Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.596.2020.1.OS
z 1 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2020 r. (data wpływu 3 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT i dokumentowania otrzymywanej premii pieniężnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT i dokumentowania otrzymywanej premii pieniężnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”), jest podatnikiem prowadzącym działalność w zakresie sprzedaży samochodów oraz autoryzowanych usług serwisowych. W związku z realizacją strategii poprawy jakości usług przez podmiot świadczący usługi leasingu (dalej: „Kontrahent”), Kontrahent ten planuje zawrzeć z Wnioskodawcą porozumienie w sprawie warunkowego wynagrodzenia bonusowego za naprawy blacharsko-lakiernicze dla klientów flotowych. Wypłata wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy oparta byłaby na zasadach opisanych w porozumieniu. Wynagrodzenie to miałoby charakter bonusowy i byłoby uzależnione od spełnienia w okresie kwartału kalendarzowego wymagań jakościowych, dla zleconych Wnioskodawcy napraw, realizowanych w ramach likwidacji szkód z umów ubezpieczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy dokonywanie wypłaty wynagrodzenia bonusowego należy uznać za czynności opodatkowane VAT w świetle ustawy VAT oraz czy czynności te należy udokumentować fakturą VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy czynność polegająca na wypłacie bonusu (premii jakościowej) należy traktować jako wynagrodzenie za świadczenie usług przez Wnioskodawcę podlegające opodatkowaniu w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy VAT?
2. Czy wypłata premii jakościowej zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy, powinna być udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegającą na wypłacie bonusu (premii jakościowej) należy traktować jako wynagrodzenie za usługę świadczoną przez Wnioskodawcę podlegającą podatkowi od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowych usług powstaje po stronie otrzymującego bonus tj. po stronie Wnioskodawcy, a usługa przez niego wykonana powinna zostać udokumentowana wystawioną przez niego fakturą VAT.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy czynność polegającą na wypłacie bonusu (premii pieniężnej) należy traktować jako wynagrodzenie za usługę podlegającą podatkowi od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT.

Zatem w oparciu o powyższe przepisy, aby miało miejsce świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, muszą być spełnione następujące warunki:

• Świadczenie musi być wykonywane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze,
  

• Świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  

• Świadczenie musi być wykonane na rzecz innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  

• Świadczenie nie może stanowić dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT.
  
  

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy VAT wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu, mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU. Usługa w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej przepisu, to transakcja gospodarcza, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika również, że czynności, które podlegają opodatkowaniu (m.in. świadczenie usług) muszą mieć charakter odpłatny. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, poza warunkiem istnienia stosunku prawnego pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Skutki podatkowe wypłacania bonusów (premii jakościowych), uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia za co faktycznie „premie” te zostały wypłacone, tzn. czy dany podmiot otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

W przedmiotowej sprawie, otrzymanie bonusu uwarunkowane jest nie tylko osiągnięciem określonego poziomu jakości, lecz także koniecznością wywiązania się przez Wnioskodawcę z określonych w porozumieniu czynności, co podkreśla ich usługowy charakter. Wobec powyższego przyjąć należy, że pomiędzy Kontrahentem a Wnioskodawcą powstaje świadczenie wzajemne polegające z jednej strony na wykonaniu usługi, a z drugiej na wypłacie wynagrodzenia w formie bonusu. Mając na uwadze zarówno istotę wypłacanych bonusów, jak też wyrazisty charakter czynności wynikających z dodatkowych warunków jego otrzymania, stwierdzić należy, iż ze strony Wnioskodawcy ma miejsce świadczenie usług mieszczących się w definicji zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane bonusy nie mogą być przyporządkowane konkretnym dostawom towarów, w związku z czym powinny być traktowane jak świadczenie usług na rzecz Kontrahenta, gdyż uzależnione są od określonego zachowania podatnika jako odbiorcy bonusu. Bonus jest bowiem wynagrodzeniem za usługi świadczone przez podatnika na rzecz Kontrahenta polegające na spełnianiu wymogów jakościowych.

Zgodnie z określonymi w porozumieniu warunkami Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonywania na rzecz klientów Kontrahenta określonych czynności, tj.:

1. Podejmowanie zlecenia naprawy od Kontrahenta w ciągu 24 godzin lub następnego dnia roboczego, rozumiane jako kontakt z użytkownikiem samochodu i ustalenie terminu przyjęcia samochodu do naprawy.
2. Przyjęcie samochodu do naprawy na teren serwisu:
   • Dla samochodów jezdnych (samochód, który po szkodzie komunikacyjnej, według prawa o ruchu drogowym może poruszać się po drogach publicznych) - w ciągu 7 dni od wysłania zlecenia;
   • Dla samochodów niejezdnych (samochód, który po szkodzie komunikacyjnej, według prawa o ruchu drogowym nie może poruszać się po drogach publicznych) - w ciągu 2 dni roboczych od wysłania zlecenia;
3. Udostępnienie pojazdu zastępczego w momencie oddania samochodu do naprawy, gdy w zleceniu naprawy blacharskiej od Kontrahenta będzie widniało takie zapotrzebowanie.
   
   

Kontrahent w terminie do 7 dnia po każdym kwartale kalendarzowym będzie informował Wnioskodawcę o spełnieniu warunków jakościowych, uprawniających do otrzymania wynagrodzenia bonusowego. W przypadku spełnienia przez Wnioskodawcę wymagań jakościowych uprawniających go do otrzymania wynagrodzenia bonusowego, Kontrahent ustalał będzie wysokość należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia bonusowego. Na podstawie zawartego w porozumieniu zestawienia. Wnioskodawca wystawiał będzie fakturę na kwotę należnego wynagrodzenia bonusowego, powiększoną o należny podatek VAT podlegający rozliczeniu przez Wnioskodawcę i Kontrahenta zgodnie z obowiązującymi przepisami. W przypadku niespełnienia przez Wnioskodawcę wymagań jakościowych uprawniających go do otrzymania wynagrodzenia bonusowego, Wnioskodawcy nie będą przysługiwały z tego tytułu jakiekolwiek roszczenia wobec Kontrahenta. Warunkowe wynagrodzenie ustalone będzie jako procent wartości fakturowej ze zrealizowanych przez Wnioskodawcę napraw pojazdów.

Środki pieniężne stanowić będą zatem wynagrodzenie za spełnienie określonych oczekiwań klientów, pozostając jednocześnie w ścisłym związku z dokonywanymi przez Wnioskodawcę działaniami w ramach zawartego porozumienia. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na charakter ww. bonusów jako wynagrodzenia za podjęcie dodatkowych starań (profesjonalna obsługa klienta). Z charakteru wynagrodzenia wynika, że jego przyznanie uzależnione zostanie od określonego zachowania. Bonusy wypłacane będą za całokształt działań i zachowań dokonywanych przez Wnioskodawcę. W tak przedstawionych okolicznościach sprawy wypłacona gratyfikacja pieniężna powoduje, że pomiędzy stronami zaistnieje wzajemna relacja zobowiązaniowa - ze strony Wnioskodawcy świadczenie usług, a ze strony Kontrahenta wypłata odpowiedniego wynagrodzenia nazwanego umownie „bonus”.

W przedmiotowym przypadku Kontrahent wypłacał będzie bonusy pieniężne za spełnienie konkretnych określonych w porozumieniu działań, które mają na celu kreowanie wizerunku marki, stałe podnoszenie jakości, aktywną realizację współpracy z klientem. Jako zapłatę za wykonaną usługę Wnioskodawca otrzymywać będzie premie pieniężne. Zatem pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem.

W świetle powyższego, zachowanie Wnioskodawcy polegające na wypełnieniu określonych czynności względem Kontrahenta należy uznać za świadczenie usług zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

W opinii Wnioskodawcy, jeżeli otrzymuje on bonusy za wykonane przez siebie świadczenie, to jest on zobowiązany do opodatkowania tej czynności oraz wystawienia faktury VAT, w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy, gdyż świadczy on usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przedmiotowej sytuacji otrzymanie bonusów w formie premii pieniężnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych oraz powinno być udokumentowane poprzez wystawienie przez świadczącego usługę, tj. Wnioskodawcę - faktury VAT na rzecz nabywcy usługi - tj. Kontrahenta wypłacającego premię pieniężną.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w wyroku NSA z dnia 16 stycznia 2019 r. (sygn. I FSK 78/17), z którego wynika, że obowiązek podatkowy w przypadku wypłaty bonu jakościowego powstanie z chwilą wykonania usługi, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, a o wykonaniu usługi decyduje moment jej faktycznego świadczenia. Z wyroku wynika zatem jednoznacznie, że wyplata bonusu jakościowego stanowi wynagrodzenie za odrębną usługę, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że otrzymywany przez niego bonus, podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i za każdy okres rozliczeniowy należy na niego wystawiać odrębną fakturę VAT.

Wskazane powyżej stanowisko zostało potwierdzone w wyroku NSA z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. I FSK 273/12 oraz w indywidualnej interpretacji podatkowej o sygnaturze IBPP1/443-710/12/BM z dnia 11 lipca 2012 r.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego czynności realizowane przez niego na rzecz Kontrahenta są czynnościami opodatkowanymi VAT, gdyż spełniają definicję świadczenia usług z art. 8 ust. 1 ustawy VAT oraz mieszczą się w katalogu czynności opodatkowanych z art. 5 ust. 1 tej ustawy. W związku z powyższym, czynności te powinny być udokumentowane fakturą VAT.

W świetle przywołanych argumentów Wnioskodawca zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przez niego stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Jednocześnie wskazać należy, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z okoliczności sprawy wynika, że w związku z realizacją strategii poprawy jakości usług przez podmiot świadczący usługi leasingu (dalej: „Kontrahent”), Kontrahent ten planuje zawrzeć z Wnioskodawcą porozumienie w sprawie warunkowego wynagrodzenia bonusowego za naprawy blacharsko-lakiernicze dla klientów flotowych. Wypłata wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy oparta byłaby na zasadach opisanych w porozumieniu. Wynagrodzenie to miałoby charakter bonusowy i byłoby uzależnione od spełnienia w okresie kwartału kalendarzowego wymagań jakościowych, dla zleconych Wnioskodawcy napraw, realizowanych w ramach likwidacji szkód z umów ubezpieczenia.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie. Jak wskazano wyżej świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

W analizowanym przypadku czynność polegającą na realizacji postanowień porozumienia, w ramach których po spełnieniu w okresie kwartału kalendarzowego wymagań jakościowych, dla zleconych Wnioskodawcy napraw, realizowanych w ramach likwidacji szkód z umów ubezpieczenia, wypłacane byłoby Wnioskodawcy wynagrodzenie, należy traktować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem spełniona jest przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności (Premii/Bonusu), a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Otrzymanie przez Wnioskodawcę premii stanowi płatność wynikającą z łączącego Wnioskodawcę oraz Kontrahenta stosunku zobowiązaniowego.

Zatem w przedmiotowej sprawie otrzymane przez Wnioskodawcę Premie (bonusy) stanowią wynagrodzenie za świadczenie Kontrahentowi czynności wskazanych w porozumieniu. Wobec powyższego stwierdzić należy, że w niniejszym przypadku ww. czynność, za którą Wnioskodawca otrzyma Premie, będzie stanowić usługę, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy, a dokładnie są regulowane przez przepisy art. 106a-106q ustawy.

W myśl art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
      
   2. państwa trzeciego.
      
      

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak już wyżej stwierdzono wypłata przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy Premii (bonusu) stanowi należność z tytułu świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów. Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia dla wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, w związku z powyższym dla tych czynności Wnioskodawca zobowiązany będzie wystawić fakturę.

Podsumowując, otrzymane przez Wnioskodawcę Premie (bonusy) będą stanowiły wynagrodzenie za świadczenie Kontrahentowi usług, które zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w konsekwencji czego, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia na rzecz kontrahenta faktury dokumentującej otrzymane wynagrodzenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.