2020.09.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.523.2020.1.TR
z 23 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (spółka z o.o.) jest Organizatorem programu poleceń usługi Y. Uczestnikiem Programu może zostać osoba fizyczna mająca ukończone 18 lat oraz posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych lub osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która przystąpiła do Programu na zasadach określonych w Regulaminie (dalej „Partner” lub „Uczestnik”). Przystąpienie do Programu i uzyskanie statusu Partnera następuje z chwilą zawarcia Umowy z Organizatorem. Aby przystąpić do programu Uczestnik musi dokonać rejestracji drogą elektroniczną wypełniając formularz zgłoszeniowy. Nabycie statusu Partnera (zawarcie Umowy) następuje z chwilą otrzymania przez Partnera potwierdzenia, przesłanego na adres email podany podczas Rejestracji, o przyjęciu go przez Organizatora do Programu i pomyślnym zakończeniu procesu Rejestracji. Potwierdzenie to stanowi jednocześnie oświadczenie o przyjęciu oferty Partnera w zakresie przystąpienia do Programu. Podstawowym zadaniem Partnera jest polecanie usługi Y i zachęcanie osób trzecich do wykupienia subskrypcji Usługi, a w konsekwencji zwiększenie przychodów Organizatora z tytułu sprzedaży Usługi. Partner będzie polecał Usługę udostępniając osobom trzecim unikalny, identyfikujący Partnera adres URL, którego kliknięcie powoduje przekierowanie do formularza rejestracyjnego na stronie internetowej Y za pośrednictwem, którego możliwe jest wykupienie subskrypcji.

Partnerowi przysługiwać będzie wynagrodzenie określone w Regulaminie, wyłącznie za polecenie Usługi zakończone wykupieniem subskrypcji za pośrednictwem Linku Polecającego Partnera oraz po spełnieniu się przesłanek określonych w regulaminie.

W okresie obowiązywania Umowy, Partnerowi przysługiwać będzie od Organizatora wynagrodzenie, na które składać się będą:

prowizja w wysokości 10% miesięcznej opłaty subskrypcyjnej netto uiszczonej za pierwszy okres rozliczeniowy przez nowego użytkownika, który wykupił Subskrypcję za pośrednictwem Linku Polecającego Partnera, oraz każdej kolejnej miesięcznej opłaty subskrypcyjnej netto uiszczonej przez tego użytkownika w okresie ważności tej samej Subskrypcji (z tym zastrzeżeniem, że pomiędzy pierwszym, a kolejnymi okresami rozliczeniowymi tej Subskrypcji zostanie zachowana ciągłość i nie wystąpi żadna przerwa), oraz
prowizja w wysokości 10% jednorazowej opłaty subskrypcyjnej netto, uiszczonej z góry, za cały okres Subskrypcji przez nowego użytkownika, który wykupił Subskrypcję za pośrednictwem Linku Polecającego Partnera.

Partnerowi przysługuje również prowizja w wysokości 10% każdej miesięcznej opłaty subskrypcyjnej uiszczanej przez wszystkich kolejnych użytkowników, którzy wykupili Subskrypcje za pośrednictwem Partnera, z tym zastrzeżeniem, że pomiędzy pierwszym a kolejnymi okresami rozliczeniowymi tych Subskrypcji, od których naliczana jest prowizja zostanie zachowana ciągłość i nie wystąpi żadna przerwa.

