2020.10.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.304.2020.2.PM
z 2 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu 15 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

nieuznania otrzymanej Kwoty Oszczędności jako wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu – jest nieprawidłowe;
nieuznania Kwoty Oszczędności jako związanej ze świadczeniem usług najmu oraz braku możliwości pomniejszenia o Kwotę Oszczędności podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia usług najmu od pierwszego miesiąca najmu aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i braku zobowiązania Wynajmującego do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności – jest prawidłowe;
przysługującego Wynajmującemu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności – jest prawidłowe;
przysługującego Spółce pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania otrzymanej Kwoty Oszczędności jako wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu; nieuznania Kwoty Oszczędności jako związanej ze świadczeniem usług najmu oraz braku możliwości pomniejszenia o Kwotę Oszczędności podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia usług najmu od pierwszego miesiąca najmu aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i braku zobowiązania Wynajmującego do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności; przysługującego Wynajmującemu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności oraz przysługującego Spółce pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności).

Wniosek został uzupełniony w dniu 15 września 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Z
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
D

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z (dalej: „Spółka”) jest podmiotem prawa polskiego, zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Polsce.

Spółka należy do grupy, działającej głównie w branży handlu odzieżą i akcesoriami. Działalność Spółki polega na świadczeniu usług logistycznych i magazynowych dla innych podmiotów z grupy. Usługi te świadczone są m.in. przy wykorzystaniu magazynu, który będzie wynajmowany przez Spółkę od D (dalej: „Wynajmujący”). Wynajmujący jest spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z zawartą umową pomiędzy Spółką a Wynajmującym (dalej łącznie jako: „Zainteresowani”) czynsz (netto) najmu magazynu będzie wynosił rocznie równowartość kwoty stanowiącej odpowiedni procent całkowitych kosztów inwestycyjnych poniesionych przez Wynajmującego, związanych z budową tego magazynu, przedstawionych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i z kosztów projektu (dalej: „Czynsz”). Do kwoty Czynszu zostanie doliczony VAT według właściwej stawki (dla najmu powierzchni komercyjnych). Czynsz (powiększony o podatek VAT należny) płatny będzie na podstawie faktur wystawianych przez Wynajmującego dla Spółki.

W przypadku, w którym całkowite koszty inwestycyjne poniesione przez Wynajmującego, związane z budową magazynu, przedstawione przez niego w sprawozdaniu końcowym z budowy i z kosztów projektu, okażą się niższe niż wskazane we wstępnym sprawozdaniu i tym samym Wynajmujący uzyska oszczędności związane z budową magazynu, Wynajmujący zapłaci Spółce kwotę równą ustalonym w ten sposób oszczędnościom w formie jednorazowej płatności (dalej: „Kwota Oszczędności”). Ustalenia w zakresie Kwoty Oszczędności podlegają uregulowaniu w umowie najmu.

Powyższa wypłata Kwoty Oszczędności nie będzie wpływać na kwotę Czynszu należnego i płaconego przez Spółkę na rzecz Wynajmującego. Oznacza to, że Spółka płacić będzie przez cały okres najmu magazynu Czynsz równy ustalonemu wcześniej procentowi całkowitych kosztów inwestycyjnych, określonych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i kosztów projektu, związanych z budową magazynu, nawet jeśli ostateczne koszty inwestycyjne związane z budową tego magazynu będą niższe niż koszty wstępne.

Przed rozpoczęciem świadczenia usług najmu kwota Czynszu nie zostanie zatem odpowiednio obniżona o oszczędności uzyskane przez Wynajmującego, wynikające z niższych kosztów inwestycyjnych. Spółka otrzyma bowiem ww. Kwotę Oszczędności (związanych z budową magazynu) jednorazowo, przed rozpoczęciem świadczenia usług najmu magazynu przez Wynajmującego. Otrzymanie przez Spółkę ww. Kwoty Oszczędności (uzyskanych przez Wynajmującego, związanych z kosztami inwestycyjnymi) nie jest uzależnione od czynienia przez Spółkę jakichkolwiek działań na rzecz Wynajmującego, tj. umowa regulująca obowiązek wypłaty Kwoty Oszczędności nie wymaga spełnienia jakichkolwiek warunków przez Spółkę lub podjęcia jakichkolwiek czynności przez Spółkę, natomiast wypłata będzie należna z tytułu osiągnięcia przez Wynajmującego oszczędności przy budowie magazynu. Wypłacona Kwota Oszczędności nie podlega zwrotowi w przypadku rozwiązania umowy najmu przed terminem.

Podobnie, w przypadku gdy ostateczne koszty inwestycyjne związane z budową tego magazynu będą wyższe niż koszty wstępne, Wynajmujący nie będzie mieć roszczenia o dopłatę ze strony Spółki – ani w formie jednorazowej płatności, ani w formie podwyższenia Czynszu.

Spółka posiada prawo do odliczenia VAT naliczonego w całości, w szczególności przysługuje jej pełne prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z tytułu najmu magazynu. Najmowany magazyn będzie w całości przeznaczony na potrzeby świadczenia przez Spółkę usług logistycznych i magazynowych dla podmiotów z grupy.

Również Wynajmujący posiada pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. na dzień złożenia niniejszego wniosku nie dokonuje on sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT, która wyłączałaby prawo do odliczenia VAT w całości lub części i nie zamierza prowadzić takiej działalności w momencie wypłaty Kwoty Oszczędności na rzecz Spółki.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 15 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że w istocie, kwota Czynszu została tak ustalona, aby zapewnić zwrot kosztów inwestycyjnych, o który dopytuje Organ. Jak bowiem wspominano we Wniosku, zgodnie z zawartą umową pomiędzy Spółką a Wynajmującym, Czynsz najmu magazynu będzie wynosił rocznie równowartość kwoty stanowiącej odpowiedni procent całkowitych kosztów inwestycyjnych poniesionych przez Wynajmującego, związanych z budową tego magazynu, przedstawionych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i z kosztów projektu. Dla uściślenia warto wskazać, że w ramach umowy przedmiotem najmu (magazynu) będzie zarówno przestrzeń magazynowa, jak również towarzysząca jej infrastruktura pomocnicza, taka jak przestrzeń biurowa oraz parking. Czynsz należny jest łącznie za wszystkie te powierzchnie i infrastrukturę towarzyszącą. Szczegółowe informacje dotyczące kalkulacji wysokości Czynszu Wnioskodawca przedstawia w dalszej części.

A zatem, kwota Czynszu jest skorelowana z wysokością nakładów inwestycyjnych związanych z budową magazynu (w tym infrastruktury towarzyszącej) przewidywanych przez Wynajmującego i ma ona zapewnić odpowiednią stopę zwrotu tej inwestycji zgodnie z polityką i kalkulacjami Wynajmującego.

Umowa została zawarta na okres 10 lat, z opcją jego wydłużenia o kolejne 3 lata.

Jak wskazano we wniosku, Czynsz najmu magazynu będzie wynosił rocznie równowartość kwoty stanowiącej odpowiedni procent całkowitych kosztów inwestycyjnych poniesionych przez Wynajmującego, związanych z budową tego magazynu, przedstawionych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i z kosztów projektu. Zgodnie z umową najmu, poza kosztami budowy magazynu, na koszty te składają się:

cena działki,
dodatkowe koszty nabycia działki (inne niż cena nabycia),
koszty wybudowania infrastruktury pomocniczej (np. przyłączenie mediów, budowa dróg wewnętrznych),
koszty związane z zaprojektowaniem infrastruktury,
opłata deweloperska (w wysokości 4% kosztów wyżej wymienionych).

Poza kwotą Czynszu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do pokrycia wydatków Wynajmującego z tytułu bieżących kosztów obsługi magazynu, takich jak w szczególności:

koszty administracyjne,
koszty związane z ubezpieczeniem,
wybrane podatki majątkowe związane z obiektem (np. podatek od nieruchomości),
koszty ochrony,
koszty sprzątania,
koszty wybranych napraw i utrzymania,
media.

Zgodnie z zamiarem stron, Wnioskodawca będzie jedynym użytkownikiem magazynu. Wnioskodawca może jednak podnajmować przestrzeń magazynową innym podmiotom, bez zgody Wynajmującego. W takim wypadku, inne podmioty będą miały możliwość korzystania z infrastruktury na podstawie umów z Wnioskodawcą.

Zgodnie z treścią umowy najmu, Wnioskodawca jest uprawniony do otrzymania jednorazowej płatności w sytuacji, gdy całkowite koszty inwestycyjne poniesione przez Wynajmującego, związane z budową magazynu, przedstawione przez niego w sprawozdaniu końcowym z budowy i z kosztów projektu, okażą się niższe niż wskazane we wstępnym sprawozdaniu i tym samym Wynajmujący uzyska oszczędności związane z budową magazynu.

Kwota Oszczędności zostanie więc wypłacona Wnioskodawcy w celu spełnienia odpowiednich zapisów umownych i odzwierciedla oszczędności osiągnięte w trakcie budowy magazynu. Zgodnie z umową najmu, Wnioskodawca nie ma wpływu na powstanie i wysokość Kwoty Oszczędności, która uzależniona jest od oszczędności uzyskanych przez Wynajmującego w toku budowy magazynu.

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do przeznaczenia tej kwoty w żadnym określonym celu (będzie mógł swobodnie nią dysponować, zgodnie z własnym uznaniem). Wynajmujący nie ograniczył w żaden sposób możliwości dysponowania tą kwotą przez Wnioskodawcę, w szczególności nie oczekuje wypełnienia przez Wnioskodawcę jakichkolwiek dodatkowych zobowiązań z tytułu uzyskania tej kwoty.

Magazyn będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT zarówno przez Wnioskodawcę, jak i Wynajmującego, w szczególności do:

świadczenia przez Wnioskodawcę usług logistycznych i magazynowych dla podmiotów z grupy Wnioskodawcy (podlegających opodatkowaniu VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami poza terytorium Polski – w związku z regulacjami dotyczącymi miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów będących podatnikami posiadających siedzibę poza terytorium kraju; usługi te podlegałyby opodatkowaniu VAT, gdyby miejscem świadczenia ich było terytorium kraju);
świadczenia przez Wynajmującego usług jego najmu na rzecz Wnioskodawcy (podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Polski).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?
Czy w przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT Spółka winna udokumentować otrzymanie Kwoty Oszczędności notą księgową (a nie fakturą)?
Czy – w przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT – Kwota Oszczędności będzie związana ze świadczeniem usług najmu przez Wynajmującego? W konsekwencji czy Kwota Oszczędności powinna pomniejszać podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia przez Wynajmującego usług najmu od pierwszego miesiąca najmu, aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i w związku z tym Wynajmujący powinien być zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu świadczenia usług najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności (pomimo iż Spółka zobowiązana będzie do wpłaty na rzecz Wynajmującego w każdym z okresów najmu kwoty równej Czynszowi z uwagi na wcześniejszą wypłatę na jej rzecz Kwoty Oszczędności)?
Czy – w przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę od Wynajmującego Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, którą należy udokumentować fakturą (wystawioną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego) – Wynajmującemu przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności?
Czy w przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę od Wynajmującego Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, którą należy udokumentować fakturą (wystawioną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego), Spółce przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności)?

Zdaniem Zainteresowanych:

Otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.
W przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Spółka winna udokumentować otrzymanie Kwoty Oszczędności notą księgową (a nie fakturą).
W przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Kwota Oszczędności nie będzie związana ze świadczeniem usług najmu przez Wynajmującego. W konsekwencji, Kwota Oszczędności nie powinna pomniejszać podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia przez Wynajmującego usług najmu od pierwszego miesiąca najmu, aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i w związku z tym Wynajmujący nie powinien być zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu świadczenia usług najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności (pomimo iż Spółka zobowiązana będzie do wpłaty na rzecz Wynajmującego w każdym z okresów najmu kwoty równej Czynszowi z uwagi na wcześniejszą wypłatę na jej rzecz Kwoty Oszczędności).
W przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę od Wynajmującego Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, którą należy udokumentować fakturą (wystawioną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego), Wynajmującemu przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności.
W przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę od Wynajmującego Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, którą należy udokumentować fakturą (wystawioną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego), Spółce przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności).

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z treści ww. przepisów jednoznacznie wynika, ze dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (należy zaznaczyć, iż ustawa o VAT w określonych przypadkach zrównuje nieodpłatną dostawę towarów i nieodpłatne świadczenie usług ze świadczeniami odpłatnymi, niemniej jednak regulacje te zdaniem Zainteresowanych nie powinny znaleźć zastosowania w analizowanym opisie zdarzenia przyszłego).

Musi istnieć zatem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów/świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Pod pojęciem odpłatnej dostawy towarów/odpłatnego świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dostarczającego towar/świadczącego usługę do zadania od odbiorcy towaru/usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub jej ekwiwalentu.

Podobnie w odniesieniu do odpłatności świadczeń (dostawy towarów/świadczenia usług) wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2019 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.127.2019.2.JN, stwierdzając ponadto, że: (...) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to odpłatne świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika, z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Spółka otrzyma od Wynajmującego Kwotę Oszczędności (uzyskaną przez Wynajmującego), związaną z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu. W związku z przekazaniem Spółce Kwoty Oszczędności bez wątpienia nie dojdzie do odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Kwota Oszczędności przekazana na rzecz Spółki nie będzie stanowić płatności za przejście prawa do rozporządzania jak właściciel towarami. W omawianym przypadku, nie wystąpi zatem element ekwiwalentności.

Zdaniem Zainteresowanych przekazanie Kwoty Oszczędności nie będzie stanowić również odpłatności za usługi świadczone przez Spółkę, obietnice świadczenia tych usług czy też za zobowiązanie do powstrzymania się przez Spółkę od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

W związku z powyższym, po stronie Wynajmującego nie dojdzie do konsumpcji jakiegokolwiek dobra/usługi w zamian za wypłaconą kwotę.

W tym kontekście Zainteresowani pragną zwrócić uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) z dnia 9 października 2001 r. w sprawie C-409/98 (Mirror Group plc). TSUE uznał w nim, że samo otrzymanie zapłaty za przystąpienie do umowy najmu (czyli za zgodę na to, by zostać najemcą i płacić czynsz) nie stanowi, z zasady, zapłaty za usługę. Kwota, o której mowa wyżej, mogłaby zostać zakwalifikowana jako wynagrodzenie za świadczenie usługi, gdyby dany najemca miał kluczowe znaczenie dla wynajmującego, tj. gdyby jego obecność miała służyć przyciągnięciu innych najemców. Wówczas można by ewentualnie mówić o świadczeniu usługi.

Wskazany wyrok TSUE dotyczy co prawda jedynie podobnego stanu faktycznego do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, niemniej z powyższego wyroku wywieść można tezę mającą wpływ na sytuację Zainteresowanych.

Mając bowiem na uwadze tok rozumowania przedstawiony przez TSUE należy stwierdzić, że dla opodatkowania przekazywanej przez Wynajmującego na rzecz Spółki Kwoty Oszczędności konieczne jest aby w zamian za tę kwotę Wynajmujący otrzymał ekwiwalent.

Co więcej, za ekwiwalent ten nie może zostać nawet uznana czynność polegająca na podpisaniu umowy najmu.

Stanowisko w podobnej sprawie zajął Naczelny Sad Administracyjny w wyroku z dnia 2 lipca 2013 r. stwierdzając, że opodatkowaniu VAT podlega świadczenie usługi, co w tym przypadku oznaczałoby świadczenie przez najemcę na rzecz wynajmującego. Samo zawarcie przez najemcę umowy najmu, z jednoczesną płatnością otrzymaną od wynajmującego, jeżeli nie towarzyszą mu inne działania lub zaniechania najemcy, nie stanowi świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).”

W tym kontekście, Zainteresowani pragną zaznaczyć, iż w analizowanej sprawie wypłata dokonana przez Wynajmującego na rzecz Spółki, nie będzie uzależniona od tego czy umowa najmu zostanie podpisana, gdyż umowa ta została podpisana już wcześniej, a wypłacane środki stanowią jedynie odzwierciedlenie oszczędności osiągniętych w trakcie budowy magazynu.

Mając na uwadze przytoczoną powyżej argumentację, zdaniem Zainteresowanych, Kwota Oszczędności uzyskana przez Wynajmującego, związana z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu, którą Spółka otrzyma od Wynajmującego nie jest związana z żadną czynnością wzajemną (czy to dostawą towarów czy świadczeniem usług) świadczoną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego.

Tym samym, otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2.

Katalog czynności, które wymagają wystawienia przez podatnika faktury określony został m.in. w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106b ust 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą m.in. sprzedaż.

Sprzedażą – w świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – jest natomiast odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Kwota Oszczędności przekazana przez Wynajmującego na rzecz Spółki nie stanowi, zdaniem Zainteresowanych, wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. W związku z tym przekazywana kwota nie powinna być dokumentowana fakturą.

W przepisach ustawy o VAT nie zawarto regulacji dotyczących dokumentowania czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W związku z tym, Kwotę Oszczędności uzyskaną przez Wynajmującego, związaną z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu, którą Spółka otrzyma od Wynajmującego, należy udokumentować innym niż faktura dokumentem księgowym (np. notą obciążeniową).

Reasumując, w przypadku uznania, (tak jak twierdzą Zainteresowani ) że otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności nie stanowi wynagrodzenia za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Spółka winna udokumentować otrzymanie tej kwoty notą księgową (a nie fakturą).

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak wynika z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku (art. 29a ust. 7 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13 obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Jak wskazane zostało w stanie faktycznym, Spółka płacić będzie przez cały okres najmu magazynu Czynsz równy ustalonemu wcześniej procentowi całkowitych kosztów inwestycyjnych, określonych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i kosztów projektu związanych z budową magazynu. W przypadku, w którym całkowite koszty inwestycyjne poniesione przez Wynajmującego, związane z budową magazynu, przedstawione przez niego w sprawozdaniu końcowym z budowy i z kosztów projektu, okażą się niższe niż wskazane we wstępnym sprawozdaniu i tym samym Wynajmujący uzyska oszczędności związane z budową magazynu, Wynajmujący wypłaci Spółce Kwotę Oszczędności.

Mając powyższe na uwadze, w pierwszej kolejności Zainteresowani pragną zaznaczyć, że Kwota Oszczędności nie jest uzależniona od faktu zawarcia umowy najmu, czasu jej trwania, czy też od innych okoliczności z nią związanych. Kwota Oszczędności będzie wypłacana jednorazowo już po podpisaniu umowy najmu. Jej wysokość i fakt jej wypłacenia zależy od oszczędności uzyskanych w związku z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu. Kwota Oszczędności związana z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi, która wypłacana będzie przez Wynajmującego na rzecz Spółki, pozostaje bez wpływu na kwotę Czynszu najmu. Zainteresowani wskazują ponadto, że nawet jeżeli ostateczne koszty inwestycyjne związane z budową magazynu będą wyższe niż koszty wstępne, Wynajmujący nie będzie mieć roszczenia o dopłatę ze strony Spółki – ani w formie jednorazowej płatności ani w formie podwyższenia Czynszu.

Oznacza to, że bez względu na to czy zostaną osiągnięte niższe czy wyższe koszty inwestycyjne dotyczące budowy magazynu, Spółka płacić będzie przez cały okres najmu magazynu niezmienną kwotę Czynszu (tj. Czynsz równy ustalonemu wcześniej procentowi całkowitych kosztów inwestycyjnych, określonych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i kosztów projektu, związanych z budową magazynu).

Nawet zatem w przypadku uznania, że otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, Kwota Oszczędności nie będzie związana ze świadczeniem usług najmu przez Wynajmującego.

Odnosząc się natomiast do tego czy Kwota Oszczędności powinna pomniejszać podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia przez Wynajmującego usług najmu wskazać należy, że przypadki, w których dokonuje się obniżenia podstawy opodatkowania wynikają wprost z przytoczonych wcześniej przepisów ustawy o VAT.

Ustawa o VAT nie definiuje jednak pojęć: rabat, opust, obniżka ceny.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym słowniku języka polskiego PWN, rabat to obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę (…).

Opust to natomiast zniżka ceny kupna, przyznawana przy zakupach hurtowych.

Kwota Oszczędności uzyskana przez Wynajmującego, związana z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu, którą Spółka otrzyma od Wynajmującego, nie jest związana z żadnym obniżeniem ceny po dokonanej sprzedaży, jak też, jak zostało wcześniej wskazane, nie ma znaczenia dla wysokości Czynszu najmu. Czynsz najmu został wcześniej (przed otrzymaniem Kwoty Oszczędności) wyraźnie określony w pierwotnie podpisanej umowie najmu, a Kwota oszczędności nie wpływa na jego wysokość. Zdaniem Zainteresowanych, Kwota Oszczędności nie może zatem zostać uznana za rabat, opust, obniżkę ceny za towary lub usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym, Kwota Oszczędności uzyskana przez Wynajmującego, związana z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu, którą Spółka otrzyma od Wynajmującego, nie jest związana również z żadną inną sytuacją wskazaną w art. 29a ust. 10 ustawy o VAT (dotyczącym obniżania podstawy opodatkowania). Nie jest ona bowiem związana z wartością zwróconych towarów czy opakowań, zwróconą nabywcy zapłatą czy tez zwróconą dotacją lub subwencją.

W konsekwencji, Kwota Oszczędności nie powinna pomniejszać podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia przez Wynajmującego usług najmu od pierwszego miesiąca najmu, aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i w związku z tym, Wynajmujący nie powinien być zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu świadczenia usług najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności (pomimo, iż Spółka zobowiązana będzie do wpłaty na rzecz Wynajmującego w każdym z okresów najmu kwoty równej Czynszowi z uwagi na wcześniejszą wypłatę na jej rzecz Kwoty Oszczędności).

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 4.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl natomiast art. 86 ust 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie art. 88 ustawy o VAT wskazuje katalog sytuacji, w których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi fundamentalne prawo podatnika oraz podstawowy element konstrukcyjny podatku VAT. W konsekwencji nie powinno być ono ograniczane. Podatek VAT jest co do zasady neutralny i nie powinien stanowić ekonomicznego obciążenia dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność opodatkowaną tym podatkiem. Neutralność podatku VAT oraz prawo do jego odliczenia jako podstawowe prawo podatnika wielokrotnie potwierdzone zostało w orzecznictwie TSUE jak i w orzecznictwie polskich sadów administracyjnych oraz organów.

Przykładowo w wyroku z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95, TSUE uznał, że: „System odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”.

Podobnie uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 maja 2018 r. (sygn. akt I FSK 1271/18) stwierdzając, że: określone w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. prawo do odliczenia podatku naliczonego jest fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej”.

W systemie VAT obowiązuje ponadto zasada „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Wyraża się ona tym, że aby skorzystać z prawa do odliczenia, podatnik nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej VAT.

Przenosząc powyższe zasady na opis zdarzenia przyszłego analizowanej sprawy należy zaznaczyć, iż Spółka zawarła z Wynajmującym umowę najmu magazynu. Czynsz za najem magazynu płatny będzie na podstawie faktur wystawianych przez Wynajmującego na rzecz Spółki. Kwota jaką Wynajmujący otrzymuje od Spółki z tytułu Czynszu za wynajem magazynu wpływa na przychody Wynajmującego. Świadczenie usług najmu magazynu stanowi rodzaj działalności gospodarczej Wynajmującego, podlegającej opodatkowaniu VAT. Jako, że magazyn stanowi składnik majątku Wynajmującego, niezbędny do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, to wszelkie nakłady na magazyn i związane z nim wydatki i koszty maja związek z działalnością gospodarczą Wynajmującego. Podobnie, za mające związek z opodatkowaną VAT działalnością gospodarczą Wynajmującego trzeba uznać wszelkie inne wypłaty przez Wynajmującego ponoszone w związku z udostępnianiem tego magazynu odpłatnie.

Skoro zatem wypłata Kwoty Oszczędności jest nierozerwalnie związana z faktem budowy przez Wynajmującego magazynu oraz jego późniejszego udostępnienia odpłatnie na rzecz Spółki, które to czynności są wykonywane w celu i w ramach prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, to istnieje wystarczający, bezpośredni związek pomiędzy poniesieniem wydatku z tytułu Kwoty Oszczędności a wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Wynajmującego.

W opinii Zainteresowanych bowiem, Wynajmujący ponosi wydatek na Kwotę Oszczędności w celu wykonywania czynności opodatkowanych – tj. usług najmu. W związku z tym, wydatki poniesione na Kwotę Oszczędności (związaną z kosztami inwestycyjnymi poniesionymi przez Wynajmującego, związanymi z budową magazynu) wypłacaną przez Wynajmującego na rzecz Spółki związane są z opodatkowaną VAT działalnością gospodarczą Wynajmującego.

Przyjmując zatem, że otrzymanie przez Spółkę od Wynajmującego Kwoty Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, którą należy udokumentować fakturą (wystawioną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego), Wynajmującemu przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności.

W opisanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną również warunki formalne dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wynajmujący jest bowiem zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz będzie w posiadaniu faktur dokumentujących wydatki poniesione na Kwotę Oszczędności.

Nie zachodzą również w tym przypadku okoliczności wyłączające prawo do odliczenia VAT wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 5.

Odwołując się natomiast do prawa Spółki do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawianych na jej rzecz przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności) wskazać należy, że magazyn który Spółka wynajmuje niezbędny jest do jej działalności gospodarczej podlegającej VAT. Działalność Spółki polega bowiem na świadczeniu usług logistycznych i magazynowych poprzez magazyny zlokalizowane w Polsce. Bez wynajmu magazynu Spółka nie mogłaby w pełni realizować swojej działalności gospodarczej. W konsekwencji, wydatki poniesione na Czynsz najmu magazynu, pozostają w związku z działalnością opodatkowaną VAT Spółki.

W przypadku zatem uznania, że otrzymanie przez Spółkę od Wynajmującego Kwoty Oszczędności niezwiązanej z usługą najmu stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, którą należy udokumentować fakturą (wystawioną przez Spółkę na rzecz Wynajmującego), w świetle powyższej argumentacji oraz zasady niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego, Spółce przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności).

W opisanym zdarzeniu przyszłym również spełnione zostaną warunki formalne prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka jest bowiem zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz będzie w posiadaniu faktur dokumentujących wydatki poniesione na Czynsz najmu magazynu. W niniejszej sprawie zastosowania nie znajdą również wskazane w ustawie o VAT ograniczenia w odliczeniu VAT naliczonego określone w art. 88.

Dodatkowo, tak jak wynika to z uzasadnienia stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3, kwota Czynszu najmu wynikająca z faktur dokumentujących świadczone przez Wynajmującego usługi najmu magazynu świadczone po otrzymaniu przez Spółkę Kwoty Oszczędności uzyskanych przez Wynajmującego, związanych z niższymi niż wstępnie zakładano kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu (podstawa opodatkowania usługi najmu), nie powinna być proporcjonalnie pomniejszona o otrzymaną kwotę uzyskanych przez Wynajmującego oszczędności.

Spółka płacić będzie bowiem za najem magazynu w rzeczywistości kwotę wskazaną na fakturze. Czynsz nie będzie obniżony o Kwotę Oszczędności. W związku z tym, faktury dokumentujące świadczone przez Wynajmującego usługi najmu magazynu, w których Czynsz nie zostanie (w całości bądź proporcjonalnie) pomniejszony o otrzymaną Kwotę Oszczędności, dokumentować będą faktyczny przebieg transakcji i rzeczywistą kwotę Czynszu należną z tytułu najmu jaką Spółka płacić będzie Wynajmującemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

nieuznania otrzymanej Kwoty Oszczędności jako wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe;
nieuznania Kwoty Oszczędności jako związanej ze świadczeniem usług najmu oraz braku możliwości pomniejszenia o Kwotę Oszczędności podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia usług najmu od pierwszego miesiąca najmu aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i braku zobowiązania Wynajmującego do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe;
przysługującego Wynajmującemu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe;
przysługującego Spółce pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności) (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) – jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prawa polskiego, zarejestrowanym dla celów podatku VAT w Polsce.

Działalność Spółki polega na świadczeniu usług logistycznych i magazynowych dla innych podmiotów z grupy. Usługi te świadczone są m.in. przy wykorzystaniu magazynu, który będzie wynajmowany przez Spółkę od Wynajmującego. Wynajmujący jest spółką z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z zawartą umową pomiędzy Spółką a Wynajmującym czynsz najmu magazynu będzie wynosił rocznie równowartość kwoty stanowiącej odpowiedni procent całkowitych kosztów inwestycyjnych poniesionych przez Wynajmującego, związanych z budową tego magazynu, przedstawionych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i z kosztów projektu. Do kwoty Czynszu zostanie doliczony VAT według właściwej stawki. Czynsz płatny będzie na podstawie faktur wystawianych przez Wynajmującego dla Spółki.

W przypadku, w którym całkowite koszty inwestycyjne poniesione przez Wynajmującego, związane z budową magazynu, przedstawione przez niego w sprawozdaniu końcowym z budowy i z kosztów projektu, okażą się niższe niż wskazane we wstępnym sprawozdaniu i tym samym Wynajmujący uzyska oszczędności związane z budową magazynu, Wynajmujący zapłaci Spółce kwotę równą ustalonym w ten sposób oszczędnościom w formie jednorazowej płatności – Kwotę Oszczędności. Ustalenia w zakresie Kwoty Oszczędności podlegają uregulowaniu w umowie najmu.

Powyższa wypłata Kwoty Oszczędności nie będzie wpływać na kwotę Czynszu należnego i płaconego przez Spółkę na rzecz Wynajmującego. Oznacza to, że Spółka płacić będzie przez cały okres najmu magazynu Czynsz równy ustalonemu wcześniej procentowi całkowitych kosztów Inwestycyjnych, określonych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i kosztów projektu, związanych z budową magazynu, nawet jeśli ostateczne koszty inwestycyjne związane z budową tego magazynu będą niższe niż koszty wstępne.

Otrzymanie przez Spółkę ww. Kwoty Oszczędności (uzyskanych przez Wynajmującego, związanych z kosztami inwestycyjnymi) nie jest uzależnione od czynienia przez Spółkę jakichkolwiek działań na rzecz Wynajmującego, tj. umowa regulująca obowiązek wypłaty Kwoty Oszczędności nie wymaga spełnienia jakichkolwiek warunków przez Spółkę lub podjęcia jakichkolwiek czynności przez Spółkę, natomiast wypłata będzie należna z tytułu osiągnięcia przez Wynajmującego oszczędności przy budowie magazynu. Wypłacona Kwota Oszczędności nie podlega zwrotowi w przypadku rozwiązania umowy najmu przed terminem.

Wnioskodawca będzie jedynym użytkownikiem magazynu. Wnioskodawca może jednak podnajmować przestrzeń magazynową innym podmiotom, bez zgody Wynajmującego. W takim wypadku, inne podmioty będą miały możliwość korzystania z infrastruktury na podstawie umów z Wnioskodawcą.

Kwota Oszczędności zostanie wypłacona Wnioskodawcy w celu spełnienia odpowiednich zapisów umownych i odzwierciedla oszczędności osiągnięte w trakcie budowy magazynu. Zgodnie z umową najmu, Wnioskodawca nie ma wpływu na powstanie i wysokość Kwoty Oszczędności, która uzależniona jest od oszczędności uzyskanych przez Wynajmującego w toku budowy magazynu.

Magazyn będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT zarówno przez Wnioskodawcę, jak i Wynajmującego, w szczególności do:

świadczenia przez Wnioskodawcę usług logistycznych i magazynowych dla podmiotów z grupy Wnioskodawcy (podlegających opodatkowaniu VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami poza terytorium Polski – w związku z regulacjami dotyczącymi miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów będących podatnikami posiadających siedzibę poza terytorium kraju; usługi te podlegałyby opodatkowaniu VAT, gdyby miejscem świadczenia ich było terytorium kraju);
świadczenia przez Wynajmującego usług jego najmu na rzecz Wnioskodawcy (podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium Polski).

W niniejszej sprawie w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia uznania czy otrzymana przez Spółkę Kwota Oszczędności stanowi wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest dopełnieniem art. 7 ust. 1 i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów. Zatem powołany artykuł pozwala na realizowanie zasady powszechności opodatkowania.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1 z późn. zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z artykułem 25 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie do zaniechania działania bądź do tolerowania czynności lub sytuacji.

Należy jednak podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, należy ocenić konkretną transakcję w kontekście całego systemu podatku VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów, które zostały wyrażone w art. 1 Dyrektywy VAT. W myśl tego artykułu, podatek od wartości dodanej jest z założenia podatkiem nałożonym na konsumpcję towarów i usług. Chociaż płatnikiem podatku są wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle wskazanych założeń opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług. W związku z tym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności bądź sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

W okolicznościach niniejszej sprawy podczas negocjacji umowy najmu niezależnie od jej zawarcia dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, w wyniku którego Spółce za sam fakt zawarcia umowy najmu (pod warunkiem powstania Kwoty Oszczędności) wypłacona zostanie Kwota Oszczędności. Wypłacona Kwota Oszczędności stanowi pewien element pakietu motywacyjnego (zachęty) skierowanego do Spółki. Zatem jest formą wynagrodzenia przyszłego najemcy w związku z zaakceptowaniem przedstawionych warunków umowy, a w konsekwencji zawarcia umowy najmu.

Należy zwrócić uwagę, że Kwota Oszczędności zostanie wypłacona najemcy, tj. podmiotowi, na rzecz którego będzie świadczona usługa najmu a jej wypłata jest uzależniona od podpisania przedmiotowej umowy najmu. W takiej sytuacji występuje wyraźny związek wypłaconego przez Wynajmującego wynagrodzenia za wzajemne zachowanie najemcy – przyjęcie przez najemcę proponowanych warunków umowy najmu i ustaleń stron. Tak więc otrzymane przez najemcę kwoty są związane z określonym zachowaniem najemcy, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W ocenie tut. Organu w opisanej sprawie występuje oczywisty związek pomiędzy wolą Spółki jako najemcy do zawarcia umowy najmu z Wynajmującym na warunkach opisanych we wniosku a wypłaceniem Kwoty Oszczędności – pakietu motywacyjnego.

Należy zauważyć, że brak takiego wzajemnego świadczenia pomiędzy kontrahentami mógłby wiązać się dla obu stron transakcji z pewnymi konsekwencjami przykładowo z nawiązaniem współpracy z innymi podmiotami i na innych warunkach.

Wypłacona Kwota Oszczędności jest zatem formą zachęcenia najemcy do zawarcia tak skonstruowanej umowy najmu powierzchni magazynowych i tym samym występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność ta jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

Reasumując, otrzymanie przez Spółkę Kwoty Oszczędności od Wynajmującego stanowić będzie wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej kwestii (oznaczone we wniosku nr 1) należało uznać jako nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że otrzymana przez Spółkę Kwota Oszczędności stanowić będzie wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu, pytanie dotyczące dokumentowania otrzymanej Kwoty Oszczędności (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) nie wymaga odpowiedzi.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii nieuznania Kwoty Oszczędności jako związanej ze świadczeniem usług najmu oraz braku możliwości pomniejszenia o Kwotę Oszczędności podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia usług najmu od pierwszego miesiąca najmu aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i braku zobowiązania Wynajmującego do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei na mocy art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Na podstawie art. 29a ust. 10 ustawy – podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika przede wszystkim, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepisy ustawy nie definiują pojęć „bonifikata”, ani „rabat”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową.

Przyjmując za „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru.

Natomiast zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru. Rozróżnia się przy tym rabaty na te przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia podstawy opodatkowania (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów, zgodnie z art. 106j ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka płacić będzie przez cały okres najmu magazynu Czynsz równy ustalonemu wcześniej procentowi całkowitych kosztów inwestycyjnych, określonych przez Wynajmującego we wstępnym sprawozdaniu z budowy i kosztów projektu związanych z budową magazynu. W przypadku, w którym całkowite koszty inwestycyjne poniesione przez Wynajmującego, związane z budową magazynu, przedstawione przez niego w sprawozdaniu końcowym z budowy i z kosztów projektu, okażą się niższe niż wskazane we wstępnym sprawozdaniu i tym samym Wynajmujący uzyska oszczędności związane z budową magazynu, Wynajmujący wypłaci Spółce Kwotę Oszczędności.

Kwota Oszczędności nie jest zatem formalnie uzależniona od faktu zawarcia umowy najmu, czasu jej trwania, czy też od innych okoliczności z nią związanych oraz nie wpływa na wysokość czynszu. Kwota Oszczędności będzie wypłacana jednorazowo jeszcze przed oddaniem w najem. Jej wysokość i fakt jej wypłacenia zależy od oszczędności uzyskanych w związku z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu. Kwota Oszczędności związana z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi, która wypłacana będzie przez Wynajmującego na rzecz Spółki, pozostaje bez wpływu na kwotę Czynszu najmu. Bez względu na to czy zostaną osiągnięte niższe czy wyższe koszty inwestycyjne dotyczące budowy magazynu, Spółka płacić będzie przez cały okres najmu magazynu niezmienną kwotę Czynszu.

Kwota Oszczędności nie będzie więc związana ze świadczeniem usług najmu przez Wynajmującego, gdyż stanowi – jak rozstrzygnięto powyżej – skierowany do najemcy pakiet motywacyjny.

Kwota Oszczędności uzyskana przez Wynajmującego, związana z niższymi niż wstępnie założono kosztami inwestycyjnymi dotyczącymi budowy magazynu, którą Spółka otrzyma od Wynajmującego, nie jest zatem związana z żadnym obniżeniem ceny po dokonanej sprzedaży, nie ma znaczenia dla wysokości Czynszu najmu. Czynsz najmu został wcześniej (przed otrzymaniem Kwoty Oszczędności) wyraźnie określony w pierwotnie podpisanej umowie najmu, a Kwota oszczędności nie wpływa na jego wysokość.

Kwota Oszczędności nie może zatem zostać uznana za rabat, opust, obniżkę ceny za towary lub usługi. Wypłata Kwoty oszczędności nie stanowi również wypłaty w ramach sytuacji opisanych w art. 29a ust. 10 pkt 2-4 ustawy. Nie jest ona bowiem związana z wartością zwróconych towarów czy opakowań, zwróconą nabywcy zapłatą czy też zwróconą dotacją lub subwencją. Tym samym Kwota Oszczędności nie może obniżać podstawy opodatkowania usługi z tytułu najmu.

Reasumując, Kwota Oszczędności nie będzie związana ze świadczeniem usług najmu przez Wynajmującego i w konsekwencji nie powinna pomniejszać podstawy opodatkowania z tytułu świadczenia przez Wynajmującego usług najmu od pierwszego miesiąca najmu, aż do momentu zrównania się sumy Czynszu za poszczególne okresy z Kwotą Oszczędności i w związku z tym Wynajmujący nie powinien być zobowiązany do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu świadczenia usług najmu dopiero od miesiąca, w którym suma Czynszów należnych od początku najmu przekroczy Kwotę Oszczędności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie, o którym mowa powyżej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) należało uznać jako prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości dotyczą kwestii przysługującego Wynajmującemu prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wniosku, Wynajmujący jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabyta przez niego usługa będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione.

Reasumując, Wynajmującemu przysługiwać będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Spółkę z tytułu otrzymania Kwoty Oszczędności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii przysługującego Spółce pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności) – pytane oznaczone we wniosku nr 5.

W opinii Wnioskodawcy, Spółka posiada prawo do odliczenia VAT naliczonego w całości, w szczególności przysługuje jej pełne prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony z tytułu najmu magazynu. Wynajmowany magazyn będzie w całości przeznaczony na potrzeby świadczenia przez Spółkę usług logistycznych i magazynowych dla podmiotów z grupy.

Ponadto, Magazyn będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT zarówno przez Wnioskodawcę, jak i Wynajmującego, w szczególności do świadczenia przez Wnioskodawcę usług logistycznych i magazynowych dla podmiotów z grupy Wnioskodawcy (podlegających opodatkowaniu VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami poza terytorium Polski – w związku z regulacjami dotyczącymi miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów będących podatnikami posiadających siedzibę poza terytorium kraju; usługi te podlegałyby opodatkowaniu VAT, gdyby miejscem świadczenia ich było terytorium kraju).

Jak wynika z treści wniosku, Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a magazyn będzie przez Spółkę wykorzystywany do świadczenia usług logistycznych i magazynowych, tj. wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione.

Reasumując, skoro Spółka będzie wykorzystywać magazyn do świadczenia usług logistycznych i magazynowych, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługiwać będzie pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Wynajmującego z tytułu świadczenia usług najmu (tj. bez pomniejszenia Czynszu o wypłaconą Kwotę Oszczędności).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 5) należało również uznać jako prawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, tutejszy Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Natomiast w odniesieniu do przywołanych przez Zainteresowanego orzeczeń, na ocenę prawidłowości analizowanej kwestii nie może wpłynąć powołane przez niego orzecznictwo, ponieważ zapadło ono w odniesieniu do indywidualnego i właściwego tylko temu orzecznictwu opisu sprawy.

W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Wnioskodawcę wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin