2020.10.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.335.2020.2.AM
z 23 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2020 r. (data wpływu 10 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem Strony z dnia 29 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11 września 2020 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.335.2020.1.AM (skutecznie doręczone 25 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków mieszanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków mieszanych.

Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 29 września 2020 r. (data wpływu 29 września 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11 września 2020 r. znak sprawy 0114 KDIP4 1.4012.335.2020.1.AM (skutecznie doręczone 25 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. jest spółką prawa handlowego, której właścicielem jest Gmina posiadająca 100% udziałów. Została powołana do realizacji zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki. Działalnością wiodącą funkcjonowania Spółki jest działalność sklasyfikowana w PKD jako działalność obiektów sportowych - 93.11.Z oraz pozostała działalność związana z realizacją zadań z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki, w tym przede wszystkim:

pozostała działalność związana ze sportem - 93.19.Z,

działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej - 93.13.Z,

pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna - 93.29.Z,

pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych - 85.51.Z,

pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane - 85.59.B,

wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - 68.20.Z.

W celu realizacji ww. działalności Spółka na podstawie umów dzierżawy zawartych z Gminą zarządza obiektami sportowymi, tj. krytą pływalnią (…), stadionem piłkarskim w miejscowości 1 oraz stadionem miejskim (…) w miejscowości 2. Źródłem finansowania Spółki są przychody ze sprzedaży osiąganej z krytej pływalni, lodowiska, stadionów oraz dopłaty do kapitału rezerwowego dokonywane przez Wspólnika na pokrycie ewentualnych strat na podstawie Aktu założycielskiego.

Spółka realizując ww. zadania Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki, w tym również zarządzania i utrzymywania wydzierżawianych przez Gminę obiektów sportowych świadczy usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tj. działalność krytej pływalni, działalność lodowiska, wynajem powierzchni, wynajem stadionów, organizacja turniejów. Ponadto, Spółka realizuje również zadania statutowe Gminy w zakresie sportu i rekreacji nieodpłatnie, pozostające poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.

Są to przede wszystkim usługi:

organizacji ferii dla mieszkańców Gminy w wieku szkolnym i przedszkolnym,

organizacji szkolnych zawodów sportowych,

organizacji zawodów sportowych dla mieszkańców Gminy,

wstęp wolny na zawody sportowe.

W ramach tych usług Spółka wykonuje wszelkie czynności i ponosi wydatki związane z organizacją ww. imprez sportowych, w tym przede wszystkim: tworzenie regulaminu, wypełnianie wszelkich obowiązków związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa podczas zawodów sportowych, organizacja transportu, opieki medycznej, obsługi medycznej, zakup napojów, poczęstunku, nagród i ubezpieczenia dla uczestników.

Odbiorcami usług spółki są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jednostki budżetowe, stowarzyszenia, mieszkańcy gminy, zawodnicy, uczniowie i in. Działalność ta biorąc pod uwagę wielkość nakładów/wydatków przeznaczonych na ich realizację w stosunku do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, stanowi niewielki procent (ok. 10%) w całokształcie działalności spółki.

W związku z powyższym Spółka ponosi i będzie ponosiła wydatki związane działalnością opodatkowaną oraz niepodlegającą VAT. W celu prawidłowego odliczania podatku VAT Spółka dokonuje bezpośredniej alokacji wydatków pod kątem zaszeregowania go do określonej czynności. W przypadku zakupów dotyczących wyłącznie sprzedaży opodatkowanej (działalność krytej pływalni, lodowiska, stadionów) Spółka odlicza podatek VAT w pełnej wysokości. W odniesieniu do zakupów dotyczących działalności nieodpłatnej nie dokonuje odliczenia podatku VAT z tytułu dokonywanych nabyć towarów i usług.

W przypadku natomiast tzw. mieszanych wydatków związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz działalnością nieodpłatną, gdzie jednoczesne przypisanie wydatków w całości do poszczególnego rodzaju działalności nie jest możliwe, stosuje odliczenie na podstawie ustalonego zgodnie z art. 86 ust. 2a i 2e z urzędem skarbowym szacunkowego prewspółczynnika. Wydatki te dotyczą np. zakupu artykułów biurowych, usług telekomunikacyjnych, informatycznych, doradczych, i in. oraz wydatków związanych z utrzymaniem biura siedziby Spółki.

Siedziba Spółki mieści się w obiekcie Krytej Pływalni, w której dokonywane są wyłącznie czynności opodatkowane. Wysokość kosztów utrzymania części biurowej siedziby Spółki jest ustalana na podstawie procentowego wskaźnika zajmowanej powierzchni przez Spółkę w stosunku do całkowitej powierzchni budynku krytej pływalni.

Ponadto, w piśmie z dnia 29 września 2020 r., Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku wskazując że:

Spółka wykonuje zadania statutowe Gminy z zakresu sportu i rekreacji na podstawie aktu założycielskiego Spółki. Nie zawarła dodatkowej umowy na ich realizację z Gminą.
Spółka na realizację ww. zadań statutowych nieodpłatnych nie otrzymuje od Gminy wyodrębnionych środków finansowych na te działania. Źródłem finansowania tych zadań są dopłaty do kapitału rezerwowego Spółki zgodnie z aktem założycielskim.
Spółka wykonuje ww. zadania Gminy w zakresie sportu i rekreacji w dwojaki sposób:
1. nieodpłatnie i wówczas Gmina nie jest zobowiązana do zapłaty Spółce wynagrodzenia za ich wykonywanie. Podmioty trzecie korzystające z tych świadczeń, np. mieszkańcy, uczniowie otrzymują je bez wnoszenia żadnych opłat do Spółki. Do zadań wykonywanych nieodpłatnie należą np. organizacja szkolnych zawodów sportowych, organizacja zawodów sportowych dla mieszkańców Gminy;
2. oprócz zadań nieodpłatnych Spółka realizuje ww. zadania odpłatnie. Wówczas opłaty wnoszone są nie przez Gminę lecz przez podmioty trzecie, które bezpośrednio korzystają z tych świadczeń, np. mieszkańcy, uczniowie. Opłatą taką jest np. wpisowe na imprezy sportowe, udział w zajęciach sportowych. W takim przypadku zadania takie przez Spółkę traktowane są jako czynności opodatkowane podlegające regulacji ustawy o VAT. Zadaniami wykonywanymi odpłatnie są np. organizacja rozgrywek ligi piłki nożnej lub organizacja rajdów rowerowych.
Koszt nabyć towarów i usług Spółka pokrywa z dopłat wspólnika - Gminy do kapitału rezerwowego Spółki zgodnie z aktem założycielskim.
Towary i usługi nabywane w ramach realizowanej działalności gospodarczej wykorzystywane są wyłącznie do czynności opodatkowanych, nie są wykorzystywane do czynności niepodlegających VAT.
Spółka w ramach prowadzonych działalności do nabyć towarów i usług dokonuje bezpośredniej alokacji pod kątem zaszeregowania ich do danej czynności. Spółka jest w stanie jednoznacznie i precyzyjnie przypisać wydatki do danych czynności, czy to opodatkowanych, czy niepodlegających VAT. W przypadku nabyć dotyczących wyłącznie sprzedaży opodatkowanej (działalność krytej pływalni, lodowiska, stadionów bądź zadań odpłatnych) Spółka odlicza podatek VAT w pełnej wysokości. W odniesieniu do zakupów dotyczących wyłącznie działalności nieodpłatnej nie dokonuje odliczenia podatku VAT z tytułu dokonywanych nabyć towarów i usług. W przypadku natomiast tzw. mieszanych nabyć, które związane są zarówno z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz działalnością nieodpłatną, gdzie jednoczesne przypisanie wydatków w całości do poszczególnego rodzaju działalności nie jest możliwe, stosuje odliczenie na podstawie ustalonego zgodnie z art. 86 ust. 2a i 2e z urzędem skarbowym szacunkowego prewspółczynnika. Wydatki te dotyczą np. zakupu artykułów biurowych, usług telekomunikacyjnych, informatycznych, doradczych i innych.
Na fakturach dokumentujących nabycia towarów i usług przez Spółkę, z których wynika podatek naliczony jako nabywca zawsze wskazana jest Spółka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym realizację nieodpłatnych zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu traktuje jako czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z tym, czy prawidłowo dokonuje bezpośredniej alokacji wydatków do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności Spółki stosując wskaźnik proporcji (prewspółczynnik) do nabyć towarów i usług dotyczących czynności mieszanych, tj. czynności opodatkowanych oraz czynności nieodpłatnych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 568, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumiemy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2168, z późn. zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Definicja działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, różni się od definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i powinna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów.

Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą i zgodnie z przywołanym przepisem działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być – co do zasady - prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty.

Ponadto należy wskazać, że realizacja zadań powierzanych spółkom przez Gminę, poza przypadkami prowadzenia przez nie działalności gospodarczej związanej z czynnościami opodatkowanymi, ma z reguły charakter usługowy - nieodpłatny. Przy czym, należy zauważyć, że statutowe czynności podlegają opodatkowaniu, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jedynie wówczas gdy są one realizowane za odpłatnością (odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług), natomiast, gdy są wykonywane nieodpłatnie - nie podlegają podatkowi od towarów i usług.

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z tym, że wykonuje czynności w ramach nieodpłatnej działalności, nie podlega w tym zakresie ustawie o podatku od towarów i usług.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem).

Zgodnie z powyższym Spółka dokonuje bezpośredniej klasyfikacji wydatków pod kątem zaszeregowania go do określonej czynności. W przypadku zakupów dotyczących wyłącznie sprzedaży opodatkowanej (działalność krytej pływalni, lodowiska, stadionów) Spółka odlicza podatek VAT w pełnej wysokości. W odniesieniu do zakupów dotyczących działalności nieodpłatnej nie dokonuje odliczenia podatku VAT z tytułu dokonywanych nabyć towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnośnie odpłatności za ww. świadczenie to ustawa nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Ponadto jak stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu, nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupów z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5

– w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy, czy nieodpłatną działalność statutową).

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz

obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest spółką prawa handlowego, której właścicielem jest Gmina posiadająca 100% udziałów. Została powołana do realizacji zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki. Działalnością wiodącą funkcjonowania Spółki jest działalność sklasyfikowana w PKD jako działalność obiektów sportowych - 93.11.Z. oraz pozostała działalność związana z realizacją zadań z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki, w tym przede wszystkim:

pozostała działalność związana ze sportem - 93.19.Z,

działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej - 93.13.Z,

pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna - 93.29.Z,

pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych - 85.51.Z,

pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane - 85.59.B,

wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - 68.20.Z.

W celu realizacji ww. działalności Spółka na podstawie umów dzierżawy zawartych z Gminą zarządza obiektami sportowymi, tj. krytą pływalnią, stadionem piłkarskim w miejscowości 1 oraz stadionem miejskim (…) w miejscowości 2. Źródłem finansowania Spółki są przychody ze sprzedaży osiąganej z krytej pływalni, lodowiska, stadionów oraz dopłaty do kapitału rezerwowego dokonywane przez Wspólnika na pokrycie ewentualnych strat na podstawie Aktu założycielskiego.

Są to przede wszystkim usługi:

organizacji ferii dla mieszkańców Gminy w wieku szkolnym i przedszkolnym,

organizacji szkolnych zawodów sportowych,

organizacji zawodów sportowych dla mieszkańców Gminy,

wstęp wolny na zawody sportowe.

Spółka wykonuje zadania statutowe Gminy z zakresu sportu i rekreacji na podstawie aktu założycielskiego Spółki. Nie zawarła dodatkowej umowy na ich realizację z Gminą. Spółka na realizację ww. zadań statutowych nieodpłatnych nie otrzymuje od Gminy wyodrębnionych środków finansowych. Źródłem finansowania tych zadań są dopłaty do kapitału rezerwowego Spółki zgodnie z aktem założycielskim.

Spółka wykonuje ww. zadania Gminy w zakresie sportu i rekreacji w dwojaki sposób:

nieodpłatnie i wówczas Gmina nie jest zobowiązana do zapłaty Spółce wynagrodzenia za ich wykonywanie. Podmioty trzecie korzystające z tych świadczeń, np. mieszkańcy, uczniowie otrzymują je bez wnoszenia żadnych opłat do Spółki. Do zadań wykonywanych nieodpłatnie należą np. organizacja szkolnych zawodów sportowych, organizacja zawodów sportowych dla mieszkańców Gminy.
oprócz zadań nieodpłatnych Spółka realizuje ww. zadania odpłatnie. Wówczas opłaty wnoszone są nie przez Gminę lecz przez podmioty trzecie, które bezpośrednio korzystają z tych świadczeń, np. mieszkańcy, uczniowie. Opłatą taką jest np. wpisowe na imprezy sportowe, udział w zajęciach sportowych. W takim przypadku zadania takie przez Spółkę traktowane są jako czynności opodatkowane podlegające regulacji ustawy o VAT. Zadaniami wykonywanymi odpłatnie są np. organizacja rozgrywek ligi piłki nożnej lub organizacja rajdów rowerowych.

