Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.724.2020.1.GG
z 2 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wykorzystywaniem przez zleceniobiorcę samochodu służbowego do celów prywatnych (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2020 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zagadnienie 1

C… w … Spółka z o. o. jest podmiotem leczniczym, którego statutowym celem działalności jest udzielanie świadczeń zdrowotnych i promocja zdrowia. Spółka jest wpisana do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą prowadzonego przez Wojewodę …. (nr rejestru… ).

Jednym z organów Spółki jest Zarząd, który zarządza Spółką i reprezentuje ją na zewnątrz. Zarząd Spółki tworzy- Prezes Zarządu – jednoosobowo. Prezes Zarządu wykonuje swoje obowiązki na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania (kontrakt menedżerski), nie prowadzi On jednoosobowej działalności gospodarczej. W umowie jest zapis, że miejscem wykonywania umowy jest siedziba Spółki w .… , jak również inne miejsca, w których zasadne jest podjęcie czynności w celu realizacji obowiązków Prezesa Zarządu przewidzianych umową. Spółka zawarła z Prezesem Zarządu umowę powierzenia i użytkowania samochodu służbowego będącego własnością Spółki, w której precyzyjnie uregulowała zasady korzystania przez Niego z powierzonego mienia. W związku z pełnioną funkcją do obowiązków Prezesa Zarządu należy prowadzenie spraw i interesów Spółki. Czynności te wymagają wyjazdów w szereg miejsc wykonywania aktualnych obowiązków służbowych, w tym często poza siedzibę główną C… w ... . Charakter pełnionej funkcji i wykonywanych czynności wymaga od Prezesa Zarządu stałej mobilności i stałej dyspozycyjności bez względu na porę dnia (również poza ustalonymi godzinami pracy). Samochód służbowy jest Mu powierzony, w celu ułatwienia wykonywania dedykowanych obowiązków, które wymagają stałej gotowości i dyspozycyjności.

Powierzony Prezesowi Zarządu samochód służbowy wykorzystywany będzie głównie w celu dojazdu przez Niego z miejsca zamieszkania (C… ) do siedziby Spółki w .… lub innego miejsca wynikającego z aktualnie wykonywanych obowiązków służbowych (tj. do … Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia w .… , Starostwa Powiatowego w .… , Związku Szpitali Powiatowych w .… , innych szpitali na terenie województwa … oraz placówek wchodzących w skład Spółki, zlokalizowanych na terenie .…, oraz w .… .… ). Ponadto udostępnienie samochodu umożliwiać będzie szybkie i sprawne przemieszczanie się przez Prezesa Zarządu pomiędzy różnymi lokalizacjami, w których będzie On wykonywał obowiązki służbowe. Posiadanie przez Prezesa Zarządu samochodu służbowego ma zapewnić jego stałą mobilność (nawet poza godzinami pracy) oraz oszczędność czasową.

Zagadnienie 2

Samochód służbowy jest również wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celach prywatnych. Strony ustaliły miesięczną zryczałtowaną kwotę za korzystanie przez Zleceniobiorcę z samochodu do celów prywatnych w wysokości … zł brutto. Brak jest limitu przebiegu dla samochodu w całym okresie obowiązywania umowy. Zleceniobiorca co miesiąc składa oświadczenie o ilości dni wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych w ciągu danego miesiąca kalendarzowego. Jeżeli samochód będzie użytkowany przez niepełny miesiąc, wartość nieodpłatnego świadczenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień, w którym pojazd był wykorzystywany do celów prywatnych.

Kwota ryczałtu obejmuje wartość paliwa zakupionego przez Spółkę oraz wszystkie niezbędne wydatki ponoszone przez pracodawcę, umożliwiające używanie pojazdu przez Zleceniobiorcę, tj. koszty jego utrzymania i eksploatacji (ubezpieczenie, bieżące naprawy, materiały eksploatacyjne, badania techniczne, przeglądy okresowe, wymiana opon, oleju i innych płynów oraz zużywających się w wyniku korzystania z pojazdu części).

Nieodpłatne korzystanie przez Zleceniobiorcę z samochodu służbowego w celach prywatnych wpływa na wysokość osiągniętego przez Niego przychodu podlegającego opodatkowaniu i oskładkowaniu. Przychód ten, w wysokości przyjętego ryczałtu, jest doliczony do pozostałych przychodów Zleceniobiorcy i od ich łącznej wysokości Spółka nalicza i pobiera zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki ZUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Prezes Zarządu Centrum Zdrowia w .… Sp. z o.o., któremu powierzony zostanie samochód służbowy, w celu należytego wywiązania się z przez Niego z obowiązków służbowych oraz zadań dodatkowo powierzonych Mu przez Spółkę, korzystający z przedmiotowego pojazdu, w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych, bądź powierzonych Mu przez Spółkę zadań i z powrotem, uzyska z tego tytułu przychód z umowy o świadczenie usług zarządzania, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do którego Wnioskodawca będzie musiał wypełnić obowiązki płatnika ww. podatku?
2. Czy wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia, w wysokości przyjętego ryczałtu, przysługującego Zleceniobiorcy z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, obejmuje wszelkie świadczenia wynikające z tego tytułu, czyli również koszty użytkowania samochodu takie jak: paliwo, ubezpieczenie, bieżące naprawy, przeglądy itp.?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, w wysokości przyjętego ryczałtu, obejmuje wszelkie świadczenia wynikające z tego tytułu, czyli również koszty użytkowania samochodu takie jak: paliwo, ubezpieczenie, bieżące naprawy, przeglądy. W opisanej sytuacji, zastosowanie ryczałtu, jest wystarczające i kompletne dla określenia wartości przychodu Zleceniobiorcy z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wynikającego z możliwości korzystania z samochodu firmowego dla celów prywatnych.

Świadczeniem pracodawcy nie jest więc samo udostępnienie samochodu, lecz zapewnienie możliwości prawidłowego jego używania, a zatem także ponoszenie niezbędnych wydatków umożliwiających takie używanie. Przekazując samochód służbowy, pracodawca oddaje pracownikowi do użytku pojazd gotowy do jazdy, zapewniając zarówno paliwo, jak i materiały eksploatacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn.zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera usystematyzowany zbiór źródeł przychodów, a dalsze przepisy szczegółowo normują poszczególne źródła i stanowią o zróżnicowanych zasadach opodatkowania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Na podstawie art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Natomiast, w myśl art. 13 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy uznać tym samym każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Według art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W myśl art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

1. 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³;
2. 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.
   
   

W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a (art. 12 ust. 2b ww. ustawy).

Ryczałtowo określona wartość przedmiotowego nieodpłatnego świadczenia, zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje zatem wyłącznie świadczenie wynikające z udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych pracownikowi. Zryczałtowane kwoty określone zgodnie z art. 12 ust. 2a-2c ustawy stanowią przychód pracownika doliczany do innych przychodów ze stosunku pracy.

Tym samym przepis art. 12 ust. 2a nie ma zastosowania do osoby wykonującej usługi na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania.

W tym przypadku mają bowiem zastosowanie ogólne zasady ustalania wartości pieniężnej świadczeń uregulowane w art. 11 ww. ustawy.

Ryczałtowo określona wartość przedmiotowego nieodpłatnego świadczenia, zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje bowiem wyłącznie świadczenie wynikające z udostępnienia samochodu służbowego do celów prywatnych pracownikom, czyli osobom zdefiniowanym w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozostającym w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenie nr 2) wynika, że samochód służbowy jest również wykorzystywany przez Prezesa Zarządu w celach prywatnych. Strony ustaliły miesięczną zryczałtowaną kwotę za korzystanie przez Zleceniobiorcę z samochodu do celów prywatnych w wysokości …. zł brutto. Brak jest limitu przebiegu dla samochodu w całym okresie obowiązywania umowy. Zleceniobiorca co miesiąc składa oświadczenie o ilości dni wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych w ciągu danego miesiąca kalendarzowego. Jeżeli samochód będzie użytkowany przez niepełny miesiąc, wartość nieodpłatnego świadczenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień, w którym pojazd był wykorzystywany do celów prywatnych. Kwota ryczałtu obejmuje wartość paliwa zakupionego przez Spółkę oraz wszystkie niezbędne wydatki ponoszone przez pracodawcę, umożliwiające używanie pojazdu przez Zleceniobiorcę, tj. koszty jego utrzymania i eksploatacji (ubezpieczenie, bieżące naprawy, materiały eksploatacyjne, badania techniczne, przeglądy okresowe, wymiana opon, oleju i innych płynów oraz zużywających się w wyniku korzystania z pojazdu części). Nieodpłatne korzystanie przez Zleceniobiorcę z samochodu służbowego w celach prywatnych wpływa na wysokość osiągniętego przez Niego przychodu podlegającego opodatkowaniu i oskładkowaniu. Przychód ten, w wysokości przyjętego ryczałtu, jest doliczony do pozostałych przychodów Zleceniobiorcy i od ich łącznej wysokości Spółka nalicza i pobiera zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki ZUS.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz zacytowane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że przychodem Prezesa Zarządu z tytułu umowy o świadczenie usług zarządzania Spółką będzie nie tylko wynagrodzenie wynikające z tej umowy, ale także inne świadczenia pieniężne, świadczenia nieodpłatne oraz świadczenia częściowo odpłatne otrzymywane w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Spółki. Zatem niewątpliwie udostępnienie ww. osobie samochodu służbowego do celów prywatnych oraz pokrycie przez Spółkę kosztów zakupu paliwa do tych celów będzie stanowiło przychód ww. osoby z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Odnosząc się zatem do sposobu ustalenia wartości przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń w związku z używaniem samochodu służbowego, który będzie wykorzystywany przez ww. osobę dla celów prywatnych stanowi własność Spółki zastosowanie znajdzie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że w sytuacji gdy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nie świadczy usług najmu samochodu, to w celu ustalenia wartości świadczenia w postaci udostępniania zakupionego przez nią samochodu służbowego do celów prywatnych Prezesa Zarządu należy uwzględnić ceny rynkowe stosowane przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W rezultacie, Spółka jako płatnik ma obowiązek doliczenia do przychodów Prezesa Zarządu wartości pieniężnej świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych w wysokości ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 4 ww. ustawy, jednocześnie na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym odo osób fizycznych.

W odniesieniu do kwestii ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia z tytułu pokrycia kosztów zakupu paliwa do samochodu służbowego wykorzystywanego w celach prywatnych przez Prezesa Zarządu należy wskazać, że wartość tego paliwa stanowi − odrębny od przychodów z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych − opodatkowany przychód Prezesa Zarządu z działalności wykonywanej osobiście, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający doliczeniu do pozostałych przychodów.

Zatem, przychodem Prezesa Zarządu, zakwalifikowanym przez Wnioskodawcę do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie zarówno wartość pieniężna świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jak i wartość zużytego przez Niego paliwa.

W konsekwencji na Wnioskodawcy – jako płatniku – ciąży obowiązek naliczenia zaliczki na podatek dochodowy, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i – stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy – przekazania jej – w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ją pobrano – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby Spółki wykonuje swoje zadania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. w dwóch egzemplarzach, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.