Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.418.2020.1.WH
z 20 października 2020 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2020 r. (data wpływu 1 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 1 września 2020 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług szkoleniowych.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i kosmetycznych, sklasyfikowaną pod PKD 96.02.Z - Fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne, a także organizowania szkoleń - kursów w powyższym zakresie, sklasyfikowanych w PKD 85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Wnioskodawca posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych prowadzonego przez (...) Urząd Pracy. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka prowadzi szkolenia/kursy w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i barberskich.


Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia/kursy adresowane są osób wykonujących zawód fryzjera lub barbera, a także osób zamierzających rozpocząć wykonywanie zawodu fryzjera lub barbera. Szkolenia te mają na celu dokształcanie zawodowe fryzjerów i barberów oraz rozwój umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wykonywania zawodu. Nauczanie prowadzone przez Spółkę pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem fryzjera/barbera. Celem szkolenia/kursu jest, między innymi, zapoznanie uczestnika z filozofią fryzjerstwa/barberingu, technikami cięcia, trymowania i pielęgnacji brody, obsługą brzytwy, królewskim goleniem, kompleksowością usługi barberskiej. Szkolenie odbywa się w zakładzie Spółki.

W ramach szkolenia/kursu Wnioskodawca, w szczególności, sporządza harmonogram i program szkolenia, przekazuje je kursantom, przeprowadza zajęcia dydaktyczne (obejmujące część teoretyczną i praktyczną), zapewnia wykwalifikowaną kadrę dydaktyczną, warunki lokalowe i wyposażenie, materiały dydaktyczne, właściwe warunki bezpieczeństwa i higieny, zapewnia indywidualizację szkolenia poprzez systematyczną ocenę postępów uczestników i zapewnienie pomocy adekwatnej do potrzeb każdego uczestnika, prowadzi dziennik zajęć szkoleniowych, wydaje zaświadczenia o ukończeniu szkolenia i prowadzi ich rejestr, zapewnia ubezpieczenie uczestników od następstw nieszczęśliwych wypadków, przeprowadza ankietę wśród uczestników po zakończeniu szkolenia, przedkłada urzędom pracy lub organizatorom szkolenia po zakończeniu szkolenia stosowną dokumentację (listę obecności, kserokopie zaświadczeń o ukończeniu szkolenia, ankietę wypełnianą przez uczestnika, rozliczenie godzin szkoleniowych, dokumenty potwierdzające ubezpieczenie).


Realizacja szkoleń/kursów, o którym mowa wyżej odbywa się w trzech schematach:

  1. Umowa na organizację szkolenia/kursu jest zawierana pomiędzy Wnioskodawcą a właściwym urzędem pracy - wówczas urząd pracy kieruje do Wnioskodawcy na szkolenie/kurs osoby wskazane z imienia i nazwiska. Umowa potwierdza, że szkolenie jest finansowane ze środków Funduszu Pracy zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2019 r. poz. 1482, z zm.). Po zakończeniu szkolenia i przedłożeniu w urzędzie kompletu dokumentów Wnioskodawca wystawia fakturę na uzgodnioną kwotę do urzędu pracy i na tej podstawie Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od urzędu pracy na rachunek bankowy zapłatę za przeprowadzone szkolenia. Wnioskodawca nie obciąża jakimikolwiek płatnościami uczestnika szkolenia (dalej „Schemat 1”);
  2. Umowa na organizację szkolenia/kursu jest zawierana pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem komercyjnym (Realizator Projektu), który prowadzi projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach programu Europejskiego Funduszu Społecznego - w takiej sytuacji Realizator Projektu kieruje wskazane z imienia i nazwiska osoby na szkolenie/kurs do Wnioskodawcy w ramach programu Europejskiego Funduszu Społecznego. W umowie Realizator Projektu oświadcza, że szkolenie jest finansowane w 100% ze środków publicznych oraz ma charakter kształcenia zawodowego lub służy przekwalifikowaniu zawodowemu pracowników. Po zakończeniu szkolenia i przedłożeniu do Realizatora Projektu kompletu dokumentów Wnioskodawca wystawia Realizatorowi Projektu fakturę na uzgodnioną kwotę (wskazując przedmiot szkolenia, termin, imię i nazwisko uczestnika) i na tej podstawie Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od Realizatora Projektu na rachunek bankowy zapłatę za przeprowadzone szkolenie/kurs (dalej „Schemat 2”);
  3. Umowa na przyznanie środków Funduszu Pracy jest zawierana pomiędzy właściwym urzędem pracy a pracodawcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług fryzjerskich lub barberskich. Z umowy wynika, że jej przedmiotem jest przyznanie środków Funduszu Pracy w formie Krajowego Funduszu Szkoleniowego na finansowanie działań na rzecz kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2014 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2019 r. poz. 1482, z zm.). Umowa wskazuje Wnioskodawcę jako instytucję przeprowadzającą szkolenie/kurs, przedmiot tego szkolenia/kursu, miejsce oraz jego termin. Umowa wskazuje kwotowo wysokość środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego przeznaczonych na szkolenie/kurs oraz wskazuje, że kwota ta stanowi 100% kosztów szkolenia. Umowa upoważnia do objęcia szkoleniem pracodawcę lub jego pracowników. Środki objęte umową są wypłacane przez urząd pracy na rachunek bankowy pracodawcy w terminie do 7 dni od zakończenia szkolenia. Następnie Wnioskodawca wystawia pracodawcy fakturę na kwotę przyznanych środków ustaloną zgodnie z formularzem ofertowym, wskazując przedmiot szkolenia, termin, liczbę uczestników i ich imiona oraz nazwiska. Na podstawie tak wystawionej faktury Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od pracodawcy zapłatę na rachunek bankowy za przeprowadzone szkolenie/kurs. Zgodnie z umową w terminie 30 dni od zakończenia szkolenia pracodawca jest zobowiązany do rozliczenie otrzymanych środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego, w tym do przedstawienia w urzędzie pracy kserokopii faktury za szkolenie/kurs przeprowadzone przez Wnioskodawcę. Każdorazowo przed przystąpieniem do szkolenia Wnioskodawca otrzymuje od pracodawcy kopię umowy zawartej z właściwym urzędem pracy potwierdzającej kwotę przyznanych środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego na szkolenie organizowane przez Wnioskodawcę oraz pochodzenie tych środków albo pisemne oświadczenie pracodawcy pod rygorem odpowiedzialności karno-skarbowej o zapłacie ceny szkolenia ze środków publicznych, tym samym na całym etapie wykonywania szkolenie i jego rozliczenia z pracodawcą Wnioskodawca posiada wiedzę o pochodzeniu tych środków jako publicznych (dalej „Schemat 3”).


W każdy przypadku, po ukończeniu szkolenia Wnioskodawca wystawia zaświadczenie o ukończeniu kursu na podstawie § 71 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 maja 2014 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji oraz trybu i sposobów prowadzenia usług rynku pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 667 ). Zaświadczenie wskazuje na dane osobowe uczestnika szkolenia, przedmiot szkolenia, termin jego przeprowadzenie oraz podpis reprezentanta Wnioskodawcy jako instytucji szkoleniowej.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę i opisane wyżej polegające na prowadzeniu szkoleń fryzjerskich lub barberskich, jako wykonywane w celu dokształcania zawodowego fryzjerów i barberów oraz rozwoju umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wykonywania tych zawodów, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (w przypadku przystosowania do wykonywania nowego zawodu).

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty oraz nie posiada akredytacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2018 r., poz. 996, 1000,1290 i 1669). Spółka nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani instytutem badawczym. Szkolenia/kursy nie są prowadzone przez Spółkę w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a UVAT.


Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego polegające na przeprowadzaniu szkoleń/kursów dla fryzjerów/barberów świadczone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 UVAT oraz § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia?


Stanowisko Wnioskodawcy:


Zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na organizowaniu szkoleń/kursów dla fryzjerów /barberów, jako finansowane ze środków publicznych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) UVAT oraz § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia powinny być zwolnione z podatku od towarów i usług.


Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 UVAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl art. 7 ust. 1 UVAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).


Na podstawie art. 8 ust. 1 UVAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 UVAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 UVAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 UVAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W treści UVAT, jak i przepisach wykonawczych do niej (np. w Rozporządzeniu), ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku VAT oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień. Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w UVAT oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 UVAT.


Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo- rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.


Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 UVAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.


Należy podkreślić, iż wskazane usługi mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 UVAT, jeśli są uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniają jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu.


Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.


Środkami publicznymi - w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869 z późn. zm.) - są:

  1. dochody publiczne;
  2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
    2a. środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1376 i 1475);
  3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
  4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
    1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
    2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
    3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
    4. z otrzymanych pożyczek i kredytów, e. z innych operacji finansowych;
  5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.


Natomiast stosownie do art. 9 tej ustawy, sektor finansów publicznych tworzą:

  1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
  2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
  3. jednostki budżetowe;
  4. samorządowe zakłady budżetowe;
  5. agencje wykonawcze;
  6. instytucje gospodarki budżetowej;
  7. państwowe fundusze celowe;
  8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
  9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
  10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
  11. uczelnie publiczne;
  12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
  13. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
  14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.



Z art. 4 ust. 1 tej ustawy o finansach wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

  1. jednostek sektora finansów publicznych;
  2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.


Mając na uwadze powyższe, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1 z późn. zm.) usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.


Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.


Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia, zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Przepis ma zastosowanie w szczególności, jeśli finansowanie ze środków publicznych jest niższe niż 100%, ale wynosi nie mniej niż 70% kosztów tych usług.


Mając na uwadze powyższe przepisy, dla zastosowania zwolnienia dla usług szkoleniowych konieczne jest łączna spełnienie dwóch przesłanek:

  1. usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;
  2. usługi szkoleniowe są co najmniej w 70% finansowe ze środków publicznych.


Podatnik świadczący usługi powinien udokumentować zarówno przedmiot świadczonych usług szkoleniowych (związany z konkretnym zawodem) oraz pochodzenie środków na zapłatę ceny ze środków publicznych.


Przechodząc na grunt analizowanej sprawy, Spółka prowadzi szkolenia/kursy w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i barberskich. Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia/kursy adresowane są osób wykonujących zawód fryzjera lub barbera, a także osób zamierzających rozpocząć wykonywanie zawodu fryzjera lub barbera. Szkolenia te mają na celu dokształcanie zawodowe fryzjerów i barberów oraz rozwój umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wykonywania tych zawodów. W konsekwencji nauczanie prowadzone przez Spółkę pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem fryzjera lub barbera. Zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę i opisane wyżej są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (w przypadku przystosowania do wykonywania zawodu fryzjera lube barbera).

W każdym przypadku, zapłata za usługi szkoleniowe wykonywane przez Spółkę, dokonywana na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę, jest finansowana co najmniej w wysokości 70% ceny za usługę szkoleniową (najczęściej jest to 100% tej ceny) albo ze środków Funduszu Pracy (w szczególności Krajowego Funduszu Szkoleniowego) albo Europejskiego Funduszu Społecznego. Zgodnie z wyżej przywołanymi przepisami (pkt 8 niniejszego wniosku) w każdym przypadku środki te należy uznać za środki publiczne.

W zależności od schematu realizacji szkoleń/kursów, zapłata za usługi szkoleniowe następuje na rachunek Wnioskodawcy bezpośrednio przez podmiot będący dystrybutorem środków publicznych, tj. przez urząd pracy (Schemat 1) lub Realizatora Projektu działającego w charakterze operatora danego projektu (Schemat 2) albo za pośrednictwem pracodawcy otrzymującego środki publiczne na ten cel z Funduszu Pracy (Schemat 3). W każdym z tych przypadków źródłem finasowania usług szkoleniowych świadczonych przez Wnioskodawcę (co najmniej w 70% ceny usługi szkoleniowej) są środki publiczne.

Zdaniem Wnioskodawcy warunek „finansowania ze środków publicznych” jest spełniony zarówno w przypadku, gdy otrzymujący dofinansowanie ze środków publicznych sam świadczy przedmiotową usługę, jak również gdy w realizację tej usługi zaangażowany jest podwykonawca (dalsi podwykonawcy). Istotne jest jedynie to, żeby środki publiczne stanowiły rzeczywiste (w znaczeniu ekonomicznym) źródło finansowania przedmiotowych usług (co zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy otrzymanymi środkami publicznymi a realizowanymi świadczeniami). Takie rozumienie tego warunku potwierdzającą również organy skarbowe, w szczególności Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10.10.2018 r. (nr 0112-KDIL1-1.4012.500.2018.2.MW). Warunek ten będzie spełniony również jeśli firma szkoląca zawiera umowę o świadczenie usługi szkoleniowej z klientem, który jest beneficjentem dotacji celowej, przeznaczonej na sfinansowanie projektu szkoleniowego (tak Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2011 r. nr IPPP1-443-246/11-7/PR).


Wnioskodawca dysponuje dokumentacją, która potwierdza:

  1. przedmiot usług szkoleniowych mających na celu dokształcanie zawodowe fryzjerów i barberów oraz faktycznie wykonanie tych usług przez Wnioskodawcę - w postaci zawieranych umów w sprawie organizacji szkoleń, harmonogramów i programów szkoleń, list obecności uczestników, ankiet uczestników, zaświadczeń o ukończeniu szkolenia, faktur wystawianych po zakończonym szkoleniu, itp.;
    oraz
  2. pochodzenie środków na zapłatę ceny za przeprowadzone szkolenia ze środków publicznych - w postaci postanowień umów zawieranych przez Wnioskodawcę z urzędami pracy lub Realizatorami Projektów (Schemat 1 i Schemat 2) oraz kopii umów udostępnianych przez pracodawcę zawieranych przez nich z urzędami pracy (Schemat 3), w których dystrybutorzy środków publicznych oświadczają o pochodzeniu środków przeznczonych na sfinansowanie szkoleń, albo pisemnego oświadczenia pracodawcy pod rygorem odpowiedzialności karno-skarbowej o pochodzeniu środku na zapłatę ceny szkolenia ze środków publicznych (Schemat 3), w każdym przypadku uzupełnionych przez listy obecności oraz wystawione faktury, pozwalające łącznie powiązać świadczenie usług szkoleniowych z określonymi uczestnikami będącymi beneficjentami środków publicznych i stwierdzić udział środków publicznych w cenie usług szkoleniowych wynoszący co najmniej niż 70%.


Mając na uwadze powyższe, usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone przez Wnioskodawcę w formie szkoleń adresowanych do fryzjerów lub barberów, jako finansowane ze środków publicznych (po spełnieniu warunku finansowania co najmniej w 70%), realizowane w oparciu o Schematy 1-3 opisane wyżej, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) UVAT oraz § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia, powinny być zwolnione z podatku od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.


Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.


I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.


Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.


Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.


Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).


Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.


Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (§ 3 ust. 8 rozporządzenia).


W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.


Kwestia zwolnienia od podatku usług kształcenia uregulowana jest w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Należy także zauważyć, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał TSUE w swym orzecznictwie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (przykładowo wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV).

Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 (art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE) powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (pkt 27 ww. wyroku).

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT I prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i kosmetycznych a także organizowania szkoleń - kursów w powyższym zakresie, sklasyfikowanych w PKD 85.59.B - Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Wnioskodawca posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych prowadzonego przez (…) Urząd Pracy. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka prowadzi szkolenia/kursy w zakresie świadczenia usług fryzjerskich i barberskich. Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia/kursy adresowane są osób wykonujących zawód fryzjera lub barbera, a także osób zamierzających rozpocząć wykonywanie zawodu fryzjera lub barbera. Szkolenia te mają na celu dokształcanie zawodowe fryzjerów i barberów oraz rozwój umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wykonywania zawodu. Nauczanie prowadzone przez Spółkę pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem fryzjera/barbera. Celem szkolenia/kursu jest, między innymi, zapoznanie uczestnika z filozofią fryzjerstwa/barberingu, technikami cięcia, trymowania i pielęgnacji brody, obsługą brzytwy, królewskim goleniem, kompleksowością usługi barberskiej. Szkolenie odbywa się w zakładzie Spółki. W ramach szkolenia/kursu Wnioskodawca, w szczególności, sporządza harmonogram i program szkolenia, przekazuje je kursantom, przeprowadza zajęcia dydaktyczne (obejmujące część teoretyczną i praktyczną), zapewnia wykwalifikowaną kadrę dydaktyczną, warunki lokalowe i wyposażenie, materiały dydaktyczne, właściwe warunki bezpieczeństwa i higieny, zapewnia indywidualizację szkolenia poprzez systematyczną ocenę postępów uczestników i zapewnienie pomocy adekwatnej do potrzeb każdego uczestnika, prowadzi dziennik zajęć szkoleniowych, wydaje zaświadczenia o ukończeniu szkolenia i prowadzi ich rejestr, zapewnia ubezpieczenie uczestników od następstw nieszczęśliwych wypadków, przeprowadza ankietę wśród uczestników po zakończeniu szkolenia, przedkłada urzędom pracy lub organizatorom szkolenia po zakończeniu szkolenia stosowną dokumentację (listę obecności, kserokopie zaświadczeń o ukończeniu szkolenia, ankietę wypełnianą przez uczestnika, rozliczenie godzin szkoleniowych, dokumenty potwierdzające ubezpieczenie).


Realizacja szkoleń/kursów odbywa się w trzech schematach:

  1. Umowa na organizację szkolenia/kursu jest zawierana pomiędzy Wnioskodawcą a właściwym urzędem pracy - wówczas urząd pracy kieruje do Wnioskodawcy na szkolenie/kurs osoby wskazane z imienia i nazwiska. Umowa potwierdza, że szkolenie jest finansowane ze środków Funduszu Pracy zgodnie z ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Po zakończeniu szkolenia i przedłożeniu w urzędzie kompletu dokumentów Wnioskodawca wystawia fakturę na uzgodnioną kwotę do urzędu pracy i na tej podstawie Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od urzędu pracy na rachunek bankowy zapłatę za przeprowadzone szkolenia. Wnioskodawca nie obciąża jakimikolwiek płatnościami uczestnika szkolenia (dalej „Schemat 1”);
  2. Umowa na organizację szkolenia/kursu jest zawierana pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem komercyjnym (Realizator Projektu), który prowadzi projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach programu Europejskiego Funduszu Społecznego - w takiej sytuacji Realizator Projektu kieruje wskazane z imienia i nazwiska osoby na szkolenie/kurs do Wnioskodawcy w ramach programu Europejskiego Funduszu Społecznego. W umowie Realizator Projektu oświadcza, że szkolenie jest finansowane w 100% ze środków publicznych oraz ma charakter kształcenia zawodowego lub służy przekwalifikowaniu zawodowemu pracowników. Po zakończeniu szkolenia i przedłożeniu do Realizatora Projektu kompletu dokumentów Wnioskodawca wystawia Realizatorowi Projektu fakturę na uzgodnioną kwotę (wskazując przedmiot szkolenia, termin, imię i nazwisko uczestnika) i na tej podstawie Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od Realizatora Projektu na rachunek bankowy zapłatę za przeprowadzone szkolenie/kurs (dalej „Schemat 2”);
  3. Umowa na przyznanie środków Funduszu Pracy jest zawierana pomiędzy właściwym urzędem pracy a pracodawcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług fryzjerskich lub barberskich. Z umowy wynika, że jej przedmiotem jest przyznanie środków Funduszu Pracy w formie Krajowego Funduszu Szkoleniowego na finansowanie działań na rzecz kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2014 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. 2019 r. poz. 1482, z zm.). Umowa wskazuje Wnioskodawcę jako instytucje przeprowadzającą szkolenie/kurs, przedmiot tego szkolenia/kursu, miejsce oraz jego termin. Umowa wskazuje kwotowo wysokość środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego przeznaczonych na szkolenie/kurs oraz wskazuje, że kwota ta stanowi 100% kosztów szkolenia. Umowa upoważnia do objęcia szkoleniem pracodawcę lub jego pracowników. Środki objęte umową są wypłacane przez urząd pracy na rachunek bankowy pracodawcy w terminie do 7 dni od zakończenia szkolenia. Następnie Wnioskodawca wystawia pracodawcy fakturę na kwotę przyznanych środków ustaloną zgodnie z formularzem ofertowym, wskazując przedmiot szkolenia, termin, liczbę uczestników i ich imiona oraz nazwiska. Na podstawie tak wystawionej faktury Wnioskodawca otrzymuje bezpośrednio od pracodawcy zapłatę na rachunek bankowy za przeprowadzone szkolenie/kurs. Zgodnie z umową w terminie 30 dni od zakończenia szkolenia pracodawca jest zobowiązany do rozliczenie otrzymanych środków z Krajowego Funduszu Szkoleniowego, w tym do przedstawienia w urzędzie pracy kserokopii faktury za szkolenie/kurs przeprowadzone przez Wnioskodawcę. Każdorazowo przed przystąpieniem do szkolenia Wnioskodawca otrzymuje od pracodawcy kopię umowy zawartej z właściwym urzędem pracy potwierdzającej kwotę przyznanych środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego na szkolenie organizowane przez Wnioskodawcę oraz pochodzenie tych środków albo pisemne oświadczenie pracodawcy pod rygorem odpowiedzialności karno-skarbowej o zapłacie ceny szkolenia ze środków publicznych, tym samym na całym etapie wykonywania szkolenie i jego rozliczenia z pracodawcą Wnioskodawca posiada wiedzę o pochodzeniu tych środków jako publicznych (dalej „Schemat 3”).


W każdy przypadku, po ukończeniu szkolenia Wnioskodawca wystawia zaświadczenie o ukończeniu kursu na podstawie § 71 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 maja 2014 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji oraz trybu i sposobów prowadzenia usług rynku pracy. Zaświadczenie wskazuje na dane osobowe uczestnika szkolenia, przedmiot szkolenia, termin jego przeprowadzenie oraz podpis reprezentanta Wnioskodawcy jako instytucji szkoleniowej. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegające na prowadzeniu szkoleń fryzjerskich lub barberskich, jako wykonywane w celu dokształcania zawodowego fryzjerów i barberów oraz rozwoju umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wykonywania tych zawodów, są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (w przypadku przystosowania do wykonywania nowego zawodu). Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty oraz nie posiada akredytacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe. Spółka nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani instytutem badawczym. Szkolenia/kursy nie są prowadzone przez Spółkę w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a UVAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego polegające na przeprowadzaniu szkoleń/kursów dla fryzjerów/barberów świadczone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dokonaną analizę przepisów należy stwierdzić, że usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, adresowane są do osób wykonujących zawód fryzjera lub barbera, a także osób zamierzających rozpocząć wykonywanie zawodu fryzjera lub barbera. Szkolenia te mają na celu dokształcanie zawodowe fryzjerów i barberów oraz rozwój umiejętności i kwalifikacji zawodowych, które są niezbędne do wykonywania zawodu. Nauczanie prowadzone przez Spółkę pozostaje w bezpośrednim związku z branżą i zawodem fryzjera/barbera. Celem szkolenia/kursu jest, między innymi, zapoznanie uczestnika z filozofią fryzjerstwa/barberingu, technikami cięcia, trymowania i pielęgnacji brody, obsługą brzytwy, królewskim goleniem, kompleksowością usługi barberskiej.


Aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

  • formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
  • na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
  • szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.


Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 przywołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., świadczone usługi muszą stanowić usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem oraz muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo szkolenia muszą być finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.


Środkami publicznymi – w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869 ze zm.) – są:

  1. dochody publiczne;
  2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
  3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
  4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
    1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
    2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
    3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
    4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
    5. z innych operacji finansowych;
  5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.


Z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

  1. jednostek sektora finansów publicznych;
  2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.


Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Należy zwrócić uwagę, że przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Przepisy podatkowe nie normują w jaki sposób należy udokumentować, że zapłata za wykonane usługi pochodzi ze środków publicznych. Z uwagi jednak na to, że zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług jest sytuacją wyjątkową względem powszechności opodatkowania zdarzeń gospodarczych i winno być stosowane jedynie przy bezsprzecznej podstawie do jego zastosowania, podatnik winien przyjąć taki sposób dokumentowania sprzedaży, aby z całości dokumentacji wynikało, że dla danej transakcji spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując wskazać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia skutkują uzyskiwaniem lub podnoszeniem wiedzy do celów zawodowych osób wykonujących zawód fryzjera lub barbera. Ponadto jak wynika z okoliczności sprawy szkolenia są finansowane co najmniej w wysokości 70% ceny za usługę szkoleniową (najczęściej jest to 100% tej ceny) ze środków publicznych.

Tym samym jeśli Wnioskodawca, będzie posiadał stosowną dokumentację potwierdzającą, że wynagrodzenie za usługi szkoleniowe będzie opłacane ze środków publicznych, znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT lub zwolnienie, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj