Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.437.2020.1.KK
z 1 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2020 r. (data wpływu 20 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 1 stycznia 2021 r., Wnioskodawca zamierza wnieść aportem swoje przedsiębiorstwo do Spółki komandytowej, które prowadzi obecnie pod firmą A. Wniesienie do spółki komandytowej całego dotychczasowego przedsiębiorstwa spowoduje, że Spółka ta przejmie w całości aktywa i pasywa dotychczasowego Zakładu. Wejdzie ona więc we wszelkie prawa i przejmie wszelkie obowiązki wynikające z jego dotychczasowej działalności. Jednocześnie Wnioskodawca wyjaśnia, iż poza kwestiami formalnymi takimi jak nowy numer NIP, nazwa i dotychczasowe zasady współpracy z obecnymi kontrahentami Zakładu nie ulegną żadnym zmianom. Obecnie przedsiębiorstwo prowadzone indywidualnie osiąga przychody z dwóch tytułów - działalność produkcyjna i handlowa. Wnioskodawca planuje przystąpić do spółki komandytowej od 1 stycznia 2021 r.

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wszystkie czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przed wniesieniem aportem, ze względu na skutki cywilnoprawne Wnioskodawca zamierza wycofać z działalności gospodarczej Nieruchomość (wycofać z ewidencji środków trwałych). Od wybudowania Nieruchomości, Wnioskodawca odliczył podatek VAT. Pomimo, że Podatnik zamierza wycofać nieruchomość, nadal będzie ją wynajmować Spółce powstałej z wniesienia aportem swojego przedsiębiorstwa, w ramach tzw. najmu prywatnego, z tego tytułu będą wystawiane faktury z wykazanym podatkiem VAT. W niniejszej sytuacji istotne jest zatem przeznaczenie Nieruchomości, której wynajem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną i ustalenie czy to przekazanie na cele prywatne spowoduje czy też nie, konieczność wykazania VAT należnego.

Podatnik zamierza wnieść do Spółki aportem przedsiębiorstwo w postaci zakładu produkcyjnego pieczywa i wyrobów cukierniczych, z wyłączeniem ww. Nieruchomości. Przedsiębiorstwo będące przedmiotem aportu będzie obejmować:

1. następujące środki trwałe: samochody osobowe i ciężarowe, sprzęt komputerowy wraz z osprzętem i oprogramowaniem, serwery wraz z oprogramowaniem, park maszynowy obejmujący piece piekarnicze, linie produkcyjne do produkcji ciast, bułek, zaparzacze do mąki, silosy, krajalnice do chleba, dozowniki itp. o aktualnej wartości 1.740.000 zł.
2. załogę pracowniczą w łącznej liczbie 85 osób na podstawie umowy o pracę oraz 40 osób na podstawie umowy zlecenia. Skład załogi pracowniczej obejmuje 26 kierowców, 7 pracowników biurowych, 101 pracowników produkcji i 9 sprzedawców. Przedmiotowa załoga obejmuje cały zespół pracowników, którzy pracują w ramach opisanego przedsiębiorstwa, będącego przedmiotem aportu.
3. wierzytelności i zobowiązania
4. wartości niematerialne (know-how),
5. księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. bazę klientów i dostawców,
7. tajemnice przedsiębiorstwa,
8. nazwę przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo nie będzie obejmować środka trwałego w postaci Nieruchomości, o aktualnej wartości 3.393.374 zł, na terenie której zlokalizowany jest zakład produkcyjny. Nieruchomość ta będzie przedmiotem ww. umowy najmu prywatnego, zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Sp. z o.o. Spółką komandytową.

Przed wniesieniem opisanego przedsiębiorstwa aportem do Spółki, podatnik wycofa do majątku prywatnego środek trwały w postaci ww. Nieruchomości, a przedmiotem jego działalności będzie wynajem w ramach najmu prywatnego. Budynek piekarni, cukierni pełni zarówno funkcje produkcyjne (produkcja pieczywa; produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek) jak i magazynowe (magazynowanie produktów, półproduktów i wyrobów gotowych). W budynku znajdują się piece piekarnicze, linie produkcyjne do produkcji ciast, bułek, zaparzacze mąki, silosy, krajalnice do chleba, dozowniki itp. W budynku piekarni, cukierni znajdują się także pomieszczenia biurowo - socjalne, w których przebywają pracownicy biurowi wykonujący zadania biurowe/administracyjne. W pomieszczeniach socjalnych tego budynku znajdują się szatnie, toalety dla pracowników, którzy wykorzystują je zgodnie z ich przeznaczeniem.

Drogi wewnętrzne, parkingi oraz place składowe, częściowo utwardzone pełnią funkcje: komunikacyjne, postojowe i składowe. Niezabudowane części Nieruchomości są także wykorzystywane do działalności gospodarczej Wnioskodawcy i pełnią rolę placów składowych, manewrowych, oraz miejsc do przejazdu, czy parkowania. Ogrodzenie pełni funkcję ochronną i zabezpiecza przedsiębiorstwo Wnioskodawcy przed kradzieżą. Rola tego budynku i budowli pokrywa się z ich funkcją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości (wykreślenie jej z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa), od wybudowania której odliczono VAT i dalsze jej wynajmowanie w ramach najmu prywatnego spowoduje, że należy naliczyć podatek należny od wycofanych nieruchomości lub korygować odliczony wcześniej podatek VAT, w sytuacji gdy ten najem prywatny będzie nadal czynnością opodatkowaną VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy fakt, że zamierza wycofać Nieruchomość z działalności gospodarczej i ją wynajmować w ramach najmu prywatnego jako dalszą czynność opodatkowaną podatkiem VAT, jest dopuszczalna przez obowiązujące przepisy prawa podatkowego. Jeśli dla celów VAT najem jest uznawany za prowadzenie działalności gospodarczej, tego „wycofania” nie można traktować jako przekazania Nieruchomości na cele prywatne - nadal Nieruchomość będzie służyła działalności gospodarczej (świadczeniu usług najmu).

Nie znajdzie tu zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, który nakazuje w określonych okolicznościach wykazać VAT należny od przekazania towaru (składnika firmowego majątku) na cele prywatne. Zgodnie z tym przepisem przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem przeznaczenie Nieruchomości, na wynajem prywatny nie spowoduje konieczności wykazania VAT należnego.

W związku z tym, że Nieruchomość stanie się Nieruchomością prywatną ale nadal będzie wynajmowana Spółce, nadal będzie ona mieć związek ze sprzedażą opodatkowaną. Powyższe oznacza, że nie trzeba będzie również dokonać korekty podatku odliczonego od wydatków na nabycie Nieruchomości, w oparciu o art. 91 ustawy o VAT. Podatnik nie musi korygować podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem swoje przedsiębiorstwo do spółki komandytowej. Wniesienie do spółki komandytowej całego dotychczasowego przedsiębiorstwa spowoduje, że spółka ta przejmie w całości aktywa i pasywa dotychczasowego Zakładu. Wejdzie ona więc we wszelkie prawa i przejmie wszelkie obowiązki wynikające z jego dotychczasowej działalności. Jednocześnie poza kwestiami formalnymi takimi jak: nowy numer NIP, nazwa, dotychczasowe zasady współpracy z obecnymi kontrahentami Zakładu, nie ulegną żadnym zmianom. Obecnie przedsiębiorstwo prowadzone indywidualnie, osiąga przychody z dwóch tytułów - działalność produkcyjna i handlowa. Wszystkie te czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Przed wniesieniem aportem ze względu na skutki cywilnoprawne, Wnioskodawca zamierza wycofać z działalności gospodarczej Nieruchomość (wycofać z ewidencji środków trwałych). Od wybudowania Nieruchomości, Wnioskodawca odliczył podatek VAT. Pomimo, że Podatnik zamierza wycofać Nieruchomość, nadal będzie ją wynajmować Spółce, powstałej z wniesienia aportem swojego przedsiębiorstwa, w ramach tzw. najmu prywatnego, z tego tytułu będą wystawiane faktury z wykazanym podatkiem VAT.

Podatnik zamierza wnieść do spółki aportem przedsiębiorstwo, w postaci zakładu produkcyjnego pieczywa i wyrobów cukierniczych, z wyłączeniem ww. nieruchomości. Przedsiębiorstwo będące przedmiotem aportu będzie obejmować:

1. środki trwałe: samochody osobowe i ciężarowe, sprzęt komputerowy wraz z osprzętem i oprogramowaniem, serwery wraz z oprogramowaniem, park maszynowy obejmujący piece piekarnicze, linie produkcyjne do produkcji ciast, bułek, zaparzacze do mąki, silosy, krajalnice do chleba, dozowniki itp. o aktualnej wartości 1.740.000 zł.
2. załogę pracowniczą w łącznej liczbie 85 osób na podstawie umowy o pracę oraz 40 osób na podstawie umowy zlecenia. Skład załogi pracowniczej obejmuje 26 kierowców, 7 pracowników biurowych, 101 pracowników produkcji i 9 sprzedawców. Przedmiotowa załoga obejmuje cały zespół pracowników, którzy pracują w ramach opisanego przedsiębiorstwa, będącego przedmiotem aportu.
3. wierzytelności i zobowiązania
4. wartości niematerialne (know-how),
5. księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. bazę klientów i dostawców,
7. tajemnice przedsiębiorstwa,
8. nazwę przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo nie będzie obejmować środka trwałego w postaci Nieruchomości, na terenie której zlokalizowany jest zakład produkcyjny. Nieruchomość ta będzie przedmiotem ww. umowy najmu prywatnego zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Sp. z o.o. Spółką komandytową.

Przed wniesieniem opisanego przedsiębiorstwa aportem do Spółki, Podatnik wycofa do majątku prywatnego środek trwały w postaci ww. Nieruchomości, a przedmiotem jego działalności będzie wynajem w ramach najmu prywatnego. Budynek piekarni, cukierni, pełni zarówno funkcje produkcyjne (produkcja pieczywa; produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek) jak i magazynowe (magazynowanie produktów, półproduktów i wyrobów gotowych). W budynku znajdują się piece piekarnicze, linie produkcyjne do produkcji ciast bułek, zaparzacze mąki, silosy, krajalnice do chleba, dozowniki itp. W budynku piekarni, cukierni, znajdują się także pomieszczenia biurowo - socjalne, w których przebywają pracownicy biurowi wykonujący zadania biurowe/administracyjne. W pomieszczeniach socjalnych tego budynku znajdują się szatnie, toalety dla pracowników, którzy wykorzystują je zgodnie z ich przeznaczeniem.

Drogi wewnętrzne, parkingi oraz place składowe częściowo utwardzone, pełnią funkcje komunikacyjne, postojowe i składowe. Niezabudowane części Nieruchomości są także wykorzystywane do działalności gospodarczej Wnioskodawcy i pełnią rolę placów składowych, manewrowych, oraz miejsc do przejazdu, czy parkowania. Ogrodzenie pełni funkcję ochronną i zabezpiecza przedsiębiorstwo Wnioskodawcy przed kradzieżą. Rola tego budynku i budowli pokrywa się z ich funkcją.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości w celu jej dalszego wykorzystywania przez Niego na potrzeby najmu będzie opodatkowane podatkiem VAT i w związku z tym, czy będzie musiał dokonać korekty odliczonego wcześniej podatku.

W związku z oddaniem nieruchomości w najem Wnioskodawca nie utraci statusu podatnika podatku VAT. Oddanie bowiem przedmiotowej Nieruchomości w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą – na gruncie ustawy VAT – de fakto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowywanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu/dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Zatem wynajem nieruchomości niemieszkalnej (budynku produkcyjno-magazynowego wraz z ww. budowlami) na potrzeby zakładu produkcyjnego, nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT lecz będzie podlegał opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do wycofanej Nieruchomości do majątku prywatnego, którą Wnioskodawca ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowanie również art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowa Nieruchomość w związku z jej dalszym wynajmowaniem, będzie nadal wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, więc nie będzie wykorzystywana na cele prywatne niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Reasumując, wycofanie przedmiotowej nieruchomości z majątku Wnioskodawcy a następnie jej przekazanie do majątku prywatnego Zainteresowanego w celu jej wykorzystywania do działalności opodatkowanej podatkiem VAT z tytułu najmu, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do kwestii korekty podatku naliczonego wskazać należy, że zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług;
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2. pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art 91 ust. 4).

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy VAT, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi,
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

Na podstawie art. 91 ust 7a ustawy VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do nieruchomości stanowiących środki trwałe, gdyż:

• przekazanie opisanych we wniosku składników majątkowych z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy celem ich wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
  

• przedmiotowe składniki majątkowe nadal będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu.
  
  
  

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tych składników.

W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, w odniesieniu do której Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, nie będzie skutkowało koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku jak również Wnioskodawca nie będzie musiał korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.