenia podstawy opodatkowania stawką 5% należy brać pod uwagę dochód w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W ocenie Wnioskodawcy fakt, że Spółka ustala określone ceny w stosunku do Produktów IP, których dotyczy dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oznacza, że dochód ze sprzedaży takiego Produktu IP w postaci pełnej wartości jego ceny netto należy uznać tę część dochodu, która jest osiągnięta z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W szczególności, w ocenie Wnioskodawcy, nie byłoby zasadne dokonywanie prób sztucznego wyodrębnienia z uzyskiwanego w ten sposób dochodu tylko tej części, która miałaby wynikać z posiadania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez Spółkę. W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego trudno jest o wymierne określenie, w jakim konkretnie zakresie powyższe prawa własności intelektualnej rzeczywiście wpływają/wpłyną na wolumen sprzedaży Produktów IP czy też na przychody Spółki ze sprzedaży Produktu IP w sposób inny niż przyjęcie, że w 100%.

Między funkcjonowaniem Produktów IP a Patentów, Wzorów przemysłowych i Oprogramowania, jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, istnieje bowiem nierozerwalny związek. Jak też zostało wskazane przez Wnioskodawcę, w ocenie Spółki, większość Produktów IP nie posiadałoby obecnej wartości rynkowej bez Patentu i/lub Wzoru przemysłowego i/lub Oprogramowania. Zatem, ów nierozerwalny związek jest i zdaniem Spółki daje prawo do ujęcia całości dochodu z tych Produktów IP w Innovation Box. Trudno jest ponadto dokładnie ustalić, czy w przypadku braku przysługujących Spółce praw własności intelektualnej Spółka w ogóle osiągałaby jakiekolwiek przychody ze sprzedaży Produktów IP i w jakiej wysokości – czy klienci chcieliby nabywać produkty Spółki, czy też wybraliby podobne urządzenia oferowane przez konkurentów Spółki. Produkty IP bez Patentów oraz Wzorów przemysłowych pozbawione byłyby niekiedy kluczowych funkcjonalności i nie spełniałby wymagań obecnych odbiorców. Natomiast, w przypadku hipotetycznego pozbawienia Produktów IP Oprogramowania, które jest potrzebne do działania sterowników zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka nie byłaby w stanie sprzedać żadnego takiego sterownika. Jak również wskazano, kalkulacja ceny każdorazowo uwzględnia czynniki zmienne, takie jak bieżący popyt i podaż i charakter rynku. Nie jest więc, w ocenie Wnioskodawcy, możliwe ustalenie stałego wymiernego wpływu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na cenę sprzedaży.

Należy zwrócić uwagę na cel regulacji jaką są przepisy dotyczące Innovation Box. Umożliwiają one zastosowanie preferencyjnej stawki podatku w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – tu Patentów, Wzorów przemysłowych oraz Oprogramowania będących nierozerwalnie związanymi z Produktem IP.

Biorąc zatem pod uwagę nierozerwalny związek Patentów, Wzorów przemysłowych oraz Oprogramowania z Produktami IP oraz fakt, że Patenty i/lub Wzory przemysłowe oraz Oprogramowanie determinują wartość Produktów IP i w konsekwencji uzyskiwany dochód, w ocenie Wnioskodawcy, wykładnia celowościowa art. 30ca ustawy o PIT nakazuje w takich przypadkach przyjąć, że całość dochodu z tychże Produktów IP wynika z zastosowanych w nich Patentów i/lub Wzorów przemysłowych oraz Oprogramowania.

Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że w wydanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej:

  • z dnia 22 października 2019 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.349.2019.1.IM) potwierdził, że w przypadku braku możliwości wymiernego określenia w jakim konkretnie zakresie prawa własności intelektualnej rzeczywiście wpływają/wpłyną na wolumen sprzedaży, to całość dochodu z tych produktów stanowi dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, tj. dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Wnioskodawcą, podobnie jak w złożonym wniosku wniosku, był podmiot działający w branży produkcyjnej, który w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej tworzy nowatorskie rozwiązania obejmowane ochroną własności intelektualnej. Spółka dokonuje następnie sprzedaży produktów, objętych bądź wytworzonych z zastosowaniem tych praw własności intelektualnej, uwzględniając ich wartość w cenie sprzedawanych produktów, nie będąc jednak w stanie określić wymiernie w jakim konkretnie zakresie te prawa własności intelektualnej rzeczywiście wpływają na wolumen sprzedaży ani na przychody przedsiębiorstwa;
  • z dnia 22 października 2019 r. (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.347.2019.l.MM) potwierdził, że całość dochodów ze sprzedaży towarów objętych wzorem przemysłowym bądź patentami, wyrażona w cenie netto sprzedaży tych towarów powinna być brana pod uwagę na potrzeby obliczenia wysokości dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne podejście zostało przyjęte przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach wydawanych dla potrzeb wyjaśnienia Innovation Box w zakresie kwalifikacji dochodu uzyskiwanego z gier komputerowych. W opublikowanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że ponieważ wszystkie elementy gry komputerowej tworzą jedną, nierozerwalną całość (w tym scenariusze dialogów, czy ścieżka dźwiękowa niebędące same w sobie programami komputerowymi), to zasadne jest przyjęcie dla potrzeb Innovation Box, że cała gra komputerowa stanowi autorskie prawo do programu komputerowego objęte preferencją Innovation Box, por. m.in.: w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.480.2019.2.JS) oraz z dnia 6 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1 -1.4010.532.2019.2.BK).

Stanowisko Wnioskodawcy opiera się na analogicznych przesłankach w zakresie realiów prowadzenia działalności gospodarczej i ich skutków na gruncie prawa podatkowego co m.in. prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i uzyskiwanie z tego tytułu przychodu zwolnionego z opodatkowania. W interpretacji ogólnej Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 25 października 2019 r. o numerze DD5.8201.10.2019 stwierdzono, że w zakresie reinwestycji należy wyróżnić 2 przypadki: reinwestycje, które nierozerwalnie związane są z prowadzoną dotychczas działalnością oraz te dające się wyodrębnić z istniejącego zakładu. Nierozerwalność reinwestycji należy zaś weryfikować badając powiązania funkcjonalne i ekonomiczne między inwestycją istniejącą i nową i ocenić ich nierozerwalność. Tylko bowiem ścisłe powiązania i integralność inwestycji pozwalają na zwolnienie z podatku dochodowego całości osiąganego dochodu. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe przesłanki występują również w przypadku grup produktowych przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, gdzie ścisłe powiązania i nierozerwalność produktów i zastosowanych Patentów, Wzorów przemysłowych oraz Oprogramowania, nie pozwala na zastosowanie wyodrębnienia przychodów.

Należy zauważyć, że na analogicznych zasadach opierają się regulacje dotyczące Innovation Box w innych krajach OECD (w oparciu, o którego wytyczne został wprowadzony Innovation Box w Polsce). Przykładowo wytyczne organów podatkowych w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wskazują, że dopiero w przypadku braku nierozerwalności poszczególnych elementów produktu, z których tylko część jest chroniona np. patentem, należy dokonać odpowiedniej alokacji przychodów do poszczególnych elementów danego produktu. Przykładowo brytyjskie organy podatkowe wskazały, że taka nierozerwalność nie występuje dla kanapki oraz opatentowanego opakowania wydłużającego jej okres przydatności do spożycia. Jednocześnie w ich ocenie w przypadku sprzedaży produktu – drukarki uwzględniającej opatentowany kartridż – przychodem Innovation Box będzie przychód ze sprzedaży drukarek niezależnie od okoliczności czy kartridż jest preinstalowany czy załączony do opakowania drukarki jako produktu i to również w sytuacji, gdy sama drukarka nie jest objęta żadnym patentem. Podobnie w przypadku sprzedaży maszynek do golenia, w których opatentowany jest tylko wkład z ostrzami, podczas gdy, sama rączka nie jest objęta żadnymi prawami brytyjskie organy traktują całość jako jeden produkt w sensie ekonomicznym i dochodem dla Innovation Box jest cały dochód ze sprzedaży produktu obejmującego maszynkę i wkłady z ostrzami. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku grup produktowych przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego taka nierozerwalność z kolei występuje.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, całość dochodów ze sprzedaży Produktów IP, wyrażona w ich cenie netto sprzedaży powinna być brana pod uwagę na potrzeby obliczenia wysokości dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

W konsekwencji należy uznać, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład:

  • Grupy Produktowej 1,
  • Grupy Produktowej 2,
  • Grupy Produktowej 3,
  • Grupy Produktowej 4,
  • Grupy Produktowej 5,

dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tych Produktów IP zastosowanej przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że stosownie do przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zadanego pytania (wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład grupy produktowej, których cena uwzględnia kwalifikowane prawo własności intelektualnej, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, dalej: „ustawy o PIT”), będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży Produktu zastosowanej przez Spółkę (w części przypisanej Wnioskodawcy zgodnie z przysługującym Mu prawem do udziału w zysku (udziału)).

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.; dalej ksh), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 102 ksh, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Wskazać należy, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatku dochodowego, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego wskazać należy, że w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Przy czym, zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to:

  1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
  2. spółkę kapitałową w organizacji,
  3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka lecz poszczególni jej wspólnicy. Zatem na nich, a więc na poszczególnych wspólnikach będących osobami fizycznymi, a nie na spółce, ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z powyższym, dochody z udziału w spółce komandytowej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziałów.

Z kolei z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wynika, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W konsekwencji Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki, winien do określenia przychodów oraz kosztów w Spółce stosować zasady wyrażone w art. 8 omawianej ustawy.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jednocześnie należy wskazać, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box). W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że „proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 30ca-30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

  1. patent,
  2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
  3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
  4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
  5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
  6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
  7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
  8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

  • zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  • należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  • podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/( a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

  1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
  2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
  3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
  4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

  • wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  • kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  • dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

  1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
  3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
  4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio (art. 30ca ust. 8 ww. ustawy).

Wskazany wyżej katalog dochodów z kwalifikowanych IP jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że wyłącznie dochody uzyskane z wymienionych źródeł mogą zostać objęte preferencją podatkową, inne zaś podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Co istotne, w przypadku dochodu z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, winien być on określony w oparciu o zasadę ceny rynkowej.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawianą ulgę (druk 2860) wskazano, że „Projektowany ust. 7 definiuje pojęcie dochodu osiągniętego bezpośrednio lub pośrednio z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Przez dochód ten rozumie się osiągnięty przez podatnika w danym roku podatkowym dochód z tytułu wszelkich opłat lub należności licencyjnych dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej (pkt 1), dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2), dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3) oraz dochód z odszkodowania dotyczącego naruszenia praw wynikających z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uzyskany w postępowaniu spornym, w tym sądowym albo arbitrażu (pkt 4). Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego towaru lub usługi ustalany ma być w oparciu o zasadę ceny rynkowej wynikającą z przepisów art. 25 ustawy o PIT. ”

W myśl art. 30ca ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie, jak stanowi przepis art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

  1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
  2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
  3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
  4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
  5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki komandytowej (dalej Spółka). Jako wspólnik Spółki osobowej oraz podatnik podatku dochodowego, rozlicza przychody i koszty Spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka jest podmiotem zajmującym się produkcją mikroprocesorowych urządzeń elektroniki użytkowej, w tym m.in. sterowników zwane jako Produkty IP wchodzące w skład Grupy Produktowej, które powstają w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Spółka dokonuje sprzedaży Produktów IP wchodzących w skład Grupy Produktowej objętych Patentem i/lub Wzorem przemysłowym i/lub Oprogramowaniem stanowiącym utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będących kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość Patentu i/lub Wzoru przemysłowego i/lub Oprogramowania jest uwzględniana w cenie sprzedawanych urządzeń – Produktów. Sprzedaż Produktów następuje po cenach rynkowych. Wnioskodawca wskazał, że Spółka nie jest jednak w stanie określić wymiernie, w jakim konkretnie zakresie powyższe Patenty i/lub Wzory przemysłowe i Oprogramowanie rzeczywiście wpływają/wpłyną na wolumen sprzedaży Produktów IP ani na przychody Spółki.

W tym miejscu ponownie wskazać należy, że jak wynika z cytowanego powyżej art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Z uwagi na powyższe, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że cały dochód uzyskany ze sprzedaży Produktów, będzie mógł opodatkować stawką 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, że Wnioskodawca uzyskując dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy, może opodatkować 5% stawką podatku wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP, który uwzględniony jest w cenie sprzedaży produktu lub usługi, a nie cały dochód uzyskany ze sprzedaży urządzenia wraz z Patentem i/lub Wzorem przemysłowym i/lub Oprogramowaniem. Jak wynika bowiem z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku podlegają wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnego, którym (zgodnie z art. 30ca ust. 2 cytowanej ustawy) jest m.in. patent, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego a także autorskie prawo do programu komputerowego. Powyższe potwierdza również treść cytowanego powyżej art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, inne dochody niebędące dochodami z kwalifikowanego IP nie mogą korzystać z opodatkowania ww. preferencyjną stawką 5%. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie może całego dochodu uzyskanego ze sprzedaży urządzeń wraz z Patentem i/lub Wzorem przemysłowym i/lub Oprogramowaniem, opodatkować preferencyjną stawką 5%, lecz wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży ww. Produktów.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku sprzedaży przez Spółkę Produktów IP wchodzących w skład Grup Produktowych, dochodem Wnioskodawcy z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie wartość dochodu wynikająca z pełnej wartości ceny netto sprzedaży tego Produktu IP zastosowanej przez Spółkę należało uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze literalne brzmienie powołanych przepisów, w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako wspólnik spółki osobowej uzyskując dochody z kwalifikowanego IP na podstawie art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może opodatkować 5% stawką podatku wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP, który uwzględniony jest w cenie sprzedaży urządzenia – Produktu IP, a nie cały dochód uzyskany ze sprzedaży urządzenia. Jak wynika z art. 30ca ust. 1 ustawy, opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku podlegają wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, którym jest m.in. patent, prawo z rejestracji wzoru użytkowego oraz autorskie prawo do programu komputerowego.

Tym samym preferencyjną, 5% stawką podatku nie będzie objęty cały dochód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży urządzeń objętych Patentem i/lub Wzorem przemysłowym i/lub Oprogramowaniem, a wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP, który jest uwzględniony w cenie sprzedaży urządzeń.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte w każdej z nich jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego. Odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy Wnioskodawcy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. W przypadku rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych rozstrzygnięć, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie. Na podstawie art. 14e ustawy Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj