2020.09.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-2.4012.453.2020.2.MGO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.453.2020.2.MGO
z 15 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 11 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu przyporządkowanych do grupy 1 – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu przyporządkowanych do grupy 2 – jest prawidłowe,
prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu przyporządkowanych do grupy 3 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu.

Wniosek został uzupełniony pismem z 11 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 6 sierpnia 2020 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.453.2020.1.MGO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, składającym miesięczne deklaracje VAT-7, występującym jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza się z tytułu podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi jako jeden podatnik podatku VAT.

Gmina otrzymała dofinansowanie na realizację projektu pn. „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wartość projektu to ponad … zł, z czego kwota dofinansowania stanowi 85% kosztów kwalifikowalnych (niemal … zł). Projekt jest realizowany w latach 2019-2020.

W 2019 roku Gmina poniosła wydatki na:

wykonanie dokumentacji technicznej z projektem budowlanym (dokumentacja była niezbędna do uruchomienia procesu inwestycyjnego i precyzyjnego określenia zakresu robót budowlanych),
wykonanie ekspertyzy przyrodniczej (wydatek jest wymagany dla realizacji projektu, pozwala ocenić skutki realizacji projektu na komponenty środowiska przyrodniczego oraz obszarowe formy ochrony przyrody),
opracowanie studium wykonalności (dokument umożliwia ocenę projektu pod względem potrzeby, możliwości oraz efektywności jego realizacji). Pozostałe wydatki będą poniesione w bieżącym roku.

W ramach projektu powstanie pomost pływający o wymiarach 6 m x 2,4 m przy przystani kajakowej przy rzece … w M. oraz kontener sanitarny z przyłączem wodociągowym i kanalizacyjnym, w którym będą znajdować się ubikacje i będzie możliwość wzięcia prysznica. Kontener ten będzie również spełniał wymogi użytkowe dla osób niepełnosprawnych. W ramach projektu powstanie również grill (spełniający również funkcje ogniska) o wymiarach 6 m x 6 m, wokół którego ustawione będą ławki o konstrukcji murowanej z drewnianymi siedziskami oraz oparciami.

Kontener sanitarny będzie posiadał automat wrzutowy na monety w celu pobierania opłaty za korzystanie z urządzenia, przez co nie wymaga obecności osoby, która pobiera opłaty za jego udostępnienie. Kontener sanitarny będzie się otwierał automatycznie po wrzuceniu monety o odpowiednim nominale oraz będzie się zamykał automatycznie. Nie będzie możliwości bezpłatnego korzystania z toalety czy prysznica. Opłaty za korzystanie z toalety stanowić będą dochód Gminy, który podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Automat wrzutowy opróżniany będzie z zawartości w zależności od potrzeb, a najpóźniej w ostatnim dniu miesiąca. Z czynności tej sporządzany będzie protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych zawartych w rzutniku za dany okres. Następnie pieniądze przekazywane będą na konto dochodów Gminy. W dniu wybrania pieniędzy z automatu i przekazania na konto bankowe powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług. Gmina będzie ponosiła wydatki związane z utrzymaniem kontenera takie jak: opłaty za zużycie wody i odprowadzania ścieków, opłaty za energię oraz ewentualne naprawy. Gmina ma możliwość jednoznacznego przypisania nabywanych towarów i usług (kosztów utrzymania) w całości do działalności polegającej na udostępnieniu kontenera.

Ponadto w bieżącym roku wykonane zostanie oznakowanie szlaku kajakowego, zamontowany zostanie czujnik (licznik) przepływających kajaków oraz wykonane zostaną prace ziemne dotyczące profilowania i wyrównanie gruntu wraz z wykonaniem trawników, posadzeniem krzewów żywopłotowych oraz wykonaniem miejsc parkingowych. Realizowane będą również działania informacyjno-edukacyjne związane z ochroną środowiska. Na przystani kajakowej zamontowane zostaną tablice edukacyjne o treściach ekologicznych dot. siedlisk i gatunków występujących i chronionych na danym obszarze. W ramach projektu zaplanowano publikację materiałów edukacyjnych w formie przewodnika w zakresie ochrony przyrody jako element służący edukacji i promowaniu bioróżnorodności cennych gatunków i siedlisk obszaru chronionego krajobrazu. Ponadto wykonana i zamontowana zostanie tablica informacyjna dot. przyznanych środków z funduszy unijnych.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

W odniesieniu do przedmiotowego projektu Wnioskodawca będzie ponosił wydatki, które można przyporządkować do jednej z trzech grup:

wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu (tj. na inne cele niż działalność gospodarcza),
wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu (tj. na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą),
jednocześnie do czynności opodatkowanych oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Wydatkami zaliczanymi do pierwszej grupy będą:

budowa pomostu pływającego dla kajakarzy,
budowa grilla (ogniska) wraz z ławkami,
wykonanie oznakowania szlaku kajakowego,
zamontowanie licznika przepływających kajaków,
wykonanie prac ziemnych dotyczących profilowania i wyrównanie gruntu wraz z wykonaniem trawników, posadzeniem krzewów żywopłotowych oraz wykonaniem miejsc parkingowych,
zamontowanie tablic edukacyjnych oraz wydanie przewodnika w zakresie ochrony przyrody,
wykonanie ekspertyzy przyrodniczej.

Te wydatki służą do wypełniania zadań własnych Gminy (niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) nałożonych na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Nabywając te towary i usługi Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Do drugiej grupy wydatków zalicza się zakup kontenera sanitarnego przystosowanego dla osób niepełnosprawnych wraz z wydatkami dotyczącymi przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego. Z uwagi na fakt, że kontener sanitarny wyposażony będzie w automat wrzutowy do monet, będzie służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym. Nie będzie możliwości skorzystania z toalety czy prysznica bez poniesienia opłaty.

Gmina jest w stanie przyporządkować ponoszone zakupy wyłącznie do czynności opodatkowanych oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Gmina nie jest w stanie przyporządkować ani do czynności wyłącznie opodatkowanych ani do czynności wyłącznie niepodlegających opodatkowaniu wydatków wymienionych w grupie trzeciej tj. wykonanie dokumentacji projektowej, opracowanie studium wykonalności projektu oraz zakup i montaż tablicy informacyjnej. Zakup tablicy informacyjnej udokumentowany będzie odrębną fakturą, w związku z czym Gmina jest w stanie wyodrębnić zakup tablicy z innych wydatków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 11 sierpnia 2020 r.):

W związku z realizacją niniejszego projektu Gmina:

nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących poniesionych wydatków związanych wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu (tj. grupa pierwsza wydatków wymienionych w opisie stanu faktycznego),
będzie miała pełne prawo odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących poniesionych wydatków związanych wyłącznie do czynnościami opodatkowanymi (tj. druga grupa wydatków wymienionych w opisie stanu faktycznego),
będzie miała prawo do częściowego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących wydatków, których nie można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych lub niepodlegających opodatkowaniu – z zastosowaniem prewspółczynnika.

Wydatki zaliczone do grupy pierwszej służą do wypełniania zadań własnych Gminy nałożonych na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Nabywając te towary i usługi Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W odniesieniu do tej grupy wydatków warunki te nie zostaną spełnione, w związku z powyższym Gmina nie ma prawa odliczenia podatku VAT od tych usług, co oznacza, że podatek VAT związany z tą grupą wydatków będzie kosztem kwalifikowalnym w projekcie.

W odniesieniu do drugiej grupy wydatków Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego. Za bezsporny należy uznać bowiem fakt, że poniesienie wydatków na zakup oraz utrzymanie automatycznego kontenera sanitarnego jest bezpośrednio związane z jego odpłatnym udostępnianiem. Bez ich poniesienia, świadczenie przez Gminę usług udostępniania szaletu i prysznica nie byłoby możliwe. Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu odpłatnego udostępniania toalety publicznej i prysznica powinna mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tych usług.

W odniesieniu do trzeciej grupy wydatków, które są związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, Wnioskodawcy przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. W odniesieniu do tej grupy wydatków kwota podatku VAT podlegająca odliczeniu będzie stanowiła wydatek niekwalifikowalny w ustalonej proporcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Cytowane wyżej przepisy zapewniają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ww. ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wyrażoną w cytowanym wyżej przepisie art. 86 ust. 1 generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ww. ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2d ww. ustawy stanowi, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ww. ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193 ze zm.).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia, rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

Z kolei zakładem budżetowym jest, stosownie do § 2 pkt 7 rozporządzenia, utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowy zakład budżetowy.

Zgodnie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia – ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W ww. rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina otrzymała dofinansowanie na realizację projektu pn. „…”. Projekt jest realizowany w latach 2019-2020.

W 2019 roku Gmina poniosła wydatki na:

wykonanie dokumentacji technicznej z projektem budowlanym (dokumentacja była niezbędna do uruchomienia procesu inwestycyjnego i precyzyjnego określenia zakresu robót budowlanych),
wykonanie ekspertyzy przyrodniczej (wydatek jest wymagany dla realizacji projektu, pozwala ocenić skutki realizacji projektu na komponenty środowiska przyrodniczego oraz obszarowe formy ochrony przyrody),
opracowanie studium wykonalności (dokument umożliwia ocenę projektu pod względem potrzeby, możliwości oraz efektywności jego realizacji).

Pozostałe wydatki będą poniesione w bieżącym roku.

W ramach projektu powstanie pomost pływający przy przystani kajakowej oraz kontener sanitarny z przyłączem wodociągowym i kanalizacyjnym, w którym będą znajdować się ubikacje i będzie możliwość wzięcia prysznica. W ramach projektu powstanie również grill (spełniający również funkcje ogniska), wokół którego ustawione będą ławki o konstrukcji murowanej z drewnianymi siedziskami oraz oparciami.

W odniesieniu do przedmiotowego projektu Wnioskodawca będzie ponosił wydatki, które można przyporządkować do jednej z trzech grup:

wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu (tj. na inne cele niż działalność gospodarcza),
wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu (tj. na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą),
jednocześnie do czynności opodatkowanych oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Wydatkami zaliczanymi do pierwszej grupy będą:

budowa pomostu pływającego dla kajakarzy,
budowa grilla (ogniska) wraz z ławkami,
wykonanie oznakowania szlaku kajakowego,
zamontowanie licznika przepływających kajaków,
wykonanie prac ziemnych dotyczących profilowania i wyrównanie gruntu wraz z wykonaniem trawników, posadzeniem krzewów żywopłotowych oraz wykonaniem miejsc parkingowych,
zamontowanie tablic edukacyjnych oraz wydanie przewodnika w zakresie ochrony przyrody,
wykonanie ekspertyzy przyrodniczej.

Trzecia grupa wydatków obejmuje wykonanie dokumentacji projektowej, opracowanie studium wykonalności projektu oraz zakup i montaż tablicy informacyjnej dot. całego projektu. Wydatki te związane są z całym projektem i nie można ich jednoznacznie przypisać do jednej z powyższych dwóch grup działalności. Zakup tablicy informacyjnej udokumentowany będzie odrębną fakturą. Gmina jak podała nie jest w stanie przyporządkować ani do czynności wyłącznie opodatkowanych ani do czynności wyłącznie niepodlegających opodatkowaniu wydatków wymienionych w grupie trzeciej tj. wykonanie dokumentacji projektowej, opracowanie studium wykonalności projektu oraz zakup i montaż tablicy informacyjnej.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na realizację projektu.

Z uwagi na treść przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

W świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy – w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej „sposób określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w odniesieniu do wydatków poniesionych na budowę pomostu pływającego dla kajakarzy, budowę grilla (ogniska) wraz z ławkami, wykonanie oznakowania szlaku kajakowego, zamontowanie licznika przepływających kajaków, wykonanie prac ziemnych dotyczących profilowania i wyrównanie gruntu wraz z wykonaniem trawników, posadzeniem krzewów żywopłotowych oraz wykonaniem miejsc parkingowych, zamontowanie tablic edukacyjnych oraz wydanie przewodnika w zakresie ochrony przyrody oraz wykonanie ekspertyzy przyrodniczej nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazał bowiem, że poniesione wydatki jest w stanie przyporządkować wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu (tj. na inne cele niż działalność gospodarcza).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących poniesionych wydatków związanych wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu jest prawidłowe.

Z kolei w odniesieniu do wydatków obejmujących zakup kontenera sanitarnego przystosowanego dla osób niepełnosprawnych wraz z wydatkami dotyczącymi przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego, który będzie służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego. Korzystający z toalety czy prysznica ponosi z tego tytułu opłatę, a Gmina jak wynika z treści wniosku zobowiązana jest uiszczać VAT należny.

Tym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących poniesionych wydatków związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wydatków obejmujących wykonanie dokumentacji projektowej, opracowanie studium wykonalności projektu a także zakup i montaż tablicy informacyjnej dotyczącej całego projektu, których – jak wskazał Wnioskodawca – nie można jednoznacznie przypisać do czynności niepodlegających opodatkowaniu (tj. na inne cele niż działalność gospodarcza) oraz czynności podlegających opodatkowaniu (tj. na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą) Wnioskodawcy w myśl art. 86 ust. 2a ustawy o VAT będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego. Tym samym w celu ustalenia podatku naliczonego, który Gmina może odliczyć, Wnioskodawca będzie zobowiązany uwzględnić przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w odniesieniu do trzeciej grupy wydatków, Wnioskodawcy przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w wysokości ustalonej w oparciu o sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Organ informuje również, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych bądź niekwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym lub wydatkiem niekwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin