Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.443.2020.2.AD
z 9 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2020 r. (data wpływu 20 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy środki pieniężne (zarówno w formie gotówkowej, jak i bezgotówkowej), które będą zbierane w związku z uczestniczeniem w zbiórce polegającej na zbieraniu datków w imieniu i na rzecz Fundacji stanowią przychód po stronie Wnioskodawczyni podlegający opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia czy środki pieniężne (zarówno w formie gotówkowej, jak i bezgotówkowej), które będą zbierane w związku z uczestniczeniem w zbiórce polegającej na zbieraniu datków w imieniu i na rzecz Fundacji stanowią przychód po stronie Wnioskodawczyni podlegający opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na terenie kraju punkt/sieć punktów pod marką „X”, w którym/których oferuje swoim klientom sprzedaż napojów oraz żywności w stanie przetworzonym jak i nieprzetworzonym. Działalność Wnioskodawczyni jest działalnością franczyzową. Oznacza to, że prowadzi ją na własny rachunek i we własnym imieniu, ale przy wykorzystaniu marki i innych praw własności intelektualnej i przemysłowej, a także wiedzy technologicznej i organizacyjnej oraz procedur postępowania pozostających własnością franczyzodawcy.

Wnioskodawczyni wespół z innymi franczyzobiorczami oraz franczyzorem tworzą sieć restauracji o zunifikowanym sposobie działania i ofercie produktowej, postrzeganą więc przez klientów jako twór homogeniczny. Elementem wspólnych działań sieci franczyzowej jest również działalność pro bono będąca wyrazem społecznej odpowiedzialności partnerów sieci. Jednym z jej przejawów jest wspieranie działań fundacji pod nazwą Fundacja Y. - organizacji pozarządowej - w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, będącej organizacją pożytku publicznego - w rozumieniu art. 20 ust. 1 tej ustawy (dalej: Fundacja).

W celu finansowania swojej działalności i realizowanych przez Fundację projektów, prowadzi ona zbiórkę publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych. Informacja o zbiórce została opublikowana na ogólnopolskim portalu zbiórek publicznych.

Jak wynika z wskazanego wyżej wpisu celem tej zbiórki publicznej jest:

• pokrycie kosztów związanych z realizacją programów:
  
  
  
  1. (…),
     
  2. (…).
     
     
     Wyszczególnienie powyższych kosztów przedstawia się następująco: paliwo, płyny i materiały eksploatacyjne. medyczne, materiały jednorazowe. koszty naprawi przeglądów ambulansu oraz sprzętu medycznego, myjnia, opłaty parkingowe, koszty wynagrodzenia kierowcy, koszty związane z pracą obsługi medycznej, administracja. koszty związane z udziałem wolontariuszy koszty związane z przygotowaniem, produkcją i dystrybucją materiałów edukacyjnych „…”,
     
     
     
• pokrycie kosztów programu „…”,
  
• pokrycie kosztów programu „…”,
  
• pokrycie kosztów utrzymania ….
  
  
  Najważniejsze koszty stałe: media, koszty bezpieczeństwa, zaopatrzenie codzienne, koszty …, koszty eksploatacyjne … serwisy i naprawy systemów, urządzeń, wyposażenie.
  

Udział Wnioskodawczyni w przedmiotowej zbiórce publicznej polega na zbieraniu datków w imieniu i na rzecz Fundacji. Mianowicie, osoby odwiedzające punkt/punkty sprzedaży Wnioskodawczyni będący/będące miejscem/miejscami ogólnodostępnym/ogólnodostępnymi, zasadniczo osoby dokonujące zakupu napojów oraz żywności sprzedawanych przez Wnioskodawczynię, mogą za jej pośrednictwem dobrowolnie ofiarować dowolną kwotę pieniężną na cele dobroczynne zbiórki. Taka darowizna na rzecz Fundacji dokonywana jest poprzez wrzucenie określonej przez darczyńcę kwoty gotówki do skarbony umieszczonej w pobliżu kasy.

Wnioskodawczyni w procesie dokonywania darowizny pełni wyłącznie rolę podmiotu pośredniczącego pomiędzy darczyńcą, a obdarowanym - Fundacją, sui generis prekarzysty, albowiem łączy ją go z Fundacją stosunek faktyczny, grzecznościowy - pro bono, mianowicie na wniosek Fundacji, a tym samym za jej zgodą, zbiera w jej imieniu datki. Stosunek taki nie można nazwać stosunkiem wygodzenia. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie nabywa żadnych praw do darowanych Fundacji środków. Rola Wnioskodawczyni sprowadza się wyłącznie do grzecznościowego - pro bono umożliwiania prowadzenia zbiórki publicznej w miejscu/miejscach publicznym/publicznych jakim/jakimi jest/są punkt/punkty sprzedaży Wnioskodawczyni oraz do przekazania obdarowanemu - Fundacji puli środków pieniężnych zebranych do skarbon.

Nie rzadziej jak raz w miesiącu Wnioskodawczyni opróżnia skarbony, dokonuje protokolarnie przeliczenia ich zawartości oraz zebraną kwotę przekazuje na rzecz Fundacji. Wnioskodawczyni kwoty otrzymanych darowizn rejestruje w osobnej ewidencji. Zazwyczaj kwoty te wahają się w przedziale od kilku do kilkunastu złotych. Przyjęcie i przekazanie datku (tytułem darowizny) nie wiąże się z jakimikolwiek świadczeniami Wnioskodawczyni dla darczyńców. Wnioskodawczyni wszystkie czynności wykonuje pro bono, nie pobiera też od Fundacji żadnej opłaty, ani innego świadczenia za umożliwienie prowadzenia zbiórki publicznej.

Zważywszy na to, że odsetek osób płacących kartą płatniczą (nie noszących przy sobie gotówki) rośnie i można się spodziewać, że ostatecznie będzie to dominujący sposób płatności, jeśli nie wyłączny, Wnioskodawczyni chciałaby w ramach prowadzonej w lokalu Wnioskodawczyni zbiórki publicznej, umożliwić posiadaczom kart płatniczych uczestniczenie w (w wygodzie - spełnić czyjeś wymagania, życzenia, słownik języka polskiego PWN) tej zbiórce publicznej poprzez obciążenie kwotą darowizny karty płatniczej darczyńcy.

Osiągnięcie tego celu byłoby możliwe w przypadku rejestracji wpływających darowizn za pomocą systemu kasowego Wnioskodawczyni. Umożliwiłoby to osobom dokonującym zapłaty na rzecz Wnioskodawczyni kartą płatniczą dokonanie darowizny jednocześnie z zapłatą ceny za zakupione u Wnioskodawczyni towary i produkty.

Ponadto, Wnioskodawczyni chciałaby rejestrować na kasie również wpływy gotówkowe datków dokonywanych na rzecz Fundacji, przyjmując takie datki równocześnie z zapłatą i tym samym zlikwidować skarbony na datki, a więc i konieczność odrębnego liczenia darowizn wpływających zasadniczo w niewielkich nominałach i przez to do liczenia kłopotliwych.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku sformułowała następujące pytanie.

Czy opisane we wniosku środki pieniężne (zarówno w formie gotówkowej jak i bezgotówkowej), które będą zbierane w związku z uczestniczeniem w zbiórce polegającej na zbieraniu datków w imieniu i na rzecz Fundacji Y. stanowią przychód po stronie Wnioskodawczyni podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku własnym stanowisku Wnioskodawczyni podaje, że jej zdaniem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty zebranych środków pieniężnych (zarówno w formie gotówkowej jak i bezgotówkowej) w związku z uczestnictwem w zbiórce polegającej na zbieraniu datków w imieniu i na rzecz Fundacji Y. nie będą stanowiły u podatnika przychodu z działalności gospodarczej lub innego przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni jest wyłącznie pośrednikiem pomiędzy darczyńcami a Fundacją, dla której kwoty darowizn będą zwolnione z opodatkowania w części przeznaczonej na te cele statutowe.

Kwoty zabrane w wyniku zbiórki publicznej zarówno do skarbony ulokowanej w restauracji jak i przyjęte bezgotówkowo lub gotówkowo za pośrednictwem kasy rejestrującej podatnika nie są przekazane na jego rzecz i nie powodują definitywnego przyrostu w jego majątku. Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, że jej aktywność publiczna prowadzona pro bono i non profit nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowuje dochód rozumiany zasadniczo jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.

Katalog źródeł przychodów zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do tego przepisu źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
      
      
      
   1. jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
      
      
      
   8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
   
   
   8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;
   
   
   
9. inne źródła.
   

Datków przyjmowanych przez podatnika na rzecz Fundacji nie sposób zakwalifikować do źródeł przychodu wskazanych w pkt 1), 2), 4), 6) do 8b) art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki wniosek, z uwagi na zupełnie nieprzystający do omawianego tu stanu faktycznego charakter wymienionych tam źródeł przychodów, jako oczywisty nie wymaga szerszego uzasadnienia.

Datków nie sposób również zakwalifikować do pkt 9) art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - „inne źródła”, a to z tego względu, że bez wątpienia datki nie są przychodem podatnika, skoro zbierane są w imieniu Fundacji prowadzącej zbiórkę publiczną i w całości oddawane są obdarowanej Fundacji.

W zasadzie już sam brak w odniesieniu do datków zbieranych na rzecz Fundacji cechy „przychodu podatnika”, skoro ten zbiera je nie dla siebie i nie we własnym imieniu, a w imieniu i dla osoby trzeciej - Fundacji prowadzącej zbiórkę publiczną, wyklucza uznanie datków za podlegające opodatkowaniu jako dochód podatnika. Nie mniej jednakże ze względu na nadanie konwencjonalnego znaczenia użytemu w pkt 3) art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminowi „pozarolnicza działalność gospodarcza” należy dokonać dogłębniejszej analizy tego przypadku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a ust. 6 definiuje co należy rozumieć przez działalność gospodarczą. Zgodnie z tym przepisem działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza - oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i4-9.

Porównanie przytoczonej definicji do analizowanego stanu faktycznego upoważnia do przyjęcia, że zbieranie datków na rzecz i w imieniu Fundacji, w ramach prowadzonej przez Fundację zbiórki publicznej nie stanowi żadnej z form działalności zarobkowej. Zbierający, nie zbiera bowiem datków we własnym imieniu i na własne cele, a proces zbierania nie jest prowadzony w celu uzyskania zarobku.

W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęciu „przychodu z działalności gospodarczej” ustawodawca nadał znaczenie konwencjonalne, tj. takie, które wykracza poza potoczne, czysto językowe rozumienie tego pojęcia. Otóż, przepis ten nakazuje uznać za przychody z działalności gospodarczej również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
   
   
   
   1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
      
   2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
      
   3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
      
   4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
      
      
      
   1. wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;
      
      
      
2. dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych;
   
3. różnice kursowe;
   
4. otrzymane kary umowne;
   
5. odsetki od środków pieniężnych na rachunkach rozliczeniowych, o których mowa w przepisach prawa bankowego, lub rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo- kredytowych, prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, w tym także odsetki od lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na tych rachunkach;
   
6. wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy;
   
7. wartość zwróconych wierzytelności, które zostały, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20, odpisane jako nieściągalne albo na które utworzono rezerwy zaliczone uprzednio do kosztów uzyskania przychodów;
   
   
   7a) wartość zwróconych wierzytelności wynikających z umowy, o której mowa w art. 23f, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23h;
   
   7b) wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;
   
   7c) równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów;
   
   7ca) przychody z odpłatnego zbycia wierzytelności dotyczącej prowadzonej działalności gospodarczej, w tym w sposób określony w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości jej wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie; w tym przypadku przepisy pkt 7b, 7c i 7e stosuje się odpowiednio;
   7d) w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów;
   
   7e) równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 22, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów;
   
   
   7f) kwota podatku od towarów i usług:
   
   
   
   1. nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a-22o, lub
      
   2. dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. A
      
      
      
   1. w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług;
      
      
      
   7g) przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub otrzymaniem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, w przypadku gdy:
   
   
   
   1. pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości wyższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwróconego kapitału a kwotą udzielonej pożyczki (kredytu),
      
   2. pożyczkobiorca (kredytobiorca) zwraca tytułem spłaty pożyczki (kredytu) środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału;
      
      
      
8. wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a;
   
9. otrzymane wynagrodzenie za obsługę pracowniczego programu emerytalnego uczestnika, w związku ze zwrotem środków pochodzących ze składki dodatkowej;
   
10. wynagrodzenia płatników z tytułu:
    
    
    
    1. terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa,
       
    2. (uchylona)
       
    3. wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych;
       
       
       
11. przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
    
12. otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej;
    
13. (uchylony)
    
14. przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia:
    
    
    
    1. świadectw pochodzenia otrzymanych przez podmioty zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wydawanych na wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 1269 i 1276),
       
    2. świadectw pochodzenia biogazu rolniczego otrzymanych przez podmioty zajmujące się wytwarzaniem biogazu rolniczego wydawanych na wniosek, o którym mowa w art. 49 ust. 1 ustawy wymienionej w lit. a,
       
    3. świadectw pochodzenia z kogeneracji otrzymanych przez przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji na wniosek, o którym mowa w art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, 650, 685, 771,1000 i 1356);
       
       
       
15. (uchylony)
    
16. środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki;
    
17. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:
    
    
    
    1. pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
       
    2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki;
       
       
       
18. opłata recyklingowa, o której mowa w art. 40c ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 150 i 650).
    

W ocenie Wnioskodawczyni żaden z wyżej wskazanych przypadków, również przypadków wynikających z zamieszczonych tam odesłań do dalszych przepisów ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych nie opisuje i tym samym nie obejmuje stanu faktycznego jaki stanowi podstawę sformułowanego w pkt II pytania [winno być: sformułowanego pytania] Wnioskodawczyni.

Reasumując, żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych nie pozwala zakwalifikować datków dobrowolnie wrzuconych do skarbony lub zaewidencjonowanych jako darowizny na kasie rejestrującej podatnika jako przychodu z działalności gospodarczej.

Po pierwsze, zasadniczą cechą działalności gospodarczej jest jej zarobkowy charakter. Przy czym nie można utożsamiać zarobkowego charakteru działalności gospodarczej z faktycznym osiąganiem dochodów z tej działalności, albowiem działalność gospodarcza często związana jest z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Nie mniej jednak działalność gospodarcza musi być motywowana osiągnięciem zysku, pomimo że efekt ten nie zawsze zostanie osiągnięty.

Po drugie, odkodowana z przepisów ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych definicja przychodu z działalności gospodarczej wskazuje, że przychodem są kwoty powiększające aktywa podatnika lub kwoty wydatku, którego podatnik uniknął, a który w innej sytuacji musiałby ponieść. Kwoty te muszą być należne podatnikowi, chociażby nie zostały jeszcze przez podatnika otrzymane. Przychodem są więc kwoty, które w rozumieniu prawa cywilnego stały się wymagalne, a więc co do których podatnik może żądać ich zapłaty. W każdym jednak przypadku istotą przychodu jest to, że powoduje powstanie korzyści w mieniu podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest wyłącznie pośrednikiem w przekazywaniu środków ze zbiórki publicznej od darczyńców do obdarowanego - tu Fundacji. Zebrane datki nie powodują zwiększenia stanu majątku podatnika. Zasadniczo środków tych podatnik nie posiada w rozumieniu art. 336 Kodeksu cywilnego, skoro włada nimi wyłącznie jako prekarzysta, a więc w oparciu o stosunek faktyczny i grzecznościowy tzw. stosunek wygodzenia.

Podatnik w najmniejszym stopniu nie jest beneficjentem zbiórki publicznej, nie jest też jej organizatorem i nie może w żaden sposób rozporządzać zebranymi środkami pieniężnymi, ma natomiast obowiązek ich przekazania obdarowanej Fundacji.

Podatnik pro bono wykonuje pewne czynności techniczne związane z obsługą zbiórki publicznej. W tym zakresie jego aktywność nie stanowi działalności gospodarczej, celem działania podatnika nie jest bowiem osiągnięcie zysku, a nieodpłatna pomoc w zbiórce pieniędzy na działalność pożytku publicznego, a więc w tym zakresie działanie podatnika jest motywowane szlachetnymi pobudkami, a nie chęcią osiągnięcia zysku, co jest warunkiem sine qua non uznania działalności za działalność gospodarczą.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że kwoty datków zebrane do skarbon w restauracji lub przyjęte w formie bezgotówkowej lub gotówkowej i zarejestrowane na kasie rejestrującej nie będą stanowiły u podatnika przychodu z działalności gospodarczej, gdyż nie są dla podatnika przysporzeniem majątkowym, a sama aktywność podatnika w zakresie zbierania datków nie nosi znamion działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.