Wynagrodzenie Partnera w danym miesiącu stanowić będzie suma wszystkich prowizji należnych Partnerowi, jednakże w każdym przypadku łączna kwota wynagrodzenia Partnera w danym miesiącu nie może przekroczyć kwoty 20.000,00 zł netto (dwadzieścia tysięcy złotych netto), co oznacza, że należności z tytułu prowizji naliczane są maksymalnie do kwoty 20.000,00 zł netto. Organizator będzie wypłacał należne Partnerowi wynagrodzenie jeden raz w miesiącu, z dołu, w terminie 14 dni od dnia otrzymania faktury, z tym zastrzeżeniem, że wynagrodzenie będzie wypłacane tylko gdy łączna kwota przeznaczona do wypłaty w danym miesiącu tytułem prowizji, stanowić będzie kwotę równą lub większą niż 300,00 zł netto (trzysta złotych netto).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy kwoty pieniędzy, prowizje wypłacane przez Wnioskodawcę Uczestnikom programu będącym osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, będą stanowiły przychód tych Uczestników opisany w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy Wnioskodawca jest płatnikiem zaliczki na podatek dochodowy obciążającym Uczestników programu w związku z wypłaceniem im prowizji?
Czy Wnioskodawca winien wykazać w informacjach PIT-8C, o których mowa w art. 42a ww. ustawy przychody Uczestników wynikające z otrzymania przez nich prowizji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Prowizja jaką będzie wypłacał Uczestnikom, będzie stanowiła przychód tych Uczestników opisany w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowizje wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników z całą pewnością będą stanowiły po ich stronie przysporzenie podlegające opodatkowaniu zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ww. ustawy, nie będą jednak mieściły się w żadnej kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy ani art. 12 do 14 i 17 tej ustawy. W tej sytuacji jedynym wyjściem będzie zakwalifikowanie ich do kategorii zbiorczej objętej art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy.

Ad. 2.

Wnioskodawca nie będzie płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od prowizji wypłacanych Uczestnikom programu, gdyż katalog zaliczek na ten podatek pobieranych przez płatników objęty art. 31 i następnymi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakazuje poboru zaliczki na podatek od przychodów ze źródeł objętych art. 20 ww. ustawy.

Ad. 3.

Wnioskodawca będzie zobowiązany do przekazywania informacji o uzyskanych przez Uczestników przychodów z tytułu wypłaconych prowizji w ramach Programu w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego Uczestnikom i Urzędom Skarbowym właściwym według miejsca ich zamieszkania, zgodnie z art. 42a. Skoro przychody z tytułu pobierania prowizji zostały zakwalifikowane jako przychody ze źródeł określonych w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to logiczną konsekwencją jest obowiązek stosowania normy art. 42a tej ustawy. Brak jest przepisów, które w tym przypadku zwalniałyby Wnioskodawcę od obowiązku opisanego we wspomnianym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono źródła przychodów wyszczególniając m.in.: stosunek pracy i stosunki pokrewne, emeryturę, rentę (pkt 1), działalność wykonywaną osobiście (np. umowa zlecenie, umowa o dzieło – pkt 2), pozarolniczą działalność gospodarcza (pkt 3), działy specjalne produkcji rolnej (pkt 4), najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze (pkt 6), prawa majątkowe (pkt 7) oraz inne źródła (pkt 9).

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
przedsiębiorstwa w spadku

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Stosownie natomiast do art. 42 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;
w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Z kolei jak stanowi art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest Organizatorem programu poleceń usługi Y. Uczestnikiem Programu może zostać m.in. osoba fizyczna mająca ukończone 18 lat oraz posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, która przystąpiła do Programu na zasadach określonych w Regulaminie (dalej „Partner” lub „Uczestnik”). Przystąpienie do Programu i uzyskanie statusu Partnera następuje z chwilą zawarcia Umowy z Organizatorem. Aby przystąpić do programu Uczestnik musi dokonać rejestracji drogą elektroniczną wypełniając formularz zgłoszeniowy. Nabycie statusu Partnera (zawarcie Umowy) następuje z chwilą otrzymania przez Partnera potwierdzenia, przesłanego na adres email podany podczas Rejestracji, o przyjęciu go przez Organizatora do Programu i pomyślnym zakończeniu procesu Rejestracji. Potwierdzenie to stanowi jednocześnie oświadczenie o przyjęciu oferty Partnera w zakresie przystąpienia do Programu.

Podstawowym zadaniem Partnera jest polecanie usługi Y i zachęcanie osób trzecich do wykupienia subskrypcji Usługi, a w konsekwencji zwiększenie przychodów Organizatora z tytułu sprzedaży Usługi. Partner będzie polecał Usługę udostępniając osobom trzecim unikalny, identyfikujący Partnera adres URL, którego kliknięcie powoduje przekierowanie do formularza rejestracyjnego na stronie internetowej Y za pośrednictwem, którego możliwe jest wykupienie subskrypcji.

W okresie obowiązywania Umowy, Partnerowi przysługiwać będzie od Organizatora wynagrodzenie, na które składać się będą:

prowizja w wysokości 10% miesięcznej opłaty subskrypcyjnej netto uiszczonej za pierwszy okres rozliczeniowy przez nowego użytkownika, który wykupił Subskrypcję za pośrednictwem Linku Polecającego Partnera, oraz każdej kolejnej miesięcznej opłaty subskrypcyjnej netto uiszczonej przez tego użytkownika w okresie ważności tej samej Subskrypcji (z tym zastrzeżeniem, że pomiędzy pierwszym, a kolejnymi okresami rozliczeniowymi tej Subskrypcji zostanie zachowana ciągłość i nie wystąpi żadna przerwa), oraz
prowizja w wysokości 10% jednorazowej opłaty subskrypcyjnej netto, uiszczonej z góry, za cały okres Subskrypcji przez nowego użytkownika, który wykupił Subskrypcję za pośrednictwem Linku Polecającego Partnera.

Wynagrodzenie Partnera w danym miesiącu stanowić będzie suma wszystkich prowizji należnych Partnerowi.

Zakwalifikowanie przychodu z tytułu opisanych prowizji do odpowiedniego źródła na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zacząć od odpowiedniego zakwalifikowania zawartych z Partnerami/Uczestnikami umów na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego.

Zasadę swobody umów przewiduje art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.). W myśl ww. przepisu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z zasady tej wynika możliwość zawierania tzw. „umów nienazwanych”, tj. nieuregulowanych w ww. Kodeksie.

Strony, konstruując treść umowy nienazwanej, mogą praktycznie bez ograniczeń czerpać z typowych wzorców umów nazwanych, nadając im złożony charakter. W szczególności strony mogą „zapożyczać” wybrane elementy różnych umów, tworząc nowy typ umowy o charakterze kompilacyjnym, zindywidualizowany do potrzeb stron. Bazując na jednej bądź dwóch i więcej umowach nazwanych, w treści umowy nienazwanej mogą także zamieszczać nieznane obowiązującemu porządkowi prawnemu nowe klauzule, postanowienia i zastrzeżenia umowne, które również nadadzą stosunkowi prawnemu indywidualny charakter.

Należy przy tym pamiętać, że treść dozwolonej umowy przez prawo wyznaczają postanowienia art. 56 i 58 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 56 ww. Kodeksu, czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów.

Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, że bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana (art. 58 § 1-3 Kodeksu cywilnego).

Zatem, przedmiotową Umowę zawieraną każdorazowo pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem/Uczestnikiem drogą elektroniczną (z chwilą otrzymania przez Partnera potwierdzenia, przesłanego na adres email podany podczas Rejestracji, o przyjęciu go przez Organizatora do Programu i pomyślnym zakończeniu procesu Rejestracji), czyli bez zachowania formy pisemnej, należy zaliczyć do umów nienazwanych, ponieważ stosunek prawny jaki łączy Wnioskodawcę i Partnera kreowany jest w sposób dowolny i odpowiadający stronom.

Natomiast zgodnie z doktryną, gdy treść umowy nie jest przewidziana przez żadną z postaci umów nazwanych, umowę taką można określić jako nienazwaną (contractus innominatus). Występuje ona wówczas jedynie w stosunku prawnym, który strony tak właśnie ukształtowały.

Biorąc pod uwagę wszystkie wymienione aspekty, wskazana we wniosku Umowa należy do tzw. Umów nienazwanych, w której tle jest świadczenie określonej usługi przez Partnera.

Jednocześnie bowiem, biorąc pod uwagę opisaną sytuację, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z usługą – Partner nie ogranicza się do samego udostępnienia formularza rejestracyjnego na stronie internetowej, ale ma konkretne zadanie do wykonania, tj. polecanie usługi Y i zachęcanie osób trzecich do wykupienia subskrypcji Usługi, a w konsekwencji zwiększenie przychodów Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży Usługi, w zamian za co otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie (prowizje). Całość świadczonej przez Partnera usługi stanowi szereg czynności składających się na polecanie i zachęcanie, które ten zobowiązuje się podjąć w celu realizacji przyjętego zlecenia (zadania). Partner będzie polecał Usługę udostępniając osobom trzecim unikany, identyfikujący Partnera adres URL, którego kliknięcie powoduje przekierowanie do formularza rejestracyjnego na stronie internetowej Y za pośrednictwem, którego możliwe jest wykupienie subskrypcji. Z powyższego wynika zatem (unikalność, rozpoznawalność), że Partner jest osobą wpływową, mającą możliwość wpływu na decyzję czy opinie innych i w znacznie szerszym kontekście już nie tylko wpływa ale także posiada relacje z masowymi odbiorcami, którzy bardzo silnie utożsamiając się z nim, a wyrażonym przez siebie zdaniem potrafi umiejętnie opiniować skupioną wokół jego osoby społeczność. Proces realizacji zadania powierzonego Partnerowi stanowi operację gospodarczą, w którą zaangażowani są: Wnioskodawca, Partner i inne podmioty. Działania Partnera nie ograniczają się więc tylko do zwykłego zamieszczenia opisanych danych (treści), tylko mają swój ściśle określony przekaz. Jednocześnie wszystko odbywa się na zasadach wynikających z Regulaminu Programu Wnioskodawcy, a co najistotniejsze i co wręcz podkreśla sam Wnioskodawca w treści wniosku – Strony są związane (zobowiązane) Umową, co z kolei świadczy wyraźnie o tym, że pod względem cywilnoprawnym nie jest to luźna i niezobowiązująca relacja między Wnioskodawcą a Partnerem.

Zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego, do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.

Przepis art. 750 Kodeku cywilnego reguluje reżim prawny umów, które łącznie spełniają dwie przesłanki: są umowami o świadczenie usług i jednocześnie nie są uregulowane innymi przepisami. Zakres zastosowania tego przepisu jest więc rozległy i obejmuje szeroki katalog umów o różnorodnej treści (K. Kopaczyńska-Pieczniak, Komentarz do art. 750 Kodeksu cywilnego, w: A. Kidyba (red.), Z. Gawlik, A. Janiak, K. Kopaczyńska-Pieczniak, G. Kozieł, E. Niezbecka, T. Sokołowski, Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania - część szczególna, Lex 2014, wyd. II).

W świetle powyższego, skoro jak wskazuje przepis art. 750 Kodeksu cywilnego – do umowy o świadczeniu usług nieuregulowanych innymi przepisami stosuje się przepisy o zleceniu – to na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody uzyskiwane przez Partnera w ramach tej umowy należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa, przedmiotowe kwoty pieniędzy, prowizje wypłacane przez Wnioskodawcę Uczestnikom Programu będącym osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej będą stanowiły dla tych Uczestników przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro Umowy są zawierane z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, to na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz po zakończonym roku podatkowym obowiązek sporządzenia i przesłania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R oraz przekazania podatnikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacji o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

Zatem, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przychody uzyskiwane przez Uczestników poza działalnością gospodarczą z tytułu Umów zawieranych z Wnioskodawcą, będą kwalifikowane do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze wszystkimi konsekwencjami takiej kwalifikacji.

Natomiast w przypadku Uczestników osiągających rzeczone przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika ani informacyjne, bowiem osiągane przychody będą stanowiły dla tychże Uczestników przychody ze źródła, którym jest działalność gospodarcza, wskutek czego zgodnie z zasadą samoopodatkowania będą zobowiązani doliczyć te przychody do pozostałych przychodów z działalności gospodarczej i tak też opodatkować.

Jednocześnie tut. organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji indywidualnych jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny bądź zdarzenie przyszłe będą różniły się od zaistniałych w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin