2020.10.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.343.2020.1.RK
z 6 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPR ETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2020 r. (data wpływu 6 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych przez Wnioskodawcę usług (w ramach importu usług) jako zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych przez Wnioskodawcę usług (w ramach importu usług) jako zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 95 t.j. ze zm., dalej: „ustawa o funduszach inwestycyjnych”) i prowadzi działalność na podstawie stosownego zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego.

Podstawowym obszarem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie i zarządzanie różnego rodzaju funduszami inwestycyjnymi przewidzianymi w przepisach ustawy o funduszach inwestycyjnych. W ograniczonym zakresie Spółka wykonuje również usługi zarządzania portfelami instrumentów finansowych należącymi do inwestorów instytucjonalnych lub indywidualnych.

Wnioskodawca jest zasadniczo odpowiedzialny za zarządzanie całością działalności funduszy, znajdujących się w jego ofercie. Oznacza to, że (…) zarządza funduszami zarówno poprzez prowadzenie ich działalności inwestycyjnej (oferowanie jednostek uczestnictwa/certyfikatów inwestycyjnych funduszu oraz inwestowanie aktywów funduszu), reprezentowanie funduszy w relacjach z podmiotami zewnętrznymi, jak również obsługę funduszy pod kątem administracyjnym/formalnym (tj. m.in. zapewnienie personelu, siedziby, zgodności działalności funduszu z regulacjami prawnymi, zapewnienie, że fundusze wywiązują się z obowiązków raportowania etc.).

Zarządzanie funduszami inwestycyjnymi (w obszarze zarządzania działalnością inwestycyjną funduszy) przez Spółkę w praktyce polega na lokowaniu środków funduszy (zgromadzonych poprzez oferowanie przez fundusze swoich jednostek uczestnictwa/certyfikatów inwestycyjnych inwestorom) w określone w ustawie o funduszach inwestycyjnych (i zgodne z polityką inwestycyjną danego funduszu) papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe.

W ramach zarządzania funduszami inwestycyjnymi, Spółka wyznacza spośród swoich pracowników/współpracowników zespół osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie danego funduszu. Osoby te są odpowiedzialne za prawidłowe i korzystne dla zarządzanego podmiotu, lokowanie aktywów funduszu (tj. aktywów przekazanych przez inwestorów). Innymi słowy, osoby zarządzające danym funduszem z ramienia Wnioskodawcy są odpowiedzialne za podejmowanie konkretnych decyzji inwestycyjnych (tj. podejmowanie decyzji odnośnie nabycia konkretnych papierów wartościowych lub innych praw majątkowych), które są zgodne z ustalonym przez fundusz celem inwestycyjnym oraz które są możliwe, mając na uwadze aktywa, które dany fundusz może nabywać (zgodnie z przepisami ustawy o funduszach inwestycyjnych i przyjętą polityką inwestycyjną).

Podsumowując, (…) zwykle w momencie tworzenia danego funduszu ustala jego cele inwestycyjne (tj. cele do jakich będzie dążył dany fundusz w swojej działalności inwestycyjnej) oraz określa rodzaje papierów wartościowych/innych praw majątkowych, w które dany fundusz będzie inwestował (mając na uwadze m.in. rodzaj danego funduszu i przepisy powszechnie obowiązującego prawa). Następnie, w toku działalności, określony zespół w ramach Spółki jest odpowiedzialny za podejmowanie konkretnych decyzji inwestycyjnych, tj. decyzji o nabyciu konkretnego pakietu papierów wartościowych/prawa majątkowego, w zgodzie z przyjętymi poprzednio (opisanymi wyżej) celami/założeniami.

Następnie, po dokonaniu inwestycji Wnioskodawca również na bieżąco monitoruje wartości lokat funduszu oraz sytuację na rynku pod kątem oceny zasadności dokonania ewentualnych modyfikacji zawartości portfela inwestycyjnego funduszu. Innymi słowy, Spółka na bieżąco śledzi informacje rynkowe, aby zdecydować czy dokonane przez dany fundusz inwestycje były prawidłowe/korzystne dla funduszu i aby na bieżąco reagować na zmiany na rynku, tj. aby np. dokonać zbycia aktywów funduszu, nabyć inne aktywa, etc.

Aby Spółka mogła prawidłowo realizować swoje zadania, tj. aby była w stanie podejmować przemyślane i prawidłowe decyzje inwestycyjne, osoby zaangażowane z ramienia Wnioskodawcy w zarządzanie funduszami muszą posiadać odpowiednią wiedzę w zakresie istniejących na dany moment na rynku uwarunkowań ekonomicznych oraz gospodarczych. Osoby te muszą posiadać przede wszystkim informacje o aktualnej sytuacji ekonomicznej występującej na rynku, na którym dany fundusz lokuje swoje aktywa (tj. np. w spółki z danego kraju czy danej branży), dane o aktualnych kursach walut, sytuacji politycznej w poszczególnych krajach, etc.

Bez tych danych prowadzenie działalności w zakresie zarządzania funduszami przez Spółkę byłoby w istocie niemożliwe. Osoby zarządzające funduszami nie dysponowałyby bowiem odpowiednimi informacjami, pozwalającymi im podejmować prawidłowe i korzystne decyzje inwestycyjne.

Przykładowo, w sytuacji jeśli polityka danego funduszu określałaby, że może on inwestować swoje aktywa jedynie w akcje spółek o niskim poziomie ryzyka, brak informacji o sytuacji finansowej konkretnych spółek (ich notowaniach giełdowych) czy o sytuacji ekonomicznej i politycznej kraju, w którym mają one siedzibę, nie pozwoliłby określić w prawidłowy sposób poziomu tego ryzyka. W konsekwencji niemożliwym byłoby w istocie podjęcie decyzji inwestycyjnej.

