Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.208.2020.2.AKS
z 3 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów w Wariancie 1, 2, 3 i 4, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów w Wariancie 1, 2, 3 i 4, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów w Wariancie 1, 2, 3 i 4, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów w Wariancie 1, 2, 3 i 4, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 20 sierpnia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż w szczególności artykułów dziecięcych (np. fotelików samochodowych, wózków, dalej: Towary) na rzecz nabywców (np. przedsiębiorców, osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). Wnioskodawca kupuje Towary od chińskich producentów (dalej: Chińscy Dostawcy albo pojedynczo: Chiński Dostawca).

W toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności zdarza się/może się zdarzyć, że Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które – w efekcie przeprowadzenia kontroli jakości – okazują się/okażą się wadliwe. W tym miejscu, dla kompleksowego, wyczerpującego przedstawienia sytuacji, konieczne jest poczynienie uwag dotyczących prawnych wymogów, które powinny spełniać oferowane przez Spółkę Towary.

Po pierwsze, wskazać należy, że Spółka – zgodnie z art. 3 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (Dz. U. z 2016 r., poz. 2047, dalej: ustawa o ogólnym bezpieczeństwie produktów), z tytułu sprzedawanych Towarów uznawana jest za producenta. Co ważne, zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów, Spółka będąc producentem zobowiązana jest wprowadzać na rynek wyłącznie bezpieczne produkty. Za produkt bezpieczny uznaje się natomiast produkt, który w zwykłych lub w innych, dających się w sposób uzasadniony przewidzieć, warunkach jego używania, z uwzględnieniem czasu korzystania z produktu, a także, w zależności od rodzaju produktu, sposobu uruchomienia oraz wymogów instalacji i konserwacji, nie stwarza żadnego zagrożenia dla konsumentów lub stwarza znikome zagrożenie, dające się pogodzić z jego zwykłym używaniem i uwzględniające wysoki poziom wymagań dotyczących ochrony zdrowia i życia ludzkiego (por. art. 4 ust. 1 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów).

Dodatkowo, odnotować należy, że w przypadku wprowadzania przez Spółkę na rynek produktu niespełniającego wymagania bezpieczeństwa, organ nadzoru uprawniony jest nałożyć na Spółkę karę pieniężną w wysokości do 100.000 zł (por. art. 33a ust. 2 pkt 2 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów).

Co więcej, z tego względu, że Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży artykułów dziecięcych, takich jak foteliki samochodowe czy wózki dziecięce przyjmuje się, iż Wnioskodawca powinien zapewniać wyższe standardy jakości jak również spełniać szczególne wymogi, wynikające z potrzeby zagwarantowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.

Jedynie tytułem przykładu wskazać można, że Spółka – przed wprowadzeniem fotelików samochodowych do obrotu na terenie Unii Europejskiej – zobowiązana jest spełnić podstawowe wymagania bezpieczeństwa i dopuszczenia fotelików do sprzedaży, uzyskując homologację (…) [zob. Regulamin Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG/ONZ) – Jednolite przepisy dotyczące homologacji urządzeń przytrzymujących dla dzieci przebywających w pojazdach o napędzie silnikowym („urządzenia przytrzymujące dla dzieci”)].

Podsumowując, stwierdzić należy, że zaniechanie przez Spółkę naprawy Towarów prowadziłoby w większości przypadków do braku możliwości sprzedaży Towarów przez Spółkę na rzecz nabywców, ponieważ Spółka zobowiązana jest wprowadzać na rynek wyłącznie produkty bezpieczne. Wprowadzanie na rynek produktów niebezpiecznych może bowiem prowadzić do nałożenia na Spółkę kar pieniężnych czy też zastosowania względem Spółki innych środków administracyjnych (np. tymczasowego zakazu wprowadzania produktu na rynek, por. art. 23 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów).

Dodatkowo, nie ulega wątpliwości, że sprzedaż Towarów wadliwych mogłaby prowadzić do:

1. wyrządzenia szkody osobom, które będą korzystać (używać) tych Towarów,
2. utraty renomy przez Spółkę, jak również,
3. wygenerowania po stronie Spółki dodatkowych kosztów, zarówno w postaci konieczności zapłaty odszkodowania bądź zadośćuczynienia osobom, które odniosły szkodę w wyniku użytkowania wadliwych Towarów jak również w postaci poniesienia dalszych wydatków związanych z procedurą reklamacyjną.
   
   

Mając na uwadze powyższe, ogólne wyjaśnienia, wskazać należy, że w toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności zdarzają się/mogą się zdarzyć następujące sytuacje:

Wariant nr 1

Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w efekcie przeprowadzenia kontroli jakości okazują się/okażą się wadliwe (kontrola jakości dokonywana jest jeszcze przed sprzedażą Towarów do nabywców). Wskazać należy, że:

• naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
• naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
• koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
• koszty naprawy nie są/nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie przez Chińskiego Dostawcę.
  
  

W celu naprawy Towarów Spółka ponosi/będzie ponosić wydatki takie jak np. koszty magazynowania Towarów, przetrzymania kontenera z wadliwymi Towarami w porcie, dodatkowe koszty transportu, koszty nabycia narzędzi niezbędnych do przeprowadzenia naprawy Towarów, koszty wynagrodzenia, diet, zakwaterowania osób, dokonujących naprawy, w tym koszty usług podwykonawców, działających na zlecenie Spółki (dalej: koszty naprawy).

Co ważne, wśród kosztów naprawy Spółka nabywa i będzie nabywać także usługi od podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, dla których to usług miejscem świadczenia będzie Polska, zgodnie z przepisem art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: Usługi od podatników spoza PL). Oznacza to, że Spółka dokonuje/będzie dokonywać importu usług, do których stosuje się przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Po dokonaniu naprawy wadliwych Towarów, Spółka sprzedaje/będzie sprzedawać Towary nabywcom.

Wariant nr 2

Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w efekcie przeprowadzenia kontroli jakości okazują się/okażą się wadliwe (kontrola jakości dokonywana jest jeszcze przed sprzedażą Towarów do nabywców). Wskazać należy, że:

• naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
• naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
• koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
• w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę kosztów naprawy. W takiej sytuacji Spółka wystawia/będzie wystawiać notę obciążeniową (noty obciążeniowe) odzwierciedlające wynegocjowane kwoty będące formą odszkodowania/kary umownej, do zwrotu których zobowiązał się Chiński Dostawca.
  
  

Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa/będzie nabywać także usługi od podatników spoza PL. Po dokonaniu naprawy wadliwych Towarów, Spółka sprzedaje/będzie sprzedawać Towary nabywcom.

Wariant nr 3

Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w dalszej kolejności sprzedaje/będzie sprzedawać nabywcom. Po dokonaniu sprzedaży na rzecz nabywców okazuje się/może się okazać, że Towary mają wadę. Spółka w ramach postępowania reklamacyjnego dokonuje/dokona naprawy Towarów. Z tytułu naprawy Towarów Spółka ponosi/poniesie koszty naprawy. Wśród kosztów naprawy znajdować się będą również wydatki na usługi kurierskie związane z odbiorem wadliwych i ponownym dostarczeniem naprawionych Towarów. Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa/będzie nabywać także usługi od podatników spoza PL. Wskazać należy, że:

• naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
• naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
• koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
• koszty naprawy nie są/nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie przez Chińskiego Dostawcę.
  
  

Wariant nr 4

Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w dalszej kolejności sprzedaje/będzie sprzedawać nabywcom. Po dokonaniu sprzedaży na rzecz nabywców okazuje się/może się okazać, że Towary mają wadę. Spółka w ramach postępowania reklamacyjnego dokonuje/dokona naprawy Towarów. Z tytułu naprawy Towarów Spółka ponosi/poniesie koszty naprawy. Wśród kosztów naprawy znajdować się będą również wydatki na usługi kurierskie związane z odbiorem wadliwych i ponownym dostarczeniem naprawionych Towarów. Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa/będzie nabywać także usługi od podatników spoza PL. Wskazać należy, że:

• naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
• naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
• koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
• w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę kosztów naprawy. W takiej sytuacji Spółka wystawia/będzie wystawiać notę obciążeniową (noty obciążeniowe) odzwierciedlające wynegocjowane kwoty będące formą odszkodowania/kary umownej, do zwrotu których zobowiązał się Chiński Dostawca.
  
  

W uzupełnieniu z dnia 14 sierpnia 2020 r. Wnioskodawca na zadane pytanie: „Czy towary i usługi zakupione zarówno od podatników krajowych, jak i od podatników spoza terenu kraju, w celu naprawy towarów będących przedmiotem zapytania w wariantach 1, 2, 3 i 4, są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług?” wskazał, iż:

Na wstępie wskazać należy, że zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na pytanie nr 1 tutejszego Organu nie stanowi elementu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, ponieważ w gruncie rzeczy jest elementem oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, a dokładnie subsumpcji opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm., dalej: ustawa o VAT). Z tego bowiem względu, że przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zawiera sformułowanie, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych stwierdzenie przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, że towary i usługi zakupione zarówno od podatników krajowych, jak i od podatników spoza terenu kraju, w celu naprawy towarów będących przedmiotem zapytania w wariantach 1, 2, 3 i 4, są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zasadzie z góry przesądzałoby o spełnieniu podstawowej przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W rezultacie, występowanie z wnioskiem o wydanie przez tutejszy Organ interpretacji indywidulanej byłoby zbędne.

Tymczasem Wnioskodawcy chodzi o to, aby to tutejszy Organ ocenił, czy przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe wypełnia normę z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Innymi słowy, Wnioskodawca wnosi o to, żeby to tutejszy Organ ocenił, czy Spółka dokonała prawidłowej wykładni przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, uznając, że skoro Wnioskodawca nabywa/będzie nabywać towary i usługi w celu naprawy wadliwych Towarów, co pozwala doprowadzić te Towary do stanu umożliwiającego Spółce sprzedaż tych Towarów (czyli wykonywanie czynności opodatkowanych VAT) przyjąć można, iż faktycznie towary i usługi zakupione zarówno od podatników krajowych, jak i od podatników spoza terenu kraju, w celu naprawy wadliwych Towarów będących przedmiotem zapytania w wariantach 1, 2, 3 i 4, są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że Spółka ponosi (poniesie) koszty naprawy w celu doprowadzenia Towarów do stanu niewadliwego, który umożliwi Spółce sprzedaż Towarów na rzecz nabywców jak również pozwoli Spółce na wypełnienie ciążących na niej względem nabywców obowiązków dostarczenia niewadliwego Towaru. Poniesienie kosztów naprawy umożliwi zatem Spółce dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W efekcie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w Wariantach 1, 2, 3 i 4 przysługuje/będzie mu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów. Innymi słowy stwierdzić można, że w ocenie Wnioskodawcy, towary i usługi zakupione zarówno od podatników krajowych jak i od podatników spoza terenu kraju, w celu naprawy wadliwych Towarów są/będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nabywane towary i usługi pozwolą bowiem Wnioskodawcy doprowadzić te Towary do stanu, umożliwiającego Spółce ich sprzedaż, czyli wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Pozostając w pełni świadoma, że interpretacje indywidualne wiążą jedynie w sprawach, w których zostały wydane, w tym miejscu Spółka wskazuje na wyrażony przez organ podatkowy pogląd, który w przedmiotowej sprawie może pełnić rolę pomocniczą przy wykładni przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a mianowicie:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.427.2019.2.AP stwierdził, że: „(...) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. (...) Jednocześnie należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa”.

W kontekście wyżej zacytowanej interpretacji indywidualnej Wnioskodawca może potwierdzić, że faktycznie intencją nabycia towarów i usług od podatników krajowych jak i od podatników spoza terenu kraju, niezbędnych do naprawy Towarów będących przedmiotem zapytania w wariantach 1, 2, 3 i 4 jest/będzie wykonywanie czynności opodatkowanych (czyli dokonywanie sprzedaży naprawionych Towarów). Po przeprowadzeniu bowiem naprawy wadliwych Towarów Wnioskodawca uzyska możliwość sprzedaży tych Towarów, czyli wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Faktury za nabywane towary i usługi związane z naprawą towarów będących przedmiotem zapytania w wariantach 1, 2, 3 i 4 są/będą wystawiane na Spółkę (czyli na Wnioskodawcę).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w Wariantach nr 1, 2, 3 i 4 Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
2. W przypadku gdy Spółka w Wariantach nr 1, 2, 3 i 4 nabywa/będzie nabywać Usługi od podatników spoza PL stanowiących koszty naprawy wadliwych Towarów dla których miejscem świadczenia będzie terytorium kraju zgodnie z przepisem art. 28b ust. 1 ustawy o VAT czy Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ustalonego zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w Wariantach 1, 2, 3 i 4 Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów.

Wyjaśnienia ogólne

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wpisuje się w podstawową zasadę konstrukcyjną systemu podatku od towarów i usług, którą jest zasada neutralności tego podatku (zob. T. Michalik, w: VAT. Komentarz, C.H. Beck 2019, Legalis online, uwagi do art. 86). Podstawowym narzędziem, który służy realizacji tej zasady jest właśnie podatek naliczony. Jak bowiem trafnie zauważył TSUE w wyroku z dnia 14.02.1985 r. (sygn. C-268/83 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman-Van Deelen) „system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”. Co więcej, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25.02.2005 r. (sygn.. FSK 1633/04 Legalis), którego tezy zachowują aktualność także w obecnym stanie prawnym zauważył, że:

„Każde bowiem pozbawienie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego, stanowiące odstępstwo od zasady neutralności podatku od towarów i usług, prowadzi do podwójnego opodatkowania określonej operacji gospodarczej: u wystawcy faktury, który wykazuje z jej tytułu zobowiązanie podatkowe oraz u podatnika otrzymującego fakturę, który nie będąc konsumentem finalnym, poprzez brak prawa do odliczenia podatku ponosi jego ciężar finansowy. Do sytuacji takiej nie należy doprowadzić w przypadku braku ku temu racjonalnych przesłanek, a zwłaszcza braku zagrożenia interesu Skarbu Państwa”.

Związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odnosząc przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, do opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ponoszonych przez Spółkę kosztów naprawy stwierdzić należy, że Spółce przysługuje (będzie przysługiwać) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w kosztach naprawy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że Spółka ponosi (poniesie) koszty naprawy w celu doprowadzenia Towarów do stanu niewadliwego, który umożliwi Spółce sprzedaż Towarów na rzecz nabywców jak również pozwoli Spółce na wypełnienie ciążących na niej względem nabywców obowiązków dostarczenia niewadliwego Towaru. Poniesienie kosztów naprawy umożliwi zatem Spółce dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Sprzedaż towarów stanowi bowiem czynność podlegającą opodatkowaniu VAT w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Co więcej, jak była już o tym mowa w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego pamiętać należy, że zaniechanie przez Spółkę naprawy Towarów prowadziłoby w większości przypadków do braku możliwości sprzedaży Towarów przez Spółkę na rzecz nabywców czyli de facto do braku możliwości dokonywania przez Spółkę czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Spółka zobowiązana jest bowiem wprowadzać na rynek wyłącznie produkty bezpieczne. Wprowadzanie na rynek produktów niebezpiecznych może prowadzić do nałożenia na Spółkę kar pieniężnych, czy też zastosowania względem Spółki innych środków administracyjnych (np. tymczasowego zakazu wprowadzania produktu na rynek, por. art. 23 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów).

Dodatkowo, nie ulega wątpliwości, że sprzedaż Towarów wadliwych mogłaby prowadzić do:

1. wyrządzenia szkody osobom, które będą korzystać (używać) tych Towarów.
2. utraty renomy przez Spółkę, jak również,
3. wygenerowania po stronie Spółki dodatkowych kosztów, zarówno w postaci konieczności zapłaty odszkodowania bądź zadośćuczynienia osobom, które odniosły szkodę w wyniku użytkowania wadliwych Towarów jak również w postaci poniesienia dalszych wydatków związanych z procedurą reklamacyjną.
   
   

Tym samym, poniesienie kosztów naprawy wadliwych Towarów stanowi warunek konieczny prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę, czyli dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Podsumowując, stwierdzić należy, że bez wątpienia, nabywanie przez Wnioskodawcę towarów i usług w celu naprawy Towarów pozwala doprowadzić te Towary do stanu, który umożliwi Spółce wykonywanie czynności opodatkowanych VAT. W efekcie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w Wariantach 1, 2, 3 i 4 przysługuje/będzie mu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów, bez względu na to czy koszty napraw będzie ponosił z własnych środków czy zostaną mu w dalszej kolejności zwrócone w formie odszkodowania/kary umownej.

Jedynie ubocznie, wyjaśnić należy, że w ocenie Spółki okoliczność, iż w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę kosztów naprawy pozostaje bez znaczenia dla prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi w ramach naprawy Towarów mają bowiem na celu umożliwić Spółce prowadzenie sprzedaży niewadliwych Towarów na rzecz nabywców, a nie pozyskanie środków finansowych od Chińskiego Dostawcy. Wskazać bowiem należy, że nawet w przypadku gdyby Spółka nie wynegocjowała zwrotu części bądź całości poniesionych przez nią kosztów naprawy, Spółka i tak przeprowadziłaby naprawę wadliwych Towarów. Jak była już bowiem o tym mowa powyżej, z uwagi na konieczność spełnienia określonych standardów bezpieczeństwa (wskazanych przykładowo w ustawie o ogólnym bezpieczeństwie produktów) oraz potrzebę dbania o wizerunek Wnioskodawcy. Spółka nie powinna (a nawet nie może) sprzedawać wadliwych Towarów jak również nie może odmówić naprawy Towarów w postępowaniu reklamacyjnym.

Dodatkowo, jedynie z ostrożności, na wypadek gdyby tutejszy Organ uznał, że pomiędzy kosztami naprawy a wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi nie istnieje bezpośredni związek poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe wyjaśnienia w tym zakresie.

Po pierwsze, zauważyć należy, że jak trafnie podkreśla się w piśmiennictwie, przepisy nie wyjaśniają, w jaki sposób oraz w jakim zakresie towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby podatnik uprawniony był obniżyć podatek należny o podatek naliczony (zob. T. Michalik, w: VAT. Komentarz, op. cit.).

W rezultacie – przyjmuje się, że:

• związek ten może być pośredni, a
• dany zakup może wiązać się z wykonywaniem czynności niepodlegającej opodatkowaniu, która jest jednak niezbędna lub tylko potrzebna do prowadzenia działalności opodatkowanej.
  
  

Jak słusznie stwierdził TSUE, w wyroku z dnia 8.02.2007 r. (sygn, C-435/05. Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financien): „Prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik. pkt 36)”.

Mając na uwadze powyższe, bezsprzecznie uznać należy, że koszty naprawy są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością, ponieważ brak przeprowadzenia naprawy Towarów może wręcz uniemożliwić sprzedaż przez Spółkę wadliwych Towarów (analogiczne wnioski zostały przyjęte przez WSA w Warszawie, w wyroku z dnia 13.10.2008 r. sygn. III SA/Wa 1010/08).

Podobne stanowisko zajął TSUE w wyroku z dnia 14.09.2017 r. (sygn. C-132/16), w którym stwierdził, że: „Prawo do odliczenia zostaje jednak również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną transakcją objętą podatkiem należnym lub większą liczbą takich transakcji, które dają prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do kosztów ogólnych podatnika...”.

Dodatkowo, wskazać należy na bardzo istotny wyrok TSUE z dnia 26.05.2005 r. (C-465/03, Kretztechnik AD v. Finanzamt Linz), w którym przedmiotem rozważań TSUE była dopuszczalność odliczenia podatku naliczonego od wydatków na obsługę prawną i reklamową poniesioną na przeprowadzenie przez Kretztechnik operacji polegającej na podwyższeniu kapitału akcyjnego poprzez emisję nowych akcji. Austriacki organ podatkowy odmówił bowiem spółce Kretztechnik prawa do odliczenia podatku naliczonego, uznając, że emisja akcji jest czynnością przedmiotowo zwolnioną z VAT, w rezultacie czego poniesione przez Kretztechnik koszty związane były z czynnościami zwolnionymi. W tym stanie faktycznym TSUE uznał, że:

1. „34. System odliczeń przewidziany w szóstej dyrektywie ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT podlegającego zapłacie bądź zapłaconego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia zatem całkowitą neutralność działalności gospodarczej w zakresie obciążeń podatkowych, bez względu na cel czy rezultaty tej działalności, pod warunkiem że co do zasady podlega ona sama opodatkowaniu podatkiem VAT (zob. podobnie wyroki: z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83 Rompelman, Rec. str. 655, pkt 19; z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 Ghent Coal Terminal, Rec. str. 1-1, pkt 15, jak również ww. wyroki: w sprawie Gabalfrisa i in. pkt 44 w sprawie Midland Bank, pkt 19 oraz w sprawie Abbey National, pkt 24)”.
2. „36. Uwzględniając fakt, iż w sprawie przed sądem krajowym, po pierwsze, emisja akcji jest czynnością, która nie należy do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy, a po drugie, czynność ta została dokonana przez Kretztechnik celem podniesienia kapitału z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tę spółkę w ramach owej czynności stanowią część kosztów ogólnych, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Świadczenia takie pozostają w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika (zob. ww. wyroki: w sprawie BLP Group, pkt 25; w sprawie Midland Bank, pkt 31; w sprawie Abbey National, pkt 35 oraz 36, jak również w sprawie Cibo Participations, pkt 33)”.
   
   

Co ważne, TSUE zaprezentował wniosek, zgodnie z którym nawet w przypadku dokonywania czynności, które są jedynie środkiem do dokonania czynności opodatkowanych, podatnik zachowuje prawo do odliczenia (zob. T. Michalik, w: VAT. Komentarz, op. cit.).

Co więcej, w literaturze i orzecznictwie trafnie zauważa się, że „dla prawa do odliczenia nie ma także znaczenia źródło finansowania wydatków na nabycie towarów i usług, w tym też źródło finansowania podatku naliczonego. Pokrycie bowiem tych wydatków (wraz z kwotą podatku naliczonego) nie z własnych środków podatnika nie pozbawia go prawa do odliczenia podatku, ponieważ istotny jest sam fakt przeznaczenia towarów i usług obciążonych podatkiem do działalności opodatkowanej, a nie źródło finansowania tych towarów i usług” (zob. A. Bartosiewicz, w: VAT. Komentarz, WKP 2019, uwagi do art. 86; tak też TSUE w wyroku z dnia 6.10.2005 r. sygn. C-204/03).

Podsumowując powyższe, uznać należy, że Spółce przysługuje (będzie przysługiwać) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących koszty naprawy wadliwych Towarów, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nabywane w ramach naprawy towary oraz usługi służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym jakim jest dokonywanie sprzedaży Towarów nabywcom. Pozbawienie Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych kosztów naprawy prowadziłoby do sytuacji, w której Wnioskodawca występowałby w charakterze konsumenta zakupionych dóbr, a nie podatnika. W efekcie, naruszona zostałaby zasada neutralności, zakładająca, że podatek od towarów i usług jest neutralny dla przedsiębiorców, natomiast jego ekonomiczny ciężar ponoszony jest faktycznie przez konsumentów.

W efekcie, w ocenie Spółki, okoliczność, że w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę kosztów naprawy w formie odszkodowania/kary umownej pozostaje bez znaczenia dla prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad 2.

W pierwszej kolejności, Wnioskodawca zauważa, że uwagi poczynione w uzasadnieniu do pytania nr 1, a dotyczące przysługującego Spółce prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ponoszonych kosztów naprawy wadliwych Towarów, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT pozostają aktualne również dla rozstrzygnięcia kwestii przysługującego Spółce prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu usług od podatników spoza PL. W celu zatem uniknięcia zbędnych powtórzeń, Wnioskodawca przyjmuje stanowisko zaprezentowane w odpowiedzi na pytanie nr 1 także jako element własnego stanowiska zaprezentowanego w ramach odpowiedzi na pytanie nr 2. Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku gdy Spółka nabywa/będzie nabywać także usługi od podatników spoza PL stanowiące koszty naprawy wadliwych Towarów, dla których miejscem świadczenia będzie terytorium kraju zgodnie z przepisem art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ustalonego, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT. Zauważyć należy bowiem, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest usługobiorca. W myśl natomiast przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju,
• usługobiorcą jest w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b m.in. podatnik, o którym mowa w art. 15.
  
  

Skoro zatem, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym Spółka ma swoją siedzibę (tzn. terytorium kraju). Spółka z tytułu nabywanych usług od podatników spoza PL będzie traktowana jako podatnik w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Tym samym, Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony ustalony zgodnie z treścią przepisu art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT, czyli jako kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca (czyli w przedmiotowej sprawie Spółka).

Co więcej podkreślić należy, że aktualnie obowiązująca ustawa o VAT – w odróżnieniu od przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. 1993.11.50) nie ogranicza w jakikolwiek sposób prawa do odliczenia podatku z tytułu importu usług. Skoro zatem, obecnie obowiązująca ustawa o VAT nie zawiera żadnego ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy imporcie usług, uznać należy za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym w przypadku gdy Spółka nabywa/będzie nabywać także usługi od podatników spoza PL stanowiące koszty naprawy wadliwych Towarów Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ustalonego, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Co także ważne, w ocenie Spółki okoliczność, że w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie usług od podatników spoza PL stanowiących koszty naprawy wadliwych Towarów w formie odszkodowania/kary umownej pozostaje bez znaczenia dla prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami – w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ( art. 28b ust. 1 ustawy).

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
   1. nabycia towarów i usług,
   2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;
2. w przypadku importu towarów – kwota podatku:
   1. wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
   2. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,
   3. wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
   4. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;
5. (uchylony);
6. różnica podatku, o której mowa w art. 30c ust. 2 i art. 37;
7. u podatnika, o którym mowa w art. 16, kwota stanowiąca równowartość 22% kwoty należnej z tytułu dostawy nowego środka transportu, nie wyższa jednak niż kwota podatku zawartego w fakturze stwierdzającej nabycie tego środka lub dokumencie celnym, albo podatku zapłaconego przez tego podatnika od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego środka.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi obrotami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni z działalnością gospodarczą podatnika musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca wskazał, że jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce zarejestrowaną dla celów VAT jako podatnik VAT czynny. Głównym przedmiotem jego działalności jest sprzedaż w szczególności artykułów dziecięcych na rzecz nabywców. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca kupuje Towary od chińskich producentów. W toku prowadzonej działalności zdarza się/może się zdarzyć, że nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które – w efekcie przeprowadzenia kontroli jakości – okazują się/okażą się wadliwe.

Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży artykułów dziecięcych, takich jak foteliki samochodowe czy wózki dziecięce dlatego powinien zapewniać wyższe standardy jakości jak również spełniać szczególne wymogi, wynikające z potrzeby zagwarantowania odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.

Przed wprowadzeniem fotelików samochodowych do obrotu na terenie Unii Europejskiej – Wnioskodawca zobowiązany jest spełnić podstawowe wymagania bezpieczeństwa i dopuszczenia fotelików do sprzedaży, uzyskując stosowną homologację.

Zaniechanie przez Spółkę naprawy Towarów prowadziłoby w większości przypadków do braku możliwości sprzedaży Towarów przez Spółkę na rzecz nabywców, ponieważ Spółka zobowiązana jest wprowadzać na rynek wyłącznie produkty bezpieczne. Wprowadzanie na rynek produktów niebezpiecznych może bowiem prowadzić do nałożenia na Spółkę kar pieniężnych czy też zastosowania względem Spółki innych środków administracyjnych (np. tymczasowego zakazu wprowadzania produktu na rynek, por. art. 23 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów).

Dodatkowo, sprzedaż Towarów wadliwych mogłaby prowadzić do:

1. wyrządzenia szkody osobom, które będą korzystać (używać) tych Towarów,
2. utraty renomy przez Spółkę, jak również
3. wygenerowania po stronie Spółki dodatkowych kosztów, zarówno w postaci konieczności zapłaty odszkodowania bądź zadośćuczynienia osobom, które odniosły szkodę w wyniku użytkowania wadliwych Towarów jak również w postaci poniesienia dalszych wydatków związanych z procedurą reklamacyjną.
   
   

W toku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności zdarzają się/mogą się zdarzyć następujące sytuacje:

• Wariant nr 1
  Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w efekcie przeprowadzenia kontroli jakości okazują się/okażą się wadliwe (kontrola jakości dokonywana jest jeszcze przed sprzedażą Towarów do nabywców). Wskazać należy, że:
  • naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
  • naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
  • koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
  • koszty naprawy nie są/nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie przez Chińskiego Dostawcę.
  W celu naprawy Towarów Spółka ponosi/będzie ponosić wydatki takie jak np. koszty magazynowania Towarów, przetrzymania kontenera z wadliwymi Towarami w porcie, dodatkowe koszty transportu, koszty nabycia narzędzi niezbędnych do przeprowadzenia naprawy Towarów, koszty wynagrodzenia, diet, zakwaterowania osób, dokonujących naprawy, w tym koszty usług podwykonawców, działających na zlecenie Spółki (dalej: koszty naprawy).
  Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa i będzie nabywać także usługi od podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, dla których to usług miejscem świadczenia będzie Polska, zgodnie z przepisem art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: Usługi od podatników spoza PL). Oznacza to, że Spółka dokonuje/będzie dokonywać importu usług, do których stosuje się przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. Po dokonaniu naprawy wadliwych Towarów, Spółka sprzedaje/będzie sprzedawać Towary nabywcom.
• Wariant nr 2
  Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w efekcie przeprowadzenia kontroli jakości okazują się/okażą się wadliwe (kontrola jakości dokonywana jest jeszcze przed sprzedażą Towarów do nabywców). Wskazać należy, że:
  • naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
  • naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
  • koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
  • w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę kosztów naprawy. W takiej sytuacji Spółka wystawia/będzie wystawiać notę obciążeniową (noty obciążeniowe) odzwierciedlające wynegocjowane kwoty będące formą odszkodowania z kary umownej, do zwrotu których zobowiązał się Chiński Dostawca.
  Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa/będzie nabywać także usługi od podatników spoza PL. Po dokonaniu naprawy wadliwych Towarów, Spółka sprzedaje/będzie sprzedawać Towary nabywcom.
• Wariant nr 3
  Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w dalszej kolejności sprzedaje/będzie sprzedawać nabywcom. Po dokonaniu sprzedaży na rzecz nabywców okazuje się/może się okazać, że Towary mają wadę. Spółka w ramach postępowania reklamacyjnego dokonuje/dokona naprawy Towarów. Z tytułu naprawy Towarów Spółka ponosi/poniesie koszty naprawy. Wśród kosztów naprawy znajdować się będą również wydatki na usługi kurierskie związane z odbiorem wadliwych i ponownym dostarczeniem naprawionych Towarów. Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa/będzie nabywać także Usługi od podatników spoza PL. Wskazać należy, że:
  • naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
  • naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
  • koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
  • koszty naprawy nie są/nie zostaną zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie przez Chińskiego Dostawcę.
• Wariant nr 4
  Spółka nabywa/nabędzie Towary od Chińskiego Dostawcy, które w dalszej kolejności sprzedaje/będzie sprzedawać nabywcom. Po dokonaniu sprzedaży na rzecz nabywców okazuje się/może się okazać, że Towary mają wadę. Spółka w ramach postępowania reklamacyjnego dokonuje/dokona naprawy Towarów. Z tytułu naprawy Towarów Spółka ponosi/poniesie koszty naprawy. Wśród kosztów naprawy znajdować się będą również wydatki na usługi kurierskie związane z odbiorem wadliwych i ponownym dostarczeniem naprawionych Towarów. Wśród kosztów naprawy Spółka nabywa/będzie nabywać także Usługi od podatników spoza PL. Wskazać należy, że:
  • naprawa jest/będzie przeprowadzana przez Spółkę bądź przez osoby trzecie, działające na zlecenie Spółki;
  • naprawa nie jest/nie będzie dokonywana przez Chińskiego Dostawcę;
  • koszty naprawy pokrywa/będzie pokrywać Spółka z własnych środków, w imieniu własnym i na własną rzecz;
  • w wyniku negocjacji biznesowych, Chiński Dostawca zgadza się/zgodzi się zwrócić Spółce część bądź całość poniesionych przez Spółkę kosztów naprawy. W takiej sytuacji Spółka wystawia/będzie wystawiać notę obciążeniową (noty obciążeniowe) odzwierciedlające wynegocjowane kwoty będące formą odszkodowania/kary umownej, do zwrotu których zobowiązał się Chiński Dostawca.
  Faktury za nabywane towary i usługi związane z naprawą towarów będących przedmiotem zapytania w wariantach 1, 2, 3 i 4 są/będą wystawiane na Spółkę (czyli na Wnioskodawcę).
  
  

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy w sytuacji przedstawionej w Wariantach 1, 2, 3 i 4 przysługuje/będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na naprawę wadliwych Towarów, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy oraz czy w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał przedmiotowe usługi naprawy wadliwych Towarów od podatników spoza PL, dla których to usług miejscem świadczenia będzie terytorium kraju zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ustaloną zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.

Z treści powołanego powyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki wystąpi. Z okoliczności analizowanej spawy wynika, że Wnioskodawca ponosi/będzie ponosić wydatki na naprawę wadliwych Towarów wyłącznie w celu doprowadzenia ich do stanu niewadliwego, który umożliwi sprzedaż tych Towarów na rzecz nabywców jak również pozwoli Wnioskodawcy na wypełnienie ciążących na nim względem nabywców obowiązków dostarczenia niewadliwego Towaru. Poniesienie wydatków na naprawę wadliwych Towarów umożliwi zatem Wnioskodawcy dokonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czyli sprzedaż naprawionych Towarów. Jak wskazał Wnioskodawca – po przeprowadzeniu naprawy wadliwych Towarów uzyska on możliwość sprzedaży tych Towarów, czyli wykonania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na naprawę wadliwych Towarów, zgodnie z przepisem art. 86 ustawy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nabywane w ramach naprawy towary oraz usługi służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym jakim jest dokonywanie przez Wnioskodawcę sprzedaży naprawionych Towarów nabywcom.

Zatem, w sytuacji przedstawionej w Wariantach nr 1, 2, 3 i 4 Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na naprawę wadliwych Towarów, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Ponadto, w przypadku gdy Spółka w Wariantach nr 1, 2, 3 i 4 nabywa/będzie nabywać usługi naprawy wadliwych Towarów od podatników spoza PL, dla których to usług miejscem świadczenia będzie terytorium kraju zgodnie z przepisem art. 28b ust. 1 ustawy, to od tych zakupów Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ustaloną zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.