Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.272.2020.1.DK
z 8 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo ujawnić w Ewidencji dodatnią wartość firmy jako wartość niematerialną i prawną i rozpocząć jej amortyzację od wartości początkowej dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia dodatniej wartości firmy do Ewidencji, w sytuacji gdy Spółka nie wprowadziła do ewidencji dodatniej wartości firmy w miesiącu przekazania składników nabytego majątku do używania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo ujawnić w Ewidencji dodatnią wartość firmy jako wartość niematerialna i prawną i rozpocząć jej amortyzację od wartości początkowej dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia dodatniej wartości firmy do Ewidencji, w sytuacji gdy Spółka nie wprowadziła do ewidencji dodatniej wartości firmy w miesiącu przekazania składników nabytego majątku do używania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. jest spółką z siedzibą na terytorium kraju (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), będącą polskim rezydentem podatkowym. Spółka zajmuje się hurtową dystrybucją szybko zbywalnych produktów spożywczych, chemii gospodarczej, alkoholi i wyrobów tytoniowych oraz wsparciem marketingowym dla niezależnych sklepów w kraju.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”).

Wnioskodawca w ciągu ostatnich kilku lat dokonywał transakcji mających na celu zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, poprzez rozwój działalności gospodarczej i zwiększenie wolumenu sprzedaży. W tym celu, Wnioskodawca nabywał od kontrahentów składniki majątku stanowiące m.in. zorganizowane części przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

W przypadku transakcji zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa cena została ustalona na poziomie rynkowym, tj. odpowiadała rynkowej (godziwej) wartości przedmiotu sprzedaży, tj. zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa. W konsekwencji, jeżeli cena zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa była wyższa niż rynkowa wartość składników majątkowych wchodzących w skład nabywanego majątku - powstała dodatnia wartość firmy w rozumieniu art. 16g ust. 2 ustawy o CIT.

Po dokonaniu transakcji zakupu mogło się zdarzyć, że Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „Ewidencja”) dodatniej wartości firmy, która powstała w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa i została przyjęta do używania. W konsekwencji, Wnioskodawca rozważa teraz dokonanie ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej w formie dodatniej wartości firmy poprzez wprowadzenie jej do Ewidencji i rozpoczęcie amortyzacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że ma prawo ujawnić w Ewidencji dodatnią wartość firmy jako wartość niematerialna i prawną i rozpocząć jej amortyzację od wartości początkowej dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia dodatniej wartości firmy do Ewidencji, w sytuacji gdy Spółka nie wprowadziła do ewidencji dodatniej wartości firmy w miesiącu przekazania składników nabytego majątku do używania?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo ujawnić w Ewidencji dodatnią wartość firmy jako wartość niematerialną i prawną i rozpocząć jej amortyzację od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia dodatniej wartości firmy do Ewidencji, w sytuacji gdy Spółka nie wprowadziła pierwotnie do Ewidencji dodatniej wartości firmy w miesiącu przekazania składników nabytego majątku do używania. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku dokonać korekty deklaracji od okresu, w którym dodatnia wartość firmy jako wartość niematerialna i prawna została przekazana do używania.

Dodatnia wartość firmy (tj. dodatnia różnica pomiędzy ceną sprzedaży, a rynkową wartością składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstw/ przedsiębiorstwa, tzw. goodwill) - jest to wartość o znaczeniu ekonomicznym, na którą składają się m.in. dochodowość, lokalizacja, organizacja marketingowa, reputacja, klientela (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2019 r. o sygn. II FSK 3272/17). Wartość firmy staje się składową wartością przedsiębiorstwa, będąc nadwyżką godziwie oszacowanej wartości podmiotu gospodarczego (zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa) - z uwzględnieniem zdolności do generowania zysków w przyszłości - nad sumą wartości jego aktywów (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 października 2019 r. o sygn. II FSK 3272/17).

Definicję wartości firmy wskazuje m.in. art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym wartość początkowa firmy to dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (...), a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego (...) przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna (...). Zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy o CIT składniki majątkowe to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia. Przez aktywa w rozumieniu wskazanych regulacji rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy o rachunkowości, wartość firmy stanowi różnicę między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części, a niższą od niej wartością godziwą przejętych aktywów netto. Jednocześnie, zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT wartość firmy (jeżeli powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części m.in. w wyniku kupna) stanowi wartość niematerialną i prawną.

Przepisy ustawy o CIT nie przewidują szczególnych regulacji dotyczących ujawnienia w Ewidencji i dokonywania odpisów amortyzacyjnych dodatniej wartości firmy, a zatem zastosowanie znajdują regulacje ogólne ustawy o CIT.

Zgodnie z zasadą ogólną przewidzianą w art. 16d ust. 2 ustawy o CIT składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4, zgodnie z którym odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas Ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do Ewidencji. W myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym tę wartość wprowadzono do Ewidencji.

Wnioskodawca wskazuje, że dodatnia wartość firmy objęta zakresem niniejszego wniosku powstała w wyniku nabycia (zakupu) zorganizowanej części przedsiębiorstwa /przedsiębiorstwa, jest zatem składnikiem majątku o którym mowa w art. 16b ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. wartością niematerialną i prawną. Powstała ona z mocy prawa (ex lege) i została przyjęta do używania od razu w dniu zawarcia przez Wnioskodawcę umowy zakupu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Już bowiem z chwilą zakupu Wnioskodawca przyjął do używania i rozpoczął korzystanie z całego majątku związanego z nabytym przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią.

Zdaniem Wnioskodawcy, niewprowadzenie dodatniej wartości firmy (tj. wartości niematerialnej i prawnej) do Ewidencji w miesiącu przyjęcia danej wartości niematerialnej i prawnej do używania nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do wprowadzenia jej do Ewidencji w późniejszej dacie. Możliwość ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej w Ewidencji została przewidziana w ustawie o CIT (por. powołany już przez Spółkę art. 16d ust. 2 ustawy o CIT). Zatem, wprowadzenie dodatniej wartości firmy do Ewidencji zostanie uznane za ujawnienie wartości niematerialnej i prawnej, od której Spółka powinna dokonywać amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w których wartości te zostały wprowadzone do Ewidencji (por. art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT).

Jak zostało wskazane przez Wnioskodawcę, w sytuacji w której podatnik nie wprowadził do Ewidencji składnika majątku (w przypadku Wnioskodawcy - wartości niematerialnej i prawnej), pomimo jego używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, zastosowanie znajduje art. 16d ust. 2 zdanie 2 ustawy o CIT. Zatem, późniejszy termin wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej (aniżeli miesiąc przekazania jej do używania) uznaje się za ujawnienie wartości niematerialnej i prawnej. Zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje w takim przypadku przyczyna dla jakiej aktywo nie zostało wprowadzone wcześniej do Ewidencji.

Co więcej, przepisy ustawy o CIT zawierają szczególne regulacje dotyczące momentu rozpoczęcia amortyzacji ujawnionych w Ewidencji wartości niematerialnych i prawnych (por. art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT). Odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wprowadzone do Ewidencji. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzenie ujawnionego aktywa do Ewidencji nie może nastąpić w minionych okresach. Wnioskodawca dokonujący ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej w postaci dodatniej wartości firmy nie ma również możliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych za okres ich używania przed formalnym wprowadzeniem do Ewidencji, a zatem nie pomniejszają one wartości początkowej dodatniej wartości firmy.

Z literalnego brzmienia art. 16h ust. 4 ustawy o CIT wynika, że amortyzację od ujawnionych środków trwałych rozpoczyna się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do Ewidencji. Z kolei wprowadzenie takich składników majątku, powinno nastąpić z chwilą ich ujawnienia. Zatem, Spółka dokonując wprowadzenia do Ewidencji dodatniej wartości firmy będzie mogła dokonywać jej amortyzacji od wartości początkowej (ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT) począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia jej do Ewidencji (ujawnienia).

Powyższe potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 lutego 2016 r. (II FSK 2995/13) zgodnie z którym materialnoprawnym warunkiem zaliczenia odpisów amortyzacyjnych w koszty uzyskania przychodów jest wprowadzenie środka trwałego do właściwej dla tego celu Ewidencji. Aby dokonywać amortyzacji środka trwałego dla celów podatkowych nie wystarczy sama obiektywna ocena składnika majątku jako środka trwałego, lecz konieczne jest jego ujawnienie w Ewidencji. Wyrok ten dotyczył wprawdzie ujawnienia środka trwałego, ale na zasadzie lege non distinguente powinien znaleźć zastosowanie również w przypadku wartości niematerialnej i prawnej, jaką jest dodatnia wartość firmy.

Powyższe zostało także potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 5 września 2017 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.112.2017.1.KK, który uznał za prawidłowe twierdzenie wnioskodawcy o braku możliwości korygowania odpisów amortyzacyjnych za okres sprzed ujawnienia środka trwałego. Podatnik nie może bowiem wykazać środka trwałego w Ewidencji z datą wsteczną i wstecz „doksięgować” pominięte odpisy amortyzacyjne. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy dotyczy także dodatniej wartości firmy, uznawanej za wartość niematerialną i prawną.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje także na interpretację indywidualną z 6 grudnia 2017 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.368.2017.1.PH wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, z której wynika, że „W przedstawionym stanie faktycznym wskazano, że po zakupie zorganizowanych części przedsiębiorstwa Spółka przyjęła składniki majątku zorganizowanych części przedsiębiorstwa do używania oraz w tym samym miesiącu wprowadziła nabyte w ramach zorganizowanych części przedsiębiorstwa środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne do prowadzonej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Natomiast wartość firmy powstała w związku z nabyciem zorganizowanych części przedsiębiorstwa została przez Wnioskodawcę wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dopiero w roku 2017. Przedmiotem pytania oznaczonego Nr 3 we wniosku o wydanie interpretacji, jest określenie właściwego momentu rozpoczęcia amortyzacji wartości firmy powstałej w wyniku zakupu ZCP1 a także ZCP2. W świetle powyżej powołanych przepisów, rozpoczęcie amortyzacji ww. wartości powstałych w związku z nabyciem zorganizowanych części przedsiębiorstwa następuje począwszy od miesiąca następującego po miesiącu w którym obie wartości firmy zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze kupna.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Jak stanowi art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z kolei, w myśl art. 9 ust. l ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

W myśl art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. Stosownie zaś do art. 16g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osoba prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiedniego z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osoba prawną.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabywał od kontrahentów składniki majątku stanowiące m.in. zorganizowane części przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa. Cena transakcji zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa była ustalona na poziomie rynkowym, tj. odpowiadała rynkowej wartości przedmiotu sprzedaży. W sytuacji gdy cena zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub cena przedsiębiorstwa była wyższa niż rynkowa wartość składników majątkowych wchodzących w skład nabywanego majątku – powstawała dodatnia wartość firmy stosownie do art. 16g ust. 2 ustawy o CIT. Jak podkreślił Wnioskodawca zdarzały się takie sytuacje, w których powstała w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub w wyniku nabycia przedsiębiorstwa dodatnia wartość firmy została przyjęta do używania, jednakże Wnioskodawca nie wprowadził tejże dodatniej wartości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Aktualnie Wnioskodawca rozważa dokonanie ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej w formie dodatniej wartości firmy poprzez wprowadzenia jej do ewidencji i rozpoczęcie amortyzacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości ujawnienia w ewidencji dodatniej wartości firmy jako wartości niematerialnej i prawnej i rozpoczęcia jej amortyzacji od wartości początkowej dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia dodatniej wartości firmy do ewidencji, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie wprowadził do ewidencji dodatniej wartości firmy w miesiącu przekazania składników nabytego majątku do używania.

Aby ustalić w jakim okresie należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych ustalonej w powyżej opisanym zdarzeniu przyszłym, należy odwołać się do art. 16d ust. 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4. W takim przypadku, na podstawie art. 16h ust. 1 pkt 4 odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych powyżej przepisów ustawy o CIT, w związku z tym, że Wnioskodawca przyjął do używania, ale nie wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dodatniej wartości firmy, która to powstała w wyniku nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa/przedsiębiorstwa, a Wnioskodawca rozważa obecnie dokonanie ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej w formie dodatniej wartości firmy poprzez wprowadzenie jej do ewidencji i rozpoczęcie amortyzacji, w miesiącu następującym po miesiącu ujawnienia wartości niematerialnej i prawnej, stwierdzić należy, że nastąpi ujawnienie wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe na uwadze, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w sytuacji gdy Spółka nie wprowadziła do ewidencji dodatniej wartości firmy w miesiącu przekazania nabytego składnika majątku do używania, to Wnioskodawca ma prawo ujawnić w ewidencji dodatnią wartość firmy jako wartość niematerialną i prawną i rozpocząć jej amortyzację od wartości początkowej dodatniej wartości firmy ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 2 ustawy o CIT począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia dodatniej wartości firmy do ewidencji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.