2020.10.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.289.2020.3.AR
z 27 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), uzupełnionym 22 i 28 września 2020 r. oraz 6 października 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca jako płatnik będzie zobowiązany do pobrania tzw. podatku u źródła od wypłacanego na rzecz Spółki duńskiej „udziału w zysku” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca jako płatnik będzie zobowiązany do pobrania tzw. podatku u źródła od wypłacanego na rzecz Spółki duńskiej „udziału w zysku”.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 września 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.289.2020.2.AR, 0114-KDIP1-2.4012.285.2020.3.JŻ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 września 2020 r.(wniesienie dodatkowej opłaty od wniosku), 28 września 2020 r. oraz 6 października 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

X. Spółka Akcyjna Spółka Komandytowa (dalej: „Spółka komandytowa” lub „Wnioskodawca”), prowadzi działalność deweloperską.

W dniu 14 lipca 2014 r. Spółka komandytowa zawarła z A spółką z o.o. z siedzibą w X (dalej: A) umowę o współpracy (dalej - „Umowa” lub „Umowa o współpracy”). W preambule Umowy, wskazano, że:

A jest właścicielem nieruchomości (dalej: „Nieruchomość”), którą zamierzała sprzedać za cenę co najmniej 10.200.000 zł plus należny podatek VAT;
Spółka komandytowa jest zainteresowana nabyciem Nieruchomości, jednakże za cenę 8.250.000 zł plus należny podatek VAT w celu zrealizowania inwestycji polegającej na wybudowaniu na Nieruchomości budynków mieszkalnych i sprzedaży mieszkań w ww. budynkach;
A jest gotowa sprzedać Spółce komandytowej Nieruchomość z uwzględnieniem rabatu, w zamian za udział w zysku ze sprzedaży mieszkań w budynkach wzniesionych na Nieruchomości;
w celu osiągnięcia obopólnych korzyści finansowych wolą Stron jest zawarcie niniejszej Umowy.

Zgodnie z § 1 Umowy zatytułowanym „Cel Umowy”, na podstawie Umowy Strony zobowiązują się do współpracy w dobrej wierze w zakresie realizacji inwestycji budowlanej na Nieruchomości w postaci budynków mieszkalnych.

Zgodnie z § 2 Umowy zatytułowanym „Zobowiązania A”:

Dążąc do realizacji celu Umowy A sprzeda Nieruchomość Spółce komandytowej za cenę 8.250.000 zł plus należny podatek VAT.
Sprzedaż Nieruchomości zostanie dokonana poprzez osobną umowę zawartą w formie aktu notarialnego w terminie do dnia 20 sierpnia 2014 r.
Umowa sprzedaży zostanie poprzedzona umową przedwstępną. Projekt umowy przedwstępnej stanowi Załącznik do Umowy.
W celu uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że A nie uczestniczy w potencjalnych stratach związanych z realizacją inwestycji budowlanej, o której mowa w § 1 Umowy ani nie ponosi żadnej odpowiedzialności za zobowiązania Spółki komandytowej. Jedynym zobowiązaniem A wynikającym z Umowy jest zobowiązanie do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości po cenie rabatowej 8.250.000 zł plus należny podatek VAT. Kwota rabatu stanowi wkład A w realizację wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w § 1 Umowy.

Zgodnie z § 3 Umowy zatytułowanym „Zobowiązania Spółki komandytowej”:

W zamian za udzielony rabat od ceny sprzedaży Nieruchomości Spółka komandytowa zobowiązuje się do zapłaty na rzecz A świadczenia pieniężnego w wysokości określonej zgodnie z § 4 (zwanego „Udziałem w zysku”).
Z zastrzeżeniem postanowień Umowy Spółka komandytowa nie będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz A Udziału w zysku wyłącznie w przypadku jeżeli Nieruchomość nie zostanie zabudowana na skutek niekorzystnej sytuacji ekonomicznej na rynku nieruchomości mieszkalnych.
Spółka komandytowa zobowiązuje się do dołożenia wszelkich starań w celu zrealizowania na własny koszt i ryzyko inwestycji budowlanej, o której mowa w § 1 a w przypadku zrealizowania inwestycji budowlanej zobowiązuje się do prowadzenia aktywnej sprzedaży lokali.
Spółka komandytowa będzie realizowała obowiązki wynikające z Umowy w dobrej wierze, dążąc do osiągnięcia najwyższych przychodów bezpośrednio lub poprzez swoje spółki zależne i powiązane w celu zoptymalizowania obopólnych korzyści stron. Spółka komandytowa zobowiązuje się tym samym, że nie będzie podejmowała żadnych działań, które zmierzałyby do uszczuplenia Udziału w zysku należnego A.

