Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.409.2020.1.PS
z 19 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2020 r. (data wpływu 18 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach w związku z realizacją inwestycji dotyczącej stworzenia systemu obsługi (…) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach w związku z realizacją inwestycji dotyczącej stworzenia systemu obsługi (…).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Miasto (…)jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca oddał w dzierżawę Spółce B. sp. zo.o. przystań jachtową ( zwaną A.) na pomostach pływających w basenie rybackim w celu prowadzenia działalności związanej z zapewnieniem miejsc do cumowania łodzi i jachtów, w ilości 67 miejsc postojowych. Miasto uzyskuje opodatkowane przychody z tytułu dzierżawionego obiektu.

Spółka B. jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Miasto posiada 100% udziałów.

Przystań jest w całości wykorzystywana do prowadzenia działalności przez Spółkę B. Na podstawie zarządzenia Dyrektora spółka pobiera opłaty portowe i opłaty za świadczone usługi i w całości stanowią one przychód spółki.

Opłatami portowymi są:

• opłata tonażowa - pobierana za wejście jednostki pływającej do portu i wyjście z portu, przejście tranzytem przez obszar portu oraz za zapewnienie odbioru odpadów w celu przekazania ich do odzysku lub unieszkodliwienia,
  

• opłata przystaniowa - pobierana za korzystanie przez jednostkę pływającą z nabrzeża będącego we władaniu Spółki,
  

• opłata pasażerska - pobierana za zejście na ląd pasażera lub wejście na jednostkę pływającą. Opłaty portowe pobierane są w wysokości uzależnionej od rodzaju tych opłat, typów i wielkości jednostek pływających, czasu użytkowania infrastruktury portowej oraz rodzaju ruchu pasażerskiego.
  
  
  

Oprócz podstawowych opłat portowych pobierane są również opłaty za korzystanie z sanitariatów, za pobór wody pitnej, za przetrzymywanie wyciągniętych z wody jednostek, za pobór energii elektrycznej, za wywóz nieczystości stałych, za dostęp do infrastruktury Portu, opłaty związane ze stosowaniem Międzynarodowego Kodeksu Ochrony Statku i Obiektu Portowego, opłaty związane z portowymi urządzeniami odbiorczymi.

Przystań jachtowa powstała w ramach projektu (…) w ramach przedsięwzięcia (…), współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach działania 6.4 Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym osi priorytetowej 6 Polska gospodarka na rynku międzynarodowym Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013.

Powstała inwestycja w całości stanowi majątek Wnioskodawcy - Miasta.

Projekt ten i powstanie A. zapoczątkował zmiany oblicza turystyki morskiej.

W obecnej chwili Miasto, jako jeden z 14 partnerów, realizuje projekt (…)., współfinansowany ze środków EFRR, w ramach Programu (…). Projekt jest kontynuacją zakończonego znacznym sukcesem wcześniejszego projektu. Ogólną ideą projektu jest uczynienie z transgranicznego ruchu wodnego atrakcji regionu. Dzięki kompleksowemu zarządzaniu obszarami przygranicznymi, które łączyłby wspólny marketing z udoskonaleniem usług i infrastruktury żeglarskiej, oczekuje się, że proces ten spowoduje wzrost liczby żeglarzy odwiedzających wybrzeże, a tym samym wzrost ruchu żeglarskiego na całym jego obszarze. Dzięki temu projekt zakłada znaczny wkład w tworzenie trwałych celów turystycznych w regionie. (…) jest projektem turystycznym, który stara się pogodzić rekreację (sporty wodne, rozwój przystani i wycieczek po kraju) z ważnymi zagadnieniami związanymi ze współpracą transgraniczną, takimi jak spełnianie standardów środowiskowych, ale także zachęcaniem do rozwoju gospodarczego i społecznego. Partnerzy projektu propagują ideę stworzenia zintegrowanego szlaku turystycznego w poszanowaniu przyrody i pragną wypracować działania, dzięki którym uda się wdrożyć efektywne, ekologiczne zarządzanie szlakami wodnymi. Ponadto w projekcie istotną rolę przypisuje się promowaniu miejsc kulturowych i przyrodniczych, wydarzeń kulturalnych oraz zachęca do spożywania lokalnych produktów, co ma na celu stworzenie sieci śródlądowej i promowanie regionu jako unikalnego celu turystycznego.

Nowy projekt ma na celu stworzenie systemu obsługi A. (która powstała w ramach wcześniejszego projektu (…) i jest oddana w dzierżawę Spółce B.). Ponoszone koszty dotyczą zakupu sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem, monitora interaktywnego, suszarki do odzieży w ramach organizacji „family toilet”, defibrylatora wraz z szafką, wykonania strony internetowej, zakupu dwóch rowerów trójkołowych elektrycznych, zakupu liter blokowych wraz z montażem oraz wynajem podnośnika do ich zawieszenia na obiekcie, zakup tablic z planem miasta, tablic witających wpływających żeglarzy, wydruk folderów, zakup drabinek dla starszych osób. Faktury, które dokumentują ponoszone wydatki na realizację ww. inwestycji są wystawione na Miasto. Inwestycja nie jest zakończona i faktury będą wystawiane jeszcze w późniejszych terminach zgodnie z harmonogramem prac i zakupów. Będą one również wystawione na Miasto.

Po zakończeniu realizacji projektu dotyczącego stworzenia systemu obsługi A., Miasto przekaże majątek (zakupy w ramach stworzenia systemu obsługi B. z o.o. w użyczenie. Sama A. przystań jachtowa nadal pozostaje i pozostawać będzie przedmiotem umowy dzierżawy.

Inwestycja stworzenia systemu obsługi A. jest wykorzystywana przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Oddana przez Miasto Spółce B. sp. z o.o. przystań A. jest przedmiotem umowy dzierżawy. Z tego tytułu Miasto uzyskuje opodatkowane przychody, w tym zakresie wykorzystuje inwestycję do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.).

Nie jest ona wykorzystywana do innych celów niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Miasto ma możliwość odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach w związku z realizacją ww. inwestycji – dotyczącą stworzenia systemu obsługi przystani A.)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Obniżenie to przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z którym nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przystań jachtowa jest oddana w dzierżawę Spółce B. sp. z o.o. i Miasto uzyskuje opodatkowane przychody z tego tytułu.

Wszystkie powyższe warunki są spełnione przez Miasto, co daje możliwość rozliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Podkreślić należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatków od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług. Miasto oddało w dzierżawę Spółce B. sp. z o.o. przystań jachtową na pomostach pływających w basenie rybackim w celu prowadzenia działalności związanej z zapewnieniem miejsc do cumowania łodzi i jachtów. Miasto uzyskuje opodatkowane przychody z tytułu dzierżawionego obiektu. Spółka jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Miasto posiada 100% udziałów.

Przystań A. jest w całości wykorzystywana do prowadzenia działalności przez Spółkę B. sp. z o.o. Na podstawie zarządzenia Dyrektora spółka pobiera opłaty portowe i opłaty za świadczone usługi i w całości stanowią one przychód spółki.

Oprócz podstawowych opłat portowych pobierane są również opłaty za korzystanie z sanitariatów, za pobór wody pitnej, za przetrzymywanie wyciągniętych z wody jednostek, za pobór energii elektrycznej, za wywóz nieczystości stałych, za dostęp do infrastruktury, opłaty związane ze stosowaniem Międzynarodowego Kodeksu Ochrony Statku i Obiektu Portowego, opłaty związane z portowymi urządzeniami odbiorczymi.

Przystań jachtowa powstała w ramach projektu (…) w ramach przedsięwzięcia (…), współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach działania 6.4 Inwestycje w produkty turystyczne o znaczeniu ponadregionalnym osi priorytetowej 6 Polska gospodarka na rynku międzynarodowym Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013.

Powstała inwestycja w całości stanowi majątek Miasta.

W obecnej chwili Miasto, jako jeden z 14 partnerów, realizuje projekt (…).

Nowy projekt ma na celu stworzenie systemu obsługi (…) (która powstała w ramach wcześniejszego projektu (…)i jest oddana w dzierżawę Spółce). Ponoszone koszty dotyczą zakupu sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem, monitora interaktywnego, suszarki do odzieży w ramach organizacji „family toilet”, defibrylatora wraz z szafką, wykonania strony internetowej, zakupu dwóch rowerów trójkołowych elektrycznych, zakupu liter blokowych wraz z montażem oraz wynajem podnośnika do ich zawieszenia na obiekcie, zakup tablic z planem miasta, tablic witających wpływających żeglarzy, wydruk folderów, zakup drabinek dla starszych osób. Faktury, które dokumentują ponoszone wydatki na realizację ww. inwestycji są wystawione na Miasto. Inwestycja nie jest zakończona i faktury będą wystawiane jeszcze w późniejszych terminach zgodnie z harmonogramem prac i zakupów. Będą one również wystawione na Miasto.

Po zakończeniu realizacji projektu dotyczącego stworzenia systemu obsługi przystani, Miasto przekaże majątek (zakupy w ramach stworzenia systemu obsługi przystani Spółce B. sp. z o.o. w użyczenie. Sama przystań jachtowa nadal pozostaje i pozostawać będzie przedmiotem umowy dzierżawy.

Inwestycja stworzenia systemu obsługi przystani A. jest wykorzystywana przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Oddana przez Miasto Spółce B., przystań A. jest przedmiotem umowy dzierżawy. Z tego tytułu Miasto uzyskuje opodatkowane przychody, w tym zakresie wykorzystuje inwestycję do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie jest ona wykorzystywana do innych celów niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji dotyczącej stworzenia systemu obsługi (…).

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, tj. których świadczenie odbywa się bez związku z potrzebami tej działalności. Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego. W świetle tego przepisu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Jak wynika z art. 710 Kodeksu cywilnego - przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną.

Należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, ponieważ usługi nabyte przez Wnioskodawcę dla realizacji opisanego projektu nie są wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przez Miasto, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – Miasto przekaże majątek (zakupy w ramach stworzenia systemu obsługi przystani A., Spółce B. sp. z o.o. w użyczenie. Użyczenie jest nieodpłatną formą umowy. Nieodpłatne przekazanie składników majątku odbędzie się w związku z prowadzoną przez Miasto działalnością. Oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Co istotne w sprawie to okoliczność, że projekt (…), który pomimo, że ma na celu stworzenie systemu obsługi przystani A., jest odrębnym projektem od tego, w wyniku którego powstała dzierżawiona przystań jachtowa. Każdy z projektów odnosi się do określonego zakresu prac, przy czym efekty jednego z nich (powstała przystań A.) będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a drugiego (stworzenie systemu obsługi) będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Potwierdzeniem tego jest to, że sam Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić oba projekty i związane z nimi zakresy prac i wydzierżawić (odpłatnie) przystań jachtową oraz użyczyć (nieodpłatnie) system obsługi. System obsługujący przystań A. będzie wykorzystywany przez Spółkę w celu prowadzenia działalności związanej z zapewnieniem miejsc do cumowania łodzi i jachtów. Tym samym, pomimo, że sama przystań A. jest przedmiotem dzierżawy, nie powoduje to automatycznie, że system ją obsługujący (oddany de facto w nieodpłatne użyczenie) związany jest z czynnościami opodatkowanymi Miasta. Miasto uzyskuje korzyści z dzierżawy przystani A., bez względu na system ją obsługujący.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej stworzenia systemu obsługi przystani A.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.