Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.539.2020.1.MS
z 6 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2020 r. (data wpływu 23 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 26 sierpnia 2020 r.) oraz z dnia 1 października 2020 r. (data wpływu 1 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia przez Wnioskodawcę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych wystawionych na obojga małżonków z tytułu zakupu maszyn i urządzeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia przez Wnioskodawcę kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych wystawionych na obojga małżonków z tytułu zakupu maszyn i urządzeń. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 26 sierpnia 2020 r. oraz pismem z 1 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca razem z żoną prowadzi gospodarstwo rolne, które przejął po rodzinach na podstawie umowy darowizny w 2018 roku. Gospodarstwo rozlicza się z tytułu podatku VAT na zasadach ogólnych. Zgłoszenie rejestracyjne w Urzędzie Skarbowym złożył Wnioskodawca, podając swój numer NIP. Na fakturach zakupu i sprzedaży towarów wpisywany jest jego numer NIP. Do rozliczeń finansowych gospodarstwa razem z żoną Wnioskodawca ma wspólne konto bankowe.

Na dzień składania wniosku większość nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, a więc nie jest objęta wspólnością majątkową małżonków. W najbliższym czasie stan ten jednak ulegnie zmianie i nastąpi przeniesienie prawa własności z majątku osobistego Wnioskodawcy do majątku wspólnego. W rezultacie całe gospodarstwo zostanie objęte wspólnością ustawową majątkową małżeńską. Do 2019 roku żona Wnioskodawcy była dodatkowo zatrudniona w sklepie spożywczym w sąsiedniej miejscowości. Na przełomie maja i czerwca 2019 roku otrzymała wypowiedzenie w związku z likwidacją sklepu. Wtedy Wnioskodawca postanowił, że żona złoży wniosek do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) o przyznanie pomocy na operację typu „Premie dla młodych rolników” w ramach poddziałania „(…)” objętego PROW 2014-2020. Wnioskodawca w tym czasie miał dodatkowe zatrudnienie poza gospodarstwem i nie spełniał warunku przyznania pomocy. W lutym 2020 roku żona Wnioskodawcy otrzymała decyzję pozytywną, co oznacza, że taka pomoc została przyznana. Warunkiem, aby ta pomoc została wypłacona jest rozpoczęcie prowadzenia gospodarstwa przez żonę jako kierujący najpóźniej w terminie 9 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o przyznaniu pomocy. Oznacza to, że do końca października żona musi stać się pełnoprawnym właścicielem gospodarstwa.

Warunki określone przez ARiMR wyraźnie stanowią, że jeśli gospodarstwo prowadzone jest przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej pomoc przyznaje się tylko jednemu z nich, co do którego małżonek wyraził pisemną zgodę. Wraz ze złożeniem wniosku o przyznanie pomocy należało przedłożyć biznesplan dotyczący rozwoju gospodarstwa oraz zobowiązać się do jego zrealizowania. W biznesplanie założono m.in. kupno maszyn i urządzeń (rozrzutnik obornika oraz chłodnia do mleka), dzięki którym nastąpi modernizacja gospodarstwa i podniesienie efektywności produkcji. Zakupione maszyny i urządzenia będą wykorzystywane w wspólnym gospodarstwie.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 1 października 2020 r. dodano, że w momencie zakupu maszyn osobą reprezentującą gospodarstwo w Urzędzie Skarbowym tj. osobą zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny będzie Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu).

Czy Wnioskodawca, jako osoba reprezentująca gospodarstwo rolne w Urzędzie Skarbowym i zarejestrowana jako podatnik VAT czynny będzie mógł odliczyć podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących planowany zakup maszyn i urządzeń (rozrzutnik obornika oraz chłodnia o mleka), które zostaną wystawione na Jego imię i nazwisko i NIP oraz imię i nazwisko żony tj. (…), NIP (…).

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 15 ust. 1, ust. 2, ust. 4, ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 nr 54 poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymieniane w ust. 4 przypadkach.

Art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Na mocy art. 96 ust. 2 ustawy, w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Stosowanie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z kolei art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, iż kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z kolei przepisy określające zasady wystawiania faktur i danych, które powinny zawierać, zostały zawarte w art. 106e. ust 1 ustawy. Przepisy te stanowią, że faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Przepisy te definiują niezbędne elementy, które powinna zawierać faktura VAT. Można zatem wnioskować, iż nie ma przeciwwskazań, aby faktura dokumentująca określoną transakcję zawierała także inne elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu. Uwzględniając wszystkie wyżej przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku gospodarstwa rolnego przysługuje tej osobie, która złożyła zgłoszenie rejestracyjne dla potrzeb podatku od towarów i usług (podając swój numer NIP). W tym przypadku tą osobą jest Wnioskodawca i to on musi być wskazany jako nabywca na otrzymywanych przez nasze gospodarstwo fakturach VAT.

Z przepisów tych wynika również jednoznacznie, że faktury wystawione tylko na żonę Wnioskodawczy nie dają im prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur. Jednakże biorąc pod uwagę przepisy ustawy określające niezbędne elementy, jakie powinny znajdować się na prawidłowo wystawionej fakturze VAT, można stwierdzić, iż nie ma przeszkód, aby faktura VAT dokumentująca zakup została wystawiona na Wnioskodawcę jako podatnika VAT czynnego oraz na jego żonę. W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy, faktura VAT wystawiona na Jego imię i nazwisko i oraz imię i nazwisko żony, tj. Gospodarstwo Rolne (…), NIP (…)będzie uprawniać Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tej faktury. Tym samym to oznacza, że faktura VAT wystawiona na Wnioskodawcę i Jego żonę pozostających we wspólności ustawowej małżeńskiej będzie potwierdzać nabycie maszyn i urządzeń (rozrzutnik obornika oraz chłodnia do mleka), w prowadzonym przez Nich gospodarstwie, przy czym rozliczeń VAT dokona Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Tak więc w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złożyła zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 96 ust. 1 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Z brzmienia art. 96 ust. 2 cyt. ustawy wynika, że w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług, i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne. Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe – gdyż wymienione gospodarstwa mogą być prowadzone przez kilka osób. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego – jak wyżej wskazano - uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży(dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych. Jeśli zaś chodzi o wybór takiej osoby spośród współprowadzących wspólne gospodarstwo rolne, to w przepisach ustawy nie ma żadnych konkretnych wskazań, a zatem należy uznać że ustawodawca pozostawił tę kwestię wolnemu wyborowi rolników.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca razem z żoną prowadzi gospodarstwo rolne, które przejął po rodzinach na podstawie umowy darowizny w 2018 roku. Gospodarstwo rozlicza się z tytułu podatku VAT na zasadach ogólnych. Zgłoszenie rejestracyjne w Urzędzie Skarbowym złożył Wnioskodawca, podając swój numer NIP. Na dzień składania wniosku większość nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, a więc nie jest objęta wspólnością majątkową małżonków. W najbliższym czasie całe gospodarstwo zostanie objęte wspólnością ustawową majątkową małżeńską.

Żona Wnioskodawcy złożyła wniosek do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) o przyznanie pomocy na operację typu „Premie dla młodych rolników” w ramach poddziałania „(…)” objętego PROW 2014-2020. W lutym 2020 roku żona Wnioskodawcy otrzymała decyzję pozytywną, co oznacza, że taka pomoc została Jej przyznana. Warunkiem, aby ta pomoc została wypłacona jest rozpoczęcie prowadzenia gospodarstwa przez Żonę jako kierujący wniosek najpóźniej w terminie 9 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o przyznaniu pomocy. Oznacza to, że do końca października Żona Wnioskodawcy musi stać się pełnoprawnym właścicielem gospodarstwa. Warunki określone przez ARiMR wyraźnie stanowią, że jeśli gospodarstwo prowadzone jest przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej pomoc przyznaje się tylko jednemu z nich, co do którego współmałżonek wyraził pisemną zgodę. W biznesplanie złożonym wraz z wnioskiem założono m.in. kupno maszyn i urządzeń (rozrzutnik obornika oraz chłodnia do mleka), dzięki którym nastąpi modernizacja gospodarstwa i podniesienie efektywności produkcji. Zakupione maszyny i rządzenia będą wykorzystywane w wspólnym gospodarstwie. W momencie zakupu maszyn osobą reprezentującą gospodarstwo w Urzędzie Skarbowym tj. osobą zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny będzie Wnioskodawca.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z nabyciem maszyn rolniczych, w przypadku, gdy na fakturach zakupu zostanie wskazany NIP Wnioskodawcy oraz imiona i nazwiska obojga małżonków.

Mając powyższe na uwadze, jak również powołane przepisy prawa wskazać należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku VAT do czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostanie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – zakupione maszyny i urządzenia (rozrzutnik obornika i chłodnia do mleka) wykorzystywane będą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem tego podatku.

Ponadto należy wskazać, że sam fakt, że na fakturze oprócz danych Wnioskodawcy (imię i nazwisko oraz NIP) widnieją również dane małżonki Wnioskodawcy nie powoduje, że Wnioskodawca traci prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach zakupu przedmiotowych maszyn i urządzeń.

Należy zauważyć, że wspólnota małżeńska nie posiada osobowości prawnej oraz jako taka nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, dlatego też w przypadku prowadzenia wyłącznie gospodarstwa rolnego przez oboje małżonków za podatnika, zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. W takiej sytuacji faktury powinny być wystawiane przez i na osobę, która dokonała rejestracji. Jednakże, nabycie maszyn i urządzeń (rozrzutnik obornika oraz chłodnia do mleka) służących do wykonywania czynności opodatkowanych we wspólnym gospodarstwie rolnym, w sytuacji kiedy to, zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy, rejestracji dokonał jeden z małżonków, w tym przypadku Wnioskodawca, a faktura zostanie wystawiona na oboje małżonków nie prowadzi do braku prawa do odliczenia podatku VAT z tak otrzymanej faktury.

Przypadki, gdy faktury nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego zostały enumeratywnie wymienione w art. 88 ust. 3a ustawy, jednakże w tej sprawie nie mają zastosowania.

W zawiązku z powyższym stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku z faktur dokumentujących planowany zakup maszyn i urządzeń (rozrzutnik obornika oraz chłodni do mleka) wystawionych na oboje małżonków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.