Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.365.2020.2.WB
z 25 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygnowanego datą 3 kwietnia 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• stwierdzenia, czy Spółka może traktować nieodpłatne wydanie klientom różnych rodzajów próbek i testerów jako próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, a tym samym czy Spółka na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy nie ma obowiązku wykazania podatku VAT od przekazywanych nieodpłatnie ww. próbek oraz stwierdzenia, czy nieodpłatne wydanie Kontrahentom gadżetów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) – jest prawidłowe;
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych przez Spółkę nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe;
• stwierdzenia, czy Spółka ma obowiązek rozliczenia i opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) próbek, testerów i gadżetów nieodpłatnych otrzymanych od producentów/dostawców z innego kraju Unii Europejskiej (pytanie oznaczone we wniosku nr 7) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie .

• stwierdzenia, czy Spółka może traktować nieodpłatne wydanie klientom różnych rodzajów próbek i testerów jako próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, a tym samym czy Spółka na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy nie ma obowiązku wykazania podatku VAT od przekazywanych nieodpłatnie ww. próbek oraz stwierdzenia, czy nieodpłatne wydanie Kontrahentom gadżetów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2);
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych przez Spółkę nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3);
• stwierdzenia, czy Spółka ma obowiązek rozliczenia i opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) próbek, testerów i gadżetów nieodpłatnych otrzymanych od producentów/dostawców z innego kraju Unii Europejskiej (pytanie oznaczone we wniosku nr 7).
  
  

Pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie brakującej opłaty od wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej zwana jako: „Spółka” bądź „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług.

Przedmiotem działalności Spółki jest:

1. Sprzedaż hurtowa perfum kosmetyków (przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy);
2. Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów wyrobów tytoniowych;
3. Sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych;
4. Prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;
5. Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet;
6. Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarzadzania;
7. Działalność agencji reklamowych;
8. Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana;
9. Magazynowanie przechowywanie pozostałych towarów;
10. Sprzedaż hurtowa elektrycznych artykułów użytku domowego.
    
    

Spółka zawarła szereg umów dystrybucyjnych z producentami/dostawcami markowych, luksusowych kosmetyków (m.in. umowy dystrybucyjne zawarte przez Spółkę z (…)).

Na podstawie zawartych umów dystrybucyjnych Spółka jest (…) dystrybutorem na Polskę markowych kosmetyków (perfumy, kremy, farby do włosów itp.) oraz wyrobów medycznych (dalej jako „towary”). Spółka, jako dystrybutor, nabywa od dostawców prawo do rozporządzania towarami, jak właściciel, a następnie dokonuje ich dalszej sprzedaży. Spółka dokonuje odsprzedaży towarów w swoim imieniu i na własny rachunek. Spółka poza sporadycznymi przypadkami nie dokonuje sprzedaży detalicznej. Spółka wprowadza do obrotu i promuje sprzedaż towarów na terytorium Polski zgodnie z ich międzynarodowym prestiżem i zgodnie z wytycznymi producentów/dostawców dotyczącymi sprzedaży, ustanowionymi dla każdego ze znaków towarowych. Spółka może od czasu do czasu modyfikować wytyczne dotyczące sprzedaży towarów, informując o tym producenta/ dostawcę w odpowiednim czasie. W celu promocji produktów na terytorium Polski Spółka zgodnie z wytycznymi producentów/dostawców prowadzi działania reklamowe i promocyjne. Działania reklamowe odnoszą się do wydatków na reklamę w mediach, wydatków na dostosowanie spotów i materiałów reklamowych oraz na prowizje agencyjne. Działania promocyjne polegają na dystrybucji testerów, próbek, działaniach merchandisingowych, dekoracji, animacji, wręczaniu upominków w związku z dokonanymi zakupami działaniach public relations bezpośrednio związanych z działalnością związaną ze znakami towarowymi, szkoleniami. Prowadzona przez Spółkę działalność reklamowa i promocja jest zatwierdzana przez producentów/dostawców.

Spółka, bez uprzedniej zgody, nie jest uprawniona do podejmowania jakichkolwiek działań odbiegających od tych, które zostały określone przez producentów/dostawców. Spółka zobowiązuje się do wykorzystywania we wszelkich działaniach reklamowych lub promocyjnych związanych ze znakami towarowymi wyłącznie tych materiałów reklamowych i promocyjnych lub przekazów reklamowych dostarczonych przez producentów/dostawców i zgodnie z ich wskazaniami. W przypadku, gdyby Spółka chciała odstąpić od stosowania materiałów reklamowych i promocyjnych dotyczących towarów i znaków towarowych na inne niż dostarczone przez producentów/dostawców, musiałby uzyskać uprzednią pisemną zgodę, która będzie związana nie tylko z materiałami reklamowymi promocyjnymi jako takimi, ale również z zasadami ich stosowania zgodnie z umową. Wszelkie koszty wydatki związane z takimi materiałami reklamowymi i promocyjnymi są ponoszone przez Spółkę, chyba że strony wyraźnie uzgodnią inaczej. Minimalna kwota wydatków na reklamę i promocję, którą Spółka zobowiązuje się inwestować co roku, jak również działania i koszty przypisane do nich zgodnie określone są w biznesplanie.

Producenci/dostawcy dostarczają Spółce próbki służące i niezbędne do właściwej promocji towarów w następujących okolicznościach:

• Spółka zamawia towar do którego z góry przypisana jest określona ilość próbek, ilość przekazanych próbek uzależniona jest od ilości bądź wartości zamówionego towaru – cena nabycia próbek zawarta jest w cenie towaru (m.in. od (…));
• Spółka zamawia próbki niezależenie od ilości bądź wartości zamówionego towaru – cena nabycia przypisana jest do poszczególnych próbek (m.in. od (…));
• producenci/dostawy po ustaleniach z brand managerem produktu mogą podjąć decyzję o nieodpłatnym przekazaniu spółce określonej ilości próbek towarów w celu wzmocnienia obecności marki na terytorium Polski. Ponadto producenci/dostawcy mogą również podjąć decyzję o przeznaczeniu w każdym roku kalendarzowym środków na wydatki związane z konkretnymi działaniami promocyjnymi i reklamowymi mającymi na celu wsparcia znaku towarowego na terytorium Polski w związku z nowymi możliwościami handlowymi dotyczącymi znaków towarowych lub w celu wzmocnienia obecności towarów. Producenci/dostawcy podejmują taką decyzję na zasadzie jednostkowych przypadków. W ramach wsparcia prowadzonych przez Spółkę działań promocyjnych i reklamowych producenci/dostawcy mogą przekazać Spółce nieodpłatnie próbki, testery bądź gadżety reklamowe.
  
  

W praktyce prowadzonej działalności gospodarczej Spółka otrzymuje przykładowo następujące rodzaje próbek i testerów:

• Kartki zapachowe różnych marek (m. in. (…)) o różnej pojemności np. 0,075 ml, 0,3 ml (na części kartek z uwagi na niewielką ilość brak informacji o pojemności). Cześć kartek oznaczona jest napisem „Free sample, not for sale” lub „Free sample”, na części zaś brak jest takiego oznaczenia.
• Wody toaletowe (…) różnych marek (m. in. (…)) o różnej pojemności np. 5 ml, 10 ml, 50 ml, 100 ml. Cześć wód toaletowych oznaczona jest naklejką i etykietą „Tester” bądź „Tester demonstration not for sale”. Na części wód toaletowych nie ma takiego oznaczenia, są one jednak zapakowane w papierowe pudełka z oznaczeniem wskazującym, że mamy do czynienia z próbką towaru, np. „This article may be distributed only by (…) Not to be sold individually”, „Tester EDT 100 ml”, „Tester. Not for sale”, (…)”, „Not for individual sale” bądź w folię bąbelkową z naklejką,, Tester”. Cześć wód toaletowych przekazywana jest bez korka.
• Zestawy składające się z różnorodnych kosmetyków różnych marek (np. (…)) na które przykładowo mogą składać się żel do mycia, woda perfumowana (…) oraz balsam do ciała o pojemności (o różnej pojemności np. 10 ml-30 ml) bądź kremy i olejki (o różnej pojemności np. 15 ml-30 ml).
  
  

W praktyce prowadzonej działalności gospodarczej Spółka otrzymuje od producentów/ dostawców przykładowo następujące rodzaje gadżetów służące prowadzeniu akcji promocyjnych:

• notesy (o wartości 14 zł netto);
• ręczniki (o wartości 7 zł netto);
• kosmetyczki (o wartości 14 zł netto);
• pudełka z tektury z wstążką (o wartości 59 zł netto);
• niewielkie plastikowe półeczki służące do ekspozycji kosmetyków w punkcie sprzedaży (o wartości 80 zł netto);
• drobne materiały reklamowe w kształcie (…) (z tektury) służące do ekspozycji kosmetyków w punkcie sprzedaży (o wartości 86 zł netto);
• naklejki Prezent” i „Tester”.
  
  

Cześć materiałów oznaczona jest logo różnych marek (np. (…)), cześć z nich zawiera oznaczenie „Not for sale. This article may be distributed only by (…)”.

W praktyce koszt wytworzenia części gadżetów otrzymywanych przez Spółkę, określony w momencie przekazywania, przekracza 10 zł netto, a łączna wartość gadżetów otrzymanych przez Spółkę od jednego producenta/dostawcy w ciągu 1 roku przekracza 100 zł netto.

Przemieszczenie otrzymanych z innego kraju UE do Polski próbek, testerów i gadżetów, do których nie jest przypisana cena ich nabycia, dokumentowane jest za pomocą faktur proforma. Na fakturach proforma wyszczególnione są w szczególności: rodzaj, ilość, wartość przekazywanych próbek, testerów bądź gadżetów. Faktury zawierają różne adnotacje wskazujące na niehandlowe przeznaczenie towaru m.in. „dokument został wystawiony tylko do celów specjalnych i nie ma wartości handlowej”, „materiał przeznaczony jest do celów reklamowych (wsparcia sprzedaży)” bądź „brak wartości handlowej, wartość tylko dla celów celnych”. Przekazane Spółce próbki, testery, gadżety nie są przez Spółkę odsprzedawane, przy czym w przypadku nieodpłatnie otrzymanych próbek, testerów i gadżetów wynika to z wytycznych producentów/dostawców, których Spółka musi ściśle przestrzegać, zaś w przypadku próbek i testerów nabytych przez Spółkę w inny sposób, wynika to z wewnętrznej polityki Spółki, opartej na realiach rynkowych (klienci Spółki nie nabywają próbek, testerów, gadżetów, gdyż nie są to dla nich towary handlowe). Część umów z producentami/dostawcami przewiduje, iż otrzymane materiały które zostaną niewykorzystane mają być zwrócone. Otrzymane próbki, testery, gadżety nie posiadają dla Spółki wartości konsumpcyjnej, ponieważ Spółka nie zużywa ich na potrzeby własne. Spółka przekazuje próbki, testery, gadżety do sieci zaakceptowanych przez dostawców punktów sprzedaży detalicznej (klienci Spółki), nie może zaś przekazać próbek testerów, gadżetów do dowolnie wybranego sprzedawcy (tj. sprzedawcy nie będącego punktem sprzedaży detalicznej zaakceptowanym przez producenta/dostawcę). Spółka nie przekazuje próbek, testerów, gadżetów bezpośrednio konsumentom ostatecznym. Spółka wspólnie i w porozumieniu ze sprzedawcami detalicznymi organizuje na terenie punktu sprzedaży detalicznej różne akcje promocyjne z wykorzystaniem próbek, testerów i gadżetów.

Gadżety wykorzystywane są w celu prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych i reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej, takich jak: dbałość o stałą ekspozycję towarów, dekoracje witryn sklepowych, aranżację miejsc promocyjnych, specjalne akcje eventowe. Gadżety służą zapoznaniu konsumentów (klientów sieci sprzedaży detalicznej) z towarami Spółki sprzedawanymi w tych punktach, promowaniu wyrobów marek oraz informowaniu o organizowanych akcjach promocyjnych. Spółka pragnie podkreślić, iż decydujący wpływ na kształt akcji promocyjnej mają producenci/dostawcy, którzy dostarczają Spółce produkty niezbędne do przeprowadzenia takiej akcji i określają sposób w jaki ma zostać zaprezentowana marka produktu. Mając na uwadze ekskluzywny charakter towarów i prestiż marek, Spółka wspólnie i w porozumieniu ze sprzedawcami detalicznymi prowadzi różnorodne działania promocyjne reklamowe w punktach sprzedaży detalicznej. Spółka dokonuje dystrybucji towarów na szczeblu hurtowym (wholesalers) do sieci zatwierdzonych sprzedawców detalicznych (retailer), do których można zaliczyć m.in. sieci perfumerii (…) oraz sieci drogerii (…), różne drogerie oraz apteki. Spółka monitoruje stan zapasów, przyjmuje zamówienia oraz kontroluje czy sprzedawcy detaliczni dbają o właściwą ekspozycję towarów, merchandising oraz wizualizacje. Dodatkowo, za wynagrodzeniem od (…), do podjęcia działań marketingowo – reklamowych polegających m.in. na przeprowadzeniu wizualizacji oraz akcji informacyjnych dla klientów, zobowiązani są również sprzedawcy detaliczni. Markami zarządzają dedykowani przez (…) kierownicy marek. Odpowiadają za współpracę z producentami, aktywności reklamowe, zarządzanie budżetem marketingowym, działania w punktach sprzedaży oraz wyniki sprzedażowe. Spółka sprzedaje towary członkom sieci dystrybucji selektywnej (zarówno zatwierdzonym detalistom, jak i autoryzowanym dystrybutorom), przestrzegając zasad ustalonych przez producentów/dostawców. W celu monitorowania dostaw zobowiązana była m.in. wdrożyć system umożliwiający producentom/dostawcom identyfikację zatwierdzonego detalisty lub autoryzowanego dystrybutora, do którego towary są dostarczane. Klienci Spółki zajmują się sprzedażą towarów na szczeblu detalicznym.

W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, Spółka podejmuje działania mające na celu wsparcie sprzedaży towarów przez sprzedawców detalicznych na rzecz konsumentów. Dobre wyniki sprzedaży towarów u sprzedawców detalicznych przekładają się automatycznie na wzrost zamówień trafiających do Spółki, a co za tym idzie wzrost jej przychodów. Umowy handlowe zawarte z sprzedawcami detalicznymi nakładają na Spółkę obowiązek przekazywania próbek, testerów w następujących okolicznościach:

1. sprzedawca detaliczny zamawia towar do którego z góry przypisana jest określona ilość próbek bądź testerów, ilość przekazanych próbek bądź testerów uzależniona jest od ilości bądź wartości zamówionego towaru – wartość próbek i testerów zawarta jest w cenie sprzedaży towaru (m.in. umowy z (…));
2. dodatkowo niezależnie od ilości bądź wartości zamówionego towaru Spółka po ustaleniach z brand managerem produktu przekazuje sprzedawcy detalicznemu próbki, testery w celu przeprowadzenia akcji marketingowej i wsparcia sprzedaży towarów danej marki.

Z kolei o ilości i rodzaju gadżetów przekazanych przez Spółkę do sprzedawcy detalicznego decydują wspólnie i w porozumieniu osoby koordynujące konkretną akcję promocyjną, którymi są brand managerem produktu ze strony Spółki oraz manager zarządzający punktem sprzedaży detalicznej. Gadżety są przekazywane w celu zwrócenia uwagi konsumentów (klientów sieci sprzedaży detalicznej) na akcje promocyjne prowadzone w punkcie sprzedaży detalicznej. Na gadżetach przekazywanych do punktu sprzedaży detalicznej Spółka nie umieszcza dodatkowego oznaczenia związanego z prowadzoną akcją promocyjną bądź adresem punktu sprzedaży detalicznej. Na gadżetach znajdują się jedynie oznaczenia fabryczne umieszczone przez ich producenta.

O zasadach wydawania gadżetów konsumentom (klientom sklepu detalicznego) decydują wspólnie i w porozumieniu osoby koordynujące konkretną akcję promocyjną, którymi są brand managerem produktu ze strony Spółki oraz manager zarządzający punktem sprzedaży detalicznej.

Wydawane przez Spółkę próbki i testery nie są przeznaczone na sprzedaż, lecz mają służyć zaprezentowaniu właściwości oferowanych towarów. W celu zapobiegnięcia potencjalnej odsprzedaży próbek, testerów Spółka oznacza produkty bądź ich opakowania naklejkami „tester bądź „prezent”.

Celem takiego działania jest zwiększenie rozpoznawalności towarów oferowanych przez Spółkę, zwrócenie uwagi potencjalnych konsumentów na towary określonej marki, co powinno przełożyć się na wzrost sprzedaży tych towarów. Istotą wydania próbek, testerów
i gadżetów jest przekazanie informacji o towarach Spółki, ich reklama oraz odpowiednie eksponowanie, mające na celu zachęcenie do zakupu oferowanych towarów, a co za tym idzie, intensyfikację ich sprzedaży.

Pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Tak, próbki i testery opisane we wniosku stanowią egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru.
2. Wyłącznymi celami przekazania próbek, testerów i gadżetów, opisanych we wniosku przez Spółkę, są cele związane z opodatkowaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.
3. Przekazywane przez Wnioskodawcę próbki, testery i gadżety na rzecz jego odbiorców (dystrybutorów) w ocenie Wnioskodawcy nie mają dla nich wartości konsumpcyjnej lub też użytkowej. Próbki, testery i gadżety nie są przekazywane na potrzeby własne odbiorców (dystrybutorów), lecz w celu prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych i reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej, takich jak: dbałość o stałą ekspozycję towarów, dekoracje witryn sklepowych, aranżację miejsc promocyjnych, specjalne akcje eventowe, Gadżety służą zapoznaniu konsumentów (klientów sieci sprzedaży detalicznej) z towarami Spółki sprzedawanymi w tych punktach, promowaniu wyrobów marek oraz informowaniu o organizowanych akcjach promocyjnych. Przekazanie próbek, testerów i gadżetów następuje w celu promocji sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę.
   Wnioskodawca nie przekazuje próbek, testerów, gadżetów bezpośrednio konsumentom ostatecznym. Wnioskodawca wspólnie i w porozumieniu ze sprzedawcami detalicznymi organizuje na terenie punktu sprzedaży detalicznej różne akcje promocyjne z wykorzystaniem próbek, testerów i gadżetów.
   O ilości i rodzaju próbek, testerów i gadżetów przekazanych przez Wnioskodawcę do sprzedawcy detalicznego, a także o zasadach wydawania gadżetów konsumentom (klientom sklepu detalicznego) decydują wspólnie i w porozumieniu osoby koordynujące konkretną akcję promocyjną, którymi są: brand managerem produktu ze strony Wnioskodawcy oraz manager zarządzający punktem sprzedaży detalicznej.
4. Wydawane przez Wnioskodawcę próbki, testery i gadżety nie są przeznaczone na sprzedaż, lecz mają służyć zaprezentowaniu właściwości oferowanych towarów. W celu zapobiegnięcia potencjalnej odsprzedaży próbek, testerów Spółka oznacza produkty bądź ich opakowania naklejkami „tester” bądź ‚„prezent”.
5. Przekazywanie ww. próbek, testerów i gadżetów ma na celu intensyfikacje sprzedaży produktów Wnioskodawcy.
6. Przekazywanie ww. próbek, testerów i gadżetów od Producentów/Dostawców do Wnioskodawcy będzie udokumentowane oddzielnie od dostawy towarów handlowych. Przemieszczenie otrzymanych z innego kraju UE do Polski próbek, testerów i gadżetów, do których nie jest przypisana cena ich nabycia, dokumentowane jest za pomocą faktur proforma. Na fakturach proforma wyszczególnione są w szczególności: rodzaj, ilość, wartość przekazywanych próbek, testerów bądź gadżetów. Faktury zawierają różne adnotacje wskazuje na niehandlowe przeznaczenie towaru m. in. „dokument został wystawiony tylko do celów specjalnych i nie ma wartości handlowej” „ „materiał przeznaczony jest do celów reklamowych (wsparcia sprzedaży)” bądź „brak wartości handlowej, wartość tylko dla celów celnych”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, jako „próbki”, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020 r., poz. 106, dalej zwana jako: „ustawa o VAT”), Spółka może traktować nieodpłatnie wydane kontrahentom różne rodzaje próbek i testerów, a w konsekwencji Spółka, na podstawie art. 7 ust. 3 tejże ustawy, nie ma obowiązku wykazywania podatku VAT należnego od przekazywanych nieodpłatnie próbek towarów i testerów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 – ostatecznie sformułowane pismem z dnia 5 sierpnia 2020 r.);
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym nieodpłatne wydanie kontrahentom gadżetów podlega opodatkowaniu VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, z faktury dokumentującej nabycie wydawanych przez Spółkę nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3);
4. Czy Spółka ma obowiązek rozliczenia i opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) próbek, testerów gadżetów nieodpłatnie otrzymanych od producentów/dostawców z innego kraju UE? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

W opinii Spółki jako „próbki”, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, Spółka może traktować nieodpłatnie wydane klientom różne rodzaje próbek i testerów, a w konsekwencji Spółka, na podstawie art. 7 ust. 3 tejże ustawy, nie ma obowiązku wykazywania podatku VAT należnego od przekazywanych nieodpłatnie próbek towarów i testerów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 7 ustawy o VAT przez „próbkę”, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

• ma na celu promocję tego towaru oraz
• nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
  
  

Wówczas – dla braku opodatkowania – nie ma znaczenia ani jednostkowa wartość próbki, ani łączna wartość wręczonych w roku podatkowym próbek. Decydujące znaczenie ma wyłącznie to, że towar jest próbką. Definicja ta wprowadza dwie grupy warunków, które powinny być spełnione dla uznania towaru za próbkę. Pierwsza grupa tych warunków odnosi się do samych towarów (mających być próbkami), zaś druga grupa warunków dotyczy okoliczności przekazania tych towarów.

Po pierwsze, próbka to identyfikowalny jako próbka egzemplarz towaru, który pozwala na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci. Próbką jest zatem jeden egzemplarz towaru, przy czym chodzi o końcową postać towaru (taką, w jakiej produkt występuje w obrocie).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r., sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ud v. The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował „próbkę” jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych”. Zatem istotna jest analiza zagadnienia, czy „próbka” powinna różnić się od sprzedawanego towaru. TSUE podkreślił w pierwszej kolejności, że celem wyłączenia z opodatkowania nieodpłatnego przekazania próbek nie może być zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT towarów będących przedmiotem ostatecznego wykorzystania, poza wykorzystaniem, które stanowi nieodłączny element działań promocyjnych. Towary przekazywane w charakterze próbek, jeżeli są tożsame z towarami sprzedawanymi, niewątpliwie mogą być przedmiotem ostatecznego wykorzystania. Trybunał podkreślił jednak, że nie jest to wystarczające do uznania, żeby próbki będące identyczne jak towary sprzedawane, były opodatkowane. Co istotne Trybunał uznał, że nie podlega VAT również nieodpłatne przekazanie próbek które są wręczane kontrahentom celem ich dalszego przekazania klientom ostatecznym. Nie budzi bowiem wątpliwości, że przekazanie przez dystrybutorów detalicznych próbek, testerów klientom ostatecznym ma na celu promocję towaru i finalnie zwiększa ilość zakupów których dokonują dystrybutorzy detaliczni.

Ocena tego, jaka ilość towaru jest niewielka, powinna być dokonywana w kontekście rodzaju danego towaru. „Niewielka ilość” to taka, która na danym poziomie obrotu zasadniczo nie występuje jako przedmiot takiego obrotu. Ocena tego, jaka ilość towaru jest niewielka, powinna być dokonywana także w kontekście poziomu obrotu, na jakim następuje przekazanie próbki. Dystrybucja może odbywać się na różnych szczeblach obrotu. Inaczej powinno być ocenione przekazanie próbki na etapie dystrybucji hurtowej (wholesalers), a inaczej na etapie dystrybucji detalicznej (retailers). Spółka jako dystrybutor hurtowy przekazuje swoim kontrahentom (dystrybutorom detalicznym) takie ilości próbek które mogłyby zaspokoić zapotrzebowanie klienta ostatecznego (konsumenta), nie zaspokajają jednak zapotrzebowania klienta, który jest dystrybutorem detalicznym. Próbki są nieodłącznym elementem promocji sprzedaży danego towaru i mają skłaniać odbiorów do zakupu promowanych towarów. Mając na uwadze ekskluzywny charakter towarów i prestiż marek, Spółka zobowiązana jest do prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej, w tym również nieodpłatnego przekazania próbek testerów. Do prowadzenia działań marketingowych zobowiązują Spółkę również umowy handlowe zawarte z największymi na polskim rynku klientami sieciowymi. Drugą cechą towaru mającego być próbką jest jego identyfikowalność jako próbki. Identyfikowalność towaru jako próbki oznacza, że towar jest zasadniczo oznaczony jako próbka. Oznaczenie to może być dokonywane przez tego podatnika, który przekazuje próbki. Może ono przyjąć dowolną formę.

W przypadku próbek i testerów przekazywanych przez Spółkę do punktów sprzedaży detalicznej, produkty zawierają różne oznaczenie w formie etykiet lub naklejek wskazujące na niehandlowe przeznaczenie produktów m.in.: „Free sample, not for sale” lub „Free sample”, „Tester”, „Prezent” bądź „Tester demonstration not for sale”. Z kolei cześć wód toaletowych przekazywana jest bez korka. Spółka przed przekazaniem do punktu sprzedaży detalicznej oznacza takie wody naklejką „Tester”. Powyższe oznaczenia i przekazywanie niekompletnych produktów (woda toaletowa bez korka) mają na celu uniemożliwienie sprzedaży tych produktów, jak również jednoznaczną identyfikację towarów jako próbki.

Druga grupa warunków jest związana z okolicznościami, w jakich próbka jest przekazywana. Po pierwsze, przekazanie próbek testerów ma na celu promocję sprzedaży reklamowanych towarów. Przekazanie próbek i testerów ma na celu intensyfikację (wsparcie) sprzedaży oraz zaprezentowanie klientowi sprzedawcy detalicznego właściwości i cech towaru. Przekazanie próbek i testerów następuje z myślą o tym, aby doprowadziło w przyszłości do sprzedania większej ilości towarów.

W tym sensie przekazanie próbek i testerów następuje w celu promocji sprzedaży. Przekazane próbki testery nie mają na celu zaspokojenia potrzeb dystrybutora detalicznego, lecz poprzez zaprezentowanie walorów jakościowych konsumentom końcowym mają na celu zwiększyć popyt na towary określonego rodzaju. Celem przekazania próbek testerów jest umożliwienie ostatecznym klientom poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez Spółkę, a dzięki temu wychwycenie ich zalet oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku.

Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe, przykładowo:

1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 grudnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.558.2019.4.AM) „Ponadto, ponieważ towary oferowane przez Wnioskodawcę są zazwyczaj jednorazowego użytku i/lub dopasowywane do konkretnego pacjenta (osoby), przekazanie próbek towarów do przetestowania powoduje jednocześnie zużycie danego egzemplarza. Tym samym, wyłącznie w sposób krótkotrwały zaspokajają daną potrzebę osoby testującej produkt. Jak wynika z treści wniosku przekazywane przez Wnioskodawcę próbki to m.in. towary służące do rehabilitacji po poważnych zabiegach chirurgicznych lub po przebyciu poważnych chorób. Zatem, użycie pojedynczych egzemplarzy próbnych takich towarów lub niewielkich opakowań stanowiących daną próbkę towaru nie jest w stanie zaspokoić potrzeb konsumpcyjnych testującego te produkty. W konsekwencji „próbki” przekazywane ww. podmiotom, przyczyniają się do zapoznania potencjalnych nabywców z oferowanymi przez Wnioskodawcę walorami oferowanych do sprzedaży towarów co zapewne w przyszłości może wpływać na zwiększenie zakupów tych towarów. Zatem, należy stwierdzić, że przekazania towarów (próbnych egzemplarzy) objęte przedmiotowym wnioskiem nie wykazują celu konsumpcyjnego, zaspokojenia potrzeb podmiotów, którym są wręczane, a jedynie wykazują charakter promocyjny towarów, które Spółka oferuje do sprzedaży. Skoro celem przekazania próbek będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest promocja, poprzez umożliwienie przetestowania towaru oraz zapoznanie się z jego właściwościami to takie przekazanie nie rodzi obowiązku naliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie towarów w postaci: „próbek przetargowych”, „próbek szpitalnych” oraz „próbek pacjenckich” umożliwiających potencjalnym klientom poznanie właściwości towarów oferowanych przez Wnioskodawcę do sprzedaży, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i jako związane z promocją działalności podatnika, nie podlega opodatkowaniu stosownie do art. 7 ust. 3 tej ustawy”;
2. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2018 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.570.2018.3.JM) uznał że „przy rozważeniu, czy określone czynności stanowią przekazanie „próbek towarów” należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności. W ramach przeprowadzenia takiej analizy istotne jest przeanalizowanie typów odbiorców, którzy otrzymują towary w charakterze próbek, jak również cech fizycznych przedmiotowych towarów. Podkreślenia wymaga fakt, iż próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Co do zasady przedmioty będące w stanie w całości zaspokoić potrzeby konsumenta związane z danym produktem nie można uważać za próbkę. Niemniej jednak w niektórych przypadkach produkt przekazywany jako próbka może służyć celom promocyjnym poprzez stworzenie nowego zwyczaju po stronie nabywców. Dodatkowo pojedynczy produkt może stanowić próbkę, jeśli wręczany jest w celu promowania np. segmentu produktów. Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna, tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Jeżeli chodzi zatem o próbki, należy pamiętać, że ich podstawowym celem nie jest zaspokojenie potrzeb konsumenta końcowego. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym”.
3. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-857/13-5/Akr) zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, który stwierdził, iż „W tym miejscu Spółka ponadto zaznacza, iż jak wskazano w stanie faktycznym, zdarzają się przypadki gdy Marketom lub Dystrybutorom przekazywane jest nieodpłatnie np. opakowanie lub kilka paczek opakowań paneli podłogowych, co potencjalnie mogłoby zostać uznane za ilość wykraczającą poza potoczne rozumienie pojęcia „niewielka ilość towaru”. Należy jednakże w sposób szczególny podkreślić, iż wydanie takiej ilości paneli jest niezbędne w celu stworzenia powierzchni ekspozycyjnej, np. w formie fragmentu ułożonej podłogi w markecie czy hurtowni. Dzięki takiej formie prezentacji potencjalny odbiorca końcowy ma bowiem możliwość lepszego zapoznania się z ofertą Spółki”.
4. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 2015 r., (sygn. IPPP3/4512-12/15-4/JF): „Przekazanie próbki nie podlega opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce w celach promocyjno-reklamowych, czyli umożliwia klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towaru oferowanego przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie jego zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku. Przekazanie próbki służy zachęceniu odbiorcy do zakupu oferowanego towaru. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. (...) W interesie Wnioskodawcy leży, aby ilość próbki była jak najmniejsza, jednocześnie wystarczająca na przeprowadzenie testów i jednocześnie niepozwalająca na wykonanie masowej produkcji (...). Zatem przekazanie próbki produktu ma na celu promocję i chociaż – poprzez wyprodukowanie pewnej ilości gotowego produktu, co może stanowić zaspokojenie potrzeb odbiorcy - to jest jednocześnie nieodłącznym elementem promocji tego towaru imana celu przekonanie klienta do zakupu produktu oferowanego przez Wnioskodawcę. Wobec tego należy uznać, że – jak wskazuje Wnioskodawca – zakup produktu bez uprzedniego sprawdzenia właściwości towaru jest niemożliwy”.

Reasumując, próbki towarów Spółki nie pokrywają oraz nie mogą pokryć – ze względu na swoją ilość i charakter – zapotrzebowania sprzedawców detalicznych na dane towary, i nie eliminują/nie ograniczają potrzeby dokonywania zakupów tego towaru. Próbki, testery bezsprzecznie służą celom promocyjnym. w specyficznej branży, i mają na celu przekonanie konsumentów ostatecznych do dokonywania zakupów towarów Spółki. Wobec tego należy uznać, że takie przekazanie spełnia definicję próbki określonej w art. 7 ust. 7 ustawy VAT.

Podsumowując jako „próbki”, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, Spółka może traktować nieodpłatnie wydane klientom Wnioskodawcy różne rodzaje próbek i testerów, a w konsekwencji Spółka, na podstawie art. 7 ust. 3 tejże ustawy, nie ma obowiązku wykazywania podatku VAT należnego od przekazywanych nieodpłatnie próbek towarów
i testerów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:

W opinii Spółki w przedstawionym stanie faktycznym nieodpłatne wydanie kontrahentom gadżetów nie podlega opodatkowaniu VAT. Przy rozstrzygnięciu kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania kontrahentom gadżetów, opisanych w stanie faktycznym, stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku VAT. Podstawą podatku VAT jest obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Zatem podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi) przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) w celu zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta. W analizowanych okolicznościach nieodpłatne przekazanie gadżetów do sieci sklepów detalicznych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na brak konsumpcyjnego charakteru przekazania. Gadżety służą do prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej, takich jak: dbałość o stałą ekspozycję towarów, dekoracje witryn sklepowych, aranżację miejsc promocyjnych, specjalne akcje eventowe. Gadżety służą zapoznaniu konsumentów z asortymentem Spółki, promowaniu wyrobów marek oraz informowaniu o organizowanych przez Spółkę akcjach promocyjnych. Mając na uwadze ekskluzywny charakter towarów i prestiż marek zarówno Spółka jak jej kontrahenci zobowiązani są do prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych i reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej.

Gadżety mają na celu zwrócenie uwagi na aktualną ofertę Spółki oraz promocję określonych towarów. Odbiorca wydawanych towarów (sklep detaliczny) nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Gadżety nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej dla sprzedawcy detalicznego. Gadżety pełnią rolę informacyjną dla dystrybuowanych towarów Spółki, oraz wspomagają sprzedaż w punktach sprzedaży detalicznej. To stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych:

1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2017 r. (sygn. akt 0114-KDIP1-1.4012.447.2017.l.AO) stwierdził, że „nieodpłatne wydanie Kontrahentom Materiałów reklamowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że Materiały te nie stanowią prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 tej ustawy. Przyczyna pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Z wniosku wynika, że wydawane przez Wnioskodawcę Materiały reklamowe są/będą ustawiane, wystawiane lub uwidoczniane w inny sposób na terenie punktów sprzedaży Kontrahentów. Mają one na celu zwrócenie uwagi na aktualna ofertę Spółki oraz promocję jej produktów w punktach handlowych Kontrahentów. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku Materiały reklamowe nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej. Materiały te spełniają rolę informacyjną dystrybuowanych w Polsce produktów Spółki, co ma prowadzić do zwiększenia ich sprzedaży. W konsekwencji, nieodpłatne wydanie Kontrahentom przedmiotowych Materiałów reklamowych (…) produktów sprzedawanych przez Spółkę w celu reklamowania produktów Spółki oraz ich odpowiedniego eksponowania, nie mających dla Kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej nie podlega/nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lutego 2017 r. (sygn. 1462-IPPP2.4512.993.2016.1.JO) wskazał, iż „Reasumując, przekazanie przedmiotowych kartonowych materiałów reklamowo-promocyjna-informacyjnych typu „standy” dotyczących dystrybuowanych produktów z wizerunkiem lub/i logo Spółki reklamujących jej produkty, nie będzie podlegało opodatkowaniu ponieważ nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Dlatego też przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy”.
3. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2016 r. (sygn. IPPP3/4512-347/16-4/JŻ) stwierdził, iż „Jednym z podstawowych środków wykorzystywanych w działaniach marketingowych Spółki są różnego rodzaju materiały wspierające sprzedaż. Obejmują one m.in. materiały reklamowe i informacyjne, służące zapoznaniu konsumentów z asortymentem Spółki, promowaniu wyrobów marek M., czy informowaniu o organizowanych przez Spółkę akcjach promocyjnych. Są to w szczególności: (…) standy – stojaki wykonane co do zasady z kartonu, obrandowane, przeznaczone do eksponowania produktów Spółki (...) Reasumując, przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych wyrobów alkoholowych, nie będzie podlegało opodatkowaniu ponieważ nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Dlatego też przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy”.
4. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 6 kwietnia 2016 r. (sygn. ILPP1/4512-1-57/16-2/AP) podkreślił że „Należy zaznaczyć, że wymienione we wniosku materiały (standy) nie mają konsumpcyjnego (użytkowego) charakteru bowiem – jak twierdzi Wnioskodawca – nie służą w żaden sposób zaspokojeniu potrzeb konsumenckich, służą jednakże wyłącznie celom ekspozycyjnym, reklamowym i promocyjnym. W związku z tym przekazania te następują na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. Zatem przekazywanie na rzecz Kontrahentów ww. materiałów w postaci standów nie spełnia przesłanek określonych w art. 7 ust. 2 ustawy i nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.
5. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2014 r. (sygn. IPPP2/443-1151/13-2/AO) wskazał, iż „Z uwagi na przedstawione we wniosku okoliczności oraz treść przywołanych przepisów należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych typu foldery, katalogi, banery, ulotki, plakaty, torby papierowe, standy, prezentery, displaye, regały, stojaki na rzecz sieci sklepów, które nabywają towary handlowe wyprodukowane przez Spółkę nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług skoro ma na celu przekazanie informacji, promocję i reklamę produktu oferowanego przez Wnioskodawcę i dla kontrahenta nie stanowi żadnej wartości materialnej tylko zachętę do korzystania z oferty Spółki. Nieodpłatne przekazywanie materiałów reklamowych i informacyjnych, o których mowa we wniosku, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 zł nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Niniejsze przekazanie materiałów reklamowych i informacyjnych nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Podsumowując w przedstawionym stanie faktycznym nieodpłatne wydanie kontrahentom gadżetów nie podlega opodatkowaniu VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:

W opinii Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, z faktury dokumentującej nabycie wydawanych przez Wnioskodawcę nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów. Na prawo do pełnego odliczenia VAT nie wpływa okoliczność, że nieodpłatne wydanie próbek, testerów i gadżetów nie podlega VAT.

Podstawową zasadą, na której opiera się konstrukcja podatku od towarów i usług, jest zasada neutralności tego podatku. Wyraża się ona w umożliwieniu podatnikowi pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zapłaconego przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą. Należy jednak podkreślić, że powyższe prawo nie jest bezwarunkowe. Dyspozycja przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, wiąże prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tzn. takimi, które generują podatek należny. Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

1. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług,
2. towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dodatkowo należy jednak zaznaczyć, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Jeżeli więc istnieje chociażby pośredni związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, podatnik ma możliwości skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dokonanie tych zakupów. Zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 26.05.2005 r. Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz (sygn. C-465/03) przepisy Dyrektywy przyznają prawo do odliczenia całego podatku od wartości dodanej obciążającego wydatki poniesione przez podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w ramach emisji akcji, o ile wszystkie czynności dokonane przez tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane. ETS uznał, że poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tego podatnika w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu stanowią część kosztów ogólnych, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jego towarów. Świadczenia takie pozostają w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika.Ta sama zasada dotyczy podatku naliczonego poniesionego przy nabyciu towarów i usług w związku z emisją akcji, jak i przy nabyciu wydawanych nieodpłatnie próbek i testerów, o ile ich przekazanie służyć ma przedsiębiorstwu podatnika, np. zwiększeniu sprzedaży.

Spółka nabywa próbki, testery i gadżety w celu przeprowadzenia akcji promocyjnych, które w efekcie mają wygenerować w Spółce wyższą sprzedaż opodatkowaną VAT. Spółka po ustaleniach z brand managerem produktu nieodpłatnie przekazuje sprzedawcom detalicznym próbki, testery i gadżety w celu przeprowadzenia akcji marketingowej i wsparcia sprzedaży towarów danej marki. Nie ulega więc wątpliwości, iż pomiędzy wydawanymi bezpłatnie próbkami, testerami i gadżetami a sprzedażą opodatkowaną istnieje co najmniej pośredni związek, w konsekwencji czego Spółka zachowuje prawo odliczenia całości VAT naliczonego przy nabyciu związanego z nabyciem wydawanych nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów.

To stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych:

1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2017 r. (sygn. 1462-IPPP2.4512.23.2017.1.IZ) potwierdził, że „Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia egzemplarzy pokazowych służących wyłącznie opodatkowanym usługom w zakresie pośrednictwa w zakresie dostawy kamieni szlachetnych i metali szlachetnych, w tym srebra inwestycyjnego oraz platyny inwestycyjnej”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 7:

Zdaniem Spółki nie ma ona obowiązku rozliczenia i opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) próbek, testerów i gadżetów nieodpłatnie otrzymanych od producentów/dostawców z innego kraju UE. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Podstawowym warunkiem uznania transakcji za nabycie wewnątrzwspólnotowe jest, co do zasady, dokonanie dostawy towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej (podatnika z UE) na rzecz polskiego podatnika, który nabywane towary będzie wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej. W wyniku tej dostawy towary muszą być przetransportowane z terytorium państwa dostawy (rozpoczęcia transportu) na terytorium państwa przeznaczenia (Polski).

Należy zauważyć, że art. 9 ust. 1 ww. ustawy odwołuje się do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Opodatkowaniu jako VAT podlegają więc, co do zasady, wyłącznie WNT dokonywane odpłatnie. Ustawodawca wprowadza więc jeszcze jeden warunek, aby wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegało opodatkowaniu na terytorium kraju. Artykuł 5 ustawy o VAT zawiera katalog czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Wśród tych czynności wskazane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ale tylko w sytuacji gdy następuje ono za wynagrodzeniem. Wynika z powyższego, że dostawa towarów, która nie jest odpłatna nie będzie stanowiła u polskiego nabywcy nabycia wewnątrzwspólnotowego podlegającego opodatkowaniu na terytorium Polski. Nieodpłatne otrzymanie towarów z innego kraju UE nie stanowi natomiast nabycia towarów bądź innej czynności opodatkowanej VAT. Tym samym, z tytułu otrzymania próbek, testerów i gadżetów Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania żadnej czynności opodatkowanej VAT.

Wobec powyższego na Spółce nie będzie ciążył obowiązek rozliczenia i opodatkowania jako WNT nieodpłatnie otrzymanych próbek, testerów i gadżetów.

To stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych.

1. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 14 października 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-602/15-2/SM) uznał, że „Należy jednak zauważyć, że w sytuacji opisanej we wniosku przemieszczane są towary, uznane za próbki w myśl art. 7 ust. 7 ustawy. W tym przypadku nie można zatem mówić o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w rozumieniu art. 13 ust. 3 ustawy, ponieważ Spółka będzie przemieszczać towary, które nie podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy. Zatem stanowisko w zakresie nieuznania przemieszczenia towarów klasyfikowanych jako próbki za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jest prawidłowe”.
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 24 maja 2016 r. (sygn. IBPP4/4512-34/16/LG) „Jak wskazano wyżej opodatkowaniu podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem. W tej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, czynność ma charakter darowizny. Co prawda za towar, który Wnioskodawca nabywa, została określona cena, jednakże z warunków transakcji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że od początku jej realizacji wiadomym jest, że brak jest obowiązku jej zapłaty, czyli uiszczenia wynagrodzenia za nabyty towar. Mając na uwadze powyższe, nieodpłatne otrzymanie przez Wnioskodawcę leku od angielskiej firmy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów”.
3. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 19 września 2011 r. (IPPP3/443-870/11-2/LK) uznał, że „nieodpłatne otrzymanie przez spółkę towarów nie stanowi dla spółki WNT. W przedmiotowej sprawie dokonano przemieszczenia towarów pomiędzy krajami należącymi do UE a Polską, jednakże transakcji dokonano bezpłatnie (bez wynagrodzenia), co powoduje, iż nie zostały spełnione wszystkie przesłanki konieczne do uznania przedmiotowego nabycia urządzenia za WNT, o którym mowa w art. 9 ust. 1”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Art. 7 ust. 3 ustawy stanowi, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów
i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

Warto w tym miejscu przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech
i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych”.

Jednocześnie przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią „przekazanie próbek towarów” należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności. W ramach przeprowadzenia takiej analizy istotne jest przeanalizowanie odbiorców, którzy otrzymują towary w charakterze próbek, jak również cech fizycznych przedmiotowych towarów.

W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Wyjątek stanowi przekazanie towarów stanowiących zdefiniowane w art. 7 ust. 4 ustawy prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. sprzedaż hurtowa perfum, kosmetyków (przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy), sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, sprzedaż napojów wyrobów tytoniowych, sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych. Sprzedaż hurtowa jest prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Spółka zawarła szereg umów dystrybucyjnych z producentami/dostawcami markowych, luksusowych kosmetyków. Na podstawie zawartych umów dystrybucyjnych Spółka jest (…) dystrybutorem na Polskę markowych kosmetyków (perfumy, kremy, farby do włosów itp.) oraz wyrobów medycznych (dalej jako „towary”). Spółka, jako dystrybutor, nabywa od dostawców prawo do rozporządzania towarami, jak właściciel, a następnie dokonuje ich dalszej sprzedaży. Spółka dokonuje odsprzedaży towarów w swoim imieniu i na własny rachunek. Spółka poza sporadycznymi przypadkami nie dokonuje sprzedaży detalicznej.

Spółka wprowadza do obrotu i promuje sprzedaż towarów na terytorium Polski zgodnie z ich międzynarodowym prestiżem i zgodnie z wytycznymi producentów/dostawców dotyczącymi sprzedaży, ustanowionymi dla każdego ze znaków towarowych. Spółka może od czasu do czasu modyfikować wytyczne dotyczące sprzedaży towarów, informując o tym producenta/ dostawcę w odpowiednim czasie. W celu promocji produktów na terytorium Polski Spółka zgodnie z wytycznymi producentów/dostawców prowadzi działania reklamowe i promocyjne. Działania reklamowe odnoszą się do wydatków na reklamę w mediach, wydatków na dostosowanie spotów i materiałów reklamowych oraz na prowizje agencyjne. Działania promocyjne polegają na dystrybucji testerów, próbek, działaniach merchandisingowych, dekoracji, animacji, wręczaniu upominków w związku z dokonanymi zakupami działaniach public relations bezpośrednio związanych z działalnością związaną ze znakami towarowymi, szkoleniami. Prowadzona przez Spółkę działalność reklamowa i promocja jest zatwierdzana przez producentów/dostawców. Spółka, bez uprzedniej zgody, nie jest uprawniona do podejmowania jakichkolwiek działań odbiegających od tych, które zostały określone przez producentów/dostawców. Spółka zobowiązuje się do wykorzystywania we wszelkich działaniach reklamowych lub promocyjnych związanych ze znakami towarowymi wyłącznie tych materiałów reklamowych i promocyjnych lub przekazów reklamowych dostarczonych przez producentów/dostawców i zgodnie z ich wskazaniami. W przypadku, gdyby Spółka chciała odstąpić od stosowania materiałów reklamowych i promocyjnych dotyczących towarów i znaków towarowych na inne niż dostarczone przez producentów/dostawców, musiałby uzyskać uprzednią pisemną zgodę, która będzie związana nie tylko z materiałami reklamowymi promocyjnymi jako takimi, ale również z zasadami ich stosowania zgodnie z umową. Wszelkie koszty wydatki związane z takimi materiałami reklamowymi i promocyjnymi są ponoszone przez Spółkę, chyba że strony wyraźnie uzgodnią inaczej. Minimalna kwota wydatków na reklamę i promocję, którą Spółka zobowiązuje się inwestować co roku, jak również działania i koszty przypisane do nich zgodnie określone są w biznesplanie. Producenci/dostawcy dostarczają Spółce próbki służące i niezbędne do właściwej promocji towarów w następujących okolicznościach:

• Spółka zamawia towar do którego z góry przypisana jest określona ilość próbek, ilość przekazanych próbek uzależniona jest od ilości bądź wartości zamówionego towaru – cena nabycia próbek zawarta jest w cenie towaru;
• Spółka zamawia próbki niezależenie od ilości bądź wartości zamówionego towaru – cena nabycia przypisana jest do poszczególnych próbek;
• producenci/dostawy po ustaleniach z brand managerem produktu mogą podjąć decyzję o nieodpłatnym przekazaniu spółce określonej ilości próbek towarów w celu wzmocnienia obecności marki na terytorium Polski. Ponadto producenci/dostawcy mogą również podjąć decyzję o przeznaczeniu w każdym roku kalendarzowym środków na wydatki związane z konkretnymi działaniami promocyjnymi i reklamowymi mającymi na celu wsparcia znaku towarowego na terytorium Polski w związku z nowymi możliwościami handlowymi dotyczącymi znaków towarowych lub w celu wzmocnienia obecności towarów. Producenci/dostawcy podejmują taką decyzje na zasadzie jednostkowych przypadków. W ramach wsparcia prowadzonych przez Spółkę działań promocyjnych i reklamowych producenci/dostawcy mogą przekazać Spółce nieodpłatnie próbki, testery bądź gadżety reklamowe.
  
  

Spółka otrzymuje przykładowo następujące rodzaje próbek i testerów:

• Kartki zapachowe różnych marek o różnej pojemności np. 0,075 ml, 0,3 ml (na części kartek z uwagi na niewielką ilość brak informacji o pojemności). Cześć kartek oznaczona jest napisem „Free sample, not for sale” lub „Free sample”, na części zaś brak jest takiego oznaczenia.
• Wody toaletowe różnych marek o różnej pojemności np. 5 ml, 10 ml, 50 ml, 100 ml. Cześć wód toaletowych oznaczona jest naklejką i etykietą „Tester” bądź „Tester demonstration not for sale”. Na części wód toaletowych nie ma takiego oznaczenia, są one jednak zapakowane w papierowe pudełka z oznaczeniem wskazującym, że mamy do czynienia z próbką towaru, bądź w folię bąbelkową z naklejką,, Tester”. Cześć wód toaletowych przekazywana jest bez korka.
• Zestawy składające się z różnorodnych kosmetyków różnych marek na które przykładowo mogą składać się żel do mycia, woda perfumowana oraz balsam do ciała o pojemności (o różnej pojemności np. 10 ml-30 ml) bądź kremy i olejki (o różnej pojemności np. 15 ml-30 ml).
  
  

W praktyce prowadzonej działalności gospodarczej Spółka otrzymuje od producentów/ dostawców przykładowo następujące rodzaje gadżetów służące prowadzeniu akcji promocyjnych:

• notesy (o wartości 14 zł netto);
• ręczniki (o wartości 7 zł netto);
• kosmetyczki (o wartości 14 zł netto);
• pudełka z tektury z wstążką (o wartości 59 zł netto);
• niewielkie plastikowe półeczki służące do ekspozycji kosmetyków w punkcie sprzedaży (o wartości 80 zł netto);
• drobne materiały reklamowe w kształcie (…) (z tektury) służące do ekspozycji kosmetyków w punkcie sprzedaży (o wartości 86 zł netto);
• naklejki Prezent” i „Tester”.
  
  

Koszt wytworzenia części gadżetów otrzymywanych przez Spółkę, określony w momencie przekazywania, przekracza 10 zł netto, a łączna wartość gadżetów otrzymanych przez Spółkę od jednego producenta/dostawcy w ciągu 1 roku przekracza 100 zł netto. Przemieszczenie otrzymanych z innego kraju UE do Polski próbek, testerów i gadżetów, do których nie jest przypisana cena ich nabycia, dokumentowane jest za pomocą faktur proforma. Na fakturach proforma wyszczególnione są w szczególności: rodzaj, ilość, wartość przekazywanych próbek, testerów bądź gadżetów. Faktury zawierają różne adnotacje wskazuje na niehandlowe przeznaczenie towaru m.in. „dokument został wystawiony tylko do celów specjalnych i nie ma wartości handlowej”, „materiał przeznaczony jest do celów reklamowych (wsparcia sprzedaży)” bądź „brak wartości handlowej, wartość tylko dla celów celnych”. Przekazane Spółce próbki, testery, gadżety nie są przez Spółkę odsprzedawane, przy czym w przypadku nieodpłatnie otrzymanych próbek, testerów i gadżetów wynika to z wytycznych producentów/dostawców, których Spółka musi ściśle przestrzegać, zaś w przypadku próbek
i testerów nabytych przez Spółkę w inny sposób, wynika to z wewnętrznej polityki Spółki, opartej na realiach rynkowych (klienci Spółki nie nabywają próbek, testerów, gadżetów, gdyż nie są to dla nich towary handlowe). Część umów z producentami/dostawcami przewiduje, iż otrzymane materiały które zostaną niewykorzystane mają być zwrócone. Otrzymane próbki, testery, gadżety nie posiadają dla Spółki wartości konsumpcyjnej, ponieważ Spółka nie zużywa ich na potrzeby własne. Spółka przekazuje próbki, testery, gadżety do sieci zaakceptowanych przez dostawców punktów sprzedaży detalicznej (klienci Spółki), nie może zaś przekazać próbek testerów, gadżetów do dowolnie wybranego sprzedawcy (tj. sprzedawcy nie będącego punktem sprzedaży detalicznej zaakceptowanym przez producenta/dostawcę). Spółka nie przekazuje próbek, testerów, gadżetów bezpośrednio konsumentom ostatecznym. Spółka wspólnie i w porozumieniu ze sprzedawcami detalicznymi organizuje na terenie punktu sprzedaży detalicznej różne akcje promocyjne z wykorzystaniem próbek, testerów i gadżetów. Gadżety wykorzystywane są w celu prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych i reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej, takich jak: dbałość o stałą ekspozycję towarów, dekoracje witryn sklepowych, aranżację miejsc promocyjnych, specjalne akcje eventowe. Gadżety służą zapoznaniu konsumentów (klientów sieci sprzedaży detalicznej) z towarami Spółki sprzedawanymi w tych punktach, promowaniu wyrobów marek oraz informowaniu o organizowanych akcjach promocyjnych. Spółka podkreśla, iż decydujący wpływ na kształt akcji promocyjnej mają producenci/dostawcy, którzy dostarczają Spółce produkty niezbędne do przeprowadzenia takiej akcji i określają sposób w jaki ma zostać zaprezentowana marka produktu. Mając na uwadze ekskluzywny charakter towarów i prestiż marek, Spółka wspólnie i w porozumieniu ze sprzedawcami detalicznymi prowadzi różnorodne działania promocyjne reklamowe w punktach sprzedaży detalicznej. Spółka dokonuje dystrybucji towarów na szczeblu hurtowym (wholesalers) do sieci zatwierdzonych sprzedawców detalicznych (retailer), do których można zaliczyć m.in. sieci perfumerii oraz sieci drogerii, różne drogerie oraz apteki. Spółka monitoruje stan zapasów, przyjmuje zamówienia oraz kontroluje czy sprzedawcy detaliczni dbają o właściwą ekspozycję towarów, merchandising oraz wizualizacje. Dodatkowo, za wynagrodzeniem od Wnioskodawcy, do podjęcia działań marketingowo – reklamowych polegających m.in. na przeprowadzeniu wizualizacji oraz akcji informacyjnych dla klientów, zobowiązani są również sprzedawcy detaliczni. Markami zarządzają dedykowani przez Wnioskodawcę kierownicy marek. Odpowiadają za współpracę z producentami, aktywności reklamowe, zarządzanie budżetem marketingowym, działania w punktach sprzedaży oraz wyniki sprzedażowe. Spółka sprzedaje towary członkom sieci dystrybucji selektywnej (zarówno zatwierdzonym detalistom, jak i autoryzowanym dystrybutorom), przestrzegając zasad ustalonych przez producentów/dostawców. W celu monitorowania dostaw zobowiązana była m.in. wdrożyć system umożliwiający producentom/dostawcom identyfikację zatwierdzonego detalisty lub autoryzowanego dystrybutora, do którego towary są dostarczane. Klienci Spółki zajmują się sprzedażą towarów na szczeblu detalicznym. W celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, Spółka podejmuje działania mające na celu wsparcie sprzedaży towarów przez sprzedawców detalicznych na rzecz konsumentów. Dobre wyniki sprzedaży towarów u sprzedawców detalicznych przekładają się automatycznie na wzrost zamówień trafiających do Spółki, a co za tym idzie wzrost jej przychodów. Umowy handlowe zawarte z sprzedawcami detalicznymi nakładają na Spółkę obowiązek przekazywania próbek, testerów w następujących okolicznościach:

• sprzedawca detaliczny zamawia towar do którego z góry przypisana jest określona ilość próbek bądź testerów, ilość przekazanych próbek bądź testerów uzależniona jest od ilości bądź wartości zamówionego towaru – wartość próbek i testerów zawarta jest w cenie sprzedaży towaru;
• dodatkowo niezależnie od ilości bądź wartości zamówionego towaru Spółka po ustaleniach z brand managerem produktu przekazuje sprzedawcy detalicznemu próbki, testery w celu przeprowadzenia akcji marketingowej i wsparcia sprzedaży towarów danej marki.
  
  

Z kolei o ilości i rodzaju gadżetów przekazanych przez Spółkę do sprzedawcy detalicznego decydują wspólnie i w porozumieniu osoby koordynujące konkretną akcję promocyjną, którymi są brand managerem produktu ze strony Spółki oraz manager zarządzający punktem sprzedaży detalicznej. Gadżety są przekazywane w celu zwrócenia uwagi konsumentów (klientów sieci sprzedaży detalicznej) na akcje promocyjne prowadzone w punkcie sprzedaży detalicznej. Na gadżetach przekazywanych do punktu sprzedaży detalicznej Spółka nie umieszcza dodatkowego oznaczenia związanego z prowadzoną akcją promocyjną bądź adresem punktu sprzedaży detalicznej. Na gadżetach znajdują się jedynie oznaczenia fabryczne umieszczone przez ich producenta. O zasadach wydawania gadżetów konsumentom (klientom sklepu detalicznego) decydują wspólnie i w porozumieniu osoby koordynujące konkretną akcję promocyjną, którymi są brand managerem produktu ze strony Spółki oraz manager zarządzający punktem sprzedaży detalicznej. Wydawane przez Spółkę próbki i testery nie są przeznaczone na sprzedaż, lecz mają służyć zaprezentowaniu właściwości oferowanych towarów. W celu zapobiegnięcia potencjalnej odsprzedaży próbek, testerów Spółka oznacza produkty bądź ich opakowania naklejkami „tester bądź „prezent”.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, stwierdzenia, czy Spółka może traktować nieodpłatne wydanie klientom różnych rodzajów próbek i testerów jako próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, a tym samym czy Spółka na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy nie ma obowiązku wykazania podatku VAT od przekazywanych nieodpłatnie ww. próbek.

Aby odpowiedzieć na wątpliwości Wnioskodawcy należy dokonać analizy czy przekazanie opisanych we wniosku testerów i próbek, w opisanych we wniosku okolicznościach, może być uznane za przekazanie próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

Przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią „przekazanie próbek towarów” należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności.

Konfrontując wymienione wyżej warunki z okolicznościami przedstawionymi we wniosku należy zauważyć, że brak spełnienia chociażby jednego spośród stawianych przez ustawodawcę warunków względem „próbki”, przekreśla możliwość spełnienia definicji zawartej w art. 7 ust. 7 ustawy. Ustawodawca sformułował kilka warunków, przy czym jedne z nich odnoszą się do ilości, sposobu oznaczenia, oraz cech i właściwości towaru, a inne określają cel jaki ma towarzyszyć przekazaniu (wręczeniu) ich przez podatnika. W przedmiotowej sprawie, zdaniem tut. Organu zostały spełnione wszystkie przesłanki ww. artykułów zawierające definicję „próbki”.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że treść art. 7 ust. 7 ustawy nie wskazuje, aby „identyfikowalność” oznaczała umieszczenie na próbce napisu „próbka”. Zasadne jest więc uznanie, że towarem „identyfikowalnym jako próbka” jest taki towar, co do którego nie ma wątpliwości, że nie jest on towarem o przeznaczeniu handlowym, lecz właśnie próbką przekazywaną w celu promocyjnym. W przedmiotowej sprawie jednakże Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że testery czy próbki opisane we wniosku będą zawierały oznaczenia informujące, że ww. towary stanowią egzemplarz testowy a na ww. towarach będą widniały oznaczenia napisem m.in. „Free sample, not for sale” lub „Free sample”, czy też naklejki z etykietą „Tester” bądź „Tester demonstration not for sale”. Ponadto na części wód toaletowych gdzie nie ma powyższych oznaczeń , są one jednak zapakowane w papierowe pudełka z oznaczeniem wskazującym, że dane produkty są próbką towaru, bądź w folię bąbelkową z naklejką,, Tester”. Tym samym przesłanka „identyfikowalności” towaru jako próbka w przedmiotowej sprawie jest spełniona, bowiem testery i próbki nie mają przeznaczenia handlowego.

Następnie podkreślenia wymaga fakt, że próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Podkreślić należy, że co do zasady przedmioty będące w stanie w całości zaspokoić potrzeby konsumenta związane

z danym produktem nie można uważać za próbkę. W omawianej sprawie Wnioskodawca wskazał, że próbki i testery opisane we wniosku stanowią egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru, tym samym wprost wypełniają kolejną przesłankę o której mowa w art. 7 ust. 7 ustawy.

Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna, tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Jeżeli chodzi zatem o próbki, należy pamiętać, że ich podstawowym celem nie jest zaspokojenie potrzeb konsumenta końcowego. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym.

W omawianej sytuacji, Spółka wskazuje, że przekazywane przez Wnioskodawcę próbki, testery i gadżety na rzecz jego odbiorców (dystrybutorów) w ocenie Wnioskodawcy nie mają dla nich wartości konsumpcyjnej lub też użytkowej. Próbki, testery i gadżety nie są przekazywane na potrzeby własne odbiorców (dystrybutorów), lecz w celu prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych i reklamowych w punktach sprzedaży detalicznej, takich jak: dbałość o stałą ekspozycję towarów, dekoracje witryn sklepowych, aranżację miejsc promocyjnych, specjalne akcje eventowe. Gadżety służą zapoznaniu konsumentów (klientów sieci sprzedaży detalicznej) z towarami Spółki sprzedawanymi w tych punktach, promowaniu wyrobów marek oraz informowaniu o organizowanych akcjach promocyjnych. Przekazanie próbek, testerów i gadżetów następuje w celu promocji sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę. Wnioskodawca nie przekazuje próbek, testerów, gadżetów bezpośrednio konsumentom ostatecznym. Wnioskodawca wspólnie i w porozumieniu ze sprzedawcami detalicznymi organizuje na terenie punktu sprzedaży detalicznej różne akcje promocyjne z wykorzystaniem próbek, testerów i gadżetów. O ilości i rodzaju próbek, testerów i gadżetów przekazanych przez Wnioskodawcę do sprzedawcy detalicznego, a także o zasadach wydawania gadżetów konsumentom (klientom sklepu detalicznego) decydują wspólnie i w porozumieniu osoby koordynujące konkretną akcję promocyjną, którymi są: brand managerem produktu ze strony Wnioskodawcy oraz manager zarządzający punktem sprzedaży detalicznej. Wydawane przez Wnioskodawcę próbki, testery i gadżety nie są przeznaczone na sprzedaż, lecz mają służyć zaprezentowaniu właściwości oferowanych towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazał również, że przekazywanie ww. próbek, testerów i gadżetów ma na celu intensyfikacje sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

Zatem, testery oraz próbki opisane we wniosku nieodpłatnie wydane przez Wnioskodawcę jego Kontrahentom spełniają przesłanki umożliwiające potraktowanie danego towaru za próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

W świetle powołanych przepisów oraz okoliczności sprawy należy uznać, że nieodpłatne przekazanie Kontrahentom Wnioskodawcy niewielkiej ilości egzemplarzy przedmiotowych produktów (próbek i testerów) wykorzystanych przez Kontrahentów do celów promocyjnych, ekspozycyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o podatku od towarów i usług wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku od towarów i usług tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych próbek towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii stwierdzenia, czy nieodpłatne wydanie Kontrahentom gadżetów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wskazać należy co następuje.

Przy rozstrzygnięciu kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania Kontrahentom gadżetów opisanych we wniosku stosownym jest odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę – konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Zatem podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi) przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) w celu zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby konsumenta.

W analizowanych okolicznościach, nieodpłatne wydanie Kontrahentom opisanych we wniosku gadżetów nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT pomimo, że gadżety te nie stanowią prezentów o małej wartości (ich wartość jednostkowa przekracza 10 zł a łączna wartość w roku przekracza 100 zł) w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy VAT i próbek, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych wydań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Z wniosku jednoznacznie wynika, że wydawane przez Wnioskodawcę Kontrahentom gadżety nie mają dla tych Kontrahentów wartości konsumpcyjnej lub nawet użytkowej. Ww. gadżety nie są przekazywane na potrzeby własne Kontrahentów lecz w celu prowadzenia różnorodnych działań promocyjnych i reklamowych w punktach sprzedaży, takich jak dbałość o stałą ekspozycję towarów, dekoracje witryn sklepowych, aranżacje miejsc promocyjnych, specjalne akcje eventowe. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie przekazuje ww. gadżetów bezpośrednio konsumentom ostatecznym a Kontrahentom. Tym samym stwierdzić należy, że przekazanie ww. gadżetów ma na celu dotarcie do potencjalnych klientów i przedstawienie im oferty sprzedaży towarów oferowanych przez Spółkę za pośrednictwem Kontrahentów. Oznacza to, że odbiorca wydawanych towarów nie odnosi żadnej korzyści konsumpcyjnej, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Wskazane we wniosku gadżety nie posiadają więc wartości konsumpcyjnej, użytkowej dla Kontrahentów. Materiały te spełniają rolę informacyjną o dystrybuowanych produktach, co ma prowadzić do zwiększenia ich sprzedaży. W konsekwencji, nieodpłatne wydanie Kontrahentom wymienionych we wniosku gadżetów, nie mających dla Kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej nie podlega/podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując: mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że opisane we wniosku próbki oraz testery stanowią próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy, wyłączone spod opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy. W konsekwencji przekazanie przedmiotowych próbek oraz testerów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 2.

Natomiast nieodpłatne wydanie Kontrahentom gadżetów wymienionych we wniosku, nie mających dla Kontrahentów wartości konsumpcyjnej ani też użytkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 należało ocenić jako prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie wydawanych przez Spółkę nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążąc się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością przedsiębiorstwa, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Z pośrednim związkiem dokonanych zakupów z działalnością podatnika mamy zatem do czynienia wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez przedsiębiorstwo sprzedaży. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Jak wskazano wyżej podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek (choćby pośredni) dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W przedmiotowej sprawie związek taki wystąpi. Powyższe wynika z faktu, iż jak wskazał Wnioskodawca wyłącznymi celami przekazania próbek, testerów i gadżetów opisanych we wniosku przez Spółkę są cele związane z opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki. Ponadto Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Tym samym w analizowanej sprawie spełnione są przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy od nabycia wydawanych przez Spółkę testerów, próbek oraz gadżetów.

Konkludując, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest pośredni związek zakupów (próbek, testerów i gadżetów) z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących ponoszone przez Spółkę wydatki na nabycie wydawanych przez Spółkę nieodpłatnie próbek, testerów i gadżetów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało ocenić jako prawidłowe.

Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie powziął także wątpliwości odnośnie stwierdzenia, czy Spółka ma obowiązek rozliczenia i opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) próbek, testerów i gadżetów nieodpłatnych otrzymanych od producentów/dostawców z innego kraju Unii Europejskiej.

W tym miejscu raz jeszcze wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają;

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust 2 cyt. ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

W przedstawionej sprawie przemieszczenie otrzymanych z innego kraju UE do Polski próbek, testerów i gadżetów, do których nie jest przypisana cena ich nabycia, dokumentowane jest za pomocą faktur proforma. Na fakturach proforma wyszczególnione są w szczególności: rodzaj, ilość, wartość przekazywanych próbek, testerów bądź gadżetów. Otrzymane próbki, testery, gadżety nie posiadają dla Spółki wartości konsumpcyjnej, ponieważ Spółka nie zużywa ich na potrzeby własne.

Z wyżej cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy wynika, iż aby daną czynność można było uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów konieczne jest spełnienie łącznie poniższych warunków:

• musi nastąpić nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel tymi towarami;
• towary te w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz;
• transakcja musi odbywać się za wynagrodzeniem tj. musi mieć charakter odpłatny.
  
  

Zatem aby nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów muszą być spełnione ww. warunki.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że nieodpłatne otrzymanie przez Spółkę towarów (próbek, testerów i gadżetów), nie stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W przedmiotowej sprawie dokonuje się przemieszczenia towarów pomiędzy krajami należącymi do UE a Polską, jednakże jak rozstrzygnięto powyżej zarówno dostawa próbek, testerów jak i gadżetów nie będzie podlegała opodatkowaniu, co powoduje, iż nie zostały spełnione wszystkie przesłanki konieczne do uznania przedmiotowego nabycia ww. towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Podsumowując w przedmiotowej sprawie Spółka nie ma obowiązku rozliczenia i opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów próbek, testerów i gadżetów nieodpłatnie otrzymanych od producentów/dostawców z innego kraju Unii Europejskiej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 7 należało ocenić jako prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, tutejszy organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.