Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.310.2020.2.JKU
z 1 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2020 r. (data wpływu 28 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 1 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe,
2. prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
2. prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Wniosek został uzupełniony w dniu 1 września 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja ,,(…)” (dalej: Fundacja lub Wnioskodawca) jest wpisana do Rejestru Stowarzyszeń Fundacji oraz do Rejestru Przedsiębiorstw.

Fundacja nigdy nie była i nie jest płatnikiem VAT /zwolnienie podmiotowe/.

W roku 2005 Fundacja otrzymała jako darowiznę lokal użytkowy / w akcie notarialnym jest sfomułowanie ,,strony określiły wartość przedmiotu tej umowy na kwotę (…) (obejmującą należny podatek VAT 22%)”.

Fundacja prowadzi działalność odpłatną /głównie wynajem tego lokalu/ – przychody roczne na poziomie (…) zł.

Lokal jest środkiem trwałym Fundacji i jest amortyzowany.

Obecnie Fundacja chce sprzedać lokal osobom prywatnym – wartość około (…).

Wniosek został uzupełniony w dniu 1 września 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy o następujące informacje:

1. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to od kiedy i z tytułu prowadzenia jakiej działalności?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Fundacja nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od początku swojego założenia.
2. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Fundacja korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w roku 2019, jeżeli tak to należy wskazać, czy wartość sprzedaży Wnioskodawcy za rok 2019 przekroczyła kwotę 200.000,00 zł?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Fundacja w roku 2019 prowadziła działalność gospodarczą. Wartość sprzedaży w roku 2019 nie przekroczyła kwoty 200.000,00 zł.
4. Na pytanie o treści: Jeżeli Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w roku 2019, należy wskazać, czy wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2019 nie przekroczyła kwoty 200.000,00 zł?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Nie dotyczy, Fundacja cały rok prowadziła działalność.
5. Na pytanie o treści: Czy Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie są to czynności?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Fundacja nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 112 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.
6. Na pytanie o treści: Od kiedy i jaką dokładnie działalność odpłatną, o której mowa we wniosku, prowadzi Wnioskodawca?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Fundacja prowadzi odpłatną działalność od października 2005 r., polegającą głównie na wynajmie posiadanego lokalu oraz z tytułu odpłatnie prowadzonej działalności statutowej /wyjazdowe spotkania integracyjne seniorów/.
7. Na pytanie o treści: W jaki sposób lokal mający być przedmiotem zbycia był/jest/będzie wykorzystywany od dnia nabycia do dnia sprzedaży?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Lokal mający być przedmiotem zbycia, był i jest wynajmowany innym podmiotom gospodarczym.
8. Na pytanie o treści: Czy nieruchomość, o której mowa we wniosku, tj. lokal, był przez Wnioskodawcę wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać, jakich i na podstawie jakich przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność ta korzysta ze zwolnienia?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Nieruchomość, o której mowa we wniosku, była i jest wykorzystywana przez Fundację, wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
9. Na pytanie o treści: Czy nabycie przedmiotowego lokalu przez Wnioskodawcę zostało dokonane w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona)?
   Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Podmiot zbywający, jako podatnik podatku od towarów i usług zbył przedmiotową nieruchomość naliczając należny podatek VAT. Fakt ten został wykazany w akcie notarialnym zbycia przedmiotowej nieruchomości.
10. Na pytanie o treści: Czy w związku z nabyciem ww. nieruchomości przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego?
    Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Podmiot nabywający czyli Fundacja, nigdy nie był podatnikiem VAT i naliczonego podatku VAT nigdy nie odliczała.
11. Na pytanie o treści: Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie, oddanie w używanie lokalu będącego przedmiotem sprzedaży?
    Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: W związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości, Fundacji nie przysługiwała możliwość odliczenia podatku VAT, ponieważ nigdy nie była podatnikiem podatku od towarów i usług.
12. Na pytanie o treści: Czy pomiędzy pierwszym zajęciem, oddaniem w używanie lokalu, a jego dostawą upłynie okres dłuższy czy krótszy niż 2 lata?
    Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Pierwsze oddanie w używanie lokalu będącego przedmiotem sprzedaży nastąpiło we wrześniu 2005 r.
13. Na pytanie o treści: Czy w odniesieniu do lokalu będącego przedmiotem sprzedaży ponoszono wydatki na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, tj. dokonano istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia, w stosunku do których ponoszący wydatki miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli dokonywano takich wydatków, to:
    1. czy ww. wydatki ponosił Wnioskodawca? Jeżeli nie, to należy wskazać, kto ponosił te wydatki;
    2. kiedy były one ponoszone?
    3. czy po dokonaniu tych ulepszeń lokal został oddany do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej ponoszącego wydatki oraz czy w momencie ich dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego lokalu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?
    4. czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków?
    Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: W odniesieniu do lokalu będącego przedmiotem przyszłej sprzedaży, nie wystąpiły żadne ulepszenia z tytułu, których obniżono jakikolwiek podatek.
14. Na pytanie o treści: Czy lokal w stanie ulepszonym był udostępniany osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak, w jakim okresie, i czy udostępnianie było odpłatne?
    Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Lokal w stanie jego przejęcia został oddany w najem, odpłatnie począwszy od października 2005 r., do dnia dzisiejszego.
15. Na pytanie o treści: Czy lokal mający być przedmiotem sprzedaży stanowi u Wnioskodawcy środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i podlega amortyzacji?
    Wnioskodawca udzielił odpowiedzi: Lokal mający być przedmiotem sprzedaży stanowi w Fundacji środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i podlega amortyzacji.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż lokalu będzie opodatkowana podatkiem VAT?
2. Czy Fundacja straci podmiotowe prawo do zwolnienia z VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Fundacja stoi na stanowisku, że przyszła sprzedaż lokalu użytkowego nie będzie opodatkowana podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a /ustawy/, zgodnie z którym zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem, o których mowa w pkt 10 pod warunkiem że :
   1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
2. Ponadto Fundacja stoi na stanowisku, że nie utraci prawa do podmiotowego zwolnienia z VAT, ponieważ: Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
   Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1 art. 113 jednocześnie, nie wlicza się, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Reasumując, co do zasady pomimo, że kwoty transakcji związanych z nieruchomościami należy uwzględnić przy sprawdzaniu, czy limit sprzedaży określony w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został przekroczony. Niemniej w sytuacji, gdy sprzedawana nieruchomość stanowi równocześnie środek trwały w rozumieniu podatku dochodowego i podlega amortyzacji, odpłatna dostawa takiej nieruchomości nie jest brana pod uwagę przy obliczaniu kwoty sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

1. zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe,
2. prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Fundacja nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od początku swojego założenia. Fundacja jest wpisana do Rejestru Stowarzyszeń Fundacji oraz do Rejestru Przedsiębiorstw. Fundacja nigdy nie była i nie jest płatnikiem VAT /zwolnienie podmiotowe/. W roku 2005 Fundacja otrzymała jako darowiznę lokal użytkowy /w akcie notarialnym jest sfomułowanie ,,strony określiły wartość przedmiotu tej umowy na kwotę (…) (obejmującą należny podatek VAT 22%)”. Fundacja prowadzi działalność odpłatną /głównie wynajem tego lokalu/ – przychody roczne na poziomie (…) zł. Lokal jest środkiem trwałym Fundacji i jest amortyzowany. Obecnie Fundacja chce sprzedać lokal osobom prywatnym – wartość około (…).

Fundacja korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Fundacja w roku 2019 prowadziła działalność gospodarczą. Wartość sprzedaży w roku 2019 nie przekroczyła kwoty 200.000,00 zł.

Wnioskodawca nie rozpoczął prowadzenia działalności gospodarczej w roku 2019, Fundacja cały rok prowadziła działalność. Fundacja nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 112 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Fundacja prowadzi odpłatną działalność od października 2005 r., polegającą głównie na wynajmie posiadanego lokalu oraz z tytułu odpłatnie prowadzonej działalności statutowej /wyjazdowe spotkania integracyjne seniorów/. Lokal mający być przedmiotem zbycia, był i jest wynajmowany innym podmiotom gospodarczym. Nieruchomość była i jest wykorzystywana przez Fundację, wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Podmiot zbywający, jako podatnik podatku od towarów i usług zbył przedmiotową nieruchomość naliczając należny podatek VAT. Fakt ten został wykazany w akcie notarialnym zbycia przedmiotowej nieruchomości. Podmiot nabywający, czyli Fundacja, nigdy nie był podatnikiem VAT i naliczonego podatku VAT nigdy nie odliczała. W związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości, Fundacji nie przysługiwała możliwość odliczenia podatku VAT, ponieważ nigdy nie była podatnikiem podatku od towarów i usług. Pierwsze oddanie w używanie lokalu będącego przedmiotem sprzedaży nastąpiło we wrześniu 2005 r. Pomiędzy pierwszym oddaniem w używanie lokalu a jego dostawą – wystąpił okres dłuższy niż dwa lata. W odniesieniu do lokalu będącego przedmiotem przyszłej sprzedaży, nie wystąpiły żadne ulepszenia z tytułu, których obniżono jakikolwiek podatek. Lokal w stanie jego przejęcia został oddany w najem, odpłatnie począwszy od października 2005 r., do dnia dzisiejszego. Lokal mający być przedmiotem sprzedaży stanowi w Fundacji środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i podlega amortyzacji.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii ustalenia, czy planowana sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie tego lokalu stanowi dostawę towaru podlegającego opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej, została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa Lokalu użytkowego korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa nastąpi po pierwszym zasiedleniu i w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w odniesieniu do lokalu będącego przedmiotem przyszłej sprzedaży, nie wystąpiły żadne ulepszenia, z tytułu których obniżono jakikolwiek podatek. Jak wynika z wniosku, lokal użytkowy był wykorzystywany w działalności gospodarczej Fundacji, wprowadzony jako środek trwały, amortyzowany oraz wynajmowany na cele usługowe.

Podsumowując, sprzedaż lokalu użytkowego będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, zgodnie z którym przyszła sprzedaż lokalu użytkowego nie będzie opodatkowana podatkiem VAT należało uznać za prawidłowe, pomimo, że sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, a nie – jak wskazał Wnioskodawca – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział w ustawie zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników ze względu na wysokość osiągniętej sprzedaży w roku podatkowym. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że – co do zasady – o ile podatnik nie przekroczył kwoty sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy, ma prawo do korzystania z ww. zwolnienia do momentu przekroczenia tej kwoty. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnik zobowiązany będzie do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b.

W świetle powołanych przepisów prawa istnieją zatem przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego. Powołany przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług wyklucza bowiem możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników dokonujących dostaw budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b.

Zatem przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ww. ustawy dotyczy dostaw budynków i budowli i ich części dokonywanych przed pierwszym zasiedleniem, w ramach pierwszego zasiedlenia oraz w przypadku gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a tą dostawą upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Mając zatem na uwadze przywołane przepisy oraz to, że w niniejszej interpretacji stwierdzono, że dostawa lokalu usługowego nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata należy wskazać, że w związku ze sprzedażą lokalu usługowego Wnioskodawca nie utraci zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyłączenie określone w przepisie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy nie będzie mieć zastosowania.

Jak wynika z art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, do kwoty sprzedaży nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem w sytuacji, gdy sprzedawana nieruchomość stanowi środek trwały w rozumieniu podatku dochodowego i podlega amortyzacji, odpłatna dostawa takiej nieruchomości nie jest brana pod uwagę przy obliczaniu kwoty sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że nieruchomość – lokal użytkowy mający być przedmiotem sprzedaży – stanowi w Fundacji środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i podlega amortyzacji.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży lokalu użytkowego, który jest zaliczany przez Wnioskodawcę do środków trwałych podlegających amortyzacji. Zatem zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy, dostawa przedmiotowego lokalu użytkowego nie powinna być wliczana przez Wnioskodawcę do limitu 200.000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Fundacja nie utraci prawa do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem dostawa lokalu pomimo, że stanowi transakcję związaną z nieruchomością, to w oparciu o art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy nie podlega wliczeniu do limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie wykonywał czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, wówczas utraci prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.