2020.10.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-3.4012.559.2020.3.ISK

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.559.2020.3.ISK
z 1 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2020 r. (data wpływu 18 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12 sierpnia 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 4 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.364.2020.1.ISK (doręczone Stronie w dniu 4 sierpnia 2020 r.) oraz ponownie uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 18 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.559.2020.2.ISK (doręczone Stronie w dniu 18 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej usług w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie oraz terminu instalacji kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12 sierpnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 4 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.364.2020.1.ISK (skutecznie doręczonym w dniu 4 sierpnia 2020 r.) oraz ponownie uzupełniony pismem z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 18 września 2020 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.559.2020.2.ISK (doręczone Stronie w dniu 18 września 2020 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytową. W dniu 25 maja 2020 r. Wnioskodawca złożył zgłoszenie VAT-R, w którym oświadczył, że rezygnuje ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”), o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 Ustawy VAT. We wskazanym zgłoszeniu VAT-R Wnioskodawca wskazał datę 26 maja 2020 r. jako datę, od której rezygnuje ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca dokonał wyboru kasowej metody rozliczania podatku VAT wskazując jako datę początkową czerwiec 2020 r.

Do daty niniejszego wniosku Wnioskodawca nie został jeszcze ujawniony w rejestrze czynnych podatników VAT. Procedura rejestracji jest w toku.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy zgodnie z danymi ujawnionymi w KRS jest PKD 55.20.Z - obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.

Pozostałe przedmioty działalności gospodarczej Wnioskodawcy to:

PKD 55.10.Z - hotele i podobne obiekty zakwaterowania;
PKD 55.30.Z - pola kempingowe (włączając pola dla pojazdów kempingowych) i pola namiotowe;
PKD 55.90.Z - pozostałe zakwaterowanie;
PKD 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalności gospodarczą w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwałe pobyty turystyczne). W tym celu Wnioskodawca dokona zakupu dwóch fabrycznie nowych domków kempingowych bezpośrednio od ich producenta.

Dodatkowo Wnioskodawca na potrzeby świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania dokona zakupu elementów wyposażenia domków kempingowych takich jak: płytki ceramiczne, drzwi wewnętrzne, armaturę łazienkową i kuchenną, meble, pościel, talerze, garnki, szklanki, kieliszki, ścierki, sztućce, lampy, kaloryfery, sprzęt AGD (lodówka, płyty grzewcze, piekarnik) oraz drobny sprzęt RTV (telewizory, odbiorniki radiowe) - dalej „Wyposażenie”.

Ponadto Wnioskodawca poniesie wydatki na nabycie elementów ogrodzenia, do wzniesienia którego jest zobowiązany odpowiednio do postanowień umowy dzierżawy nieruchomości, na której będą zlokalizowane domki kempingowe, wydatki na wykonanie przyłączy mediów (woda, energia elektryczna, instalacja odprowadzania i gromadzenia ścieków - szambo) oraz wydatki na zagospodarowanie nieruchomości (nasadzenia, utwardzenie powierzchni pod miejsca postojowe) - dalej „Nakłady Inwestycyjne”.

Po montażu domków kempingowych na nieruchomości, podłączeniu ich do mediów, wyposażeniu w Wyposażenie oraz po poniesieniu Nakładów Inwestycyjnych, Wnioskodawca będzie oferował za pośrednictwem własnej strony WWW domki kempingowe do odpłatnego wynajmu - krótkotrwałego zakwaterowania w celach pobytów turystycznych.

Zasady wynajmu domków kempingowych zostaną ujęte w regulaminie, w którym jednoznacznie zostanie wskazane, że wynajem domków jest wyłącznie na cele krótkotrwałego pobytu turystycznego i zabronione jest wykorzystywanie domków kempingowych w ramach zawieranych umów najmu w celach innych niż krótkotrwały pobyt turystyczny, w szczególności regulamin wynajmu będzie wyłączał możliwość korzystania z domków kempingowych w celach mieszkaniowych. Innymi słowy udostępnienie każdego z domków kempingowych w ramach zawieranych umów krótkotrwałego zakwaterowania nie będzie dawało prawa do wykorzystywania go w celach mieszkaniowych.

Zgodnie z planami udostępnienie domków kempingowych do wynajmu powinno nastąpić w terminie do 31 lipca 2020 r.

Z tytułu wynajmu Wnioskodawca będzie pobierał opłatę ustalaną jako iloczyn przyjętej stawki za wynajem za jeden dzień i liczby dni wynajmu (dalej „Opłata podstawowa”). Poza Opłatą podstawową Wnioskodawca będzie pobierał:

opłatę rezerwacyjną w wysokości wynoszącej nie więcej niż 20% Opłaty podstawowej, przy czym w każdym przypadku nie niższą niż stawka za wynajem za jeden dzień pobytu (dalej „Opłata rezerwacyjna”);
kaucję na poczet zabezpieczenia ewentualnych roszczeń odszkodowawczych z tytułu uszkodzeń lub zniszczeń wyrządzonych w przedmiocie najmu (dalej „Kaucja”) w stałej kwocie wskazanej w regulaminie wynajmu;
tzw. opłatę przygotowawczą tytułem przygotowania domku do wynajmu, tj. za przygotowanie odpowiedniej ilości ręczników, pościeli itp. (dalej „Opłata przygotowawcza”).

Zgodnie z postanowieniami regulaminu wynajmu, w przypadku powstania uszkodzeń lub zniszczeń w przedmiocie najmu Wnioskodawcy będzie należna kara umowa tytułem odszkodowania (dalej „Kara Umowna”). Wysokość Kary Umownej będzie równa kwocie Kaucji.

W przypadku braku uszkodzeń lub zniszczeń w przedmiocie najmu, Kaucja będzie zwracana przez Wnioskodawcę w pełnej wysokości. W razie powstania uszkodzeń lub zniszczeń, tj. spełnienia się warunku do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy Kary Umowne pobrana Kaucja będzie zaliczana na poczet Kary Umownej.

Opłata podstawowa będzie pobierana najpóźniej w dniu oddania domku kempingowego w najem. W tym samym terminie będzie pobierana Opłata przygotowawcza.

Opłata rezerwacyjna będzie zaliczana na poczet Opłaty podstawowej w przypadku, w jakim dojdzie do najmu domku kempingowego. W przypadku, w jakim po uiszczeniu Opłaty rezerwacyjnej nastąpi rezygnacja z najmu, Opłata rezerwacyjna nie będzie zwracana przez Wnioskodawcę (Wnioskodawca będzie zatrzymywać pobraną Opłatę rezerwacyjną).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 sierpnia 2020 r. wskazano, że domki kempingowe wskazane we wniosku nie będą spełniać definicji nieruchomości, o której mowa w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej „k.c.”).

Zgodnie z powołanym przepisem art. 46 § 1 k.c. „Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności”.

Domki kempingowe nie będą trwale związane z gruntem (Nieruchomością, na której będą zlokalizowane). Zostaną posadowione na tzw. słupkach fundamentowych wzniesionych na Nieruchomości, przy czym nie będą na trwale zespojone z tymi słupkami. Domki kempingowe spoczywać będą na tych słupkach i w każdej chwili z wykorzystaniem dźwigu o wymaganej nośności mogą być zdemontowane, bez konieczności odkuwania ze słupków fundamentowych.

Na gruncie przepisów k.c. domki kempingowe nie będą również częścią składową Nieruchomości.

Odpowiednio do przepisu art. 47 § 2 k.c. „Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego”. Sposób „złączenia” domków kempingowych z Nieruchomością będzie wypełniać hipotezę przepisu art. 47 § 3 k.c., zgodnie z którym „Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych”.

Reasumując, domki kempingowe nie będą nieruchomościami, ani też nie będą stanowić części składowej Nieruchomości (gruntu na jakim zostaną zlokalizowane). W ujęciu cywilistycznym domki kempingowe będą ruchomościami.

Zawiadomienie o wyborze metody kasowej rozliczania podatku VAT zostało zgłoszone w zgłoszeniu VAT-R przekazanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego .. w dniu 25 maja 2020 r. (za pośrednictwem ePUAP), a następnie (na żądanie wskazanego organu podatkowego) przesłane ponownie listem poleconym w dniu 8 czerwca 2020 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy jest on małym podatnikiem, o którym mowa w przepisie art. 2 pkt 25 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej „Ustawa VAT”). Zgodnie z powołanym przepisem ilekroć w Ustawie VAT jest mowa o małym podatniku - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 EURO. Wnioskodawca został wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 22 maja 2020 r.

Wnioskodawca nie istniał przed tą datą (został utworzony umową spółki z dnia 18 maja 2020 r.).

Konsekwentnie w ocenie Wnioskodawcy spełniony został warunek, od którego ustawodawca uzależnił status małego podatnika w rozumieniu ustawy VAT.

osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (niebędące czynnymi podatnikami podatku VAT);
osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą będące czynnymi podatnikami podatku VAT;
osoby prawne i jednostki organizacyjne będące czynnymi podatnikami podatku VAT.

Z dokonanych analiz rynku wynajmu domków kempingowych wynika, że w zasadniczej mierze nabywcami usługi mogą być faktycznie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Domki kempingowe, Wyposażenie oraz Nakłady Inwestycyjne będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia wskazanych we wniosku o interpretację usług w zakresie wynajmu na krótkotrwałe zakwaterowanie w celach pobytów turystycznych.

Z uwagi na okoliczności faktyczne niedotyczące Wnioskodawcy, takie jak przedłużenie się procesu produkowania domków kempingowych, ich montażu, wykończenia, zagospodarowania Nieruchomości, uzbrojenia jej w przyłącza mediów, pierwotne założenie co do podjęcia działalności w zakresie wynajmu domków kempingowych od dnia 31 lipca 2020 r. uległo zmianie.

Uwzględniając aktualny stan zaawansowania prac Wnioskodawca zakłada, że przystąpienie do oferowania usługi wynajmu domków kempingowych powinno nastąpić nie później niż w I połowie września 2020 r.

Tak jak zostało to wskazane powyżej, Wnioskodawca został utworzony w dniu 18 maja 2020 r. i wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 22 maja 2020 r. Wnioskodawca nie dokonał jeszcze żadnej sprzedaży ani dostawy usług na rzecz osób fizycznych, rolników i innych podmiotów. Konsekwentnie Wnioskodawca nie wykazał żadnego obrotu, co oznacza, że nie jest możliwym wskazanie proporcji.

Przewidywany przez Wnioskodawcę udział procentowy obrotu w rozumieniu przepisu § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących za okres do końca 2020 roku będzie wyższy niż 80%.

Założeniem jest, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę będzie jednoznacznie wynikać jakiej konkretnie czynności będzie dotyczyła zapłata.

Wnioskodawca nie może jednocześnie wykluczyć, że niektórzy klienci mogą dokonywać zapłaty w formie gotówkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi wynajmu domków kempingowych celem zakwaterowania na krótkotrwałe pobyty turystyczne mieszczą się pod symbolem 55.90.19 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 roku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 września 2020 r. wskazano, że zgodnie z przyjętym założeniem, świadczenie usług w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwale pobyty turystyczne), które mieszczą się pod symbolem PKWiU z 2008 r. - 55.90.19 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” będą dokumentowane przez Wnioskodawcę w całości fakturami VAT.

Celem wykluczenia ewentualnych wątpliwości co do sposobu dokumentowania ww. usług Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku w jakim będzie wystawiana faktura VAT dotycząca usługi świadczonej na rzecz konkretnego klienta, fakturą VAT zostanie objęta całość należności przysługującej Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi (podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT).

Wnioskodawca nie wyklucza sytuacji, w jakiej w przypadku danego klienta nie będzie wystawiana faktura VAT (w przypadku, w jakim klient będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie wyrazi zgody na wystawienie faktury VAT).

Przewidywany przez Wnioskodawcę obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych może przekroczyć, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwotę 20 000 zł.

Zgodnie z przyjętym założeniem, otrzymywane przez Wnioskodawcę płatności z wykorzystaniem kart płatniczych lub kredytowych będą realizowane za pośrednictwem terminala płatniczego, jak również za pośrednictwem podmiotów świadczących usługi płatności internetowych (tzw. e-płatności, tj. płatność dokonywana przez klienta z wykorzystaniem formularza płatności zamieszczonego na stronie www Wnioskodawcy przekierowującego klienta na stronę podmiotu obsługującego e-płatności).

Wprowadzenie opcji płatności z wykorzystaniem kart płatniczych i kart kredytowych (z obsługą płatności na terminalu płatniczym i/lub w wariancie e-płatności) nastąpi nie wcześniej niż po ustaleniu przez Wnioskodawcę, że taka forma płatności jest preferowana przez klientów Wnioskodawcy i stanowi dodatkową zachętę do skorzystania z usług Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytania nr 7 i 8 wniosku):

Czy Wnioskodawca świadcząc usługę krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będzie obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej?
Czy obowiązek zaprowadzenia kasy fiskalnej (prowadzenia ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących) powstanie u Wnioskodawcy dopiero po upływie dwóch miesięcy od końca miesiąca, w jakim zostanie przekroczony obrót obliczony zgodnie z przepisem w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy świadcząc usługi krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie będzie obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, o ile przewidywany obrót z tego tytułu nie przekroczy w 2020 roku, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jest to zasada ogólna, która doznaje modyfikacji odpowiednio do przepisu art. 111 ust. 8 ustawy VAT odpowiednio do którego, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Korzystając z ustawowej delegacji, Minister Finansów wydał w dniu 28 grudnia 2018 r. rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej „Rozporządzenie”).

Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W świetle powołanych przepisów, zdaniem Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie powstaje w przypadku dokonywania czynności innych niż wymienione w załączniku do Rozporządzenia, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy przepis § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia będzie miał do niego zastosowanie, albowiem zgodnie z przewidywaniem obrót z tytułu wynajmu domków kempingowych w celach krótkotrwałego zakwaterowania, jaki zostanie osiągnięty do końca 2020 roku, nie przekroczy w proporcji kwoty 20 000 zł.

Analizując przepisy Rozporządzenia, Wnioskodawca nie znalazł żadnej regulacji wskazującej na zasady obliczania proporcji, o której mowa § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia. W ocenie Wnioskodawcy przy ustalaniu proporcji, a precyzyjniej okresu dokonywania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w danym roku podatkowym, w sytuacji w jakiej takie czynności nie są wykonywane przez cały rok podatkowy należy odnieść się do liczby dni, przy czym początkową datą nie będzie data planowanego rozpoczęcia prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT wskazana w zgłoszeniu VAT-R, lecz data dokonania pierwszej czynności o której mowa w art. 111 ust. 1 Ustawy VAT.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, dla celów ustalenia proporcji z § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia w 2020 roku, Wnioskodawca powinien uwzględnić datę dokonania pierwszej czynności wymienionej w art. 111 ust. 1 ustawy VAT, a nie datę wskazaną w zgłoszeniu VAT-R, posługując się przykładem: jeżeli Wnioskodawca dokona pierwszej usługi najmu domku kempingowego w celach krótkotrwałego zakwaterowania w dniu 1 sierpnia 2020 r. (data zawarcia umowy najmu), to wówczas dla celów ustalenia proporcji z § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia będzie zobowiązany uwzględnić liczbę dni od dnia 1 sierpnia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. przy założeniu, że zgodnie z planami Wnioskodawca będzie udostępniał domki kempingowe w tym okresie. Oznacza to, że wyliczając proporcję będzie musiał uwzględnić 153 dni, w rezultacie czego jeżeli planowany obrót nie przekroczy kwoty 8 383,56 zł netto (bez podatku VAT) - [(153 dni * 20 000 zł)/ 365 dni] wówczas po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek zaprowadzenia kasy fiskalnej.

Przyjmując odmienne stanowisko, tj. przyjęcia za datę początkową dla celów ustalenia proporcji z § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia daty 26 maja 2020 r. wskazanej w zgłoszeniu VAT-R, oznaczałoby, że kwota obrotu po przekroczeniu której powstałby obowiązek zaprowadzenia kasy fiskalnej wyniosłaby 12 000 zł netto (bez podatku VAT) - [(219 dni * 20 000 zł)/365].

Wskazując jak powyżej Wnioskodawca przyjął, że intencją ustawodawcy było jak najwcześniejsze objęcie podatnika dokonującego sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych obowiązkiem prowadzenia ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, jakkolwiek taka wykładania jest dla Wnioskodawcy niekorzystna mając na względzie konieczność wcześniejszego poniesienia kosztów związanych z nabyciem kasy fiskalnej, jej fiskalizacją i obsługą.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy świadcząc usługi krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie będzie obowiązany prowadzić ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, o ile przewidywany obrót z tego tytułu nie przekroczy w 2020 roku, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności kwoty 20 000 zł.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek zaprowadzenia kasy fiskalnej (prowadzenia ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących) powstanie u Wnioskodawcy dopiero po upływie dwóch miesięcy od końca miesiąca, w jakim zostanie przekroczony obrót obliczony zgodnie z przepisem w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

Zgodnie z przepisem § 5 ust. 2 Rozporządzenia w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Jeżeli zatem dla przykładu Wnioskodawca dopiero w grudniu 2020 r. przekroczy obrót warunkujący prawo korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych z wykorzystaniem kasy fiskalnej, obowiązek zaprowadzenia kasy fiskalnej powstanie dopiero od 1 marca 2021 r.

Konsekwentnie, w okresie dwóch miesięcy, o których mowa w § 5 ust. 2 Rozporządzenia, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy obowiązek zaprowadzenia kasy fiskalnej (prowadzenia ewidencji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kas rejestrujących) powstanie u Wnioskodawcy dopiero po upływie dwóch miesięcy od końca miesiąca, w jakim zostanie przekroczony obrót obliczony zgodnie z przepisem w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z § 3a ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

Wskazać w tym miejscu należy, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

W poz. 20 załącznika do rozporządzenia wskazano PKWiU ex 55.90.1 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0 – dotyczy wyłącznie: usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych), jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą”.

Zatem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej mogą korzystać wyłącznie usługi krótkotrwałego zakwaterowania pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane (bez usług hotelarskich i turystycznych) sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 55.90.1, jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą.

W poz. 37 załącznika do rozporządzenia wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienia są zwolnieniami przedmiotowymi z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczą przedmiotu działalności.

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Natomiast stosownie do § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, którzy dokonują dostawy towarów lub świadczą usługi zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, wymienione w części I załącznika do rozporządzenia, w przypadku gdy udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zwany dalej "udziałem procentowym obrotu", był w poprzednim roku podatkowym wyższy niż 80%.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika udział procentowy obrotu:

za okres pierwszych sześciu miesięcy wykonywania tych czynności,
za okres do końca roku, w przypadku gdy okres wykonywania tych czynności w roku podatkowym jest krótszy niż sześć miesięcy

- będzie wyższy niż 80%.

Powołane wyżej przepisy dotyczą zwolnień podmiotowych – uwarunkowanych wysokością osiągniętego obrotu.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 rozporządzenia.

Natomiast stosownie do zapisu § 4 ust. 1 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w określonych w tym przepisie przypadkach.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od końca półrocza danego roku podatkowego, w którym podatnik korzysta z tego zwolnienia, jeżeli w okresie tego półrocza udział procentowy obrotu był równy 80% albo niższy niż 80%, z zastrzeżeniem ust. 4. (§ 5 ust. 3 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 4 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 lit. a, u których udział procentowy obrotu w okresie pierwszych sześciu miesięcy jest równy 80% albo niższy niż 80%, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym upłynął ten okres (§ 5 ust. 5 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 lit. b, u których udział procentowy obrotu jest za okres do końca roku podatkowego równy 80% albo niższy niż 80%, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy od zakończenia tego roku podatkowego (§ 5 ust. 6 rozporządzenia).

W przypadku gdy przepisy ust. 1-7 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym (§ 5 ust. 7 rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwałe pobyty turystyczne), które mieszczą się pod symbolem 55.90.19 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 roku.

Zgodnie z przyjętymi założeniami biznesowymi oferta wynajmu domków kempingowych (usługa krótkotrwałego zakwaterowania w celach pobytów turystycznych) będzie skierowana do wszystkich podmiotów zainteresowanych nabyciem tej usługi tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (niebędących czynnymi podatnikami podatku VAT), osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą będących czynnymi podatnikami podatku VAT oraz osób prawnych i jednostek organizacyjnych będących czynnymi podatnikami podatku VAT.

Wnioskodawca został utworzony w dniu 18 maja 2020 r. i wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 22 maja 2020 r. Wnioskodawca nie dokonał jeszcze żadnej sprzedaży ani dostawy usług na rzecz osób fizycznych, rolników i innych podmiotów.

Zgodnie z przyjętymi założeniami biznesowymi rozliczenia z tytułu świadczonych usług powinny być dokonywane bezgotówkowo (za pośrednictwem banku), w przyszłości również z wykorzystaniem kart płatniczych lub kredytowych. Będzie to preferowana przez Wnioskodawcę forma rozliczeń. Wnioskodawca rozważa możliwości stosowania preferencji cenowych dla klientów celem „przekonania” ich do dokonywania rozliczeń bezgotówkowych. Założeniem jest, że z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę będzie jednoznacznie wynikać jakiej konkretnie czynności będzie dotyczyła zapłata. Zgodnie z przyjętym założeniem, otrzymywane przez Wnioskodawcę płatności z wykorzystaniem kart płatniczych lub kredytowych będą realizowane za pośrednictwem terminala płatniczego, jak również za pośrednictwem podmiotów świadczących usługi płatności internetowych (tzw. e-płatności, tj. płatność dokonywana przez klienta z wykorzystaniem formularza płatności zamieszczonego na stronie www Wnioskodawcy przekierowującego klienta na stronę podmiotu obsługującego e-płatności).

Wnioskodawca nie może jednocześnie wykluczyć, że niektórzy klienci mogą dokonywać zapłaty w formie gotówkowej.

Świadczenie usług w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwale pobyty turystyczne), które mieszczą się pod symbolem PKWiU z 2008 r. - 55.90.19 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” będą dokumentowane przez Wnioskodawcę w całości fakturami tj. całość należności przysługującej Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi (podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT) zostanie objęta fakturą. Wnioskodawca nie wyklucza sytuacji, w jakiej w przypadku danego klienta nie będzie wystawiana faktura (w przypadku, w jakim klient będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie wyrazi zgody na wystawienie faktury).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w odniesieniu do świadczonych usług krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz momentu rozpoczęcia dokonywania ewidencji tych usług na kasie rejestrującej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa uznać należy, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie zawierają się wśród usług wyłączonych z zastosowania zwolnienia, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Ponadto z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwałe pobyty turystyczne), które mieszczą się pod symbolem 55.90.19 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 roku, przy czym z opisu sprawy wynika, że świadczenie tych usług będzie udokumentowane w całości fakturami tj. całość należności przysługującej Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi (podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT) zostanie objęta fakturą. Mogą zdarzyć się również przypadki, gdy nie zostanie wystawiona faktura tj. w sytuacji gdy klient będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie wyrazi zgody na wystawienie faktury.

Wnioskodawca wskazał, że przewidywany obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych może przekroczyć, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwotę 20 000 zł.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przystąpienie do oferowania usługi wynajmu domków kempingowych powinno nastąpić nie później niż w I połowie września 2020 r., a przewidywany udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie podatnika realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za okres do końca 2020 roku będzie wyższy niż 80%.

Z powyższego wynika, że usługi w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwałe pobyty turystyczne), sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.90.19. z 2008 r., których świadczenie Wnioskodawca w całości udokumentuje fakturą, stanowią usługi wskazane w poz. 20 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Tym samym, skoro Wnioskodawca wskazał, że rozpoczęcie usług wynajmu domków kempingowych powinno nastąpić nie później niż w I połowie września 2020 r., a przewidywany udział obrotu z tytułu czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymienionych w części I załącznika do rozporządzenia, w całkowitym obrocie Wnioskodawcy realizowanym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych za okres do końca 2020 roku będzie wyższy niż 80%, to w odniesieniu do świadczonych usług Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca następnie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji świadczonych usług na kasie rejestrującej na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

Należy także wskazać, że w odniesieniu do świadczonych usług Wnioskodawca w 2020 r., tj. w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej w ww. zakresie może korzystać również ze zwolnienia wskazanego w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – tj. limitu kwoty 20 000 zł ustalonego proporcjonalnie w odniesieniu do obrotu z tytułu sprzedaży wykonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych i okresu wykonywania tych czynności w roku 2020. W sytuacji nieprzekroczenia w 2020 r. proporcjonalnie ustalonego limitu obrotów, Wnioskodawca w 2021 r. może nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, czyli do przekroczenia limitu obrotów w kwocie 20 000 zł, nie dłużej niż do 31 grudnia 2021 r.

Przy czym należy pamiętać, że do obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych wlicza się każdą sprzedaż (świadczenie usług) dokonaną na ich rzecz.

W sytuacji utraty zwolnienia podmiotowego wskazanego w § 3 ust. 1 pkt 1 lub 2 rozporządzenia Wnioskodawca jest zobowiązany zainstalować kasę rejestrującą po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł, a w roku 2020 tj. rozpoczęcia działalności, limitu kwoty ustalonego proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności.

Przy utracie zwolnienia podmiotowego wskazanego w § 3 ust. 1 pkt 3 lub 4 rozporządzenia Wnioskodawca także ma obowiązek zainstalować kasę rejestrującą po upływie dwóch miesięcy w terminach wskazanych w § 5 ust. 3-6 rozporządzenia.

Należy także wskazać, że Wnioskodawca do świadczonych usług wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwałe pobyty turystyczne), sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.90.19. z 2008 r., może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ich ewidencjonowania na kasie rejestrującej niezależnie od wskazanych wyżej limitów, na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 20 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, jednakże wyłącznie w odniesieniu do tych usług, których świadczenie Wnioskodawca w całości udokumentuje fakturą.

Ponadto w odniesieniu do usług wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie (krótkotrwałe pobyty turystyczne), których świadczenia Wnioskodawca nie udokumentuje w całości fakturą, należy rozpatrzeć możliwość korzystania ze zwolnienia wskazanego w poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że rozliczenia z tytułu świadczonych usług powinny być dokonywane bezgotówkowo (za pośrednictwem banku), w przyszłości również z wykorzystaniem kart płatniczych lub kredytowych, przy czym Wnioskodawca nie może jednocześnie wykluczyć, że niektórzy klienci mogą dokonywać zapłaty w formie gotówkowej. Ponadto Wnioskodawca będzie w posiadaniu ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, z których będzie jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności będzie dotyczyła zapłata.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że wyłącznie w odniesieniu do tych usług w zakresie wynajmu domków kempingowych wraz z ich wyposażeniem na krótkotrwałe zakwaterowanie, świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, w odniesieniu do których Wnioskodawca nie wystawił faktury za całą usługę oraz co do których będzie otrzymywał płatność w całości za pośrednictwem banku (z wyłączeniem sytuacji zapłaty kartą debetową lub kredytową przez terminal płatniczy), odpowiednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub na jego rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, a także będzie w posiadaniu ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, z których jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie czynności dotyczy ta zapłata, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

W odniesieniu natomiast do ww. usług, które nie będą w całości dokumentowane fakturą oraz za które Wnioskodawca otrzyma zapłatę kartą debetową lub kredytową przez terminal płatniczy lub w formie gotówkowej wskazać należy, że takie czynności nie będą mogły korzystać ze zwolnienia wskazanego w § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnienia z kas. Płatności dokonywane za pomocą kart płatniczych przy użyciu terminala wypełniają walory płatności gotówkowych, tym samym nie spełniają warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie ww. przepisu rozporządzenia. W konsekwencji Wnioskodawca ma obowiązek dokumentować taką sprzedaż przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Reasumując, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania świadczonych usług na podstawie przepisów § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z pozycją 20 lub 37 załącznika do rozporządzenia (pod warunkiem spełnienia przesłanek wskazanych w tych przepisach), jak również ze zwolnienia podmiotowego zawartego w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, a także wskazanego w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia po spełnieniu wymogów wskazanych w tych przepisach. Utrata prawa do zwolnienia m.in. na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia będzie skutkować obowiązkiem instalacji kasy rejestrującej po upływie 2 miesięcy od końca miesiąca, w którym przekroczono limit uprawniający do zwolnienia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy. Tym samym w zakresie prawa do zastosowania obniżonej 8% stawki podatku VAT dla wynajmu domków kempingowych (pytanie nr 2 wniosku) zostało wydane postanowienie z dnia 4 sierpnia 2020 r. nr 0114-KDIP1-34012.457.2020.1.ISK.

W odniesieniu natomiast do pytań nr 1, 3 - 6 wniosku dotyczących zastosowania zwolnienia dla świadczenia usług wynajmu domków kempingowych, określenia podstawy opodatkowania, opodatkowania czynności zatrzymania przez Wnioskodawcę Kaucji w drodze zaliczenia jej na poczet należnej Kary Umownej, prawa do stosowania metody kasowej rozliczeń od 1 czerwca 2020 r. prawa do odliczenia i zwrotu podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie domków kempingowych, Wyposażenia oraz Nakładów Inwestycyjnych dnia 24 września 2020 r. została wydana interpretacja indywidualna sygn. 0114-KDIP1-34012.364.2020.2.ISK.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin