2020.10.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.632.2020.2.MH

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.632.2020.2.MH
z 14 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2020 r. (data wpływu 19 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 października 2020 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Na podstawie zawartej umowy z samorządem województwa (Urzędem Marszałkowskim) Gmina w 2019-2020 r. będzie realizowała projekt pn. „…” współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 działanie 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE (odnawialnych źródeł energii) w formie współfinansowania Unii Europejskiej. W ramach realizacji projektu Gmina dokona zakupu i montażu niezbędnej infrastruktury technicznej służącej wytwarzaniu energii elektrycznej i cieplnej z odnawialnych źródeł energii, tj. na potrzeby budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej. Głównym celem projektu jest poprawa jakości powietrza poprzez zmniejszenie emisji do atmosfery gazów cieplarnianych i szkodliwych pyłów pochodzących ze spalania paliwa stałych (węgiel i miał węglowy) oraz poprawa jakości życia mieszkańców. Ubiegając się o dofinansowanie, Gmina nie wskazała podatku naliczonego od wydatków na przedmiotową inwestycję jako wydatku kwalifikowanego w ramach niniejszego projektu.

Gmina w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji zabezpiecza rzeczową i finansową realizację projektu, na którą składa się przygotowanie dokumentacji technicznej, studium wykonalności, wyłonienie wykonawcy instalacji (w zakresie robót budowalnych dotyczących montażu kolektorów słonecznych) - zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych (wg trybu - przetarg nieograniczony), zapewnia nadzór inwestorski nad przebiegiem prac, ustala harmonogram montażu instalacji, prowadzi monitoring i obsługę finansową, przeprowadza odbiór końcowy i dokonuje rozliczenia finansowego projektu.

Beneficjentem środków europejskich jest Gmina. Zakres planowanej inwestycji obejmuje wykonanie montażu instalacji z zakresu OZE, tj.: montaż 7 sztuk pomp ciepła o mocy 3 kW, 48 sztuk kotłów na biomasę o mocach: 15 kW, 20 kW oraz 25 kW (kolejno: 7 sztuk, 25 sztuk oraz 16 sztuk), 65 sztuk instalacji kolektorów słonecznych o mocach 3,4 kW oraz 5,1 kW (kolejno: 54 sztuki oraz 11 sztuk montowanych na dachu lub gruncie), a także montażu instalacji fotowoltaicznych o mocach 3,1 kW oraz 24,8 kW (kolejno: 121 sztuki instalacji na prywatnych posesjach/domach mieszkańców (dach lub grunt) oraz 1 sztuka instalacji o mocy 24,8 kW na dachu nowobudowanego budynku użyteczności publicznej - przedszkola i żłobka, na terenie Gminy. Kosztami kwalifikowalnymi w projekcie są koszty montażu: instalacji fotowoltaicznej, kotłów na biomasę, kolektorów słonecznych, pomp ciepła. Kosztami niekwalifikowalnymi są: koszty montażu wężownicy górnej będących elementem instalacji kolektorów słonecznych oraz VAT, który zgodnie z Regulaminem konkursu jest niekwalifikowalny.

Na czas prowadzenia niezbędnych prac (w szczególności montażu urządzeń), właściciele nieruchomości udostępnią odpowiednią powierzchnię nieruchomości na podstawie umów użyczenia. Po zakończeniu prac instalacyjnych, infrastruktura pozostanie własnością Wnioskodawcy przez okres trwałości projektu (tj. przez okres 5 lat). W okresie trwałości projektu zatem, od strony stricte prawnej, właścicielem infrastruktury powstałej w ramach realizacji projektu będzie Gmina, zaś bezpośrednim użytkownikiem - dany mieszkaniec nieruchomości. Po upływie 5-letniego okresu trwałości projektu, przekazanie infrastruktury odbędzie się na podstawie odrębnej umowy.

Instalacje montowane będą na jednorodzinnych budynkach mieszkalnych (PKOB 111) wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z zaspokajaniem potrzeb bytowych mieszkańców, natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT budynki mieszkalne objęte są społecznym programem mieszkaniowym.

Instalacje na budynku komunalnym dotyczą jednostki oświatowej, mają na celu zmniejszenie emisji zanieczyszczeń oraz zużycia energii elektrycznej do podgrzania wody użytkowej i ogrzewania pomieszczeń. W tym zakresie nie będzie prowadzona działalność gospodarcza.

