2020.10.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.136.2020.4.MZ
z 5 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 25 czerwca 2020 r. (data wpływu 26 czerwca 2020 r.), uzupełnionym 11 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych planowanej Transakcji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych planowanej Transakcji.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 3 września 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-1.4012.369.2020.2.KOM, 0111-KDIB2-2.4014.136.2020.3.MZ wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 11 września 2020 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Y Spółka komandytowa
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Y Spółka komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: „Zbywca”, „Zbywający”) jest spółką z siedzibą w Polsce– transparentną z punktu widzenia polskiego podatku dochodowego, która jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Komplementariuszem Zbywającego jest Z Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością – polski rezydent podatkowy – podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce (posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy). Działalność Zbywcy koncentruje się na działalności rachunkowo-księgowej, tworzeniu list płac oraz świadczeniu niektórych usług podatkowych i administracyjnych na rzecz klientów wewnętrznych (tj. innych podmiotów należących do Sieci) oraz klientów zewnętrznych.

Zespół A w Polsce działa jako jeden z wewnętrznych zespołów Zbywcy, koncentrując się przede wszystkim na transgranicznym świadczeniu rutynowych usług o niskiej wartości dodanej w obszarze rachunkowości podatkowej i prawa spółek handlowych świadczonych na rzecz innych podmiotów z Sieci, w celu wspierania ich w świadczeniu usług w obszarze podatków, w prowadzeniu rachunkowości podatkowej oraz świadczeniu usług prawnych na rzecz klientów zewnętrznych. Zespół A składa się z zespołów: B oraz C, świadczących usługi specjalistyczne będące przedmiotem działalności zespołu A, a także 4-osobowego zespołu D pełniącego rolę wsparcia sprzedaży i zarządzania kluczowymi klientami oraz rozwoju biznesu, który nie zajmuje się wykonywaniem bieżących usług doradczych, które są przedmiotem specjalistycznej działalności zespołów B i C.

W tym zakresie zespoły A funkcjonują w ramach grupy analogicznych zespołów działających w poszczególnych krajach, jako specjalizacji zespołu A w międzynarodowej sieci podmiotów. Zespoły A nie są podmiotami samodzielnymi, prowadzącymi niezależną działalność, lecz stanowią formę współpracy w ramach sieci – zarówno krajowej jak i międzynarodowej (w tym z analogicznymi zespołami A w poszczególnych krajach).

Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej: „Przejmujący”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce od wszystkich uzyskanych dochodów oraz czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce. Przejmujący działa jako podmiot świadczący usługi w ramach sieci i zapewnia, jako centrum usług wspólnych, świadczenie różnych usług głównie zdalnie jako rozszerzenie zespołów obsługujących klientów z firm członkowskich i może, w razie potrzeby, wykonywać te usługi także w lokalizacjach zewnętrznych klientów.

Zbywca planuje przenieść do Przejmującego, prawdopodobnie od 1 sierpnia 2020 r., część zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy, który zatrudnia zespoły B i C funkcjonujące w ramach Zbywcy, a jednocześnie sprzedać lub przypisać Przejmującemu zestaw aktywów używanych lub będących własnością Zbywającego do prowadzenia działalności gospodarczej w związku z zespołami B i C, w tym: laptopów, telefonów komórkowych używanych przez pracowników należących do zespołów B i C (dalej: Transakcja). W ramach Transakcji Zbywający wykona usługę umożliwienia transferu pracowników przypisanych do zespołów B i C do przedsiębiorstwa Przejmującego. Zasady transferu zostaną przez Zbywcę i Przejmującego uregulowane w umowach, tj. umowie o sprzedaży aktywów, umowie na świadczenie usług umożliwienia przejścia części zakładu pracy oraz umowie o przeniesienie środków zgromadzonych na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, a przypisanych do pracowników z zespołów B i C. W zamian za przeniesienie części działającego zakładu pracy (wraz z związany mi aktywami) Przejmujący zapłaci Zbywcy wynagrodzenie ustalone na warunkach rynkowych, przy czym wysokość wynagrodzenia w zakresie dotyczącym usługi umożliwienia transferu pracowników, będzie w szczególności uwzględniała wiedzę, umiejętności i doświadczenie pracowników przenoszonych w ramach Transakcji. Wynagrodzenie za wspomnianą usługę może ulec korekcie w zakresie w jakim pracownicy z przejętej części zakładu pracy wypowiedzą już po przejściu do Przejmującego umowy o pracę w ciągu dwóch miesięcy od daty Transakcji.

Z perspektywy biznesowej transakcja ujednolici strukturę organizacyjną oraz strategię zespołu A (w szczególności zespołów B i C) do struktury analogicznych podmiotów w innych krajach w sieci podmiotów. Jednocześnie, Przejmujący spodziewa się, że przejęte zespoły po transakcji będą mogły lepiej rozwijać się i przyczyniać się do rozszerzenia zakresu usług świadczonych przez Przejmującego na rzecz firm członkowskich z Sieci.

Transakcja nie spowoduje przeniesienia:

pracowników formalnie przypisanych do zespołu D;
umów zawartych przez Zbywcę w odniesieniu do bieżącej działalności (świadczenia usług) przez zespoły wchodzące w skład zespołu A; takie umowy zostaną rozwiązane przez Zbywcę, a w wyniku rozwiązania dokumenty robocze i inne dokumenty projektowe zostaną przekazane firmom członkowskim zamawiającym usługi z zespołu A lub – na ich polecenie – innym podmiotom, w tym Przejmującemu lub innym zespołom zespołu A za granicą;
umów z dostawcami współpracującymi ze Zbywcą w odniesieniu do zleceń zespołu A; takie umowy zostaną rozwiązane lub ich zakres zostanie zmniejszony przez Zbywcę;
umów najmu powierzchni biurowej wykorzystywanej przez zespoły A do dnia dokonania Transakcji;
obowiązków związanych z działalnością lub pracownikami zespołu A innymi niż osoby przeniesione z mocy prawa w ramach przeniesienia części zakładu pracy; co do zasady wszelkie zobowiązania pieniężne związane z zespołem A lub jego pracownikami (np. wynagrodzenie) powstałe lub należne przed datą Transakcji powinny być ponoszone przez Zbywającego, natomiast nowe obowiązki powstałe lub wymagalne w dniu lub po dacie Transakcji powinny być ponoszone przez Przejmującego – w szczególności Przejmujący poniesie przyszłe koszty związane z udzieleniem naliczonych urlopów oraz wypłatą bonusów rocznych, na których pokrycie u Zbywającego przed dniem Transakcji były tworzone rezerwy księgowe;
należności związanych z działalnością zespołu A lub jego pracownikami; z reguły wszelkie roszczenia lub wierzytelności związane z pracownikami zespołu A lub zespołem A powstałe lub należne przed datą Transakcji powinny zostać zachowane przez Zbywającego, natomiast wszelkie nowe należności powstałe lub wymagalne w dniu Transakcji lub po tej dacie powinny zostać rozpoznane przez Przejmującego;
rachunków bankowych lub środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach bankowych, które są wykorzystywane w związku z działalnością Zbywcy, w tym zespołu A;
samochodów osobowych wykorzystywanych przez niektórych pracowników zespołu A a będących własnością Zbywcy; samochody te, jeśli nie będą potrzebne w działalności Zbywcy, zostaną sprzedane przez niego do podmiotów trzecich, w tym pracowników Zbywcy, lub wynajęte przez Zbywcę do Przejmującego;
danych klientów Zbywcy oraz danych poczty elektronicznej – jednakże za zgodą klientów, Zbywca udostępni Przejmującemu dane klientów na potrzeby świadczenia przez zespoły B i C usług, zachowując prawo do zatrzymania kopii przekazywanych danych; dodatkowo, w trakcie krótkiego okresu przejściowego, pracownikom zespołów B/C zapewni się dostęp do danych klientów Zbywcy oraz dotychczasowych skrzynek poczty elektronicznej;
ksiąg lub innej dokumentacji finansowej dotyczącej operacji zespołu A lub jego pracowników zatrudnionych przez Zbywcę, z wyjątkiem akt osobowych lub innej dokumentacji związanej z zatrudnieniem, które z mocy prawa muszą zostać przekazane nowemu pracodawcy.

Działalność zespołu A będzie kontynuowana przez Zbywcę w formie opisanej powyżej do daty Transakcji (a po Transakcji w ograniczonym zakresie dotyczącym pozostałego zespołu D). Przejmujący – po dokonaniu Transakcji – zamierza wykorzystać nabyte aktywa i przejęte zespoły B i C (rozumiane jako część zakładu pracy działającego w ramach Zbywcy) do prowadzenia działalności w zakresie transgranicznego świadczenia usług księgowo-podatkowych i prawnych. Jednak ze względu na fakt, że po Transakcji zespoły B i C zostaną następnie zintegrowane z istniejącą wewnętrzną strukturą Przejmującego, a Transakcja nie obejmie istniejących u Zbywcy umów z klientami lub dostawcami – warunki i metody działania przeniesionych zespołów A (tj. B i C) mogą ulec zmianie w celu dostosowania do modelu działania Przejmującego.

W rezultacie Przejmujący nie zamierza dokonać Transakcji w celu przejęcia działalności Zbywającego, w tym przejęcia zobowiązań i wierzytelności związanych z zespołem A powstałych przed datą Transakcją (innych niż wskazane powyżej, których to przeniesienie następuje z mocy prawa wskutek przeniesienia części działającego zakładu pracy). Niemniej, jako centrum usług wspólnych Przejmujący zamierza wspierać firmy członkowskie i ich klientów wykorzystując przejęte zespoły B i C w podobnym zakresie, lecz w zmienionej formule.

Niewystarczające wydzielenie organizacyjne i funkcjonalne w przedsiębiorstwie Zbywającego.

Przed dokonaniem Transakcji i na dzień dokonywania Transakcji, zespoły B i C są częścią działającego zakładu pracy Zbywcy i nie mają pełnego wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego w ramach działalności Zbywającego, mimo że zespół A działa jako oddzielny zespół lub podzespoły (B, C oraz D). Dla celów dokonania Transakcji, Zbywca będzie w stanie przypisać pracowników związanych z działalnością zespołów B i C. Zespoły te składają się z osób o różnych stanowiskach i doświadczeniu zawodowym, w tym średniego szczebla zarządzania, które posiadają umiejętności wymagane do pracy nad projektami w obszarze specyficznym dla zespołu A. Pełniący w ramach zespołu A funkcje dotyczące rozwoju biznesu oraz wsparcia sprzedaży zespół D nie będzie objęty Transakcją.

Zespoły B i C ani szeroko rozumiany zespół A nie obejmują jednak ani wyższej kadry kierowniczej z zarządu Zbywcy, ani pracowników odpowiedzialnych za funkcje back-office (tj. marketing i komunikacja, administracja, finanse i prawo) wspierające działalność zespołu A.

Ponadto Zbywca posiada jeden wspólny regulamin wewnętrzny (np. politykę zatrudnienia lub wynagrodzeń) dla wszystkich swoich zespołów, w tym zespołów ETC oraz usług księgowych i kadrowo-płacowych, bez rozróżniania między zespołami/podzespołami.

Brak wystarczającego wyodrębnienia finansowego zespołu A w przedsiębiorstwie Zbywającego.

Dane zgromadzone z systemów finansowo-księgowych Zbywającego pozwalają przypisać przychody i koszty związane z jego działalnością wyłącznie do celów zarządczych. Niemniej jednak należy zauważyć, że Zbywający nie prowadzi osobnego bilansu, dotyczącego aktywów i pasywów, który pozwalałby obecnie na sporządzanie sprawozdań finansowych tylko dla działalności prowadzonej przez zespół A. Dane finansowe, w szczególności bilanse, są przygotowywane w ramach rocznego sprawozdania finansowego Zbywającego bez podziału na poszczególne zespoły lub rodzaje usług oferowanych przez ten podmiot.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowani wskazali, co następuje.

Jak wskazano we wniosku, w ramach przeniesienia zespołów B oraz C z przedsiębiorstwa Spółki (Zainteresowanego będącego stroną postępowania) do Przejmującego, zawarte zostaną następujące umowy:

umowa sprzedaży aktywów, będąca umową sprzedaży w rozumieniu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.),
umowa o świadczenie usług umożliwienia przejścia części zakładu pracy, będąca umową świadczenia usług w rozumieniu art. 750 Kodeksu cywilnego,
umowa o przeniesienie środków zgromadzonych na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, będąca spełnieniem wymogu wynikającego z art. 7 ust, 3b ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1070).

Z umów wskazanych w punkcie powyżej, jedynie umowa sprzedaży aktywów spełnia definicję zawartą w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r, poz. 815 z późn. zm.) .

Przeniesienie części zakładu pracy nastąpi zgodnie z art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1320), na skutek przeniesienia tytułem umowy sprzedaży aktywów (narzędzi pracy takich jak komputery, telefony) na Przejmującego, które to aktywa są używane przez pracowników z zespołów B i C.

Jednocześnie, w rezultacie wykonania umowy o świadczenie usług umożliwienia przejścia części zakładu pracy, Przejmujący uzyskuje od Spółki świadczenie polegające na zbudowaniu i rozwoju przenoszonych zespołów B i C. Dzięki temu zespoły te po przejściu części zakładu pracy na Przejmującego (na podstawie umowy sprzedaży aktywów) będą mogły w sposób bardziej efektywny kontynuować swoje funkcjonowanie już w ramach przedsiębiorstwa Przejmującego (z uwagi m.in. na krótszy czas przystosowania się pracowników, doświadczenie merytoryczne pracowników zrekrutowanych przez Spółkę do tych zespołów, czy też zebrane przez tych pracowników doświadczenie we współpracy w ramach zespołów podczas ich funkcjonowania w działalności Spółki), niż w przypadku, gdyby Przejmujący budował takie zespoły od podstaw rekrutując zupełnie nowe osoby na rynku pracy.

W skład części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy przenoszonego do Przejmującego oprócz pracowników zatrudnionych w ramach zespołów B i C wchodzą składniki materialne – narzędzia pracy – takie jak laptopy i telefony komórkowe używane przez pracowników należących do zespołów B i C. Z uwagi na brak przeniesienia innych istotnych elementów przedsiębiorstwa Zainteresowanego będącego stroną postępowania (jak wskazano we wniosku m.in. pracowników przypisanych do zespołu D, umów dotyczących bieżącej działalności, umów z dostawcami, umów najmu powierzchni biurowej), przeniesienie zespołów B i C na skutek wykonania ww. umów nie będzie stanowiło przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2):

Czy, biorąc pod uwagę powyżej opisany stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe), przenoszona w ramach Transakcji część zakładu pracy nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a zatem Transakcja będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Jeśli odpowiedź na pytanie 1 okaże się twierdząca, to czy Przejmujący nie będzie obowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC)?

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawy o PCC) nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zakładając zatem, że część zakładu pracy Zbywcy (zespoły B i C) nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a przeniesienie związanych z nią składników materialnych (aktywów) na Przejmującego będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, przedmiotowa Transakcja, zgodnie z powołanym powyżej przepisem ustawy o PCC, nie będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 15 września 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-1.4012.369.2020.3.KOM.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
(uchylona),
umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
umowy dożywocia,
umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
(uchylona),
ustanowienie hipoteki,
ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
umowy depozytu nieprawidłowego,
umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Charakterystycznym dla zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest zamknięty katalog czynności i zdarzeń, które są opodatkowane tym podatkiem – opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych są tylko czynności enumeratywnie i wprost wskazane w przytoczonym wyżej przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu nawet, gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

O powstaniu obowiązku podatkowego decyduje – w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
innych praw majątkowych − 1%.

Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ww. ustawy.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika m.in., że X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Y Spółka komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: „Zbywca”, „Zbywający”) jest spółką z siedzibą w Polsce oraz czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Działalność Zbywcy koncentruje się na działalności rachunkowo-księgowej, tworzeniu list płac oraz świadczeniu niektórych usług podatkowych i administracyjnych na rzecz klientów wewnętrznych (tj. innych podmiotów należących do Sieci) oraz klientów zewnętrznych. Zespół A w Polsce działa jako jeden z wewnętrznych zespołów Zbywcy, składa się z zespołów: B i C, świadczących usługi specjalistyczne będące przedmiotem działalności zespołu A, a także 4-osobowego zespołu D pełniącego rolę wsparcia sprzedaży i zarządzania kluczowymi klientami oraz rozwoju biznesu. Zespoły A nie są podmiotami samodzielnymi, prowadzącymi niezależną działalność, lecz stanowią formę współpracy w ramach Sieci. Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej: „Przejmujący”) jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym w Polsce i działa jako podmiot świadczący usługi w ramach Sieci.

Zbywca planuje przenieść do Przejmującego, w ramach Transakcji część zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy, który zatrudnia zespoły B i C funkcjonujące w ramach Zbywcy, a jednocześnie sprzedać lub przypisać Przejmującemu zestaw aktywów używanych lub będących własnością Zbywającego do prowadzenia działalności gospodarczej w związku z zespołami B i C, w tym: laptopów, telefonów komórkowych używanych przez pracowników należących do zespołów B i C. W ramach Transakcji Zbywca wykona usługę umożliwienia transferu pracowników przypisanych do zespołów B i C do przedsiębiorstwa Przejmującego. Zasady transferu zostaną przez Zbywcę i Przejmującego uregulowane w umowach, tj. umowie o sprzedaży aktywów, umowie na świadczenie usług umożliwienia przejścia części zakładu pracy oraz umowie o przeniesienie środków zgromadzonych na zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, a przypisanych do pracowników z zespołów B i C. W zamian za przeniesienie części działającego zakładu pracy (wraz ze związanymi aktywami) Przejmujący zapłaci Zbywcy wynagrodzenie ustalone na warunkach rynkowych, przy czym wysokość wynagrodzenia w zakresie dotyczącym usługi umożliwienia transferu pracowników, będzie w szczególności uwzględniała wiedzę, umiejętności i doświadczenie pracowników przenoszonych w ramach Transakcji.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., że jedynie umowa sprzedaży aktywów spełnia definicję zawartą w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przeniesienie części zakładu pracy nastąpi zgodnie z art. 23¹ ustawy Kodeks pracy, na skutek przeniesienia tytułem umowy sprzedaży aktywów (narzędzi pracy takich jak komputery, telefony) na Przejmującego, które to aktywa są używane przez pracowników z zespołów B i C. Jednocześnie, w rezultacie wykonania umowy o świadczenie usług umożliwienia przejścia części zakładu pracy, Przejmujący uzyskuje od Spółki świadczenie polegające na zbudowaniu i rozwoju przenoszonych zespołów B i C. Dzięki temu zespoły te po przejściu części zakładu pracy na Przejmującego (na podstawie umowy sprzedaży aktywów) będą mogły w sposób bardziej efektywny kontynuować swoje funkcjonowanie już w ramach przedsiębiorstwa Przejmującego. W skład części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy przenoszonego do Przejmującego oprócz pracowników zatrudnionych w ramach zespołów B i C wchodzą składniki materialne – narzędzia pracy – takie jak laptopy i telefony komórkowe używane przez pracowników należących do zespołów B i C. Z uwagi na brak przeniesienia innych istotnych elementów przedsiębiorstwa Zainteresowanego będącego stroną postępowania, przeniesienie zespołów B i C na skutek wykonania ww. umów nie będzie stanowiło przeniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Y Spółka komandytowa.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania Transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy planowana Transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. Transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że tytułem prawnym do przeniesienia części zakładu pracy będzie umowa sprzedaży, na podstawie której Zbywca przeniesie na Nabywcę (Przejmującego) zespół składników majątkowych – aktywów (narzędzi pracy takich jak telefony, komputery).

W ramach tej Transakcji dojdzie również do przeniesienia części zakładu pracy Zbywcy składającego się z pracowników zatrudnionych w ramach zespołów B i C, pracownicy zostaną przeniesieni w trybie art. 23¹ ustawy Kodeks pracy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1320) – w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy (z zastrzeżeniem przepisów § 5 tego artykułu).

Przepisy Kodeksu pracy nie zawierają definicji pojęcia „przejście”. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego i poglądów doktryny, pojęcie to należy rozumieć szeroko, jako wszelkie czynności i zdarzenia, które powodują przejście na inną osobę zakładu pracy w znaczeniu przedmiotowym w całości lub w części. Zdarzeniem powodującym przejęcie może być czynność prawna zarówno dwustronna, np. umowa sprzedaży, zamiany, jak i jednostronna. Oznacza to, że przejście części zakładu pracy na innego pracodawcę, o którym mowa w art. 23¹ Kodeksu pracy podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na zasadach ogólnych określonych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli jego źródłem jest czynność wymieniona w zakresie przedmiotowym ww. ustawy taka jak np. umowa sprzedaży.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych przeniesienia części zakładu pracy koniecznym jest aby czynność taka dokonana została na podstawie jednej z umów wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, że – jak wynika to z uzupełnienia wniosku – definiując część sprzedawanego zakładu pracy Zainteresowani mają na myśli składniki materialne, obejmujące komputery (laptopy) i telefony komórkowe jako narzędzia pracy pracowników zespołu B i C oraz pracowników tych zespołów, wchodzących w skład podmiotu sprzedającego, to należy uznać, że przeniesienie części zakładu pracy, składającego się z pracowników zespołu B i C następuje w ramach opisanej we wniosku Transakcji.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 września 2020 r. Znak: 0114-KDIP1-1.4012.369.2020.3.KOM, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) w przypadku opisanej Transakcji nie dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, bowiem przejmowane przez Przejmującego zespoły (…) działające w ramach (…) jako część zakładu pracy nie posiadają wszystkich elementów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej i działania jako podmiot gospodarczy odrębny i niezależny od Zbywcy. (…) przeznaczone do sprzedaży składniki majątkowe (zespoły (…) z przypisanymi pracownikami oraz zestawem aktywów używanych do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. laptopów, telefonów komórkowych używanych przez tych pracowników), które nabędzie Przejmujący w wyniku planowanej Transakcji nie będą stanowiły zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. (…) planowana przez Zainteresowanych dostawa poszczególnych składników majątkowych składających się na przedmiot Transakcji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów (laptopów czy telefonów komórkowych używanych przez pracowników) i odpłatne świadczenie usług (umożliwienie transferu pracowników przypisanych do zespołów (…). Tym samym, dostawa poszczególnych składników majątkowych będzie stanowiła odpłatną czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu według właściwych stawek podatku (…).”

A zatem, skoro do przeniesienia części zakładu pracy dochodzi w ramach umowy sprzedaży składników materialnych (aktywów) opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że do przeniesienia części zakładu pracy w rozumieniu prawa pracy – dojdzie na podstawie umowy sprzedaży) – to czynność ta w zakresie ww. części zakładu pracy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec powyższego na Przejmującym – Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy.

Zaznaczyć przy tym należy, że umowa o świadczenie usług umożliwienia przejścia części zakładu pracy oraz umowa o przeniesienie środków zgromadzonych na ZFŚS jako niewymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponadto w części dotyczącej przejścia pracowników Zbywcy do Przejmującego, jako że do ich przeniesienia dochodzi – z mocy prawa – na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy, przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że Organ nie ocenia skuteczności opisanych we wniosku czynności, zatem niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że opisane czynności będą dokonane zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Przepisy podatkowe bowiem nie regulują stosunków cywilnoprawnych ani nie mają wpływu na ich treść oraz sposób rozliczania transakcji. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób ustalenia należności pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. W konsekwencji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanej interpretacji opiera się wyłącznie na przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego. Wydając interpretację nie dokonuje bowiem w tym zakresie żadnych ustaleń we własnym zakresie, lecz bazuje wyłącznie na tym co przedstawią Zainteresowani w opisie sprawy. Tym samym Zainteresowani ponoszą pełną odpowiedzialność za przedstawione przez siebie zdarzenie przyszłe i ewentualne negatywne skutki przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin