Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.576.2020.1.KS
z 8 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

(…) (dalej jako: „Spółka”, „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) jest domem maklerskim prowadzącym działalność na rynku (…) ((…)) oraz na rynku giełdowym. Spółka oferuje klientom możliwość handlowania online w szczególności na instrumentach pochodnych (…), ale również akcjach i (…). Spółka prowadzi działalność maklerską na podstawie zezwolenia udzielonego przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd oraz podlega nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego.

Najistotniejszą część portfela produktów i usług Spółki stanowią instrumenty pochodne CFD (kontrakty na różnicę, ang. contracts for difference). Instrument pochodny CFD jest kontraktem powiązanym ze zmianami ceny instrumentu lub aktywa bazowego. Jest to umowa pomiędzy dwiema stronami, w której każda ze stron zobowiązuje się zależnie od wyniku transakcji do zapłaty kwoty równej różnicy pomiędzy ceną otwarcia a ceną zamknięcia pozycji. Klient inwestuje kwotę początkową (depozyt), która zależnie od wielkości dopuszczalnej dźwigni stanowi jedynie część wartości nominalnej zawieranego instrumentu pochodnego CFD. Ceny instrumentów pochodnych CFD odzwierciedlają zmiany cen instrumentu lub aktywa bazowego i mają przewagę nad niektórymi bardziej tradycyjnymi rodzajami instrumentów finansowych, np. wynikającą z możliwości zajęcia pozycji krótkiej (i skorzystania na spadku kursu). Instrumenty pochodne CFD oferowane przez Spółkę spełniają definicję pochodnego instrumentu finansowego, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.). Stanowią one niebędące papierami wartościowymi kontrakty na różnicę, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. h) ustawy z dnia z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 89, z późn. zm.).

Spółka oferuje różne rodzaje instrumentów pochodnych CFD. Kategorie instrumentów lub aktywów bazowych dla instrumentów pochodnych CFD dostępnych na platformach transakcyjnych Spółki obejmują: waluty, towary, indeksy, akcje i fundusze typu ETF. Rynek, na którym dokonywane są transakcje pozagiełdowe na pochodnych instrumentach finansowych CFD, nazywany jest rynkiem OTC (ang. over-the-counter). Najwięcej transakcji CFD zawieranych jest na rynku (…). Rynek (…) ((…)) jest częścią rynku OTC i jest to rynek, na którym odbywają się pozagiełdowe transakcje na pochodnych instrumentach finansowych, ale wyłącznie takich, których instrumentem bazowym jest waluta. Wnioskodawca oferuje klientom różne rodzaje instrumentów pochodnych CFD, których instrumentem bazowym są nie tylko waluty, ale również towary, indeksy, akcje i fundusze typu ETF, jak to zostało wskazane powyżej. Rynek OTC, którego częścią jest rynek (…) jest pozagiełdowym, międzynarodowym, zdecentralizowanym rynkiem bez określonej lokalizacji. W przypadku transakcji na instrumentach pochodnych CFD, Wnioskodawca jest zawsze stroną transakcji z klientem. Dodatkowo, należy wskazać, że instrumenty pochodne CFD nie są instrumentami pochodnymi, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pochodnymi instrumentami finansowymi dopuszczonymi do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polski w ramach regulowanego rynku giełdowego. Spółka świadczy usługi zarówno na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, jak i nieprowadzących działalności gospodarczej, a także na rzecz osób prawnych. Transakcje zawierane z osobami prawnymi nie są jednak przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji (dalej jako: „Wniosek”), dlatego w dalszej części Wniosku, Wnioskodawca będzie odnosić się wyłącznie do transakcji z osobami fizycznymi. Spółka jest obecna nie tylko w Polsce, ale również na rynkach zagranicznych. Działalność na rynkach zagranicznych prowadzona jest we współpracy z siecią oddziałów oraz ze spółkami powiązanymi. W szczególności, Spółka prowadzi działalność poprzez siedem oddziałów zagranicznych zlokalizowanych we Francji, Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Czechach, Rumunii i na Słowacji (dalej jako: „Oddziały”) oraz posiada spółki zależne, m.in. w Wielkiej Brytanii, Polsce i na Cyprze. Na rynku lokalnym (polskim) co do zasady klienci pozyskiwani są bezpośrednio przez Spółkę, natomiast na rynkach zagranicznych za pozyskiwanie klientów odpowiedzialne są Oddziały zagraniczne.

Spółka chciałaby jednak wskazać, że wśród klientów pozyskanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę są nie tylko krajowe osoby fizyczne. Zdarza się bowiem, że klientami Wnioskodawcy są nierezydenci w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2018, poz. 1509, z późn. zm.). W skali biznesu Spółki, jest to jednak wąska grupa klientów. Znaczną część tej grupy stanowią przeniesieni do Wnioskodawcy w wyniku likwidacji oddziałów Spółki we Włoszech i na Węgrzech rezydenci podatkowi tych dwóch krajów. Dodatkowo są w tej grupie klienci, którzy, mając rezydencję podatkową w innych krajach, np. w trakcie tymczasowego pobytu w Polsce, postanowili założyć rachunek inwestycyjny bezpośrednio w Spółce. Wnioskodawca, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zobowiązany do wystawiania informacji PIT-8C obejmujących m.in. dochody klientów uzyskane z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD. Jednakże w odniesieniu do klientów pozyskiwanych przez zagraniczne Oddziały (nierezydentów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), Wnioskodawca posiada interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.596.2019.2.RR), potwierdzającą, że Spółka nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C obejmujących przychody uzyskiwane przez Klientów Oddziałów (klientów pozyskiwanych przez zagraniczne Oddziały) z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD.

Ponieważ Spółka uzyskała już potwierdzenie, że nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-8C klientom pozyskiwanym przez zagraniczne Oddziały, będących rezydentami podatkowymi innych państw, konsekwentnie prosi o potwierdzenie, że takich informacji PIT-8C nie musi również wystawiać w odniesieniu do klientów będących rezydentami podatkowymi innych państw, którzy zostali pozyskani bezpośrednio (lub stali się klientami Spółki po likwidacji Oddziałów we Włoszech i na Węgrzech).

W przypadku klientów pozyskanych przez Oddział, klient podpisuje umowę za pośrednictwem Oddziału, będącego wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie częścią działalności gospodarczej wykonywanej przez Spółkę, a w przypadku klientów pozyskanych bezpośrednio, klient podpisuje umowę bezpośrednio z Wnioskodawcą. Tę różnicę niweluje jednak fakt, że z prawnego punktu widzenia Oddział i Spółka stanowią jeden podmiot prawny. Należy również wskazać, że w obu przypadkach (zarówno w przypadku klientów pozyskanych przez Oddziały, jak i bezpośrednio przez Spółkę), realizacją umowy z klientem zajmuje się Wnioskodawca, tj. klient zawiera transakcje na instrumentach pochodnych CFD z Wnioskodawcą i to Wnioskodawca posiada pełną informację o transakcjach klientów. Wnioskodawca jest twórcą (….) wspomnianych instrumentów …. i cały trading (obrót instrumentami CFD) odbywa się online, za pośrednictwem systemów tradingowych Spółki.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wnioski płynące z wyżej wskazanej interpretacji indywidualnej można odnieść do transakcji dokonywanych z klientami będącymi nierezydentami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozyskanymi bezpośrednio przez Spółkę (będącymi klientami bezpośrednio Wnioskodawcy).

Uściślając, klienci Wnioskodawcy, o których mowa w zdaniu powyżej, a których dotyczą pytania sformułowane w dalszej części Wniosku, to osoby spełniające łącznie wszystkie poniższe kryteria:

1. osoby pozyskane bezpośrednio przez Spółkę, które zawarły umowę bezpośrednio z Wnioskodawcą (lub przeniesione do Spółki po likwidacji Oddziałów we Włoszech i na Węgrzech),
2. osoby nieprowadzące działalności gospodarczej,
3. osoby posiadające status nierezydentów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

dalej łącznie określane jako: „Zagraniczni Klienci”.

Wnioskodawca nie gromadzi certyfikatów rezydencji Zagranicznych Klientów. Niemniej jednak, zgodnie z obowiązkiem, jaki na Spółkę nakłada art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2018 r., poz. 723, z późn. zm.), Wnioskodawca dokonuje identyfikacji klienta będącego osobą fizyczną, w szczególności ustala adres jego zamieszkania.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Czy Spółka ma obowiązek wystawiania informacji PIT-8C, obejmujących przychody uzyskane przez Zagranicznych Klientów z transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD?
2. Jeśli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, jakie dane Spółka powinna umieścić w informacji PIT-8C w Części C, pkt 10) „NIP / Pesel”, aby możliwa była jej wysyłka drogą elektroniczną?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Spółka nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-8C obejmujących przychody uzyskane przez Zagranicznych Klientów z transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD.
2. Gdyby odpowiedź na pytanie nr 1 była twierdząca, Wnioskodawca powinien w części C, pkt 10 informacji PIT-8C „NIP/Pesel” wpisać jakikolwiek przykładowy ciąg cyfr, który w sposób oczywisty nie identyfikuje żadnego konkretnego podatnika, np. 9999999999. Wpisanie takiego numeru umożliwi bezproblemowe przesłanie informacji PIT-8C drogą elektroniczną.
   
   

Analiza przepisów dotyczących obowiązku wystawiania PIT-8C

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, m.in. osoby prawne i ich jednostki organizacyjne mają obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Interpretacja ww. przepisu budzi w praktyce istotne wątpliwości, zarówno w odniesieniu do podmiotu zobowiązanego do wystawienia informacji PIT-8C, jak i w odniesieniu do osób fizycznych (podatników), dla których należy sporządzić te informacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy odwołać się do literalnego brzmienia powyższego przepisu, z którego wynika, że obowiązek wystawienia informacji PIT-8C dotyczy również nierezydentów, ale w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podmiotów, które podlegają pod ograniczony obowiązek podatkowy z tytułu dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski.

Przepis ten zatem odwołuje się bezpośrednio do źródeł położonych na terytorium Polski. A jeśli tak, należałoby ustalić, czy przychody z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD osiągane przez Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy można do takich źródeł zakwalifikować.

Analiza zasad opodatkowania przychodów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych.

Art. 17 ust. 1 pkt 10 tej ustawy doprecyzowuje, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Stosownie do art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody z ww. źródeł podlegają opodatkowaniu 19% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych. Art. 45 określa z kolei, że podatnicy mają obowiązek samodzielnego opodatkowania i złożenia zeznania podatkowego, obejmującego dochody z kapitałów pieniężnych podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Polski (nierezydenci), podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od przychodów osiąganych na terytorium Polski.

Mając na uwadze powyższe, należy w pierwszej kolejności dokonać oceny, czy przychody uzyskiwane przez Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy są przychodami ze źródła polskiego.

Zyski z transakcji na pochodnych instrumentach finansowych realizowanych na rynku nieregulowanym w kontekście art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami osiąganymi na terytorium Polski przez nierezydentów są w szczególności przychody z papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Polski w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających.

W cytowanym powyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie „źródła”. Jeśli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Polski, to Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy). Jeśli nie, Polska nie ma prawa do opodatkowania takiego dochodu.

Z powyższego przepisu jasno wynika, że przychody z tytułu transakcji na instrumentach pochodnych CFD, które nie są instrumentami „dopuszczonymi do publicznego obrotu na terytorium Polski w ramach regulowanego rynku giełdowego”, nie stanowią przychodów osiąganych na terytorium Polski.

Można oczywiście argumentować, że wyżej wskazany przepis art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog otwarty, na co wskazywałoby użycie w nim określenia: „w szczególności”. Mogłoby to teoretycznie oznaczać, że omawiany przepis obejmuje swoim zakresem również przychody z tytułu pochodnych instrumentów finansowych CFD dopuszczonych do obrotu w ramach rynku nieregulowanego.

Wnioskodawca stoi jednak na stanowisku, że gdyby zamiarem ustawodawcy było objęcie tym przepisem również przychodów uzyskiwanych z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych w ramach rynku nieregulowanego, nie ograniczyłby on w pkt 5 przedmiotowego przepisu zakresu przychodów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych, do których ma zastosowanie analizowana regulacja, wyłącznie do rynku regulowanego.

Rynek (…) jako rynek zdecentralizowany bez określonej lokalizacji

Kolejne argumenty potwierdzające, że przychody uzyskiwane przez Zagranicznych Klientów nie powinny zostać uznane za przychody osiągane na terytorium Polski, można znaleźć w licznych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych. We wspomnianych interpretacjach indywidualnych co prawda nacisk został położony na rozstrzygnięcie kwestii obowiązku zapłaty podatku w Polsce od dochodów osiąganych na rynku (…) przez nierezydentów, niemniej jednak pozostałe wnioski z nich płynące mogą znaleźć zastosowanie w analizowanej sprawie. Pojawia się tam mianowicie teza, że rynek (…), jako międzynarodowy rynek nieregulowany i zdecentralizowany nie ma konkretnej lokalizacji. To z kolei prowadzi do wniosku, że w przypadku przychodów uzyskiwanych za pośrednictwem polskiego biura maklerskiego z tytułu transakcji zawieranych na tym rynku, źródło zysków (strat) z tytułu transakcji (…) nie znajduje się na terytorium Polski.

Takie stanowisko zaprezentował przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 czerwca 2016 r. (sygn. IPPB2/4511-373/16-2/MK), stwierdzając, że: „w odniesieniu do dochodów osiągniętych przez Wnioskodawcę z tytułu inwestowania w waluty obce, za pośrednictwem polskiego biura maklerskiego na rynku walutowym(…), który jest zdecentralizowanym rynkiem międzynarodowym, nie mającym określonej lokalizacji, zastosowanie znajduje art. 13 ust. 5 Umowy z dnia 13 listopada 1995 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, (Tekst pierwotny: Dz. U. z 1996 r. nr 29, poz. 129, Dz. U. z 2000 r. nr 53, poz. 650). W myśl tego przepisu, zyski z przeniesienia tytułu własności majątku innego niż ten, o którym mowa w poprzednich ustępach tego artykułu, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zatem w przypadku Wnioskodawcy, który podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, nie znajdują zastosowania polskie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż źródło zysków (strat) z tytułu transakcji (…) nie jest uzyskiwane na terytorium Polski.”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2012 r. (sygn. IPPB4/415-861/11-6/MP). Organ podatkowy wskazał, że: „transakcje dokonywane na rynku (…) z tytułu przeniesienia własności posiadanych pochodnych instrumentów finansowych, podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Norwegii. Z informacji, które zostały przedstawione w stanie faktycznym wniosku wynika, że rynek(…)jest rynkiem zdecentralizowanym, o charakterze globalnym. Nie jest to polska giełda. Zatem w przypadku Wnioskodawcy, który podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, nie znajdują zastosowania polskie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż źródło zysków (strat) z tytułu transakcji (…)nie jest uzyskiwane na terytorium Polski. (...) Zatem transakcje dokonywane na rynku (…) z tytułu przeniesienia własności posiadanych pochodnych instrumentów finansowych oraz dochody z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Norwegii, nie podlegały opodatkowaniu w Polsce.”

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, przychody z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD realizowanych przez Zagranicznych Klientów, będących nierezydentami w rozumieniu ustawy o PIT, nie stanowią przychodów z polskich źródeł.

Analiza zasad opodatkowania przychodów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD w przypadku nierezydentów w kontekście UPO

Wnioskodawca zwraca uwagę, że wszystkie wyżej analizowane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (dalej jako: „UPO”) zawartych przez Polskę z krajem rezydencji danego Zagranicznego Klienta. Z umów tych jednoznacznie wynika, że zyski z przeniesienia tytułu własności majątku innego niż ten, o którym mowa w poprzednich ustępach danego artykułu (a poprzednie ustępy tego artykułu w poszczególnych umowach, co do zasady, nie mają zastosowania do analizowanego stanu faktycznego), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba przenosząca tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (np. UPO z Włochami: art. 13 ust. 4).

Brak obowiązku zapłaty podatku od zysków kapitałowych w Polsce w przypadku nierezydentów osiągających zyski z transakcji na rynku (…) za pośrednictwem polskiego domu maklerskiego potwierdzają organy podatkowe w wielu interpretacjach indywidualnych, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w cytowanej już wcześniej interpretacji indywidualnej z dnia 28 czerwca 2016 r. (sygn. IPPB2/4511-373/16-2/MK).

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. (IPPB2/415-40/15-2/MK) stwierdził, że: „(...) w przypadku Wnioskodawcy, który podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, posiadającemu dla celów podatkowych miejsce zamieszkania w Holandii i osiągającego tam dochody z tytułu inwestowania na rynku walutowym (…) oraz dochody z innych instrumentów pochodnych, Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczania się z tych dochodów w Polsce i składania zeznania podatkowego – dochody te zgodnie z treścią art. 13 ust. 4 Konwencji nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.”

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 marca 2012 r. (sygn. IPPB4/415-861/11-6/MP) odwołał się do odpowiednio analogicznych przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mającej zastosowanie w sprawie będącej przedmiotem wniosku, stwierdzając, że: „(...) w myśl art. 13 ust. 5 ww. Konwencji, zyski z tytułu przeniesienia własności majątku innego, niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym zbywca posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż transakcje dokonywane na rynku (…) z tytułu przeniesienia własności posiadanych pochodnych instrumentów finansowych, podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania, tj. w Norwegii.”

Reasumując, dochody uzyskane przez Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy za pośrednictwem Spółki z ww. źródeł kapitałowych nie będą finalnie podlegały opodatkowaniu w Polsce. W konsekwencji, zagraniczni rezydenci podatkowi nie będą mieli obowiązku złożenia polskiego zeznania podatkowego uwzględniającego ww. dochody.

Analiza obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w przypadku dochodów uzyskiwanych przez Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy, które nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jeśli z obowiązujących przepisów (w tym umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) wynika, że dany przychód nie podlega opodatkowaniu w Polsce, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do takiego przychodu. Na poparcie swojego stanowiska przedstawia interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 sierpnia 2016 r. (sygn. IPPB4/4511-670/16-5/JM), w której organ podatkowy wskazał, że: „w przypadku, gdy z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie wynikało, że dane świadczenie nie podlega opodatkowaniu w Polsce, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawiania informacji PIT-8C.”

Powyższe rozstrzygnięcie, zdaniem Wnioskodawcy, zasługuje na aprobatę, a każda próba rozszerzenia obowiązku w zakresie wystawiania przez Spółkę informacji PIT-8C również na Zagranicznych Klientów Spółki nie tylko nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach, ale także w praktyce może doprowadzić do nieprawidłowego opodatkowania tych osób w Polsce.

Analiza aspektów technicznych związanych z wystawianiem PIT-8C Zagranicznym Klientom Wnioskodawcy

Mając powyższe na uwadze, osoby zagraniczne (nierezydenci podatkowi), które uzyskują przychody z ww. źródeł kapitałowych, nie będą podlegały obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności należy zatem wskazać na problematyczne kwestie praktyczne związane z wystawianiem informacji PIT-8C Zagranicznym Klientom.

Brak NIP/Pesel Zagranicznego Klienta Wnioskodawcy

Aktualnie informacje PIT-8C mogą być składane wyłącznie drogą elektroniczną. Zgodnie ze wzorem informacji PIT-8C (wersja 10), podmiot sporządzający tę informację ma obowiązek umieścić w niej polski identyfikator podatkowy (PESEL lub NIP) podatnika (część C, pkt 10). W praktyce zatem konieczność wystawienia informacji PIT-8C dla osób pochodzących z zagranicy, które nie posiadają żadnego w wyżej wymienionych identyfikatorów, oznacza utrudnienia (potencjalny brak możliwości wysyłki elektronicznej informacji niezawierających ww. danych).

Spółka, co do zasady, nie będzie miała również możliwości złożenia wniosków o nadanie ww. identyfikatorów dla Zagranicznych Klientów, którzy musieliby uzyskać jeden z powyższych numerów identyfikacyjnych samodzielnie.

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że gdyby odpowiedź na pytanie nr 1 zadane we Wniosku była twierdząca, Wnioskodawca powinien w Części C, pkt 10 informacji PIT-8C „NIP/Pesel” wpisać jakikolwiek przykładowy ciąg cyfr, który w oczywisty sposób nie identyfikuje żadnego konkretnego podatnika, np. 9999999999, a zostanie wpisany jedynie w celu umożliwienia przesłania przedmiotowej informacji drogą elektroniczną. Zdaniem Spółki, wpisanie takiego ciągu cyfr, byłoby niezbędne, aby przesłanie informacji PIT-8C drogą elektroniczną było technicznie możliwe.

Ryzyko nieprawidłowego opodatkowania dochodów Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy Wnioskodawca zwraca uwagę, że wystawienie informacji PIT-8C dla Zagranicznych Klientów może doprowadzić do nieprawidłowego opodatkowania dochodów zagranicznych na terytorium Polski.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 45cd ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ podatkowy udostępnia podatnikowi za pośrednictwem portalu podatkowego m.in. zeznania podatkowe PIT-38, uwzględniając w nich dane będące w posiadaniu Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w tym przypadku dane zawarte w informacjach PIT-8C. Zgodnie z ust. 4 ww. przepisu, zeznania podatników, którzy nie uzyskali żadnych dodatkowych dochodów poza wskazanymi m.in. w informacji PIT-8C i którzy nie zaakceptują ani nie odrzucą zeznania podatkowego udostępnionego przez portal podatkowy, będą składane automatycznie z upływem terminu na złożenie zeznania podatkowego (co do zasady 30 kwietnia).

Powyższe oznacza, że w przypadku nierezydenta podatkowego, w tym wypadku Zagranicznego Klienta, dla którego Spółka wystawi informację PIT-8C, może dojść od nieuzasadnionego, automatycznego zadeklarowania do opodatkowania dochodów z zagranicy, które zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Kwestie formalne związane z informacją PIT-8C

Informacja PIT-8C jest dokumentem wystawianym wyłącznie w języku polskim. Powyższe oznacza, że Zagraniczni Klienci Wnioskodawcy, którzy ją otrzymują, nie rozumieją czego ona dotyczy i często zwracają się do Spółki z prośbą o wyjaśnienia. Z perspektywy Spółki wiąże się to z dodatkowym nakładem pracy dla osób odpowiedzialnych za kontakty z klientami. Z praktycznego punktu widzenia, jak również z perspektywy dobrych relacji biznesowych z klientami, wysyłanie do nich informacji podatkowych w obcym języku, z których dodatkowo nie wynika przecież obowiązek rozliczenia podatku w Polsce, jest, zdaniem Wnioskodawcy, niezasadne i niepotrzebne.

Co więcej, polska informacja PIT-8C nie pomaga również Zagranicznym Klientom w prawidłowym rozliczeniu podatku od dochodów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych w kraju ich miejsca zamieszkania. Wynika to z faktu, że po pierwsze w informacji PIT-8C wszystkie wartości wykazywane są w walucie polskiej, a po drugie w każdym kraju obowiązują inne przepisy określające zasady ustalania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych. Powyższe prowadzi do wniosku, że dane przedstawione w informacji PIT-8C mogą być dla Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy całkowicie bezużyteczne.

Podsumowanie

Podsumowując swoje uzasadnienie, Wnioskodawca chciałby wskazać, że:

1. zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek wystawienia informacji PIT-8C obejmuje przychody osiągane przez nierezydentów w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychody osiąganych na terytorium Polski, a z przepisów i stanowisk prezentowanych przez organy podatkowe wynika, że zyski z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD nie stanowią dochodów osiąganych na terytorium Polski, a w szczególności:
   • art. 3 ust. 2b pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje kategorie przychodów osiąganych na terytorium Polski H przez nierezydentów, wymieniając wyłącznie przychody z pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Polski w ramach regulowanego rynku giełdowego, a instrumenty pochodne CFD ofertowane przez Wnioskodawcę i nie są dopuszczone do publicznego obrotu w ramach regulowanego rynku giełdowego;
     
   • w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych pojawia się teza, że rynek (…), jako międzynarodowy rynek nieregulowany i zdecentralizowany nie ma konkretnej lokalizacji, co prowadzi do wniosku, że przychody uzyskiwane za pośrednictwem polskiego biura maklerskiego z tytułu transakcji zawieranych na tym rynku, nie mają swojego źródła na terytorium Polski;
2. z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę wynika, że dochody uzyskiwane przez nierezydentów z ww. źródeł kapitałowych nie będą podlegały finalnie opodatkowaniu w Polsce;
3. zdaniem organów podatkowych, jeśli z obowiązujących przepisów (w tym umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) wynika, że dany przychód nie podlega opodatkowaniu w Polsce, Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do takiego świadczenia;
4. wystawienie informacji PIT-8C Zagranicznym Klientom może doprowadzić do nieprawidłowego opodatkowania dochodów zagranicznych na terytorium Polski (poprzez automatyczne wygenerowanie i zatwierdzenie deklaracji PIT-38 dla Zagranicznych Klientów na podstawie PIT-8C wystawianych przez Wnioskodawcę na Portalu Podatkowym), jak również może okazać się zupełnie nieprzydatne z perspektywy obowiązku rozliczenia podatku od dochodów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych w kraju ich miejsca zamieszkania.
   
   

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-8C obejmujących przychody uzyskiwane przez Zagranicznych Klientów z tytułu transakcji na pochodnych instrumentach finansowych CFD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.