Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.271.2020.BFP
z 2 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu – 1 września 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zachowania prawa do zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 90 ha. Pierwsze działki rolne nabyte zostały w 1988 roku. Część działek rolnych o powierzchni około 30 ha nabyta została w latach 2016-2020 i skorzystano ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych (spełnione zostały wymogi formalne dotyczące pomocy de minimis). Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza w drodze darowizny przekazać synowi grunty rolne o powierzchni około 13 ha, aby spełniał on warunki umożliwiające mu osiągnięcie statusu „młodego rolnika”. Grunty rolne, które będą przedmiotem darowizny, to grunty będące w posiadaniu Wnioskodawczyni od około 30 lat (nie są to grunty rolne zakupione w latach 2016-2020). Po darowiźnie gruntów rolnych na rzecz syna Wnioskodawczyni będzie nadal posiadała gospodarstwo rolne większe niż 11 ha, ale mniejsze niż 300 ha. Grunty rolne nabyte w latach 2016-2020 będą nadal wchodzić w skład prowadzonego przez Wnioskodawczynię gospodarstwa rolnego; nie będzie na nich prowadzona inna działalność aniżeli rolnicza i Wnioskodawczyni nie planuje ani zbyć, ani wydzierżawiać tych gruntów.

Wnioskodawczyni oraz jej mąż są w wieku przedemerytalnym i zamierzają w najbliższym czasie przekazać resztę gospodarstwa rolnego synowi, który jest jedynym następcą prawnym Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy powyższy akt darowizny przekazujący na rzecz syna grunty rolne spowoduje utratę prawa do ulgi (zwolnienia) z podatku od czynności cywilnoprawnych od zakupu działek rolnych dokonanych przez Wnioskodawczynię i jej męża w latach 2016-2020?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna ona utracić prawa do zwolnienia, ponieważ ustawę stosuje się tylko na przyszłość, w wyniku czego Wnioskodawczyni nie może się pozbyć tylko tej części nieruchomości, którą zakupiła korzystając ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz.UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma więc charakter warunkowy. W przypadku niedotrzymania tych warunków następuje utrata zwolnienia od podatku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie występuje przypadek niedotrzymania warunków, o których mowa w art. 9 pkt 2 ww. ustawy. Po akcie darowizny na rzecz syna, Wnioskodawczyni będzie posiadała gospodarstwo rolne większe niż 11 ha, ale mniejsze niż 300 ha. Gospodarstwo rolne będzie prowadzone przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Przedmiotem darowizny ma być inna część gospodarstwa rolnego – inne działki niż te, do których zastosowano zwolnienie.

W opinii Wnioskodawczyni, utrata zwolnienia nie powinna mieć miejsca mimo, że akt darowizny następuje przed upływem 5 lat od dnia nabycia, innych, fizycznie oznaczonych działek rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego będących przedmiotem zwolnienia, o ile w wyniku darowizny, powierzchnia gruntów będących przedmiotem zwolnienia (samych lub łącznie z innymi będącymi własnością nabywcy) będzie spełniała, wymagany art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obszar gospodarstwa rolnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.), podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% − art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów – sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 90 ha. Pierwsze działki rolne nabyte zostały w 1988 roku. Część działek rolnych o powierzchni około 30 ha nabyta została w latach 2016-2020 i skorzystano ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych (spełnione zostały wymogi formalne dotyczące pomocy de minimis). Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierza w drodze darowizny przekazać synowi grunty rolne o powierzchni około 13 ha. Grunty rolne, które będą przedmiotem darowizny, to grunty będące w posiadaniu Wnioskodawczyni od około 30 lat (nie są to grunty rolne zakupione w latach 2016-2020). Po darowiźnie gruntów rolnych na rzecz syna Wnioskodawczyni będzie nadal posiadała gospodarstwo rolne większe niż 11 ha, ale mniejsze niż 300 ha.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie występuje przypadek niedotrzymania warunków, o których mowa w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma charakter warunkowy. Oznacza to, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do zwolnienia, koniecznym jest m.in., aby powierzchnia utworzonego lub powiększonego gospodarstwa rolnego przez nabywcę była nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres pięciu lat od dnia nabycia. W przypadku niedotrzymania tych warunków następuje utrata zwolnienia od podatku.

Dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy sprzedaży, nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem przedstawionym przez Wnioskodawczynię, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym planowana przez Wnioskodawczynię darowizna na rzecz syna części nieruchomości z jej dotychczasowego gospodarstwa rolnego nie spowoduje utraty przez nią prawa do zachowania zwolnienia z opodatkowania zastosowanego do nabycia działek rolnych o powierzchni około 30 ha w latach 2016-2020.

Przepis art. 9 pkt 2 ww. ustawy nie przewiduje regulacji, która by pozwalała zachować zwolnienie w przypadku uszczuplenia obszaru gospodarstwa rolnego – powiększonego w wyniku zakupu własności gruntów stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym – przed upływem ustawowego terminu 5 lat od dnia nabycia nieruchomości, w związku z którą to czynnością (czynnościami) przysługuje zwolnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni nabyła działki rolne o powierzchni około 30 ha w latach 2016-2020, powiększając dotychczas prowadzone gospodarstwo rolne. Zatem zgodnie z brzmieniem obowiązujących przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawczyni, w celu skorzystania ze zwolnienia, ma obowiązek prowadzenia tego (tj. całego) gospodarstwa rolnego powiększonego o te nieruchomości przez 5 lat od dnia ich nabycia. Warunki zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych zawarte w wyżej cytowanym przepisie muszą być bowiem spełnione łącznie – w tym przypadku warunek powiększenia gospodarstwa rolnego, a następnie warunek prowadzenia przez nabywcę przez wymagany ustawowo okres gospodarstwa rolnego powstałego w wyniku powiększenia. Dla zachowania zwolnienia podatkowego wynikającego z powyższego przepisu nabywca nieruchomości, które weszły w skład gospodarstwa rolnego, ma obowiązek prowadzenia tego powiększonego gospodarstwa rolnego (obejmującego wszystkie działki nabyte tytułem umowy sprzedaży i objęte zwolnieniem podatkowym jak również dotychczas wchodzące w skład gospodarstwa rolnego a będące jego częścią w chwili nabycia) przez 5 lat od dnia nabycia, a więc w analizowanej sytuacji od daty zakupu ostatniej działki rolnej w 2020 r.

W doktrynie podkreśla się, że celem ustanowienia omawianego zwolnienia jest wspieranie zakładania gospodarstw rolnych i prowadzenia w nich produkcji oraz poprawa struktury agrarnej, przede wszystkim przez powiększenie obszaru gospodarstw rolnych. Tak więc obszar powiększonego gospodarstwa rolnego nie może być uszczuplony w okresie 5 lat od dnia jego nabycia, a zbycie jakiejkolwiek części tego gospodarstwa powoduje utratę zwolnienia od podatku w całości.

Reasumując, stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie darowizna synowi części nieruchomości Wnioskodawczyni wchodzącej w skład jej dotychczasowego gospodarstwa rolnego (obecnie tworząca powiększone gospodarstwo rolne) spowoduje utratę przez Wnioskodawczynię prawa do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Warunki konieczne do zachowania prawa do ww. ulgi w postaci prowadzenia powiększonego gospodarstwa rolnego przez okres co najmniej 5 lat od daty nabycia nieruchomości nie zostaną bowiem dotrzymane, gdyż Wnioskodawczyni daruje część gruntów rolnych stanowiących część wcześniej prowadzonego gospodarstwa rolnego. W ten sposób Wnioskodawczyni działa niezgodnie z celem ustanowienia omawianego zwolnienia, gdyż w wyniku dokonanej czynności pomniejszy, a nie powiększy gospodarstwo rolne, tracąc tym samym prawo do zastosowanego zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych dla męża Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.