Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.349.2020.3.AP
z 12 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2020 r. (data wpływu 12 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku skutecznej windykacji kwoty odpowiadającej wartości utraconego sprzętu powstaje po stronie spółki przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2020 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w przypadku skutecznej windykacji kwoty odpowiadającej wartości utraconego sprzętu powstaje po stronie spółki przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka od lat prowadzi działalność w zakresie badań internetu. Rozpoczęła także działania w sferze badania telewizji i radia. W tym celu wprowadziła pomiar treści telewizyjnych/radiowych, które znajdują się w zasięgu słuchu użytkownika. Aby zrealizować taki pomiar, w ramach prowadzonej działalności Spółka rozpoczęła projekt polegający na przekazaniu do używania określonym odbiorcom (dalej: „Paneliści”) specjalnie skonfigurowanych telefonów komórkowych (dalej: „Mierniki”) wraz z zainstalowanym oprogramowaniem. Spółka zawiera z Panelistami umowę w zakresie prowadzenia projektu badawczego. Jest to umowa nienazwana. Jej założenia są spójne z umową o współpracy. Z treści zawartej pomiędzy stronami umowy jednoznacznie wynika, że Mierniki są przekazywane przez Spółkę Panelistom w celu wykonania zawartej umowy, tj. przekazywania danych w interesie Spółki. Dobór osób do badania dokonywany jest na podstawie analizy statystycznej tak, by odzwierciedlał jak najdokładniej strukturę społeczno-demograficzną populacji w Polsce. W zamian za udostępnienie sprzętu Panelista jest zobowiązany do korzystania z Mierników w ramach normalnej aktywności. Brak prowadzenia normalnej aktywności przez Panelistę (np. wyłączanie Miernika na dłuższe okresy) skutkuje rozwiązaniem umowy i koniecznością zwrotu Miernika do Spółki. W trakcie trwania umowy z Panelistą koszty łącza internetowego związane z transmisją danych, jak również zwykłe koszty związane z utrzymaniem Sprzętu mobilnego (koszty eksploatacji) ponoszone są przez Panelistów. Sposób korzystania z Miernika jest określony w umowie z Panelistą jako „w naturalny dla Ciebie sposób korzystaj z internetu”. Umowa określa również szereg ograniczeń w korzystaniu z Miernika przez Panelistę koniecznych dla zapewnienia poprawności badania. Przykładowe ograniczenia to: niemożność przekazania Miernika innym osobom lub brak możliwości modyfikacji oprogramowania Miernika. Tak więc Mierniki mają być wykorzystywane w sposób odzwierciedlający zwyczajne korzystanie z telefonu, charakterystyczne dla konkretnego Panelisty. Umożliwia to Spółce modelowanie rzeczywistych zachowań wszystkich użytkowników smartfonów. Tylko naturalne korzystanie z Miernika umożliwia Spółce zebranie niezbędnych badań. Spółka monitoruje za pomocą specjalnego oprogramowania zainstalowanego na Mierniku aktywność Panelisty na Mierniku, tj. gromadzi dane o odwiedzanych stronach internetowych, dane o oglądanych reklamach, które zostały wyświetlone podczas używania Internetu, dane o używanych aplikacjach oraz o słuchalności telewizji i radia. Mierniki te prowadzą również próbkowanie odgłosów otaczających Panelistę. Pozwala to na identyfikację programów telewizyjnych/radiowych oraz reklam, w zasięgu których znajduje się badany Panelista. Panelista wyraża zgodę na przekazanie ww. danych Spółce. Spółka w okresie trwania umowy jako jedyna jest uprawniona do rozporządzania Miernikami, w tym także do zdalnej aktualizacji oprogramowania mierzącego. W trakcie trwania umowy właścicielem lub dysponentem (w przypadku gdyby Spółka pozyskała Mierniki w drodze leasingu) Mierników pozostaje Spółka. Zgromadzone dane Spółka przetwarza dla celów stworzenia produktu biznesowego oferowanego do sprzedaży w ramach prowadzonej działalności. Dla działalności Spółki pozyskanie danych od Panelistów jest kluczowe. Biznesowo opłaca się Spółce użyczać Mierniki za uzyskiwane dane. W tym aspekcie Spółka prowadzi sprzedaż produktów wzbogaconych o dane z Mierników. Na podstawie umowy z Panelistami Spółka po upływie 24 miesięcy przeniesie nieodpłatnie Mierniki na rzecz Panelistów. Wartość Mierników zostanie ustalona wg ceny określonej w momencie przekazania tj. uwzględniającej m.in. zainstalowane na smartfonach oprogramowanie badawcze, ich zużycie, itd. Po zakończeniu umowy, oprócz przekazanego nieodpłatnie Miernika, Panelista nie otrzymuje żadnego innego świadczenia pieniężnego ani niepieniężnego w związku z zawartą umową. Paneliści wg wiedzy Spółki są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, niezarejestrowanymi dla celów VAT i tak też występują w umowach wobec Spółki.

Zarówno Panelista jak i Spółka może wypowiedzieć umowę.

Panelista może rozwiązać umowę z powodu rezygnacji z korzystania z Miernika lub z udziału w projekcie. Panelista jest zobowiązany wówczas odesłać do Spółki Miernik, nie później jednak niż 14 dni od dnia złożenia oświadczenia o rezygnacji.

Spółka może rozwiązać Umowę w przypadku niespełnienia przesłanek udziału w Projekcie określonych w umowie. Panelista jest zobowiązany wówczas odesłać do Spółki Miernik, terminie 7 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia.

W przypadku, gdy Panelista nie zwraca Miernika w określonym terminie, zarówno w przypadku wypowiedzenia umowy przez Panelistę jak i przez Spółkę, Spółka przekazuje windykację Miernika do zewnętrznej firmy windykacyjnej. Firma windykacyjna odzyskuje Miernik lub w przypadku niemożności odzyskania Miernika kwotę odpowiadającą wartości utraconego Miernika, którą przekazuje na konto spółki po kompensacie kosztów windykacji. Spółka może również windykować Miernik we własnym zakresie.

W przypadku stwierdzenia złego stanu Miernika, Spółka może z ekonomicznego uzasadnienia odstąpić od windykacji, gdyż koszty obsługi windykacji oraz koszty pracy pracowników przewyższą wartość Miernika.

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dokonujący dostawy Mierników na rzecz Spółki jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, u którego sprzedaż nie jest zwolniona podmiotowo od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawa Mierników na rzecz Spółki nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Łączna wartość Mierników nabytych przez Spółkę od dostawcy w ramach jednolitej gospodarczo transakcji przekroczyła kwotę 20.000 zł (bez kwoty podatku).

Spółka uwzględnia kwotę podatku należnego z tytułu transakcji zakupu Mierników w deklaracji podatkowej, w której jest zobowiązana rozliczyć ten podatek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku skutecznej windykacji kwoty odpowiadającej wartości utraconego sprzętu powstaje po stronie spółki przychód podatkowy z tytułu odszkodowania za szkody w składnikach majątku związanych z działalnością gospodarczą na podst. art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku skutecznej windykacji kwoty odpowiadającej wartości utraconego sprzętu, po stronie spółki powstaje przychód podatkowy z tytułu odszkodowania za szkody w składnikach majątku związanych z działalnością gospodarczą na podstawie art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p.

Na podstawie zawartej z Panelistą umowy, Spółka udostępnia Paneliście Miernik, który stanowi narzędzie umożliwiające Panelistom wykonanie umowy. Spółka powierza Paneliście mienie z obowiązkiem zwrotu w przypadku rozwiązania umowy. W razie powierzenia Paneliście mienia z obowiązkiem zwrotu w przypadku rozwiązania umowy powstaje szkoda na majątku spółki, która jest następstwem nierozliczania się przez Panelistę ze zwrotu Miernika.

Przedmiotowa kwota stanowi odszkodowanie za szkody w składnikach majątku związanych z działalnością gospodarczą i ma charakter ściśle kompensacyjny, tj. w wysokości wartości wyrządzonej szkody odpowiadającej wartości utraconego sprzętu. Wartość przewłaszczonego mienia ustalana jest na dzień ustalania odszkodowania.

Według definicji zawartych w przepisach art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p., przychodami, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej osiągniętymi w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont Przepis ten obejmuje zatem również przychody z tytułu wszelkiego rodzaju otrzymanych odszkodowań. Opodatkowaniu podlegają również odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Ponieważ kwota odszkodowania nie stanowi wydania rzeczy, zbycia praw majątkowych ani wykonania usług, datę powstania przychodu ustala się na podstawie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., który to przepis stanowi, że w przypadkach innych niż świadczenie usług, wydanie towarów oraz zbycie praw majątkowych, za dzień powstania przychodu uważa się dzień otrzymania zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o CIT nie zawiera w swej konstrukcji definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12 rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe oraz wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny jego charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Ponadto, wyjątek od reguły, zgodnie z którą przychodem podatnika są przysporzenia faktycznie przez niego uzyskane wprowadza art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, zgodnie z którym za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przepis ten nakazuje ujmować dla celów podatkowych przychody, które jeszcze nie zostały otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń.

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy o CIT przysporzenia, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy o CIT, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę przysporzeń - stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa przepis art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. Stanowi on, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności Spółka rozpoczęła projekt polegający na przekazaniu do używania określonym odbiorcom/Panelistom specjalnie skonfigurowanych telefonów komórkowych/Mierników wraz z zainstalowanym oprogramowaniem. Za pomocą oprogramowania zainstalowanego na Mierniku Spółka gromadzi dane o odwiedzanych stronach internetowych, dane o oglądanych reklamach, które zostały wyświetlone podczas używania Internetu, dane o używanych aplikacjach oraz o słuchalności telewizji i radia. Na podstawie umowy Panelista może rozwiązać umowę z powodu rezygnacji z korzystania z Miernika lub z udziału w projekcie, wówczas zobowiązany jest odesłać do Spółki Miernik, nie później niż 14 dni od dnia złożenia oświadczenia o rezygnacji. Również Spółka może rozwiązać Umowę w przypadku niespełnienia przesłanek określonych w umowie i wówczas w terminie 7 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia Panelista zobowiązany jest odesłać Miernik do Spółki.

W przypadku, gdy Panelista nie zwraca Miernika w określonym terminie, zarówno w przypadku wypowiedzenia umowy przez Panelistę, jak i przez Spółkę, Wnioskodawca przekazuje windykację Miernika do zewnętrznej firmy windykacyjnej. Firma windykacyjna odzyskuje Miernik lub w przypadku niemożności odzyskania Miernika, kwotę odpowiadającą wartości utraconego Miernika, którą przekazuje na konto Spółki po kompensacie kosztów windykacji. Spółka może również windykować Miernik we własnym zakresie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w przypadku skutecznej windykacji kwoty odpowiadającej wartości utraconego sprzętu, po stronie Spółki na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, powstaje przychód podatkowy z tytułu odszkodowania za szkody w składnikach majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Odnosząc przedstawiony opis stanu faktycznego do powołanych na wstępie przepisów, należy zauważyć, że w momencie wyegzekwowania należności (środki pieniężne) za niezwrócone przez Panelistów urządzenia, będące składnikami majątku Wnioskodawcy, nabytymi i wykorzystywanymi na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dochodzi w sposób definitywny do trwałego przysporzenia majątkowego po stronie Spółki, co z kolei oznacza, iż osiąga ona z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle powołanych przepisów, wskazane w opisie stanu faktycznego środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę w wyniku skutecznej windykacji (prowadzonej przez firmę zewnętrzną lub przez samą Spółkę), odpowiadające wartości utraconego sprzętu, będą dla Wnioskodawcy stanowiły przychód podatkowy w dniu otrzymania wyegzekwowanych należności.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.