Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.188.2020.1.AG
z 17 września 2020 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania art. 15d ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z dokonaniem przelewu z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, w przypadku niezawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku zastosowania art. 15d ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 15d ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z dokonaniem przelewu z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, w przypadku niezawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność w branży chemicznej. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i na podstawie art. 3 ust. 1 UPDOP podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
Zgodnie z przyjętą w Spółce polityką, na mocy decyzji zarządu, wszystkie faktury wystawione przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i zawierające kwotę VAT wyrażoną w walucie polskiej opłacane są z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Innymi słowy, w mechanizmie tym płacone są nawet te faktury, co do których dostawca nie miał obowiązku i nie umieścił na nich komunikatu „mechanizm podzielonej płatności”. Powodem takiego, zachowawczego wręcz postępowania Wnioskodawcy, jest przede wszystkim obowiązująca w Spółce polityka przestrzegania zasad należytej staranności, jak również polityka maksymalnego przeciwdziałania wyłudzeniom podatku VAT przez współpracujących z nią kontrahentów.
W wyniku błędu popełnionego przez pracownika zajmującego się księgowaniem jednej z faktur zakupowych, z której płatność podlegała obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, kwota brutto należności została omyłkowo zrealizowana na podstawowy (bieżący) rachunek bankowy usługodawcy w ramach zwykłego przelewu bankowego tj. bez wykorzystania komunikatu przelewu i, w efekcie, z pominięciem rachunku VAT usługodawcy. Spółka zauważa jednak, iż faktura ta, jakkolwiek podlegająca obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności (dokumentowała nabycie usługi wymienionej w załączniku nr 15 do ustawy VAT o wartości przekraczającej 15.000 zł), nie zawierała adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. Przedmiotowa faktura dokumentowała usługę wyświadczoną na rzecz Spółki przez czynnego podatnika VAT, której koszt netto zostanie skapitalizowany do wartości początkowej wytwarzanych środków trwałych Spółki. Środki trwałe po ich przyjęciu do używania będą podlegać amortyzacji.
Niezwłocznie po wykryciu powyższej okoliczności, tj. faktu, że faktura omyłkowo opłacona została z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, Spółka zwróciła się do kontrahenta z prośbą o potwierdzenie, iż usługodawca ten rozliczył podatek VAT wykazany na wystawionej na rzecz Wnioskodawcy fakturze VAT.
Spółka pragnie ponadto wskazać, iż powyższy przelew, jakkolwiek dokonany z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, został dokonany na rachunek kontrahenta wskazany na tzw. Białej Liście, tj. w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT (art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług; dalej jako „ustawa o VAT”).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z brakiem adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” na wystawionej przez kontrahenta fakturze VAT, Spółka będzie miała możliwość zaliczenia poniesionego wydatku w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodów w ramach dokonywanych w przyszłości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, tj. niestosowania sankcji przewidzianej w art. 15d ust. 1 pkt 3 w związku z art. 15d ust. 3 pkt 1 UPDOP?
Stanowisko Wnioskodawcy.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż związku z brakiem adnotacji „mechanizm podzielonej płatności” na wystawionej przez kontrahenta fakturze VAT, Spółka będzie miała możliwość zaliczenia poniesionego wydatku w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodów w ramach dokonywanych w przyszłości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, tj. niestosowania sankcji przewidzianej w art. 15d ust. 1 pkt 3 w związku z art. 15d ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm.; dalej: „UPDOP”).
Powyższe stanowisko Spółka motywuje w sposób następujący:
Zgodnie art. 108a ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”), przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.
Zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 3 UPDOP (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.) podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. la tej ustawy. Przepis ten stosuje się odpowiednio do nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych (art. 15d ust. 3 pkt 1 UPDOP).
Mając na uwadze literalną wykładnię art. 15d ust. 1 pkt 3 UPDOP, Spółka stoi na stanowisku, iż sankcje przewidziane w tym przepisie dotyczą sytuacji, w której łącznie spełnione są następujące warunki:
- faktura dokumentuje sprzedaż towarów lub usług, za których płatność podlega obowiązkowemu mechanizmowi podzielonej płatności, tj. tych towarów i usług, które są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, a wartość faktury przekracza 15.000 zł,
- dostawca lub usługodawca zamieścił na fakturze adnotację „mechanizm podzielonej płatności”,
- nabywca opłacił należność z faktury z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, tj. wykazana na fakturze kwota VAT nie została przelana na specjalny rachunek VAT kontrahenta na podstawie komunikatu przelewu.
W opisanym we wniosku stanie faktycznym nie został spełniony drugi z wskazanych wyżej warunków, tj. usługodawca nie zamieścił na fakturze adnotacji „mechanizm podzielonej płatności”. W konsekwencji, w opinii Spółki, z uwagi na brak łącznego spełniania wszystkich, wskazanych wyżej przesłanek, art. 15d ust. 1 pkt 3 oraz art. 15d ust. 3 pkt 1 UPDOP nie będą miały w tym przypadku zastosowania. Innymi słowy, Spółka ma możliwość zaliczenia poniesionego wydatku w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodów w ramach dokonywanych w przyszłości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, tj. niestosowania sankcji przewidzianej w art. 15d ust. 1 pkt 3 w związku z art. 15d ust. 3 pkt 1 UPDOP.
Stanowisko Spółki znajduje uzasadnienie m.in. w treści objaśnień podatkowych z 23 grudnia 2019 r. w sprawie mechanizmu podzielonej płatności (...). W objaśnieniach wskazano, że „Brak zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku będzie miał zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy faktura posiada stosowną informację »mechanizm podzielonej płatności«, a pomimo tego podatnik dokonując płatności nie dokonuje jej w podzielonej płatności”.
Mając powyższe na względzie Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.