Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.624.2020.2.MH
z 21 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu) uzupełnionym pismami z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu) i z dnia 13 października 2020 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT w związku z rozbudową sieci wodociągowej w ramach inwestycji pn. „…” oraz
  

• prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z przebudową i rozbudową oczyszczalni ścieków w ramach inwestycji pn. „…”
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT w związku z rozbudową sieci wodociągowej w ramach inwestycji pn. „…” oraz
  

• prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w związku z przebudową i rozbudową oczyszczalni ścieków w ramach inwestycji pn. „…”.
  
  

Wniosek uzupełniono pismami z dnia 5 października 2020 r. (data wpływu) i z dnia 13 października 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W związku z centralizacją VAT od 1 stycznia 2017 r. podatnikiem podatku od towarów i usług stała się jedynie Gmina i to ona składa jedną deklarację VAT obejmującą jej jednostki budżetowe - w tym szkołę, przedszkole, gimnazjum, gminny ośrodek pomocy, urząd i zakład usług komunalnych.

W 2020 r. Gmina realizuje zadanie pn. „…” z oczyszczalni i sieci wodociągowej korzystają głównie gospodarstwa indywidualne, pojedyncze przedsiębiorstwa oraz jednostka organizacyjna Gminy - Szkoła Podstawowa.

Inwestycja współfinansowana będzie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, typ operacji: „Gospodarka wodno-ściekowa”. Celem programu i dofinansowania jest poprawa warunków życia mieszkańców Gminy oraz rozwój infrastruktury technicznej poprzez przebudowę i rozbudowę zbiorczej oczyszczalni ścieków oraz rozbudowę sieci wodociągowej. Przebudowa i rozbudowa zbiorczej oczyszczalni ścieków będzie polegać na montażu nowych urządzeń do oczyszczania ścieków (polepszenie jakości ścieków) możliwość zwiększenia ilości dowożonych ścieków na oczyszczalnie (o ok. 1000 m³). Obecnie działająca oczyszczalnia została oddana do eksploatacji we wrześniu 1995 r. w związku z czym zachodzi konieczność wykonania ww. działań.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), zadania własne gminy obejmują m.in. zadania dotyczące wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych. W ramach realizacji zadania pn. „…” Gmina rozbudowuje infrastrukturę wodociągową i poprawia standard działania infrastruktury kanalizacyjnej na terenie Gminy.

Sieć wodociągowa powstała w wyniku realizacji ww. zadania stanowić będzie własność Gminy, jednakże w związku z powierzeniem przez Radę Gminy obowiązku realizacji zadań gminy z zakresu dostarczania wody i odprowadzania ścieków Zakładowi Usług Komunalnych (dalej ZUK) - jednostce budżetowej, zadanie będzie realizowane przez tę jednostkę. Faktury za przedmiotową inwestycję będą wystawione na nabywcę - Gminę i odbiorcę - Zakład Usług Komunalnych.

Z tytułu korzystania z wybudowanej przez Gminę infrastruktury ZUK będzie pobierać od użytkowników opłaty (mieszkańców i firm opłaty) (wystawiając faktury VAT za dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków), zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2019 r. poz. 1437 z późn. zm.). Gmina wystawiać będzie faktury VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ponadto, ZUK odpowiedzialny jest za utrzymanie i zarządzanie infrastrukturą. Koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją sieci wodociągowej, obejmujące m.in. incydentalne naprawy jej elementów, nadzór przy utrzymaniu elementów infrastruktury w stanie niepogorszonym ponad normalne zużycie oraz zabezpieczenie infrastruktury ponosi ZUK.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 października 2020 r. Wnioskodawca, na pytanie nr 1 Organu zawarte w wezwaniu: „…?” Wnioskodawca wskazał: „Tak, Gmina będzie świadczyła usługi na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.”

Na pytanie nr 2 zawarte w wezwaniu: „Jakie jednostki organizacyjne Gminy, będą korzystały z przebudowanej i rozbudowanej oczyszczalni ścieków oraz z rozbudowanej sieci wodociągowej” Wnioskodawca wskazał: „Następujące jednostki będą korzystały z oczyszczalni ścieków: a) Szkoła Podstawowa, b) Zakład Usług Komunalnych, c) Urząd Miejski, d) Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, e) Przedszkole Publiczne.”

Na pytanie nr 3 wezwania: „Do jakich czynności Gmina (za pośrednictwem ZUK) wraz z jej jednostkami organizacyjnymi będzie wykorzystywała przebudowaną i rozbudowaną oczyszczalnię ścieków oraz rozbudowaną sieć wodociągową, tj.:

1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”

Wnioskodawca wskazał: „Gmina wraz z swoimi jednostkami będzie wykorzystywała oczyszczalnię ścieków zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (świadczenia usług na zewnątrz Gminy na podstawie umów cywilnoprawnych) jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (z modernizowanej oczyszczalni ścieków będą korzystać również jednostki organizacyjne Gminy.”

Na pytanie nr 4 wezwania: „Czy infrastruktura opisana we wniosku będzie wykorzystywana przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych) wraz z jej jednostkami organizacyjnymi, do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał: „Infrastruktura opisana we wniosku będzie służyła zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (na potrzeby mieszkańców, mających zawarte umowy o dostarczanie wody i odbiór ścieków) jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych).”

Na pytanie nr 5 wezwania: „W sytuacji, gdy infrastruktura opisana we wniosku będzie wykorzystywana przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych) wraz z jej jednostkami organizacyjnymi zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?” Wnioskodawca wskazał: „Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków związanych z działalnością i modernizacją oczyszczalni ścieków jedynie w całości do celów działalności gospodarczej.”

Na pytanie nr 6 wezwania: „Czy przedmiotowa infrastruktura, w ramach działalności gospodarczej, będzie wykorzystywana przez Gminę (za pośrednictwem Zakładu Usług Komunalnych) wraz z jej jednostkami organizacyjnymi, zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT?” Wnioskodawca wskazał: „Przedmiotowa infrastruktura nie będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT (będzie wykorzystywane do działalności opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu VAT).”

Na pytanie nr 7 wezwania: „W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej przedmiotowa infrastruktura, będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy Wnioskodawca będzie miał obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?” Wnioskodawca wskazał: „Nie dotyczy.”

Na pytanie nr 8 wezwania: „Ile wynosi prewspółczynnik ustalony dla ZUK zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy?” Wnioskodawca wskazał: „Wyliczony prewspółczynnik zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT na 2020r. wynosi 23%.”

Na pytanie nr 9 wezwania: „W sytuacji, gdy ww. prewspółczynnik nie przekroczy 2%, to należy wskazać, czy ZUK uznaje, iż wynosi on 0%?” Wnioskodawca wskazał: „Nie dotyczy.”

Na pytanie nr 10 wezwania: „Ile wynosi proporcja ustalona dla ZUK zgodnie z art. 90 ust. 2 - ust. 9a ustawy?” Wnioskodawca wskazał: „Zakład Usług Komunalnych nie dokonuje zakupów towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika jednocześnie zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku od towarów i usług. Istnieje możliwość przyporządkowania konkretnych zakupów do dwóch działów działalności ZUK tj. czynności: a) zwolnionych lub b) opodatkowanych podatkiem i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.”

Na pytanie nr 11 wezwania: „W sytuacji, gdy ww. proporcja nie przekroczy 2%, to należy wskazać, czy ZUK uznaje, iż wynosi ona 0%?” Wnioskodawca wskazał: „Nie dotyczy.”

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 października 2020 r. Wnioskodawca na ww. pytanie nr 2 zawarte w wezwaniu, Wnioskodawca wskazał: „A) Następujące jednostki będą korzystały z oczyszczalni ścieków: a) Szkoła Podstawowa, b) Zakład Usług Komunalnych, c) Urząd Miejski, d) Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, e) Przedszkole Publiczne. B) Natomiast z rozbudowanej sieci wodociągowej nie będą korzystały jednostki organizacyjne Gminy a jedynie osoby fizyczne na podstawie umów cywilnoprawnych.”

Na ww. pytanie nr 3 wezwania, Wnioskodawca wskazał: „A) Gmina wraz z swoimi jednostkami będzie wykorzystywała oczyszczalnie ścieków zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (świadczenia usług na zewnątrz Gminy na podstawie umów cywilnoprawnych) jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (z modernizowanej oczyszczalni ścieków będą korzystać również jednostki organizacyjne Gminy). B) Gmina będzie wykorzystywała wytworzoną infrastrukturę wodociągową jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.”

Na ww. pytanie nr 4 wezwania, Wnioskodawca wskazał: „A) Infrastruktura dotyczącą oczyszczalni ścieków będzie służyła zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (na potrzeby mieszkańców, mających zawarte umowy o odbiór ścieków) jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych). B) Infrastruktura dotycząca usług dostawy wody będzie wykorzystywana jedynie do celów prowadzenia działalności gospodarczej (dostarczanie wody dla osób fizycznych).”

Na ww. pytanie nr 5 wezwania, Wnioskodawca wskazał: „A) Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków związanych z działalnością i modernizacją oczyszczalni ścieków jedynie w całości do celów działalności gospodarczej. B) Istnieje możliwość przyporządkowania w całości wydatków (w całości na cele wykonywania czynności opodatkowanych VAT), które zostaną poniesione na rozbudowę sieci wodociągowej.”

Na ww. pytanie nr 6 wezwania, Wnioskodawca wskazał: „Przedmiotowa infrastruktura nie będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT (infrastruktura dotycząca oczyszczalni ścieków będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu VAT natomiast infrastruktura dotycząca rozbudowy sieci wodociągowej będzie wykorzystana jedynie do działalności opodatkowanej).”

Na ww. pytanie nr 10 wezwania, Wnioskodawca wskazał: „Zakład Usług Komunalnych nie dokonuje zakupów towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika jednocześnie zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku od towarów i usług. Istnieje możliwość przyporządkowania konkretnych zakupów do trzech działów działalności ZUK tj. czynności: a) w całości opodatkowanych, b) zwolnionych, c) opodatkowanych podatkiem i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina ma prawną możliwość odliczenia podatku VAT, który zawierać się będzie w inwestycji pn. „…”
2. Czy Gmina ma prawną możliwość odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego z zrealizowanej inwestycji pn. „…”
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 października 2020 r.),

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT z inwestycji pn. „…”. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tj. Dz. U z 2020 r., poz. 106 z zm. zwaną dalej ustawą o VAT) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1) rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, istotne jest czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT zostały nabyte przez podatnika tego podatku, czy pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wybudowana sieć wodociągowa oraz zmodernizowana oczyszczalnia ścieków zostaną przyjęte dokumentem OT w stan majątku Gminy. Zatem mając na uwadze, ze przedmiotowa infrastruktura będzie użytkowana przez Gminę, a w konsekwencji Gmina będzie wykonywała przy pomocy infrastruktury czynności opodatkowane VAT, w opinii Gminy będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki na jej budowę.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina, a) nie będzie miała prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z podzadania dotyczącego …. Wydatki na realizację Inwestycji w zakresie dotyczącym jedynie - Przebudowy i rozbudowy zbiorczej oczyszczalni ścieków będą służyć głównie działalności gospodarczej Gminy opodatkowanej podatkiem VAT, tj. odbiorze ścieków od odbiorców zewnętrznych prywatnych oraz komercyjnych (przedsiębiorstwa działające na terenie Gminy). Jednakże w marginalnym stopniu infrastruktura będzie służyła Wnioskodawcy do tzw. czynności wewnętrznych, a więc odprowadzania ścieków z należących do Wnioskodawcy budynków. W związku z powyższym nie będzie możliwości przypisania wydatków bezpośrednio i jedynie do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji ”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

W art. 86 ust. 22 ustawy o VAT wskazano, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Z powyższego uprawnienia skorzystano w odniesieniu do JST, gdzie zasady ustalania prewspółczynnika zostały określone w drodze Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193, zwane dalej: RMF). W przedmiotowym rozporządzeniu przedstawione zostały osobne metody wyliczania prewspółczynnika m.in. dla urzędu obsługującego JST, jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Tym samym, mimo że po obowiązkowej centralizacji rozliczeń w zakresie podatku VAT, Gmina występuje jako jeden, samodzielny podatnik VAT, rozliczający czynności dokonywane przez wszystkie jej jednostki organizacyjne, to prewspółczynnik określany jest osobno dla każdej z tych jednostek. Korzystając z zamieszczonych w rozporządzeniu zasad ustalania prewspółczynnika dla jednostki budżetowej wyliczono prewspółczynnik dla Zakładu Usług Komunalnych na poziomie 23 %.

W związku z tym, że ścieki do oczyszczalni są odbierane z własnych jednostek budżetowych - szkoły podstawowej i przedszkola - realizując podzadanie dotyczące Przebudowa i rozbudowa zbiorczej oczyszczalni ścieków, Gmina nie będzie mogła odliczyć całej kwoty podatku VAT zawartego w fakturach na realizację tego zadania. Gmina będzie miała prawną możliwość skorzystania z odliczenia jedynie 23% podatku VAT - prewspółczynnika wyliczonego na podstawie wzoru przedstawionego w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników b) będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z podzadania - rozbudowa sieci wodociągowej.

W odniesieniu do wydatków poniesionych na rozbudowę sieci wodociągowej (będą one dotyczyły budowy nitki wodociągowej do odbiorców będących jedynie osobami fizycznymi, które na podstawie umów cywilnoprawnych będą korzystały z wytworzonej infrastruktury) Gmina będzie miała prawo do odliczenia całości VAT-u naliczonego w fakturach zakupu, gdyż możliwe jest w całości przyporządkowanie wydatków na rozbudowę sieci wodociągowej do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwanej dalej „ustawą z dnia 5 września 2016 r.”, zgodnie z którym, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r., przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności pozostających poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz zwolnionych.

Jednocześnie należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług dokonuje ich alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Stosownie do art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193 z późn. zm.). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia w sprawie proporcji ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.
   
   

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie proporcji, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia – jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X=A x100/D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

• X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
  

• A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
  

• D – dochody wykonane jednostki budżetowej.
  
  

Definicja obrotu wskazana jest w § 2 pkt 4 rozporządzenia – zgodnie, z którym przez obrót rozumie się podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

1. dokonywanych przez podatników:
   • odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
   • odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
   • eksportu towarów,
   • wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2. odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.
   
   

Zgodnie z § 2 pkt 10 rozporządzenia, przez dochody wykonane jednostki budżetowej - rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

1. planu finansowego jednostki budżetowej oraz
2. planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek

-powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcja stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem, wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem oraz mając na uwadze powołane przepisy, wskazać należy, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione dwa warunki: odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje więc w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Jednocześnie w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

W odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Wnioskodawca nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, zastosowanie znajdą przepisy art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie proporcji.

W pierwszej kolejności, należy rozstrzygnąć kwestię prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z rozbudową sieci wodociągowej w ramach inwestycji pn. „…”. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy - Gmina będzie wykorzystywała wytworzoną infrastrukturę wodociągową jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina będzie świadczyła usługi na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z rozbudowanej sieci wodociągowej nie będą korzystały jednostki organizacyjne Gminy a jedynie osoby fizyczne na podstawie umów cywilnoprawnych. Przedmiotowa infrastruktura nie będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT. Infrastruktura dotycząca rozbudowy sieci wodociągowej będzie wykorzystana jedynie do działalności opodatkowanej. Istnieje możliwość przyporządkowania w całości wydatków, które zostaną poniesione na rozbudowę sieci wodociągowej.

Wobec powyższego, mając na uwadze powołane przepisy w kontekście opisu sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunek uprawniający do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie spełniony, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca wytworzona infrastruktura wodociągowa będzie wykorzystywana jedynie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług

W konsekwencji Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych związanych z rozbudową sieci wodociągowej w ramach inwestycji pn. „…”.

W dalszej kolejności, należy rozstrzygnąć kwestię prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z przebudową i rozbudową oczyszczalni ścieków w ramach inwestycji pn. „…”. Jak wynika z okoliczności sprawy - Gmina wraz z swoimi jednostkami będzie wykorzystywała oczyszczalnię ścieków zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Następujące jednostki będą korzystały z oczyszczalni ścieków: Szkoła Podstawowa, Zakład Usług Komunalnych, Urząd Miejski, Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Przedszkole Publiczne. Infrastruktura oczyszczalni ścieków będzie służyła zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (na potrzeby mieszkańców, mających zawarte umowy o odbiór ścieków) jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych). Przedmiotowa infrastruktura nie będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku. Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków związanych z działalnością i modernizacją oczyszczalni ścieków jedynie w całości do celów działalności gospodarczej.

Zatem, w świetle wyżej powołanych przepisów oraz przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż oczyszczalnia ścieków będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych, to Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących przebudowy i rozbudowy oczyszczalni ścieków. Jednakże, biorąc pod uwagę, że oczyszczalnia ścieków będzie wykorzystywana przez Gminę zarówno do działalności gospodarczej, jak i innej niż działalność gospodarcza, to Gminie nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących przebudowy i rozbudowy oczyszczalni ścieków.

W przypadku nabywanych towarów i usług związanych z przebudową i rozbudową oczyszczalni ścieków, które będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza, których Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, Wnioskodawca winien dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie proporcji, z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla jednostki budżetowej.

Przy czym należy zauważyć, że z okoliczności wynika, iż oczyszczalnia ścieków nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z opodatkowania, wobec tego wyliczony na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia w sprawie proporcji podatek naliczony od wydatków dotyczących oczyszczalni, przypisany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, będzie podlegał odliczeniu w całości.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach inwestycji pn. „…” dotyczących oczyszczalni ścieków, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie proporcji z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla jednostki budżetowej. Prawo do odliczenia będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.