Zgodnie z § 4 Umowy zatytułowanym „Wysokość Udziału w zysku”:

1. Udział w zysku należny A będzie wynosił 14% iloczynu:

i. nadwyżki średniej ceny sprzedaży jednego metra kwadratowego powierzchni użytkowej mieszkalnej (PUM) ponad kwotę 9.000 zł netto, nie więcej jednak niż 4.000 zł netto i

ii. ilości metrów kwadratowych PUM inwestycji zrealizowanej na Nieruchomości.

2. Średnią cenę sprzedaży jednego metra kwadratowego powierzchni użytkowej stanowił będzie iloraz:

i. sumy przychodu ze sprzedaży lokali wyodrębnionych w budynkach posadowionych na Nieruchomości (dzielna) oraz

ii. ilości metrów kwadratowych sprzedanej powierzchni użytkowej tych lokali w danym okresie rozliczeniowym (dzielnik).

3. Za przychód, o którym mowa w ust. 2 powyżej, Strony uznają wszelkie sumy płatne przez nabywców lokali Spółce komandytowej lub jakiejkolwiek spółce zależnej lub powiązanej powołanej do realizacji inwestycji budowlanej, stanowiące zapłatę za lokal mieszkalny lub użytkowy bez uwzględniania ceny miejsca parkingowego i komórki lokatorskiej oraz pomniejszone o należny podatek od towarów i usług (VAT). Jednakże w przypadku gdy cena miejsca parkingowego przekroczy kwotę 30.000 zł netto a cena komórki lokatorskiej przekroczy kwotę 3.500 zł netto za metr kwadratowy, całość nadwyżki ponad ww. kwoty zostanie doliczona do przychodu. Do przychodu Strony nie będą zaliczać kar umownych na rzecz Spółki komandytowej, odsetek od nieterminowych wpłat klientów oraz opłat za indywidualne zmiany projektowe wnoszone przez klientów na podstawie aneksów do umów przedwstępnych. W celu uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że przychód nie będzie pomniejszony o żadne koszty powstałe po stronie Spółki komandytowej, w tym w szczególności koszty procesu sprzedażowego.

4. Powierzchnia użytkowa mieszkalna (PUM) sprzedanych lokali zostanie ustalona w oparciu o normę określoną w prospekcie informacyjnym sporządzonym dla inwestycji prowadzonej na Nieruchomości. Strony postanawiają, że w przypadku wyodrębnienia na Nieruchomości lokali użytkowych ich powierzchnia będzie również uwzględniona w PUM na potrzeby wyliczenia Udziału w zysku. Strony postanawiają, że do PUM nie wlicza się powierzchni hal garażowych z miejscami parkingowymi, ani komórek lokatorskich.

5. Należny Udział w zysku zostanie powiększony o należny podatek od towarów i usług według stawki obowiązującej w terminie wypłaty Udziału w zysku.

