2020.10.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.541.2020.1.MT
z 23 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z póżn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2020 r. (data wpływu 24 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W niedługim czasie w ramach podziału majątku małżeńskiego (ze względu na ustalenie rozdzielności majątkowej) Wnioskodawczyni stanie się wyłączną właścicielką dwóch mieszkań (wcześniej Wnioskodawczyni była ich współwłaścicielką).

Mieszkania są i będą wynajmowane, jednak aktualnie najmem i jego rozliczaniem zajmuje się tylko i wyłącznie mąż Wnioskodawczyni (m.in. podatki rozliczane są tylko przez niego). Po podziale majątku będzie to robić Wnioskodawczyni.

Każde z mieszkań posiada 4 pokoje nadające się do najmu i wynajmowane różnym najemcom. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych mieszkań. Powyższe dwa mieszkania Wnioskodawczyni traktuje jako lokatę kapitału, a w przyszłości jako prawdopodobne miejsce zamieszkania jej dzieci. W związku z tym po przejęciu nieruchomości Wnioskodawczyni planuje kontynuować najem na następujących zasadach, które pomogą jej zminimalizować nakład pracy:

jeśli to możliwe Wnioskodawczyni będzie dążyła do przedłużenia umowy najmu z istniejącymi najemcami;

Wnioskodawczyni będzie zawierać tylko umowy długoterminowe (w znacznej większości na ok. 1 rok, sporadyczne umowy mogą być krótsze, o ile zmniejszy to nakład pracy Wnioskodawczyni, nie będzie jednak umów krótszych niż na 1 miesiąc);

w miarę możliwości i czasu Wnioskodawczyni będzie wynajmować wolne pokoje poprzez zamieszczenie ogłoszenia w jednym z serwisów internetowych do tego przystosowanych;

Wnioskodawczyni dopuszcza wynajem podmiotom/firmom, które następnie będą mogły lokale podnajmować, także krótkoterminowo, ale już w ramach ich własnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć dodatkowych usług jak sprzątanie, pranie, zmiana pościeli itp. W szczególności najem nie będzie spełniać definicji usług hotelarskich w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych. Wyszukiwaniu najemców/dzierżawców nie będą towarzyszyć działania marketingowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia w internecie. Wnioskodawczyni nie planuje ingerowania w stan lokali ani stosowania udogodnień mających na celu zwiększenia zysku z najmu. Wnioskodawczyni nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej w zakresie (i) obrotu nieruchomościami, (ii) zarządzania nieruchomościami oraz (iii) wynajmu nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie posiada również w tej materii jakichkolwiek uprawnień. Wnioskodawczyni jest z wykształcenia psychoterapeutą i po zakończeniu się jej urlopu związanego z urodzeniem dziecka planuje powrót do zawodu. Wnioskodawczyni nie wyklucza założenia działalności gospodarczej ukierunkowanej jednak na jej wyuczony zawód i bez związku z wynajmem nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskując dochód z wynajmu mieszkań, w okolicznościach jakie zostały opisane w stanie przyszłym, Wnioskodawczyni może opodatkować ww. dochód jako osoba fizyczna w ramach tzw. najmu prywatnego, o którym mowa w art. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jak wspomniano w opisie stanu przyszłego, Wnioskodawczyni dokonując wynajmu posiadanych mieszkań realizuje cel zarobkowy w myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), zgodnie z którym umowa najmu charakteryzuje się tym, że wynajmujący otrzymuje czynsz od najemcy w zamian za oddanie mu rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony. Trzeba zatem stwierdzić, że zgodnie z generalną zasadą, każda umowa najmu ma charakter zarobkowy. Ponadto w opisie stanu przyszłego wskazano, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi najmu nie mają charakteru ciągłego i stałego (minimalizacja nakładu pracy jako kluczowy czynnik). Trudno również w danej chwili przewidzieć, czy w przypadku rozwiązania którejkolwiek z umów najmu uda się znaleźć w krótkim czasie następnego najemcę. Ponadto jest prawdopodobne, że któryś z wynajmowanych lokali stanie się w przyszłości mieszkaniem dla potrzeb mieszkaniowych rodziny Wnioskodawczyni. Dodatkowo warto zaznaczyć, na co również zwrócono uwagę w opisie stanu przyszłego, że obsługa najmu przez Wnioskodawczynię nie ma charakteru czynności w szczególny sposób zorganizowanych, ponieważ jest realizowana w ramach własnych możliwości i ogranicza się do czynności niezbędnych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że usługi najmu świadczone przez Wnioskodawczynię nie spełniają definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem mogą być zaliczone do tzw. najmu prywatnego.

Nie zmienia tego również potencjalne otworzenie przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w zakresie, który nie obejmuje najmu nieruchomości. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia bowiem źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

I tak, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza,

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 wspomnianej ustawy. Można wysnuć wniosek, że to podatnik sam decyduje o tym, do którego źródła przychodu zaliczy osiągane przychody w zależności od tego, czy wynajmowane składniki majątku zaliczy do majątku prywatnego, czy związanego z działalnością gospodarczą, jednak tylko w ściśle określonych przypadkach. Trzeba zwrócić uwagę bowiem, że decyzja ta została ograniczona przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którymi, jeśli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla działalności gospodarczej. Do wspomnianych przesłanek należy zaliczyć zarobkowy charakter działalności, zorganizowany i ciągły charakter działalności.

Jeśli chodzi o zarobkowy charakter działalności trzeba stwierdzić, że działalność jest zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu.

Natomiast zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym charakteryzuje się prowadzeniem działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu.

Mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym. Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny, a ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Ciągłość wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków.

W związku z powyższym, w świetle definicji działalności gospodarczej, jaka została zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, trzeba stwierdzić, że każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów tej ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy została zarejestrowana, czy nie, ponieważ ustawodawca nie uzależnił uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu jej zarejestrowania. Niemniej jednak na uwagę zasługuje fakt, że jak wynika z utrwalonej w tym zakresie linii piśmienniczej, nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Przy czym, działań z zachowaniem normalnych zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą. Cechy zorganizowania i ciągłości w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą występowały wtedy, gdy podejmowane czynności związane z zagospodarowaniem mienia i jego rozporządzaniem będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania. Zatem, do cech takich należy zaliczyć aktywne czynności w zakresie najmu nieruchomości, które angażują środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Pośrednie znaczenie będą miały również inne okoliczności towarzyszące nieruchomościom, takie jak sposób ich nabycia (zakup, dziedziczenie, itp.), forma finansowania (gotówka, kredyt), przy czym każda sytuacja powinna być rozpatrywana indywidualnie, z uwzględnieniem całokształtu działań podejmowanych przez podatnika, a nie tylko poszczególnych czynności.

Jeżeli wspomniane okoliczności stanu przyszłego wskazują na to, że świadczone przez Wnioskodawczynię usługi najmu należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157). Ww. ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, w terminie określonym w ustawie.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 5 ust 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Reasumując należy stwierdzić, że opisany sposób wykonywania najmu mieszkań, a w szczególności okoliczności, że lokale mieszkalne stały się wyłączną własnością Wnioskodawczyni w ramach podziału majątku małżeństwa, intencja zabezpieczenia przyszłości rodziny oraz tego, że czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię nie są prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły, przesądza o zakwalifikowaniu przysporzeń majątkowych uzyskiwanych z tego tytułu do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów na podstawie przepisów art. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Należy wskazać, że stanowisko zbieżne z zaprezentowanym powyżej zostało przedstawione m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 lipca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.294.2019.1.AP,

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 maja 2019 r., Nr 0115-KDIT3.4011.130.2019.2.AK,

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2019 r., Nr 0115- KDIT3.4011.158.2019.1.AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza (wskazana w pkt 3)

najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (wskazane w pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Na podstawie art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,

wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

celu zarobkowego,

ciągłości,

zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego – złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100.000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

W treści wniosku wskazano, że w ramach podziału majątku małżeńskiego Wnioskodawczyni stanie się wyłączną właścicielką dwóch mieszkań (wcześniej Wnioskodawczyni była ich współwłaścicielką). Mieszkania są i będą wynajmowane, jednak aktualnie najmem i jego rozliczaniem zajmuje się tylko i wyłącznie mąż Wnioskodawczyni. Po podziale majątku będzie to robić Wnioskodawczyni. Będzie ona dążyła do przedłużenia umowy najmu z istniejącymi najemcami i zawierała tylko umowy długoterminowe. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć dodatkowych usług jak sprzątanie, pranie, zmiana pościeli itp. Najem nie będzie spełniać definicji usług hotelarskich. Wyszukiwaniu najemców/dzierżawców nie będą towarzyszyć działania marketingowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia w internecie. Wnioskodawczyni nie planuje ingerowania w stan lokali ani stosowania udogodnień mających na celu zwiększenia zysku z najmu. Wnioskodawczyni nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej w zakresie (i) obrotu nieruchomościami, (ii) zarządzania nieruchomościami oraz (iii) wynajmu nieruchomości. Wnioskodawczyni jest z wykształcenia psychoterapeutą i po zakończeniu się jej urlopu związanego z urodzeniem dziecka planuje powrót do zawodu. Wnioskodawczyni nie wyklucza założenia działalności gospodarczej ukierunkowanej jednak na jej wyuczony zawód i bez związku z wynajmem nieruchomości. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych mieszkań. Powyższe dwa mieszkania Wnioskodawczyni traktuje jako lokatę kapitału, a w przyszłości jako prawdopodobne miejsce zamieszkania jej dzieci.

Jeżeli więc w istocie Wnioskodawczyni nie będzie wynajmowała nieruchomości w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychody uzyskiwane z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako tzw. najem prywatny. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług związanych z wynajmem w ramach działalności gospodarczej, a przychody uzyskiwane z tego najmu będą mogły podlegać opodatkowaniu ryczałtem wg stawki 8,5%, jeśli przychód nie przekroczy kwoty 100.000 zł, natomiast w przypadku gdy przychody z najmu przekroczą kwotę 100.000 zł, wówczas nadwyżka podlega opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 12,5%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin