Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.346.2020.2.DS
z 10 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2020 r. (data wpływu 13 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 27 lipca 2020 r. ( doręczone dnia 30 lipca 2020 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania wywłaszczenia gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania wywłaszczenia gruntów. Złożony wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 sierpnia 2020 r. (data wpływu 6 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 27 lipca 2020 r. (doręczone dnia 30 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ewentualnego obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy, wywłaszczonej działki nr 1 obręb (…) gmina (…) i działki nr 2 obręb (…) gmina (…).

Wnioskodawczyni jest rolniczką, która prowadzi samodzielnie gospodarstwo rolne.

Gospodarstwo otrzymała darowizną w 2005 roku od wujka (brata matki) a w 2006 roku darowizną otrzymała kolejną działkę od dziadków.

Wnioskodawczyni zajmuje się produkcją roślinno – zwierzęcą. Zwierzęta utrzymuje w budynkach użyczonych. W 2016 roku wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu pod budowę budynku gospodarczego na składowanie siana w zabudowie zagrodowej na części działki ewidencyjnej nr 2 obręb (…) gmina (…). Ponieważ Wnioskodawczyni nie miała własnych budynków to te, które zamierzała wybudować były niezbędne, aby uniezależnić się od wynajmowania. W trakcie przygotowań do budowy Wnioskodawczyni otrzymała informację, że droga, która miała przebiegać niedaleko Jej działki może zmienić swój przebieg. Pomiary geologiczne w miejscu zaplanowanym nie powiodły się. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o zaprzestaniu dalszych starań o przygotowanie gruntu rolnego pod budowę budynków, gdyż naraziłaby się na ogromne straty, gdyby informacja się potwierdziła. Po czterech latach okazało się, że decyzja była słuszna.

W 2013 roku Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W styczniu 2020 roku otrzymała zawiadomienie o wszczęciu postępowania wywłaszczającego z części działek rolnych nr 2 oraz o podziale na mniejsze części pod budowę drogi ekspresowej (…) – (…) na odcinku: węzeł (…) (z węzłem) – węzeł (…) (bez węzła) oraz budowę odcinka drogi krajowej nr (…).

Budowa drogi (...) przesunęła się i jej przebieg wywłaszczył grunty Wnioskodawczyni, które tylko nadawały się pod budowę budynków gospodarczych, które nie powstały. Zdaniem Wnioskodawczyni postawiono ją w sytuacji, która całkowicie hamuje rozwój jej gospodarstwa, gdyż nie ma już odpowiedniej działki do zabudowy zagrodowej. Powierzchnia tej działki, która wynosiła 3,36ha była odpowiednia do tego celu, z dojazdem drogą utwardzoną.

Wnioskodawczyni nadal prowadzi gospodarstwo rolne na okrojonym areale i użyczonych budynkach. W urzędzie gminy w (…) nie ma miejscowego planu zagospodarowania terenu. Wystąpienie o warunki zabudowy nie zmieniło przeznaczenia gruntu. Działki nr 2 to klasa V i VI bonitacyjna, a działka nr 1 to VIVb klasa bonitacyjna.

Na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad … Oddział w (…), Wojewoda (…) wydał decyzję wywłaszczeniową oraz plan zagospodarowania terenu, budowa trwa, działki wywłaszczono, sprawy odszkodowawcze w toku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że na działkach nr 1 i 2 nie dokonywała nakładów (czynności) w celu przygotowania ww. działek do sprzedaży. Nie występowała o podział, nie wykonywała żadnego ogrodzenia, nawet tymczasowego, nie utwardzała drogi dojazdowej do tych działek oraz innych działań, które służyłyby do sprzedaży tych działek. Z działek rolnych nr 1 i 2 dokonywane były zbiory produktów rolnych. W całości zebrane produkty rolne wykorzystywane były przez Wnioskodawczynię w gospodarstwie, które prowadzi i ma zwierzęta.

Działka nr 2 obręb (…) gm. (…) i działka nr 1 obręb (…) gm. (…) nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

W 2016 roku, czyli przed wydaniem decyzji wywłaszczeniowej, którą wydano w styczniu 2020 roku, Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, który dotyczył na działce nr 2: budowy budynku gospodarczego na składowanie siana w zabudowie zagrodowej na części działki ewidencyjnej. Natomiast na działkę rolną nr 1 obręb (…) gm. (…) nie występowała o żaden plan i nie miała planów budowlanych na tej działce i budowy czegokolwiek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaną kwotą netto, brakiem planu zagospodarowania terenu na niezabudowane działki rolne, muszę rozliczyć się z podatku od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, postawiono Ją w sytuacji, gdzie nie może rozwijać swojego gospodarstwa. Uniemożliwiono Jej pobudowanie budynków, których nie ma do chwili obecnej. Nigdy nie miała zamiaru sprzedawać ww. działek, a wręcz przeciwnie miały one służyć do rozwoju prowadzonego nadal przez Wnioskodawczynię gospodarstwa rolnego. Zdaniem Wnioskodawczyni, straciła ona więcej niż inni gdyż nie ma już działki, która mogłaby być przeznaczona pod zabudowę zagrodową.

Decyzja, którą wydał Wojewoda (…) na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad w … Oddział w (…), miała rygor natychmiastowej wykonalności i w dniu jej otrzymania ekipa budowlana weszła na grunt.

Działki zostały podzielone, a ich części zabrane pod budowę drogi ekspresowej (…) (…) – (…), na odcinku: węzeł (…) (z węzłem) – węzeł (…) (bez węzła) wraz z budową odcinka drogi krajowej nr (…) oraz zatwierdzenie podziału nieruchomości. Wnioskodawczyni nie wie, czy będzie miała możliwość zakupu takiej działki, która będzie mogła posłużyć pod budowę budynków gospodarczych.

Działki te nie mają miejscowego planu zagospodarowania terenu w Urzędzie Gminy w (...).

Wnioskodawczyni wystąpiła tylko o warunki zabudowy w 2016 roku, ale do przekształcenia gruntu rolnego na budowlany nie doszło, gdyż dowiedziała się, załatwiając dalsze dokumenty, że droga (…) może być przesunięta i przechodzić właśnie przez tę działkę: nr 2 obręb (…) gmina (…). Nie dokonywała żadnych czynności w celu sprzedaży (wywłaszczenia) tych działek. Nigdy nie miała zamiaru ich sprzedawać a wywłaszczenie nastąpiło bez uzgodnienia z Wnioskodawczynią, pomijając plany, które miała na rozwój gospodarstwa. Nie występowała również o zmianę kwalifikacji gruntu i do takiej zmiany nie doszło.

Wnioskodawczyni chciała jedynie postawić budynki gospodarcze, których nie ma i korzysta z użyczonych, a trasa (…) zmieniła swój bieg kolidując z Jej planami.

Działki nr 2 i nr 1 nie są zabudowane i w Urzędzie Gminy nie ma miejscowego planu zagospodarowania. Do momentu wywłaszczenia działki te były użytkowane rolniczo. Na działki te były kupowane produkty rolne opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Całe wyprodukowane zbiory rolne Wnioskodawczyni przeznaczała na własne potrzeby w gospodarstwie. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie dokonywała sprzedaży innych działek, aby nie umniejszyć gospodarstwa, które jej zdaniem i tak jest niewielkie. Działki te nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy. Informacje, które Wnioskodawczyni otrzymała od Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad … Oddział w (…), która jest płatnikiem za wywłaszczone działki rolne potwierdziły, że odszkodowanie będzie kwotą netto a organ wywłaszczający, jak i również płatnik nie zapłacą kwoty powiększonej o podatek VAT.

Wnioskodawczyni twierdzi, jeśliby otrzymała kwotę brutto to ciążyłby na Niej obowiązek rozliczenia się z podatku. Zatem zostanie Jej wypłacona kwota netto za wywłaszczone działki rolne, a ewentualny obowiązek podatkowy mógłby powstać, gdyby Generalna Dyrekcja Dróg i Autostrad … Oddział w (…) zapłaciła kwotę brutto.

Wnioskodawczyni powołuje się na art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku ustawy, dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, przez teren budowlany rozumie się grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Powołując się na ten artykuł, kwotę netto odszkodowania i całą opisaną sytuację, Wnioskodawczyni uważa, że powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przywołanego powyżej przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym przypadku nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, natomiast odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną – objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65 z późn. zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Stosownie do treści art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa własności nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji

drogowej. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi zatem dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności towarów w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest rolniczką, która prowadzi samodzielnie gospodarstwo rolne. Zajmuje się produkcją roślinno – zwierzęcą.

Gospodarstwo otrzymała w drodze darowizny w 2005 roku i w 2006 roku. W 2013 roku Wnioskodawczyni zarejestrowała się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W styczniu 2020 roku otrzymała zawiadomienie o wszczęciu postępowania wywłaszczającego z części działek rolnych nr 2 oraz o podziale na mniejsze części pod budowę drogi ekspresowej (…) (…) – (…) oraz budowę odcinka drogi krajowej nr (…).

Wnioskodawczyni na działkach nr 1 i 2 nie dokonywała nakładów w celu przygotowania ww. działek do sprzedaży. Z działek rolnych nr 1 i 2 dokonywane były zbiory produktów rolnych. W całości zebrane produkty rolne wykorzystywane były przez Wnioskodawczynię w gospodarstwie, które prowadzi.

Działka nr 2 obręb (…) gm. (…) i działka nr 1 obręb (…) gm. (…) nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

W 2016 roku, czyli przed wydaniem decyzji wywłaszczeniowej, którą wydano w styczniu 2020 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, który dotyczył działki nr 2: budowy budynku gospodarczego na składowanie siana w zabudowie zagrodowej na części działki ewidencyjnej. W trakcie przygotowań do budowy Wnioskodawczyni otrzymała informację, że droga, która miała przebiegać niedaleko jej działki może zmienić swój przebieg. Wnioskodawczyni podjęła decyzję o zaprzestaniu dalszych starań o przygotowanie gruntu rolnego pod budowę budynków, gdyż naraziłaby się na ogromne straty. Wystąpienie o warunki zabudowy nie zmieniło przeznaczenia gruntu. W urzędzie gminy w (…) nie ma miejscowego planu zagospodarowania terenu.

Na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad … Oddział w (...), Wojewoda (…) wydał decyzję wywłaszczeniową oraz plan zagospodarowania terenu, budowa trwa, działki wywłaszczono, sprawy odszkodowawcze są w toku.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy w związku z otrzymanym odszkodowaniem i brakiem planu zagospodarowania terenu na niezabudowane działki rolne, musi rozliczyć się z podatku od towarów i usług VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa działki rolnej w zamian za odszkodowanie, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki a Wnioskodawczyni z tego tytułu stała się podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz – w przypadku braku takiego planu – wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 z późn. zm.), w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1363), wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Według regulacji art. 12 ust. 4 o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
   
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych,
   

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Z art. 12 ust. 4f o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wynika, że odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że czynność przeniesienia własności niezabudowanych działek gruntu nr 1 i 2 na rzecz Skarbu Państwa, w zamian za odszkodowanie w trybie wywłaszczenia, w związku z jej przeznaczeniem pod inwestycję drogową, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Jednakże z uwagi na okoliczność, że opisane we wniosku działki, będące przedmiotem dostawy, stanowią teren niezabudowany (przedmiot dostawy stanowi tereny użytków rolnych) nieobjęty planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jej zbycie podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.