Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.268.2020.2.NF
z 11 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 5 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2020 r. (data wpływu 30 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania, że przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.
• prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytane oznaczone we wniosku nr 1) oraz prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 lipca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. (dalej: A.) jest spółką ustanowioną zgodnie z przepisami prawa luksemburskiego. Spółka jest jedynym wspólnikiem spółki B. (dalej: Spółka dzielona), prowadzącej działalność gospodarczą głównie w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, przeważnie na cele mieszkaniowe. Spółka dzielona jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT].

A. na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: KSH) planuje dokonać podziału przez wydzielenie Spółki dzielonej. Podział przez wydzielenie miałby nastąpić poprzez wydzielenie części składników majątkowych Spółki dzielonej, tj. nieruchomości, od których Spółce dzielonej przysługiwało prawo do odliczenia i przeniesieniu tych składników do nowo zawiązanej spółki – C. (dalej: Wnioskodawca).

Nieruchomości wniesione do Wnioskodawcy będą obejmować szereg nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nieruchomości, na których zostały posadowione budynki lub budowle (dalej: Nieruchomości). Przy czym Wnioskodawca zaznacza, że w razie zaistnienia przesłanek do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT dla części Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, Wnioskodawca wraz ze Spółką dzieloną złożą zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie VAT tychże Nieruchomości, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy VAT.

Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotowy wniosek nie obejmuje nieruchomości niezabudowanych, innych niż tereny budowlane, ani nieruchomości, których dostawa podlegałaby obowiązkowemu zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Żadna z Nieruchomości nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm., dalej: Kodeks cywilny) ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

W związku z przeniesieniem do Wnioskodawcy, w ramach podziału przez wydzielenie, części majątku Spółki dzielonej stanowiącego Nieruchomości, kapitał zakładowy Spółki dzielonej ulegnie obniżeniu. Spowoduje to spadek wartości udziałów posiadanych przez A. w Spółce dzielonej. W celu zapewnienia neutralności planowanego podziału przez wydzielenie, Wnioskodawca wyda własne udziały A., w zamian za otrzymane Nieruchomości. Przy czym, wartość udziałów będzie odpowiadać cenie otrzymanych w ramach podziału przez wydzielenie Nieruchomości.

Nieruchomości przejęte w ramach podziału przez wydzielenie będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Ponadto, w piśmie z dnia 29 lipca 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Nieruchomość mająca być przedmiotem przeniesienia własności przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy jest nieruchomością gruntową, przeznaczoną, zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, na realizację obiektów mieszkaniowych i usługowych.
2. Z uwagi na wskazaną we wniosku argumentację, opisana we wniosku czynność przeniesienia będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Na poparcie tej konkluzji, stanowiącej de facto przedmiot wniosku o interpretację, Wnioskodawca przedstawił wyczerpującą argumentację w uzasadnieniu wniosku.
3. Iż na dzień 29 lipca 2020 r., tj. na dzień sporządzenia niniejszej odpowiedzi na wezwanie, jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, posługujący się identyfikatorem podatkowym NIP o numerze […]. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje iż weryfikacja ww. potwierdzenia może zostać dokonana poprzez sprawdzenie statusu podmiotu w VAT, na stronie internetowej https://www.podatki.gov.pl/wykaz-podatnikow-vat-wyszukiwarka.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości od Spółki dzielonej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu VAT;
2. będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości od Spółki dzielonej.
   
   

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towaru, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszystkie postacie energii.

Jednocześnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT wynika, że przepisów ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy czym, Wnioskodawca zaznacza, że przepis ten nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż żadna z Nieruchomości nie będzie stanowić przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w szczególności Wnioskodawca, który wyposażony zostanie w Nieruchomość, nie będzie posiadać faktycznej możliwości prowadzenia lub kontunuowania działalności gospodarczej w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Uwzględniając powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przeniesienie na jego rzecz Nieruchomości w ramach podziału Spółki dzielonej będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Pojęcie dostawy towarów obejmuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym, określenie „jak właściciel” użyte w art. 7 ust. 1 ustawy VAT, należy rozumieć, jako przeniesienie faktycznego władztwa nad rzeczą. Kluczowe znaczenie ma w tym przypadku ekonomiczny aspekt transakcji, a zatem za dostawę towarów może zostać uznane wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każda inna transakcja), które umożliwia nabywcy dysponowanie rzeczą w sposób dowolny, zbliżony do uprawnień właściciela rzeczy (przy czym, nie jest niezbędne przeniesienie prawa własności zgodnie z przepisami prawa cywilnego).

Powyższe rozumienie pojęcia „dostawy towarów” znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku NSA z dnia 24 maja 2013 r., sygn. I FSK 892/12, w którym wskazano, iż: „pojęcie »przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel« należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym. Przyjęcie ekonomicznego aspektu transakcji polega na ocenie, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości dysponowania rzeczą w zakresie, jaki jest charakterystyczny, dla właściciela (...). Wystarczy jeżeli kontrahent ma możliwość korzystania z przedmiotu transakcji w zakresie określonym w warunkach tej transakcji i ta możliwość korzystania ma charakter trwały w momencie jej zawarcia (wykonania)”.

Z kolei w świetle orzecznictwa Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE lub Trybunał), przyjąć należy, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią (tak przykładowo Trybunał orzekł w wyroku z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że wniesienie Nieruchomości do Wnioskodawcy w związku wydzieleniem części majątku Spółki dzielonej wiązać się będzie z faktycznym przeniesieniem władztwa nad rzeczą oraz z przeniesieniem prawa własności w rozumieniu prawa cywilnego. Ponadto, Wnioskodawca z tytułu otrzymania prawa do dysponowania Nieruchomością, uzyska nad nią całkowitą kontrolę, w tym będzie również mógł nią swobodnie dysponować, w tym wykorzystywać do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT w zakresie wynajmu powierzchni handlowych i usługowych. W rezultacie, bez wątpienia sprzedaż Nieruchomości stanowić będzie dostawę towarów. Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa Nieruchomości będzie czynnością odpłatną.

Rozumienie pojęcia „odpłatność” TSUE sprecyzował m.in. w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86, z którego wynika m.in., iż odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem. Przy tym, wynagrodzenie stanowi nie tylko środki pieniężne, ale również, przykładowo, wartość towarów lub usług otrzymanych w zamian z świadczenie. Co więcej, musi istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości wynagrodzenia (tak m.in. orzekł Trybunał w wyroku z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80).

Z powyższego wynika zatem, że dla uznania czynności za odpłatną, spełnione muszą zostać w szczególności następujące warunki:

• musi istnieć bezpośredni związek między odpłatnością za świadczenie a czynnością opodatkowaną VAT,
• jest możliwe wyrażenie wynagrodzenia w pieniądzu,
• występuje ekwiwalentność świadczeń.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie spełnione zostały wszystkie ww. przesłanki dla uznania wniesienia Nieruchomości do Wnioskodawcy za czynność odpłatną. Przede wszystkim należy wskazać, iż:

• udziały Wnioskodawcy zostaną przyznane w zamian za wniesienie do niego Nieruchomości – tym samym przyznanie udziałów jest w sposób ścisły i nierozerwalny związane z dostawą Nieruchomości, a zatem świadczy to o istnieniu bezpośredniego związku między odpłatnością za świadczenie czynnością opodatkowaną VAT;
• udziały będą miały określoną wartość nominalną – co potwierdza spełnienie warunku możliwość wyrażenia wartości wynagrodzenia w pieniądzu;
• wystąpi ekwiwalentność świadczeń, tj. wartość udziałów wydanych A. będzie równa wartości Nieruchomości wnoszonych do Wnioskodawcy.
  
  

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym przeniesienie własności rzeczy/majątku w ramach podziału przez wydzielenie podlega VAT, znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: DIS) w Katowicach z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. IBPP3/4512-39/15/EJ, w której DIS stwierdził, że: „Nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności (…) dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że przeniesienie do niego własności Nieruchomości w ramach podziału przez wydzielenie będzie stanowić odpłatną dostawę towarów opodatkowaną VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy VAT.

Art. 86 ust. 10 ustawy VAT stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Z kolei, w myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku m.in. nabycia towarów i usług powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Natomiast z art. 88 ustawy VAT wynika, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT. W szczególności ust. 4 wskazuje, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy VAT, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy VAT.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do odliczenia VAT wykazanego na fakturze dokumentującej wniesienie do niego Nieruchomości, gdyż spełnione będą łącznie następujące przesłanki:

1. Nieruchomości będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT Wnioskodawcy, tj. wynajmowaniu powierzchni handlowych i usługowych;
2. wystąpi związek pomiędzy nabyciem Nieruchomości i wykonywaną działalnością opodatkowaną. Należy wskazać, że ustawodawca nie wskazał, iż związek pomiędzy nabywanym towarem lub usługą, a czynnością opodatkowaną musi być bezpośredni. Oznacza to, że z okoliczności towarzyszących danemu nabyciu, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, wystarczającym jest, aby było ono dokonane w celu wykorzystania towarów lub usług w ramach działalności opodatkowanej podatnika. Prawo do odliczenia VAT nie jest uwarunkowane faktem bezzwłocznego i natychmiastowego wykorzystania na potrzeby działalności opodatkowanej, (w momencie odliczenia VAT) nabytych towarów i usług. Podobny pogląd wyraził również TSUE, który w orzeczeniu z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 uznał, iż „(...) podatnik jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego na towary i usługi nabyte w związku z pracami inwestycyjnymi wykonanymi z przeznaczeniem ich na planowaną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu. Nabyte prawo do odliczenia pozostaje w mocy, nawet jeśli w wyniku niezależnych od niego okoliczności podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów lub usług do transakcji podlegających opodatkowaniu”. Z powyższego orzeczenia wynika, że istotny jest zamiar z jakim podatnik nabywa dane towary lub usługi. Niewątpliwie, zamiarem Wnioskodawcy w momencie nabycia Nieruchomości będzie wykorzystywanie ich w przyszłości do czynności opodatkowanych VAT;
3. Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą przedmiotową transakcję, z tytułu której powstał obowiązek podatkowy w zakresie VAT;
4. Wnioskodawca będzie posiadać status zarejestrowanego podatnika VAT czynnego;
5. w stosunku do nabywanych Nieruchomości nie znajdą zastosowania wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy VAT, tj. nie będzie dokonywane odliczenie VAT od usług gastronomicznych, hotelowych, itp., a faktura wystawiona w związku z wniesieniem Nieruchomości do Wnioskodawcy będzie dokumentować rzeczywistą transakcję (dostawę Nieruchomości) opodatkowaną (niekorzystającą ze zwolnienia od podatku, a w razie opcji skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT dla części Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, Wnioskodawca i Spółka dzielona skorzystają z opcji opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy VAT).
   
   

Z powyższego wynika zatem, że spełnione zostaną wszystkie przesłanki warunkujące powstanie prawa do odliczenia VAT naliczonego przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem Nieruchomości od Spółki dzielonej. Równocześnie, nie wystąpią żadne przesłanki negatywne, uniemożliwiające odliczenie VAT. W związku z tym, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej przeniesienie przez Spółkę dzieloną własności Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe w zakresie uznania, że przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
• nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
  
  

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Kwestię „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” wyjaśnił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w powołanym przez Wnioskodawcę orzeczeniu C-320/88. TSUE stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. Odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym” i podkreślił uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Tak więc pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa czynność ta nie podlega przepisom ustawy.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu III działu III ustawy z dnia 15 września 2020 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.).

W art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych, wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Zgodnie z ww. podział może być dokonany:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);
2. przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);
3. przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);
4. przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).
   
   

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 Kodeksu spółek handlowych). Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącego jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzania likwidacji do spółek nowo utworzonych.

Powołane przepisy Kodeksu spółek handlowych regulują także warunki oraz skutki dokonania podziału danej osoby prawnej w powyższej formie. W świetle tych regulacji można wyodrębnić m.in. następujące specyficzne cechy tej instytucji prawnej:

• podział spółki polega na bezpośrednim podzieleniu m.in. części majątku danej spółki oraz przeniesieniu go na inne podmioty, których udziałowcami (akcjonariuszami) stają się udziałowcy (akcjonariusze) spółki dzielonej bez konieczności dokonywania dodatkowych czynności prawnych rozporządzających (np. sprzedaży, darowizny, zamiany) pomiędzy podmiotami biorącymi udział w podziale;
• spółka przejmująca wstępuje we wszystkie przydzielone jej w planie podziału prawa i obowiązki spółki dzielonej z dniem oznaczonym przez ustawodawcę jako dzień podziału (wydzielenia), na co wskazuje bezpośrednio treść art. 531 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Tym samym w przypadku podziału przejście majątku spółki dzielonej na inną spółkę uczestniczącą w podziale następuje na mocy jednego zdarzenia prawnego, jakim jest uchwała zgromadzenia wspólników o podziale, w drodze sukcesji uniwersalnej;
• wspólnicy (akcjonariusze) spółki dzielonej, zgodnie z art. 529 § 3 Kodeksu spółek handlowych, mogą otrzymać udziały lub akcje spółek przejmujących, jak również dopłaty w gotówce.
  
  

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że A. na podstawie art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych planuje dokonać podziału przez wydzielenie Spółki dzielonej. Spółka dzielona jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, której jedynym wspólnikiem jest A.

Podział przez wydzielenie miałby nastąpić poprzez wydzielenie części składników majątkowych Spółki dzielonej, tj. nieruchomości gruntowej o nr. ewidencyjnym (…) i przeniesienie jej do Wnioskodawcy.

W celu zapewnienia neutralności planowanego podziału przez wydzielenie, Wnioskodawca wyda własne udziały A., w zamian za otrzymaną Nieruchomość.

W związku z przedstawionym opisem sprawy, Wnioskodawca powziął w pierwszej kolejności wątpliwości dotyczące uznania, że przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ze względu na treść powołanych wyżej przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że przewidziany w art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych, podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie) powoduje przeniesienie prawa do własności wydzielonej części majątku i może stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy (w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami) lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy (w zakresie przeniesienia praw do własności niematerialnych i prawnych).

W niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania czynności wskazanych w art. 6 pkt 1 ustawy, gdyż jak wskazano w opisie sprawy, Nieruchomość wraz z nakładami nie będzie w chwili transakcji stanowiła przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W wyniku podziału przez wydzielenie dojdzie do dostawy towarów, tj. przeniesione zostanie prawo do rozporządzania niezabudowaną nieruchomością oraz do świadczenia usług, tj. przeniesione zostaną prawa do własności niematerialnych i prawnych (np. projekt budowlany).

Czynności te będą jednak dla Spółki dzielonej nieodpłatne, gdyż nie otrzymuje ona od Wnioskodawcy żadnego ekwiwalentu, ekwiwalentność dotyczy wyłącznie A., który otrzyma w zamian za otrzymaną Nieruchomość udziały od Wnioskodawcy. Zatem, czynność przeniesienia własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy stanowi nieodpłatną dostawę towarów.

Jednakże czynności nieodpłatne, w pewnych okolicznościach mogą być zrównane z czynnościami odpłatnymi.

Uznanie przeniesienia własności niezabudowanej Nieruchomości za odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu zależne jest od spełnienia warunków, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

Z przepisów ustawy wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

1. dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
2. przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
3. przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
   
   

W analizowanej sprawie ww. warunki będą spełnione, gdyż Spółka dzielona jest czynnym podatnikiem VAT i planuje nieodpłatnie przenieść towar (Nieruchomość) należący do jego przedsiębiorstwa. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, Spółce dzielonej przysługiwało prawo do odliczenia podatku od Nieruchomości.

Wobec powyższego w okolicznościach niniejszej sprawy planowane przekazanie w ramach podziału Spółki dzielonej przez wydzielenie całości niezabudowanej nieruchomości do Spółki przejmującej będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego jako nr 1 – zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy będzie stanowić na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu VAT – należy uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, Wnioskodawca powziął w dalszej kolejności wątpliwości, że będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości od Spółki dzielonej.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Ponadto – w celu odpowiedzi na wątpliwości Wnioskodawcy – należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik – co do zasady – ma obowiązek wystawić fakturę, która dokumentuje sprzedaż dokonywaną na rzecz innego podatnika. Natomiast wyjątki od tej zasady wskazano w art. 106b ust. 2 ustawy.

Jak wynika z przedstawionego powyżej rozstrzygnięcia, przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże z cytowanych wyżej przepisów wynika, że fakturowaniu podlega sprzedaż, którą co do zasady stanowią czynności odpłatne. Stwierdzić natomiast należy, że nie podlegają dokumentowaniu fakturą nieodpłatne świadczenia, które jedynie dla potrzeb ich opodatkowania zostały zrównane w skutkach podatkowych z czynnościami odpłatnymi. Zatem, nie oznacza to, że fakt opodatkowania tych czynności automatycznie oznacza również obowiązek dokumentowania ich fakturami.

Treść przepisów dotyczących faktur wskazuje, że przepisy te nie nakładają na podatników żadnych formalnych obowiązków w zakresie dokumentowania fakturami nieodpłatnej dostawy towarów opodatkowanej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem opisane we wniosku przeniesienie własności Nieruchomości przez Spółkę dzieloną na rzecz Wnioskodawcy nie powinno być udokumentowana poprzez wystawienie faktury. Czyli, biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że mimo to, iż ww. dostawa, będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółka dzielona nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej tą czynność.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Zatem z tego przepisu wynika jednoznacznie, że jedynym dokumentem, z którego podatnik może dokonać odliczenia podatku jest otrzymana faktura z naliczonym podatkiem należnym.

Zatem, w niniejszej sytuacji brak obowiązku wystawienia faktury powoduje, że nie zostanie spełniony podstawowy warunek związany z prawem do odliczenia podatku VAT, a w konsekwencji Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Tym samym, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości od Spółki dzielonej.

W związku z powyższym, stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy również podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.