INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu 8 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 29 listopada 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport opodatkowany 0% stawką podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 29 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za eksport opodatkowany 0% stawką podatku.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której zasadniczym przedmiotem jest produkcja i dystrybucja środków smarnych: olejów samochodowych, przemysłowych i smarów, olejów bazowych, a także kosmetyków i chemii samochodowej. Prowadzi dystrybucję swoich produktów zarówno na terenie kraju, jak i poza nim. W ramach podejmowanych działań zmierzających do zwiększenia rozpoznawalności Spółki na rynkach zagranicznych, zamierza przekazywać swoim kontrahentom na wschodzie – dystrybutorom, materiały reklamowe w postaci: banerów, flag, stojaków na produkty, ubrań warsztatowych. Kontrahenci są podmiotami z państw trzecich, m.in. z Rosji i Ukrainy. Rozpoczęcie procedury wywozu towarów nastąpi na terytorium Polski. Spółka będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających, że materiały reklamowe zostały wywiezione z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu materiałów reklamowych. Przekazywane materiały reklamowe nie będą stanowić prezentów małej wartości, jak również nie będą stanowić drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych ani próbek, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionych okolicznościach, wywóz materiałów reklamowych będzie stanowić eksport towarów, w przypadku którego Spółce będzie przysługiwało prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane czynności polegające na przekazaniu materiałów reklamowych dystrybutorom na wschodzie z krajów trzecich będą mogły stanowić eksport towarów, a co za tym idzie, będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki preferencyjnej wynoszącej 0%.

Po powołaniu treści art. 2 pkt 8 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Spółka stwierdziła, że wobec faktu, iż przekazywane materiały reklamowe nie będą drukowanymi materiałami reklamowymi, prezentami o małej wartości, ani próbkami, ich przekazanie podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako nieodpłatna dostawa towarów zrównana z dostawą odpłatną, o której mowa w art. 7 ustawy. Wskazała, że ze względu na wywóz przekazywanych materiałów reklamowych poza terytorium Unii Europejskiej, należy rozpoznać eksport towarów. Zdaniem Spółki, będzie przysługiwało prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, o ile będzie w posiadaniu dokumentów poświadczających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Według ust. 3 powyższego artykułu, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl ust. 4 powołanego artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Artykuł 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie w treści art. 7 ust. 3 ustawodawca enumeratywnie wymienił towary, których nieodpłatnego przekazania nie należy traktować jako dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z ust. 6 powyższego artykułu, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl ust. 7 tego artykułu, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Według treści ust. 8 ww. artykułu, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Stosownie do ust. 9 powołanego artykułu, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka prowadzi dystrybucję swoich produktów zarówno na terenie kraju, jak i poza nim. W ramach podejmowanych działań zmierzających do zwiększenia rozpoznawalności na rynkach zagranicznych, zamierza przekazywać swoim kontrahentom na wschodzie – dystrybutorom, materiały reklamowe w postaci: banerów, flag, stojaków na produkty, ubrań warsztatowych. Kontrahentami Spółki na wschodzie są podmioty z krajów trzecich. Rozpoczęcie procedury wywozu towarów nastąpi na terytorium Polski. Spółka będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających, że materiały reklamowe zostały wywiezione z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu materiałów reklamowych. Przekazywane materiały reklamowe nie będą stanowić prezentów małej wartości, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych ani próbek, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w świetle art. 2 pkt 8 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy, przedmiotowe transakcje będą stanowiły eksport towarów. Do ww. czynności Spółka będzie miała prawo do zastosowania 0% stawki podatku, pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających, iż zostały one wywiezione z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.