Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.240.2020.2.JKU
z 8 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJI INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2020 r., który wpłynął w tym samym dniu, uzupełnionym 4 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

• czy Spółka powinna stosować się do art. 12 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu nadanym ustawą z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji; Dz.U. 2018 poz. 1162), tj. rozliczać łącznie dochód uzyskany na podstawie zezwoleń 401 i 405, a tym samym powinna alokować cały dochód wygenerowany z działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w obu zezwoleniach najpierw do jednego z zezwoleń, a po wyczerpaniu limitu dostępnej puli pomocy publicznej analogicznie - całość uzyskanego dochodu alokować do drugiego z zezwoleń (pytanie oznaczone nr 1) – jest prawidłowe,
• czy zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE oraz § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przysługuje Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały warunki określone w którymkolwiek z posiadanych zezwoleń, tj. 401 lub 405, w zależności od tego, które z nich zostały spełnione jako pierwsze (pytanie oznaczone nr 2) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy Spółka powinna stosować się do art. 12 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu nadanym ustawą z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji; Dz.U. 2018 poz. 1162), tj. rozliczać łącznie dochód uzyskany na podstawie zezwoleń 401 i 405, a tym samym powinna alokować cały dochód wygenerowany z działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w obu zezwoleniach najpierw do jednego z zezwoleń, a po wyczerpaniu limitu dostępnej puli pomocy publicznej analogicznie - całość uzyskanego dochodu alokować do drugiego z zezwoleń (pytanie oznaczone nr 1),
• czy zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE oraz § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przysługuje Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały warunki określone w którymkolwiek z posiadanych zezwoleń, tj. 401 lub 405, w zależności od tego, które z nich zostały spełnione jako pierwsze (pytanie oznaczone nr 2).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 sierpnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.240.2020.1.JKU wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 4 września 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest członkiem globalnej Grupy, która funkcjonuje na rynku Polskim od wielu lat. Na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Grupa posiada w Polsce kilkanaście zakładów i zatrudnia wielu pracowników. Wartość obrotów Grupy w Polsce w 2018 roku wyniosła ponad (…) zł. Wnioskodawca jest producentem szyb. Ponadto, Spółka prowadzi dystrybucję szyb samochodowych na rynku wtórnym wraz z produktami pokrewnymi. Cechą wyróżniającą produkty wytwarzane przez Spółkę jest innowacyjność. Dewizą całej Grupy jest dostarczanie produktów i usług o jak największej wartości dodanej, przy zachowaniu szczególnej troski o ochronę środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa pracy. W dniu 27 marca 2015 r. nastąpiło połączenie dwóch podmiotów, spółki X oraz spółki Y. Podmiotem przejmującym była Z, która po połączeniu zmieniła nazwę na aktualną, wstępując w całość praw i obowiązków wymienionych powyżej spółek. Spółka, w ramach dawnej działalności Y, odpowiada za produkcję, przetwarzanie i sprzedaż szkła. Działalność Spółki w tym zakresie prowadzona jest w dwóch zasadniczych obszarach:

• Produkcja szkła płaskiego;
• Przetwarzanie i dystrybucja produktów końcowych.
  
  

Spółka, w ramach dawnej działalności X, produkuje w zakładzie oszklenia samochodowe z zastosowaniem najnowszych technologii X. Wytwarzane szyby samochodowe są przeznaczone na pierwszy montaż dla producentów samochodów osobowych. Obydwa zakłady prowadzą swoją działalność gospodarczą na terenie, który został włączony do Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) w wyniku procesu rozszerzenia jej granic. W zakresie Y wydane zostały następujące zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE:

• Nr 233 z 16 października 2007 r. - w związku z tą inwestycją nastąpiło rozpoczęcie działalności na terenie SSE w (…) w wyniku włączenia części terenu Y do SSE.
• Nr 366 z 31 lipca 2013 r. - inwestycja typu brownfield.
• Nr 405 z 18 czerwca 2014 r. - w związku z tą inwestycją nastąpiło włączenie dodatkowego terenu Y do SSE.
  
  

Na ten moment pula zwolnienia podatkowego wynikająca z zezwoleń nr 233 i 366 została już w całości wykorzystana.

Spółka posiada również zezwolenie Nr 306 z 24 listopada 2010 r. na prowadzenie działalności na terenie SSE, jednak nie dotyczy ono analizowanej lokalizacji, gdyż zostało wydane w związku z inwestycją w (…).

Działalność X na terenie SSE wynika z następujących zezwoleń na prowadzenie działalności:

• Nr 286 z 4 lutego 2010 r. - w związku z tą inwestycją nastąpiło rozpoczęcie działalności na terenie SSE w (…) w wyniku włączenia terenu X do SSE.
• Nr 313 z 26 kwietnia 2011 r. - inwestycja typu brownfield.
• Nr 377 z 23 grudnia 2013 r. - inwestycja typu brownfield.
• Nr 401 z 3 czerwca 2014 r. - inwestycja typu brownfield.
  
  

Na ten moment pula zwolnienia podatkowego wynikająca z Zezwoleń nr 286, 313 i 377 została już w całości wykorzystana. Spółka posiada również zezwolenie Nr 286 z 25 września 2015 r. na prowadzenie działalności na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej, jednak nie dotyczy ono analizowanej lokalizacji.

Tym samym, w chwili obecnej Wnioskodawca prowadzi działalność na terenie SSE na podstawie następujących zezwoleń:

• Nr 401 z dnia 3 czerwca 2014 r.,
• Nr 405 z dnia 18 czerwca 2014 r.
  
  

Zezwolenie Nr 405 z dnia 18 czerwca 2014 r.

Zostało wydane dla podmiotu Y na inwestycję obejmującą przede wszystkim rozbudowę zakładu oraz budowę nowoczesnego pieca szklarskiego wraz z infrastrukturą.

W zezwoleniu ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• Poniesienie wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej 188 000 000 zł w terminie do 31 grudnia 2018 r.
• Zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia poprzez zatrudnienie co najmniej 30 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2017 r. i utrzymanie zatrudnienia do 31 grudnia 2022 r.

W ramach zezwolenia nr 405 spełnienie warunków określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE nastąpiło:

• w odniesieniu do zwiększenia zatrudnienia w grudniu 2017 r.
• w stosunku do wydatków inwestycyjnych w grudniu 2018 r.
  
  

Zezwolenie nr 401 z dnia 3 czerwca 2014 r.

Zostało wydane dla podmiotu X na inwestycję prowadzącą do stworzenia nowoczesnych linii technologicznych do produkcji seryjnej szyb samochodowych bocznych, przednich oraz dachowych. Projekt inwestycyjny obejmował rozbudowę istniejącego zakładu produkcyjnego w (…) poprzez przeprowadzenie prac adaptacyjnych na potrzeby wdrożenia nowych linii technologicznych, a także zakup środków trwałych wchodzących w skład tych linii, które będą służyć do produkcji szkła na poszczególnych etapach.

W zezwoleniu ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

• Poniesienie wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej 17 500 000 euro w terminie do 31 grudnia 2017 r.
• Zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia poprzez zatrudnienie co najmniej 30 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2016 r. i utrzymanie zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2021 r.
  
  

W wyniku zdarzeń niezależnych od Spółki, w związku z opóźnieniem w uzyskaniu stosownych decyzji administracyjnych Urzędu Miasta, nastąpiło przesunięcie realizacji inwestycji, wobec czego niemożliwym było wywiązanie się z obowiązku zakończenia inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r. Na podstawie Decyzji z 30 marca 2017 r. w sprawie zmiany zezwolenia Nr 401 z dnia 3 czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej wydanej przez Ministra Rozwoju i Finansów, nastąpiła zmiana zezwolenia nr 401 poprzez przesunięcie terminu poniesienia wydatków inwestycyjnych z 31 grudnia 2017 r. na 30 czerwca 2019 r., przesunięcie terminu zatrudnienia 30 nowych pracowników z dnia 31 grudnia 2016 r. na 30 czerwca 2018 r., a także terminu utrzymania zatrudnienia z dnia 31 grudnia 2021 r. na 30 czerwca 2023 r.

W ramach zezwolenia nr 401 spełnienie warunków określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE nastąpiło:

• w odniesieniu do zwiększenia zatrudnienia w czerwcu 2018 r.
• w stosunku do wydatków inwestycyjnych w czerwcu 2019 r.
  
  

Na podstawie powyższych zezwoleń Spółka prowadzi działalność w ramach wskazanych poniżej kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”):

• 23.11 Szkło płaskie,
• 23.12 Szkło płaskie, profilowane i poddane dalszej obróbce
• 23.19 Pozostałe szkło przetworzone, włączając szkło techniczne
• 38.11.5 Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu.
  
  

W szczególności na terenie SSE Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji szkła - dawna działalność Y, oraz w zakresie przetwórstwa szkła - dawna działalność X. Powyżej opisana działalność prowadzona jest w zakładach zlokalizowanych na terenie stanowiącym jeden kompleks gospodarczy, który posiada wspólne elementy takie jak ogrodzenie, parking, drogi wewnętrzne oraz ochronę.

Działalność w zakresie produkcji szkła.