Zgodnie z § 5 Umowy zatytułowanym „Dalsze przeniesienie prawa własności”:

Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 i 3 poniżej, Spółka komandytowa zobowiązuje się, że w przypadku dalszego przeniesienia własności Nieruchomości na jakikolwiek inny podmiot, w jakiejkolwiek formie, Spółka komandytowa będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz A całego przewidywanego Udziału w zysku w kwocie 2.464.000 zł.
Przeniesienie prawa własności Nieruchomości na spółkę zależną lub spółkę powiązaną w rozumieniu KSH, wyłącznie w celu realizacji inwestycji budowlanej, o której mowa w § 1 Umowy przez tę spółkę zależną lub powiązaną, nie powoduje obowiązku zapłaty całego przewidywanego Udziału w zysku zgodnie z ust. 1 powyżej.
Strony uzgadniają, że wyodrębnienie lokalu mieszkalnego i jego sprzedaż wraz z odpowiednim udziałem we współwłasności Nieruchomości na rzecz końcowego odbiorcy Spółki komandytowej nie stanowi sprzedaży Nieruchomości w rozumieniu ust. 1 powyżej.

W § 6 Umowy zatytułowanym „Obowiązki Informacyjne”, opisano obowiązki Spółki komandytowej w zakresie informowania A o postępie prac przy realizacji inwestycji na Nieruchomości oraz o wynikach sprzedażowych zawierających dane odnośnie zawartych umów sprzedaży lokali wyodrębnionych w budynkach wzniesionych na Nieruchomości.

Zgodnie z § 7 Umowy zatytułowanym „Termin Zapłaty Udziału w zysku”:

Udział w zysku zostanie zapłacony przez Spółkę komandytową po zakończeniu sprzedaży lokali wyodrębnionych w ramach inwestycji budowlanej jednak nie później niż po upływie pięciu lat i jednego miesiąca od dnia rozpoczęcia budowy inwestycji na Nieruchomości w następujący sposób:
1. po upływie trzech lat od dnia rozpoczęcia budowy Spółka komandytowa zapłaci na rzecz A 80% należnego Udziału w zysku przypadającego w tym okresie rozliczeniowym, tj. uwzględniającego przychód ze sprzedaży i PUM sprzedanych lokali w okresie tych trzech lat, wynikający z przesyłanych raportów kwartalnych.
2. po zakończeniu procesu sprzedaży albo po upływie 5 lat od dnia rozpoczęcia budowy Spółka komandytowa będzie zobowiązany do zapłaty Udziału w zysku pomniejszonego o wpłatę dokonaną w terminie, o którym mowa w lit. a powyżej – zgodnie z danymi wynikającymi z raportów kwartalnych. Przy tym w przypadku jeżeli rozliczenie Udziału w Zysku wykaże kwotę niższą niż zapłacona zgodnie z pkt a powyżej, A nie będzie zobowiązana do zwrotu różnicy na rzecz Spółki komandytowej.
Udział w zysku płatny będzie w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia doręczenia Spółce komandytowa faktury VAT wystawionej przez A.

W § 8 Umowy zatytułowanym „Prawo kontroli”, opisano obowiązki Spółki komandytowej oraz uprawnienia A w zakresie kontroli dokumentacji sprzedażowej.

Zgodnie z § 9 Umowy zatytułowanym „Przelew praw i przeniesienie obowiązków”:

A będzie uprawniony, na co Spółka komandytowa wyraża zgodę, do dokonania przelewu praw wynikających z Umowy na rzecz B lub innej spółki zależnej od B wskazanej przez B jak również jakiejkolwiek spółki będącej następcą prawnym tej spółki zależnej lub B.
Spółka komandytowa nie będzie upoważniona do przelewu praw ani do przeniesienia obowiązków wynikających z Umowy bez uprzedniej zgody A wyrażonej na piśmie. W celu uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że sprzedaż Nieruchomości do spółki zależnej lub spółki powiązanej nie zwalnia Spółki komandytowej z obowiązku zapłaty Udziału w zysku.

Zgodnie z kolejnym paragrafem Umowy, Umowa wygasa w przypadku jeżeli Strony nie zawrą umowy sprzedaży Nieruchomości z jakichkolwiek przyczyn. Odpowiedzialność Stron za niezawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości będzie podlegała ocenie w świetle zawartej pomiędzy Stronami przedwstępnej umowy sprzedaży Nieruchomości.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. A sprzedała Spółce komandytowej Nieruchomość za cenę 8.250.000 zł plus należny podatek VAT.

W grudniu 2014 r. otwarto likwidację A. W związku z planowaną likwidację, A przeniosła prawa wynikające z Umowy na jedynego wspólnika – B (dalej jako „Spółka duńska” )

29 grudnia 2015 r. A spółka z o.o. w likwidacji została wykreślona z rejestru przedsiębiorców KRS, na skutek przeprowadzonej likwidacji (wpis uprawomocnił się 23 stycznia 2016 r.).

W listopadzie 2017 r., Spółka komandytowa poinformowała Spółkę duńską z siedzibą w Kopenhadze (Dania), że rozpoczęła pierwsze prace związane z budową na Nieruchomości.

W styczniu 2020 r. Spółka komandytowa poinformowała Spółkę duńską, że pierwsza transza zysku, ustalona na podstawie § 7 ust. 1 lit. a) Umowy, wyniesie 1 101 763,11 zł i zostanie przekazana Spółce duńskiej w listopadzie 2020 r.

Spółka komandytowa jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT UE.

Spółka duńska:

jest zarejestrowanym w Danii podatnikiem VAT,
nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT,
na terenie Danii nie wykonuje, żadnych czynności związanych z prowadzeniem inwestycji budowlanej na Nieruchomości oraz sprzedażą mieszkań w budynkach posadowionych na Nieruchomości;
na terenie Polski nie wykonuje, żadnych czynności związanych z prowadzeniem inwestycji budowlanej na Nieruchomości oraz sprzedażą mieszkań w budynkach posadowionych na Nieruchomości, w szczególności:
- nie dysponuje zasobami technicznymi;
- nie zatrudnia pracowników, nie korzysta ze zleceniobiorców i podwykonawców;
- nie jest właścicielem i posiadaczem pomieszczeń.

Wypłata pierwszej transzy Udziału w zysku, będzie poprzedzona dostarczeniem przez Spółkę duńską do Spółka komandytowa w oryginale aktualnego duńskiego certyfikatu rezydencji podatkowej Spółki duńskiej.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że pismem z dnia 1 października 2015 r. A zawiadomił Wnioskodawcę o przelewie wierzytelności, załączając kopie umowy z dnia 1 października 2015 r. pomiędzy A („Cedent”) a Spółką duńską („Cesjonariusz”) zatytułowaną „Umowa przelewu wierzytelności wynikających z umowy o współpracy ze Spółką komandytową”. Treść umowy przelewu wierzytelności jest następująca: Zważywszy, że:

3 lipca 2014 r, Cedent zawarł ze Spółką komandytową Umowę o Współpracę w zakresie realizacji inwestycji budowlanej (dalej „Umowa o współpracę”),
19 sierpnia 2014 r, Cedent sprzedał Spółce komandytowej nieruchomość usytuowaną w XX dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą, (dalej „Nieruchomość”),
na mocy Umowy o współpracę, w zamian za udzielony rabat od ceny sprzedaży Nieruchomości, Spółka komandytowa zobowiązała się do zapłaty na rzecz Cedenta świadczenia pieniężnego w wysokości określonej w § 4 Umowy o współpracę, po spełnieniu się przesłanek w niej zawartych,
§ 9 Umowy o współpracę uprawnia Cedenta do dokonania przelewu praw z niej wynikających,
Cesjonariusz jest jedynym wspólnikiem Cedenta,
Cedent jest w trakcie postępowania likwidacyjnego i prowadzi działania mające na celu zakończenie likwidacji i wykreślenie Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS,

Strony postanawiają co następuje:

§ 1

Cedent oświadcza, że przysługuje mu wierzytelność wobec dłużnika, tj. spółki komandytowej siedzibę w XX, wynikająca z Umowy o współpracy.
Kopia Umowy o współpracę stanowi załącznik nr 1 do niniejszej umowy.

§ 2

Niniejszym, w trybie art. 286 K.S.H. Cedent przenosi na Cesjonariusza wszystkie przysługujące mu wierzytelności wynikające z Umowy o współpracę,
W szczególności przelew dotyczy wierzytelności przysługujących Cedentowi wyliczonych na podstawie § 4 Umowy o współpracę,
Na podstawie niniejszego przelewu wierzytelności na Cesjonariusza przechodzą wszelkie uprawnienia Cedenta wynikające z Umowy o współpracę oraz wszystkie prawa związane z wierzytelnościami.

§ 3

Zgodnie z § 9 ust, 1 Umowy o współpracę. Cedent może dokonać przelewu wierzytelności na rzecz Cesjonariusza, na co I. wyraził w Umowie o współpracę Zgodę.
Cedent oświadcza, że wierzytelności o których mowa w § 1 ust. 1 powyżej:
1. nie są sporne ani co do zasady, ani co do wysokości, a ich przelew nie jest wyłączony przepisami prawa;
2. nie były przedmiotem innego przelewu, nie są obciążone prawem osoby trzeciej ani zajęte przez organ egzekucyjny.
Ponadto Cedent oświadcza, że nie zawarł ze Spółką komandytową żadnej umowy zmniejszającej wartość wierzytelności oraz że Spółka komandytowa nie posiada wobec Cedenta wierzytelności wzajemnej dającej prawo do dokonania potrącenia w rozumieniu art. 498 k.c.
Cedent zobowiązuje się do niezwłocznego wydania Cesjonariuszowi i Spółce komandytowej wszelkich dokumentów i korespondencji niezbędnych do skutecznego dochodzenia przedmiotowych wierzytelności lub ich uwierzytelnionych kopii.

§ 4

Cedent zobowiązuje się do powiadomienia Spółki komandytowej o dokonanym przelewie wierzytelności wynikającym z niniejszej umowy w ciągu 14 dni od dnia podpisania tej umowy oraz do przekazania Cesjonariuszowi pisemnego potwierdzenia zawiadomienia Spółki komandytowej.

§ 5

Niniejsza umowa zostaje zawarta w związku z planowanym zakończeniem postępowania likwidacyjnego Cedenta.

§ 6

We wszelkich sprawach nieuregulowanych niniejszą umową, zastosowanie mają przepisy prawa polskiego.
Wszelkie zmiany niniejszej umowy wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Umowa niniejsza została sporządzona w 2 (słownie: dwóch) egzemplarzach, w języku polskim i angielskim, po jednym egzemplarzu dla każdej ze Stron.
W przypadku rozbieżności między wersjami językowymi wersja polska jest obowiązująca.

Umowa przelewu wierzytelności nie zawiera zapisów o odpłatności z tytułu przelewu.

Ponadto w uzupełnieniu tym Wnioskodawca wskazał również, że przed dniem 1 października 2015 r., Wnioskodawca nie miał relacji ze Spółka duńską. Pismem z dnia 1 października 2015 r. A zawiadomił Wnioskodawcę o przelewie wierzytelności, załączając kopie umowy z dnia 1 października 2015 r. pomiędzy A („Cedent”) a Spółką duńską („Cesjonariusz”) zatytułowaną „Umowa przelewu wierzytelności wynikających z umowy o współpracy ze Spółką komandytową”. Wnioskodawca nie ma wiedzy dotyczącej Spółki duńskiej, poza tym, że w związku z przelewem wierzytelności z tytułu Umowy o współpracy, Wnioskodawca zamiast z A, powinien się rozliczyć ze Spółką duńską.

Przed wypłatą pierwszej transzy Udziału w zysku, Wnioskodawca wystąpi do Spółki duńskiej o złożenie pisemnego oświadczenia, że Spółka duńska nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 1 i 2 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na potrzeby wydania interpretacji indywidualnej należy przyjąć, że Spółka duńska nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 1 i 2 Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r.

W powyższym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał również, że Spółka duńska w żaden sposób nie uczestniczy w budowaniu inwestycji budowlanej oraz w żaden sposób nie uczestniczy w dokonywaniu transakcji sprzedaży lokali.

W związku z powyższym opisem zadano m. in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek pobrać tzw. podatek u źródła od wypłacanego Spółce duńskiej Udziału w zysku?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji obejmujący podatek dochodowy od osób prawnych poniżej przytoczono tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która dotyczy pytania zadanego w zakresie tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca jako płatnik nie ma obowiązku pobrać tzw. podatku u źródła od wypłacanego Spółce duńskiej Udziału w zysku.

Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej dokonujące wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są co do zasady obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Zgodnie z powyższą regulacją, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), a także z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W związku z tym, aby uznać, że na Wnioskodawcy ciąży obowiązek pobrania podatku u źródła z tytułu wypłaty Udziału w zysku należy ustalić, czy płatność na rzecz Spółki duńskiej może zostać uznana za jedną z (albo podobną do) kategorii wskazanych w powyższych przepisach.

Zdaniem Wnioskodawcy, Udział w zysku nie jest żadną z tych kategorii.

W szczególności Udziału w zysku nie można uznać za odsetki.

Należy mieć na uwadze, że przed wypłatą Udziału w zysku, Wnioskodawca otrzyma od Spółki duńskiej Jej duński certyfikat rezydencji. W związku z tym, stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, definicje odsetek należy ustalić na podstawie przepisów Konwencji.

Wedle art. 11 ust. 4 Konwencji, określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi.

W komentarzu do art. 11 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (wersja skrócona z 15 lipca 2014 r.; źródło Wolters Kluwer Warszawa 2016 r. str. 257), wskazano, że określenie „odsetki” oznacza wynagrodzenie z tytułu pożyczonych pieniędzy.

Udział w zysku nie jest wynagrodzeniem z tytułu pożyczonych pieniędzy.

Udział w zysku nie jest również przychodem z dywidend oraz innym przychodem (dochodem) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Przepis ten reguluje zasady opodatkowania dywidend i innych dochodów z udziału w zyskach osób prawnych opisanych w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 22a ustawy o CIT, uregulowania art. 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W związku z treścią art. 22a ustawy o CIT, w omawianym przypadku należy oprzeć na określonej w Konwencji autonomicznej definicji pojęcia dywidendy.

Wedle art. 10 ust. 3 Konwencji, określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych, praw do udziału w zysku, akcji w górnictwie, akcji członków-założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw w spółce, który według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji.

W komentarzu do art. 10 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (wersja skrócona z 15 lipca 2014 r.; źródło Wolters Kluwer Warszawa 2016 r. str. 230), wskazano, że określenie „dywidendy” oznacza ogólnie podział zysków dla akcjonariuszy i udziałowców przez spółki akcyjne, spółki komandytowe, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i inne spółki z kapitałem akcyjnym.

Udział w zysku, który spółka komandytowa I. wypłaci Spółce duńskiej, nie jest podziałem zysku dla udziałowca spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w pozostałym zakresie wniosku, tj. w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm. , dalej „updop”) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Stosownie do ust. 5 w art. 3 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2. opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20% przychodów;

z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

-ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W myśl natomiast art. 22 ust. 1 updop, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W art. 21 updop oraz art. 22 ust. 1, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

W myśl art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia czy Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania tzw. podatek u źródła od dokonywanych na rzecz Spółki duńskiej płatności określonych we wniosku „udziałem w zysku”.

W celu rozstrzygnięcia czy na Wnioskodawcy faktycznie ciąży wskazany wyżej obowiązek należy ustalić czy płatność na rzecz Spółki duńskiej może zostać uznana za jedną z (albo podobną do) kategorii wskazanych w powołanych wyżej przepisach art. 21 oraz art. 22 ust. 1 updop. W pierwszej kolejności należy jednak dokonać analizy czy powyższa płatność faktycznie stanowi wynikający z zawartej umowy o współpracę „udział w zysku”.

Na gruncie niniejszej sprawy, aby dokonać oceny charakteru przychodu uzyskanego przez Spółkę duńską należy w pierwszej kolejności odwołać się do umowy na postawie której doszło do powstania tego przychodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż A Sp. z o.o. (dalej: A) zawarła w dniu 14 lipca 2014 r. ze Spółką komandytową umowę o współpracy (dalej - „Umowa” lub „Umowa o współpracy”). W preambule Umowy, wskazano, że:

A jest właścicielem nieruchomości (dalej: „Nieruchomość”), którą zamierzała sprzedać za cenę co najmniej 10.200.000 zł plus należny podatek VAT;
Spółka komandytowa jest zainteresowana nabyciem Nieruchomości, jednakże za cenę 8.250.000 zł plus należny podatek VAT w celu zrealizowania inwestycji polegającej na wybudowaniu na Nieruchomości budynków mieszkalnych i sprzedaży mieszkań w ww. budynkach;
A jest gotowa sprzedać Spółce komandytowej Nieruchomość z uwzględnieniem rabatu, w zamian za udział w zysku ze sprzedaży mieszkań w budynkach wzniesionych na Nieruchomości;
w celu osiągnięcia obopólnych korzyści finansowych wolą Stron jest zawarcie niniejszej Umowy;

Zgodnie z § 2 Umowy zatytułowanym „Zobowiązania A”:

Dążąc do realizacji celu Umowy A sprzeda Nieruchomość Spółce komandytowej za cenę 8.250.000 zł plus należny podatek VAT.
Sprzedaż Nieruchomości zostanie dokonana poprzez osobną umowę zawartą w formie aktu notarialnego w terminie do dnia 20 sierpnia 2014 r.
Umowa sprzedaży zostanie poprzedzona umową przedwstępną. Projekt umowy przedwstępnej stanowi Załącznik do Umowy.

W celu uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, że A nie uczestniczy w potencjalnych stratach związanych z realizacją inwestycji budowlanej, o której mowa w § 1 Umowy ani nie ponosi żadnej odpowiedzialności za zobowiązania Spółki komandytowej. Jedynym zobowiązaniem A wynikającym z Umowy jest zobowiązanie do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości po cenie rabatowej 8.250.000 zł plus należny podatek VAT. Kwota rabatu stanowi wkład A w realizację wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa w § 1 Umowy.

Zgodnie z § 5 Umowy zatytułowanym „Dalsze przeniesienie prawa własności”:

Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2 i 3 poniżej, Spółka komandytowa zobowiązuje się, że w przypadku dalszego przeniesienia własności Nieruchomości na jakikolwiek inny podmiot, w jakiejkolwiek formie, Spółka komandytowa będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz A całego przewidywanego Udziału w zysku w kwocie 2.464.000 zł.

Zgodnie z § 7 Umowy zatytułowanym „Termin Zapłaty Udziału w zysku”:

Udział w zysku zostanie zapłacony przez Spółkę komandytową po zakończeniu sprzedaży lokali wyodrębnionych w ramach inwestycji budowlanej jednak nie później niż po upływie pięciu lat i jednego miesiąca od dnia rozpoczęcia budowy inwestycji na Nieruchomości w następujący sposób:
1. po upływie trzech lat od dnia rozpoczęcia budowy Spółka komandytowa zapłaci na rzecz A 80% należnego Udziału w zysku przypadającego w tym okresie rozliczeniowym, tj. uwzględniającego przychód ze sprzedaży i PUM sprzedanych lokali w okresie tych trzech lat, wynikający z przesyłanych raportów kwartalnych,
2. po zakończeniu procesu sprzedaży albo po upływie 5 lat od dnia rozpoczęcia budowy Spółka komandytowa będzie zobowiązany do zapłaty Udziału w zysku pomniejszonego o wpłatę dokonaną w terminie, o którym mowa w lit. a powyżej - zgodnie z danymi wynikającymi z raportów kwartalnych. Przy tym w przypadku jeżeli rozliczenie Udziału w Zysku wykaże kwotę niższą niż zapłacona zgodnie z pkt. a powyżej, Spółka komandytowa nie będzie zobowiązana do zwrotu różnicy na rzecz A.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. Spółka komandytowa sprzedała A za cenę 8.250.000 zł plus należny podatek VAT.

W grudniu 2014 r. otwarto likwidację spółki A. Pismem z dnia 1 października 2015 r. A zawiadomiła Wnioskodawcę o przelewie wierzytelności, załączając kopię umowy z dnia 1 października 2015 r. pomiędzy A („Cedent”) a Spółką duńską („Cesjonariusz”) zatytułowaną „Umowa przelewu wierzytelności wynikających z umowy o współpracy ze Spółką komandytową”.

W Preambule umowy cesji wskazano m.in., iż:

3 lipca 2014 r. Cedent zawarł ze Spółką komandytową Umowę o Współpracę w zakresie realizacji inwestycji budowlanej (dalej „Umowa o współpracę”),
19 sierpnia 2014 r. Cedent sprzedał Spółce komandytowej nieruchomość usytuowaną w XX, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą (dalej: „Nieruchomość”),
na mocy Umowy o współpracy, w zamian za udzielony rabat od ceny sprzedaży Nieruchomości, Spółka komandytowa zobowiązała się do zapłaty na rzecz Cedenta świadczenia pieniężnego w wysokości określonej w § 4 Umowy o współpracę, po spełnieniu się przesłanek w niej zawartych.

Umowa przelewu wierzytelności nie zawierała zapisów o odpłatności z tytułu przelewu.

Dokonując prawno-podatkowej oceny zawartej pomiędzy spółką A a Wnioskodawcą umowy o współpracy, należy zauważyć, że wynika z niej, iż cena sprzedaży Nieruchomości została w niej określona częściowo w postaci kwoty pieniężnej, a częściowo w postaci określenia podstaw do jej ustalenia, tj. prawa do zysku jaki w związku z nabyciem tej Nieruchomości i późniejszymi działaniami nabywcy zostaną wygenerowane (z zastrzeżeniem ziszczenia się określonych warunków). Zauważyć przy tym należy, że z art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm dalej: „KC”) wynika, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

W myśl art. 536 KC cenę można określić przez wskazanie podstaw do jej ustalenia.

W świetle powyższego nie może budzić wątpliwości, że gdyby zysk ze sprzedaży nieruchomości wytworzonych przez Spółkę komandytową otrzymał poprzednik prawny Spółki duńskiej (zlikwidowana Spółka A), uzyskałby on przychód ze sprzedaży nieruchomości, który jako dochód z tzw. innych źródeł podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wskazać przy tym trzeba, że nie sposób uznać, że źródłem ww. przychodu jest „umowa o współpracy” jako umowa związana ze wzajemnym świadczeniem usług, bowiem zbywca wskazanej we wniosku nieruchomości (jak i Spółka duńska) nie był (nie jest) uczestnikiem podejmowanego przez Wnioskodawcę procesu inwestycyjnego i nie świadczył żadnych usług w związku z tą inwestycją.

Zauważyć przy tym należy, że jak wynika z wniosku, Spółka duńska w dniu 1 października 2015 r wstąpiła nieodpłatnie we wskazane w umowie z dnia 14 lipca 2014 r. uprawnienia Zbywcy nieruchomości, tj. Spółki A w tym do przewidzianego umową prawa do udziału w zysku ze sprzedaży nieruchomości, wybudowanych na zbytym przez Spółkę A gruncie, który jak wynika z wniosku został wygenerowany, co zarazem oznacza ziszczenie się określonego w ww. umowie warunku. Uznać zatem należy, że Spółka duńska, będąca rezydentem Danii, otrzymując przysługujący jej udział w zysku, osiągnie przychód (dochód) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 2 updop. Źródłem tego dochodu będzie przy tym sprzedaż nieruchomości. Tym samym płatności dokonywane na rzecz Spółki duńskiej stanowić będą dla Wnioskodawcy w rzeczywistości zapłatę pozostałej ceny za nabytą pod inwestycję budowlaną nieruchomość.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż dokonywane na rzecz Spółki duńskiej płatności z tytułu tzw. Udziału w zysku nie mogą zostać uznane za jedną z (albo podobną do) kategorii wskazanych w przepisach art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1. Tym samym na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek pobrania tzw. podatku u źródła od dokonywanych na rzecz Spółki duńskiej ww. płatności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin