Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.380.2020.1.MZA
z 28 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 września 2020 r. (data wpływu 2 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka przekazując uzyskany dochód w formie dywidendy na rzecz Stowarzyszenia będącego jedynym udziałowcem i przeznaczającego uzyskane środki pieniężne na własne cele statutowe może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka przekazując uzyskany dochód w formie dywidendy na rzecz Stowarzyszenia będącego jedynym udziałowcem i przeznaczającego uzyskane środki pieniężne na własne cele statutowe może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizacji i przeprowadzania szkoleń związanych z doskonaleniem technik jazdy. Jedynym udziałowcem Spółki (100% udziałów) jest X (dalej jako „Stowarzyszenie”) działający w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 713 ze zm.). Zgodnie ze statusem Stowarzyszenia jest to organizacja społeczna powołana do upowszechniania kultury motoryzacyjnej, popularyzowania sportów motorowych, turystyki motorowej oraz zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego.

W ramach działalności statutowej do zadań Stowarzyszenia należy:

1. inicjowanie i organizowanie działalności rozwijającej wiedzę motoryzacyjną i podnoszącej poziom kultury motoryzacyjnej społeczeństwa;
2. rozwijanie sportu samochodowego, kartingowego i motocyklowego;
3. rozwijanie turystyki motorowej kwalifikowanej, rekreacyjnej i caravaningowej;
4. kultywowanie historii motoryzacji i opiekowania się jej zabytkami;
5. integrowanie środowiska automobilistów;
6. rozwijanie kontaktów z krajowymi i zagranicznymi organizacjami o podobnym charakterze i zakresie działania;
7. działania na rzecz podnoszenia bezpieczeństwa ruchu drogowego.
   
   

Dodatkowo Stowarzyszenie oprócz opisanej powyżej działalności statutowej prowadzi także działalność gospodarczą. Działalność ta polega w szczególności na:

1. prowadzeniu szkoleń z zakresu nauki jazdy;
2. prowadzeniu szkoleń z zakresu doskonalenia techniki jazdy i bezpieczeństwa ruchu drogowego, rozwijających wiedzę motoryzacyjną i podnoszących poziom kultury motoryzacyjnej;
3. wynajmie obiektów i płyty poślizgowej dla celów doskonalenia techniki jazdy;
4. wynajmie pomieszczeń;
5. wykonywaniu badań psychologicznych z zakresu psychologii transportu oraz z zakresu medycyny pracy.
   
   

Spółka z wypracowanego zysku wypłaca na rzecz swojego jedynego udziałowca (Stowarzyszenia) dywidendę. Z uwagi na fakt, iż Stowarzyszenie przekazuje do Spółki oświadczenie, zgodnie z którym środki pieniężne otrzymane z dywidendy przeznacza w całości na cele statutowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm., dalej jako „Ustawa”) przy wypłacie dywidendy Spółka nie pobiera podatku dochodowego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 Ustawy zgodnie z brzmieniem art. 26 ust. 1a Ustawy. Uzyskane dochody Spółka opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób prawnych według stawki 9%. W związku z opisaną sytuacją Spółka podjęła kroki w celu wyjaśnienia wątpliwości, czy w opisanym stanie faktycznym może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka przekazując uzyskany dochód w formie dywidendy na rzecz Stowarzyszenia będącego jedynym udziałowcem i przeznaczającego uzyskane środki pieniężne na własne cele statutowe może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji spełnione są warunki do zwolnienie dochodów Spółki z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm., dalej: „ustawy o CIT”), wolne od podatku są dochody spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające na podstawie ustawy - Prawo o stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest działalność wymieniona w pkt 4 - w części przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz tych organizacji. Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele. Powyższe zwolnienie przedmiotowe posiada jednak ograniczenia.

Ze zwolnienia nie mogą korzystać podatnicy wymienieni art. 17 ust. 1c Ustawy, a mianowicie:

1. przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki,
2. przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów,
3. samorządowe zakłady budżetowe oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
   
   

Wśród wyżej wymienionych podmiotów brak jest stowarzyszeń, w związku z powyższym ustawodawca nie wyłączył ich podmiotowo z możliwości skorzystania ze zwolnienia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego Stowarzyszenie w ramach prowadzonej działalności statutowej zajmuje się głównie szeroko rozumianym podnoszeniem wiedzy społeczeństwa w zakresie motoryzacji oraz promowaniem i rozwijaniem sportów motorowych turystyki motorowej, oraz działaniami na rzecz podnoszenia bezpieczeństwa ruchu drogowego. Dodatkowo działalność statutowa Stowarzyszenia polega także na kultywowaniu historii motoryzacji i opiekowaniu się jej zabytkami, oraz integrowaniem środowiska automobilistów. Z powyższego wynika, że działalność statutowa Stowarzyszenia pokrywa się z celami statutowymi wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy w zakresie działalności związanej ze sportem. Aby skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawy muszą zostać spełnione łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze udziałowcem podatnika (osoby prawnej) musi być organizacja działająca na podstawie przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach, a po drugie podatnik powinien przekazać dochód na rzecz swojego udziałowca celem wykorzystania ich do działalności statutowej określonej w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy. W opisanej sytuacji spełnione są obydwie przedstawione powyżej przesłanki. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż Stowarzyszenie jest jedynym udziałowcem Spółki, a tym samym jedynym beneficjentem wypłacanej na jego rzecz przez Spółkę dywidendy. Zatem należy wskazać, iż dochód uzyskany przez Spółkę faktycznie jest przekazywany do Stowarzyszenia w formie dywidendy. Stowarzyszenie z kolei zgodnie z treścią przekazywanego do Spółki oświadczenia całą uzyskaną kwotę przeznacza na działalność statutową o której mowa w art. 17 ust. 1 Ustawy. Jak wspomniano bowiem w opisie stanu faktycznego Stowarzyszenie w ramach prowadzonej działalności statutowej zajmuje się głównie szeroko rozumianym podnoszeniem wiedzy społeczeństwa w zakresie motoryzacji oraz promowaniem i rozwijaniem sportów motorowych turystyki motorowej, oraz działaniami na rzecz podnoszenia bezpieczeństwa ruchu drogowego. Dodatkowo działalność statutowa Stowarzyszenia polega także na kultywowaniu historii motoryzacji i opiekowaniu się jej zabytkami, oraz integrowaniem środowiska automobilistów. Zatem działalność statutowa Stowarzyszenia pokrywa się z celami statutowymi wymienionymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy. Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż Spółka ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w części w jakiej dochód przekazywany jest na rzecz Stowarzyszenia zgodnie z przedstawionym opisem faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do regulacji przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm. – dalej: „ustawa o CIT”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT).

Dopiero dochód ustalony w powyższy sposób można rozpatrywać pod kątem zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające na podstawie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest działalność wymieniona w pkt 4 – w części przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz tych organizacji.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenie wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Jednocześnie nadmienia się, iż przepisy ustanawiające zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są istotnym wyjątkiem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej), toteż stosowane muszą być w sposób ścisły. Wymóg ten w równym stopniu dotyczy sformułowania ustawy, jak też wymienionych w statucie rodzajów statutowej działalności jednostki, co oznacza, iż nie mogą być one poddane wykładni rozszerzającej.

Analiza wyżej cytowanych norm wskazuje na następujące przesłanki zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT:

1. ze zwolnienia skorzystać może spółka, której udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające na podstawie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach,
2. celem statutowym tych organizacji jest działalność wymieniona w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, czyli działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego,
3. spółka przeznaczyła część swojego dochodu na ww. cele statutowe i wydatkowała na rzecz tych organizacji.
   
   

Zgodnie z wykładnią gramatyczną wskazanego przepisu, wolna od podatku jest więc ta część dochodów spółek, która zostanie przeznaczona (w deklaracji) na cele wynikające ze statutu stowarzyszenia, które jest wyłącznym udziałowcem spółki, tożsame z celami wynikającymi z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT oraz przekazana (wydatkowana) na rzecz tej organizacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której jedynym udziałowcem jest organizacja działająca na podstawie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach, tj. Stowarzyszenie. Celem statutowym Stowarzyszenia jest działalność wymieniona w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Z kolei celem statutowym Spółki jest także taka działalność, tzn. działalność w zakresie organizacji i przeprowadzania szkoleń związanych z doskonaleniem technik jazdy.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy Spółka przekazując uzyskany dochód w formie dywidendy na rzecz Stowarzyszenia będącego jedynym udziałowcem i przeznaczającego uzyskane środki pieniężne na własne cele statutowe może korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zatem, tylko jeżeli wyłącznym akcjonariuszem Spółki jest Stowarzyszenie, które nie jest żadnym z podmiotów wymienionych w art. 17 ust. 1c ustawy o CIT – nie jest więc podmiotowo wyłączone ze zwolnienia zawartego w art. 17 ust. 1 pkt 4 – i którego cel statutowy jest wymieniony w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, a Spółka przeznaczy a następnie przekaże powstały dochód na rzecz Stowarzyszenia, to może ona skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT.

W niniejszej sprawie dokładnego przeanalizowania wymaga kwestia, czy uzyskany przez Stowarzyszenie dochód w formie dywidendy można uznać za przekazanie przez

Wnioskodawcę dochodu na rzecz tego Stowarzyszenia.

Jak już uprzednio wskazano, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające na podstawie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest działalność wymieniona w pkt 4 – w części przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz tych organizacji.

Należy wskazać, że zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 5, przewidzianego dla dochodów spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające na podstawie ustawy – Prawo o stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest działalność wymieniona w pkt 4, nie można rozpatrywać w oderwaniu od przepisu art. 7 ustawy o CIT, a szczególnie ust. 1 i 2, który określa dochód, do którego odnosi się przepis 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Z przywołanych przepisów wynika, że art. 17 ust. 1 ustawy o CIT ma zastosowanie tylko do dochodów przed opodatkowaniem, gdyż treść art. 7 ust. 1 wyraźnie określa, że „przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód”, który następnie może zostać zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Ponadto, należy zwrócić szczególną uwagę na fragment przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT, tj. „w części przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz tych organizacji”. Ustawodawca sformułował, iż spółka „przekazuje” dochód. Nie zdefiniował natomiast pojęcia „przekazać”. Odnosząc się do reguł wykładni językowej (gramatycznej), należy wskazać, że „przekazać” oznacza „powierzyć komuś coś” (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). W pojęciu tym – w jego znaczeniu funkcjonującym w języku powszechnym – mieszczą się zatem zarówno sytuacje przekazania czegoś komuś na własność, jak również przekazania do używania, korzystania. Przekazanie może być ponadto definitywne albo mieć charakter czasowy (okresowy) a także mieć charakter odpłatny lub nieodpłatny.

Natomiast prawo do dywidendy i sposób jego realizacji zostały unormowane ustawą z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1526; dalej: „Ksh”). Art. 347 § 1 Ksh stanowi, że akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Na mocy art. 348 § 2 Ksh, uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1. Uchwałę o wyznaczeniu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu.

Jak wskazują powołane unormowania, dywidenda wynika z prawa wspólnika do udziału w zyskach spółki kapitałowej – jest skonkretyzowanym udziałem wspólnika w zysku wypracowanym przez tę spółkę w danym okresie i przeznaczonym do podziału stosowną uchwałą walnego zgromadzenia wspólników. Pozyskanie przez spółkę kapitałową środków na wypłatę dywidendy ma bezpośredni związek z wypracowaniem przez nią zysku

(po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz stan sprawy należy stwierdzić, iż użyte przez ustawodawcę w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT sformułowanie „przekazanie” dochodu przez Spółkę na rzecz Stowarzyszenia nie może być rozumiane jako wypłata dywidendy. Nie tylko ze względu na rezultat wykładni językowej (gramatycznej), ale także ze względu na zakaz wykładni homonimicznej, tj. w obrębie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nadanie takiego znaczenia słowu „przekazać”, które prowadzi do wniosku, iż powoduje to uprawnienie do wypłaty dywidendy.

Jak wyżej zostało wykazane, „przekazanie” dochodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT następuje przed opodatkowaniem, natomiast wypłata dywidendy następuje w związku z wypracowaniem przez Spółkę zysku, tj. po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym „przekazanie” dochodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT nie może być tożsamo traktowane jak wypłata dywidendy, a co za tym idzie zwolnienie na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy nie ma zastosowania do wypłaty dywidendy.

Podsumowując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że w przypadku „przekazania dochodu” mamy do czynienia z wypłatą środków, które nie są dywidendą, gdyż tą będzie część zysku Spółki po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tym samym „przekazanie dochodu”, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy nie jest tożsame z wypłatą dywidendy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka ma prawo na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w części w jakiej dochód przekazywany jest na rzecz Stowarzyszenia zgodnie z przedstawionym opisem faktycznym, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.