Koszt nabyć towarów i usług Spółka pokrywa z dopłat wspólnika - Gminy do kapitału rezerwowego Spółki zgodnie z aktem założycielskim. Towary i usługi nabywane w ramach realizowanej działalności gospodarczej wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych nie są wykorzystywane do czynności niepodlegających VAT.

Na fakturach dokumentujących nabycia towarów i usług przez Spółkę, z których wynika podatek naliczony jako nabywca zawsze wskazana jest Spółka.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym realizację nieodpłatnych zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu traktuje jako czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z tym, czy prawidłowo dokonuje bezpośredniej alokacji wydatków do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności Spółki stosując wskaźnik proporcji (prewspółczynnik) do nabyć towarów i usług dotyczących czynności mieszanych, tj. czynności opodatkowanych oraz czynności nieodpłatnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują:

pkt 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;

pkt 17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

pkt 18) promocji gminy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka została powołana do realizacji zadań własnych Gminy z zakresu kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki.

Oprócz zadań nieodpłatnych Spółka realizuje ww. zadania z zakresu sportu i rekreacji odpłatnie. Wówczas opłaty wnoszone są nie przez Gminę lecz przez podmioty trzecie, które bezpośrednio korzystają z tych świadczeń, np. mieszkańcy, uczniowie. Zadaniami wykonywanymi odpłatnie są np. organizacja rozgrywek ligi piłki nożnej lub organizacja rajdów rowerowych.

Zatem, Wnioskodawca wykonuje zarówno czynności mieszczące się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (wykonując odpłatne usługi) oraz czynności pozostające poza działalnością gospodarczą, z których mogą korzystać mieszkańcy Gminy nieodpłatne (czynności, za które Wnioskodawca nie pobiera opłat w ramach powierzonych przez Gminę zadań własnych).

Jak wskazano powyżej działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W zakresie czynności wykonywanych na rzecz mieszkańców gminy w ramach powierzonych przez Gminę zadań własnych, Wnioskodawca realizuje nieodpłatne zadanie w zakresie kultury fizycznej, sportu i rekreacji.

W konsekwencji Wnioskodawca realizując na podstawie aktu założycielskiego Spółki zadania własne Gminy nieodpłatne dla mieszkańców gminy w zakresie propagowania kultury fizycznej, sportu, rekreacji i turystyki wykonuje czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy Spółka ponosi wydatki, które jest w stanie jednoznacznie i precyzyjnie przypisać do danych czynności, opodatkowanych i niepodlegających VAT. W przypadku nabyć dotyczących wyłącznie sprzedaży opodatkowanej (działalność krytej pływalni, lodowiska, stadionów bądź zadań odpłatnych) Spółka odlicza podatek VAT w pełnej wysokości. W odniesieniu do zakupów dotyczących wyłącznie działalności nieodpłatnej nie dokonuje odliczenia podatku VAT z tytułu dokonywanych nabyć towarów i usług. W przypadku natomiast tzw. mieszanych nabyć, które związane są zarówno z czynnościami opodatkowanymi VAT oraz działalnością nieodpłatną, gdzie jednoczesne przypisanie wydatków w całości do poszczególnego rodzaju działalności nie jest możliwe, stosuje odliczenie na podstawie ustalonego zgodnie z art. 86 ust. 2a i 2e z urzędem skarbowym szacunkowego prewspółczynnika. Wydatki te dotyczą np. zakupu artykułów biurowych, usług telekomunikacyjnych, informatycznych, doradczych i innych.

W rozpatrywanej sprawie w związku z wykorzystywaniem nabywanych, towarów i usług do celów działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem od towarów i usług) oraz niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi służą do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, Wnioskodawca słusznie korzysta z prawa do odliczenia odnośnie nabyć towarów i usług, które wykorzystywane są w całości do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego, o kwoty podatku VAT naliczonego w zakresie nabyć towarów i usług, które wykorzystywane są wyłącznie do działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast w zakresie w jakim przyporządkowanie wydatków (tzw. mieszanych) na nabycia towarów i usług związanych z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w całości do działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie jest możliwe, jak również nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku w stosunku do towarów i usług, w zakresie w jakim służą one do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu i niepodlegających opodatkowaniu, w celu obliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu Wnioskodawca zobowiązany jest do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i nast. ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin