Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.241.2020.2.OK
z 1 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2020 r. (data nadania 25 września 2020 r., data wpływu 28 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 18 września 2020 r., nr 0114-KDIP2-1.241.2020.1.OK (data nadania 18 września 2020 r., data odbioru 21 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wspólnota Mieszkaniowa dokonując zwrotu właścicielom lokali części wniesionych przez nich zaliczek (nadpłat) dotyczących utrzymania nieruchomości wspólnej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wspólnota Mieszkaniowa dokonując zwrotu właścicielom lokali części wniesionych przez nich zaliczek (nadpłat) dotyczących utrzymania nieruchomości wspólnej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z rocznego sprawozdania finansowego Wspólnoty Mieszkaniowej na dzień 31 grudnia 2019 roku wynika, że różnica pomiędzy przychodami na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością, a kosztami zarządu nieruchomością (wynik finansowy brutto) wyniosła 8.145,02 zł. Wspólnota Mieszkaniowa podjęła więc w trybie art. 23 pkt 2a ustawy o własności lokali uchwałę nr 1/2020 (na zebraniu w dniu 4 marca 2020 roku i w drodze indywidualnego zbierania głosów zakończonego w dniu 20 marca 2020 roku), w której postanowiono, że nadwyżka z rozliczenia zaliczek i kosztów utrzymania części wspólnej tj. z bieżącej eksploatacji i technicznego utrzymania budynku w 2019 roku w kwocie 8.145,02 zł zostanie zwrócona właścicielom w częściach przypadających do ich udziału w nieruchomości, a wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota Mieszkaniowa zamierza więc dokonać właścicielom lokali stosownych wypłat przypadających na nich części wniesionych przez właścicieli zaliczek. Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje jedynie rozliczenia zaliczkowych wpłat dokonanych przez jej członków na poczet ustalonych potencjalnych zobowiązań z tytułów wskazanych uprzednio w przyjętym przez nią planie gospodarczym.

Wnioskodawca pismem z dnia 23 września 2020 r. uzupełnił opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Wspólnota Mieszkaniowa (zresztą jak i inne wspólnoty mieszkaniowe) została utworzona, funkcjonuje i działa w oparciu o przepisy ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku (tj. z dnia 3 marca 2020 r., Dz.U. z 2020 r. poz. 532).

W ramach Wspólnoty Mieszkaniowej funkcjonuje 91 lokali w tym:

1. 69 lokali mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych,
2. 21 lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Y.,
3. 1 (formalnie) lokal użytkowy stanowiący własność Gminy Miejskiej Y. (lokal usytuowany w piwnicy z przeznaczeniem na pomieszczenie gospodarcze, kiedyś użyczony Wspólnocie), jednakże od kilku lat nie jest wynajmowany i używany.

Formalnie planowany zwrot zaliczek będzie dotyczył także Gminy Miejskiej Y. - właściciela ww. lokalu użytkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa dokonując zwrotu właścicielom lokali części wniesionych przez nich zaliczek (nadpłat) dotyczących utrzymania nieruchomości wspólnej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ kwota ta była nienależna?

Zdaniem wnioskodawcy, w takim przypadku nadwyżka, która powstała z rozliczenia zaliczek i kosztów utrzymania części wspólnej tj. z bieżącej eksploatacji i technicznego utrzymania budynku, a przeznaczona do zwrotu właścicielom lokali nie generuje dochodu w rozumieniu art. 7 ust 2 o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali wspólnotę mieszkaniową stanowi ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości, a taka wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada osobowości prawnej, a co za tym idzie nie posiada własnego majątku, zarządza jednak majątkiem swoich członków w takim zakresie, w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej na podstawie ustawy o własności lokali. Wspólnota mieszkaniowa zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o własności lokali prowadzi ewidencję pozaksięgową dla nieruchomości, w której rozliczane są w rocznym okresie sprawozdawczym: koszty zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczki uiszczane na pokrycie tych kosztów, a także rozliczenia z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej. W art. 13 ust. 1 ustawy wyraźnie podkreślono, że właściciel lokalu nie tylko ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, ale jest zobowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Jak wskazuje art. 14 ustawy na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, wydatki na utrzymanie porządku i czystości i wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 ustawy).

Wysokość miesięcznych zaliczek obciążających właścicieli lokali jest ustalana szacunkowo jako iloczyn przewidywanych całkowitych kosztów zarządu nieruchomością wspólną w danym roku kalendarzowym oraz wielkości udziału w nieruchomości wspólnej przysługującego danym właścicielom podzielonych na 12 (miesięcy). Szacunkowy charakter ustalania zaliczek powoduje, że może się pojawić zarówno nadwyżka, jak i niedopłata w zależności od szeregu różnych okoliczności niezależnych od Wspólnoty mieszkaniowej (fluktuacja cen usług zewnętrznych, zużycia mediów itd.). Wspólnota mieszkaniowa ma obowiązek rozliczenia się z właścicielem lokalu wszystkich wpłaconych przez niego zaliczek poprzez porównanie na ostatni dzień roku kalendarzowego sumy należnych zaliczek od danego właściciela z rzeczywistymi kosztami na niego przypadającymi. Po to także prowadzi się kartoteki poszczególnych lokali. Różnica pomiędzy wpłaconymi przez właścicieli lokali zaliczkami, a rzeczywistymi kosztami zarządu nieruchomością wspólną nie stanowi dochodu Wspólnoty mieszkaniowej, tylko powinna być zwrócona właścicielom lokali, bowiem środki pieniężne wpłacone jako zaliczki przez właścicieli lokali stanowią ich własność do czasu ostatecznego (rzeczywistego) rozliczenia. W stanie faktycznym sprawy Wspólnota Mieszkaniowa nie wykonuje obowiązków płatnika w rozumieniu art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż zwracana nadwyżka dokonanych wpłat zaliczkowych nie stanowi świadczeń powodujących powstanie po stronie osób otrzymujących taki zwrot przychodów podlegających opodatkowaniu.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 31 października 2018 roku (znak: 0114-KDIP2-3.4010.246.2018.1.MC) zgodził się w analogicznej zdaje się sprawie z następującym stanowiskiem podatnika: „(...) Nadwyżka powstała po dokonaniu rozliczenia nie stanowi dochodu Wspólnoty, ponieważ Wspólnota ma obowiązek rozliczyć zaliczki i albo wezwać właściciela lokalu do dopłaty, albo jest zobowiązana dokonać zwrotu nadpłaty właścicielom. Ponadto zaliczki wpłacone Wspólnocie traktowane są do momentu ich rozliczenia jako własność właścicieli lokali i ich zwrot jest czynnością fizyczną. Zwrot części zaliczki nie zwalnia ze zobowiązania ani nie stanowi dochodu. Zwrot nadpłaconych zaliczek właścicielowi jest korektą uzyskanych uprzednio przychodów. Kwota stanowiąca nadwyżkę zaliczek wniesionych przez właściciela lokalu na utrzymanie nieruchomości wspólnej i koszty mediów, pozostała z dokonanego rozliczenia, a przeznaczona jemu do zwrotu, nie stanowi przychodu podatkowego, a zatem nie generuje dochodu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - nie może więc odnosić się do niej zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego uznano stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia, czy Wspólnota Mieszkaniowa dokonując zwrotu właścicielom lokali części wniesionych przez nich zaliczek (nadpłat) dotyczących utrzymania nieruchomości wspólnej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego – za prawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 532, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Należy wskazać, że wspólnota mieszkaniowa nie posiada jednak osobowości prawnej. Tworzą ją generalnie zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych. Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej, będącego prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca (art. 15 ust. 1 ustawy).

Natomiast art. 14 ww. ustawy stanowi, że na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

• wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
  

• opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
  

• ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
  

• wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
  

• wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
  
  
  

Zgodnie z art. 29 ust. 1a ww. ustawy, okresem rozliczeniowym wspólnoty mieszkaniowej jest rok kalendarzowy.

Powyższe oznacza, że środki pieniężne uzyskane przez wspólnotę w danym roku, tytułem zaliczek na poczet wskazanych kosztów zarządu, które nie zostały w danym roku wykorzystane stanowią własność właściciela.

Wspólnoty mieszkaniowe, jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „updop”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Regulacja art. 12 ust. 1 updop, nie zawiera legalnej definicji przychodu, a jedynie precyzuje – poprzez przykładowe wyliczenie – rodzaje przychodów. Jednocześnie należy stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Poza tym musi mieć charakter definitywny (dokonany) i mierzalny. Ponadto, użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności” oznacza, że wykaz przychodów stanowi katalog otwarty, natomiast zawarte w tym przepisie okoliczności określające przychody mają charakter przykładowy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do art. 17 ust. 1b updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 i art. 17 ust. 1b, aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego, muszą być spełnione następujące warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;
  

• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  
  

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Istotny zatem dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (tj. cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Zatem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”, zasadne jest zatem odwołanie się w tym zakresie do wykładni językowej. W języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (zob.: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Jednocześnie wskazać należy, że uzasadnione jest objęcie pojęciem „zasoby mieszkaniowe” nie tylko lokali mieszkalnych, ale również pozostałych pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniających jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Przez „zasoby mieszkaniowe” należy zatem rozumieć:

• budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
  

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia),
  

• grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.
  
  
  

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że z rocznego sprawozdania finansowego Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku os. Piastów 26 w Krakowie na dzień 31 grudnia 2019 roku wynika, że różnica pomiędzy przychodami na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością, a kosztami zarządu nieruchomością wyniosła 8.145,02 zł. Wspólnota Mieszkaniowa podjęła więc w trybie art. 23 pkt 2a ustawy o własności lokali uchwałę nr 1/2020 (na zebraniu w dniu 4 marca 2020 roku i w drodze indywidualnego zbierania głosów zakończonego w dniu 20 marca 2020 roku), w której postanowiono, że nadwyżka z rozliczenia zaliczek i kosztów utrzymania części wspólnej tj. z bieżącej eksploatacji i technicznego utrzymania budynku w 2019 roku w kwocie 8.145,02 zł zostanie zwrócona właścicielom w częściach przypadających do ich udziału w nieruchomości, a wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota Mieszkaniowa zamierza więc dokonać właścicielom lokali stosownych wypłat przypadających na nich części wniesionych przez właścicieli zaliczek. Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje jedynie rozliczenia zaliczkowych wpłat dokonanych przez jej członków na poczet ustalonych potencjalnych zobowiązań z tytułów wskazanych uprzednio w przyjętym przez nią planie gospodarczym.

W ramach naszej Wspólnoty Mieszkaniowej funkcjonuje 91 lokali w tym:

1. 69 lokali mieszkalnych stanowiących własność osób fizycznych,
2. 21 lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej Kraków,
3. 1 (formalnie) lokal użytkowy stanowiący własność Gminy Miejskiej Kraków (lokal usytuowany w piwnicy z przeznaczeniem na pomieszczenie gospodarcze, kiedyś użyczony Wspólnocie), jednakże od kilku lat nie jest wynajmowany i używany.

Formalnie planowany zwrot zaliczek będzie dotyczył także Gminy Miejskiej Kraków - właściciela ww. lokalu użytkowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Wspólnota Mieszkaniowa dokonując zwrotu właścicielom lokali części wniesionych przez nich zaliczek (nadpłat) dotyczących utrzymania nieruchomości wspólnej korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykładnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się m.in. otrzymane pieniądze, czyli takie przychody, które w danym momencie są niewątpliwe i bezwarunkowe. Uzyskanie przez Wspólnotę przychodu z tytułu wpłat przez właścicieli lokali zaliczek z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej, tj. z bieżącej eksploatacji i technicznego utrzymania budynku w 2019 roku ma miejsce – jak już wcześniej wskazano – w momencie postawienia ich do dyspozycji Wspólnoty, tj. w dniu, w którym przychód faktycznie wpłynął na rachunek bankowy. Późniejszy zwrot nadpłat (np. w następnym roku podatkowym), nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, zwrot zaliczek (nadpłat) powstałych z rozliczenia rocznego wpłacanych zaliczek z tytułu utrzymania części wspólnych nieruchomości powinien skutkować zmniejszeniem tych przychodów.

Reasumując, kwoty stanowiące nadwyżkę zaliczek wnoszonych przez właścicieli lokali na pokrycie kosztów utrzymania części wspólnych nieruchomości nad kosztami faktycznie poniesionymi przez Wnioskodawcę, przeznaczone do zwrotu właścicielom lokali nie stanowią dochodu w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem

Tym samym, nie można tutaj mówić ani o zwolnieniu przedmiotowym dochodu zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i konieczności jego opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 1 powyższej ustawy.

W tym stanie rzeczy, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytania. Tym samym Organ nie odniósł się do wywodów Wnioskodawcy zawartych we własnym stanowisku dotyczącym obowiązków płatnika. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu pandemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.