Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.493.2020.4.JŚ
z 15 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2020 r. (data wpływu 2 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wydaniem wspólnikowi nieruchomości w związku z likwidacją spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 18 sierpnia 2020 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.186.2020.2.OK, 0113-KDIPT2-3.4011.493.2020.3.JŚ (doręczonym dnia 26 sierpnia 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 7 września 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 1 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową (z o.o.) z siedzibą w Polsce, podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, dalej zwaną „Spółką”. Przedmiotem działalności Spółki jest, w szczególności, realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.

Udziałowcami w Spółce są dwie osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi. Większościowy udziałowiec Spółki, dalej zwany „Udziałowcem”, objął udziały w Spółce na skutek wniesienia, w dniu 30 listopada 2011 r., wkładu niepieniężnego. Przedmiotem wkładu niepieniężnego było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, które prowadził w ramach prowadzonej przez siebie indywidualnej działalności gospodarczej. Głównym składnikiem majątkowym wniesionego do Spółki przedsiębiorstwa, stanowiącym ponad 96% wartości przedsiębiorstwa, była nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem (domem) mieszkalnym z dwoma lokalami mieszkalnymi, w stanie deweloperskim, nie oddanym do użytkowania, zwana dalej „Nieruchomością”. W zamian za wniesiony wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa Udziałowiec objął udziały w kapitale zakładowym Spółki o wartości nominalnej równej wartości rynkowej wniesionego wkładu (1 700 000 zł). Wartość rynkowa Nieruchomości wyniosła, zgodnie z aktem notarialnym przenoszącym przedsiębiorstwo, 1 636 000 zł, z czego 450 000 zł przypadało na wartość gruntu. Określona została ona według wynikającej z operatu szacunkowego wartości rynkowej domu oraz wartości rynkowej gruntu, na którym dom był posadowiony.

W dacie wniesienia aportu powyższy dom nie był jeszcze oddany do użytku. Po otrzymaniu wkładu niepieniężnego Spółka wykończyła sukcesywnie oba lokale, ponosząc stosowne tego koszty, i uzyskała pozwolenie na ich użytkowanie. Nieruchomość (powyższe lokale) przeznaczona była na sprzedaż; w ewidencji księgowej Spółka traktowała (i traktuje) Nieruchomość jako towar handlowy przeznaczony do sprzedaży. W 2015 i krótki okres w 2016 r. lokale były przedmiotem tymczasowego wynajmu. Z uwagi na trudność w sprzedaży lokali, tj. uzyskanie za nie godziwej ceny, Udziałowiec rozważa obecnie likwidację Spółki. W związku z tą likwidacją nastąpiłby podział majątku likwidowanej Spółki pomiędzy wspólników, w ramach którego Udziałowiec otrzymałby Nieruchomość. Na moment planowanej likwidacji, majątek Spółki (Nieruchomość) zostałby zatem wyceniony według wartości rynkowej i wydany Udziałowcowi w naturze, bez spieniężania.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Czy z tytułu przekazania Udziałowcowi majątku w postaci Nieruchomości w związku z likwidacją Spółki, powstanie dla Spółki przychód do opodatkowania na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 byłaby twierdząca, to jaki koszt uzyskania przychodu należałoby przyporządkować powyższemu przychodowi?
3. Jaka będzie podstawa opodatkowania, a jednocześnie podstawa poboru podatku zryczałtowanego przez Wnioskodawcę jako płatnika, z tytułu wydania Udziałowcowi Nieruchomości w związku z likwidacją Spółki, w tym, jak określić koszt objęcia przez Udziałowca udziałów w Spółce na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania, a jednocześnie podstawa poboru podatku zryczałtowanego przez Spółkę jako płatnika, z tytułu wydania Udziałowcowi Nieruchomości w związku z likwidacją Spółki, równa winna być różnicy między wartością rynkową Nieruchomości a kosztami objęcia przez Udziałowca udziałów w Spółce, przy czym za koszt objęcia udziałów należy rozumieć wartość rynkową przedsiębiorstwa w dniu jego wniesienia w ramach wkładu niepieniężnego do Spółki.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki.

Zgodnie z art. 24 ust. 5 pkt 3 ww. ustawy, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

W świetle art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Zgodnie z ust. 6 powyższego artykułu, zryczałtowany podatek od wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Stosownie jednak do art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej. A zatem podstawą opodatkowania i jednocześnie poboru podatku przez płatnika [tutaj: przez Spółkę] jest wartość otrzymanego przez udziałowca majątku pomniejszona o koszt objęcia przez niego udziałów w likwidowanej osobie prawnej.

W świetle art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych, m.in. w art. 30a ust. 1 pkt 1-11.

Z powyższych przepisów wynika, że Spółka byłaby obowiązana do poboru podatku z tytułu przekazania Udziałowcowi Nieruchomości w związku z likwidacją Spółki. Podstawa opodatkowania, jak wspomniano wyżej, równa winna być różnicy między wartością Nieruchomości a kosztami objęcia przez Udziałowca udziałów w Spółce.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, użytego w art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęcia kosztu objęcia udziałów w spółce kapitałowej.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku gdy udziały w spółce kapitałowej obejmowane były w zamian za wkład niepieniężny w formie przedsiębiorstwa, określając koszt objęcia udziałów odnieść się należy do rynkowej jego wartości. Z perspektywy Udziałowca, jako osoby wnoszącej do Spółki swoje przedsiębiorstwo, wniesienie takiego wkładu niepieniężnego oznaczało bowiem pozbycie się przez Niego aktywów o określonej wartości (rynkowej), w zamian za które otrzymał on udziały o wartości nominalnej równej wartości tych aktywów (przedsiębiorstwa). Realnym kosztem objęcia udziałów w Spółce była zatem dla Udziałowca wartość rynkowa wniesionego przedsiębiorstwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl bowiem przepisu art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Tryb likwidacji spółek z ograniczoną odpowiedzialnością został uregulowany przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526).

Zgodnie z art. 272 ustawy Kodeks spółek handlowych, rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Stosownie do treści art. 286 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów. Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku (art. 286 § 2 i § 3 ustawy Kodeks spółek handlowych).

Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie prawa handlowego, podział majątku może nastąpić bądź przez wypłatę wspólnikom przypadających im z tytułu likwidacji kwot w pieniądzu, bądź przez przydzielenie poszczególnych przedmiotów majątkowych zlikwidowanej spółki.

Należy przy tym podkreślić, że ustawodawca nie różnicuje sposobu opodatkowania przychodów uzyskanych w związku z likwidacją majątku spółki w zależności od tego czy wypłacane są środki pieniężne, czy też zwrot następuje w formie niepieniężnej.

Składniki majątkowe otrzymane w wyniku likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością znajdują swoje źródło przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki.

Natomiast stosownie do art. 5a pkt 28 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania
   
   

Przy ustalaniu wartości przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19, co wynika bezpośrednio z art. 17 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, w przypadku gdy cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej określonych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Organ podatkowy jest uprawniony do określenia wartości przychodu z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych, jeżeli podatnik nie wskaże przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik (art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy).

Art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że przychód z podziału majątku likwidowanej spółki jest dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych.

Potwierdza to także art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wskazuje, że dochodem z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej.

Zgodnie natomiast z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych – z zastrzeżeniem art. 52a – pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e. (art. 30a ust. 6 ww. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik obowiązany jest pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na treść przepisu art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolna od podatku dochodowego jest wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni. Przy czym, dyspozycją tego przepisu objęta jest równowartość faktycznie poniesionych przez podatnika, który otrzymuje przysporzenie, wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji).W wyniku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega różnica między wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji, a wydatkami poniesionymi na objęcie lub nabycie udziałów (akcji).

Zatem zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, w przypadku podziału majątku likwidowanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, pobiera się od wartości majątku otrzymanego w wyniku likwidacji (przychodu z likwidacji) określonego na podstawie cen rynkowych, pomniejszonego o poniesione wydatki na nabycie udziałów (akcji).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że udziałowcami u Wnioskodawcy są dwie osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi. Większościowy udziałowiec, dalej zwany „Udziałowcem”, objął udziały u Wnioskodawcy na skutek wniesienia, w dniu 30 listopada 2011 r., wkładu niepieniężnego. Przedmiotem wkładu niepieniężnego było przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, które prowadził w ramach prowadzonej przez siebie indywidualnej działalności gospodarczej. Głównym składnikiem majątkowym wniesionego do Wnioskodawcy przedsiębiorstwa, stanowiącym ponad 96% wartości przedsiębiorstwa, była nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem (domem) mieszkalnym z dwoma lokalami mieszkalnymi, w stanie deweloperskim, nie oddanym do użytkowania. W zamian za wniesiony wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa Udziałowiec objął udziały w kapitale zakładowym Wnioskodawcy o wartości nominalnej równej wartości rynkowej wniesionego wkładu (1 700 000 zł). Wartość rynkowa Nieruchomości wyniosła, zgodnie z aktem notarialnym przenoszącym przedsiębiorstwo, 1 636 000 zł, z czego 450 000 zł przypadało na wartość gruntu. Określona została ona według wynikającej z operatu szacunkowego wartości rynkowej domu oraz wartości rynkowej gruntu, na którym dom był posadowiony. W dacie wniesienia aportu powyższy dom nie był jeszcze oddany do użytku. Po otrzymaniu wkładu niepieniężnego Wnioskodawca wykończył sukcesywnie oba lokale, ponosząc stosowne tego koszty, i uzyskała pozwolenie na ich użytkowanie. Z uwagi na trudność w sprzedaży lokali, tj. uzyskanie za nie godziwej ceny, Udziałowiec rozważa obecnie likwidację Wnioskodawcy. W związku z tą likwidacją nastąpiłby podział majątku likwidowanej Spółki pomiędzy wspólników, w ramach którego Udziałowiec otrzymałby Nieruchomość. Na moment planowanej likwidacji, majątek Wnioskodawcy (Nieruchomość) zostałby zatem wyceniony według wartości rynkowej i wydany Udziałowcowi w naturze, bez spieniężania.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, że przychodem z tytułu przekazania prawa własności nieruchomości na rzecz Udziałowca w związku z likwidacją Wnioskodawcy, będzie wartość rynkowa otrzymanej nieruchomości ustalona na dzień jej przekazania, pomniejszona o faktycznie poniesione wydatki na nabycie udziałów spółki. Tym samym w przypadku wystąpienia nadwyżki pomiędzy wartością majątku otrzymanego w wyniku likwidacji a faktycznie poniesionymi wydatkami na objęcie udziałów, Wnioskodawca jako płatnik zobowiązany będzie do obliczenia i pobrania zryczałtowanego podatku, zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 4 ww. ustawy i przekazania go do właściwego urzędu skarbowego, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 42 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.