W zakładzie należącym pierwotnie do Y (w którym realizowana była inwestycja na podstawie zezwolenia nr 405 z dnia 18 czerwca 2014 r.) Spółka prowadzi produkcję szkła dla dwóch podstawowych grup odbiorców: sektora budowlanego oraz sektora motoryzacyjnego. Wraz z upływem czasu oraz zmieniającymi się warunkami rynkowymi, jak również postępującym rozwojem technologicznym, konieczne było dokonanie inwestycji w nowoczesny piec szklarski, dzięki któremu Spółka mogła zaadresować nowe wymagania rynkowe, w szczególności w zakresie jakości wytwarzanych produktów - zwłaszcza w sektorze motoryzacyjnym. W wyniku nowej inwestycji, Spółka posiada dwa piece szklarskie (F1 oraz F2), które są w stanie produkować szkło zarówno dla sektora budowlanego jaki i sektora motoryzacyjnego. W zakresie tego rodzaju działalności, Spółka posiada również kilka linii przetwórstwa odpowiedzialnych za produkcję szkła dla sektora budowlanego (linia magnetron, linia luster, linia laminatów), a także kilka linii cięcia, które służą do cięcia szkła na mniejsze wymiary dla sektora budowlanego oraz motoryzacyjnego. W efekcie, po realizacji inwestycji szkło produkowane w piecach F1 i F2, może trafić bezpośrednio na każdą z posiadanych przez Spółkę linii przetwórstwa oraz każdą z linii cięcia. Wszystkie procesy przetwórstwa i cięcia są zatem przeprowadzane z wykorzystaniem infrastruktury będącej przedmiotem poprzednich inwestycji Spółki, w tym dokonanych na podstawie wcześniejszych zezwoleń. Finalnie, szkło przeznaczone dla przemysłu samochodowego podlega dalszej obróbce na jednej z linii przetwórstwa szkła samochodowego, w większości w ramach linii opisanych poniżej znajdujących się również na terenie SSE (pozostała część podlega dalszej obróbce w innych lokalizacjach).

Działalność w zakresie przetwórstwa szkła samochodowego.

W zakładzie, który należał wcześniej do X jest prowadzona działalność w zakresie przetwórstwa szkła dla potrzeb branży motoryzacyjnej. Aktualnie działalność Spółki dotycząca przetwórstwa szkła obejmuje produkcję szyb przednich, bocznych, tylnych oraz dachowych, przy czym obecnie szyby dachowe mogą być produkowane zarówno na wydziale szyb przednich, jak i szyb bocznych. Charakterystyka wykorzystania linii produkcyjnych w zakresie szyb przednich Aktualnie produkcja szyb przednich w zakładzie w (…) prowadzona jest w oparciu o kilka linii produkcyjnych, z których jedna, najnowsza została nabyta w ramach inwestycji objętej zezwoleniem nr 401 z 3 czerwca 2014 r. Pozostałe starsze linie produkcyjne zostały nabyte w ramach wcześniejszych inwestycji, w tym objętych poprzednimi zezwoleniami.

Co do zasady proces produkcyjny szyb przednich składa się z głównie z następujących etapów:

• dostawa szkła, folii PVB, emalii, elementów do kompletacji i stopki lusterka,
• obróbka zimna, krojenie, cięcie i szlifowanie tafli szkła,
• drukowanie szyb,
• gięcie termiczne (formowania przestrzenne),
• laminacja wraz z zespalaniem wstępnym,
• zespalanie w autoklawie,
• obróbka końcowa,
• ekstruzja lub premontaż.
  
  

Aktualnie linie produkcyjne szyb przednich zlokalizowane w tym samym budynku korzystają ze wspólnych elementów infrastruktury Spółki, niezależnie czy zostały one wytworzone lub też zakupione w ramach poprzednich zezwoleń czy też najnowszego. Przykładowo proces przygotowania arkuszy folii odbywa się na stanowisku, które jest wspólne dla wszystkich linii produkcyjnych. Natomiast stanowiska zespalania w autoklawie są stosowane wymiennie w zakresie dwóch posiadanych linii produkcyjnych. Z kolei obróbka końcowa produktów jest wykonywana na którymkolwiek ze stanowisk, niezależnie od tego, z której linii produkcyjnej pochodzą. Ponadto w zakładzie istnieje wspólna strefa składowania wyrobów, gdzie szyby przednie z różnych linii są przechowywane razem zanim zostaną przetransportowane do zakładu Spółki poza SSE. W efekcie żaden z procesów produkcyjnych odbywających się na jednej z kilku posiadanych linii produkcyjnych, nie jest prowadzony od samego początku do końca w obrębie jednego ciągu technologicznego, tzn. wszystkie wytwarzane produkty, korzystają z elementów infrastruktury zakupionych w ramach poprzednich zezwoleń strefowych, jak również w ramach obecnego zezwolenia.

Charakterystyka wykorzystania linii produkcyjnych w zakresie szyb bocznych.

Obecnie, w efekcie inwestycji w ramach Zezwolenia nr 401 z dnia 3 czerwca 2014 r., produkcja szyb bocznych w zakładzie w (…) prowadzona jest w oparciu o 2 linie produkcyjne, z których druga, nowsza została nabyta w ramach przedmiotowej inwestycji. Proces produkcyjny szyb bocznych, składa się z następujących etapów:

• dostawa szkła, folii PVB (w przypadku szyb laminowanych), emalii i pozostałych materiałów,
• obróbka zimna: krojenie, cięcie i szlifowanie tafli szkła,
• drukowanie szyb,
• gięcie termiczne (formowania przestrzenne).
  
  

W toku procesu produkcyjnego szkło po obróbce wstępnej na linii 1 może być poddane formowaniu przestrzennemu w piecu w ramach linii 2 i odwrotnie. W efekcie podobnie jak w przypadku produkcji szyb przednich, tak i w ramach produkcji szyb bocznych Spółka nie jest w stanie precyzyjnie określić z elementów której infrastruktury korzystał dany wytworzony produkt, ze względu na kompleksowe użytkowanie dostępnych zasobów infrastruktury znajdujących się w zakładzie, bez względu na inwestycję, z której pochodzą. Wobec powyżej opisanych rodzajów działalności, w ramach przedstawionych zezwoleń następuje ciągłość charakteru działalności gospodarczej powstałej od pierwszych wydanych dla obu spółek zezwoleń w zakresie działalności w (…). Na przestrzeni lat Spółka dokonała modernizacji i rozbudowy infrastruktury (linii technologicznych, budynków, budowli, środków trwałych etc.) oraz rozszerzenia gamy produktowej. Natomiast, produkcja konsekwentnie prowadzona jest na terenie SSE oraz w oparciu o wskazane we Wniosku kody PKWiU.

W związku z prowadzoną działalnością strefową Spółka w przeszłości otrzymała następujące interpretację indywidualne prawa podatkowego:

• Wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z 2 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-506/11/AP, która potwierdza zdanie Wnioskodawcy, że po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach pierwszego zezwolenia (lub po jego wygaśnięciu) zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej działalności gospodarczej Spółki prowadzonej na terenie SSE w ramach posiadaniach ważnych zezwoleń, do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach drugiego zezwolenia lub do wygaśnięcia drugiego zezwolenia.
• Wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z 31 marca 2015 r., Znak: IBPBI/2/423-1568/14/KP, która potwierdza zdanie Wnioskodawcy, że Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącego nowej puli pomocy publicznej przyznanej na podstawie nowego zezwolenia dla dochodu z działalności na terenie SSE od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zarówno zostały poniesione wydatki inwestycyjne, jak i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w nowym zezwoleniu.
• Wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, z 31 marca 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-345/15/KP, która potwierdza zdanie Wnioskodawcy, że Spółka nie będzie zobligowana do wyodrębniania z dochodu (straty) z działalności zwolnionej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, kosztów ponoszonych i przychodów uzyskiwanych od 31 maja 2014 r., tj. od momentu wejścia w życie rozporządzenia. Spółka powinna zaliczać koszty ponoszone i uzyskiwane przychody na terenie włączonym w tym terminie do SSE do dochodu (straty) z działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w związku z dotychczasową pomocą publiczną przyznaną na podstawie wcześniejszych zezwoleń.
  
  

Tytułem uzupełnienia, Wnioskodawca pismem z 4 września 2020 r. wskazał, że w związku z realizacją inwestycji wynikającej z zezwolenia nr 401 wydanego dla Spółki X, której sukcesorem jest Wnioskodawca, nie nastąpiła zmiana granic Specjalnej Strefy Ekonomicznej, tj. przedsiębiorstwa nie objęto dodatkowo granicami strefy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że miejscem inwestycji objętej Zezwoleniem był teren uprzednio włączony do Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka powinna stosować się do art. 12 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu nadanym ustawą z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji; Dz.U. 2018 poz. 1162; dalej: ustawa o WNI), tj. rozliczać łącznie dochód uzyskany na podstawie zezwoleń 401 i 405, a tym samym powinna alokować cały dochód wygenerowany z działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w obu zezwoleniach najpierw do jednego z zezwoleń, a po wyczerpaniu limitu dostępnej puli pomocy publicznej analogicznie - całość uzyskanego dochodu alokować do drugiego z zezwoleń?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca (stanowisko prawidłowe), to czy zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w związku z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE oraz § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przysługuje Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały warunki określone w którymkolwiek z posiadanych zezwoleń, tj. 401 lub 405, w zależności od tego, które z nich zostały spełnione jako pierwsze?
3. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest przecząca (stanowisko nieprawidłowe), to czy Spółka jest uprawniona do zwalniania dochodu wygenerowanego w zakładzie, w którym realizowana była inwestycja objęta zezwoleniem 405, działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w tym zezwoleniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały warunki określone w zezwoleniu 405 i analogicznie - po spełnieniu warunków określonych w zezwoleniu 401 będzie zwalniać dochód wygenerowany w zakładzie, w którym realizowana była inwestycja objęta zezwoleniem 401, z działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w tym zezwoleniu, przy czym wykorzystanie pomocy w ramach obu zezwoleń będzie następowało równolegle?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spółka powinna stosować się do art. 12 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu nadanym ustawą o WNI), tj. rozliczać łącznie dochód uzyskany na podstawie zezwoleń 401 i 405, a tym samym powinna alokować cały dochód wygenerowany z działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w obu zezwoleniach najpierw do jednego z zezwoleń, a po wyczerpaniu limitu dostępnej puli pomocy publicznej analogicznie - całość uzyskanego dochodu alokować do drugiego z zezwoleń.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”. Zezwolenie określa przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, w szczególności:

• zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
• dokonanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
• termin zakończenia inwestycji;
• maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy.
  
  

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa. W szczególności stanowią one wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, wobec czego należy interpretować je ściśle, co zostało wielokrotnie potwierdzone w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie.

Tym samym, mając na uwadze powyższe przepisy jak również reguły wykładni norm prawnych w przypadku zwolnień podatkowych, należy wskazać, że aby dane dochody były wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z wydanym zezwoleniem (przy założeniu, że podmiot posiadający zezwolenie wypełnia pozostałe warunki w nim wskazane takie jak zatrudnienie określonej liczby pracowników czy poniesienie nakładów inwestycyjnych), spełnione muszą być dwa podstawowe warunki:

• dochody te mają być uzyskiwane z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu poprzez odpowiednie kody PKWiU oraz
• dochody te winny być uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (w przypadku Wnioskodawcy, na terenie pod zarządem SSE).
  
  

Jedynie łączne spełnienie wskazanych wyżej warunków uprawnia przedsiębiorcę do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia podatkowego. Ustawą z 10 maja 2018 r. o WNI wprowadzono do ustawy SSE nową regulację w zakresie sposobu dokonywania rozliczeń podatkowych przez przedsiębiorców prowadzących działalność na podstawie co najmniej dwóch zezwoleń. Mianowicie zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń. Mimo, że powyższy przepis został wprowadzony do ustawy o SSE już po uzyskaniu przez Spółkę obu przedmiotowych zezwoleń, to zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na brzmienie przepisów przejściowych, ma on zastosowanie do rozliczeń podatkowych Spółki w zakresie przedmiotowych zezwoleń nr 401 i 405. Zgodnie bowiem z art. 45 ustawy o WNI, weszła ona w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, tj. 30 czerwca 2018 r., a żaden z przepisów przejściowych szczególnych nie ma zastosowania do art. 39 pkt 5) ustawy o WNI wprowadzającego zmianę w art. 12 ust. 2 ustawy o SSE. W sytuacji Wnioskodawcy powstała w wyniku opisanych powyżej przekształceń i stała się sukcesorem praw i obowiązków spółek Y oraz X. Wobec tego zdarzenia Spółka weszła w posiadanie m.in. zezwoleń nr 401 oraz 405 dotyczących działalności prowadzonej w (…). Zgodnie z nimi, Wnioskodawca prowadzi działalności na terenie SSE w zakresie poniżej wskazanych kodów PKWiU:

• 23.11 Szkło płaskie,
• 23.12 Szkło płaskie, profilowane i poddane dalszej obróbce,
• 23.19 Pozostałe szkło przetworzone, włączając szkło techniczne,
• 38.11.5 Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu.
  
  

Odnosząc się do powyższego, Spółka prowadzi działalność na terenie SSE w efekcie objęcia granicami strefy zakładów należących wcześniej do X i do Y. Działalność w ramach wyżej wymienionych kodów PKWiU jest prowadzona na tym terenie niezmiennie od wydania pierwszych zezwoleń, które były wykorzystywane przez X oraz Y, tj. odpowiednio:

• nr 233 z 16 października 2007 r. (Y) oraz
• nr 286 z 4 lutego 2010 r. (X).
  
  

W chwili obecnej w (…) Spółka prowadzi działalność na podstawie dwóch zezwoleń - 401 oraz 405, gdyż pula zwolnienia podatkowego w ramach wcześniejszych zezwoleń została już wykorzystana. Natomiast, cechą charakterystyczną prowadzonej przez Spółkę działalności jest to, że wytwarzany asortyment korzysta z różnych elementów infrastruktury (tych zakupionych w ramach wcześniejszych zezwoleń oraz tych nabytych w ramach obecnych), których nie sposób jest odseparować od siebie w racjonalny i jednolity sposób. Dochód generowany w ramach obu zezwoleń będzie spełniał łącznie wyżej wskazane przesłanki, tj. będzie generowany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach tych samych kodów PKWiU określonych w zezwoleniu. W efekcie w opinii Wnioskodawcy dochód uzyskany z tych działalności powinien być rozliczane łącznie. Zasadność tego twierdzenia potwierdza również posiadana przez Spółkę interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej w Katowicach z 2 sierpnia 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-506/11/AP, która stanowi, że po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach pierwszego zezwolenia (lub po jego wygaśnięciu) zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej działalności gospodarczej Spółki prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach posiadaniach ważnych zezwoleń, do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach drugiego zezwolenia lub do wygaśnięcia drugiego zezwolenia. Otrzymana interpretacja odnosiła się wprawdzie do wcześniejszych zezwoleń, jednak w opinii Wnioskodawcy w celu zapewnienia rzetelności rozliczeń podatkowych ważne jest zachowanie ciągłości i konsekwentnej metody. Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie, w wyniku posiadanych dwóch zezwoleń Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia dochodu w kwocie wynikającej z sumy iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla obydwu zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania. Pula pomocy obliczona na podstawie powyższych założeń, będzie konsumowana przez dochód wolny od podatku, osiągany w zakresie określonym w posiadanych zezwoleniach. Zgodnie z powyższym, należy przyjąć, że do momentu wyczerpania puli pomocy publicznej dostępnej na podstawie danego zezwolenia, jednak nie dłużej niż do momentu jego wygaśnięcia, Spółka będzie korzystała ze zwolnienia wynikającego z inwestycji w związku z którą zostało wydane to zezwolenie. Natomiast, po jego wygaśnięciu, Spółka będzie mogła nadal korzystać z puli zwolnienia podatkowego dostępnego na podstawie następnego zwolnienia. W związku z powyższym, Spółka będzie zobligowana stosować się do art. 12 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu nadanym ustawą o WNI), tj. rozliczać łącznie dochód uzyskany na podstawie zezwoleń 401 i 405, a tym samym powinna alokować cały dochód wygenerowany z działalności prowadzonej a terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w obu zezwoleniach najpierw do jednego z zezwoleń, a po wyczerpaniu limitu dostępnej puli pomocy publicznej analogicznie - całość uzyskanego dochodu alokować do drugiego z zezwoleń.

Ad. 2.

Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca (stanowisko prawidłowe), to zdaniem Wnioskodawcy zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w związku z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE oraz § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przysługuje Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały warunki określone w którymkolwiek z posiadanych zezwoleń, tj. 401 lub 405, w zależności od tego, które z nich zostały spełnione jako pierwsze.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

W przedstawionym kontekście, w stanie faktycznym niniejszego Wniosku, istotna jest prawidłowa wykładnia art. 12 ust. 2 ustawy o SSE, w brzmieniu nadanym ustawą o WNI, w kontekście zastosowania do sytuacji Spółki § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE. Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego Wniosku, Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakładach zlokalizowanych w (…), na terenach SSE, które zostały objęte granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, odpowiednio 16 października 2007 r. oraz 4 lutego 2010 r. W związku z powyższym w odniesieniu do przedstawionego we Wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zastosowanie znajdzie § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, zgodnie z którym w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. W efekcie w przypadku obydwu przedmiotowych zezwoleń Wnioskodawcy, tj. nr 401 i 405 do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, konieczne jest spełnienie warunków określonych w danym zezwoleniu dotyczących zarówno wydatków inwestycyjnych, jak i poziomu zatrudnienia.

W zakresie zezwolenia 401 wydanego 3 czerwca 2014 r. zmienionego Decyzją nr 97/DI/17 z 30 marca 2017 r. spełnienie warunków określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE nastąpiło:

• w odniesieniu do zwiększenia zatrudnienia 30 czerwca 2018 r.,
• w stosunku do wydatków inwestycyjnych 30 czerwca 2019 r.
  
  

Natomiast, w zakresie zezwolenia 405 wydanego 18 czerwca 2014 r. spełnienie wymogów określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, nastąpiło:

• w odniesieniu do zwiększenia zatrudnienia w grudniu 2017 r.,
• w stosunku do wydatków inwestycyjnych w grudniu 2018 r.
  
  

W tym kontekście istotna jest prawidłowa wykładnia art. 12 ust. 2 ustawy o SSE, w brzmieniu nadanym ustawą o WNI, który stanowi, że w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń. W związku z powyższym należałoby stwierdzić, że literalne brzmienie tego przepisu wskazuje na powinność rozliczania pomocy publicznej zgodnie z chronologią (datą) wydawania kolejnych zezwoleń. W związku z przedstawionym stanem faktycznym, zasadnym będzie jednak stosowanie zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, od momentu, w którym nastąpiło wcześniejsze spełnienie warunków realizacji inwestycji dla danego zezwolenia. Tym samym, Wnioskodawca, na podstawie zezwolenia 405, uprawniony będzie do korzystania ze zwolnienia podatkowego od 1 stycznia 2019 r. Zastosowanie odmiennej wykładni art. 12 ust. 2 ustawy o SSE prowadziłoby do braku możliwości korzystania przez Spółkę ze zwolnienie podatkowego, które zostało uzyskane zgodnie z prawem, dzięki realizacji inwestycji zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu. Odroczenie terminu korzystania z przedmiotowego zwolnienia o 6 miesięcy aż do spełnienia warunków z zezwolenia 401, doprowadziłoby do nieuzasadnionej sytuacji, w której Wnioskodawca, będąc uprawnionym do skorzystania z przysługującej mu ulgi (po spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w przepisach), nie mógłby z niej faktycznie korzystać z uwagi na konieczność zachowania chronologii. Należy zwrócić bowiem uwagę na specyficzną sytuację Spółki, w której zastosowanie ma odroczenie momentu nabycia prawa do zwolnienia podatkowego z uwagi na objęcie jej istniejących zakładów granicami strefy w myśl § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE. Natomiast w przypadku pozostałych inwestycji moment nabycia praw do zwolnienia podatkowego jest warunkowany momentem wydania zezwolenia (i poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych). W sytuacji takich inwestycji wykorzystanie puli pomocy w kolejności wydania zezwoleń jest jak najbardziej uzasadnione. Jednakże względem interpretowanej normy prawnej ustawy o SSE oraz wobec przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawcy, stosowanie wykładni literalnej, polegającej na ustaleniu znaczenia i zakresu wyrażeń tekstu prawnego ze względu na język, w którym zostały sformułowane, jest błędne oraz prowadziłoby do nieuzasadnionego i nieracjonalnego zawieszenia możliwości korzystania z przysługującego Spółce prawa do zwolnienia podatkowego. Istotą wskazanego przepisu jest to, opierając się na wykładni celowościowej, aby dokonywać wykorzystania dostępnej puli pomocy publicznej dla danego przedsiębiorcy, w sytuacji, w której posiada co najmniej dwa zezwolenia, w sposób chronologiczny, następujący po sobie, a mianowicie, aby w pierwszej kolejności została wykorzystana pierwsza pula pomocy, a dopiero następnie kolejna. Jak już zostało powyżej wskazane, stosowanie się ściśle do chronologii wydania zezwoleń, w stanie faktycznym Spółki, doprowadziłoby do nieuzasadnionego odroczenia w czasie momentu, w którym Wnioskodawca uzyskiwałby uprawnienie do skorzystania z przysługującego mu zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, zwolnienie podatkowe ustanowione w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, będzie przysługiwało Spółce od momentu spełnienia warunków realizacji inwestycji na podstawie zezwolenia 405, co oznacza, że od stycznia 2019 r. będzie mogła zwalniać na jego podstawie cały dochód osiągnięty w ramach działalności objętych kodami PKWiU wymienionymi w zezwoleniu oraz prowadzonej na terenie SSE do momentu wyczerpania limitu puli pomocy publicznej dostępnej na podstawie tego zezwolenia, a następnie będzie uprawniona do analogicznego korzystania z puli pomocy uzyskanej na podstawie zezwolenia 401.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482, z późn. zm., dalej: „ustawa o SSE”). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o SSE). Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę, wynika, że Wnioskodawca aktualnie prowadzi działalność na terenie SSE na podstawie następujących zezwoleń:

• Nr 401 z dnia 3 czerwca 2014 r. - inwestycja typu brownfield,
• Nr 405 z dnia 18 czerwca 2014 r. - w związku z tą inwestycją nastąpiło włączenie dodatkowego terenu Y do SSE.
  
  

W ramach zezwolenia nr 405 spełnienie warunków określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, nastąpiło:

• w odniesieniu do zwiększenia zatrudnienia w grudniu 2017 r.
• w stosunku do wydatków inwestycyjnych w grudniu 2018 r.
  
  

W wyniku zdarzeń niezależnych od Spółki, nastąpiło przesunięcie realizacji inwestycji, wobec czego niemożliwym było wywiązanie się z obowiązku zakończenia inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r. Na podstawie Decyzji Ministra Rozwoju i Finansów, nastąpiła zmiana zezwolenia nr 401 poprzez:

• przesunięcie terminu poniesienia wydatków inwestycyjnych z 31 grudnia 2017 r. na 30 czerwca 2019 r.,
• przesunięcie terminu zatrudnienia 30 nowych pracowników z dnia 31 grudnia 2016 r. na 30 czerwca 2018 r.,
• przesunięcie terminu utrzymania zatrudnienia z dnia 31 grudnia 2021 r. na 30 czerwca 2023 r.

W ramach zezwolenia nr 401 spełnienie warunków określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, nastąpiło:

• w odniesieniu do zwiększenia zatrudnienia w czerwcu 2018 r.
• w stosunku do wydatków inwestycyjnych w czerwcu 2019 r.
  
  

W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń (art. 12 ust. 2 ustawy o SSE).

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o SSE, rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cyt. powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności. Jednakże podkreślić należy, że w prowadzonej przez Spółkę działalności wytwarzany asortyment korzysta z różnych elementów infrastruktury (tych zakupionych w ramach wcześniejszych zezwoleń oraz tych nabytych w ramach obecnych), których nie sposób jest odseparować od siebie w racjonalny i jednolity sposób. Dochód generowany w ramach obu zezwoleń będzie spełniał łącznie wyżej wskazane przesłanki, tj. będzie generowany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach tych samych kodów PKWiU określonych w zezwoleniu.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia, czy Spółka powinna stosować się do art. 12 ust. 2 ustawy o SSE (w brzmieniu nadanym ustawą z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji; Dz.U. 2018 poz. 1162), tj. rozliczać łącznie dochód uzyskany na podstawie zezwoleń 401 i 405, a tym samym powinna alokować cały dochód wygenerowany z działalności prowadzonej na terenie SSE i w ramach kodów PKWiU wskazanych w obu zezwoleniach najpierw do jednego z zezwoleń, a po wyczerpaniu limitu dostępnej puli pomocy publicznej analogicznie - całość uzyskanego dochodu alokować do drugiego z zezwoleń (oznaczone jako pytanie nr 1), należy uznać za prawidłowe.

Moment, od którego przysługuje przedsiębiorcy zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej terenie specjalnej strefy ekonomicznej precyzuje natomiast Rozporządzenie Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121, z późn. zm., dalej: „rozporządzenie SSE”).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3 przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Z systematyki powołanych przepisów należy wnioskować, że ust. 4 stanowi wyjątek od zasady określonej w ust. 1 rozporządzenia SSE. Tym samym, jeżeli wyjątek ten nie znajduje zastosowania, stosować należy zasadę ogólną, czyli § 5 ust. 1 rozporządzenia SSE.

Celem wprowadzenia szczególnego przepisu zawartego w § 5 ust. 4 rozporządzenia SSE, było wyrównanie warunków korzystania z pomocy publicznej dla przedsiębiorców realizujących nową inwestycję na terenie istniejącego zakładu i przedsiębiorców realizujących inwestycję od podstaw.

Wskazać należy, że zezwolenie nr 401 jako kolejne wydane na nową inwestycję w przedsiębiorstwie, już po jego objęciu granicami strefy, uprawniać będzie do ustalenia momentu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego zgodnie z zasadami ogólnymi, tj. § 5 ust. 1 i 3 Rozporządzenia SSE czyli wraz z „bieżącym” ponoszeniem wydatków inwestycyjnych oraz kosztów pracy z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy.

Jednocześnie możliwość zwolnienia dochodu osiąganego na podstawie zezwolenia nr 405 (w związku z którą nastąpiło włączenie dodatkowego terenu spółki Y do SSE w wyniku rozbudowy zakładu i budowy nowoczesnego pieca szklarskiego) w oparciu o limit pomocy wynikający z zezwolenia nr 401 możliwe będzie dopiero po spełnieniu warunków określonych w § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, dotyczących w tym przypadku zezwolenia nr 405.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawarty we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy zwolnienie z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w zw. z art. 12 ust. 2 ustawy o SSE oraz § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, przysługuje Spółce od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały warunki określone w którymkolwiek z posiadanych zezwoleń, tj. 401 lub 405, w zależności od tego, które z nich zostały spełnione jako pierwsze (pytanie oznaczone nr 2) należało uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze fakt, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania Nr 1 uznano za prawidłowe, odstąpiono od oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie wyznaczonym przez pytanie Nr 3, gdyż stało się ono bezprzedmiotowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.