Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.472.2020.2.JM
z 8 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 8 lipca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2020 r. (data nadania 10 września 2020 r., data wpływu 11 września 2020 r.) na wezwanie z dnia 31 sierpnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2. 4011.472.2020.1.JM (data nadania 31 sierpnia 2020 r., data doręczenia 3 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 31 sierpnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.472. 2020.1.JM (data nadania 31 sierpnia 2020 r., data doręczenia 3 sierpnia 2020 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku.

Pismem z dnia 9 września 2020 r. (data nadania 10 września 2020 r., data wpływu 11 września 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce i rozlicza się w Urzędzie skarbowym w (…). Działalność gospodarcza Wnioskodawcy zajmuje się zgodnie ze wpisem do CEIDG, PKD 42.11.7, czyli roboty związane z budową dróg i autostrad. (wypis w załączniku). Swoje przychody z działalności Wnioskodawca opodatkowuje podatkiem liniowym, a także prowadzone są księgi handlowe. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 października 1993 r. W dniu 29 kwietnia 2020 r. została złożona deklaracja DSF-1 za rok 2019. W deklaracji tej została wykazana kwota należnej do wpłaty daniny solidarnościowej od dochodów wykazanych za 2019 rok. Kwota dochodu wykazana w zeznaniu rocznym to 4.901.900,42 zł. Podstawa daniny solidarnościowej 3.901.900 zł. Kwota daniny 156.076 zł.

Na wysokość osiągniętego dochodu ma wpływ m.in. wystawiona przez Wnioskodawcę w listopadzie 2019 r. faktura Nr (…) dla Gminy X. Kwota netto wystawionej faktury to 1.667.523 zł. Termin zapłaty wystawionej końcowej faktury przez inwestora Gminę X upłynął w dniu 4 grudnia 2019 r. (faktura w załączniku). Gmina X odmówiła zapłaty należności i do dnia dzisiejszego nie wpłynęły żadne środki pieniężne dotyczące ww. faktury. Sprawa została skierowana do Sądu. Na dzień dzisiejszy nie ma rozstrzygnięcia w sprawie. Wnioskodawca nigdy nie spotkał się z taką sytuacją jak w Gminie X. Wierzytelność nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów oraz nie została utworzona rezerwa. Wystawiona faktura zgodnie z umową pomiędzy firmą Wnioskodawcy, a Gminą X dotyczyła usługi tj.; „Budowy ścieżek rowerowych (…) projekt „(…).” Prowadzony był dziennik budowy Nr (…) wydany dnia 30 października 2017 r., który Wnioskodawca jako Wykonawca wraz z Inspektorem Nadzoru z ramienia Gminy X uzupełniali wpisując uwagi Inspektora Nadzoru, roboty do odbioru oraz ogólne zaawansowanie na budowie. W dniu 16 listopada 2018 r. Inspektor Nadzoru z ramienia Inwestora wpisał do dziennika o niesprzyjających warunkach atmosferycznych, opadach deszczu, niskich temperaturach poniżej +5 stopni C. Inspektor Nadzoru zabronił zgodnie z wpisem prowadzenie dalszych robót bitumicznych do czasu poprawy warunków atmosferycznych. Napisał też, że nie jest możliwe zachowanie standardów zapisanych w SST. Inwestor, w tym Pan Wójt stwierdził, że nie przedłuży umowy aneksem terminowym, dlatego też Gmina X naliczyła nie słusznie kary za nieterminowe wykonanie usługi, której po prostu w złych warunkach atmosferycznych nie dało się realizować, czego świadomy był przedstawiciel Inwestora – Inspektor Nadzoru. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych firma dostała pozwolenie od Inspektora Nadzoru na kontynuacje prac dopiero w dniu 8 marca 2019 r., zgodnie z wpisem do dziennika budowy. Jaka była przyczyna odmowy nigdy Wnioskodawca się nie dowiedział, Inspektor też był zdumiony taką postawą Gminy X. Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie posiadała środków finansowych lub nie dostała dofinansowania na ww. roboty. (ksero 6 stron dziennika budowy w załączniku). Wnioskodawca zrealizował zobowiązanie wykonania usługi wynikające z umowy zawartej z Gminą X. Umowa Nr (…) z dnia 1 marca 2018 r. została zrealizowana w całości, został sporządzony protokół końcowego odbioru robót podpisany przez przedstawicieli Gminy X, Inspektora Nadzoru i Wykonawcę oraz końcowy odbiór robót został udokumentowany i wpisany do dziennika budowy i podpisany przez przedstawiciela Gminy X – Inspektora Nadzoru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podstawę obliczenia daniny solidarnościowej można obniżyć o wartość niezapłaconej faktury, której kwota jest bardzo znacząca w budżecie firmy?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa daniny solidarnościowej na dzień dzisiejszy powinna być obniżona o niezapłaconą fakturę, skoro fizycznie środki pieniężne z niej wynikające nigdy nie znalazły się na koncie Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2192, z późn. zm.) w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano rozdział 6a (przepisy art. 30h-30i), który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

W myśl art. 30h ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Natomiast na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o Funduszu Solidarnościowym, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej podlegającej zapłacie w terminie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia się dochody uzyskane od dnia 1 stycznia 2019 r. i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy zmienianej w art. 21, wykazywane w:

1. rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 21,
2. zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa ustawy zmienianej w art. 21

- których termin złożenia upływa w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r.

W myśl art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1.000.000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1. kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
2. kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5,

- odliczone od tych dochodów.

Stosownie do treści art. 30h ust. 3 ww. ustawy, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1. rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2. zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

- których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Na podstawie art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30h ust. 5 ww. ustawy, deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.

Stosownie do treści art. 30h ust. 6 cytowanej ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w formie dokumentu elektronicznego, wzór deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.

W myśl art. 30i powołanej ustawy, do daniny solidarnościowej stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie zaś z art. 30i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawnienia organu podatkowego przysługują naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych, a w przypadku:

1. gdy jest to uzasadnione ochroną informacji niejawnych i wymogami bezpieczeństwa państwa – organowi wymienionemu w art. 13a Ordynacji podatkowej;
2. spraw, o których mowa w art. 119g § 1 Ordynacji podatkowej – Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej.

Do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1.000.000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego są obowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1.000.000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

1. w art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),
2. art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),
3. art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz
4. art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

- pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1.000.000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2 ustawy.

W objaśnieniach podatkowych z dnia 28 sierpnia 2019 r. dotyczących stosowania przepisów o daninie solidarnościowej zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśniono, że Danina solidarnościowa jest nowym świadczeniem publicznym wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. poz. 2192). Wskazano również, że obowiązek zapłaty daniny solidarnościowej dotyczy osób fizycznych, które uzyskują dochody (przychód minus koszty) podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30h ust. 2 ustawy o PIT.

Z powyższych objaśnień wynika również, że „W kwotach pomniejszających uwzględnia się odliczone od ww. dochodów kwoty składek na ubezpieczenia społeczne (krajowych i zagranicznych), o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy PIT, a także kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 ustawy PIT, tj. uwzględnioną w podstawie opodatkowania podatnika dywidendę otrzymaną od zagranicznej jednostki kontrolowanej oraz dochód z odpłatnego zbycia udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w podstawie jego opodatkowania”.

Zatem, dochody uwzględniane przy obliczaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej mogą być pomniejszone wyłącznie o odliczone od tych dochodów kwoty składek na ubezpieczenia społeczne (krajowe i zagraniczne), o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym, a także kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 ustawy PIT, tj. uwzględnioną w podstawie opodatkowania podatnika dywidendę otrzymaną od zagranicznej jednostki kontrolowanej oraz dochód z odpłatnego zbycia udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w podstawie jego opodatkowania.

Z opisu przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca zrealizował zobowiązanie wykonania usługi wynikające z umowy zawartej z Gminą. Umowa została zrealizowana w całości, został sporządzony protokół końcowego odbioru robót. Wnioskodawca wskazał, że na wysokość dochodu osiągniętego za 2019 r. (wykazanego w zeznaniu rocznym PIT-36L) ma wpływ m.in. wystawiona przez Wnioskodawcę w listopadzie 2019 r. faktura dla Gminy. Gmina odmówiła zapłaty należności. Sprawa została skierowana do Sądu. Nie ma rozstrzygnięcia w sprawie. Wierzytelność nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów oraz nie została utworzona rezerwa.

W związku z brakiem wpłaty z tytułu wykonania usługi Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy może obniżyć podstawę obliczenia daniny solidarnościowej o wartość niezapłaconej faktury.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa przepis art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury, albo
2. uregulowania należności.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Oznacza, to, że przychód należny, a tym samym również obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku podmiotu gospodarczego zobowiązanego do wystawienia faktury VAT, powstaje w związku ze zrealizowaniem określonego zdarzenia gospodarczego, tj. wydaniem rzeczy, zbyciem prawa majątkowego lub wykonaniem usługi (częściowo lub całkowicie).

Przy czym zauważyć należy, że przychody należne, to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego (np. z zawartej umowy). Powstanie przychodów należnych związane jest zatem z powstaniem wierzytelności, która może być skutecznie dochodzona, nie zaś od uregulowania tej wierzytelności przez kontrahenta.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Według art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 22 ust. 5a ww. ustawy).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Podobnie należy traktować wydatki na zakup materiałów i produktów, które można przypisać do konkretnego przychodu, a tym samym dokonać identyfikacji i konkretyzacji przychodu uzyskanego w następstwie poniesienia tego rodzaju wydatku.

Podsumowując, mając na względzie powyżej przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że brak jest podstaw do obniżenia podstawy daniny solidarnościowej o wartość niezapłaconej faktury. Jak wskazano powyżej, przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej uwzględnia się dochody podlegające wykazaniu m.in. w zeznaniu rocznym PIT-36L. Od dochodów tych odliczać można wyłącznie kwoty o których mowa w art. art. 30h ust. 2 ustawy o PIT. W sytuacji przedstawionej we wniosku, skoro usługa wynikająca z zawartej umowy została wykonana (co przyznaje sam Wnioskodawca), a przedmiot sporu nie dotyczy wad wykonanej usługi, lecz wysokości przysługującej Wnioskodawcy należności za tą usługę, to po stronie Wnioskodawcy powstało roszczenie wobec Gminy X o zapłatę należności wynikającej z wystawionej na tę okoliczność faktury, która może być dochodzona na drodze cywilnoprawnej bądź sądowej. Przychód, wynikający ze spornej faktury, jest dla Wnioskodawcy zatem przychodem należnym z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w wysokości określonej tą fakturą. Faktura ta potwierdza zaistniałe zdarzenie gospodarcze (tzn. potwierdza wykonanie usług budowlanych). Skoro przedmiotowa faktura była uwzględniona w kwocie przychodów wykazanych w rozliczeniu rocznym PIT-36L i ze stanu faktycznego nie wynika, aby Wnioskodawca miał wątpliwości co do ujęcia kwoty wynikającej z faktury w przychodach do opodatkowania podatkiem dochodowym, to tym bardziej brak podstaw prawnych do umniejszania podstawy naliczenia daniny solidarnościowej. Zauważyć bowiem trzeba, że podstawa naliczania daniny solidarnościowej jest konsekwencją wykazanych w rozliczeniu rocznym przychodów i kosztów – zobowiązany do jej uiszczenia nie ustala w odrębny sposób przychodów i kosztów na potrzeby obliczenia daniny solidarnościowej. Zatem dochody Wnioskodawcy uwzględniane przy obliczaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie mogą być pomniejszone o wartość niezapłaconej faktury.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43 – 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.