Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.255.2020.10.MŻ
z 10 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 maja 2020 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.255.2.MŻ (skutecznie doręczone Stronie w dniu 2 czerwca 2020 r.) oraz pismem Strony z dnia 15 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r. ) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu znak 0114-KDIP1-1.4012.255.2020.4.MŻ z dnia 9 lipca 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 14 lipca 2020 r.) i pismem z dnia 2 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 25 sierpnia 2020 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.255.2020.9.MŻ (doręczone w dniu 27 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podwyższenia kapitału zakładowego w związku z wniesieniem do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania Transakcji podwyższenia kapitału zakładowego poprzez wniesienie do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 8 czerwca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 28 maja 2020 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.255.2.MŻ (skutecznie doręczone Stronie w dniu 2 czerwca 2020 r.) oraz pismem Strony z dnia 15 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu znak 0114-KDIP1-1.4012.255.2020.4.MŻ z dnia 9 lipca 2020 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 14 lipca 2020 r.) i pismem z dnia 2 września 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 25 sierpnia 2020 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.255.2020.9.MŻ (doręczone w dniu 27 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku:

Wnioskodawca, A. Sp. z o.o. została zarejestrowana w Polsce w styczniu 2020 roku jako jednoosobowa Spółka Łotewskiej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością B. SIA z siedzibą w (…) (Łotwa), z kapitałem zakładowym w wysokości 50.000,00 (pięćdziesiąt tysięcy) złotych, wniesionym w gotówce (KRS …).

Rok wcześniej, w styczniu 2019 roku, B. SIA otworzyła Oddział przedsiębiorstwa zagranicznego na terenie Polski w trybie art. 1 ust. 1 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz. U. z 2019 r., poz.1079 ze zm.) – C. Oddział w Polsce Sp. z o.o. (KRS …).

Spółka łotewska – B. SIA - w przyszłości chce zawrzeć w trybie art. 55¹ i nast. Kodeksu cywilnego ze spółką A. Sp. z o.o. umowę zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci zbycia materialnych i niematerialnych elementów istniejącego w Polsce oddziału, tj. w szczególności klientów, pracowników, prawa, zobowiązania, wierzytelności, tajemnicę przedsiębiorstwa (innymi słowy, Oddział zostanie przeniesiony do majątku spółki A. Sp. z o.o.).

Jednocześnie zbycie części przedsiębiorstwa na rzecz A. Sp. z o.o. będzie się wiązało z podwyższeniem kapitału zakładowego A. Sp. z o.o. o wartość zorganizowanej części - będzie miało miejsce podwyższenie aportowe (niepieniężne).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Tak, Nabywca (Wnioskodawca), będzie kontynuował działalność prowadzoną przez Zbywcę przy pomocy składników będących przedmiotem transakcji podwyższenia kapitału zakładowego poprzez wniesienie aportu. W dniu 13 maja 2020 r. pomiędzy spółką B. SIA z siedzibą w (…), Łotwa a Spółką A. Sp. z o.o. została zawarta umowa przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa („ZCP”) w trybie art. 551 k.c. Przed przeniesieniem kapitał zakładowy spółki Wnioskodawcy został podwyższony o wartość 100.000 PLN wkładem niepieniężnym - aportem, którym to aportem jest ZCP. Działalność gospodarcza po osiągnięciu skutku zakreślonego w umowie przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zaprzestanie, albowiem całą działalność będzie odtąd prowadziła w Polsce spółka Wnioskodawcy. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego, będący przedmiotem ZCP, zostanie zlikwidowany.
   
2. Tak, Nabywca (Wnioskodawca) będzie miał/ma faktyczną możliwość kontynuowania działalności wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji podwyższenia kapitału zakładowego poprzez wniesienie aportu. Wnioskodawca prowadzi działalność zarówno o własne narzędzia (do podpisania umowy w dniu 13 maja 2020 r.), zaś po dniu 13 maja 2020 r. - również o składniki będące przedmiotem aportu.
3. Odnosząc się do pytania, czy: „dojdzie do nabycia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r., poz. 1040 z późn. zm.)?”, Strona wskazała, że: „tak, dojdzie do przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ k.p.c. z dniem 01 lipca 2020 r.
4. Na pytanie: Czy na skutek planowanego podwyższenia kapitału zakładowego w formie aportu na Nabywcę (wnioskodawcę) przejdą jakiekolwiek zobowiązania?” Zainteresowany udzielił odpowiedzi jn.:
   
   Tak, przy czym ze względu na spór w doktrynie, tj. skutku prawnego zbycia ZCP - czy mamy do czynienia z sukcesją uniwersalną, albo jest to sukcesja singularna, wszelkie zobowiązania przejdą na podstawie umów przejęcia długu w rozumieniu art. 519 k.c (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145).
5. Majątek niewątpliwie jest wyodrębniony organizacyjnie, albowiem stanowi ZCP oddział przedsiębiorstwa zagranicznego w rozumieniu art. 14 i nast. ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; był wyodrębniony funkcjonalnie, zaś w związku z umową z dnia 13 maja 2020 r. przestał takowym być.
6. Wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (Oddziału) do Wnioskodawcy nastąpiło w zamian za udziały Wnioskodawcy. W dniu 13 maja 2020 r. rep. A nr (…)doszło do podwyższenia kapitału zakładowego spółki do wysokości 150.000,00 zł (sto pięćdziesiąt tysięcy złotych) o kwotę 100.000,00 zł (sto tysięcy złotych) wkładem niepieniężnym. Notariusz aktem pobrał podatek PCC. Aktem notarialnym z dnia 13 maja 2020 r. rep. A nr (…) spółka Wnioskodawca złożyła oświadczenie o objęciu nowych udziałów w spółce i wniosła aport umową zbycia ZCP z tego samego dnia (podwyższenia kapitału zakładowego zostało dokonane poprzez utworzenie nowych 2.000 udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy).
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 2 września 2020 r.):

Czy Wnioskodawca podwyższając swój kapitał zakładowy poprzez wniesienie do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), zobowiązany był do zapłaty podatku do towarów i usług (VAT)?

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 2 września 2020 r.:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie był on zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu podwyższenia (własnego) kapitału zakładowego Spółki poprzez wniesienie do Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), ponieważ czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

Stosownie do treści art. 55¹ k.c. przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Wprawdzie ustawodawca nigdzie nie zdefiniował pojęcia „wyodrębnionej części przedsiębiorstwa”, jednak wprowadził w tymże artykule katalog otwarty określający co obejmuje owe pojęcie „przedsiębiorstwa” uznając, że obejmuje także jego wyodrębnioną część (art. 55¹ pkt 1 k.c ).

Posiłkując się dodatkowo wykładnią systemową możemy stwierdzić iż ową wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa” są również inne składniki wskazane w art. 55¹ k c.

Tym samym, częścią przedsiębiorstwa niewątpliwe może być oddział przedsiębiorstwa zagranicznego.

Zgodnie z przyjętą doktryną, oddział nie jest osobą prawną ani jednostką organizacyjną w rozumieniu art. 33¹ k.c. - jest częścią przedsiębiorstwa głównego - w aktualnym stanie faktycznym – C. SIA oddział w Polsce Sp z o.o jest oddziałem przedsiębiorstwa zagranicznego jakim jest B. SIA z siedzibą w (…) (Łotwa).

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz 106 z późn. zm. dalej ustawa o VAT) odnoszą się do zagadnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w art. 2 pkt 27e), który stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Bazując na powyższym, stwierdzić należy, że aby możliwe było uznanie transakcji jako dotyczącej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, konieczne jest to, by część ta stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Niezbędne jest także wydzielenie tego zespołu w strukturze istniejącego już przedsiębiorstwa jednocześnie w trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (celem realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną strukturę definiowaną np. jako dział, oddział, wydział. Tworzące nią składniki pozostawać muszą w takich wzajemnych relacjach, by stanowiły kompatybilny zespół a nie zbiór przypadkowych, losowych elementów związanych wyłącznie osobą właściciela. Struktura ta musi być zdolna do pełnienia roli niezależnego podmiotu, realizującego swe zadania gospodarcze bez zewnętrznego wsparcia W praktyce najistotniejsze jest posiadanie przez nią wewnętrznej samodzielności finansowej, niezbędnej do funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
  

• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  

• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  

• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
  
  
  

Jednoczesne ich spełnienie gwarantuje możliwość wyłączenia określonej transakcji spod reżimu ustawy o podatku od towarów i usług.

Organy podatkowe definiując zorganizowaną część przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przepis ten wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. (Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (ITPP2/443-370/14/AP).

Treścią (przedmiotem) przyszłej umowy jest przeniesienie do spółki A Sp. z o.o. elementów materialnych i niematerialnych Oddziału tj. praw i obowiązków wynikających z umów najmu, zobowiązań i wierzytelności przysługujących C SIA Oddział w Polsce Sp. z o.o., tajemnica przedsiębiorstwa, klienci oraz pracownicy zatrudnieni w C. SIA Oddział w Polsce Sp. z o.o.

Te elementy „wyodrębnionej części przedsiębiorstwa” będą przedmiotem umowy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. umowy pomiędzy B. SIA a A. Sp. z o.o. w przypisanej formie (umowa pisemna z podpisem notarialnie poświadczonym).

A. podwyższy tym samym swój kapitał ustawowy wkładem niepieniężnym - tj. aportem (art. 257 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych Dz. U. z 2019 r. poz. 505).

Taki sposób podwyższenia kapitału zakładowego potwierdza przyjęte orzecznictwo, które wskazuje na możliwość podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o. poprzez wniesienie aportu bez zmiany umowy.

Podkreślił to Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 21 maja 1991 roku o sygnaturze Akt (…), wskazując jednocześnie, że wymagane jest w tym przypadku wskazanie warunków, w których to podwyższenie może nastąpić. Sąd Najwyższy wymienił przy tym wysokość podwyższenia, sposób wezwania o wpłatę, czas wpłaty oraz przedmiot, wartość i osobę wspólnika wnoszącego wkład niepieniężny. Sądy okręgowe przyjmują analogiczną linię orzeczniczą.

Sąd Okręgowy (...)w wyniku rozpoznania apelacji, w postanowieniu z 13 listopada 2015 roku o sygnaturze akt (…) uznał za błędne bezpośrednie stosowanie przepisu art. 158 k.s.h., czyli wymogu dokładnego określenia przedmiotu wkładu niepieniężnego już na etapie tworzenia umowy spółki, do podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o. na podstawie dotychczasowych postanowień umowy.

Zgodnie z treścią art. 257 k.s.h., aby podniesienie kapitału zakładowego bez zmiany umowy spółki było możliwe, umowa powinna zawierać określenie maksymalnej wysokości i terminu podwyższenia kapitału. Jest to minimalna treść postanowienia umownego, które pozwoli na zastosowanie tego trybu podwyższenia. Sąd w uzasadnieniu postanowienia wskazuje, że jeżeli umowa ogranicza się jedynie do wskazania minimalnych warunków podwyższenia kapitału zakładowego, ich doprecyzowanie powinno znaleźć się w uchwale.

Zatem w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego spółki z o.o. przez wniesienie aportu to właśnie uchwała wspólników o podwyższeniu kapitału powinna spełniać wymogi wskazane w art. 158 k.s.h. Niewątpliwie audytor wskaże wartość rynkową owych składników majątkowych, będącą podstawą do podwyższenia kapitału zakładowego w A. sp. z o.o.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do zapłaty podatku VAT ponieważ czynność której dokonał – podwyższenie kapitału zakładowego poprzez wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako podmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacji i funkcjonowania, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne rozumiane jest jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część musi – obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych określony zespól składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystraczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarzącym.

Zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjne i funkcjonalnie całość).

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została zrejestrowana w Polsce w 2020 r. jako jednoosobowa spółka Łotewskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością B. SIA z siedzibą w (…), z kapitałem zakładowym w wysokości 50.000 zł.

W styczniu 2019 r. spółka B. SIA otworzyła Oddział przedsiębiorstwa zagranicznego na terenie Polski na podstawie art. 1 ust. 1 w zw. z art. 14 ustawy z dnia 6 marca 20189 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1079 z późn. zm.) – C. SIA Oddział w Polsce spółka z o.o.

Pomiędzy Spółką B. SIA z siedzibą w (…) – Łotwa, a Spółką A. w dniu 13 maja 2020 r. została zawarta umowa przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP).

Przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nastąpiło na rzecz Spółki A Sp. z o.o. poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego w formie podwyższonego kapitału zakładowego. Wnioskodawca w ramach aportu przejął zorganizowany i funkcjonalny zespół składników materialnych i niematerialnych (w ramach Oddziału). Wniesiony wkładu w postaci ZCP (Oddział) nastąpiło w zamian za udziału Wnioskodawcy. Intencją Spółki jest kontynuacja dotychczasowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Zbywcę na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w takim zakresie, w jakim obecnie prowadzi ją Oddział.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego, będący przedmiotem zorganizowanej części przedsiębiorstwa - zostanie zlikwidowany.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do wyjaśnienia czy podwyższając swój kapitał zakładowy w wyniku wniesienia do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że samo podwyższenie kapitału zakładowego w wyniku wniesienia do Spółki aportem Zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług.

Ponadto aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. W przypadku czynności wniesienia aporty do spółki wnoszący aport otrzymuje określone prawa związane z uczestnictwem w spółce obejmującej aport. W szczególności prawo do udziału w zyskach. W świetle powyższego aport co do zasady stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu.

Natomiast jak wynika z opisu prawy przedmiotem sportu do Wnioskodawcy była zorganizowana część przedsiębiorstw (oddział), która wypełnia definicje art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem aport oddziału jest czynnością wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz opis sprawy wskazać należy, że czynność polegająca na podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy związana z wniesieniem do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) w formie aportu w zamian za udziały Spółki nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga wyłączenie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w części odnoszącej się do przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

W świetle powyższego zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe. Oznacza to, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.