Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.327.2020.2.MPU
z 5 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2020 r. (data wpływu – 12 czerwca 2020 r.) uzupełnionego pismem z 9 września 2020 r. (data wpływu – 9 września 2020 r.) oraz pismem z 9 września 2020 r. (data wpływu – 11 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek opisanych we wniosku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2020 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek opisanych we wniosku. Ww. wniosek uzupełniono pismem z 9 września 2020 r. (data wpływu – 11 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie znak: 0111-KDIB3-3.4012.327.2020.1.MPU.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (uzupełniony pismem):

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości położonej w (…) o byłym numerze geodezyjnym (…) o pow. (…) ha. Działka – kształt regularnego prostokąta o szerokości (…) i długości ok. (…) zabudowana jednym budynkiem mieszkalnym – jednorodzinnym. Została podzielona na 5 mniejszych działek o pow. (…), (…), (…), (…), (…) oraz na dwie działki drogowe (…), (…) (własność Urzędu Miasta od … r.). Wnioskodawczyni nieruchomość nabyła w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego na podstawie wniosku z dnia 18 grudnia 1990 r. NR DZ (…) oraz umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 17 grudnia 1990 r. Rep. A NR (…) tut. … w KW Nr (…) wpisano 18 grudnia 1990 r. Z uwagi na trudną sytuację rodzinną (choroba mamy Wnioskodawczyni) oraz trudną sytuację finansową związaną z utrzymaniem domu (Wnioskodawczyni wraz z mamą są w starszym wieku) Wnioskodawczyni chce zbyć nieruchomości w celu przeniesienia się do mniejszego, bardziej ekonomicznego lokalu. Jednakże z uwagi na jej powierzchnie i ukształtowanie możliwa jest jej sprzedaż po dokonaniu podziału – co też Wnioskodawczyni uczyniła. Wszystkie pięć działek nadaje się do zabudowy. Wnioskodawczyni zamierza zbywać wszystkie działki sukcesywnie w miarę zainteresowania nabywców – są to wyłącznie nabywcy – klienci indywidualni, gdyż z uzasadnienia, po decyzji podziałowej, wynika że jest to teren do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej. Zatem sprzedaż firmom deweloperskim nie jest możliwa jednorazowo i wszystkich działek, gdyż są one zainteresowane budową wyłącznie domów szeregowych. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie jest przedsiębiorcą, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni oświadczyła, że jej gmina posiada sporządzony plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie są te działki w żaden sposób przystosowane dodatkowo do sprzedaży – media itp.

Również Wnioskodawczyni oświadczyła, że w styczniu 2019 r. ubiegała się o podobną interpretację jednak dotyczyła ona sprzedaży działek (hurtowo) deweloperom w krótkim okresie czasu. Jednak firmy deweloperskie nie są zainteresowane zakupem działek Wnioskodawczyni, a zatem Wnioskodawczyni musi je sprzedawać klientom indywidualnym w pewnej przestrzeni czasu – co może stanowić okres nawet 5 lat. Zainteresowanie Wnioskodawczyni uzyskaniem interpretacji w ww. sprawie wynika z tego, że wielu jest zbywców w tej samej sytuacji i nie są podatnikami podatku VAT. Jednak Wnioskodawczyni nie chce działać nie zgodnie z przepisami i ubiega się zatem o taką interpretację. Księga wieczysta którą objęte są działki Wnioskodawczyni (…).

Wnioskodawczyni oświadczyła, że jedna działka została już sprzedana, ale Wnioskodawczyni dokonała wpłaty podatku VAT do swojego urzędu skarbowego w (…) w dniu 21.05.2020 r. – Wnioskodawczyni wie, że prawo nie działa wstecz, ale dokona stosownych korekt w razie potrzeby.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wskazała, że zatwierdzony projekt podziału nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…), stanowiącej własność (…) zd. (…), objętej księga wieczystą (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy - Wydział Ksiąg Wieczystych w (…), obręb (…), k. m. (…), nr gruntów (…), składającej się z działki (…) o pow. (…)m², obejmuje działkę która ulega podziałowi na mniejsze działki j.n.:

• (…),
• (…),
• (…),
• (…) (sprzedana nabywcy indywidualnemu w dniu 20.05.2020 r. - patrz punkt 3),
• (…) (z mocy prawa działka przeszła na własność Miasta - decyzja ostateczna Burmistrza Miasta (…) z dnia 27 marca 2019 r.),
• (…).
  
  

Wnioskodawczyni właścicielką działek jest od 30 lat, które otrzymała aktem notarialnym w formie darowizny od rodziców.

1. W śród wydzielonych działek (z działki (…) ) znajduje się działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i jest to działka (…) o pow. (…) m².
   
2. Nabywcę dla sprzedanej działki (…) Wnioskodawczyni pozyskała przez biuro sprzedaży nieruchomości (umowa podpisana z biurem nieruchomości). Data sprzedaży 20.05.2020 r.
   
3. Budynek mieszkalny jednorodzinny znajduje się na działce, która będzie dopiero sprzedawana.
   
4. Przedmiotem sprzedaży będzie również działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym:
   
   1. na działce mającej być przedmiotem sprzedaży znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny, budynek wolno stojący - obiekt budowlany, który jest związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach,
   2. obiekt posadowiony na działce zabudowanej nr (…) o pow. (…) m² będzie na dzień sprzedaży budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) oraz budynkiem w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. nr 112 poz. 1316 ze zm.).
      Poniżej Wnioskodawczyni wskazuje symbole ww. budynku (domu jednorodzinnego) usytuowanego na działce nr (…) o pow. (…) m².
      (…).
      Nadto na działce nr (…) o pow. (…) m² znajduje się budynek gospodarczy niemieszkalny (szopa gospodarcza), który powstał w okresie kiedy dana nieruchomość była zakwalifikowana jako gospodarstwo rolne.
      Poniżej Wnioskodawczyni wskazuje symbole ww. budynku (szopy gospodarczej) usytuowanego na działce nr (…) o pow. (…) m².
      (…).
   3. budynki znajdujące się na działce są trwale związane z gruntem,
   4. budynek mieszkalny znajdujący się na działce zabudowanej mającej być przedmiotem sprzedaży został oddany do użytku w 1931 r. - (w załączeniu ksero z książki meldunkowej z 1931 r. potwierdzonej za zgodność z oryginałem - 3 szt.). Natomiast budynek gospodarczy został oddany do eksploatacji w 1970 r.,
   5. w odniesieniu do przedmiotowych budynków nie były ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przeprowadzone w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu dokonania znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia i nie przysługiwało mi prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych ulepszeń,
5. W okresie od stycznia 2016 do sierpnia 2018 r. działki były przedmiotem bezpłatnej umowy użyczenia - użyczono bezpłatnie rolnikowi na uprawę przez niego zboża.
   
6. Ww. działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia produkcji rolniczej i Wnioskodawczyni nie czerpała z tego tytułu korzyści majątkowych.
   
7. Na terenie miasta Wnioskodawczyni obowiązuje Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta (…) (zatwierdzony Uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) z dnia 25.01.2012 r.) - w zał. kserokopia zaświadczenia o przeznaczeniu terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (plus mapka) znak: (…). WW z dnia 17.12.2019 r.
   
8. Wnioskodawczyni nie występowała o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego dla posiadanych działek.
   
9. Działki będące przedmiotem sprzedaży nr (…) (sprzedana) i (…) mają dostęp do drogi gminnej. Natomiast działki (…), (…), (…) mają dostęp do drogi wewnętrznej wydzielonej i zatwierdzonej decyzją nr (…) z dnia 27.03.2018 r. wydanej przez Burmistrza Miasta - drogę wydzielono i zatwierdzona wzdłuż działek (…) i (…) stanowi ona dojazd do działek (…), (…) i (…) - droga wewnętrzna ma nr (…).
   
10. W stosunku do działek wskazanych we wniosku Wnioskodawczyni nie podejmowała działań dot. wydania decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zmianie przeznaczenia terenu, decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych działań.
    
11. Wnioskodawczyni nie była i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.
    
12. Ww. działki mają już dostęp do drogi wewnętrznej (droga wewnętrzna - dostęp posiadają działki (…), (…), (…) ) i do drogi gminnej (droga gminna - dostęp posiadają działki (…) (sprzedana) i (…),
    
13. W stosunku do ww. działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży nr (…), (…), (…) Wnioskodawczyni wytyczyła wyłącznie drogę wewnętrzną. Natomiast nie podejmuje jakichkolwiek innych czynności w celu ich uatrakcyjnienia, np.: budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, sieci kanalizacyjne oraz energetyczne itp.
    
14. Wnioskodawczyni oświadcza, że nie posiada innych nieruchomości.
    
15. Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej innych działek - posiada tylko działki wymienione w punkcie II podpunkt 1).
    
16. Przedmiotowy grunt nie był nigdy wykorzystywany do działalności gospodarczej.
    
17. Wnioskodawczyni sama nie podejmuje żadnych działań marketingowych - sprawą sprzedaży działek Wnioskodawczyni w całości zajmuje się wyłącznie jedno biuro nieruchomości i ono podejmuje wszystkie decyzje w tej sprawie.
    
18. Wnioskodawczyni sama nie zajmuje się sprzedażą działek - sprawą sprzedaży działek Wnioskodawczyni w całości zajmuje się wyłącznie jedno biuro nieruchomości i ono podejmuje wszystkie decyzje w tej sprawie.
    
19. Wnioskodawczyni sama nie zajmuje się sprzedażą działek - sprawą sprzedaży działek Wnioskodawczyni w całości zajmuje się wyłącznie jedno biuro nieruchomości i ono podejmuje wszystkie decyzje w tej sprawie (biuro umieściło na posesji Wnioskodawczyni informacje (baner) o sprzedaży nieruchomości).
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu):

Czy z tytułu sprzedaży działek Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT i czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni (sformułowane w uzupełnieniu): sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału rodzinnej nieruchomości nie będącej gospodarstwem rolnym zbywanych przez osobę prywatną nie zajmującą się sprzedażą działek profesjonalnie nie jest objęta podatkiem VAT. Nie ma przy tym znaczenia w jakim przedziale czasowym nastąpiła sprzedaż wszystkich działek. Działka ,,matka” nie została zakupiona i podzielona w celu dalszej odsprzedaży – została podzielona na mniejsze części w celu jej odrolnienia i sprzedania jako posiadłość rodzinna w celu zapewnienia sobie lepszej sytuacji finansowej – choroba matki, niedobór środków na utrzymanie domu (zakup węgla).

Podkreślenia również wymaga fakt, iż od kilku lat Wnioskodawczyni sama opiekowała się niepełnosprawną mamą. Ta sytuacja zmusiła Wnioskodawczynię, żeby wszędzie zabierać ją ze sobą. Mama Wnioskodawczyni traciła wzrok i nie potrafiła dobrze chodzić zatem wszędzie Wnioskodawczyni zabierała ją na wózku inwalidzkim. Dolegliwości zdrowotne matki Wnioskodawczyni spowodowały, iż nie mogła samodzielnie egzystować i wymagała opieki osób trzecich. Każda wyprawa odbywała się taksówką (taksówki kosztują) - do autobusu nie było możliwości wsiąść (brak odpowiednich przystosowań w tym konkretnym autobusie, który odjeżdża z Wnioskodawczyni przystanku). Natomiast pociągiem nie można było jechać - dworzec w (…) nie posiada pochylni dla inwalidów. Zatem taksówki były dla Wnioskodawczyni i jej mamy jedynym środkiem transportu. Mama Wnioskodawczyni chorowała na cukrzycę i choroby towarzyszące - nie wszystkie leki były refundowane. W związku z trudną sytuacją życiową i materialną rodziny Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać działkę, by uzyskać środki finansowe na dalsze egzystowanie i życie, a przede wszystkim by móc zapewnić i zabezpieczyć bieżące, podstawowe potrzeby życiowe swoje oraz swojej matki. Podkreślenia wymaga fakt, iż z uwagi na stan epidemiologiczny, a co za tym idzie brak możliwości zatrudnienia opiekunki Wnioskodawczyni zmuszona była zrezygnować z pracy. Jednak istotnym jest, że indywidualni nabywcy nie są zainteresowani nabyciem jednej działki o powierzchni (…) m². W związku z tym należało ją podzielić na mniejsze i sprzedać. Podział działek był jedyną możliwością ich sprzedaży.

Wnioskodawczyni posiada działki do sprzedaży, a jest to efekt podziału jednej dużej działki na mniejsze. Wnioskodawczyni uważa, że nie jest podatnikiem podatku VAT. Nie prowadzi działalności gospodarczej w ramach, której handluje ziemią. Dodatkowo nie skupuję ziemi w celu jej dalszej odsprzedaży. Do podziału działki i jej sprzedaży zmusiła Wnioskodawczynię jedynie trudna sytuacja życiowa, rodzinna i materialna rodziny. Brak decyzji o sprzedaży działek, a co za tym idzie sprzedaż już jednej działki pozbawiłby mnie oraz moją matkę środków do życia. Pragnę również nadmienić, iż w dniu 31.07.2020 roku moja matka zmarła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak natomiast stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy, a te z kolei dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle powyższej analizy grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na płaszczyźnie podatku VAT w przedmiocie ustalenia statusu podmiotu dokonującego sprzedaży nieruchomości wypowiedział się NSA w uchwale siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) wskazujące na kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Zdaniem NSA „(…) przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód”. Zatem w opinii NSA „ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług”.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca, w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W tym miejscu należy przytoczyć orzeczenie z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Ponadto, jak wynika z ww. orzeczenia Trybunału, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Udzielając odpowiedzi na postawione pytanie prejudycjalne, w powołanym wyżej orzeczeniu Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym – podkreślił Trybunał.

Podkreślić również należy, że powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika zatem, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wystąpienie do właściwego organu z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia oraz treści przywołanych regulacji prawnych, przy uwzględnieniu wniosków płynących z ww. orzeczeń prowadzi do stwierdzenia, że – wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku – sprzedaż 6 działek, w tym jednej zabudowanej wraz z udziałami w działce drogowej nie stanowi rozporządzania majątkiem osobistym, gdyż Wnioskodawczyni działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości o pow. (…) ha. Działka ma kształt regularnego prostokąta o szerokości (…) m i długości ok. (…) m zabudowana jednym budynkiem mieszkalnym – jednorodzinnym. Nieruchomość została podzielona na 5 mniejszych działek o pow. (…) m², (…) m², (…) m², (…) m², (…) m² oraz na dwie działki drogowe (…) m², (…) m² (własność Urzędu Miasta od 27.03.2019 r.). Wnioskodawczyni przedmiotową nieruchomość nabyła w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia 17 grudnia 1990 r. Z uwagi na trudną sytuację rodzinną (choroba mamy Wnioskodawczyni) oraz trudną sytuację finansową związaną z utrzymaniem domu (Wnioskodawczyni wraz z mamą są w starszym wieku) Wnioskodawczyni chce zbyć nieruchomości w celu przeniesienia się do mniejszego, bardziej ekonomicznego lokalu. Jednakże z uwagi na jej powierzchnie i ukształtowanie możliwa jest jej sprzedaż po dokonaniu podziału – co też Wnioskodawczyni uczyniła. Wszystkie pięć działek nadaje się do zabudowy. Wnioskodawczyni zamierza zbywać wszystkie działki sukcesywnie w miarę zainteresowania nabywców – są to wyłącznie nabywcy - klienci indywidualni, gdyż z uzasadnienia, po decyzji podziałowej, wynika że jest to teren do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej. Zatem sprzedaż firmom deweloperskim nie jest możliwa jednorazowo i wszystkich działek, gdyż są one zainteresowane budową wyłącznie domów szeregowych. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie jest przedsiębiorcą, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni oświadczyła, że jej gmina posiada sporządzony plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni oświadczyła, że nie są te działki w żaden sposób przystosowane dodatkowo do sprzedaży – media itp. Wnioskodawczyni oświadczyła, że jedna działka została już sprzedana, ale Wnioskodawczyni dokonała wpłaty podatku VAT do swojego urzędu skarbowego.

Wnioskodawczyni wskazała, że zatwierdzony projekt podziału nieruchomości, składającej się z działki (…) o pow. (…) m², obejmuje działkę która ulega podziałowi na mniejsze działki j.n.:

• (…),
• (…),
• (…),
• (…) (sprzedana nabywcy indywidualnemu w dniu 20.05.2020 r. - patrz punkt 3),
• (…) (z mocy prawa działka przeszła na własność Miasta - decyzja ostateczna Burmistrza Miasta nr (…) z dnia 27 marca 2019 r.),
• (…).
  
  

Wnioskodawczyni właścicielką działek jest od 30 lat, które otrzymała aktem notarialnym w formie darowizny od rodziców.

W śród wydzielonych działek (z działki (…) ) znajduje się działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i jest to działka (…) o pow. (…) m².

Nabywcę dla sprzedanej działki (…) Wnioskodawczyni pozyskała przez biuro sprzedaży nieruchomości (umowa podpisana z biurem nieruchomości). Data sprzedaży 20.05.2020 r.

Budynek mieszkalny jednorodzinny znajduje się na działce, która będzie dopiero sprzedawana.

Przedmiotem sprzedaży będzie również działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym:

1. na działce mającej być przedmiotem sprzedaży znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny, budynek wolno stojący - obiekt budowlany, który jest związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach,
   
2. obiekt posadowiony na działce zabudowanej nr (…) o pow. (…) m² będzie na dzień sprzedaży budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.) oraz budynkiem w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. nr 112 poz. 1316 ze zm.).
   Poniżej Wnioskodawczyni wskazała symbole ww. budynku (domu jednorodzinnego) usytuowanego na działce nr (…) o pow. (…) m².
   (…).
   Nadto na działce nr (…) o pow. (…) m² znajduje się budynek gospodarczy niemieszkalny (szopa gospodarcza), który powstał w okresie kiedy dana nieruchomość była zakwalifikowana jako gospodarstwo rolne.
   Poniżej Wnioskodawczyni wskazała symbole ww. budynku (szopy gospodarczej) usytuowanego na działce nr (…) o pow. (…) m².
   (…).
   
3. budynki znajdujące się na działce są trwale związane z gruntem,
   
4. budynek mieszkalny znajdujący się na działce zabudowanej mającej być przedmiotem sprzedaży został oddany do użytku w 1931 r. - (w załączeniu ksero z książki meldunkowej z 1931 r. potwierdzonej za zgodność z oryginałem - 3 szt.). Natomiast budynek gospodarczy został oddany do eksploatacji w 1970 r.
   
5. w odniesieniu do przedmiotowych budynków nie były ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przeprowadzone w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu dokonania znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia i nie przysługiwało mi prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych ulepszeń,
   
   
   
   
   
   
   

W okresie od stycznia 2016 do sierpnia 2018 r. działki były przedmiotem bezpłatnej umowy użyczenia - użyczono bezpłatnie rolnikowi na uprawę przez niego zboża.

Ww. działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia produkcji rolniczej i Wnioskodawczyni nie czerpała z tego tytułu korzyści majątkowych - w okresie od stycznia 2016 do sierpnia 2018 r. działki były przedmiotem bezpłatnej umowy użyczenia - użyczono bezpłatnie rolnikowi na uprawę przez niego zboża.

Na terenie miasta Wnioskodawczyni obowiązuje Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta (zatwierdzony Uchwałą nr (…) Rady Miasta z dnia 25.01.2012 r.). Wnioskodawczyni nie występowała o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego dla posiadanych działek. Działki będące przedmiotem sprzedaży nr (…) (sprzedana) i (…) mają dostęp do drogi gminnej. Natomiast działki (…), (…), (…) mają dostęp do drogi wewnętrznej wydzielonej i zatwierdzonej decyzją nr (…) z dnia 27.03.2018 r. wydanej przez Burmistrza Miasta - drogę wydzielono i zatwierdzona wzdłuż działek (…) i (…) stanowi ona dojazd do działek (…), (…) i (…) - droga wewnętrzna ma nr (…).

W stosunku do działek wskazanych we wniosku Wnioskodawczyni nie podejmowała działań dot. wydania decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zmianie przeznaczenia terenu, decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakichkolwiek innych działań.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Ww. działki mają już dostęp do drogi wewnętrznej (droga wewnętrzna - dostęp posiadają działki (…), (…), (…) ) i do drogi gminnej (droga gminna - dostęp posiadają działki (…) (sprzedana) i (…),

W stosunku do ww. działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży nr (…), (…), (…) Wnioskodawczyni wytyczyła wyłącznie drogę wewnętrzną. Natomiast nie podejmuje jakichkolwiek innych czynności w celu ich uatrakcyjnienia, np.: budowa drogi, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, sieci kanalizacyjne oraz energetyczne itp. Wnioskodawczyni oświadcza, że nie posiada innych nieruchomości. Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej innych działek - posiada tylko ww. działki. Przedmiotowy grunt nie był nigdy wykorzystywany do działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni sama nie podejmuje żadnych działań marketingowych - sprawą sprzedaży działek Wnioskodawczyni w całości zajmuje się wyłącznie jedno biuro nieruchomości i ono podejmuje wszystkie decyzje w tej sprawie. Wnioskodawczyni sama nie zajmuje się sprzedażą działek - sprawą sprzedaży działek Wnioskodawczyni w całości zajmuje się wyłącznie jedno biuro nieruchomości i ono podejmuje wszystkie decyzje w tej sprawie. Wnioskodawczyni sama nie zajmuje się sprzedażą działek - sprawą sprzedaży działek Wnioskodawczyni w całości zajmuje się wyłącznie jedno biuro nieruchomości i ono podejmuje wszystkie decyzje w tej sprawie (biuro umieściło na posesji Wnioskodawczyni informacje (baner) o sprzedaży nieruchomości).

W związku z powyższym Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy z tytułu sprzedaży ww. działek, będzie podatnikiem podatku od towarów i usług i w związku z tym sprzedaż powyższych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy dokonując sprzedaży poszczególnych działek Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Niemniej jednak o tym, że działania prowadzone przez sprzedawcę gruntu przybierają profesjonalną formę decydować może również sposób wykorzystywania gruntu, stąd – jak zaznaczono powyżej – niezbędna jest każdorazowa ocena okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie, dokonane czynności pozwalają na stwierdzenie, że Wnioskodawczyni zachowuje się jak podmiot, którego przedmiotem działalności gospodarczej jest obrót nieruchomościami. Dokonanie wielokrotnego podziału nieruchomości na działki (po decyzji podziałowej, wynika że jest to teren do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej i bliźniaczej) oraz wytyczenie drogi wewnętrznej znacznie uatrakcyjniły sprzedaż gruntu, oznacza to że Wnioskodawczyni wykazała aktywność w przedmiocie zbycia przedmiotowych działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W związku z przedstawionymi okolicznościami, uznać należy, że podjęte przez Wnioskodawczynię działania nie stanowią zarządu majątkiem prywatnym i są uznane za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Zatem sprzedaż wszystkich powstałych działek (po podziale działki (…) o pow. (…) m²) będących przedmiotem wniosku, nie stanowi zwykłego wykonywania prawa własności, bowiem Wnioskodawczyni działa w tym zakresie w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, (która to aktywność porównywalna jest do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem) i w związku z powyższym dostawa przedmiotowych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zagadnienia będącego przedmiotem pytania zawartego we wniosku, inne kwestie, których nie dotyczyło pytanie Wnioskodawcy, w tym stawki podatku VAT oraz zwolnienia z podatku VAT nie mogły być przedmiotem interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.