Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.419.2020.1.AA
z 23 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24sierpnia 2020 r. (data wpływu31 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresieuznania transakcji sprzedaży Wydziału Logistyki za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz braku opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowej sprzedaży– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży Wydziału Logistyki za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz braku opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowej sprzedaży.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia dniu 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu 7 września 2020 r.).

We wniosku wspólnym złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  A. Spółka Akcyjna
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  B. Spółka Akcyjna
  
  

Przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. S.A. (dalej: Wnioskodawca 1 lub Spółka) oraz B. S.A. (dalej: Wnioskodawca 2) są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: VAT),

Wnioskodawca 1 oferuje szeroki wachlarz usług w zakresie realizacji prac inwestycyjnych, modernizacyjnych i remontowych w branży mechanicznej, elektrycznej, automatycznej oraz spedycyjnej dla przemysłu chemicznego, petrochemicznego i energetyki.

Wszelkie prace wykonywane są w oparciu o wysoko wykwalifikowaną kadrę inżynieryjno-techniczną i pracowniczą posiadającą wieloletnie doświadczenie zawodowe oraz przy wykorzystaniu infrastruktury technicznej, własnego i najmowanego sprzętu i wyposażenia. Podstawowa działalność Spółki zgodna z KRS to: Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.20.Z).

Przedmiotem działalności Spółki wynikającym z Umowy Spółki jest m.in.:

1. Produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych.
2. Produkcja metalowych elementów konstrukcyjnych.
3. Kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków.
4. Obróbka metali i nakładanie powłok na metale; obróbka mechaniczna elementów metalowych.
5. Produkcja narzędzi ręcznych mechanicznych.
6. Produkcjapojemników metalowych.
7. Produkcjapozostałych gotowych wyrobów metalowych.
8. Produkcjaelektrycznych silników, prądnic, transformatorów, aparatury rozdzielczej isterowniczej energii elektrycznej.
9. Produkcja maszyn ogólnego przeznaczenia.
10. Produkcja narzędzi ręcznych mechanicznych.
11. Produkcja pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia.
12. Naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych, maszyn i urządzeń.
13. Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia.
14. Roboty związane z budową rurociągów, linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych.
15. Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej.
16. Wykonywanie instalacji elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych.
17. Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane.
18. Transport drogowy towarów oraz działalność usługowa związana z przeprowadzkami.
19. Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów.
20. Działalność usługowa wspomagająca transport.
    
    

W skład całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1 wchodzą następujące składniki majątkowe i niemajątkowe:

1. nazwa przedsiębiorstwa,
2. prawo własności ruchomości przynależnych i niezbędnych do prowadzenia działalności, w tym środki trwałe wysokiej wartości, środki trwałe niskiej wartości - elementy wyposażenia oraz zapasy,
3. prawa z umów handlowych dotyczących działalności,
4. prawa z umów dotyczących działalności innych niż umowy handlowe (w tym prawa z umów najmu, dzierżawy, licencji, zlecenia, ubezpieczenia) oraz prawa z wszelkich umów licencyjnych do oprogramowania związanego ze sprzętem elektronicznym, na którym jest ono zainstalowane lub wykorzystywane,
5. prawa własności intelektualnej w stosunku do wszelkich przedmiotów tych praw (w tym utworów) opracowanych lub używanych przez Spółkę w zakresie działalności,
6. prawa wynikające z koncesji, pozwoleń, licencji i innych decyzji związane z działalnością,
7. prawa do bazy danych zawierającej dane klientów,
8. dokumenty (w tym archiwalne) opracowane lub zgromadzone w toku działalności biznesowej dotyczące przedsiębiorstwa,
9. tajemnice przedsiębiorstwa,
10. wszelkie roszczenia do aktywów i praw wymienionych powyżej, jakie przysługują, lub mogą przysługiwać, Spółce wobec jakiejkolwiek osoby trzeciej, włączając prawa w ramach gwarancji i rękojmi w zakresie, w jakim to jest dozwolone na mocy przepisów prawa,
11. wierzytelności związane z działalnością,
12. zobowiązania związane funkcjonalnie z działalnością,
13. zasoby kadrowe,
14. prawa na mocy umów ubezpieczenia lub polis ubezpieczeniowych zawartych i wykupionych przez Spółkę lub na rzecz Spółki.
    
    

Wnioskodawca 2 zajmuje się w szczególności produkcją nawozów azotowych oraz tworzyw sztucznych. Przedmiotem jego przeważającej działalności jest produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych (PKD 20.16.Z).

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy2 wynikającym ze Statutu jest m.in.:

1. Produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych.
2. Produkcja nawozów i związków azotowych.
3. Produkcja płyt, arkuszy, rur i kształtowników z tworzyw sztucznych.
4. Produkcja pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych.
5. Produkcja opakowań z tworzyw sztucznych.
6. Wytwarzanie energii elektrycznej.
7. Przesyłanie energii elektrycznej.
8. Dystrybucja energii elektrycznej.
9. Dystrybucja paliw gazowych w systemie sieciowym.
10. Wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych.
11. Produkcja gazów technicznych.
12. Sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych.
    
    

Przy realizacji wyżej wymienionej działalności Wnioskodawca 2 korzysta ze wsparcia innych firm w zakresie świadczenia niezbędnych wyspecjalizowanych usług np. usług laboratoryjnych, serwisowych, inwestycyjnych, projektowych, księgowych, logistyki wewnętrznej, ochrony mienia i osób itp.

Wnioskodawca 1 należy do Grupy kapitałowej (…). 100% akcji w Spółce posiada C. S.A. Obecnie w ramach procesu restrukturyzacji Spółka rozważa sprzedaż Wydziału Logistyki na rzecz innej spółki (Wnioskodawcy 2) z tej samej Grupy Kapitałowej (…), której 100% akcji również posiada C. S.A.

Obecnie współpraca pomiędzy Wnioskodawcą 1, a Wnioskodawcą 2 w zakresie świadczenia usług logistyki wewnętrznej wynika z zawartej przez spółki umowy. Zgodnie z zakresem umowy Wnioskodawca 1 świadczy na rzecz Wnioskodawcy 2 usługi polegające na kompleksowej obsłudze logistyki wewnętrznej Wnioskodawcy 2.

Wnioskodawca 1 odpowiada za zapewnienie kadr, sprzętu, kompleksową organizację prac i inne prace uzgodnione w formie pisemnej lub elektronicznej (wynika to z zapisów umowy). Wnioskodawca 2 w oparciu o plany produkcyjne i sprzedażowe przedstawia wymagany zakres i harmonogram prac. Obowiązująca umowa została zawarta na czas określony i wygasa z dniem 31 grudnia 2020r.

Całość nadzoru nad pracą instalacji oraz wiedza na temat prowadzenia procesów produkcyjnych znajduje się po stronie Wnioskodawcy 2. Wnioskodawca 2 również z początkiem każdej zmiany określa zakres czynności do wykonania dla Wnioskodawcy i sprawuje nadzór nad pracami wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca 1 wykonuje w zakresie usług logistyki wewnętrznej operacje określone w umowie.

Wnioskodawca 1 świadczy usługi logistyki wewnętrznej na rzecz dwóch klientów: Wnioskodawcy2 (ok 92% obrotów z tej działalności na dzień 30 czerwca 2020r.) oraz C. S.A. (ok 8% na dzień 30 czerwca 2020r.)

Wnioskodawca 2 dokonał operacyjnej oceny efektywności obecnego modelu współpracy w zakresie logistyki wewnętrznej w wyniku, której dojdzie do przejęcia prac logistycznych wykonywanych dotychczas dla Wnioskodawcy 2 przez Wnioskodawcę 1 na podstawie umowy oraz do przejęcia zasobów ludzkich Wnioskodawcy 1 niezbędnych do realizacji prac logistycznych w struktury organizacyjne Wnioskodawcy 2. Z tytułu odpłatnego przeniesienia składników powiązanych z Wydziałem Logistyki Wnioskodawca 1 otrzyma od Wnioskodawcy 2 wynagrodzenie, ustalone w oparciu o wycenę dokonaną przez niezależnego rzeczoznawcę.

Dokonując powyższej oceny efektywności brano pod uwagę przede wszystkim trzy aspekty:

1. Poprawę Bezpieczeństwa Procesowego - co ma związek z mediami i substancjami chemicznymi występującymi na terenie zakładu Wnioskodawcy 2, który został zakwalifikowany jako Zakład Dużego Ryzyka.
2. Skuteczniejsze zarządzanie podstawowymi procesami:
   • Wnioskodawca 2 - obsługą logistyki wewnętrznej, która warunkuje niezakłóconą pracę produkcji i sprawne procesy dystrybucji.
   • Wnioskodawca 1 - koncentracja zasobów na podstawowym przedmiocie działalności przedsiębiorstwa (usługach remontowych).
3. Uzyskanie oszczędności dla Grupy Kapitałowej na insourcingu procesów logistycznych w struktury Wnioskodawcy 2 wynikających z rezygnacji z podwykonawcy.
   
   

W odniesieniu do obecnego zakresu współpracy Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcy 2 wynikającego z umowy, Wnioskodawca2 realizując tożsame działania operacyjne:

• będzie w znacznym zakresie ich odbiorcą (świadczenia na potrzeby własne Wnioskodawcy 2) -w tym zakresie nie będą uzyskiwane przez Wnioskodawcę 2 przychody ze sprzedaży,
• będzie uzyskiwał przychody ze sprzedaży usług na rzecz jednego zleceniodawcy tj. C (ok 8% obecnej sprzedaży Wnioskodawcy 1), w odniesieniu do aktualnej współpracy Wnioskodawcy 1 i C zostanie zmieniona umowa i przekazana zostanie część pracowników do obszaru sprzedaży C czego efektem będzie mniejszy zakres świadczonych usług.
  
  

Wnioskodawca 2 nadzoruje w pełni przejmowane procesy, jest właścicielem urządzeń pakujących, należą do niego instrukcje ich obsługi a Wnioskodawca 1 wykonuje operacje zgodne z umową polegające na kompleksowej obsłudze logistyki wewnętrznej Wnioskodawcy 2.

W ramach planowanej transakcji nastąpi przejęcie przez Wnioskodawcę2 pracowników Wnioskodawcy 1, którzy posiadają wieloletnie doświadczenie, wiedzę i umiejętności obsługi maszyn oraz urządzeń produkcyjnych, znajomość występujących zagrożeń wynikających ze specyfiki działalności zakładu produkcyjnego.

Wydział Logistyki w Spółce stanowi obszar wyodrębniony w Regulaminie Organizacyjnym Spółki przyjętym uchwałą Zarządu Spółki. Określone jest jego miejsce w hierarchicznej strukturze organizacyjnej ze wskazaniem, który z członków Zarządu Spółki jest za niego bezpośrednio odpowiedzialny. Wyodrębnienie znajduje swoje odzwierciedlenie również w materiałach Spółki na jej stronie internetowej, w korespondencji firmowej, w stopkach e-mailowych, itp.

Wydział Logistyki funkcjonujący w Spółce jest wyodrębniony w systemie księgowym Wnioskodawcy 1 dla przychodów i kosztów w oparciu o tzw. MPK-i tj. miejsca powstawania kosztu, w układzie funkcjonalnym zakładowego planu kont Spółki. W celu uzyskania precyzyjnego obrazu rentowności tej części Spółki, Wnioskodawca prowadzi oddzielne wewnętrzne analizy kontrolingowe w tym zakresie. Spółka ewidencjonuje należności i zobowiązania Wydziału Logistyki. W ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki wyodrębnione są środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wchodzące w skład Wydziału Logistyki. Wnioskodawca 1 sporządza dla tego Wydziału specjalne plany budżetowe i analizy ekonomiczne opłacalności świadczonych usług. Spółka planuje dla niego również oddzielny budżet. Spółka sporządza jeden bilans oraz rachunek zysków i strat obejmujące łącznie dane dla wszystkich rodzajów działalności. Spółka nie prowadzi odrębnych rachunków bankowych dla różnych przedmiotów działalności.

Celem działania Wydziału Logistyki Spółki jest zapewnienie zleceniodawcom tj. Wnioskodawcy 2 i C. S.A. profesjonalnych usług logistycznych, które umożliwiają sprawne zarządzanie i kontrolę procesów związanych z obsługą linii pakujących, obsługą załadunków wyrobów gotowych oraz obsługą transportu technologicznego.

Wydział Logistyki w Spółce aktualnie obejmuje:

1. 97 pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, w tym 90 pracowników realizujących zadania na rzecz Spółki do której ma nastąpić sprzedaż oraz 7 pracowników realizujących zadania na rzecz C S.A.
2. 27 pracowników wynajmowanych od firmy zewnętrznej.
3. Majątek ruchomy stanowiący własność Wnioskodawcy wykorzystywany wyłącznie do świadczenia usług logistycznych, w tym:
   • 3 specjalistyczne przyczepy,
   • 2 samochody osobowe,
   • 6 zestawów komputerowych,
   • 1 klimatyzator,
   • 1 kosz transportowy,
   • majątek pozostały (wyposażenie np. szafki ubraniowe, pozostałe meble, niszczarki, telefony, sprzęt asekuracyjny i inne).
4. 2 budynki, w tym budynek pakowni oraz magazyn, lokale użytkowe, plac i boksy garażowe wynajmowane od Wnioskodawcy 2.
5. 27 wózków widłowych - wynajmowanych od firmy zewnętrznej.
6. 2 ciągniki oraz 1 przyczepę rolniczą z burtami - wynajmowane od firmy zewnętrznej.
   
   

Zgodnie z uzgodnieniami pomiędzy Wnioskodawcą1 i Wnioskodawcą2 przedmiotem planowanej transakcji będzie zespół następujących składników:

1. 95 pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, w tym 90 pracowników realizujących zadania na rzecz Wnioskodawcy 2 oraz 5 pracowników realizujących zadania na rzecz C. S.A.
2. Majątek ruchomy stanowiący własność Wnioskodawcy 1 wykorzystywany wyłącznie do świadczenia usług logistycznych, w tym:
   • 3 specjalistyczne przyczepy,
   • majątek pozostały (wyposażenie).

Miejsce świadczenia usług (…) jest związane z lokalizacją obsługiwanych przez Wydział Logistyki Spółki zakładów produkcyjnych zleceniodawców.

Transakcja sprzedaży, będąca przedmiotem niniejszego wniosku, będzie obejmować majątek Wnioskodawcy 1 przypisany do Wydziału Logistyki. Wraz ze zbyciem majątku przejdą na Wnioskodawcę 2 wszystkie zobowiązania i należności handlowe związane z Wydziałem Logistyki oraz zobowiązania pracownicze tj. z tytułu wynagrodzeń oraz naliczonych rezerw: Urlopowa, Premia miesięczna, Premia kwartalna, Premia roczna, Aktuarialna.

Należy także podkreślić, że, zgodnie z art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (dalej: Kodeks pracy) Wnioskodawca 2 stanie się stroną stosunków pracy z pracownikami, przypisanymi do Obszaru Logistyki, na skutek czego przejmie wszystkie obowiązki wynikające ze stosunków pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy rozważana przez Wnioskodawcę 1 sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy 2 wskazanego w powyższym stanie faktycznym Wydziału Logistyki stanowić będzie zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) (dalej: „ustawa o VAT”), a więc -tym samym - czy czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
2. Jeśli odpowiedź na pytanie 1 będzie przecząca (zostanie uznane, że zespół składników będących przedmiotem transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT), to czy transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych, wobec czego Wnioskodawca 1 będzie zobowiązany do wystawienia faktury w celu wyszczególnienia poszczególnych składników zbytych w ramach transakcji z uwzględnieniempodatku VAT według obowiązujących zasad i stawek, zaś Wnioskodawcy 2 - w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT - będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony przez Wnioskodawcę 1 w fakturze sprzedaży zespołu składników będących przedmiotem transakcji, które będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę 2 dla potrzeb sprzedaży opodatkowanej VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawców wyodrębniona w Spółce część działalności w postaci Wydziału Logistyki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, dlatego też jej sprzedaż na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania i należności z tytułu transakcji handlowych, zobowiązania pracownicze, tj. z tytułu wynagrodzeń oraz rezerw: Urlopowa, Premia miesięczna, Premia kwartalna, Premia roczna, Aktuarialna przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W kontekście przepisów i orzecznictwa, aby mówić o zbyciu ZCP, zbywana część tego przedsiębiorstwa powinna wypełniać następujące przesłanki:

1. musi istnieć zespół składników majątkowych obejmujący zarówno składniki o charakterze materialnym, jak i niematerialnym, w tym zobowiązania, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych - wyodrębnienie funkcjonalne,
2. składniki te muszą być organizacyjnie wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te muszą być finansowo wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie,
4. mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.
   
   

Wyodrębnienie funkcjonalne: ustawa o VAT co do zasady nie definiuje pojęcia „zespołu składników majątkowych” tworzących ZCP, można w tym zakresie posługiwać się stanowiskiem zawartym w doktrynie i orzecznictwie. I tak, zgodnie z powszechnie obowiązującą wykładnią: składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. ZCP nie jest zatem sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można byłoby prowadzić odrębne przedsiębiorstwo, lecz zorganizowanym, autonomicznym zespołem składników o charakterze materialnym i niematerialnym, które łącznie służą wykonywaniu ściśle określonych zadań. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość, obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona obiektywnie oceniając posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Obszar Logistyki stanowi samodzielnie funkcjonujący Wydział. W związku z powyższym, zdaniem Spółki pierwsze kryterium istnienia ZCP w odniesieniu do Wydziału Logistyki należy uznać za spełnione.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, część logistyczna stanowi już na chwilę obecną zespół składników materialnych i niematerialnych, wystarczający do prowadzenia odrębnej działalności gospodarczej. Wykorzystanie tych składników jako zespołu umożliwia temu Wydziałowi prawidłową realizację zadań gospodarczych. Innymi słowy, składniki te nie stanowią przypadkowego nagromadzenia elementów należących do Spółki, ale są zorganizowanym zespołem składników współistniejących we wzajemnych relacjach i używanych do realizowania określonych zadań biznesowych, który posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Pojęcie „wyodrębnienia organizacyjnego” również nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. Jednakże, zgodnie z praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym zorganizowanej części ze struktur przedsiębiorstw powinny świadczyć odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze. Dodatkowo, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, oddział lub wydział.

Jak wspomniano powyżej, zespół składników majątku określony mianem Wydział Logistyki został wyraźnie wyodrębniony jako samodzielny Wydział w akcie wewnętrznym Spółki tj. Regulaminie Organizacyjnym Spółki, który został zatwierdzony przez Radę Nadzorczą Wnioskodawcy1. O wyodrębnieniu organizacyjnym świadczy też wyodrębnienie Wydziału Logistyki na stronie internetowej Spółki, w korespondencji firmowej, w stopkach e-mailowych, itp.

Wymienione powyżej okoliczności świadczą zarówno o formalnym, jak i faktycznym wyodrębnieniu organizacyjnym Wydziału Logistyki wewnątrz struktury organizacyjnej Spółki.

W związku z powyższym, warunek wyodrębnienia organizacyjnego w odniesieniu do Wydziału Logistyki należy uznać za spełniony.

Wyodrębnienie finansowe ZCP co do zasady nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie do ZCP odpowiednich strumieni przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Jak wspomniano powyżej, wyodrębnienie finansowe Wydziału Logistyki w Spółce polega na wyodrębnieniu w systemie księgowym Wnioskodawcy1 poszczególnych grup przychodów i kosztów w oparciu o tzw. MPK-i tj. miejsca powstawania kosztu. W celu uzyskania precyzyjnego obrazu rentowności tej części Spółki, Wnioskodawca1 prowadzi oddzielne analizy kontrolingowe w tym zakresie. Ponadto Spółka jest w stanie wyodrębnić zapisy księgowe na potrzeby ewidencji należności i zobowiązań Wydziału Logistyki. Jest prowadzona odrębna ewidencja środków trwałych , WNiP oraz wyposażenia. Spółka sporządza dla Wydziału specjalne analizy ekonomiczne opłacalności produkcji, planuje też dla niego oddzielny budżet.

Wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie świadczą o wyodrębnieniu finansowym Wydziału Logistyki wewnątrz struktury organizacyjnej Spółki.W związku z powyższym, warunek wyodrębnienia finansowego w odniesieniu do Wydziału Logistyki również jest spełniony.

Zespół składników majątkowych stanowiący Wydział Logistyki posiadać będzie także zdolność do funkcjonowania jak niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie.