W związku z dynamiką działalności inwestycyjnej (gdzie w wielu wypadkach decyzje co do podjęcia lub niepodjęcia danej inwestycji muszą być podejmowane niezwłocznie/na bieżąco) Spółka musi dysponować ww. informacjami/danymi właściwie w czasie rzeczywistym. Innymi słowy, Wnioskodawca nie może sobie pozwolić na to, żeby nie posiadać dostępu do danych o sytuacji na rynkach finansowych, notowań, analiz, wykresów czy wskaźników ekonomicznych, który byłby możliwy do wykorzystania przez zespół Spółki w każdym momencie działalności. Praktycznie niemożliwym jest również, żeby Wnioskodawca dane te gromadził jednostkowo, we własnym zakresie, przed dokonaniem poszczególnej decyzji inwestycyjnej (działanie takie w praktyce byłoby bowiem nieefektywne i wymagało zaangażowania znacznych zasobów ludzkich Spółki jedynie do tego celu, jak również w niektórych sytuacjach mogłoby być zbyt długotrwałe lub niemożliwe).

W konsekwencji, przede wszystkim w celu umożliwienia podejmowania prawidłowych decyzji inwestycyjnych i monitorowania poczynionych już inwestycji, Spółka nabywa szereg usług, umożliwiających jej otrzymywanie w czasie rzeczywistym dostępu do danych źródłowych, bez których prowadzenie przez (…) działalności byłoby w praktyce niemożliwe. Sporadycznie, Spółka wykorzystuje również te usługi do innych obszarów działalności niż zarządzanie działalnością inwestycyjną funduszy. Usługi takie świadczą przede wszystkim podmioty gospodarcze, wyspecjalizowane w dostarczaniu tego typu informacji/danych/analiz dla uczestników rynku finansowego (a zatem dla towarzystw funduszy inwestycyjnych, doradców inwestycyjnych, banków inwestycyjnych, etc.). W wielu sytuacjach usługi tego typu są świadczone przez podmioty zagraniczne, nieposiadające siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce (dalej: „Dostawcy”). Co ważne, nabywanie takich usług od wyspecjalizowanych w tym zakresie podmiotów (tj. m.in. Dostawców) jest standardem występującym w działalności inwestycyjnej.

Wśród nabywanych przez Wnioskodawcę usług od Dostawców są usługi polegające na zapewnieniu:

dostępu do danych transakcyjnych w zakresie obrotu instrumentami finansowymi (dostęp w czasie rzeczywistym do bieżących notowań instrumentów finansowych, indeksów giełdowych itp.). Usługi powyższe obejmują udostępnianie informacji odnośnie bieżących notowań na wybranych rynkach finansowych w różnych państwach na świecie, np. danych odnośnie kursów papierów wartościowych, notowań instrumentów pochodnych czy różnych indeksów giełdowych itp. Informacje te są przekazywane w formie zagregowanych danych, przedstawionych w formie m.in. wykresów czy tabel, dostępnych dla Spółki „na bieżąco” poprzez specjalistyczne, udostępnione Wnioskodawcy terminale (tj. przez specjalistyczny system komputerowy udostępniany przez Dostawcę). Powyższe usługi Spółka nabywa od (…).,
dostępu do informacji o sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw w (…) (tj. danych o spółkach wchodzących w skład tzw. (…)) oraz danych dla potrzeb świadczenia usług dla (…) Banku Narodowego polegających na zarządzaniu portfelem aktywów należących do funduszu (…) na polskim rynku kapitałowym. W celu świadczenia usług dla (…) Banku Narodowego Spółka nabywa dostęp do danych o wskaźnikach specjalnego indeksu stworzonego dla tego Banku (…). Usługi te Spółka nabywa od (…),
dostępu do aktualnych raportów zawierających dane ekonomiczne w zakresie obrotu towarów, kondycji rynków, strategii kredytowych i sytuacji politycznej związanych z podmiotami będącymi celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę (tj. przede wszystkim spółek, w które Wnioskodawca planuje zainwestować środki funduszy). Usługi te świadczone są przez (…),
dostępu do danych zawierających kompleksowe informacje o podmiotach będących celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę (Dostawca udostępnia Spółce raporty w tym zakresie). Dane te pozwalają ocenić poziom ryzyka podejmowanych inwestycji. Usługi wykonywane są przez (…).

Wskazane powyżej usługi stanowią odrębne świadczenia realizowane przez poszczególnych Dostawców na rzecz Wnioskodawcy.

Co istotne, dane przekazywane przez Dostawców nie mają wyłącznie wymiaru informacyjnego, tzn. nie ograniczają się do przekazania prostych komunikatów w odniesieniu do określonych danych finansowych. Dane przekazywane Spółce przez Dostawców są zestawione w sposób spełniający wymagania Spółki (np. zawierają analizy spełniające określone kryteria ustanowione przez Spółkę w zakresie doboru instrumentów finansowych, regionów geograficznych, określonych giełd i platform obrotu, wybranych indeksów itp.).

Wiedza nabywana przez Spółkę w ramach usług nabywanych od Dostawców jest zatem ściśle dedykowana potrzebom Spółki, które odzwierciedlają politykę inwestycyjną funduszy zarządzanych przez Spółkę. Odpowiedni dobór danych, informacji, analiz itp. dokonywany jest przez Dostawców w sposób, który pozwala na maksymalne dopasowanie tych danych do potrzeb Spółki. Dane nabywane przez Spółkę są zatem w tym zakresie powiązane z działalnością polegającą na dokonywaniu inwestycji w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe, czyli z działalnością która jest wykonywana przez konkretne fundusze inwestycyjne. Nabywanie usług od Dostawców przekłada się zatem bezpośrednio na prawidłowe wykonywanie przez Spółkę usług, polegających na zarządzaniu konkretnymi funduszami - tj. funduszami z konkretną polityką inwestycyjną/celem inwestycyjnym, spójnym z danymi, które Spółka otrzymuje od Dostawców.

W konsekwencji, dzięki nabywanym usługom Spółka otrzymuje w czasie rzeczywistym komplet danych, analiz i rekomendacji niezbędnych do świadomego podejmowania decyzji inwestycyjnych w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników finansowych w interesie swoich klientów, tj. uczestników funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Spółkę. Nabywane usługi są w praktyce również niezbędne dla pracowników Spółki odpowiedzialnych za zarządzanie funduszami w zakresie tworzenia portfeli inwestycyjnych zgodnych z polityką inwestycyjną danych funduszy oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka.

Co istotne, usługi świadczone przez Dostawców są kierowane przez nich przede wszystkim do podmiotów działających na rynku finansowym, tj. do doradców inwestycyjnych, banków inwestycyjnych, towarzystw funduszy inwestycyjnych, etc. Są to bowiem specjalistyczne usługi, przydatne przede wszystkim do dokonania analiz w zakresie planowanych zamierzeń inwestycyjnych.

Na fakt ten wskazuje również sposób prezentowania danych w ramach nabywanych usług. Co do zasady bowiem jedynie osoby dysponujące odpowiednim poziomem wiedzy i doświadczenia na rynku finansowym są w stanie wykorzystać dane przekazywane przez Dostawców. W przekazywanych danych używane są bowiem pojęcia, zawarte są odniesienia czy przedstawione są statystyki, których zrozumienie i wykorzystanie w praktyce (przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych) wymaga posiadania szczegółowej wiedzy specjalistycznej w zakresie rynków finansowych. Innymi słowy, co do zasady korzystanie z usług przez osoby, które nie specjalizują się w rynku finansowym jest w praktyce bezcelowe. Usługi te są zatem specyficznie kierowane na potrzeby podmiotów specjalizujących się w prowadzeniu działalności inwestycyjnej na rynku finansowym, tj. m.in. funduszy inwestycyjnych/podmiotów zarządzających funduszami.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że w istocie nabywa on usługi w celu prowadzenia działalności inwestycyjnej, a zatem w celu umożliwienia skutecznego i prawidłowego zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Innymi słowy, bez nabywania usług objętych niniejszym Wnioskiem, efektywne zarządzanie funduszami przez Spółkę byłoby niemożliwe (Spółka nie byłaby w stanie podejmować decyzji inwestycyjnych). Nabywane usługi są zatem bezpośrednio przekładane na świadczone przez (…) usługi zarządzania funduszami w tym znaczeniu, że informacje uzyskiwane przez Spółkę od Dostawców są następnie wykorzystywane bezpośrednio przy świadczeniu usług zarządzania funduszami (nabyte usługi są de facto przenoszone na usługi świadczone przez Spółkę w ramach zarządzania funduszami inwestycyjnymi). Usługi świadczone przez Dostawców są zatem bezpośrednio związane z inwestycjami dokonywanymi przez fundusze zarządzane przez Spółkę w tym zakresie, że fakt ich nabycia i wykorzystania stanowi w istocie jeden z elementów podjęcia decyzji i dokonania zamierzania inwestycyjnego przez dany fundusz.

W konsekwencji, nabycie usług od Dostawców i wykorzystywanie ich przez Spółkę - tj. analizowanie danych udostępnianych przez Dostawców w świetle polityki inwestycyjnej/celu inwestycyjnego zarządzanych przez Spółkę funduszy i możliwych do dokonania inwestycji - stanowi element procesu zarządzania tymi funduszami. Na proces zarządzania funduszami, poza kwestiami administracyjnymi (które nie są objęte niniejszym wnioskiem) składa się przede wszystkim element podejmowania decyzji w zakresie dokonania lub niedokonania danej inwestycji przez fundusz lub wyjścia z jakiejś inwestycji, który to natomiast wymaga zgromadzenia i dokonania analizy szczegółowych danych gospodarczych/finansowych. Usługi nabywane od Dostawców stanowią zatem bezpośrednio element tego procesu, tj. element procesu podejmowania decyzji co do zamierzeń inwestycyjnych danego funduszu inwestycyjnego.

Spółka planuje również nabywanie opisanych powyżej usług od Dostawców w przyszłości. Niniejszy wniosek dotyczy przy tym usług nabywanych przez Spółkę począwszy od 1 lipca 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy import usług określonych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę będącego towarzystwem funduszy inwestycyjnych zarządzającym funduszami inwestycyjnymi, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy :

Import usług określonych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę będącego towarzystwem funduszy inwestycyjnych zarządzającym funduszami inwestycyjnymi, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT.

Zasady opodatkowania VAT importu usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług została zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a , art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Powyższe zastrzeżenia nie mają zastosowania w przypadku opisanych w niniejszym wniosku usług nabywanych przez Spółkę. Miejscem świadczenia usług nabywanych przez Spółkę od podmiotów zagranicznych, opisanych w niniejszym wniosku, jest terytorium kraju.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju. Powyższy przepis ma zastosowanie, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ustawy o VAT.

W powyższym przypadku, podatek VAT podlega rozliczeniu przez nabywcę usługi na zasadach odwrotnego obciążenia, z kolei usługodawca nie rozlicza podatku należnego.

W świetle art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, stanowi import usług.

Mając na względzie przedstawiony powyżej przepis ustawy o VAT, Spółka, nabywając usługi od Dostawcy nieposiadającego siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce jest obowiązana do rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu importu usług.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednak na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 23%. Jednocześnie, określone w ustawie o VAT usługi podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT. Zwolnieniem z VAT objęte są w szczególności usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT. W dalszej części uzasadnienia niniejszego wniosku o interpretację Spółka przedstawia argumenty przemawiające za możliwością zastosowania ww. zwolnienia z VAT do importu usług przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zasady opodatkowania VAT usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi - stan prawny

2.1. Zwolnienie z opodatkowania przewidziane w przepisach ustawy o VAT

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT podlegają usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Powyższa regulacja jest odzwierciedleniem art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania podatkiem VAT zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Zarówno w regulacjach ustawy o VAT jak i Dyrektywy VAT nie zawarto definicji usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi podlegających zwolnieniu z VAT. Z tego względu dla ustalenia zakresu zwolnienia podatkowego z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT w związku z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy VAT należy odwołać się regulacji dotyczących działalności funduszy inwestycyjnych oraz do poglądów prezentowanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

2.2. Zarządzanie funduszem inwestycyjnym według dyrektywy UCITS

W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (Dz. U.UE.L 2009.302.32, dalej: „UCITS”), działalność związaną z zarządzaniem UCITS, dla celów tej dyrektywy zdefiniowano w Załączniku nr II - Funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem jako:

zarządzanie inwestycjami,
administracja:
1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
2. zapytania klientów;
3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
6. wypłata zysków;
7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
9. prowadzenie ksiąg;
wprowadzanie do obrotu.

Na podstawie UCITS należy zatem wskazać, że zarządzanie funduszami inwestycyjnymi obejmuje zarówno zarządzanie samymi inwestycjami, jak i czynności administracyjne, niezbędne do wywiązywania się ze zobowiązań wobec klientów.

2.3. Orzecznictwo TSUE w zakresie zwolnienia z VAT dla usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi

Kwestia zakresu przewidzianego w przepisach Dyrektywy VAT zwolnienia z VAT dla usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi była kilkukrotnie analizowana przez TSUE.

W wyroku z 7 marca 2013 r. zapadłym w sprawie GfBk Gesellschaft fur Bórsenkommunikation mbH (sygn. akt C-275/11) Trybunał stwierdził, że: „Artykuł 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi” do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie”.

Powyższy wyrok TSUE zapadł na gruncie artykułu 13 część B lit. d pkt 6 Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1, ze. zm., dalej jako: „szósta dyrektywa”).

Jednakże z uwagi na analogiczne brzmienie regulacji art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 112 zachowuje on swoją aktualność również w odniesieniu do obecnie obowiązującego stanu prawnego. Co więcej, wyrok ten obrazuje szeroki zakres znaczeniowy, jaki na gruncie prawa wspólnotowego TSUE nadaje pojęciu „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi” w kontekście zwolnienia od podatku VAT.

Z kolei w wyroku z 4 maja 2006 r. w sprawie Abbey National Plc (sygn. nr C-169/04) TSUE wskazał, iż „treść art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy nie wyklucza co do zasady, by na zarządzanie funduszami powierniczymi składały się różne odrębne usługi wchodzące w zakres pojęcia „zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi [zarządzania funduszami powierniczymi]” w rozumieniu tego przepisu oraz by korzystały one z przewidzianego w nim zwolnienia z opodatkowania, nawet wówczas gdy świadczący te usługi jest podmiotem zarządzającym będącym osobą trzecią (...)”.

Dalej Trybunał wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Trybunał zaznaczył, że „odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług”.

W uzasadnieniu Trybunał podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zwolnionej.

Zwolnienie z VAT usług nabywanych przez Wnioskodawcę

3.1. Usługi nabywane przez Wnioskodawcę jako stanowiące odrębną całość

Aby możliwe było zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, nabywana przez Wnioskodawcę usługa musi stanowić odrębną całość.

Wskazane przez Spółkę usługi nabywane od podmiotów zagranicznych, mimo iż faktycznie są wykorzystywane do świadczenia usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, niewątpliwie mają charakter odrębnych świadczeń realizowanych przez podmioty trzecie na rzecz Spółki. Usługi te nabywane są od wyspecjalizowanych podmiotów. Spółka nie byłaby w stanie wytworzyć takich usług samodzielnie.

Oznacza to, że w przypadku opisanych w niniejszym wniosku usług nabywanych przez Wnioskodawcę od Dostawców spełniony jest warunek odrębności tych usług.

3.2. Usługi nabywane przez Wnioskodawcę jako specyficzne i istotne dla świadczenia usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi

Aby możliwe było zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT, nabywane przez Spółkę usługi musiałyby być specyficzne oraz istotne dla usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Weryfikacja spełnienia powyższych warunków wymaga przeanalizowania przebiegu procesu zarządzania funduszami inwestycyjnymi - na tej podstawie będzie bowiem możliwe określenie, czy usługi nabywane przez Wnioskodawcę:

odpowiadają specyfice usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, oraz

są niezbędne do świadczenia usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Wnioskodawca wskazuje (co wynika również z przedstawionego powyżej opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), że zarządzanie funduszem inwestycyjnym w pewnym uproszczeniu sprowadza się zasadniczo do następujących czynności:

Etap 1: ustalenie celów inwestycyjnych danego funduszu inwestycyjnego (np. poprzez określenie planowanej stopy zwrotu z inwestycji czy akceptowalnego poziomu ryzyka),

Etap 2: określenie dopuszczalnych klas aktywów, w które inwestuje fundusz inwestycyjny z uwzględnieniem akceptowalnego poziomu ryzyka oraz innych uwarunkowań wynikających ze statutu funduszu (wskazanie rodzajów papierów wartościowych lub innych praw majątkowych mogących być przedmiotem lokat funduszu, regionów geograficznych, konkretnych platform obrotu giełdowego - np. giełdy papierów wartościowych zlokalizowane w konkretnych regionach geograficznych, itp.),

Etap 3: podjęcie decyzji przez osoby zarządzające funduszem inwestycyjnym odnośnie inwestycji w konkretne aktywa spełniające założone kryteria określone na Etapie 2,

Etap 4: bieżące monitorowanie wartości lokat funduszu oraz sytuacji na rynku kapitałowym pod kątem oceny zasadności dokonania ewentualnych modyfikacji zawartości portfela inwestycyjnego funduszu.

Nie ulega wątpliwości, że podjęcie decyzji przez osoby zarządzające funduszem inwestycyjnym pod kątem wyboru konkretnych aktywów, w które zostaną ulokowane środki funduszu, wymaga uzyskania szczegółowych specjalistycznych danych finansowych. W przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę profesjonalnych usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi odpowiednim rozwiązaniem jest w takim wypadku skorzystanie z analiz i rekomendacji dostarczanych przez dostawców, takich jak (…).

Dzięki usługom nabywanym od Dostawców Spółka otrzymuje w czasie rzeczywistym komplet danych, analiz i rekomendacji (np. kursy papierów wartościowych, dane odnośnie wybranych indeksów giełdowych) niezbędnych do świadomego podejmowania decyzji inwestycyjnych w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników finansowych w interesie uczestników funduszy inwestycyjnych, którymi zarządza Spółka. Co szczególnie istotne, usługi świadczone przez Dostawców zapewniają ponadto wsparcie dla pracowników Spółki w zakresie tworzenia portfeli inwestycyjnych zgodnych z polityką inwestycyjną danych funduszy oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka - zestawienia danych dostarczanych przez Dostawców odzwierciedlają określone wymagania Spółki, np. wyłącznie wybrane indeksy giełd papierów wartościowych z określonych regionów geograficznych. Dane te w oczywisty sposób stanowią istotny i specyficzny element czynności realizowanych w ramach opisanego powyżej Etapu 3 w procesie zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Zestawienia danych uzyskanych od Dostawców niewątpliwie są również kluczowym elementem monitorowania bieżącego stanu lokat funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Spółkę (uzyskanie danych odnośnie bieżących kursów wybranych papierów wartościowych, indeksów giełdowych, poziomu ryzyka etc. ma bezpośrednie przełożenie na monitorowanie bieżącej sytuacji na rynku kapitałowym pod kątem oceny zasadności dokonania ewentualnych modyfikacji zawartości portfela inwestycyjnego funduszu przez Wnioskodawcę). Pozyskiwanie aktualnych danych służy osiągnięciu oczekiwanego poziomu korzyści z inwestycji, pozwala bowiem podejmować natychmiastowe działania w przypadku zmiany trendów rynkowych mogących prowadzić do zmiany wyceny aktywów znajdujących się w portfelach funduszy. Niewątpliwie usługi świadczone przez Dostawców stanowią zatem specyficzny i istotny element czynności wykonywanych w ramach opisanego powyżej Etapu 4 zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Trzeba podkreślić, że obowiązek działania na korzyść uczestników funduszy oraz zgodnie z przyjętą przez fundusz polityką inwestycyjną wynika z samej ustawy o funduszach inwestycyjnych i został sformułowany w art. 10 ustawy o funduszach inwestycyjnych. Jak wskazano w komentarzu do ustawy o funduszach inwestycyjnych, „Na gruncie ustawy o funduszach inwestycyjnych przez działanie w interesie uczestników należy rozumieć podejmowanie przez (…) , działające w imieniu funduszu, wszelkich czynności w celu zapewnienia możliwie najszerszej ochrony praw inwestorów. Działania te powinny być dokonywane w trosce o powierzone przez osoby trzecie środki, w szczególności zaś powinny być zgodne z zakładaną polityką inwestycyjną oraz powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, statutem funduszu, jak i z obowiązującymi (…) regulacjami wewnętrznymi.

Zapewnienie podejmowania decyzji zgodnie z celami inwestycyjnymi i polityką inwestycyjną, przy uwzględnieniu ustalonych limitów ryzyka niezaprzeczalnie wymaga posiadania bieżących danych rynkowych, które pozwalają ustalić trendy rynkowe mogące wpływać na przyszłą wartość aktywów należących do funduszu inwestycyjnego oraz ich zgodność z przyjętymi założeniami. Nabywane od Dostawców usługi są zatem istotne i specyficzne dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

3.3. Brak możliwości zakwalifikowania usług świadczonych przez Dostawców jako usług wyłącznie o charakterze administracyjno-technicznym

Należy również podkreślić, iż usługi świadczone przez Dostawców ze względu na swój specjalistyczny charakter, nie mogą być uznane za usługi administracyjne lub techniczne. Dane przekazywane przez Dostawców nie mają wyłącznie wymiaru informacyjnego, tzn. nie ograniczają się do przekazania prostych komunikatów odnośnie określonych danych finansowych. Dane przekazywane Spółce przez Dostawców zostały zestawione w sposób spełniający wymagania Spółki (np. zawierają analizy spełniające określone kryteria ustanowione przez Spółkę w zakresie doboru instrumentów finansowych, regionów geograficznych, określonych giełd i platform obrotu, wybranych indeksów itp.).

Wiedza nabywana przez Spółkę w ramach usług nabywanych od Dostawców ma zatem charakter kreatywny i jest ściśle dedykowana potrzebom Spółki, które odzwierciedlają politykę inwestycyjną funduszy zarządzanych przez Spółkę. Odpowiedni dobór danych, informacji, analiz itp. dokonywany jest przez Dostawców z wykorzystaniem odpowiednich algorytmów pozwalających na maksymalne dopasowanie do potrzeb klienta.

Należy także podkreślić, że usługą jaką Spółka nabywa jest dostęp do informacji, nie jest to usługa techniczna. Terminale dostarczane Spółce są wyłącznie narzędziem niezbędnym do wykonania na jej rzecz właściwego świadczenia, jakim jest dostarczenie informacji i analiz niezbędnych do podejmowania decyzji inwestycyjnych.

3.4. Usługi świadczone przez Dostawców jako alternatywa dla czynności wchodzących w skład zarządzania funduszami inwestycyjnymi wykonywanych samodzielnie przez pracowników Spółki.

Teoretycznie, usługi wskazane w złożonym przez Spółkę wniosku o interpretację mogłyby być wykonane przez Spółkę samodzielnie, tj. przez pracowników zatrudnionych przez Spółkę, bez korzystania z zewnętrznych dostawców. Przykładowo, pracownicy Spółki mogliby samodzielnie, manualnie uzyskiwać dane odnośnie aktualnych kursów instrumentów finansowych w celu kształtowania portfela aktywów danego funduszu inwestycyjnego. W ocenie Spółki, nie ulega wątpliwości, iż w powyższych przypadkach czynności wykonywane samodzielnie przez Spółkę, jako czynności wchodzące w zakres usług zarządzania wykonywanych przez Spółkę, byłyby objęte zwolnieniem z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT (jako czynności wchodzące w zakres usług zarządzania funduszem inwestycyjnym).

Niemniej jednak, z uwagi na wysoki stopień skomplikowania opisanych powyżej usług (i co Spółka wskazywała już w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) zgodnie z przyjętą praktyką rynkową, wykonywane są one z reguły przez podmioty, które specjalizują się w danym obszarze czynności wchodzących w zakres standardowego pakietu usług zarządzania funduszem inwestycyjnym.

Ponadto dane dostarczane przez Dostawców mają najbardziej kompleksowy charakter, są najpełniejszym dostępnym na rynku źródłem danych finansowych. Zawierają także zestawienia, do których utrudnione byłoby dotarcie w inny sposób, na przykład dotyczące spółek położonych w krajach nieanglojęzycznych, bądź w których nie są powszechne elektroniczne rejestry podmiotów.

Współcześnie, transakcje kupna/sprzedaży instrumentów finansowych na rynku regulowanym realizowane są w czasie rzeczywistym. Nowoczesne systemy transakcyjne pozwalają na przeprowadzenie transakcji w ciągu ułamków sekund. W związku z tym, w celu realizacji decyzji inwestycyjnych zgodnie z interesem uczestników funduszy, uzyskanie informacji odnośnie bieżących danych w zakresie obrotu instrumentami finansowymi na danym rynku jest niezbędne. Przykładowo platformy udostępniane przez Bloomberg umożliwiają szybkie reakcje także poprzez komunikatory, za pomocą których istnieje możliwość kontaktowania się z brokerami.

Nabywane przez Spółkę od Dostawców usługi polegające na zapewnieniu dostępu do publicznych danych transakcyjnych w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, tj. gromadzenia i analizy danych inwestycyjnych oraz przygotowywanie prognoz dotyczących gospodarek światowych, jak i poszczególnych sektorów i spółek notowanych na giełdach, czy przekazywanie rekomendacji niezbędnych do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych, stanowią specjalistyczne świadczenia, nierozerwalnie związane z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi. Są zatem specyficzne i istotne dla tej działalności. Należy podkreślić, że nieuzyskanie analiz i rekomendacji otrzymanych w wyniku wykonania przedmiotowej usługi ograniczyłoby lub wręcz uniemożliwiłoby należyte zarządzanie funduszami inwestycyjnymi. Przy obecnym poziomie rozwoju technologicznego oraz tempie obiegu informacji, korzystanie ze wskazanych usług stanowi niezbędny standard w zakresie świadczenia usług finansowych.

Z uwagi na powyższe nie ulega wątpliwości, że nabycie przez Spółkę wymienionych we wniosku usług jest konieczne i właściwe dla prawidłowego wykonywania przez Spółkę usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Z kolei stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
usługobiorcą jest:
- w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15 lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

Według art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że rozliczenia podatku z tytułu importu usług dokonuje nabywca jedynie w przypadku, gdy łącznie są spełnione warunki [o których to mowa w lit. a) i b) powyższej regulacji] dotyczące odpowiednio usługodawcy jak i usługobiorcy. W sytuacji niespełnienia chociażby jednego z nich nabywca usług nie jest podatnikiem z tytułu dokonanego importu usług.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych zarządzającym całością działalności funduszy znajdujących się w jego ofercie. Aby Spółka mogła prawidłowo realizować swoje zadania, tj. aby była w stanie podejmować przemyślane i prawidłowe decyzje inwestycyjne, osoby zaangażowane z ramienia Wnioskodawcy w zarządzanie funduszami muszą posiadać odpowiednią wiedzę w zakresie istniejących na dany moment na rynku uwarunkowań ekonomicznych oraz gospodarczych. Osoby te muszą posiadać przede wszystkim informacje o aktualnej sytuacji ekonomicznej występującej na rynku, na którym dany fundusz lokuje swoje aktywa (tj. np. w spółki z danego kraju czy danej branży), dane o aktualnych kursach walut, sytuacji politycznej w poszczególnych krajach, etc.

W celu umożliwienia podejmowania prawidłowych decyzji inwestycyjnych i monitorowania poczynionych już inwestycji, Spółka nabywa szereg usług, umożliwiających jej otrzymywanie w czasie rzeczywistym dostępu do danych źródłowych, bez których prowadzenie przez (…) działalności byłoby w praktyce niemożliwe. Usługi takie świadczą przede wszystkim podmioty gospodarcze, wyspecjalizowane w dostarczaniu tego typu informacji/danych/analiz dla uczestników rynku finansowego (a zatem dla towarzystw funduszy inwestycyjnych, doradców inwestycyjnych, banków inwestycyjnych, etc.). W wielu sytuacjach usługi tego typu są świadczone przez podmioty zagraniczne, nieposiadające siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce ( „Dostawcy”).

Wśród nabywanych przez Wnioskodawcę usług od Dostawców są usługi polegające na zapewnieniu:

dostępu do danych transakcyjnych w zakresie obrotu instrumentami finansowymi (dostęp w czasie rzeczywistym do bieżących notowań instrumentów finansowych, indeksów giełdowych itp.). Usługi powyższe obejmują udostępnianie informacji odnośnie bieżących notowań na wybranych rynkach finansowych w różnych państwach na świecie, np. danych odnośnie kursów papierów wartościowych, notowań instrumentów pochodnych czy różnych indeksów giełdowych itp. Informacje te są przekazywane w formie zagregowanych danych, przedstawionych w formie m.in. wykresów czy tabel, dostępnych dla Spółki „na bieżąco” poprzez specjalistyczne, udostępnione Wnioskodawcy terminale (tj. przez specjalistyczny system komputerowy udostępniany przez Dostawcę). Powyższe usługi Spółka nabywa od (…)
dostępu do informacji o sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw w (…) (tj. danych o spółkach wchodzących w skład tzw. (…)) oraz danych dla potrzeb świadczenia usług dla (…) Banku Narodowego polegających na zarządzaniu portfelem aktywów należących do funduszu (…) na polskim rynku kapitałowym. W celu świadczenia usług dla (…) Banku Narodowego Spółka nabywa dostęp do danych o wskaźnikach specjalnego indeksu stworzonego dla tego Banku (…). Usługi te Spółka nabywa od (…),
dostępu do aktualnych raportów zawierających dane ekonomiczne w zakresie obrotu towarów, kondycji rynków, strategii kredytowych i sytuacji politycznej związanych z podmiotami będącymi celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę (tj. przede wszystkim spółek, w które Wnioskodawca planuje zainwestować środki funduszy). Usługi te świadczone są przez (…),
dostępu do danych zawierających kompleksowe informacje o podmiotach będących celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę (Dostawca udostępnia Spółce raporty w tym zakresie). Dane te pozwalają ocenić poziom ryzyka podejmowanych inwestycji. Usługi wykonywane są przez (…).

Dane przekazywane Spółce przez Dostawców są zestawione w sposób spełniający wymagania Spółki (np. zawierają analizy spełniające określone kryteria ustanowione przez Spółkę w zakresie doboru instrumentów finansowych, regionów geograficznych, określonych giełd i platform obrotu, wybranych indeksów itp.).

Wiedza nabywana przez Spółkę w ramach usług nabywanych od Dostawców jest ściśle dedykowana potrzebom Spółki, które odzwierciedlają politykę inwestycyjną funduszy zarządzanych przez Spółkę. Odpowiedni dobór danych, informacji, analiz itp. dokonywany jest przez Dostawców w sposób, który pozwala na maksymalne dopasowanie tych danych do potrzeb Spółki. Dane nabywane przez Spółkę są w tym zakresie powiązane z działalnością polegającą na dokonywaniu inwestycji w papiery wartościowe i inne prawa majątkowe, czyli z działalnością która jest wykonywana przez konkretne fundusze inwestycyjne. Nabywanie usług od Dostawców przekłada się zatem bezpośrednio na prawidłowe wykonywanie przez Spółkę usług, polegających na zarządzaniu konkretnymi funduszami - tj. funduszami z konkretną polityką inwestycyjną/celem inwestycyjnym, spójnym z danymi, które Spółka otrzymuje od Dostawców.

Dzięki nabywanym usługom Spółka otrzymuje w czasie rzeczywistym komplet danych, analiz i rekomendacji niezbędnych do świadomego podejmowania decyzji inwestycyjnych w celu osiągnięcia jak najlepszych wyników finansowych w interesie swoich klientów, tj. uczestników funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Spółkę. Nabywane usługi są w praktyce również niezbędne dla pracowników Spółki odpowiedzialnych za zarządzanie funduszami w zakresie tworzenia portfeli inwestycyjnych zgodnych z polityką inwestycyjną danych funduszy oraz dopuszczalnym poziomem ryzyka.

Usługi świadczone przez Dostawców są to specjalistyczne usługi, przydatne przede wszystkim do dokonania analiz w zakresie planowanych zamierzeń inwestycyjnych.

Wnioskodawca podkreślił, że w istocie nabywa on usługi w celu prowadzenia działalności inwestycyjnej, a zatem w celu umożliwienia skutecznego i prawidłowego zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Nabywane usługi są bezpośrednio przekładane na świadczone przez (…) usługi zarządzania funduszami w tym znaczeniu, że informacje uzyskiwane przez Spółkę od Dostawców są następnie wykorzystywane bezpośrednio przy świadczeniu usług zarządzania funduszami (nabyte usługi są de facto przenoszone na usługi świadczone przez Spółkę w ramach zarządzania funduszami inwestycyjnymi). Usługi świadczone przez Dostawców są zatem bezpośrednio związane z inwestycjami dokonywanymi przez fundusze zarządzane przez Spółkę w tym zakresie, że fakt ich nabycia i wykorzystania stanowi w istocie jeden z elementów podjęcia decyzji i dokonania zamierzania inwestycyjnego przez dany fundusz.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia rozpoznania usług nabywanych przez Wnioskodawcę od Dostawców jako import usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT.

Z uwagi na to, że Spółka posiada siedzibę na terytorium kraju, to zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę usług świadczonych przez podmioty zagraniczne nieposiadające siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce - Dostawców jest terytorium kraju, tj. Polski.

Wobec powyższego nabywane przez Wnioskodawcę od Dostawców (podmiotów zagranicznych) usługi stanowią import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, z tytułu którego podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, jest Wnioskodawca.

W odniesieniu do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku nabywanych przez Wnioskodawcę usług należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,
ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej,
otwartymi funduszami emerytalnymi oraz dobrowolnymi funduszami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, a także Funduszem Gwarancyjnym utworzonym na podstawie tych przepisów,
pracowniczymi programami emerytalnymi w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych,
obowiązkowym systemem rekompensat oraz funduszem rozliczeniowym utworzonymi na podstawie przepisów prawa o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a także innymi środkami i funduszami, które są gromadzone lub tworzone w celu zabezpieczenia prawidłowego rozliczenia transakcji zawartych w obrocie na rynku regulowanym w rozumieniu tych przepisów albo w obrocie na giełdach towarowych w rozumieniu przepisów o giełdach towarowych, przez partnera centralnego, agenta rozrachunkowego lub izbę rozliczeniową w rozumieniu przepisów o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami,
pracowniczymi planami kapitałowymi, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215 oraz z 2019 r., poz. 1074 i 1572).

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

W odniesieniu do kwestii zwolnienia przez Wnioskodawcę usług nabywanych od Dostawców, należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

przedmiotowego – świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz
podmiotowego – ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 szóstej dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

W kwestii wyjaśnienia pojęcia „zarządzania funduszem” można wskazać, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:

zarządzanie inwestycjami,
administracja:
1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
2. zapytania klientów;
3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
6. wypłata zysków;
7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
9. prowadzenie ksiąg,
wprowadzanie do obrotu.

Działalność funduszy inwestycyjnych jest regulowana przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 95 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych”.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W myśl art. 3 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

fundusz inwestycyjny otwarty;
alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi.

Zgodnie z art. 45a ust. 1 ww. ustawy o funduszach inwestycyjnych, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 6 oraz z uwzględnieniem art. 75-82 rozporządzenia 231/2013, towarzystwo może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo.

Jeżeli zatem usługi zarządzania świadczone są m.in. na rzecz funduszy inwestycyjnych w rozumieniu przepisów ustawy, to warunek podmiotowy do zastosowania zwolnienia z podatku VAT w myśl art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy VAT należy uznać za spełniony.

Nabywane przez Wnioskodawcę od Dostawców usługi polegające na zapewnieniu: dostępu do danych transakcyjnych w zakresie obrotu instrumentami finansowymi (dostęp w czasie rzeczywistym do bieżących notowań instrumentów finansowych, indeksów giełdowych itp.; usługi powyższe obejmują udostępnianie informacji odnośnie bieżących notowań na wybranych rynkach finansowych w różnych państwach na świecie, np. danych odnośnie kursów papierów wartościowych, notowań instrumentów pochodnych czy różnych indeksów giełdowych itp.), dostępu do informacji o sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw w (…) (tj. danych o spółkach wchodzących w skład tzw.(…)) oraz danych dla potrzeb świadczenia usług dla (…) Banku Narodowego dostęp do danych o wskaźnikach specjalnego indeksu stworzonego dla tego Banku (…), dostępu do aktualnych raportów zawierających dane ekonomiczne w zakresie obrotu towarów, kondycji rynków, strategii kredytowych i sytuacji politycznej związanych z podmiotami będącymi celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę, a także dostępu do danych zawierających kompleksowe informacje o podmiotach będących celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę – nie stanowią czynności zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy.

Nabywane przez Wnioskodawcę usługi mają charakter informacyjny, polegają bowiem na dostarczeniu informacji odnośnie bieżących notowań na wybranych rynkach finansowych w różnych państwach na świecie, informacji o sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw w (…) oraz danych o wskaźnikach indexu (…) dla potrzeb świadczenia usług dla (…) Banku Narodowego, aktualnych raportów zawierających dane ekonomiczne w zakresie obrotu towarów, kondycji rynków, strategii kredytowych i sytuacji politycznej związanych z podmiotami będącymi celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę a także danych w postaci raportów zawierających kompleksowe informacje o podmiotach będących celami inwestycyjnymi funduszy zarządzanych przez Spółkę. Usługi te ograniczają się do przekazania zbiorczych informacji w zakresie, w jakim oczekuje tego Spółka, usługi stanowią jedynie jedno z narzędzi umożliwiających i wykorzystywanych do efektywnego świadczenia przez Wnioskodawcę usług na rzecz funduszy inwestycyjnych, tym samym nie można uznać, że stanowią czynności zarządzania funduszem inwestycyjnym. Przekazane dane, informacje, raporty dotyczące wiedzy z zakresu rynków finansowych i ich wykorzystanie w praktyce jest możliwe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Zatem, nabywane od Dostawców usługi mogą stanowić dopiero u Wnioskodawcy element świadczenia, które można rozpatrywać jako usługi zarządzania.

Ponadto, sam Wnioskodawca podkreśla, że nabywa przedmiotowe usługi w celu prowadzenia działalności inwestycyjnej, a zatem w celu umożliwienia skutecznego i prawidłowego zarządzania funduszami inwestycyjnymi - co prowadzi do wniosku, że nabywanych usług nie można uznać za korzystające ze zwolnienia, gdyż dopiero w połączeniu z zasobami Wnioskodawcy mogą stworzyć usługę zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa i orzecznictwo TSUE, należy stwierdzić, że miejscem opodatkowania nabywanych przez Wnioskodawcę usług jest terytorium kraju, a nabywane usługi nie mieszczą się w zakresie czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania nabywanych przez Wnioskodawcę usług (w ramach importu usług) jako zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, wspierających argumentację Strony, tutejszy organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanego pytania i stanowiska przedstawionego do zadanego pytania. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin