Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.408.2020.2.RR
z 17 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych o charakterze rozrywkowym z użyciem kamery internetowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych o charakterze rozrywkowym z użyciem kamery internetowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą w sposób ciągły i zorganizowany działalność gospodarczą w Polsce. Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności nie jest i nie była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność ta sklasyfikowana została w ramach PKD pod numerem 90.01.Z i obejmuje wystawianie przedstawień o charakterze rozrywkowym, z użyciem kamery internetowej dla podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: „Zleceniodawca” lub „Administrator serwisu”) - na warunkach opisanych poniżej.

Ww. przedstawienia (dalej: „Treści”) podlegają wymogom, określonym przez Zleceniodawcę, w tym kryteriom dotyczącym wieku twórcy Treści oraz zgodności Treści z prawem autorskim. Warunki usług zostały utrwalone w Regulaminie, podlegającym akceptacji przez każdego użytkownika (zarówno tych przekazujących Treści, jak i tych będących odbiorcami Treści).

Wnioskodawczyni utworzyła profil w internetowym serwisie (dalej: „Serwis”) Zleceniodawcy, zawierając tym samym umowę o świadczenie usług (akceptując Regulamin). Usługi te polegają na publikowaniu Treści, których odbiorcami są osoby fizyczne w różnych krajach (dalej: „Widzowie”). Wnioskodawczyni nie ma możliwości identyfikacji tych osób, ponieważ występują one incognito, posługując się jedynie pseudonimami.

Widzowie wykupują subskrypcję bezpośrednio od Administratora serwisu (poprzez założone tam konto/login), a ten przekazuje środki Wnioskodawczyni (pobierając prowizję, o której mowa niżej).

Na najbardziej istotne elementy stosunku prawnego składają się następujące okoliczności i postanowienia Regulaminu:

• Warunki umów, które łączą Zleceniodawcę zarówno z Widzami jak i twórcami treści (przedstawień) zależą wyłącznie od Zleceniodawcy (są one wyrażone w Regulaminie, który podlega obowiązkowej akceptacji stron). Widz oraz twórca treści (w tym Wnioskodawczyni) podlegają tym zasadom w całości, tj. nie mogą zawierać odrębnych ustaleń.
• Wnioskodawczyni należna jest prowizja, stanowiąca ok. 80% wpływów uzyskanych od Widzów. Jej wysokość wynika z Regulaminu (utworzonego przez Administratora serwisu).
• Wnioskodawczyni zobowiązana została do naprawienia różnego rodzaju szkód, które mogłyby powstać, wywołując uszczerbek na majątku Zleceniodawcy (także tych, dotyczące reputacji) w związku z przedstawieniami (Treściami). Powyższe obejmuje, m.in. zobowiązanie do pokrycia kosztów usług prawnych, które miałby ponieść Zleceniodawca.
  
  

Niezależnie od powyższego, w Umowie znalazł się także zapis, zgodnie z którym: Zleceniodawca otrzymuje wynagrodzenie oraz zatrzymuje prowizję w imieniu właściwego Twórcy [tj. Wnioskodawczyni], jednak nie w imieniu Widza. Po otrzymaniu wynagrodzenia od Widza, Widz zwolniony jest z zobowiązań wobec Twórcy, a ten umożliwi Widzowi dostęp do tworzonych Treści lub umożliwi interakcję z Twórcą.

Zleceniodawca (z siedzibą działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii) jest podmiotem nieposiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce w związku ze świadczoną przez Wnioskodawczynię usługą. Podmiot ten działa w sposób ciągły i zorganizowany (profesjonalny) w celu uzyskania zysku, dzięki świadczonym przez siebie usługom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisane powyżej usługi, świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz Zleceniodawcy, uważane są za świadczone w kraju siedziby usługobiorcy (zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy VAT), tj. czy podlegają one obowiązkowi podatkowemu w Wielkiej Brytanii, nie w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, usługi świadczone na rzecz Zleceniodawcy, których rzeczywistymi odbiorcami są osoby fizyczne (tj. Widzowie), nie podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż miejsce świadczenia tych usług znajduje się zgodnie z art. 28b ust. 1 Ustawy VAT w Wielkiej Brytanii, tj. w kraju siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy (Zleceniodawcy).

Zgodnie z art. 8 ust. 2a Ustawy VAT: „W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.”

Z ww. przepisu wynika to, że nawet gdyby usługa świadczona przez Wnioskodawczynię (na rzecz Zleceniodawcy) była tożsama z usługą świadczoną na rzecz Zleceniodawcy, to mielibyśmy do czynienia z dwiema osobnymi usługami. - Jak czytamy, przykładowo, w wyroku WSA w Lublinie z 20 października 2017 r. (I SA/Lu 540/17):

„(...) Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zatem fakt zlecenia przez gminę wykonania instalacji i związanych z tym czynności (uruchomienie, serwisowanie) innym podmiotom (wykonawcom) nie ma znaczenia z punktu widzenia statusu usługodawcy.”

W świetle art. 28b ust. 1 i 2 Ustawy VAT „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (...). W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.”

Powyższe regulacje powodują że usługi, w podobnych przypadkach jak ten Wnioskodawczyni, nie powodują obowiązku podatkowego VAT w Polsce. Decyduje to, że Zleceniodawca nie posiada w Polsce ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednak, aby do tego wniosku dojść, wcześniej konieczna jest odpowiedź na pytanie: z którym podmiotem Wnioskodawczynię łączy relacja prawna, determinująca to, kto jest usługobiorcą (a kto usługodawcą)?

W ocenie Wnioskodawczyni, relacja prawna istnieje pomiędzy nią a Zleceniodawcą, bowiem te właśnie strony zawarły umowę o świadczenie usług (Regulamin). Wnioskodawczyni z roszczeniem o wypłatę wynagrodzenia zwraca się do Administratora serwisu.

Wnioskodawczym nie tylko nie ma możliwości zawarcia osobnej umowy z Widzem, lecz nawet nie może zidentyfikować Widza. Wyklucza to m.in. jakiekolwiek działania na rzecz egzekucji roszczenia o wypłatę wynagrodzenia. Innymi słowy to, że finalnym beneficjentem Treści przekazywanych przez Wnioskodawczynię jest Widz, nie oznacza, że świadczony ona usługę na jego rzecz. Pomiędzy nią a Widzem nie tworzy się bowiem żadna relacja prawna (opisany wyżej stan faktyczny można porównać do przypadku, w którym widz opłaca usługi płatnych kanałów TV, a podmiot je utrzymujący zleca przygotowanie poszczególnych programów twórcom - reżyserom, scenarzystom itd.).

Zatem Zleceniodawca pozostaje jedynym nabywcą usług Wnioskodawczyni. A ponieważ ma on siedzibę w Wielkiej Brytanii i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, to właśnie Wielka Brytania powinna być uznana za miejsce świadczenia usług Wnioskodawczyni.

Nie można mówić o świadczeniu usługi, jeżeli nie można zidentyfikować konkretnego usługobiorcy oraz jeżeli nie ma relacji prawnej, która łączy usługodawcę z usługobiorcą i określa, co jest przedmiotem świadczenia usługodawcy oraz na jaki ekwiwalent tego świadczenia powinien on liczyć ze strony usługobiorcy).

Potwierdzenie takiego stanowiska znajdziemy w licznych wyrokach oraz interpretacjach organów podatkowych (interpretacyjnych), z których duża część opiera się na jednym z najważniejszych wydanych do te pory wyroków ETS/TSUE - sprawa Tolsmy, wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 3 marca 1994 r., C-16-93:

„[...] Po pierwsze, nie ma umowy między stronami, gdyż przechodnie dobrowolnie udzielają datków, których kwotę ustalają według własnego uznania. Po drugie, nie istnieje konieczny związek między usługą muzyczną i płatnościami, do których usługa ta prowadzi. Przechodnie nie żądają, by wykonywać dla nich muzykę, a ponadto, płacą kwoty, które nie zależą od samej usługi wykonywania muzyki, lecz od subiektywnych pobudek, np. współczucia. Rzeczywiście niektóre osoby wrzucają pieniądze (czasami duże kwoty) do skarbonki kataryniarza bez zatrzymywana się przy nim, z kolei inni przez chwilę przysłuchują się muzyce bez udzielania jakichkolwiek datków. Na powyższą wykładnię nie ma wpływu fakt, że muzyk, taki jak pan Tolsma, prosi o pieniądze i może rzeczywiście oczekiwać, iż je otrzyma za wykonywanie muzyki przy drodze publicznej. Płatności są całkowicie dobrowolne i niepewne, a ich kwota jest praktycznie niemożliwa do określenia.”

Wyrok WSA w Rzeszowie z 24 maja 2018 r., I SA/Rz 282/18:

„[...] Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania usługi.”

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 kwietnia 2013 r., TPP1/443-51/13/DM:

„Mając na uwadze treść wniosku oraz powołane wyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że w opisanym przypadku występuje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy działaniami Gminy (czynnościami polegającymi na udostępnianiu przystanków komunikacyjnych), a świadczeniem wzajemnym, tj. opłatą wnoszoną przez operatora i przewoźnika. W związku z tym ww. działania Gminy stanowią usługę w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc otrzymana opłata będzie konsekwencją wykonania świadczenia.[...]. Po pierwsze - opłata za korzystanie z przystanków może, lecz nie musi być pobierana, a po drugie - przepisy dają możliwość zakreślenia przez właściwą jednostkę samorządu terytorialnego maksymalnej wartości tejże opłaty, akcentując przy tym konieczność przestrzegania niedyskryminujących zasad. Okoliczność, że strony stosunku cywilnoprawnego są zobowiązane stosować opłaty w wysokości określonej w uchwale podjętej przez odpowiedni organ jednostki samorządu terytorialnego, nie ma wpływu na opodatkowanie czynności udostępniania przystanków podatkiem od towarów i usług.”

Interpretacja Dyrektora KIS z 11 września 2019 r., 0112-KDIL2-3.4012.303.2019.2.IP:

„Za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

1. istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
2. wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy lub dostarczane towary,
3. istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
4. odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
5. istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.”
   
   

Reasumując, świadczone przez Wnioskodawczynię usługi nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, gdyż nabywca tych usług (Zleceniodawca) nie ma w Polsce ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Widz nie może zostać uznany za usługobiorcę (co by uniemożliwiło zastosowanie art. 28b ust. 1 Ustawy VAT), gdyż pomiędzy nim a Wnioskodawczynią brak jest relacji prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce, jednakże nie jest i nie była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność sklasyfikowana została w ramach PKD pod numerem 90.01.Z i obejmuje wystawianie przedstawień o charakterze rozrywkowym, z użyciem kamery internetowej dla podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

Ww. przedstawienia (Treści) podlegają wymogom, określonym przez Zleceniodawcę. Warunki usług zostały utrwalone w Regulaminie, podlegającym akceptacji zarówno przez Wnioskodawcę jak i Zleceniodawcę. Wnioskodawczyni utworzyła profil w internetowym Serwisie Zleceniodawcy, zawierając tym samym umowę o świadczenie usług (akceptując Regulamin). Usługi te polegają na publikowaniu Treści, których odbiorcami są osoby fizyczne w różnych krajach (Widzowie). Wnioskodawczyni należne jest wynagrodzenie, stanowiące ok. 80% wpływów uzyskanych od Widzów.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zobowiązana została do naprawienia różnego rodzaju szkód, które mogłyby powstać, wywołując uszczerbek na majątku Zleceniodawcy (także tych, dotyczące reputacji) w związku z przedstawieniami (Treściami). Zleceniodawca (z siedzibą działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii) jest podmiotem nieposiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce w związku ze świadczoną przez Wnioskodawczynię usługą. Podmiot ten działa w sposób ciągły i zorganizowany (profesjonalny) w celu uzyskania zysku, dzięki świadczonym przez siebie usługom.

Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do wskazania miejsca opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawczynię usług na rzecz Zleceniodawcy.

Mając na uwadze opis analizowanej sprawy stwierdzić należy, że to Wnioskodawczyni świadczy na rzecz Zleceniodawcy usługi polegające na przekazywaniu Treści przedstawień o charakterze rozrywkowym z użyciem kamery internetowej. Wynika to z faktu, że pomiędzy Wnioskodawczynią a Administratorem serwisu istnieje relacja prawna – Umowa o świadczenie usług (zawarta podczas akceptacji Regulaminu), określająca warunki zawartej umowy polegającej na przekazywaniu przez Zainteresowaną poszczególnych Treści oraz sposób regulowania wynagrodzenia należnego Wnioskodawczyni od Zleceniodawcy, którego wysokość jest uzależniona od wpływów uzyskanych od Widzów. Natomiast pomiędzy Widzem a Wnioskodawczynią nie ma żadnej relacji prawnej regulującej prawa i obowiązki każdej ze stron.

Dlatego też należy stwierdzić, że w przedmiotowych okolicznościach to Administrator serwisu jest usługobiorcą świadczonych przez Wnioskodawczynie usług, gdyż to pomiędzy tymi podmiotami istnieje związek prawny (umowa) i jednocześnie w ramach tego stosunku prawnego dochodzi do wymiany świadczeń (wypłata wynagrodzenia w zamian za wykonywanie usług), a ponadto wskazać należy, że Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność wobec Zleceniodawcy za powstałe szkody w związku ze świadczonymi usługami.

Ponadto w analizowanej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że działalność Strony obejmuje wystawianie przedstawień o charakterze rozrywkowym, z użyciem kamery internetowej dla podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii. W tym celu Wnioskodawczyni utworzyła profil w internetowym Serwisie Zleceniodawcy, zawierając umowę o świadczenie usług polegających na publikowaniu Treści (przedstawień).

W świetle wskazanych informacji oraz powołanych przepisów prawa, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawczyni należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę czynności polegające na wykonywaniu przedstawień o charakterze rozrywkowym, z użyciem kamery internetowej, które przy uwzględnieniu charakteru świadczonych usług oraz relacji prawnych łączących Wnioskodawcę ze Zleceniodawcą stanowią czynności dla których nie zachodzą przesłanki zastosowania szczególnych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe ustalenia oraz opis analizowanej sprawy należy wskazać, że skoro Zainteresowana świadczy przedmiotowe usługi na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii, a w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki do zastosowania szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług, to na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia przez Wnioskodawczynię usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych o charakterze rozrywkowym z użyciem kamery internetowej nie jest terytorium kraju – Polska, lecz usługi te podlegają opodatkowaniu w kraju, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, czyli na terytorium Wielkiej Brytanii.

W konsekwencji odpowiadając na zadane przez Wnioskodawczynię pytanie stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi nie podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.