Wydział Logistyki wyposażony jest we wszystkie składniki niezbędne do samodzielnego funkcjonowania bez konieczności dokonywania dodatkowych nakładów inwestycyjnych ani zatrudniania nowych dodatkowych pracowników. W konsekwencji, zespół składników majątkowych wchodzących w skład tego Wydziału może stanowić niezależną część przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Stąd również ostatni z czterech wspomnianych wyżej warunków należy uznać za spełniony.

Z uwagi na powyższe, część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy1 w postaci Wydziału Logistyki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w związku z tym jej sprzedaż na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe konkluzje znajdują również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, np. w interpretacji DIS w Warszawie z 8 września 2014 r. sygn. IPPP3/443-556/14-2/IG czy w interpretacji DIS w Łodzi z 22 stycznia 2014 r., sygn. IPTPP4/443-766/13-4/BM.

Ad. 2

W przypadku uznania, że zespół składników będących przedmiotem planowanej transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT - transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie poszczególnych składników majątkowych, wobec czego Wnioskodawca1 będzie zobowiązany do wystawienia faktury w celu wyszczególnienia poszczególnych składników zbytych w ramach transakcji z uwzględnieniem podatku VAT według obowiązujących zasad i stawek, zaś Wnioskodawcy2 - w świetle art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT -będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony przez Wnioskodawcę1 w fakturach sprzedaży składników będących przedmiotem transakcji.

Dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie to ma o wiele szerszy zakres niż sprzedaż. Do uznania, że miała miejsce dostawa towarów, wystarczy, że podmiot nabędzie tzw. własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem.

W razie, gdy zdaniem organu interpretującego zespół składników będących przedmiotem transakcji nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wówczas jego sprzedaż nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W związku z tym, transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, tj. czynność objętą przedmiotowym zakresem opodatkowania określoną w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Opodatkowaniu będzie podlegała dostawa każdego z poszczególnych składników majątku będących przedmiotem transakcji. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W efekcie, Wnioskodawca 1 zobowiązany będzie do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż poszczególnych składników będących przedmiotem transakcji.

W myśl art. 86 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo odliczenia podatku naliczonego uwarunkowane jest istnieniem - co do zasady - związku pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnością opodatkowaną. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Dodatkowo, aby możliwe było odliczenie VAT, nie może wystąpić żadna z przesłanek określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa bowiem listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, że w przypadku, gdyby uznane zostało, że zespół składników będących przedmiotem transakcji nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, wówczas sprzedaż poszczególnych składników będzie podlegała opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) i Wnioskodawca2 będzie miał prawo do odliczenia VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę1. Wnioskodawca2 będzie wykorzystywać składniki będące przedmiotem transakcji do celów prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (obsługa logistyczna produktów, których sprzedaż jest opodatkowana VAT oraz świadczenie usług opodatkowanych VAT na rzecz innego podmiotu). W efekcie, w takiej sytuacji spełnione zostaną warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji, Wnioskodawcy2 będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę1. Odliczenia należy dokonać z uwzględnieniem terminów, o których mowa w art. 86 ust. 10,11 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 55(2) Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jednocześnie należy wskazać, że przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
   
   

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca 1 oraz Wnioskodawca 2 są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Podstawowa działalność Wnioskodawcy 1 zgodna z KRS to: Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.20.Z). Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy 2 jest produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych (PKD 20.16.Z). Wnioskodawca 1 należy do Grupy kapitałowej (…). 100% akcji w Spółce posiada C. S.A. Obecnie w ramach procesu restrukturyzacji Spółka rozważa sprzedaż Wydziału Logistyki na rzecz innej spółki (Wnioskodawcy 2) z tej samej Grupy Kapitałowej (…), której 100% akcji również posiada C. S.A.Obecnie Wnioskodawca 1 świadczy usługi logistyki wewnętrznej na rzecz dwóch klientów: Wnioskodawcy 2 oraz C. S.A. Wnioskodawca 2 dokonał operacyjnej oceny efektywności obecnego modelu współpracy w zakresie logistyki wewnętrznej w wyniku, której dojdzie do przejęcia prac logistycznych wykonywanych dotychczas dla Wnioskodawcy 2 przez Wnioskodawcę 1 na podstawie umowy oraz do przejęcia zasobów ludzkich Wnioskodawcy 1 niezbędnych do realizacji prac logistycznych w struktury organizacyjne Wnioskodawcy 2. W odniesieniu do obecnego zakresu współpracy Wnioskodawcy 1 i Wnioskodawcy 2 wynikającego z umowy, Wnioskodawca 2 realizując tożsame działania operacyjne:

• będzie w znacznym zakresie ich odbiorcą (świadczenia na potrzeby własne Wnioskodawcy2)
  
• będzie uzyskiwał przychody ze sprzedaży usług na rzecz jednego zleceniodawcy, tj. C.
  
  

Transakcja sprzedaży, będąca przedmiotem niniejszego wniosku, będzie obejmować majątek Wnioskodawcy1 przypisany do Wydziału Logistyki. Wraz ze zbyciem majątku przejdą na Wnioskodawcę 2 wszystkie zobowiązania i należności handlowe związane z Wydziałem Logistyki oraz zobowiązania pracownicze. Wnioskodawca 2 stanie się stroną stosunków pracy z pracownikami, przypisanymi do Obszaru Logistyki, na skutek czego przejmie wszystkie obowiązki wynikające ze stosunków pracy.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Zainteresowanych dotyczą uznania opisanej sprzedaży Działu Logistyki za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz rozstrzygnięcia, czy czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionych okolicznościach opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących Wydział Logistyki posiada wyodrębnienie organizacyjne.Wydział Logistyki stanowi obszar wyodrębniony w Regulaminie Organizacyjnym Spółki przyjętym uchwałą Zarządu Spółki. Określone jest jego miejsce w hierarchicznej strukturze organizacyjnej ze wskazaniem, który z członków Zarządu Spółki jest za niego bezpośrednio odpowiedzialny. Wyodrębnienie znajduje swoje odzwierciedlenie również w materiałach Spółki na jej stronie internetowej, w korespondencji firmowej, w stopkach e-mailowych, itp.

O wyodrębnieniu finansowym świadczy m.in. wyodrębnienie Wydziału Logistyki w systemie księgowym dla przychodów i kosztów w oparciu o tzw. MPK-i. W celu uzyskania precyzyjnego obrazu rentowności tej części Spółki, Wnioskodawca prowadzi oddzielne wewnętrzne analizy kontrolingowe w tym zakresie. Spółka ewidencjonuje należności i zobowiązania Wydziału Logistyki. W ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki wyodrębnione są środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wchodzące w skład Wydziału Logistyki. Wnioskodawca1 sporządza dla tego Wydziału specjalne plany budżetowe i analizy ekonomiczne opłacalności świadczonych usług. Spółka planuje dla niego również oddzielny budżet.

Wyodrębnienie funkcjonalne Wydziału Logistyki ustanowione jest poprzez realizację zadań związanych z obsługą zleceniodawców w zakresie profesjonalnych usług logistycznych, które są odrębne od podstawowej działalności Wnioskodawcy 1, związanej z usługami remontowymi. W wyniku transakcji dojdzie do przejęcia prac logistycznych wykonywanych dotychczas przez Wydział Logistyki oraz przejęcia zasobów ludzkich powiązanych z Wydziałem Logistyki. Wnioskodawca2 po dokonanej transakcji realizował będzie tożsame działania operacyjne.

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy i powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Wydział Logistyki będący przedmiotem transakcji zbycia, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, Wydział Logistyki odznacza się następującymi cechami: stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań; posiada organizacyjne i finansowe wyodrębnienie; jest przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnione funkcjonalnie); posiada zdolność do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. Ponadto, jak wynika z wniosku Wnioskodawca2 po dokonaniu nabycia Wydziału Logistyki będzie kontynuował dotychczas świadczone przez Wnioskodawcę1 usługi w zakresie obsługi logistycznej.

Reasumując, Wydział Logistyki stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy,opisana we wniosku transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Zainteresowanychw zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem nie udziela się odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 dotyczące obowiązku wystawienia faktury przez Wnioskodawcę1 oraz prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę2 podatku VAT związanego z nabyciem Wydziału Logistyki, ponieważ Zainteresowani oczekiwali na nie odpowiedzi tylko w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.