INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 19 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania faktur wystawionych na okoliczność rozliczenia zużycia energii cieplnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania faktur wystawionych na okoliczność rozliczenia zużycia energii cieplnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa rozlicza się z użytkownikami lokali (użytkowanie na podstawie umowy najmu) za zużytą energię cieplną dostarczaną do lokali na podstawie podzielników lub liczników c.o. w lokalach użytkowych. Okres rozliczeniowy obejmuje 12 miesięcy - różnych dla poszczególnych nieruchomości. Użytkownicy tych lokali przez cały okres rozliczeniowy wnoszą miesięczne opłaty ustalane na podstawie prognoz na pokrycie kosztów energii cieplnej. Po zakończeniu okresu rozliczeniowego, w wyniku rozliczenia lokali występują następujące sytuacje:

• w jednych lokalach suma wniesionych opłat ustalonych na podstawie prognoz jest wyższa od rzeczywistych kosztów zużycia energii cieplnej,
• w innych lokalach suma wniesionych opłat jest niższa od rzeczywistych kosztów zużycia energii cieplnej.

Zgodnie z wewnętrznym regulaminem występującym w Spółdzielni, ostateczne rozliczenie z użytkownikami następuje nie później, niż trzy miesiące po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Powstałe nadpłaty są zwracane użytkownikom (istnieją trzy formy zwrotu tych nadpłat), natomiast niedopłaty pokrywane są przez użytkowników w terminie najbliższych opłat miesięcznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż wśród najemców lokali użytkowych są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, inne (np. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej), osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby fizyczne, które nie przedstawiły dokumentów świadczących o prowadzonej działalności gospodarczej. Rozliczenie wszystkich lokali użytkowych „w najmie” następuje na podstawie wystawianych przez Spółdzielnię faktur VAT. Faktury z „okresu rozliczeniowego” dokumentują obciążanie użytkowników wszystkimi kosztami związanymi z wynajmowanym lokalem, koszt zużycia energii cieplnej jest wykazywany w odrębnej pozycji na fakturze, jako „c.o. (opłata zmienna)”, pozostałe pozycje na fakturze to np. eksploatacja itp. Sposób rozliczenia wynika z zawartej umowy.

W związku z powyższym, w dniu 19 października 2011 r., zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu rozliczenia zużycia energii cieplnej, o której mowa w pkt 68, należy wystawić:
   
   
   1. w przypadku niedopłaty - fakturę korygującą do ostatniej faktury z okresu rozliczeniowego wystawioną zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług;
   2. w przypadku nadpłaty - fakturę korygującą wystawioną zgodnie z § 13 ust. 3 lub ust. 2 ww. rozporządzenia...
      
      
2. Czy w przypadku wystawienia faktury korygującej „na plus” w opisanej sytuacji (tj. gdy korekta wynika nie z tytułu błędu, lecz z tytułu rozliczania kosztów energii cieplnej), zajdzie konieczność korygowania deklaracji VAT za okres, w którym wystawiono fakturę podlegającą korekcie po zakończeniu okresu rozliczeniowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wystąpienia niedopłaty, ma zastosowanie § 14 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, mówiący o podwyższeniu ceny. Wobec tego, należy wystawić fakturę korygującą (na plus). Nie ma podstawy do wystawiania faktur korygujących do każdej faktury z okresu rozliczeniowego, ponieważ nie istnieją dane pozwalające stwierdzić, jakie było zużycie w poszczególnych miesiącach okresu rozliczeniowego. Przy czym, należy zaznaczyć, że korekta nie jest wykonywana z tytułu błędu, lecz z tytułu rozliczeń mających miejsce w momencie wystawiania faktury korygującej, zatem nie dojdzie tu do konieczności korygowania deklaracji VAT za okres, w którym wystawiono fakturę korygowaną. W momencie wystawiania faktury pierwotnej obrót w świetle art. 29 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług był określony prawidłowo.

Według Wnioskodawcy, w przypadku wystąpienia nadpłaty możliwe są następujące rozwiązania:

• zastosowanie § 13 ust. 3 wymienionego rozporządzenia - należy wystawić fakturę korygującą (na minus) dla danego użytkownika lokalu, w której wskazuje się okres, którego dotyczy korekta, nie podaje się natomiast danych faktur, których dotyczy faktura korygująca;
• zastosowanie § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia i wystawienie faktur korygujących do poszczególnych faktur z okresu rozliczeniowego w ten sposób, by począwszy od ostatniej faktury wystawionej w danym okresie, kwota korygowana nie przewyższała kwoty określonej w fakturze podstawowej opartej na prognozowanych kosztach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.