Źródłem finansowania projektu jest dofinansowanie ze środków europejskich (do 80% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu) oraz wkład własny Gminy - 20% wydatków kwalifikowalnych i 100% wydatków niekwalifikowalnych (np. podatek VAT). Wysokość dofinansowania ze środków europejskich należnego Gminie nie jest uzależniona od współfinansowania wkładu własnego Gminy przez jej mieszkańców. Jednakże Gmina przyjęła, że na pokrycie części wydatków projektu mieszkańcy (u których będą montowane instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła) dokonają dobrowolnych wpłat na rzecz Gminy. Z mieszkańcami nie zostały jeszcze zawarte umowy cywilno-prawne, dotyczące montażu instalacji. W przypadku zakwalifikowania posesji do projektu zostanie zawarta umowa cywilno-prawna z właścicielem nieruchomości określająca wzajemne obowiązki stron i zasady rozliczenia dotyczące zasad montażu i odpłatności mieszkańca. Rozliczenia z mieszkańcami dokonywane będą na podstawie wystawianej na rzecz mieszkańca faktury dokumentującej wykonane świadczenia z tytułu realizacji inwestycji (dostawa/montaż).

Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 506). Zasadniczym celem realizacji inwestycji jest zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia powietrza (poprawa stanu powietrza), powstającego wskutek podgrzewania przez mieszkańców wody do celów użytkowych, czy ogrzewania domów. Przedmiotowy projekt ma bowiem na celu zmniejszenie zapotrzebowania na energię wytworzoną z węgla kamiennego, jak również zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Dla mieszkańców korzyścią wynikającą z montażu konkretnego zestawu OZE będzie możliwość uzyskania źródła energii służącego ogrzaniu wody, mieszkania, dostarczenie energii do urządzeń AGD itp.

W celu realizacji projektu Gmina ogłosi przetarg na wyłonienie wykonawcy, zgodnie z art. 39 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1579). Zamówienie będzie realizowane jako dostawa i montaż urządzeń. Opierając się na ust. 1 Komunikatu Prezesa GUS z dnia 24.01.2008 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2008 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym sam zainteresowany podmiot klasyfikuje prowadzoną działalność (produkty, wyroby, usługi, obiekty budowlane, środki trwałe) według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Gmina przyjęła wykonanie usługi mieszczące się grupowaniu o symbolu 43.21.10.2 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych.

Przyjmuje się również, że usługa związana z montażem instalacji stanowić będzie termomodernizację budynków mieszkalnych, opierając się na definicji zawartej w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. 2017, poz. 130 z późn. zm.), który stwierdza, że przedsięwzięciem termomodernizacyjnym jest przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej, a także zamiana źródeł energii na źródła odnawialne.

Ponoszone przez Gminę wydatki na realizację zadania będą udokumentowane fakturami wystawionymi przez wykonawcę na Gminę jako nabywcę. Wykonawca nie będzie podpisywał żadnych umów z mieszkańcami, lecz świadczy swoje usługi wyłącznie na rzecz Gminy, będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Wpłaty mieszkańców jako partycypacja w kosztach zadania, będzie opodatkowana podatkiem VAT i rozliczana z Urzędem Skarbowym w deklaracji podatkowej VAT-7 na podstawie wystawionych faktur. W przypadku montażu instalacji na indywidualnych budynkach mieszkalnych, zgodnie z art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o VAT zastosowanie znajdzie opodatkowanie stawką 8%.

Przyjęty przez Gminę plan gospodarki niskoemisyjnej, przewiduje zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez zwiększenie liczby montowanych odnawialnych źródeł energii. Na każdy budynek w którym montowane będą instalacje solarne Gmina posiada odrębną dokumentację kosztorysową. W trakcie realizacji oraz po jej zakończeniu na podstawie protokołu odbioru będzie możliwe rozliczenie kosztów na budynki mieszkańców oraz budynek przedszkola i żłobka.

W trakcie realizacji projektu, postęp prac monitorowany jest przez instytucję wdrażającą tj. Urząd Marszałkowski, na podstawie kwartalnych sprawozdań dotyczących postępu rzeczowo-finansowego z realizacji zadania inwestycyjnego. Rozliczenie finansowe przekazywane będzie na wydzielony rachunek Gminy, dopiero po sprawdzeniu prawidłowości realizacji zadania.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że instalacje fotowoltaiczne montowane na nowopowstałym budynku przedszkola i żłobka, tj. budynku użyteczności publicznej jako jednostki oświatowej i opieki zdrowotnej, stanowi realizację zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym oraz w zakresie zadań oświatowych i ochrony zdrowia. Zadania te nie stanowią działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o podatku VAT. W związku z tym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT w tym zakresie. Czynności w zakresie realizacji ww. zadań będą zwolnione od podatku VAT.

Montaż instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych w ramach realizacji projektu będzie wiązał się z czynnością opodatkowaną - wykonywaniem usługi dostawy i montażu paneli na rzecz mieszkańców, za którą dokonają oni wpłaty rozliczanej w deklaracjach VAT-7. W związku z powyższym, spełnione zostaną łącznie wszystkie warunki, od których przytaczany przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uzależnia nabycie prawa do zastosowania odliczenia podatku VAT naliczonego. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przytoczonego przepisu wynika, że dla uzyskania prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego niezbędne jest spełnienie łącznie dwóch warunków:

odliczenie przysługuje jedynie podatnikowi VAT,

musi istnieć bezpośredni związek między zakupionymi towarami i usługami, a ich wykorzystaniem do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem towarów i usług na potrzeby realizacji projektu o którym mowa w pyt. 1?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), Gminie będzie przysługiwało uprawnienie do odliczenia VAT naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przytoczonego przepisu wynika, że dla uzyskania prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego niezbędne jest spełnienie łączne dwóch warunków:

odliczenie przysługuje jedynie podatnikowi VAT

musi istnieć bezpośredni związek między zakupionymi towarami i usługami, a ich wykorzystaniem do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wskazano we wniosku Gmina, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Montaż instalacji solarnych w ramach realizacji projektu będzie wiązał się z wykonywaniem usługi na rzecz mieszkańców, z czynnością opodatkowaną (wpłaty mieszkańców) rozliczane w deklaracjach VAT-7. W związku z powyższym spełnione zostaną łącznie wszystkie warunki, od których przytaczany przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uzależnia nabycie prawa do zastosowania odliczenia podatku VAT naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina będzie realizowała projekt pn. „…” współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. W ramach realizacji projektu Gmina dokona zakupu i montażu niezbędnej infrastruktury technicznej służącej wytwarzaniu energii elektrycznej i cieplnej z odnawialnych źródeł energii, tj. na potrzeby budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej. Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z o samorządzie gminnym. Ponoszone przez Gminę wydatki na realizację zadania będą udokumentowane fakturami wystawionymi przez wykonawcę na Gminę jako nabywcę. Instalacje fotowoltaiczne montowane na nowopowstałym budynku przedszkola i żłobka, tj. budynku użyteczności publicznej jako jednostki oświatowej i opieki zdrowotnej, stanowi realizację zadań własnych gminy wynikających z ustawy o samorządzie gminnym oraz w zakresie zadań oświatowych i ochrony zdrowia. Czynności w zakresie realizacji ww. zadań będą zwolnione od podatku VAT. Montaż instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych w ramach realizacji projektu będzie wiązał się z czynnością opodatkowaną - wykonywaniem usługi dostawy i montażu paneli na rzecz mieszkańców, za którą dokonają oni wpłaty rozliczanej w deklaracjach VAT-7.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do wydatków związanych z zakupem i montażem instalacji OZE (tj. pomp ciepła, kotłów na biomasę, instalacji kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych) w/na budynkach mieszkalnych, wskazać należy, że skoro nabywane towary i usługi związane z realizacją projektu pn. „…” w tej części, będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur dotyczących realizacji projektu w ww. zakresie.

Natomiast, w odniesieniu do wydatków związanych z zakupem i montażem instalacji fotowoltaicznych na nowopowstałym budynku przedszkola i żłobka, tj. budynku użyteczności publicznej, wskazać należy, że skoro czynności w zakresie realizacji ww. zadania nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, Zainteresowany odnośnie tej części projektu pn. „…” nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin