2020.09.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-3.4012.351.2020.3.MPU

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.351.2020.3.MPU
z 28 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 czerwca 2020 r. (data wpływu – 23 czerwca 2020 r.) uzupełnionego pismem z 22 czerwca 2020 r. (data wpływu – 19 sierpnia 2020 r.) oraz uzupełnionego pismem z 4 września 2020 r. (data wpływu – 7 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, nabywanych przez Gminę w ramach realizacji zadań własnych, nie służących sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie przy zakupie usług promocyjnych (zwarcie umowy sponsorskiej), których nabycie służy sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu „(…)”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 sierpnia 2019r. oraz pismem z 4 września 2020 r. (data wpływu – 7 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 1 września 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.351. 2020.2.MPU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – (…) jest w trakcie realizacji projektu ,,(…)” zgodnie z umową zawartą w dniu (…) r. nr (…) w ramach Osi Priorytetowej (…) - ,,(…)” Działania (…) - ,,(…)”, Podziałania (…) - ,,(…)”, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata (…) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Całkowita wartość projektu wynosi: (…)zł,

wydatki kwalifikowane: (…)zł,

wnioskowane dofinansowanie stanowi kwota (…)zł.

Okres realizacji projektu ustalono na:

rozpoczęcie realizacji projektu - (…),
rozpoczęcie rzeczowej realizacji projektu - (…),
finansowe zakończenie realizacji projektu - (…).

Głównym celem projektu jest zwiększenie liczby osób korzystających z oferty instytucji kultury budujących tożsamość regionalną w województwie oraz zapewnienie swobodnego dostępu do kultury mieszkańcom i turystom poprzez utworzenie przestrzeni do organizacji imprez plenerowych i masowych, w tym (…) (…) (…) oraz poprzez odpowiednie wyposażenie amfiteatru, sprawującego funkcje kulturowe i kulturotwórcze na co dzień: rozszerzenie oferty kulturalnej Miasta (…) i podniesienie jej jakości, zwiększenie bezpieczeństwa uczestników wydarzeń kulturalnych odbywających się obrębie amfiteatru, zabezpieczenie kosztownego sprzętu, zapewnienie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, wykorzystanie potencjału turystycznego miasta oraz jego promocja.

Projekt zakłada:

Modernizację sieci wodociągowej.
Nadzór budowlany w modernizacji sieci wodociągowej.
Przygotowanie terenu pod organizację festiwalu poprzez niwelację terenu i zagospodarowanie zieleni.
Wymianę nawierzchni podłogi w amfiteatrze.
Zakup oświetlenia scenicznego w amfiteatrze.
Instalację systemu monitoringu w obrębie amfiteatru.
Organizację festiwalu polegającą na pokryciu honorariów wraz z biletami lotniczymi artystów zagranicznych występujących na festiwalu.
Działania promocyjne.

Właścicielem zakupionego sprzętu i powstałej infrastruktury będzie Gmina Miejska (…) i zostanie ona wprowadzona do ewidencji środków trwałych Gminy Miejskiej (…). Sieć wodociągowa zostanie przekazana w nieodpłatne użytkowanie dla Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (…) na podstawie umowy na zarządzanie siecią. Zakupy i usługi wykonane w amfiteatrze, będą służyły działalności Centrum Kultury w (…). Centrum Kultury jest instytucją kultury posiadającą osobowość prawną i samodzielnym podatnikiem podatku VAT. Amfiteatr został bezpłatnie przekazany w administrowanie dla Centrum Kultury. Gmina Miejska (…) nie wykorzystuje amfiteatru do swojej działalności, nie prowadzi sprzedaży usług związanych z wynajmem budynku amfiteatru.

Kolejnym działaniem w ramach projektu będzie wyłonienie organizatora festiwalu. Gmina Miejska będzie zobowiązana do pokrycia wydatków związanych z honorariami i organizacją przelotów artystów, którymi zajmie się organizator. Wpływy ze sprzedaży biletów z koncertów organizowanych w ramach (…) będą przychodami organizatora. Organizator z pozyskanych wpływów z biletów będzie zobowiązany do pokrycia pozostałych kosztów związanych z przygotowaniem wydarzenia kulturalnego. Również w tym przypadku poniesione wydatki nie służą działalności opodatkowanej.

Jedynie działania promocyjne będą służyły sprzedaży opodatkowanej, ponieważ w realizacji projektu Gmina Miejska (…) zawrze umowę sponsorską zobowiązującą do świadczeń promocyjnych

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Gmina Miejska (…) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,
Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713) Gmina Miejska realizuje projekt ,,(…)” zgodnie z art. 7 pkt 9 wspomnianej ustawy,
Gmina Miejska (…) jest nabywcą towarów i usług w fakturach VAT związanych z realizacją projektu, którego dotyczy wniosek.,
Nabywane towary w ramach realizacji projektu pn. ,,(…)” nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług świadczonymi przez Gminę Miejską (…),
Nabywane usługi reklamowe w ramach realizacji projektu pn. „(…)” będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług świadczonymi przez Gminę Miejską (…), pozostałe usługi nie są związane z czynnościami opodatkowanymi,
Efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę Miejską do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106),
Gmina Miejska (…) jest odpowiedzialna za organizację (…). W postępowaniu przetargowym zostanie wyłoniony wykonawca mający za zadanie kompleksową organizację (…) w imieniu Zamawiającego.
Bilety będą sprzedawane przez podmiot odpowiedzialny za organizację festiwalu wybrany w postępowaniu przetargowym. Stroną transakcji będzie podmiot odpowiedzialny za organizację festiwalu. Wpływy ze sprzedaży biletów będą stanowiły jego przychód.
Działania promocyjne projektu będą polegały na informowaniu społeczeństwa o realizacji projektu ze środków Unii Europejskiej tj. np. artykuły prasowe, spoty radiowe, spoty telewizyjne, plakaty informacyjne, tablice pamiątkowe.
Działania promocyjne, które Gmina Miejska (…) będzie świadczyć na podstawie umowy sponsorskiej będą służyły sprzedaży opodatkowanej.
W ramach umowy sponsorskiej Gmina Miejska (…) zobowiązuje się do świadczenia na rzecz sponsora działań promocyjnych takich jak: emisja spotów reklamowych sponsora na ekranach diodowych umieszczonych na/przy festiwalowych scenach; możliwość prowadzenia kampanii promocyjnych w trakcie i na terenie festiwalu; branding na terenie festiwalu: dowolna ilość bannerów lub inna forma komunikacji wizualnej; obecność marki sponsora we wszystkich wydawnictwach poligraficznych i kreacjach związanych z festiwalem tj.: plakat, ulotki, informator festiwalowy (dołączany do każdego biletu), logo w spotach video zapowiadających festiwal; obecność marki sponsora na oficjalnej stronie internetowej festiwalu z przekierowaniem do strony sponsora, przez 12 miesięcy od podjęcia współpracy; obecność marki sponsora na stronie Facebook oraz w innych mediach społecznościowych; obecność marki sponsora w newsletterze festiwalu rozsyłanym regularnie do około 20.000 osób; stoisko reklamowe na terenie festiwalu.
Zgodnie z odpowiedzią w pkt. j - jedynie świadczone działania promocyjne objęte umową sponsorską będą służyły działalności opodatkowanej. Przedmiotowe usługi promocyjne będą dotyczyły: emisji spotów reklamowych sponsora na ekranach diodowych umieszczonych na/przy festiwalowych scenach; możliwości prowadzenia kampanii promocyjnych w trakcie i na terenie festiwalu; branding na terenie festiwalu: dowolna ilość bannerów lub inna forma komunikacji wizualnej; obecności marki sponsora we wszystkich wydawnictwach poligraficznych i kreacjach związanych z festiwalem tj.: plakatów, ulotek, informatora festiwalowego (dołączany do każdego biletu), logo w spotach video zapowiadających festiwal; obecności marki sponsora na oficjalnej stronie internetowej festiwalu z przekierowaniem do strony sponsora, przez 12 miesięcy od podjęcia współpracy; obecności marki sponsora na stronie Facebook oraz w innych mediach społecznościowych; obecności marki sponsora w newsletterze festiwalu rozsyłanym regularnie do około 20.000 osób; stoiska reklamowe na terenie festiwalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina Miejska (…) ma prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina Miejska (…) w ramach realizacji projektu „(…)” jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie przy zakupie usług promocyjnych, ponieważ ich nabycie służy sprzedaży opodatkowanej. Natomiast w pozostałych działaniach projektu nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, ponieważ nabywając je Gmina Miejska (…) realizuje zadania własne, nie służące sprzedaży opodatkowanej

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, nabywanych przez Gminę w ramach realizacji zadań własnych, nie służących sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie przy zakupie usług promocyjnych (zwarcie umowy sponsorskiej), których nabycie służy sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z przepisów tych wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane.

Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Na podstawie art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Należy podkreślić, że powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania, czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy – przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatna działalność statutowa. W celach działalności gospodarczej mieścić się będą również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej („towarzyszące” tej działalności), niezależnie od tego czy ostatecznie bezpośrednio generują opodatkowanie VAT. Przykładowo: otrzymanie odszkodowań umownych, czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów lub też otrzymanie dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze niemających bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych przez podatnika towarów lub usług przez niego świadczonych lecz wykorzystywanych w całości do wykonywania działalności gospodarczej objętej podatkiem VAT.

Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest w trakcie realizacji projektu pn. ,,(…)” Głównym celem projektu jest zwiększenie liczby osób korzystających z oferty instytucji kultury budujących tożsamość regionalną w województwie oraz zapewnienie swobodnego dostępu do kultury mieszkańcom i turystom poprzez utworzenie przestrzeni do organizacji imprez plenerowych i masowych, w tym (…) oraz poprzez odpowiednie wyposażenie amfiteatru, sprawującego funkcje kulturowe i kulturotwórcze na co dzień: rozszerzenie oferty kulturalnej Miasta (…) i podniesienie jej jakości, zwiększenie bezpieczeństwa uczestników wydarzeń kulturalnych odbywających się obrębie amfiteatru, zabezpieczenie kosztownego sprzętu, zapewnienie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, wykorzystanie potencjału turystycznego miasta oraz jego promocja.

Projekt zakłada: Modernizację sieci wodociągowej. Nadzór budowlany w modernizacji sieci wodociągowej. Przygotowanie terenu pod organizację festiwalu poprzez niwelację terenu i zagospodarowanie zieleni. Wymianę nawierzchni podłogi w amfiteatrze. Zakup oświetlenia scenicznego w amfiteatrze. Instalację systemu monitoringu w obrębie amfiteatru. Organizację festiwalu polegającą na pokryciu honorariów wraz z biletami lotniczymi artystów zagranicznych występujących na festiwalu. Działania promocyjne

Właścicielem zakupionego sprzętu i powstałej infrastruktury będzie Wnioskodawca i zostanie ona wprowadzona do ewidencji środków trwałych Gminy. Sieć wodociągowa zostanie przekazana w nieodpłatne użytkowanie dla Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji (…) na podstawie umowy na zarządzanie siecią. Zakupy i usługi wykonane w amfiteatrze, będą służyły działalności Centrum Kultury w (…). Centrum Kultury jest instytucją kultury posiadającą osobowość prawną i samodzielnym podatnikiem podatku VAT. Amfiteatr został bezpłatnie przekazany w administrowanie dla Centrum Kultury. Gmina nie wykorzystuje amfiteatru do swojej działalności, nie prowadzi sprzedaży usług związanych z wynajmem budynku amfiteatru. Kolejnym działaniem w ramach projektu będzie wyłonienie organizatora festiwalu. Gmina będzie zobowiązana do pokrycia wydatków związanych z honorariami i organizacją przelotów artystów, którymi zajmie się organizator. Wpływy ze sprzedaży biletów z koncertów organizowanych w ramach (…) będą przychodami organizatora. Organizator z pozyskanych wpływów z biletów będzie zobowiązany do pokrycia pozostałych kosztów związanych z przygotowaniem wydarzenia kulturalnego. Również w tym przypadku poniesione wydatki nie służą działalności opodatkowanej.

Jedynie działania promocyjne będą służyły sprzedaży opodatkowanej, ponieważ w realizacji projektu Gmina Miejska (…) zawrze umowę sponsorską zobowiązującą do świadczeń promocyjnych.

Gmina Miejska (…) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 713) Gmina Miejska realizuje projekt ,,(…)” zgodnie z art. 7 pkt 9 wspomnianej ustawy, Gmina Miejska (…) jest nabywcą towarów i usług w fakturach VAT związanych z realizacją projektu, którego dotyczy wniosek., Nabywane towary w ramach realizacji projektu pn. ,,(…)” nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług świadczonymi przez Gminę Miejską (…). Nabywane usługi reklamowe w ramach realizacji projektu pn. „(…)” będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług świadczonymi przez Gminę Miejską (…). Pozostałe usługi nie są związane z czynnościami opodatkowanymi. Efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę Miejską do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106). Gmina Miejska (…) jest odpowiedzialna za organizację (…). W postępowaniu przetargowym zostanie wyłoniony wykonawca mający za zadanie kompleksową organizację Festiwalu w imieniu Zamawiającego. Bilety będą sprzedawane przez podmiot odpowiedzialny za organizację festiwalu wybrany w postępowaniu przetargowym. Stroną transakcji będzie podmiot odpowiedzialny za organizację festiwalu. Wpływy ze sprzedaży biletów będą stanowiły jego przychód. Działania promocyjne projektu będą polegały na informowaniu społeczeństwa o realizacji projektu ze środków Unii Europejskiej tj. np. artykuły prasowe, spoty radiowe, spoty telewizyjne, plakaty informacyjne, tablice pamiątkowe. Działania promocyjne, które Gmina Miejska (…) będzie świadczyć na podstawie umowy sponsorskiej będą służyły sprzedaży opodatkowanej. W ramach umowy sponsorskiej Gmina Miejska (…) zobowiązuje się do świadczenia na rzecz sponsora działań promocyjnych takich jak: emisja spotów reklamowych sponsora na ekranach diodowych umieszczonych na/przy festiwalowych scenach; możliwość prowadzenia kampanii promocyjnych w trakcie i na terenie festiwalu; branding na terenie festiwalu: dowolna ilość bannerów lub inna forma komunikacji wizualnej; obecność marki sponsora we wszystkich wydawnictwach poligraficznych i kreacjach związanych z festiwalem tj.: plakat, ulotki, informator festiwalowy (dołączany do każdego biletu), logo w spotach video zapowiadających festiwal; obecność marki sponsora na oficjalnej stronie internetowej festiwalu z przekierowaniem do strony sponsora, przez 12 miesięcy od podjęcia współpracy; obecność marki sponsora na stronie Facebook oraz w innych mediach społecznościowych; obecność marki sponsora w newsletterze festiwalu rozsyłanym regularnie do około 20.000 osób; stoisko reklamowe na terenie festiwalu. Jedynie świadczone działania promocyjne objęte umową sponsorską będą służyły działalności opodatkowanej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wynika, że nabywane towary w ramach realizacji przedmiotowego projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług natomiast nabywane usługi reklamowe w ramach realizacji ww. projektu będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług (działania promocyjne będą służyły sprzedaży opodatkowanej – w realizacji projektu Gmina zawrze umowę sponsorską) natomiast pozostałe usługi nie są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, jeżeli jest możliwe przyporządkowanie zakupów do poszczególnych rodzajów działalności, to Wnioskodawcy będącemu podatnikiem VAT, zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przy czym należy zauważyć, iż wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, powinna być dokonywana w zgodzie z przepisami VI Dyrektywy (a od 1 stycznia 2007 r. - Dyrektywy 2006/112/WE), a zatem powinna uwzględniać istniejące w tym zakresie orzecznictwo TSUE, w którym, co do zasady, przeważa pogląd, że jedynie bezpośredni związek pomiędzy podatkiem naliczonym a transakcją opodatkowaną może stanowić podstawę do odliczenia VAT.

Rozumienie tego bezpośredniego związku zostało szeroko zaprezentowane w orzeczeniu Trybunału z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc., w którym stwierdzono, że art. 2 I Dyrektywy oraz art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby - co do zasady - istnienie bezpośredniego związku między daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do odliczenia, stanowiło warunek nabycia przez podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej oraz aby stanowiło podstawę do określenia zakresu tego prawa.

Zbadanie, czy w danym przypadku istnieje „bezpośredni związek” między transakcjami, leży w gestii sądów krajowych.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

Podobne stanowisko wyraził w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. - Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć - co do zasady - że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Należy zatem zauważyć, że w szerokim ujęciu każdy wydatek ma wpływ na działalność Gminy. W takim ujęciu każdy wydatek mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jeżeli jednak określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim daje uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zdaniem Organu nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Gminy, że w sytuacji opisanej we wniosku Gmina w ramach realizacji ww. projektu jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie przy zakupie usług promocyjnych związanych ze świadczeniami w ramach umowy sponsorskiej, w której Gmina zobowiązuje się do działań promocyjnych na rzecz sponsora, ponieważ ich nabycie służy sprzedaży opodatkowanej. Natomiast w pozostałych działaniach projektu Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, ponieważ nabywając je Gmina realizuje zadania własne związane z realizacją zadań publicznoprawnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, nie służące sprzedaży opodatkowanej.

W okolicznościach niniejszej sprawy należy bowiem stwierdzić, że podatek naliczony z tytułu ponoszonych wydatków dotyczących ww. projektu w żadnej części nie będzie związany ze sferą działalności gospodarczej Gminy i tym samym z czynnościami opodatkowanymi (tj. działaniami promocyjnymi na rzecz sponsora).

W przedmiotowej sprawie, związek z czynnościami opodatkowanymi w chwili dokonywania zakupów towarów i usług związanych z realizacją projektu nie jest ani uchwytny, ani oczywisty przede wszystkim dlatego, że wydatki na realizację projektu będą poniesione przez Gminę na realizację zadań publicznoprawnych mających na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

A zatem w niniejszej sprawie podatek naliczony - wynikający z wydatków objętych zakresem wniosku - będzie związany wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mając bowiem na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Gmina, nabywając towary i usługi związane z realizacją projektu, o którym mowa we wniosku, nie będzie nabywać ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Z faktu, że Gmina, nabywa usługi reklamowe (działania promocyjne będą służyły sprzedaży opodatkowanej – w realizacji projektu Gmina zawrze umowę sponsorską) w ramach realizacji ww. projektu które jak wskazał Wnioskodawca – będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług natomiast pozostałe usługi w ramach projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi, nie można wywodzić choćby pośredniego związku działań promocyjnych (zawarcia umowy sponsorskiej) z czynnościami opodatkowanymi.

Wprawdzie zawarcie przez Gminę umowy sponsorskiej, a także działania promocyjne będą służyły sprzedaży opodatkowanej, to jednak istotny jest rzeczywisty charakter czynności podjętych przez Gminę. W niniejszej sprawie jest to realizacja przez Gminę zadań publicznoprawnych mających na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności w zakresie kultury, a także promocji gminy. Opisane czynności w ramach działań promocyjnych objętych umową sponsorską będą służyły działalności opodatkowanej pozostającej bez wpływu na ostateczne wykorzystanie poniesionych wydatków objętych wnioskiem, na potrzeby zadań publicznych wykonywanych przez Gminę. W ramach tych działań Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

A zatem próba wykazania przez Gminę związku pośredniego pomiędzy wydatkami wymienionymi we wniosku a czynnościami opodatkowanymi (działania promocyjne służące sprzedaży opodatkowanej, ponieważ w realizacji projektu Gmina zawrze umowę sponsorską zobowiązującą do świadczeń promocyjnych) nie może odnieść oczekiwanego skutku, gdyż z wniosku nie wynika, aby wydatki te stanowiły element cenotwórczy świadczonych przez Gminę usług.

Bezpośredni związek określonego zakupu z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu (wyłączonymi spoza ustawy o VAT) wyklucza możliwość przyjęcia, że odliczenie tego samego zakupu może nastąpić z powodu pośredniego i niesprecyzowanego związku z czynnością opodatkowaną. Pośredni wpływ zakupów na czynności opodatkowane, jaki przedstawił Wnioskodawca nie zmienia faktu, że zakupy, o które pyta Wnioskodawca są związane w sposób bezpośredni i jednoznaczny z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. z czynnościami dla których Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika.

Reasumując, Wnioskodawca realizując projekt pn. „(…)”:

nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, nabywanych przez Gminę w ramach realizacji zadań własnych, nie służących sprzedaży opodatkowanej;
nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie przy zakupie usług promocyjnych (zwarcie umowy sponsorskiej), których nabycie służy sprzedaży opodatkowanej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, nabywanych przez Gminę w ramach realizacji zadań własnych, nie służących sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jedynie przy zakupie usług promocyjnych (zwarcie umowy sponsorskiej), których nabycie służy sprzedaży opodatkowanej w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin