Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.577.2020.1.MM
z 16 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 17 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi od marca 2017 r., był jednocześnie pracownikiem etatowym w niepowiązanym z działalnością gospodarczą zakładzie pracy. Począwszy od 01.01.2018 r. prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą zgodnie ze złożoną deklaracją Wnioskodawca opłacał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W 2019 r. zeznanie podatkowe za 2018 r. zostało złożone w formie PIT-28 – podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W 2019 r. Wnioskodawca kontynuował prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej z formą opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Od 01.11.2019 r. Wnioskodawca rozpoczął kolejną działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, zgodnie ze złożoną deklaracją z przychodów osiągniętych w ramach spółki cywilnej opłacał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie podatku liniowego.

W grudniu 2019 r. Wnioskodawca powziął informację, że wykonywane usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z załącznikiem nr 2 do Ustawy z dnia 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, charakter wykonywanych czynności wyłącza Wnioskodawcę z możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych już w 2018 r.

Zgodnie z uzyskanymi informacjami z Urzędu Skarbowego (…) Wnioskodawca musiał złożyć korektę zeznania podatkowego za 2018 r. zmieniając formę opodatkowania na podatek dochodowy według skali podatkowej. Kolejnym krokiem była informacja o konieczności zmiany sposobu naliczania zaliczki za 2019 rok w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zaliczkę podatku dochodowego według skali podatkowej oraz złożenie zeznania podatkowego za 2019 r. w formie skali podatkowej PIT-36.

Jednocześnie w 2019 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej zgodnie ze złożoną deklaracją Wnioskodawca opłacał zaliczkę na podatek dochodowy w formie podatku liniowego. Z jednoosobowej działalności gospodarczej zostało złożone zeznanie podatkowe za 2019 r. w formie skali podatkowej PIT-36, a z działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej w formie podatku liniowego PIT-36L. Po informacji z Urzędu Skarbowego (…), że nie można złożyć jednocześnie zeznania podatkowego w formie skali podatkowej PIT-36 (jednoosobowa działalność gospodarcza) i w formie podatku liniowego PIT-36L (działalność gospodarcza w formie spółki cywilnej), Wnioskodawca został poinformowany o konieczności złożenia korekty i rozliczeniu również dochodów z działalności ze spółki cywilnej w postaci PIT-36 według skali podatkowej.

W ocenie Wnioskodawcy powyższe działania są nieprawidłowe, ponieważ o konieczności zmiany sposobu opodatkowania w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podatek w formie skali podatkowej Wnioskodawca dowiedział się w grudniu, w chwili kiedy prowadził już działalność w ramach spółki cywilnej i zgodnie ze złożoną deklaracją opłacał zaliczkę na podatek dochodowy w formie podatku liniowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy za 2019 rok zgodnie z prawem prawidłowym postępowaniem będzie złożenie korekty i rozliczenie podatku dochodowego z jednoosobowej działalności oraz podatku dochodowego w ramach spółki cywilnej w formie podatku liniowego?
2. Czy za 2018 rok zgodnie z prawem prawidłowym postępowaniem będzie złożenie korekty i rozliczenie podatku dochodowego z jednoosobowej działalności w formie podatku liniowego?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowym działaniem jest złożenie korekty zeznań podatkowych i rozliczenie dochodów zarówno z jednoosobowej działalności gospodarczej, jak i spółki cywilnej za 2019 r. w formie podatku liniowego PIT-36L. Z uwagi, że nie można zmienić w trakcie roku podatkowego formy opodatkowania i prawidłowym rozwiązaniem będzie przejście w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podatek liniowy, ponieważ taki był opłacany w ramach dochodów osiąganych ze spółki cywilnej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowym działaniem jest złożenie korekty zeznania podatkowego i rozliczenie dochodów z jednoosobowej działalności gospodarczej za 2018 r. w formie podatku liniowego PIT-36L.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 01.01.2018 r. prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą zgodnie ze złożoną deklaracją opłacał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2019 r. złożył zeznanie podatkowe PIT-28 za 2018 r. – podatek dochodowy od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2019 r. Wnioskodawca kontynuował prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej z formą opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Od 01.11.2019 r. Wnioskodawca rozpoczął kolejną działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej i zgodnie ze złożoną deklaracją z przychodów osiągniętych w ramach spółki cywilnej opłacał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w formie podatku liniowego. W grudniu 2019 r. Wnioskodawca powziął informację, że charakter wykonywanych czynności w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wyłącza możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych już w 2018 r. Jednocześnie w 2019 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej zgodnie ze złożoną deklaracją Wnioskodawca opłacał zaliczki na podatek dochodowy w formie podatku liniowego. Z jednoosobowej działalności gospodarczej zostało złożone zeznanie podatkowe za 2019 r. w formie skali podatkowej PIT-36, a z działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej w formie podatku liniowego PIT-36L.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 43): ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy: osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy: opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Należy przy tym zauważyć, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy: w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi – chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku – i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Mając na uwadze powyższe, w przypadku utraty w trakcie roku podatkowego prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest zobowiązany w takim przypadku do opodatkowania uzyskanych dochodów wg skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 4 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy: podatek dochodowy na ogólnych zasadach oznacza podatek dochodowy od osób fizycznych, opłacany przy zastosowaniu podstawy obliczania podatku, o której mowa w art. 26 ustawy o podatku dochodowym, i skali, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym.

Jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nie utracił w 2018 r. prawa do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, lecz charakter wykonywanych przez niego czynności wyłączał Wnioskodawcę z możliwości opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych już w 2018 r. Tym samym już w 2018 r. Wnioskodawca był zobowiązany do opłacania podatku na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy: dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Przepis art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że: podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

W przypadku, jeżeli podatnik prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną lub jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną – to zgodnie z art. 9a ust. 5 omawianej ustawy – wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

Zatem wybór sposobu opodatkowania określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy wyłącznie form prowadzonej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zastosowanie przepisów tej ustawy oznacza opodatkowanie według skali podatkowej lub podatkiem liniowym. Zatem, jeżeli podatnik prowadzi działalność samodzielnie i w formie spółki niebędącej osobą prawną (należy do niej m.in. spółka cywilna), to przychód z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie nie może być opodatkowany według skali podatkowej, a z działalności prowadzonej w formie spółki – podatkiem liniowym, i odwrotnie.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz fakt, że Wnioskodawca zarówno za 2018 r., jak i za 2019 r. zobowiązany był do opodatkowania uzyskanych dochodów wg skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mógł on w 2019 r. złożyć oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej na zasadach określonych w art. 30c (tj. opodatkowania podatkiem liniowym).

Przechodząc do kwestii korekty zeznań podatkowych za rok 2018 i 2019, Organ wyjaśnia, co następuje.

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.): jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na przepis art. 3 pkt 5 ustawy – Ordynacja podatkowa, który stanowi, że: ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Korekty należy dokonać na formularzu odpowiednim do obowiązującej Wnioskodawcę formy opodatkowania dochodów osiągniętych w 2018 i 2019 r.

Reasumując – Wnioskodawca powinien:

• złożyć korektę zeznań podatkowych i rozliczyć dochody zarówno z jednoosobowej działalności gospodarczej, jak i spółki cywilnej za 2019 r.,
• złożyć korektę zeznania podatkowego i rozliczyć dochody z jednoosobowej działalności gospodarczej za 2018 r.

na zasadach ogólnych wg skali podatkowej na formularzu PIT-36.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.