Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.451.2020.2.TR
z 21 sierpnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.451.2020.1.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 sierpnia 2020 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 10 sierpnia 2020 r.), zaś w dniu 20 sierpnia 2020 r. (data nadania 17 sierpnia 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Państwo XX i XY nabyli aktem notarialnym zawartym w dniu 14 maja 2019 r. własność lokalu mieszkalnego zajmowanego przez nich od 1979 r. do 1996 r. na zasadach spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, a od 1996 r. do 2000 r. bez tytułu prawnego.

Od 21 września 2000 r. przedmiotowy lokal Państwo XX i XY użytkowali na podstawie zawartej na czas nieoznaczony umowy najmu z dnia 21 września 2020 r. oraz umowy najmu z dnia 24 maja 2012 r., również zawartej na czas nieoznaczony.

W 1996 r. Państwo X utracili tytuł prawny do lokalu w związku z zadłużeniem w opłatach za korzystanie z lokalu.

Przy nabyciu w 2019 roku na własność lokalu mieszkalnego została udzielona bonifikata w wysokości 60% należnej wpłaty, zgodnie z uchwałą walnego zgromadzenia członków Spółdzielni mieszkaniowej – Wnioskodawcy odbywanego w 7 częściach od dnia 20 do 30 czerwca 2008 r. w sprawie określenia kierunków dysponowania mieniem Spółdzielni, w tym przenoszenia własności spółdzielczych lokali mieszkalnych na rzecz ich dotychczasowych najemców oraz określenia zasad ustalania wysokości wkładu budowlanego przypadającego na te lokale mieszkalne.

W wykonaniu tej uchwały, rada nadzorcza wnioskodawcy uchwałą z dnia 28 stycznia 2009 r. w sprawie rozliczeń finansowych Wnioskodawcy z tytułu przeniesienia własności lokalu mieszkalnego na rzecz ich dotychczasowych najemców, zmienionej uchwałą rady nadzorczej Wnioskodawcy z dnia 15 marca 2017 r., przyznała najemcom spółdzielczych lokali mieszkalnych, którzy przed zawarciem umowy najmu na czas nieoznaczony posiadali w przeszłości do niego tytuł prawny i utracili go w związku z wygaśnięciem lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na skutek zaległości czynszowych, prawo do 60% bonifikaty należnej wpłaty (wartości rynkowej wynajmowanego lokalu mieszkalnego, określonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego).

Skorzystanie z bonifikaty nie jest ograniczone do konkretnych osób, ale do wszystkich osób spełniających określone warunki. Zatem wszystkie osoby spełniające określone przepisami warunki mogą wykupić mieszkania za cenę obniżoną o wartość bonifikaty obliczonej według zasad przewidzianych w uchwałach obowiązujących w Spółdzielni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo wystawiając i przekazując informację PIT-11 dla podatników – osób fizycznych, kwalifikując kwotę udzielonej bonifikaty przy wykupie mieszkania jako przychód z innych źródeł?

Zdaniem Wnioskodawcy, bonifikata zastosowana przy wykupie lokalu mieszkalnego aktem notarialnym dnia 14 maja 2019 r., zajmowanego przez XX i XY, mieści się w katalogu przychodów będących podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa i nazywa w art. 10 ust. 1 (punkty od 1 do 8) katalog podstawowych źródeł przychodów.

Konkretny zakres poszczególnych źródeł określają następujące artykuły ustawy (art. 11 - art. 19) o PIT.

Podatnik osiągając przychód ze źródła mieszczącego się w wymienionym katalogu ma obowiązek zapłacić podatek dochodowy.

Bonifikatę udzieloną przy wykupie lokalu mieszkalnego uznano jako przysporzenie majątku XX i XY, które mieści się w katalogu przychodów określonych w art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, ponieważ wymienia on tylko niektóre z nich, w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Użyte w tym przepisie słowo „w szczególności”, według Wnioskodawcy, oznacza, iż podana definicja innych przychodów zawiera otwarty katalog przysporzeń majątkowych, ponieważ enumeratywne wyliczenie wszystkich podlegających opodatkowaniu rodzajów przychodów (dochodów) nie jest możliwe.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wystawił i doręczył XY PIT-11 - Informację o przychodach z innych źródeł oraz o przychodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy w roku 2019, z wpisem o przychodach w poz. F.76 informacji o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, wyszczególniono bonifikatę udzieloną przy wykupie mieszkania na kwotę 21 519,84 zł oraz XX PIT-11 z wpisem o wysokości przychodów w poz. F.76 osiągniętych w roku 2019 – bonifikata udzielona przy zakupie mieszkania na kwotę 21 519,84 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W pkt 9 tego artykułu wymienione zostały „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, zawarta w art. 20 ust. 1 ww. ustawy definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie: „bonifikata”, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Skoro cena sprzedaży ulega zmniejszeniu, u nabywcy następuje przysporzenie majątku stanowiące różnicę pomiędzy wartością towaru, a faktycznie zapłaconą ceną.

Należy jednak zaznaczyć, że nie w każdym przypadku przysporzenie to będzie rodziło skutek podatkowy. Jeśli bowiem bonifikaty udzielane są na zasadach określonych np. w uchwałach czy statutach, w których krąg osób uprawnionych do zakupu z bonifikatą jest nieograniczony, skorzystanie z bonifikaty nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, jeżeli prawo beneficjentów do skorzystania z bonifikaty nie było ograniczane do konkretnych osób lub grup osób indywidualnie oznaczonych i została ona na takich samych zasadach przyznana wszystkim potencjalnym nabywcom, to skorzystanie z tej bonifikaty należy uznać za zdarzenie, które nie rodzi skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że chodzi o sam fakt przyznania uprawnienia do skorzystania z bonifikaty, a nie o fakt kto faktycznie z takiej bonifikaty skorzystał. Krąg osób potencjalnie uprawnionych nie został wskazany poprzez wymienienie konkretnych osób. Nawet ewentualna decyzja imienna jest wydawana dopiero w momencie faktycznego udzielania bonifikaty, jednakże decyzja ta wykonuje jedynie dyspozycje, które są ujęty w sposób generalny i abstrakcyjny w uchwale.

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przy nabyciu przez osoby fizyczne w 2019 r. na własność lokalu mieszkalnego Wnioskodawca udzielił bonifikaty tym osobom fizycznym, zgodnie z uchwałą Wnioskodawcy. W wykonaniu tej uchwały, inną uchwałą Wnioskodawca przyznał najemcom spółdzielczych lokali mieszkalnych, którzy przed zawarciem umowy najmu na czas nieoznaczony posiadali w przeszłości do niego tytuł prawny i utracili go w związku z wygaśnięciem lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na skutek zaległości czynszowych, prawo do 60% bonifikaty należnej wpłaty (wartości rynkowej wynajmowanego lokalu mieszkalnego, określonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego).

Jak podał Wnioskodawca, skorzystanie z bonifikaty nie jest ograniczone do konkretnych osób, ale do wszystkich osób spełniających określone warunki. Zatem wszystkie osoby spełniające określone przepisami warunki mogą wykupić mieszkania za cenę obniżoną o wartość bonifikaty obliczonej według zasad przewidzianych w uchwałach obowiązujących u Wnioskodawcy.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro przyznanie bonifikaty nie było ograniczone do konkretnych osób, lecz wynikało z przepisów o charakterze generalno-abstrakcyjnym, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wartość udzielonej bonifikaty nie stanowi dla jej beneficjentów przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, udzielenie rzeczonej bonifikaty było podatkowo neutralne i nie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy obowiązków pobrania zaliczek ani informacyjnych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oparte na zakwalifikowaniu wartości udzielonej bonifikaty jako przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i następnie wykazaniu w informacji PIT-11 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.