INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu 2 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą wykupionego przedmiotu leasingu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą wykupionego przedmiotu leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Rozlicza się na zasadach ogólnych – książka przychodów i rozchodów – podatek liniowy. W dniu 31 lipca 2007 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy Toyota, na okres 47 miesięcy. Ww. samochód Wnioskodawca wykorzystywał do działalności gospodarczej, ujmując w kosztach działalności gospodarczej czynsz leasingowy i opłaty związane z użytkowaniem samochodu. W dniu 19 lipca 2011 r. , po zakończeniu umowy leasingowej Wnioskodawca zakupił ww samochód za kwotę 1159 zł 42 gr. nie wprowadzając go na stan majątku firmy. Od dnia 19 lipca 2011 r. Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód jedynie dla celów osobistych wskazuje także, że w trakcie zawartej umowy leasingu wykorzystywał przedmiotowy samochód do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż samochodu osobowego Toyota zakupionego po leasingu, nie wprowadzonego na stan majątkowy firmy, wykorzystywanego jedynie do celów osobistych przez okres 12 miesięcy korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu nie wprowadzonego na stan majątkowy firmy i wykorzystywanego jedynie na potrzeby osobiste, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na postawie art. 10 ust. 1 pkt 8d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3, i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż po wykupie samochodu użytkowanego w prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć go na cele prywatne.

Samochód używany na podstawie umowy leasingu operacyjnego był wykorzystywany w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś opłaty leasingowe były zaliczane, do kosztów uzyskania przychodów tej działalności. Do kosztów uzyskania przychodów były również zaliczane wszystkie wydatki związane z użytkowaniem tego samochodu. Samochód stanowił więc składnik majątku prowadzonej działalności gospodarczej już przez fakt obciążenia kosztów uzyskania przychodów.

Zaznaczyć również należy, że możliwość preferencyjnego zakupu przewidziana jest dla podmiotu będącego leasingobiorcą, a w opisanej sytuacji - leasingobiorcą jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, co oznacza, iż również możliwość wykupu samochodu za preferencyjną cenę jest związana z prowadzoną działalnością.

Z powyższego wynika, że istnieje ścisłe powiązanie pomiędzy tym składnikiem majątku a prowadzoną działalnością gospodarczą. Niezależnie zatem od argumentacji przedstawionej we wniosku, w pełni uzasadnione jest uznanie, że samochód wykorzystywany w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, był składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, a wycofanie z tej działalności nastąpiło dopiero - jak wskazano we wniosku - po wykupie, kiedy nastąpi przekazanie go na cele osobiste.

Należy zauważyć, iż cytowany przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej (a więc również, ze sprzedaży używanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej samochodu, będącego wcześniej przedmiotem leasingu), nawet jeżeli nie został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (a więc nie będzie środkiem trwałym), stanowi przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że sprzedaż nastąpiłaby po upływie terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności.

W związku z powyższym należy uznać, że sprzedaż która nastąpiłaby po pływie 12 miesięcy od wykupu przedmiotowego samochodu, generować będzie przychód ze źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji powołany w stanowisku Wnioskodawcy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń