Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.530.2020.2.DA
z 8 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 27 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2020 r. (data wpływu 22 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 6 sierpnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.530.2020.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 sierpnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 sierpnia 2020 r.). W dniu 22 sierpnia 2020 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zgodnie z odpisem KRS prowadzi spółkę komandytową o nazwie … (dalej: Spółka), w której jest wspólnikiem (komandytariuszem). Datą wpisu do KRS jest dzień … 2018 r. Siedziba Spółki zgodnie z KRS została wpisana pod adresem: kraj Polska, województwo …, powiat …, Gmina …, miejscowość …. Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania ‒ podatek liniowy. Wnioskodawca w ww. Spółce posiada udział w wysokości 50%. Zgodnie z normami prawa podatkowego, każdy ze wspólników jest podatnikiem podatku dochodowego partycypującym w zyskach zgodnie z zawartą umową spółki komandytowej.

Przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje/uzyskiwał w 2019 r. w Polsce, aczkolwiek kontrahent jest zagraniczny. Wnioskodawca świadczy/świadczył w 2019 r. usługi na terytorium Polski.

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest:

• (PKD 62.01.Z) działalność związana z oprogramowaniem,
  

• (PKD 62.02.Z) działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,
  

• (PKD 62.03.Z) działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,
  

• (PKD 62.09.Z) pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych.
  
  

Spółka współpracuje z Klientami tylko z terytorium Azji, USA i Kanady.

Od początku swej działalności Spółka rozwija wraz z Klientem projekt „od zera”, który jest w fazie produkcyjnej i cały czas jest rozwijany o kolejne komponenty. Spółka ze swojej strony odpowiada za typowo rozwojową, analityczną cześć produktu. Musi dostarczać rozwiązania dla nieistniejących jeszcze obszarów „gotowych” produktów, które można kupić, zainstalować ‒ Spółka jest odpowiedzialna za ich wytworzenie w oparciu o pozyskane „know-how” oraz „try/fail”.

Klientem jest firma z USA (…), która dostarcza rozwiązania informatyczne dla branży hotelowej, a zakres prac Spółki obejmuje:

• systemy rezerwacji,
  

• zakup dostępu do internetu dla gości hotelowych,
  

• narzędzia zarządzające infrastrukturą sieciowa,
  

• konferencje ‒ rezerwacje, vouchery i zarządzanie dynamiczne infrastrukturą sieciową.
  
  

Ponadto, w 2020 r. Spółka podjęła współpracę z firmą (…), która dostarcza nowatorskie narzędzia dla hrabstw w USA z zakresu automatycznej detekcji nadużyć podatkowych w kwestii wynajmu nieruchomości. Projekt jest bardzo mocno rozwojowy i opiera się na bardzo nowatorskim pomyśle, jak i na nietuzinkowych narzędziach pisanych samemu ‒ brak szablonowych/gotowych rozwiązań.

W międzyczasie zdarzają się krótkoterminowe projekty, które też oparte są o:

• analizę,
  

• zdobycie know-how,
  

• zbudowanie produktu,
  

• wypuszczenie do produkcji ‒ wspieranie i rozwój.
  
  

Od 2019 r. Spółka ma również Klienta, z którym prowadzony jest projekt rozwojowy dla branży ubezpieczeniowej, gdzie głównymi obszarami są:

• sztuczna inteligencja ‒ analiza nadużyć,
  

• warstwa prezentacji,
  

• system obsługi klienta.
  
  

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w 2019 r. i obecnie to tworzenie oprogramowania komputerowego, tj. opracowywanie nowych rozwiązań lub ulepszanie produktu istniejącego. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca wytwarza prawo intelektualne wymienione w art. 30ca ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), tj. prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej. Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały w 2019 r. prawa autorskie do ulepszenia/rozwijania oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Produkt lub jego część, został wytworzony/rozwinięty/ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca ulepsza/ulepszał w 2019 r. (rozwija/rozwijał w 2019 r.) produkt i w wyniku podjętych przez Niego czynności powstaje/powstawał odrębny od tego produktu utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do produktu), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca ulepsza/ulepszał w 2019 r. (rozwija/rozwijał w 2019 r.) produkty wytworzone przez siebie, jak również ulepsza/ulepszał w 2019 r. (rozwija/rozwijał w 2019 r.) produkty, których nie wytworzył. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza/ulepszał w 2019 r. i rozwija/rozwijał w 2019 r. produkty stworzone przez inne osoby, wówczas nie jest/nie był ich właścicielem lub współwłaścicielem, niemniej część wykonana przez Wnioskodawcę jest przekazana Klientowi wraz z prawami autorskimi. W przypadku, gdy w zakresie rozwijania lub ulepszania przez Wnioskodawcę produktu już istniejącego, którego nie jest/nie był właścicielem/współwłaścicielem oraz nie przysługiwała Wnioskodawcy licencja wyłączna do korzystania z ulepszanego/rozwijanego produktu, wówczas ulepszenie/rozwinięcie tego produktu następowało na podstawie zawartej umowy między Klientem a Spółką, reprezentowaną przez Wnioskodawcę. W sytuacji rozwijania/ulepszania produktu autorstwa Wnioskodawcy po przeniesieniu na Klientów praw majątkowych do tworzonego przez Niego produktu, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie przysługiwała w 2019 r. wyłączna licencja do korzystania z rozwijanego lub ulepszanego prawa celem dokonania jego rozwinięcia lub ulepszenia, tj. umowa, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z prawa do produktu lub jego części.

W związku z rozwijaniem lub ulepszaniem produktu, stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca osiąga/osiągał w 2019 r. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu/usługi, określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy.

Od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję wykonywania wskazanej w stanie faktycznym pracy nad każdym wymienionym we wniosku prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem, dające w Jego ocenie prawo wynikające wprost z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy na podstawie zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje, licząc od momentu wykonywania wskazanych w stanie faktycznym czynności, prawo wynikające wprost z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stosowanie stawki podatkowej w wysokości 5%?
2. Czy w przypadku wykonywania tożsamych czynności w przyszłości, co przedstawiono w stanie faktycznym, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do zastosowania stawki 5% wynikające z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, z początkiem 2019 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodane zostały przepisy przewidujące preferencyjne opodatkowanie dochodów z tzw. kwalifikowanych praw własności intelektualnej (prawa te wymieniają przepisy art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. Wnioskodawca podkreśla, że do praw tych należą nie tylko prawa wytworzone przez podatników, ale również prawa nabyte przez podatników, jeżeli po nabyciu zostaną one przez podatnika rozwinięte lub ulepszone. Podatek dochodowy od takich dochodów osiąganych przez podatników w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej wynosi jedynie 5% podstawy opodatkowania (zob. dodawany art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej, których dotyczą omawiane przepisy, wymieniają przepisy art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należą do nich m.in. autorskie prawa do programu komputerowego (zob. art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca zauważa, że warunkiem koniecznym dla skorzystania z tej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem prawa własności intelektualnej. Tylko bowiem prawa własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej (zob. art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak przy tym wynika z przepisów art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, przy czym:

1. przez badania naukowe rozumie się badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), (chodzi o badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne) oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy (chodzi o badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne);
2. przez prace rozwojowe rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce; tak rozumiane prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
   
   

Z wyjaśnień udzielanych przez Organy podatkowe wynika, że praca programistów polegająca na wytwarzaniu i ulepszania oprogramowania ma charakter tak rozumianej działalności badawczo-rozwojowej (zob. przykładowo interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 22 października 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.337.2019.3.MST, z dnia 5 listopada 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.338.2019.2.MK, z dnia 7 listopada 2019 r., nr 0112-KDIL3-3.4011.317.2019.2.AA, czy z dnia 8 listopada 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.508.2019.2.PR). Przyjęcie tego stanowiska oznaczało, że podatnik, o którym mowa, może korzystać ze wskazanych na wstępie preferencyjnych zasad opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności przedstawione w stanie faktycznych, dotyczące czynności wykonywanych, jaki i tych jakie będą wykonywane w tożsamym brzmieniu przez Spółkę, w której to Wnioskodawca jest komandytariuszem partycypującym w zyskach i stratach zgodnie z zawartą umową spółki komandytowej, spełniają przytoczone w całości warunki, a w szczególności art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, przysługiwać Mu będzie zarówno w przeszłości, obecnie oraz w przyszłości, prawo do opodatkowania stawką preferencyjną w wysokości 5 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych
− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi spółkę komandytową, w której jest wspólnikiem (komandytariuszem). Datą wpisu do KRS jest dzień … 2018 r. Siedziba Spółki znajduje się w Polsce. Wnioskodawca jako formę opodatkowania wybrał podatek liniowy. Wnioskodawca w ww. Spółce posiada udział w wysokości 50%. Zgodnie z normami prawa podatkowego, każdy ze wspólników jest podatnikiem podatku dochodowego partycypującym w zyskach zgodnie z zawartą umową spółki komandytowej. Przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje/uzyskiwał w 2019 r. w Polsce. Wnioskodawca świadczy/świadczył w 2019 r. usługi na terytorium Polski. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem, z doradztwem w zakresie informatyki, z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi oraz działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Spółka współpracuje z Klientami z terytorium Azji, USA i Kanady. Od początku swej działalności Spółka rozwija wraz z Klientem projekt „od zera”, który jest w fazie produkcyjnej i cały czas jest rozwijany o kolejne komponenty. Spółka ze swojej strony odpowiada za typowo rozwojową, analityczną cześć produktu. Musi dostarczać rozwiązania dla nieistniejących jeszcze obszarów „gotowych” produktów, które można kupić, zainstalować ‒ Spółka jest odpowiedzialna za ich wytworzenie w oparciu o pozyskane „know-how” oraz „try/fail”. Klientem jest firma z USA (…), która dostarcza rozwiązania informatyczne dla branży hotelowej, a zakres prac Spółki obejmuje: systemy rezerwacji, zakup dostępu do internetu dla gości hotelowych, narzędzia zarządzające infrastrukturą sieciowa, a także konferencje ‒ rezerwacje, vouchery i zarządzanie dynamiczne infrastrukturą sieciową. Ponadto, w 2020 r. Spółka podjęła współpracę z firmą (…), która dostarcza nowatorskie narzędzia dla hrabstw w USA z zakresu automatycznej detekcji nadużyć podatkowych w kwestii wynajmu nieruchomości. Projekt jest bardzo mocno rozwojowy i opiera się na bardzo nowatorskim pomyśle, jak i na nietuzinkowych narzędziach pisanych samemu ‒ brak szablonowych/gotowych rozwiązań. W międzyczasie zdarzają się krótkoterminowe projekty, które również oparte są o: analizę, zdobycie know-how, zbudowanie produktu oraz wypuszczenie do produkcji ‒ wspieranie i rozwój. Od 2019 r. Spółka ma również Klienta, z którym prowadzony jest projekt rozwojowy dla branży ubezpieczeniowej, gdzie głównymi obszarami są: sztuczna inteligencja ‒ analiza nadużyć, warstwa prezentacji oraz system obsługi klienta. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w 2019 r. i obecnie to tworzenie oprogramowania komputerowego, tj. opracowywanie nowych rozwiązań lub ulepszanie produktu istniejącego. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca wytwarza prawo intelektualne wymienione w art. 30ca ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej. Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały w 2019 r. prawa autorskie do ulepszenia/rozwijania oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Produkt lub jego część, został wytworzony/rozwinięty/ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca ulepsza/ulepszał w 2019 r. (rozwija/rozwijał w 2019 r.) produkt i w wyniku podjętych przez Niego czynności powstaje/powstawał odrębny od tego produktu utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do produktu), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. Wnioskodawca ulepsza/ulepszał w 2019 r. (rozwija/rozwijał w 2019 r.) produkty wytworzone przez siebie, jak również ulepsza/ulepszał w 2019 r. (rozwija/rozwijał w 2019 r.) produkty, których nie wytworzył. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza/ulepszał w 2019 r. i rozwija/rozwijał w 2019 r. produkty stworzone przez inne osoby, wówczas nie jest/nie był ich właścicielem lub współwłaścicielem, niemniej część wykonana przez Wnioskodawcę jest przekazana Klientowi wraz z prawami autorskimi. W przypadku, gdy w zakresie rozwijania lub ulepszania przez Wnioskodawcę produktu już istniejącego, którego nie jest/nie był właścicielem/współwłaścicielem oraz nie przysługiwała Wnioskodawcy licencja wyłączna do korzystania z ulepszanego/rozwijanego produktu, wówczas ulepszenie/rozwinięcie tego produktu następowało na podstawie zawartej umowy między Klientem a Spółką, reprezentowaną przez Wnioskodawcę. W sytuacji rozwijania/ulepszania produktu autorstwa Wnioskodawcy po przeniesieniu na Klientów praw majątkowych do tworzonego przez Niego produktu, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie przysługiwała w 2019 r. wyłączna licencja do korzystania z rozwijanego lub ulepszanego prawa celem dokonania jego rozwinięcia lub ulepszenia, tj. umowa, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z prawa do produktu lub jego części. W związku z rozwijaniem lub ulepszaniem produktu, stosownie do treści art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca osiąga/osiągał w 2019 r. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu/usługi, określonego w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ww. ustawy.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.
  
  

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję wykonywania wskazanej w stanie faktycznym pracy nad każdym wymienionym we wniosku prawem objętym preferencyjnym rozliczeniem, dając Mu prawo wynikające wprost z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
  

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
  
  

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę (Spółkę) dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę (Klienta) praw autorskich do wytwarzanego jak również rozwijanego i ulepszanego oprogramowania lub jego części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu/usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2019 r. z tego tytułu według stawki 5% oraz przysługiwać Mu będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2020 r. i kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Wydane interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.