Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.402.2020.2.DM
z 20 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2020 r. (data wpływu 30 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 września 2020 r. (doręczone dnia 22 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży działek zabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia przy sprzedaży działek zabudowanych. Złożony wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25 września 2020 r. (data wpływu 2 października 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 14 września 2020 r. (doręczone dnia 22 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W 1995 roku nabył od osób fizycznych niezabudowaną nieruchomość (bez podatku VAT). W związku z nabyciem nieruchomości od osoby fizycznej Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Nieruchomość posiada działki ewidencyjne o numerach: (…) co potwierdza odpis z KW nr (…). Na nieruchomości tej w latach 1998-2003 podatnik posadowił budynek mieszkalny oraz warsztat samochodów ciężarowych.

Budynek mieszkalny posadowiono w latach 1998-2003 zaś poczynione nakłady podlegały odliczeniu w podatku VAT. Budynek warsztatu samochodowego posadowiono w latach 1998-2003 zaś poczynione nakłady podlegały odliczeniu w podatku VAT.

Powyższe inwestycje poczynione zostały w ramach powadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Budynek mieszkalny oraz warsztat samochodów ciężarowych po wybudowaniu zostały oddane do użytkowania. Z kolei warsztat został przyjęty jako środek trwały w 2003 r. dla prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W ostatnich dwóch latach nie były ponoszone nakłady wynoszące 30% wartości budynku (chodzi tu zarówno o budynek mieszkalny oraz warsztat samochodów ciężarowych). Powyższe z jednym wyjątkiem. Chodzi tu o remont - wykonany w czerwcu 2018 r., - uszkodzonej ściany budynku warsztatu samochodowego, która uległa uszkodzeniu na skutek gwałtownego gradobicia. Wydatek ten został odliczony w podatku VAT. Jednakże koszt tego remontu nie przekroczył 30% wartości budynku na jego ulepszenie.

W 2020 r. Wnioskodawca zamierza zbyć nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz warsztatem samochodów ciężarowych (grunty i budynki).

Budynek był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej jak i opodatkowanej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że na każdej z działek znajdują się budynki, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, lecz wydano w dniu 7 stycznia 2005 r., decyzję o warunkach zabudowy. Wnioskodawca dokonał odliczenia VAT w związku z wydatkami poniesionymi na budowę budynku mieszkalnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W budynku mieszkalnym jest biuro warsztatu. Budynek mieszkalny i warsztat zostały oddane do użytkowania w 2003 r. Wszystkie budynki wykorzystywane były do prowadzenia warsztatu samochodowego, w budynku mieszkalnym było biuro.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy transakcja zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz warsztatem samochodowym (obejmująca dwa budynki oraz grunt) będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT?

Powyższe z uwzględnieniem zbycia ww. nieruchomości zarówno na rzecz osoby fizycznej jak i osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.: dalej ustawa lub ustawa VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).Towarami - według art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tym samym każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wnioskodawca kupił w 1995 r., nieruchomość składającą się z trzech działek ewidencyjnych - bez odliczenia VAT od osoby fizycznej.

Następnie posadowił na niej budynek mieszkalny oraz warsztat samochodowy, odliczając podatek VAT. Powyższe z uwagi na to, że podatnik był czynnym podatnikiem VAT osobą prowadzącą własną działalność gospodarczą - warsztat samochodów ciężarowych.

Budynek warsztatu po wybudowaniu został oddany do użytkowania i przyjęty na środek trwały w 2003 r.

W 2020 r. planowana jest sprzedaż zabudowanej nieruchomości o jakiej mowa wyżej. Przedmiotem sprzedaży będą tak budynki jak i grunt. Nabywcą może być tak podatnik VAT osoba prowadząca działalność gospodarczą jak i osoba fizyczna nieprowadząca takiej działalności.

W związku z nabyciem nieruchomości od osoby fizycznej Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Wnioskodawca poniósł koszty przekraczające 30% wartości początkowej z chwilą posadowienia budynku mieszkalnego oraz warsztatu i odliczył od nich VAT. W ostatnich dwóch latach nie były ponoszone nakłady na budynki posadowione na nieruchomości wynoszące 30% wartości budynku na jego ulepszenie poza jednym remontem ściany budynku warsztatu samochodowego w 2018 r., który nie przekroczył ww. wartości. Nakłady na ww. remont ten został odliczony z VAT. Budynek był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej.

Uzasadniając stanowisko o możliwości skorzystania ze zwolnienia transakcji zbycia zabudowanej nieruchomości od podatku VAT podkreślenia wymaga, że w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W doktrynie (tak: A. Bartosiewicz, VAT Komentarz, LEX/el 2020) podkreśla się, że jedynym kryterium zwolnienia podatkowego jest zatem czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku. Nie ma znaczenia, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres. Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia. Z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie.

Objęcie zwolnieniem dostawy budynków, budowli (ich części) po upływie określonego czasu, także w sytuacji, w której dostawcy przysługiwało prawo do odliczenia przy nabywaniu (wybudowaniu) takiego budynku lub budowli (ich części), może być niekorzystne dla tych dostawców. Będzie bowiem łączyć się z obowiązkiem korekty podatku naliczonego, o ile sprzedaż następuje w okresie korekty (który dla budynków wynosi 10 lat). W sprawie okres ten upłynął.

W związku z powyższym ustawodawca przyznał w pewnych okolicznościach stronom transakcji prawo do wyboru opodatkowania dostawy budynku, budowli (ich części), która - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - powinna być zwolniona z podatku.

Możliwość wyboru opodatkowania istnieje w przypadku, gdy zarówno nabywca, jak i dostawca są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Notabene w innym przypadku wybór opodatkowania nie miałby sensu. Ma on bowiem pozwolić dostawcy na uniknięcie korekt podatku naliczonego od nabycia (wybudowania) budynku czy budowli (ich części). Dla nabywcy podatek obciążający dostawę będzie zaś neutralny, o ile ma on prawo do odliczenia, a to zasadniczo wiąże się ze statusem podatnika VAT czynnego.

Dla wyboru opodatkowania nie ma znaczenia, czy kwota należna z tytułu dostawy nie była niższa od ceny nabycia (kosztu wytworzenia), określonej w momencie dostawy tych obiektów.

W świetle powyższego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu. W sprawie upłynął okres ponad 2 lat.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W związku z powyższym jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Z taką sytuacją mamy do czynienia w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku podatnika bowiem ten korzysta ze zwolnienia o którym mowa w pkt 10 cyt. przepisu.

Wnioskodawca kupił nieruchomość składającą się z trzech działek ewidencyjnych. Posadowił na ww. nieruchomości w latach 1998-2003 budynek mieszkalny oraz budynek warsztatu samochodów ciężarowych, który został oddany do użytkowania i przyjęty na środek trwały w 2003 r. Wskazana powyżej nieruchomość w postaci warsztatu samochodowego była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Podatnik w okresie 2 lat poprzedzających datę planowanej sprzedaży zabudowanej nieruchomości gruntowej - nie ponosił żadnych nakładów na przedmiotowych budynkach tak mieszkalnym jak i warsztatem samochodowym, poza jednym remontem w 2018 r., - ściany budynku warsztatu samochodowego. Nakład w postaci ww. remontu został odliczony z VAT. Co istotne nakłady na ulepszenie były niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów. Zatem w stosunku do budynków będących przedmiotem transakcji doszło do „pierwszego zasiedlenia” i od tego momentu upłynęły już 2 lata.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z 14 maja 2014 r. o sygn. akt: I FSK 382/14. Stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

W wyroku z 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 K. Sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Reasumując planowana przez wnioskodawcę sprzedaż dwóch budynków (mieszkalnego i warsztatowego) wraz z gruntem - będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Ponadto w stosunku do ww. budynku w okresie 2 lat poprzedzających planowaną sprzedaż Wnioskodawca nie ponosił nakładów na jego ulepszenie przekraczających 30% początkowej jego wartości. Chodzi tu o remont ściany budynku warsztatu samochodowego z 2018 r.

Tym samym dostawa budynku mieszkalnego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 ust. 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jednocześnie, stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zatem, co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z takiej preferencji korzysta również dostawa gruntu, na którym dany budynek (budowla) jest posadowiony.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, tj. działki gruntu nr (…), zabudowane budynkiem mieszkalnym i budynkiem warsztatu samochodowego. Wnioskodawca nabył działki w 1995 roku. Na nieruchomości znajdują się budynki wybudowane w latach 1998-2003. Przedmiotowe budynki były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej i zwolnionej. Budynek mieszkalny i warsztat zostały oddane do użytku w 2003 roku. Wnioskodawca w czerwcu 2018 roku wyremontował ścianę budynku warsztatu samochodowego, jednakże koszt remontu nie przekroczył 30% wartości budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy działek o nr: (…) zabudowanych budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem warsztatu samochodowego.

Wnioskodawca wskazał, że użytkowanie budynków zlokalizowanych na działkach miało miejsce w 2003 roku. Przy tym, co istotne w okresie 2 lat przed planowanym dniem sprzedaży, na budynki zlokalizowane na działkach nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku. Zatem, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w stosunku do budynków zlokalizowanych na działkach nr (…) doszło do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i jednocześnie od pierwszego zasiedlenia budynków do ich planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym, w odniesieniu do dostawy przedmiotowych budynków spełnione będą przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji zbycie gruntu (działek nr (…) na którym posadowione są budynki, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, również objęte będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem bezzasadne jest badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dostawa nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia wskazanego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż zabudowanych działek będzie korzystać ze zwolnienia wskazanego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy na tych samych zasadach zarówno w przypadku, gdy nabywcą będzie osoba fizyczna, jak i osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjne w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.