Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.458.2020.2.GG
z 9 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2020 r. (data wpływu 19 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 14 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 21 lipca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.458.2020.1.GG (doręczonym dnia 4 sierpnia 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 14 sierpnia 2020 r. wpłynęło do Organu uzupełnienie (nadane w dniu 10 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

…. (dalej: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Od 1 marca 2010 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą ……. … , której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania.

Na podstawie zawartej umowy z … z siedzibą w … (adres: …. zarejestrowana pod numerem… ) (dalej: „Spółka”) Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi programistyczne.

W ramach świadczonych usług programistycznych Wnioskodawca wykonuje, w szczególności, następujące prace programistyczne:

1. tworzenie kodu źródłowego do stworzonego przez Niego dedykowanego dla potrzeb Spółki oprogramowania,
2. dostosowanie stworzonego oprogramowania do nowych potrzeb Spółki,
3. synchronizacja i adaptacja stworzonego oprogramowania z innym oprogramowaniem, z którego korzysta Spółka,
4. przygotowywanie testów funkcjonalnych, jednostkowych i bezpieczeństwa do stworzonego oprogramowania.
   
   

W ramach prac programistycznych (wytwarzania oprogramowania) Wnioskodawca wytwarza nowe elementy oprogramowania komputerowego i algorytmów. Powyższe efekty prac Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej i w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Dodatkowo, Wnioskodawca rozwija oraz ulepsza stworzone oprogramowanie zgodnie z zauważonymi potrzebami oraz usterkami. Rozwój oraz ulepszenie mogą również następować po wskazaniu przez Spółkę elementów do ulepszenia bądź wskazania przez Spółkę możliwości opracowania nowej funkcjonalności oprogramowania komputerowego. Powyższe nie oznacza, że Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie komputerowe pod kierownictwem, czy też w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę. Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat prac programistycznych wykonanych przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej.

W ramach umowy z drugim kontrahentem – W… .pl …., (dalej: „W… ”.). Wnioskodawca wykonuje następujące prace programistyczne:

1. tworzenie kodu źródłowego oraz wynikowego,
2. tworzenie specyfikacji i dokumentacji technicznych i użytkowych dla systemów informatycznych,
3. adaptację i integrację systemów firm trzecich,
4. testowanie tworzonego oprogramowania,
5. wdrażanie systemów u klientów końcowych,
6. kontakt z osobami odpowiedzialnymi za projekt informatyczny w W… lub jego kontrahenta, w tym udzielanie odpowiedzi na pytania związane z wykonywaną usługą,
7. konsulting w zakresie tworzenia oprogramowania.
   
   

Wnioskodawca przenosi na W….. za wynagrodzeniem całość autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów stworzonych przez Niego w czasie i w wyniku wykonywania usług programistycznych. Utworami są przede wszystkim programy komputerowe lub ich części (kody źródłowe i oprogramowanie wykonywalne), dokumentacja, znaki graficzne itp. Wytwarzane utwory cechują się innowacyjnością oraz nowatorskim podejściem do rozwiązywanych przez W…. problemów.

Na proces tworzenia przedmiotowych utworów wpływ ma wyłącznie Wnioskodawca, czyli miejsce i czas nie jest uzależnione ani od W…. ani od osób trzecich. Zdarza się, że po wprowadzeniu w życie jakiejś funkcjonalności Wnioskodawca musi ją ulepszyć ze względów wydajnościowych. Należy przy tym zaznaczyć, że modyfikacja wytworzonego utworu, jego funkcjonalności również często polega na napisaniu w dużej mierze nowego kodu źródłowego, który następnie Wnioskodawca musi zaimplementować do kodu źródłowego wytworzonego oprogramowania. Wnioskodawca tworząc lub modyfikując kod źródłowy opracowuje i proponuje rozwiązania ściśle dostosowane do aktualnych potrzeb W…. . Dlatego są to rozwiązania nowe w praktyce Wnioskodawcy lub w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już wcześniej przez Niego tworzonych.

Nabycie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych powstałych w wyniku realizacji niniejszej umowy obejmuje następujące pola eksploatacji:

1. utrwalanie, trwałe lub czasowe zwielokrotnianie w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub kopii,
3. tłumaczenie, przystosowywanie, wprowadzanie zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian i modyfikacji, przetwarzanie danych,
4. rozpowszechnianie, wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
   
   

Wnioskodawca upoważnia W…. do wyłącznego wykonywania praw w zakresie decydowania o udostępnieniu utworu anonimowo, decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności, sprawowania nadzoru nad sposobem korzystania z utworu, decydowania o wprowadzeniu zmian treści i formy utworu, jego integralności itp. W…. ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat prac programistycznych wykonanych przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zarówno na potrzeby prac wynikających z umów zawartych ze Spółką, jak i W…. Wnioskodawca od dnia rozpoczęcia prac dla powyższych kontrahentów prowadzi odrębne od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencje pozwalające wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zawierające wszystkie inne elementy określone w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku stwierdził, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter twórczy. W ramach tworzenia, ulepszania i modyfikacji oprogramowania komputerowego lub jego części zarówno dla Spółki, jak i W…. Wnioskodawca często napotyka problemy, które przed ich wystąpieniem nie byłby możliwe do przewidzenia. Dodanie jednej linii kodu do Oprogramowania, która nie będzie współgrać z wcześniej istniejącym kodem potrafi pozbawić Oprogramowanie niektórych funkcjonalności, jak i całkowicie uniemożliwić korzystanie z Oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca musi rozwiązywać takie problemy, co jest możliwe dzięki Jego umiejętnościom oraz dostępnej aktualnie wiedzy. Rozwiązywanie nietypowych, wypadkowych problemów świadczy o tym, że działania Wnioskodawcy są kreatywne, ponieważ opracowuje on nowe koncepcje, dzięki którym Oprogramowanie działa poprawnie i pozwala na korzystanie z wszystkich funkcjonalności w pełnym zakresie.

Ponadto działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, gdyż jest odpowiednio ustalona poprzez zapisanie jej efektów w pamięci komputera. Ma charakter indywidualny, gdyż między innymi jego praca polega na wprowadzaniu nowych funkcjonalności. Ma również charakter oryginalny, gdyż Wnioskodawca sam projektuje określone rozwiązania.

Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w ramach działalności gospodarczej. Zajmuje ona prawie cały czas poświęcony na prowadzenie przez Niego działalności gospodarczej. Zarówno współpraca ze Spółką oraz W… prowadzona jest w sposób stały i zorganizowany, kontrahenci Wnioskodawcy przedkładają mu swoje oczekiwania co do tworzonego Oprogramowania i na tej podstawie Wnioskodawca przygotowuje plan działań, który umożliwić ma Mu zrealizowanie ich oczekiwań. Przeto działalność podejmowana jest w sposób systematyczny w rozumieniu art. 5 pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności. Dotyczy to współpracy ze Spółką oraz W….

Działalność nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Dotyczy to współpracy ze Spółką oraz W… .

Wnioskodawca rozwija (ulepsza) Oprogramowanie wytworzone wyłącznie przez siebie. Dotyczy to współpracy ze Spółką oraz W… .

Wnioskodawca w momencie stworzenia Oprogramowania jest jego twórcą oraz właścicielem. Przestaje nim być po odpłatnym przeniesieniu autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego Oprogramowania na rzecz Spółki albo W… . Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikuje poprzez dodanie nowych funkcjonalności wcześniej stworzone Oprogramowanie, w zależności od potrzeb swoich kontrahentów. Dodane funkcjonalności są częściami Oprogramowania, ale mają charakter utworów zależnych i podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W wyniku prac powstają nowe prawa własności intelektualnej. Dotyczy to współpracy ze Spółką oraz W… .

Tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy albo nowe programy, które są utworami bądź też wprowadza zmiany do istniejących programów, w efekcie czego powstają programy, które są utworami zależnymi. Ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania dokonywane jest na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem. Dotyczy to współpracy ze Spółką oraz W…. .

Dochody z wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągane są przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Dotyczy to współpracy ze Spółką oraz W…. .

Usługi programistyczne świadczone na rzecz Spółki Wnioskodawca wykonuje w Polsce.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że przy składaniu zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2019 oraz w latach następujących będzie mógł skorzystać z 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodów uzyskanych w ramach umów ze Spółką oraz W…. (a w przyszłości także innych umów) z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?
2. W przypadku udzielenia pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że będzie uprawniony do skorzystania z 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodów uzyskanych w ramach umów ze Spółką oraz W…. (a w przyszłości także innych umów) z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w drodze korekty zeznania rocznego.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie przesłanki umożliwiające do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a konkretnie oprogramowania komputerowego. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, w Jego przypadku podstawę opodatkowania stanowić powinna suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskanych w ramach umów ze Spółką oraz W…. osiągniętych w danym roku podatkowym.

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB1-2.4011.40.2020.2.AK, preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową możliwe jest do zastosowania dla dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę w 2019 r. pochodził z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego przez Niego oprogramowania na Spółkę oraz na W…. .

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, autorskie prawo do oprogramowania jest jednym z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Uznanie oprogramowania jako kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zostało potwierdzone w szeregu interpretacji indywidualnych m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 września 2019 r. (nr 0114-KDIP3-1.4011.400.2019.2.MG) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 października 2019 r. (nr 0112-KDIL3-3.40U.266.2019.4.AA).

Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 października 2019 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.468.2019.2.GG): „z pracami badawczo -rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji”.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności badawczo rozwojowej jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy)”.

Według Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność stanowi działalność badawczo -rozwojową w rozumieniu ustawy o PIT, a dokładnie prace rozwojowe. Wnioskodawca wskazuje, że wytworzone przez Niego oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym i systematycznym charakterze, gdyż są wyrazem własnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy.

Oprogramowanie komputerowe uzewnętrznione jest w formie kodu źródłowego. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności skutkują wytworzeniem oprogramowania komputerowego. Według Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego oprogramowanie stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej, ponieważ jest ono konkretnym zapisem, indywidualnym podejściem Wnioskodawcy do zagadnień twórczych, programistycznych, które są wynikiem działalności badawczo-rozwojowej. Każda część z wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzucał Mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do udoskonalania oprogramowania komputerowego.

Powyższe stanowisko zostało uwzględnione przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej wydanych przez niego interpretacjach indywidulanych m.in.:

• z dnia 18 października 2019 r. (nr 0112-KDIL3-3.4011.320.2019.2.MM),
  

• z dnia 30 października 2019 r. (nr 0112-KDIL3-2.4011.345.2019.2.MKA).
  
  

Ponadto na podstawie art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Ewidencja tax powinna zapewniać wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Jeżeli podatnik dysponuje więcej niż jednym prawem własności intelektualnej, konieczne będzie wyodrębnienie w ewidencji IP Box przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) osobno dla każdego z tych praw. Ten sam obowiązek dotyczyć będzie również wydzielenia kosztów niezbędnych dla kalkulacji wskaźnika nexus, które jak wspomniano dla każdego prawa własności intelektualnej należy ująć osobno. Co więcej, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez sprzedaż towarów (usług) uwzględniających to prawo w swojej cenie, konieczne jest także dokonywanie zapisów w prowadzonej ewidencji IP Box w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osobno w odniesieniu do każdego produktu lub usługi.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję od rozpoczęcia współpracy zarówno ze Spółką jak i W…. , tak aby możliwe było udokumentowanie poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, skorzystanie z 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodów uzyskanych w ramach umów ze Spółką oraz W…. (a w przyszłości także innych umów) z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jest możliwe w drodze korekty zeznania rocznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, nie była ocena, czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych. Kwestia ta została przyjęta jako element zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie, należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. podatnicy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Wskazać także należy, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

– w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
  
  

Z opisu stanu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Na podstawie zawartej umowy ze Spółką świadczy na Jej rzecz usługi programistyczne.

W ramach świadczonych usług programistycznych Wnioskodawca wykonuje, w szczególności, następujące prace programistyczne: tworzenie kodu źródłowego do stworzonego przez Niego, dedykowanego dla potrzeb Spółki oprogramowania, dostosowanie stworzonego oprogramowania do nowych potrzeb Spółki, synchronizacja i adaptacja stworzonego oprogramowania z innym oprogramowaniem, z którego korzysta Spółka, przygotowywanie testów funkcjonalnych, jednostkowych i bezpieczeństwa do stworzonego oprogramowania. W ramach prac programistycznych (wytwarzania oprogramowania) Wnioskodawca wytwarza nowe elementy oprogramowania komputerowego i algorytmów. Powyższe efekty prac Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej i w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Dodatkowo, Wnioskodawca rozwija oraz ulepsza stworzone oprogramowanie zgodnie z zauważonymi potrzebami oraz usterkami. Rozwój oraz ulepszenie mogą również następować po wskazaniu przez Spółkę elementów do ulepszenia bądź wskazania przez Spółkę możliwości opracowania nowej funkcjonalności oprogramowania komputerowego. Powyższe nie oznacza, że Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie komputerowe pod kierownictwem, czy też w miejscu i czasie wyznaczonym przez Spółkę. Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat prac programistycznych wykonanych przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jako utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stąd Oprogramowanie komputerowe może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszeniem jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do Oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze zbycia wytworzonego prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatkowej od dochodu z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 w zeznaniu rocznym za 2019 r. i w latach następnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokonania korekty złożonej deklaracji w celu zastosowania obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, wykaz oraz informację, do których składania obowiązani są, na podstawie odrębnych przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci).

W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonej w terminie deklaracji za 2019 r. Wnioskodawca nie zastosował obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r., to przysługuje Mu prawo do złożenia korekty deklaracji oraz skorzystanie z preferencji, zgodnie z cytowanym wyżej art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Reasumując wskazać należy, że Wnioskodawca w zeznaniu podatkowym z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 oraz w latach następnych będzie mógł skorzystać z 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodów uzyskanych w ramach umów ze Spółkami (a w przyszłości także innych umów) z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodów uzyskanych w ramach umów ze Spółkami (a w przyszłości także innych umów) z tytułu przeniesienia własności kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w drodze korekty zeznania rocznego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawczyni może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.